Wietnam-Wspólnota Europejska. Umowa o Współpracy. Bruksela.1995.07.17.

Dzienniki UE

Dz.U.UE.L.1996.136.29

Akt obowiązujący

Wersja od: 1 czerwca 1996 r.

UMOWA O WSPÓŁPRACY

między Wspólnotą Europejską a Socjalistyczną Republiką Wietnamu

RADA UNII EUROPEJSKIEJ,

z jednej strony, oraz

RZĄD WIETNAMU,

z drugiej strony,

PRZYJMUJĄC z zadowoleniem zintensyfikowanie handlu i współpracy, które ma miejsce od momentu znormalizowania stosunków między Wspólnotą Europejską, zwaną dalej "Wspólnotą", z jednej strony, a Socjalistyczną Republiką Wietnamu z drugiej strony, zwaną dalej "Wietnamem" w listopadzie 1990 roku;

UZNAJĄC znaczenie dalszego wzmacniania tych więzi i poprawy stosunków między Wspólnotą a Wietnamem;

POTWIERDZAJĄC znaczenie, które Wspólnota i Wietnam przywiązują do poszanowania praw człowieka i zasad demokratycznych Karty Narodów Zjednoczonych oraz poszanowania dla niezawisłości i suwerenności państwowej;

UZNAJĄC kroki podjęte przez Wietnam w celu znormalizowania stosunków ze wszystkimi partnerami, zarówno regionalnymi, jak i międzynarodowymi, oraz podkreślając te środki współpracy, które mogą wspomóc proces współpracy regionalnej;

UZNAJĄC odpowiedzialność wszystkich państw, zgodną z podstawowymi, międzynarodowymi zasadami i zwyczajami ponownego przyjmowania obywateli, którzy opuścili swoje państwo z takich, lub innych przyczyn;

UWZGLĘDNIAJĄC znaczenie nowych możliwości w sprawie handlu wyrobami włókienniczymi i odzieżowymi przez dwustronne prawa i obowiązki umowne między Wspólnotą a Wietnamem;

ZAINSPIROWANI wspólną wolą umacniania, pogłębiania i różnicowania wzajemnych stosunków w obszarach wspólnych interesów w oparciu o zasadę równości, niedyskryminacji, obopólnych korzyści i wzajemności;

UZNAJĄC pozytywne skutki procesu reformy gospodarczej trwającej w Wietnamie w celu zapewnienia przejścia do gospodarki rynkowej i zaangażowania w kontynuowanie tego procesu;

PRAGNĄC tworzyć warunki dogodne dla zrównoważonego rozwoju i zróżnicowania handlu między Wspólnotą a Wietnamem,

UWZGLĘDNIAJĄC konieczność podtrzymania zasad i zwyczajów wspierania swobodnej i niezakłóconej dwustronnej wymiany handlowej w sposób stabilny, przejrzysty i niedyskryminujący, uwzględniając zróżnicowane warunki ekonomiczne każdej ze Stron;

UWZGLĘDNIAJĄC konieczność stworzenia korzystnych warunków dla inwestycji bezpośrednich;

UWZGLĘDNIAJĄC konieczność wspierania Wietnamu w wysiłkach prowadzących do osiągania zrównoważonego rozwoju gospodarczego i poprawy warunków bytowych uboższych warstw społeczeństwa;

UWZGLĘDNIAJĄC znaczenie, jakie Wspólnota i Wietnam przywiązują do ochrony środowiska naturalnego na poziomie globalnym i lokalnym oraz zrównoważonego wykorzystywania zasobów naturalnych, a także uznając związek między środowiskiem naturalnym a rozwojem,

POSTANAWIAJĄ zawrzeć niniejszą Umowę i w tym celu powołują jako swych pełnomocników:

RADA UNII EUROPEJSKIEJ,

Javier'a SOLAN'Ę MADARIAGA

Ministra Spraw Zagranicznych Królestwa Hiszpanii,

Urzędującego Przewodniczącego Rady Unii Europejskiej,

Manuel'a MARÍN

Wiceprzewodniczącego Komisji Wspólnot Europejskich,

RZĄD WIETNAMU,

NGUYEN'a MANH CAM

Ministra Spraw Zagranicznych Socjalistycznej Republiki Wietnamu,

KTÓRZY, po wymianie swych pełnomocnictw uznanych za należyte i sporządzone we właściwej formie,

UZGADNIAJĄ, CO NASTĘPUJE:

Artykuł  1

Podstawa

Poszanowanie praw człowieka i zasad demokratycznych jest podstawą współpracy między Umawiającymi się Stronami i postanowień niniejszej Umowy, oraz stanowi jej istotny element.

Artykuł  2

Cele

Główne cele niniejszej Umowy są następujące:

1. zabezpieczenie warunków i wspieranie zwiększenia i rozwoju dwustronnego handlu i inwestycji między obiema stronami w ich wzajemnym interesie, uwzględniając właściwą dla nich sytuację gospodarczą;

2. wspieranie zrównoważonego rozwoju gospodarczego Wietnamu oraz poprawa warunków bytowych uboższych warstw społeczeństwa;

3. rozszerzanie współpracy gospodarczej we wzajemnym interesie Umawiających się Stron, w tym wspieranie Rządu Wietnamu w prowadzonych wysiłkach restrukturyzacji gospodarki oraz przejścia na gospodarkę rynkową;

4. wspieranie ochrony środowiska naturalnego i zrównoważonego zarządzania zasobami naturalnymi.

Artykuł  3

Klauzula największego uprzywilejowania

Wspólnota i Wietnam w swoich stosunkach handlowych przyznają sobie wzajemnie klauzulę najwyższego uprzywilejowania zgodnie z postanowieniami Układu ogólnego w sprawie taryf celnych i handlu (GATT) z 1994 roku.

Postanowienia niniejszego artykułu nie mają zastosowania do preferencji udzielanych przez którąkolwiek ze Stron na podstawie uzgodnień ustanawiających unię celną, strefę wolnego handlu lub obszar preferencyjnego traktowania.

Artykuł  4

Współpraca przemysłowa i handlowa

1. Strony podejmują się opracowania i zróżnicowania wymiany handlowej oraz poprawy dostępu do rynku w możliwie największym zakresie w sposób uwzględniający właściwą dla nich sytuację gospodarczą.

2. Strony, w ramach bieżących ram właściwych dla nich przepisów ustawowych i wykonawczych, angażują się w politykę poprawy warunków do swoich wyrobów na swoich rynkach. W tym kontekście przyznają sobie nawzajem najbardziej korzystne warunki przywozu i wywozu oraz postanawiają badać sposoby i możliwości usunięcia ograniczeń w handlu między nimi, w szczególności barier pozataryfowych, uwzględniając działania już dokonane w tym zakresie przez organizacje międzynarodowe.

3. Postanowienia ust. 1 i 2 nie ograniczają prawa każdej ze Stron do stosowania środków, które są niezbędne dla potrzeb podstawowych interesów bezpieczeństwa lub ochrony zdrowia publicznego lub moralności oraz ochrony środowiska naturalnego i życia lub zdrowia zwierząt i roślin. W odniesieniu do tych ostatnich, środki te nie stanowią środka arbitralnej i nieuzasadnionej dyskryminacji lub ukrytych ograniczeń w handlu.

4. Strony postanawiają promować wymianę informacji o wzajemnie korzystnych możliwościach rynkowych i prowadzić konstruktywne konsultacje w sprawach środków taryfowych i pozataryfowych, usług, zdrowia, bezpieczeństwa lub ochrony środowiska oraz wymogów technicznych. W tych dziedzinach należy wprowadzić programy szkoleniowe stanowiące część współpracy między obydwoma Stronami.

5. Strony postanawiają poprawić współpracę w sprawach celnych między odpowiednimi władzami, szczególnie w zakresie kształcenia zawodowego, upraszczania i harmonizacji procedur celnych oraz zapobiegania, ścigania i powstrzymywania naruszeń przepisów celnych.

6. Strony postanawiają konsultować się wzajemnie w przypadku jakiegokolwiek sporu, który mógłby powstać w związku z handlem lub sprawami z nim związanymi.

Artykuł  5

Inwestycje

Strony zachęcają do zwiększania obopólnie korzystnych inwestycji przez tworzenie klimatu sprzyjającego inwestycjom prywatnym, łącznie z poprawą warunków dla przepływu kapitału i wymiany informacji dotyczących możliwości inwestycyjnych. W szczególności, Strony, w miarę potrzeb, popierają umowy w sprawie wspierania i ochrony inwestycji między Państwami Członkowskimi Unii Europejskiej i Wietnamem w oparciu o zasady niedyskryminacji i wzajemności.

Artykuł  6

Prawa własności intelektualnej

1. Na tyle, na ile umożliwiają to przepisy wykonawcze i polityki, Strony:

a) poprawiają warunki odpowiedniej i skutecznej ochrony i stosowania praw dotyczących własności intelektualnej, przemysłowej i handlowej zgodnie z najwyższymi standardami międzynarodowymi;

b) współpracują w celu zabezpieczenia tych celów, w tym, w miarę potrzeb, przez środki pomocy technicznej.

2. Strony uzgadniają unikanie dyskryminującego traktowania w odniesieniu do praw własności intelektualnej oraz angażują się, w miarę potrzeb, w konsultacje w razie wystąpienia problemów szkodliwie wpływających na stosunki handlowe.

Artykuł  7

Współpraca gospodarcza

1. Strony zobowiązują się, w ich wspólnym interesie i zgodnie z ich odpowiednimi politykami i celami, sprzyjać współpracy gospodarczej w możliwie najszerszym zakresie w celu przyczynienia się do rozwoju ich gospodarki oraz potrzeb rozwojowych.

2. Strony postanawiają, że współpraca gospodarcza obejmuje trzy rozległe dziedziny działania:

a) poprawę otoczenia gospodarczego w Wietnamie przez ułatwienie dostępu do wspólnotowego know-how i technologii;

b) ułatwianie kontaktów między podmiotami gospodarczymi i inne środki zmierzające do wspierania wymiany handlowej i inwestycji bezpośrednich;

c) wzmacnianie wzajemnego zrozumienia właściwego dla nich środowiska gospodarczego, społecznego i kulturalnego jako podstaw do skutecznej współpracy.

3. W zakresie opisanych powyżej rozległych dziedzin, cele obejmują w szczególności:

a) wspieranie Wietnamu w trwających wysiłkach mających na celu osiągnięcie przejścia do gospodarki rynkowej, a zatem poprawę otoczenia gospodarczego i klimatu przedsiębiorczości;

b) zachęcanie do współpracy między właściwymi dla nich sektorami gospodarki, w szczególności między sektorami prywatnymi.

4. Strony, w granicach swoich środków finansowych oraz właściwych procedur, ustalają razem i dla obopólnych korzyści, obszary i priorytety dotyczące programów i działań współpracy gospodarczej.

Artykuł  8

Nauka i technologia

Strony, zgodnie z ich wspólnym interesem i celami strategii w tym obszarze, wspierają współpracę naukową i technologiczną, w tym w takich obszarach praktycznych, jak normy i kontrola jakości w związku z:

a) przyspieszaniem transferu know-how, technologii oraz upowszechnianiem informacji i doświadczenia;

b) otwarciem możliwości dla przyszłej współpracy gospodarczej, przemysłowej i handlowej.

Artykuł  9

Współpraca na rzecz rozwoju

1. Wspólnota uznaje potrzebę Wietnamu dotyczącą udzielania pomocy w dziedzinie rozwoju i jest gotowa do wzmocnienia współpracy przez świadczenie takiej pomocy przez szczególne projekty i programy zgodne z priorytetami wymienionymi w rozporządzeniu (EWG) nr 443/92 w celu przyczynienia się do wysiłków i strategii Wietnamu prowadzącymi do osiągnięcia zrównoważonego rozwoju oraz postępu społecznego jego obywateli.

2. Projekty i programy są nakierowane na uboższe warstwy społeczeństwa, w tym te obszary przyjmujące obywateli powracających oraz na rozwój infrastruktury społecznej i gospodarczej. Szczególną uwagę zwraca się na zrównoważony rozwój rolnictwa przy udziale grup docelowych. Współpraca w tym obszarze obejmuje również promocję zatrudnienia w małych miasteczkach i rolę kobiet w rozwoju, przy właściwym położeniu nacisku na ich wykształcenie i dobrobyt rodziny.

3. Szczególną uwagę zwraca się na działania mające na celu rozszerzenie regionalnej integracji gospodarczej w Wietnamie.

4. Współpraca na rzecz rozwoju koncentruje się na wzajemnie uzgodnionych priorytetach i skuteczności oraz trwałości prowadzonych projektów i programów.

Artykuł  10

Współpraca regionalna

1. Współpraca między Stronami w tej dziedzinie może zostać rozszerzona, za ich wspólną zgodą, na działania podejmowane w kontekście współpracy z innymi państwami Azji Południowowschodniej i nie może uchybiać prawu każdej ze Stron do prowadzenia współpracy z innymi partnerami w regionie.

2. Szczególną uwagę zwraca się na:

a) wspieranie handlu wewnątrzregionalnego;

b) wspieranie projektów i inicjatyw regionalnych;

c) badania wspierające stosunki i informacje regionalne.

Artykuł  11

Współpraca w zakresie ochrony środowiska naturalnego

1. Strony uznają potrzebę pełnego uwzględniania ochrony środowiska naturalnego, jako integralnej części współpracy gospodarczej i współpracy na rzecz rozwoju. Co więcej, podkreślają znaczenie zagadnień związanych z ochroną środowiska i swoją wolę ustanowienia współpracy w zakresie ochrony i poprawy środowiska naturalnego, ze szczególnym uwzględnieniem wody, gleby i zanieczyszczenia powietrza, erozji, wycinania lasów i zrównoważonego zarządzania zasobami naturalnymi, uwzględniając pracę wykonaną na forach międzynarodowych.

2. Szczególną uwagę zwraca się na:

a) ochronę i zachowanie naturalnych zasobów leśnych oraz zrównoważone zarządzanie nimi;

b) znaczenie powiązania energia/środowisko naturalne;

c) znalezienie praktycznych rozwiązań problemów energii w obszarach wiejskich;

d) ochronę środowiska miejskiego;

e) zapobieganie zanieczyszczeniom przemysłowym;

f) ochronę środowiska morskiego i jego systemów ekologicznych;

g) zwiększenie zdolności do zarządzania centralnymi i lokalnymi agencjami ds. środowiska naturalnego.

Artykuł  12

Informacje i komunikacja

Strony współpracują w dziedzinach informacji i komunikacji w celu poprawy wzajemnego zrozumienia, jak i dla umocnienia więzi kulturalnych między dwoma regionami.

Artykuł  13

Kontrola nadużywania narkotyków

1. Strony potwierdzają swoje postanowienie, w zgodności z właściwymi dla nich kompetencjami, zwiększenia skuteczności polityk i środków przeciwdziałania wytwarzaniu i dystrybucji wszelkiego rodzaju narkotyków, substancji narkotycznych i psychotropowych, a także zapobiegania i zmniejszenia nadużywania narkotyków, uwzględniając pracę wykonaną w tym zakresie przez instytucje międzynarodowe.

2. Współpraca między Stronami obejmuje:

a) kształcenie, edukację, promocję zdrowia i rehabilitację osób uzależnionych, włącznie z projektami ponownej integracji osób uzależnionych w środowisku społecznym i środowisku pracy;

b) środki zachęcania do podejmowania alternatywnych rozwiązań gospodarczych;

c) pomoc techniczną, finansową i administracyjną w monitorowaniu prekursorów handlu, zapobieganie, leczenie i zmniejszenie nadużywania narkotyków;

d) pomoc techniczną i szkolenie w celu zapobiegania praniu brudnych pieniędzy;

e) wymianę istotnych informacji.

Artykuł  14

Wspólna Komisja

1. Strony postanawiają ustanowić Wspólną Komisję do realizacji następujących zadań:

a) zapewnienia sprawnego funkcjonowania i wykonywania Umowy oraz dialogu między obydwoma Stronami;

b) ustalenia odpowiednich zaleceń dla wsparcia celów Umowy;

c) ustanowienia priorytetów odnoszących się do możliwych do podjęcia działań niezbędnych do osiągnięcia celów Umowy.

2. Wspólna Komisja składa się z przedstawicieli obu stron wyższego szczebla urzędniczego. Wspólna Komisja spotyka się każdego roku, na przemian w Brukseli i Hanoi, w terminie ustalonym w drodze wzajemnego porozumienia. Posiedzenia nadzwyczajne mogą być zwoływane w drodze porozumienia między Stronami.

3. Wspólna Komisja może utworzyć specjalistyczne podgrupy w celu wspierania wykonywania swoich zadań oraz koordynowania tworzenia i realizacji projektów i programów w ramach Umowy.

4. Porządek posiedzeń Wspólnej Komisji jest ustalany w drodze porozumienia między Stronami.

5. Strony postanawiają, że do zadań Wspólnej Komisji należy również zapewnienie sprawnego funkcjonowania wszelkich porozumień sektorowych, które są lub mogą być zawarte między Wspólnotą a Wietnamem.

6. Struktura organizacyjna i robocze przepisy wykonawcze Wspólnej Komisji zostaną ustalone i uzgodnione między obydwoma Stronami.

Artykuł  15

Możliwość rozszerzenia w przyszłości

1. Strony mogą, za obopólnym porozumieniem, wprowadzić zmiany do niniejszej Umowy w celu wzmocnienia poziomu współpracy, w drodze porozumień, w zakresie poszczególnych sektorów lub działań.

2. W ramach niniejszej Umowy, każda z Umawiających się Stron może przedłożyć propozycje dotyczące poszerzenia zakresu współpracy, uwzględniając doświadczenie nabyte w trakcie stosowania niniejszej Umowy.

Artykuł  16

Inne umowy

Bez uszczerbku dla odpowiednich postanowień Traktatów ustanawiających Wspólnoty Europejskie, w żadnym przypadku ani niniejsza Umowa, ani działania podjęte w jej ramach, nie wpływają na zdolność Państw Członkowskich Unii Europejskiej do podejmowania działań dwustronnych z Wietnamem w ramach współpracy gospodarczej lub do zawierania, w miarę potrzeb, nowych umów o współpracy gospodarczej z Wietnamem.

Artykuł  17

Udogodnienia

W celu ułatwienia współpracy w ramach niniejszej Umowy, władze Wietnamu przyznają urzędnikom oraz ekspertom Wspólnoty gwarancje i udogodnienia niezbędne do sprawowania ich funkcji. Szczegółowe przepisy zostaną określone na drodze oddzielnej wymiany listów.

Artykuł  18

Terytorialny zakres stosowania

Niniejszą Umowę stosuje się, z jednej strony, do terytoriów, do których stosuje się Traktat ustanawiający Wspólnotę Europejską i na warunkach ustanowionych w tym Traktacie oraz, z drugiej strony, do terytorium Wietnamu.

Artykuł  19

Załączniki

Załączniki do niniejszej Umowy stanowią jej integralną część.

Artykuł  20

Wejście w życie i odnowienie

1. Niniejsza Umowa wchodzi w życie pierwszego dnia miesiąca następującego po dniu, w którym Strony powiadamiają się wzajemnie o zakończeniu procedur niezbędnych do tego celu.

2. Niniejsza Umowa jest zawarta na okres pięciu lat. Jest ona automatycznie corocznie odnawiana, chyba że jedna ze Stron dokona jej wypowiedzenia na sześć miesięcy przed dniem jej wygaśnięcia.

Artykuł  21

Teksty autentyczne

Niniejsza Umowa jest sporządzona w dwóch egzemplarzach w językach duńskim, niderlandzkim, angielskim, fińskim, francuskim, niemieckim, greckim, włoskim, portugalskim, hiszpańskim, szwedzkim i wietnamskim, każdy z tekstów jest jednakowo autentyczny.

..................................................

Notka Wydawnictwa Prawniczego "Lex"

Grafiki zostały zamieszczone wyłącznie w Internecie. Obejrzenie grafik podczas pracy z programem Lex wymaga dostępu do Internetu.

..................................................

grafika

ZAŁĄCZNIKI

ZAŁĄCZNIK  I

Deklaracja Wspólnoty Europejskiej w sprawie akapitu piątego preambuły Umowy o współpracy

Wspólnota Europejska oświadcza, że wyraża wolę rozważenia, w ramach projektów współpracy na rzecz rozwoju oraz w każdym przypadku, gdy będzie możliwe, możliwości przyczynienia się do reintegracji gospodarczej obywateli Wietnamu, powracających do swojego państwa.

Deklaracja Wspólnoty Europejskiej dotycząca dostosowania stawek celnych

Wspólnota Europejska potwierdza, że Wietnam posiada dostęp do Powszechnego Systemu Preferencji (PSP) autonomicznie wprowadzonego w życie przez Wspólnotę Europejską w dniu 1 lipca 1971 roku na podstawie rezolucji 21 (II) drugiej Konferencji ONZ do spraw Handlu i Rozwoju, która odbyła się w 1968 roku.

Wspólnota zgadza się również na organizację w Wietnamie warsztatów dla publicznych i prywatnych użytkowników systemu PSP w celu zapewnienia jego maksymalnego wykorzystania.

Deklaracja Wspólnoty Europejskiej

W toku negocjacji Umowy o współpracy między Wspólnotą Europejską i Wietnamem, Wspólnota zadeklarowała, że z zastrzeżeniem postanowień artykułu 16 Umowy, postanowienia Umowy zastępują postanowienia umów zawartych między Państwami Członkowskimi Wspólnoty i Wietnamem w przypadku gdy te ostatnie są niezgodne lub identyczne z postanowieniami Umowy.

ZAŁĄCZNIK  II

Wspólna deklaracja Wspólnoty Europejskiej i Rządu Wietnamu

Strony uzgadniają, że do celów niniejszej Umowy "własność intelektualna, przemysłowa i handlowa" oznacza w szczególności ochronę praw autorskich (w tym oprogramowania komputerowego) oraz praw pokrewnych, znaków towarowych i usługowych, oznaczeń geograficznych, w tym oznaczeń pochodzenia, wzorów przemysłowych, patentów, topografii układów scalonych, a także ochronę nieujawnianych informacji i ochronę przed nieuczciwa konkurencją.

ZAŁĄCZNIK  III

Deklaracja Socjalistycznej Republiki Wietnamu

Rząd Socjalistycznej Republiki Wietnamu deklaruje, że repatryjacja jej obywateli jest prowadzona w oparciu o obopólne porozumienie między Wietnamem, a danym państwem w celu zapewnienia zasad właściwej repatryjacji w warunkach bezpieczeństwa i godności, zgodnie z możliwymi do przyjęcia zwyczajami oraz Kompleksowym Planem Działania (KPD) z 1989 roku, z pomocą finansową wspólnoty międzynarodowej.

Deklaracja Wspólnoty Europejskiej

1. Wspólnota Europejska potwierdza znaczenie, jakie Wspólnota i jej Państwa Członkowskie przywiązują do zasady ponownego przyjmowania obywateli do ich państw pochodzenia, do której odniesienie poczyniono w piątym akapicie preambuły do Umowy.

2. Wspólnota Europejska wskazuje, że postanowienia tej Umowy w żaden sposób nie wpływają szkodliwie na zobowiązania w sprawach wynikających z umów dwustronnych zawartych między Socjalistyczną Republiką Wietnamu, a Państwami Członkowskimi Wspólnoty.