Wniosek Chorwacji o członkostwo w Unii Europejskiej (2011/2191(INI)).

Dzienniki UE

Dz.U.UE.C.2013.165E.19

Akt nienormatywny
Wersja od: 11 czerwca 2013 r.

Wniosek Chorwacji o członkostwo w Unii Europejskiej

P7_TA(2011)0539

Rezolucja Parlamentu Europejskiego z dnia 1 grudnia 2011 r. w sprawie wniosku Chorwacji o przystąpienie do Unii Europejskiej (2011/2191(INI))

(2013/C 165 E/03)

(Dz.U.UE C z dnia 11 czerwca 2013 r.)

Parlament Europejski,

uwzględniając projekt traktatu dotyczącego przystąpienia Republiki Chorwacji do Unii Europejskiej, a także protokół i akt końcowy,
uwzględniając wniosek o przystąpienie do Unii Europejskiej, złożony przez Republikę Chorwacji w dniu 21 lutego 2003 r.,
uwzględniając opinię Komisji z dnia 20 kwietnia 2004 r. dotyczącą wniosku Republiki Chorwacji o przystąpienie do Unii Europejskiej,
uwzględniając decyzję Rady z dnia 3 października 2005 r. o rozpoczęciu negocjacji akcesyjnych z Republiką Chorwacji,
uwzględniając regularne sprawozdania Komisji w sprawie postępów Chorwacji na drodze do przystąpienia, obejmujące lata 2005-2011,
uwzględniając sprawozdanie okresowe Komisji z dnia 2 marca 2011 r. dotyczące reform przeprowadzanych w Chorwacji w dziedzinie wymiaru sprawiedliwości i praw podstawowych,
uwzględniając konkluzje prezydencji z posiedzenia Rady Europejskiej w Salonikach w dniach 19-20 czerwca 2003 r., dotyczące państw Bałkanów Zachodnich,
uwzględniając konkluzje Rady Europejskiej z dnia 23 i 24 czerwca 2011 r.,
uwzględniając wszystkie swoje poprzednie rezolucje i sprawozdania dotyczące postępów Chorwacji oraz procesu rozszerzenia,
uwzględniając wszystkie wcześniejsze zalecenia wspólnej komisji parlamentarnej UE-Chorwacja,
uwzględniając art. 48 Regulaminu,
uwzględniając sprawozdanie Komisji Spraw Zagranicznych, a także opinie Komisji Budżetowej oraz Komisji Spraw Konstytucyjnych (A7-0389/2011),
A.
mając na uwadze, że dwadzieścia lat po deklaracji niepodległości i około ośmiu lat po złożeniu wniosku o członkostwo w UE Chorwacja przekroczyła historyczny kamień milowy w procesie swej integracji z UE, z powodzeniem kończąc negocjacje akcesyjne; mając na uwadze, że osiągnięcia Chorwacji zasługują na bezwarunkowe uznanie;
B.
mając na uwadze, że proces akcesji znacząco przyczynił się do przekształcenia Chorwacji w trwałą i dojrzałą demokrację opartą na wartościach europejskich; mając na uwadze, że perspektywa przystąpienia działa jak potężny katalizator reform mobilizujący poszczególne podmioty życia politycznego, gospodarczego, społecznego i kulturalnego; mając na uwadze, że proces reform należy kontynuować również po zakończeniu negocjacji i akcesji, tak aby kraj ten i jego obywatele mogli w pełni czerpać z korzyści płynących z członkostwa w UE,
C.
mając na uwadze, że przystąpienie Chorwacji wzmocni Unię Europejską, wzbogaci jej europejską kulturę i dziedzictwo oraz wniesie ważny wkład w utrzymanie wiarygodności procesu rozszerzenia, a jednocześnie będzie dobrym przykładem tego, jak skrupulatne wypełnianie wszystkich podjętych zobowiązań może prowadzić do osiągnięcia wszystkich wcześniej wyznaczonych celów;
D.
mając na uwadze, iż podstawowe znaczenie w procesie akcesji ma to, aby każdy kraj był oceniany według swoich zasług i aby tempo negocjacji w sprawie przystąpienia opierało się na rzeczywistym przestrzeganiu kryteriów kopenhaskich, a stopień zgodności z tymi kryteriami decydował też o ostatecznym terminie przystąpienia;
E.
mając na uwadze, że dalsze reformy oraz ich pełna realizacja - m.in. w dziedzinie sądownictwa i praw podstawowych oraz walki z korupcją - są nadal koniecznym warunkiem wzmocnienia praworządności z korzyścią dla wszystkich obywateli Chorwacji;
F.
mając na uwadze, że prawdziwe pojednanie pomiędzy poszczególnymi narodami i ustanowienie dobrosąsiedzkich stosunków znacznie przyczyniają się do prawdziwego procesu integracji europejskiej; mając na uwadze, że zasadnicze elementy procesu pojednania to ściganie zbrodni wojennych oraz reintegracja uchodźców i przesiedleńców;
G.
mając na uwadze, że powodzenie akcesji Chorwacji będzie mieć szerszy wpływ o zasięgu europejskim i regionalnym oraz da pozytywny bodziec procesowi integracji europejskiej zarówno w UE, jak i w regionie Bałkanów Zachodnich; mając na uwadze, że perspektywa członkostwa w UE stanowi silną zachętę dla krajów kandydujących oraz potencjalnych krajów kandydujących w regionie, zachęcając te kraje na drodze ku integracji europejskiej do niezbędnych reform politycznych, gospodarczych i legislacyjnych oraz do umacniania pokoju, stabilności i pojednania w oparciu o stosunki dobrosąsiedzkie; mając na uwadze, że UE powinna wzmocnić europejską perspektywę w odniesieniu do krajów sąsiadujących z Chorwacją, a także nieustannie zachęcać te kraje do wypełniania zobowiązań na ich własnej drodze do pełnego członkostwa w UE;
1.
z zadowoleniem przyjmuje zamknięcie negocjacji akcesyjnych z Chorwacją po prawie sześcioletnich negocjacjach i wieloletnich przygotowaniach, które w znacznym stopniu zmieniły sytuację społecznopolityczną, gospodarczą i kulturową w kraju; podkreśla potrzebę utrzymania tempa reform i uważa, że proces ten nie jest ukończony, lecz należy go kontynuować z tą samą energią i zaangażowaniem po zakończeniu negocjacji i po przystąpieniu; jest przekonany, że pozytywne rezultaty tego procesu zwiększą poparcie dla członkostwa w UE wśród obywateli Chorwacji i ich zaufanie w tym zakresie oraz zachęcą ich do udziału w referendum unijnym i do wsparcia traktatu o przystąpieniu; popiera podpisanie traktatu o przystąpieniu oraz wzywa państwa członkowskie UE do terminowego zakończenia procesu jego ratyfikacji; oczekuje na przyjęcie obserwatorów parlamentarnych z Chorwacji;
2.
zwraca uwagę, że tymczasowe postanowienia traktatu o przystąpieniu wprowadzają odstępstwo od maksymalnej liczby miejsc w Parlamencie Europejskim określonej w Traktatach, które to odstępstwo będzie obowiązywać do końca kadencji Parlamentu 2009-2014; jest zdecydowany przedstawić - odpowiednio wcześnie przed wyborami w 2014 r. - wniosek dotyczący decyzji określającej nowy skład Parlamentu Europejskiego, zgodnie z art. 14 ust. 2 TUE; zwraca uwagę, że należy rozważyć wszystkie właściwe instytucjonalne aspekty przystąpienia w ich wymiarze całościowym;
3.
podkreśla, że procedury przyjmowania traktatu o przystąpieniu Republiki Chorwacji oraz protokołów, o które wnioskowały Irlandia i Republika Czeska, mają różną podstawę traktatową - odpowiednio art. 49 TUE oraz art. 48 TUE - i w związku z tym nie mogły zostać ujęte w tym samym akcie prawnym;
4.
jest przekonany, że zakończenie negocjacji akcesyjnych stanowi dowód na wiarygodność procesu rozszerzenia UE; podkreśla, iż postępy osiągnięte na drodze do członkostwa odzwierciedlają fakt, że perspektywa przystąpienia nadal sprzyja reformom politycznym i gospodarczym oraz że integracja europejska jest sposobem na pogodzenie krajów nawet poza granicami UE;
5.
wzywa Komisję, aby obiektywnie monitorowała dalsze przygotowania do przystąpienia i aby pomagała władzom Chorwacji w wypełnianiu zobowiązań podjętych przez nie podczas negocjacji; z zadowoleniem przyjmuje zawarte w traktacie o przystąpieniu odniesienie do angażowania społeczeństwa obywatelskiego w całym procesie monitorowania oraz wzywa Komisję do wykorzystania w pełni tej klauzuli i do przeprowadzenia szczegółowych konsultacji z przedstawicielami społeczeństwa obywatelskiego; jest zdania, że przedakcesyjny mechanizm monitorowania stanowi sposób na zapewnienie Chorwacji dodatkowego wsparcia w jej dalszych działaniach na rzecz reform; wzywa Komisję do dopilnowania, aby wsparcie udzielane za pośrednictwem Instrumentu Pomocy Przedakcesyjnej w dalszym ciągu było jak najbardziej odpowiednie i jak najskuteczniejsze;
6.
podkreśla potrzebę położenia szczególnego nacisku na zobowiązania podjęte w dziedzinie sądownictwa, spraw wewnętrznych i praw podstawowych - w tym ochrony wolności mediów, będących jednym z najważniejszych instrumentów demokracji, a także kontynuowania reformy sądownictwa i zwiększania wydajności wymiaru sprawiedliwości, bezstronnego rozpatrywania spraw dotyczących zbrodni wojennych, walki z korupcją, ochrony mniejszości, zarządzania granicami, współpracy policyjnej, walki z przestępczością zorganizowaną, współpracy sądowej w sprawach cywilnych i karnych - a także na zobowiązania w dziedzinie polityki konkurencji w celu odpowiedniej i skutecznej restrukturyzacji przemysłu stoczniowego i stalowego; uważa, że ważne jest, aby przed przystąpieniem Chorwacja miała pozytywne osiągnięcia w tych dziedzinach;
7.
będzie śledzić proces monitorowania i wzywa Komisję do regularnego informowania go o zakresie, w jakim chorwackie władze przestrzegają zobowiązań podjętych w traktacie o przystąpieniu, aby w pełni przyjęły na siebie zobowiązania wynikające z członkostwa po przystąpieniu do UE w dniu 1 lipca 2013 r.; wzywa chorwackie władze do wypełniania zobowiązań w sposób przejrzysty i integracyjny, przy udziale chorwackiego parlamentu i społeczeństwa obywatelskiego, a także do przeprowadzania regularnej oceny procesu reform; zastrzega sobie prawo do ustosunkowywania się do zaleceń kierowanych do Komisji i chorwackich władz w trakcie całego procesu monitorowania;
8.
doceniając postępy osiągnięte w zakresie reformy sądownictwa, zachęca Chorwację do dalszego realizowania reformy sądownictwa zgodnie z zaleceniami Komisji, ponieważ skuteczny, niezależny i bezstronny wymiar sprawiedliwości jest istotny dla rozwoju gospodarczego i zwiększa zaufanie obywateli do państwa prawa; zachęca Chorwację do sprostania pozostałym wyzwaniom w tej dziedzinie, zwłaszcza w odniesieniu do zwiększania skuteczności wymiaru sprawiedliwości oraz wdrażania przepisów dotyczących niezależności, bezstronności i odpowiedzialności wymiaru sprawiedliwości oraz dotyczących obiektywnych i uwzględniających zasługi kryteriów mianowania i awansowania sędziów;
9.
z zadowoleniem przyjmuje determinację Chorwacji w zakresie zwalczania korupcji, uważa jednak, że jednym z najwyższych priorytetów jest dalsze zwalczanie w szczególności korupcji na wysokim szczeblu - w sądownictwie, organach ścigania, administracji publicznej i spółkach będących własnością państwa - które to działania należy zdecydowanie kontynuować, w odpowiedzi na wszelkie przejawy korupcji, przez rygorystyczne egzekwowanie prawa i postępy w zakresie skutecznego ścigania przestępstw; podkreśla potrzebę dalszej poprawy przejrzystości i etyki działania w administracji publicznej i policji; uważa, że niezbędne jest skuteczne wdrożenie przepisów dotyczących zamówień publicznych, aby zapewnić przejrzystość w sektorze publicznym, umożliwić obywatelom dostęp do informacji na temat wydatków publicznych oraz zwiększyć przejrzystość finansowania partii politycznych;
10.
wzywa władze Chorwacji do dalszego wzmacniania administracyjnych zdolności organów zwalczających korupcję, w tym poprzez stosowanie sprawdzonych rozwiązań unijnych, oraz do rozwijania kultury odpowiedzialności politycznej, odpowiedzialności sektora publicznego i odpowiedzialności wymiaru sprawiedliwości jako warunku wstępnego budowania i wzmacniania państwa prawa; podkreśla, że konieczne jest podejmowanie ciągłych wysiłków na rzecz osiągania dalszych postępów w zakresie skutecznego zwalczania przestępczości zorganizowanej i przypadków korupcji oraz na rzecz wzmocnienia ustawodawstwa, na mocy którego spółkom posiadającym powiązania z organizacjami przestępczymi zabrania się udziału w zamówieniach publicznych; uważa, że należy kontynuować reformowanie organów ścigania w celu zapewnienia ich skuteczności, wydajności i odpolitycznienia oraz przestrzegania przez nie praw i wolności obywatelskich;
11.
zachęca Chorwację do zwiększenia podejmowanych przez nią wysiłków na rzecz ścigania zbrodni wojennych, do wdrożenia nowej strategii dotyczącej bezkarności, która ma podstawowe znaczenie dla zapewnienia sprawiedliwości i osiągnięcia trwałego pojednania w regionie, oraz do zajęcia się przypadkami bezkarności, zwłaszcza gdy ofiarami byli Serbowie lub gdy domniemani sprawcy byli członkami chorwackich sił bezpieczeństwa; wzywa rząd Chorwacji, aby jako ważny krok w walce z bezkarnością przeznaczył odpowiednie środki finansowe oraz udzielił pełnego poparcia chorwackiemu wymiarowi sprawiedliwości w celu przyspieszenia prowadzenia dochodzeń dotyczących zbrodni wojennych; ponadto zachęca chorwackie władze, aby kontynuowały aktywną współpracę z Międzynarodowym Trybunałem Karnym dla Byłej Jugosławii i zastosowały się do wszystkich pozostałych zaleceń Prokuratury Międzynarodowego Trybunału Karnego dla Byłej Jugosławii; zwraca się do Chorwacji i Serbii o pełną współpracę w dziedzinie wymiaru sprawiedliwości, szczególnie w zakresie ścigania zbrodni wojennych;
12.
zachęca rząd do dalszego wspierania i skutecznego ułatwiania powrotu uchodźców i osób przesiedlonych, ze szczególnym uwzględnieniem sytuacji repatriantów serbskich, a także do poprawy ich warunków życia i pracy; wzywa władze chorwackie do wprowadzania kolejnych projektów z zakresu ożywienia społecznego i gospodarczego dla słabszych grup społecznych, zwłaszcza uchodźców, oraz do poszukiwania skutecznych i trwałych sposobów realizacji działań w zakresie mieszkalnictwa i zatrudnienia w sposób spójny z innymi programami dotyczącymi spraw społecznych i zatrudnienia; oczekuje od wszystkich krajów regionu prowadzenia otwartej polityki w kwestii powrotu uchodźców;
13.
z zadowoleniem przyjmuje postępy osiągnięte w dziedzinie praw kobiet i równouprawnienia płci; wyraża jednak obawy związane z tym, że kobiety są wciąż niewystarczająco reprezentowane w organach odpowiedzialnych za podejmowanie decyzji gospodarczych i politycznych; wzywa chorwackie władze do sprawnego zakończenia wdrażania ustawy o równouprawnieniu płci, do bardziej czynnego wspierania udziału kobiet w polityce, do wzmacniania pozycji kobiet na rynku pracy oraz do wprowadzenia zasady równości wynagrodzeń;
14.
popiera wysiłki sprzyjające tworzeniu w kraju atmosfery tolerancji; zachęca władze Chorwacji do kontynuowania działań na rzecz zwalczania wszelkich form dyskryminacji, do wdrażania przepisów antydyskryminacyjnych, a także do stanowczego zajmowania się przypadkami przestępstw motywowanych nienawiścią, nawoływania do nienawiści, gróźb na tle rasowym oraz nietolerancji kierowanych do mniejszości etnicznych i osób LGBT (lesbijek, gejów, biseksualistów i osób transgenderowych); ponadto wzywa Chorwację do dalszych działań w duchu tolerancji i do przyjmowania odpowiednich środków na rzecz ochrony osób, które wciąż mogą być obiektem gróźb lub zastraszania;
15.
wyraża głębokie zaniepokojenie przypadkami przemocy skierowanej przeciwko uczestnikom parady równości osób LGBT, która odbyła się w Splicie w dniu 11 czerwca 2011 r., oraz niezdolnością chorwackich władz do zapewnienia ochrony uczestnikom tej parady; apeluje do władz Chorwacji o przeprowadzenie kompleksowych dochodzeń i wniesienie oskarżeń w związku z popełnionymi przestępstwami oraz o opracowanie strategii zapobiegania podobnym incydentom w przyszłości; wzywa chorwackie władze do szybkiego przyjęcia i wdrożenia planu działania przeciwko homofobii;
16.
wzywa władze Chorwacji do kontynuowania działań skierowanych przeciwko handlowi ludźmi;
17.
zachęca Chorwację do dalszego wzmacniania praw pracowniczych i praw związkowych, do promowania dialogu społecznego w ramach procesu podejmowania decyzji i kształtowania polityki oraz do wspierania budowy potencjału partnerów społecznych, także przez dalsze umacnianie Rady GospodarczoSpołecznej;
18.
uznaje, że chorwackie prawo gwarantuje wolność wypowiedzi i że wolność ta jest ogólnie przestrzegana; zachęca chorwackie władze do podejmowania dodatkowych działań na rzecz zapewniania niezależności i profesjonalizmu mediów; wzywa władze Chorwacji do dalszego wykazywania się zaangażowaniem w działania mające na celu dopilnowanie, aby sektor mediów funkcjonował bez wpływów politycznych oraz by zagwarantowana była niezależność organów regulacyjnych;
19.
wzywa Chorwację, aby w świetle istniejących problemów gospodarczych kontynuowała reformy strukturalne swojej gospodarki, pobudzała zatrudnienie przez ożywienie rynku pracy i dążyła do konsolidacji fiskalnej w celu zwiększenia konkurencyjności, co umożliwi temu krajowi nadrobienie zaległości w stosunku do państw członkowskich UE i skorzystanie w pełni z przystąpienia do UE; uważa, że ożywieniu gospodarczemu musi towarzyszyć modernizacja ekologiczna, polegająca m.in. na zwiększeniu efektywności energetycznej, wzmocnieniu polityki w zakresie odnawialnych źródeł energii oraz harmonizacji strategii politycznych dotyczących zagospodarowania przestrzennego i energetyki; zachęca rząd do poprawy ogólnego otoczenia biznesowego, do zwrócenia szczególnej uwagi na małe i średnie przedsiębiorstwa oraz do podejmowania dalszych działań na rzecz zreformowania chorwackiego systemu socjalnego w celu zapewnienia zrównoważonego charakteru finansów publicznych; wzywa władze chorwackie do zwiększenia przejrzystości procesu zagospodarowania przestrzennego oraz do uwzględniania w pełni interesu publicznego i przestrzegania norm środowiskowych;
20.
wzywa państwa członkowskie, aby stosowały decyzje w sprawie postanowień przejściowych dotyczących dostępu chorwackich pracowników do ich rynków pracy na podstawie informacji opartych na faktach i tylko w sytuacji poważnych zakłóceń na krajowym rynku pracy;
21.
wzywa państwa członkowskie, które pragną zastosować okresy przejściowe ograniczające swobodny dostęp do ich rynków pracy, do poinformowania Komisji o liczbie pracowników spodziewanych na ich terytorium;
22.
podkreśla, że podczas nadchodzących negocjacji w sprawie wieloletnich ram finansowych na lata 2014-2020 oraz w decyzjach dotyczących unijnego systemu środków własnych należy w pełni uwzględnić kwestię finansowych konsekwencji omawianego rozszerzenia;
23.
wzywa wszystkie zaangażowane strony do włączania w jak najszerszym zakresie Chorwacji - jako kraju przystępującego - we wszystkie wymiany poglądów i negocjacje w sprawie wieloletnich ram finansowych 2014-2020; uważa, że chorwaccy obserwatorzy w Parlamencie Europejskim, przedstawiciele w Radzie i obserwatorzy w Komitecie Regionów powinni skorzystać z okazji do promowania własnej wizji Unii i wnieść wkład w kształtowanie budżetu i priorytetów UE na okres do 2020 r.;
24.
odnotowuje stanowisko UE w sprawie postanowień finansowych i budżetowych, przyjęte na konferencji w sprawie przystąpienia Chorwacji do UE, przy założeniu terminu tej akcesji w dniu 1 lipca 2013 r.; odnotowuje, że wymagane koperty finansowe w związku z przystąpieniem Chorwacji do UE, według działów i poddziałów budżetu, za ostatni semestr ostatniego roku budżetowego obecnych wieloletnich ram finansowych znacznie zwiększyłyby wydatki z budżetu UE; odnotowuje, że dotacje dla Chorwacji, zarezerwowane w ramach Instrumentu Pomocy Przedakcesyjnej, zostaną zmniejszone w stosunku do kwot przewidywanych pierwotnie na 2013 r., co w pewnym stopniu zrekompensuje wpływ netto na budżet UE;
25.
odnotowuje stanowisko Coreper, zgodnie z którym nie należy zmieniać ogólnego poziomu wydatków na rok budżetowy 2013, niemniej jednak przypomina, że obecne wieloletnie ramy finansowe - w chwili ich przedstawienia, negocjacji i przyjęcia w 2006 r. - nie uwzględniały potencjalnego przystąpienia Chorwacji do UE w trakcie obowiązywania tych wieloletnich ram finansowych;
26.
w związku z tym wzywa Komisję do zaproponowania - zgodnie z planem, na początku 2012 r. po podpisaniu w grudniu 2011 r. traktatu o przystąpieniu, oraz zgodnie z pkt 29 porozumienia międzyinstytucjonalnego - przeglądu wieloletnich ram finansowych na rok budżetowy 2013, aby uniknąć finansowania przystąpienia Chorwacji do UE za pomocą przenoszenia środków;
27.
zachęca władze Chorwacji - biorąc pod uwagę, że zdolności administracyjne odpowiednich instytucji chorwackich nadal wykazują słabe strony - do dalszego wzmacniania struktur administracyjnych i zdolności instytucjonalnych niezbędnych do prawidłowego wdrożenia wspólnotowego dorobku prawnego, tak aby po akcesji kraj ten mógł zmaksymalizować korzyści płynące z członkostwa w UE;
28.
z zadowoleniem odnosi się do przyjęcia przez rząd Chorwacji w lipcu 2011 r. deklaracji dotyczącej propagowania europejskich wartości w Europie Południowo-Wschodniej; zwraca się do Chorwacji o ciągłe opowiadanie się za rozszerzeniem UE oraz o promowanie w regionie europejskich wartości, takich jak pokój, dobrobyt, wolność, praworządność, demokracja i społeczna gospodarka rynkowa; zachęca Chorwację do dalszej poprawy stosunków dobrosąsiedzkich, do pozostania ważnym i aktywnym propagatorem współpracy regionalnej na wszystkich poziomach i do utrzymania zaangażowania na rzecz przełożenia środków służących pojednaniu na praktyczne działania przynoszące wszystkim obywatelom regionu korzyści gospodarcze, społeczne i ludzkie;
29.
wzywa do zwiększonego wykorzystywania instrumentów finansowych wspierających MŚP, rozwój infrastruktury oraz otoczenie biznesowe w ramach programów przeznaczonych dla licznych beneficjentów z całych Bałkanów Zachodnich; zwraca uwagę, że współpraca regionalna ma ogromne znaczenie dla rozwoju gospodarczego krajów sąsiadujących z Chorwacją i dla owocnej współpracy z tymi krajami;
30.
wzywa do poczynienia postępów w rozwiązywaniu nierozstrzygniętych kwestii dwustronnych dotyczących krajów ościennych, w szczególności Serbii, głównie w sprawach takich jak demarkacja granic, osoby zaginione, zwrot mienia i uchodźcy, oraz jest głęboko przekonany, że choć otwarte kwestie o charakterze dwustronnym nie mogą powstrzymywać procesu przystąpienia do UE krajów kandydujących i potencjalnych krajów kandydujących z Bałkanów Zachodnich, kwestie te należy w ogólności rozstrzygnąć przed przystąpieniem, i dlatego z zadowoleniem przyjmuje odnośną deklarację chorwackiego parlamentu z dnia 21 października 2011 r.;
31.
biorąc pod uwagę, że powodzenie przystąpienia zależy w dużej mierze od poparcia i zaangażowania obywateli, zachęca władze Chorwacji i jej społeczeństwo obywatelskie do przeprowadzenia z pomocą Komisji szeroko zakrojonej i obiektywnej kampanii informacyjnej na temat obowiązków, konsekwencji i korzyści wynikających z przystąpienia do UE, tak aby naród Chorwacji był w pełni świadomy swojego wyboru w referendum i postrzegał projekt europejski jako także swoją własność;
32.
zobowiązuje swojego przewodniczącego do przekazania niniejszej rezolucji Radzie i Komisji, jak również rządom i parlamentom państw członkowskich oraz Republiki Chorwacji.

© Unia Europejska, http://eur-lex.europa.eu/
Za autentyczne uważa się wyłącznie dokumenty Unii Europejskiej opublikowane w Dzienniku Urzędowym Unii Europejskiej.