Decyzja 2001/48/WE przyjmująca wieloletni wspólnotowy program mający na celu stymulowanie rozwoju i wykorzystania europejskich zasobów cyfrowych w sieciach globalnych oraz promowanie różnorodności językowej w społeczeństwie informacyjnym

Dzienniki UE

Dz.U.UE.L.2001.14.32

Akt utracił moc

Wersja od: 15 stycznia 2001 r.

DECYZJA RADY

z dnia 22 grudnia 2000 r.

przyjmująca wieloletni wspólnotowy program mający na celu stymulowanie rozwoju i wykorzystania europejskich zasobów cyfrowych w sieciach globalnych oraz promowanie różnorodności językowej w społeczeństwie informacyjnym

(2001/48/WE)

(Dz.U.UE L z dnia 18 stycznia 2001 r.)

RADA UNII EUROPEJSKIEJ,

uwzględniając Traktat ustanawiający Wspólnotę Europejską, w szczególności jego art. 157 ust. 3,

uwzględniając wniosek Komisji ⁽¹⁾,

uwzględniając opinię Parlamentu Europejskiego ⁽²⁾,

uwzględniając opinię Komitetu Ekonomiczno-Społecznego ⁽³⁾,

uwzględniając opinię Komitetu Regionów ⁽⁴⁾,

a także mając na uwadze, co następuje:

(1) Rozwój w kierunku społeczeństwa informacyjnego i naukowego wpływa na życie każdego obywatela Unii Europejskiej poprzez, między innymi, dostarczanie nowych środków zdobywania dostępu do wiedzy i nowych sposobów zdobywania wiedzy.

(2) Szczyt Lizboński położył nacisk na potrzebę niwelowania różnicy technologii cyfrowych w powstającym społeczeństwie informacyjnym i umacniania spójności społecznej.

(3) Zasoby cyfrowe odgrywają dominującą rolę w tym rozwoju. Cztery miliony Europejczyków jest obecnie zatrudnionych w sektorze tych zasobów. W ostatnich latach produkcja zasobów dała początek szybkiemu tworzeniu nowych miejsc pracy i proces ten trwa nadal. Większość z tych miejsc pracy została utworzona w małych powstających firmach. Zmienia to radykalnie warunki dostępu do wiedzy lub zdobywania jej, a zatem stanowi zasadniczy czynnik wzrostu gospodarczego, przedsiębiorczości i zatrudnienia oraz przyspiesza rozwój zawodowy, społeczny i kulturalny oraz kreatywność i zdolności generowania innowacji obywateli Europy obecnie i w przyszłości.

(4) Gospodarczy i społeczny potencjał rozwoju systemu zasobów cyfrowych rozszerza się na kulturę, edukację, kształcenie i sektory gospodarki związane ze spędzaniem wolnego czasu.

(5) Struktury i środowisko gospodarcze gałęzi przemysłu związanych z zasobami szybko się zmienia.

(6) Respektowanie własności intelektualnej i etykietowanie prac jest warunkiem podstawowym lepszej dystrybucji i wykorzystania zasobów cyfrowych w sieciach globalnych.

(7) Istnieją liczne bariery pełnego rozwoju rynków i gałęzi przemysłu związanych z zasobami europejskimi.

(8) Bońska deklaracja ministrów, ogłoszona na konferencji odbywającej się 6-8 lipca 1997 r. w sprawie roli sieci globalnych dla społeczeństwa informacyjnego, poświęca szczególną uwagę przekształceniom handlowym Internetu, tworząc w ten sposób podstawę dla stałej dyskusji o zasobach Internetu i wymiany handlowej prowadzonej drogą elektroniczną.

(9) 8 grudnia 1999 r. Komisja przyjęła inicjatywę e-Europa, która następnie została przyjęta z aprobatą przez Państwa Członkowskie na Radzie Europejskiej w Helsinkach 10 i 11 grudnia 1999 r.

(10) Rada podkreśliła w swoich wnioskach przyjętych 17 grudnia 1999 r. ⁽⁵⁾ w sprawie kultury i zatrudnienia w Europie, że postęp w technologii łączności i społeczeństwie informacyjnym znacznie zwiększył liczbę kanałów dystrybucji, co pobudziło zapotrzebowanie na nowe zasoby programu.

(11) 23 i 24 marca 2000 r. Rada Europejska w Lizbonie uznała w sposób szczególny rolę gałęzi przemysłów związanych z zasobami w tworzeniu dodatkowych wartości poprzez wykorzystywanie i łączenie europejskiej różnorodności kulturowej.

(12) Działania podjęte przez Wspólnotę, dotyczące treści informacji, powinny respektować wielojęzyczny i wielokulturowy charakter Unii i popierać inicjatywy, które ułatwiają dostęp do informacji cyfrowej w językach krajów obecnych i kandydujących.

(13) Dotychczasowe oceny programu INFO 2000 ustanowionego decyzją Rady 96/339/WE ⁽⁶⁾ oraz inicjatywa (MLIS) wielojęzycznego społeczeństwa informacyjnego ustanowiona decyzją Rady 96/664/WE ⁽⁷⁾ wzywają do energicznego kontynuowania działań w dziedzinie zasobów cyfrowych i lingwistycznych oraz różnorodności kulturowej.

(14) Należy przyjąć środki popierające udział małych i średnich przedsiębiorstw (MŚP) w rozwoju społeczeństwa informacyjnego.

(15) Różne tempo rozwoju przepisów oraz korzystanie z usług informacyjnych, jak również nowych technik łączności oraz omawianych zasobów w obecnych Państwach Członkowskich i w krajach kandydujących zasługują na szczególne potraktowanie, uwzględniając wewnętrzną spójność Wspólnoty oraz ryzyka związane z rozwarstwieniem społeczeństwa informacyjnego. Istnienie zasobów w różnych językach promuje równość dostępu obywateli do społeczeństwa informacyjnego i zmniejsza dyskryminację.

(16) Komisja opublikowała w styczniu 1999 r. Zieloną Księgę w sprawie informacji sektora publicznego w społeczeństwie informacyjnym, rozpoczynając europejską debatę w tej kwestii.

(17) Dostęp do informacji pochodzących z sektora publicznego musi spełniać szczególne zobowiązania władz i potrzebę ochrony poufności danych osobowych, jak to jest przewidziane w dyrektywie 95/46/WE Parlamentu Europejskiego i Rady ⁽⁸⁾.

(18) Wykorzystanie informacji sektora publicznego powinno respektować przepisy przyjęte przez Państwa Członkowskie w sprawie praw własności materiału przetworzonego w postać cyfrową.

(19) Usunięcie barier w dostępie do informacji sektora publicznego powinno być popierane, między innymi, poprzez zachęcanie do wymiany najlepszych praktyk.

(20) Z uwagi na fakt, że cele proponowanych działań ze względu na transnarodowy charakter rozpatrywanych zagadnień nie mogą być w sposób zadowalający osiągnięte przez Państwa Członkowskie, zaś mogą, ze względu na europejski zakres i rezultaty działań, być osiągnięte lepiej na poziome wspólnotowym, Wspólnota może przyjąć środki, zgodnie z zasadą pomocniczości, jak to określono w art. 5 Traktatu. Zgodnie z zasadą proporcjonalności, określoną w tym artykule, niniejsza decyzja nie wykracza poza to, co jest niezbędne do osiągnięcia tych celów.

(21) Każde działanie dotyczące polityki zasobów powinno być uzupełniające w stosunku do innych bieżących inicjatyw Wspólnoty i być prowadzone w synergii z działaniami prowadzonymi w ramach piątego programu ramowego dla badań naukowych i prac rozwojowych, programu ramowego dla kultury, programów medialnych, z działaniami edukacyjnymi Wspólnoty, działaniami MŚP, z funduszami strukturalnymi, z planem działania e-Europa oraz z planem działania ryzyka kapitałowego.

(22) Komplementarność i współdziałanie z omawianymi inicjatywami i programami Wspólnoty powinny być zapewnione przez Komisję poprzez odpowiednie mechanizmy koordynujące.

(23) Postęp tego programu powinien być stale i systematycznie monitorowany w związku z dostosowaniem go, gdzie właściwe, do przekształceń na rynku zasobów cyfrowych. We właściwym czasie powinna się odbyć niezależna ocena postępu programu, tak żeby dostarczyć potrzebnych informacji źródłowych niezbędnych do ustalenia zadań dla następnych działań dotyczących polityki zasobów. To sprawozdanie oceny tymczasowej powinno być przedłożone w takim terminie, aby umożliwić wykonanie działań korygujących w drugim etapie programu. Na zakończenie tego programu powinna być sporządzona ostateczna ocena osiągniętych rezultatów oraz sprawozdanie do Parlamentu Europejskiego jako wkład do przyszłej polityki zasobów oraz wkład tego programu w osiąganie celów wymienionych w niniejszej decyzji.

(24) Właściwym może być włączenie się we współpracę z organizacjami międzynarodowymi i państwami trzecimi do celów wykonania tego programu.

(25) Finansowa kwota referencyjna, w rozumieniu ust. 34 porozumienia międzyinstytucjonalnego z dnia 6 maja 1999 r. między Parlamentem Europejskim, Radą i Komisją ⁽⁹⁾, jest włączona do niniejszej decyzji dla całego czasu trwania programu, nie naruszając tym samym kompetencji władzy budżetowej, zdefiniowanych w Traktacie.

(26) Środki niezbędne do wykonania niniejszej decyzji powinny być przyjęte zgodnie z decyzją Rady 1999/468/WE z dnia 28 czerwca 1999 r. ustanawiającą warunki wykonywania uprawnień wykonawczych przyznanych Komisji ⁽¹⁰⁾,

PRZYJMUJE NINIEJSZĄ DECYZJĘ:

Artykuł  1

Niniejszym przyjmuje się wieloletni program "Europejskie zasoby cyfrowe dla sieci globalnych" (zwany dalej "e-Zasoby").

Cele programu są następujące:

a) pomoc w zachęcaniu wszystkich do korzystania i dostępu do Internetu poprzez zwiększanie dostępności europejskich zasobów cyfrowych w sieciach globalnych w celu wspierania zawodowego, społecznego i kulturalnego rozwoju obywateli Unii Europejskiej oraz ułatwiania integracji gospodarczej i społecznej obywateli państw ubiegających się o członkostwo, ze społeczeństwem informacyjnym;

b) stymulowanie dostępu i wykorzystania potencjału europejskich zasobów cyfrowych, w szczególności wspieranie bardziej efektywnego wykorzystania informacji posiadanych przez sektor publiczny;

c) promowanie różnorodności kulturowej i wielojęzyczności, w szczególności w zakresie języków Unii Europejskiej, zasobów cyfrowych w sieciach globalnych oraz zwiększanie możliwości wywozowych europejskich firm zajmujących się zasobami, w szczególności MŚP, poprzez kulturowe i językowe dostosowywanie się do wymagań klientów;

d) stwarzanie korzystnych warunków ograniczania fragmentacji rynku i marketingu, dystrybucji i wykorzystania europejskich zasobów cyfrowych w sieciach globalnych, w celu stymulowania aktywności gospodarczej i polepszania perspektyw zatrudnienia.

Artykuł  2

Dla osiągnięcia celów określonych w art. 1 podejmowane są następujące działania, pod kierownictwem Komisji, zgodnie z wytycznymi określonymi w załączniku I i metodami wykonania programu określonego w załączniku III:

a) poprawa dostępu i zwiększenie wykorzystania informacji sektora publicznego;

b) zwiększenie produkcji zasobów w środowisku wielojęzycznym i wielokulturowym;

c) zwiększenie dynamiki rynku zasobów cyfrowych.

Artykuł  3

1. Program obejmuje okres czterech lat od daty jego opublikowania w Dzienniku Urzędowym Wspólnot Europejskich.

2. Finansowa kwota referencyjna na realizację tego programu na okres podany w ust. 1 wynosi 100 milionów EUR

Przyznane roczne środki są zatwierdzane przez władzę budżetową w ramach limitów perspektywy finansowej.

Wstępny podział wydatków przedstawiono w załączniku II.

Artykuł  4

1. Komisja jest odpowiedzialna za realizację tego programu i jego koordynację z innymi programami Wspólnoty. Co dwa lata Komisja opracowuje na podstawie niniejszej decyzji program pracy.

2. Przy realizacji programu Komisja zapewnia, w ścisłej współpracy z Państwami Członkowskimi, ogólną zgodność i komplementarność z innymi odpowiednimi politykami Wspólnoty, programami i działaniami prowadzonymi w zakresie rozwoju i wykorzystania europejskiego systemu zasobów cyfrowych i promocji różnorodności językowej w społeczeństwie informacyjnym.

3. Komisja działa zgodnie z procedurą określoną w art. 5 ust. 2 w następujących celach:

a) przyjęcia programu pracy;

b) ustalenia kryteriów i treści zgłaszanych wniosków zgodnie z celami przedstawionymi w art. 1;

c) oceny projektów zaproponowanych we wnioskach dotyczących finansowania wspólnotowego w szacowanej kwocie wkładu Wspólnoty równej lub większej niż 700.000 EUR;

d) wszelkich odstępstw od zasad wymienionych w załączniku III;

e) akceptacji udziału w którymkolwiek z projektów osób prawnych z państw trzecich i organizacji międzynarodowych innych niż wymienione w art. 7 ust. 1 i 2.

4. W przypadku gdy kwota projektów określona w ust. 3 lit. c) jest mniejsza niż 700.000 EUR, Komisja informuje jedynie Komitet powołany art. 5 ust. 1 o projektach i rezultatach ich oceny. Próg ten może być zweryfikowany po uwzględnieniu doświadczeń, pod koniec dwóch lat od daty publikacji niniejszej decyzji.

Komisja informuje Komitet o postępie w wykonaniu całego programu przynajmniej co pół roku.

Artykuł  5

1. Komisję wspiera Komitet.

2. W przypadku odniesienia do niniejszego ustępu stosuje się art. 4 i 7 decyzji 1999/468/WE.

Okres ustanowiony w art. 4 ust. 3 decyzji 1999/468/WE ustala się na trzy miesiące.

Artykuł  6

1. Aby zapewnić efektywne wykorzystanie pomocy wspólnotowej, Komisja zapewnia, aby działania wynikające z niniejszej decyzji podlegały skutecznemu wstępnemu oszacowaniu, monitorowaniu i późniejszej ocenie.

2. W czasie realizacji projektów i po ich zakończeniu Komisja bada sposób, w jaki zostały one zrealizowane i skutek ich realizacji w celu osądzenia, czy osiągnięto pierwotnie założone cele.

3. Wybrani beneficjenci składają Komisji sprawozdania roczne.

4. Po upływie dwóch lat od publikacji niniejszej decyzji i na zakończenie programu Komisja przedkłada Parlamentowi Europejskiemu, Radzie, Komitetowi Ekonomiczno-Społecznemu oraz Komitetowi Regionów sprawozdanie oceny rezultatów osiągniętych podczas wykonywania kierunków działań określonych w art. 2. Komisja może, na podstawie tych rezultatów, przedłożyć propozycje dostosowujące ukierunkowanie programu.

Artykuł  7

1. Udział w programie może być otwarty dla osób prawnych z państw EFTA należących do Europejskiego Obszaru Gospodarczego (EOG) zgodnie z przepisami Porozumienia EOG.

2. Udział w programie państw ubiegających się o członkostwo jest możliwy na następujących zasadach:

a) kraje Europy Środkowej i Wschodniej, zgodnie z warunkami ustalonymi w Układach Europejskich, ich protokołach dodatkowych oraz decyzjach odpowiednich Rad Stowarzyszenia;

b) Cypr, Malta i Turcja zgodnie z umowami dwustronnymi, które zostaną zawarte.

3. Udział może być otwarty zgodnie z procedurą określoną w art. 5 ust. 2, bez wsparcia finansowego Wspólnoty z programu, dla osób prawnych mających siedzibę w państwach trzecich i dla organizacji międzynarodowych, w przypadku gdy taki udział rzeczywiście przyczynia się do realizacji programu i biorąc pod uwagę zasadę obopólnej korzyści.

Artykuł  8

Niniejsza decyzja skierowana jest do Państw Członkowskich.

Sporządzono w Brukseli, dnia 22 grudnia 2000 r.

	W imieniu Rady
	C. PIERRET
	Przewodniczący

_______

⁽¹⁾ Dz.U. C 337E z 28.11.2000, str. 31.

⁽²⁾ Opinia wydana 14.12.2000 r. (dotychczas nieopublikowana w Dzienniku Urzędowym).

⁽³⁾ Opinia wydana 29.11.2000 r. (dotychczas nieopublikowana w Dzienniku Urzędowym).

⁽⁴⁾ Opinia wydana 14.12.2000 r. (dotychczas nieopublikowana w Dzienniku Urzędowym).

⁽⁵⁾ Dz.U. C 8 z 12.1.2000, str. 10.

⁽⁶⁾ Dz.U. L 129 z 30.5.1996, str. 24.

⁽⁷⁾ Dz.U. L 306 z 28.11.1996, str. 40.

⁽⁸⁾ Dz.U. L 281 z 23.11.1995, str. 31.

⁽⁹⁾ Dz.U. C 172 z 18.6.1999, str. 1.

⁽¹⁰⁾ Dz.U. L 184 z 17.7.1999, str. 23.

ZAŁĄCZNIKI 

ZAŁĄCZNIK I

KIERUNKI DZIAŁANIA

Kierunki działania są to metody realizacji stanowiska europejskiego o rozwoju przemysłów związanych z zasobami cyfrowymi. Wpływają one na strategiczne cele programu e-Zasoby, które zostały zdefiniowane w sposób następujący:

– pomoc w stymulowaniu wykorzystania i dostępu do Internetu poprzez zwiększenie dostępności europejskich zasobów cyfrowych w sieciach globalnych, w celu wspierania rozwoju zawodowego, społecznego i kulturowego obywateli Unii Europejskiej i ułatwianie integracji gospodarczej i społecznej obywateli państw ubiegających się o członkostwo ze społeczeństwem informacyjnym,

– stymulowanie dostępu i wykorzystania potencjału europejskich zasobów cyfrowych, w szczególności wspieranie bardziej efektywnego wykorzystania informacji posiadanych przez sektor publiczny,

– promowanie różnorodności kulturowej i wielojęzyczności zwłaszcza języków Unii Europejskiej, w zasobach cyfrowych w sieciach globalnych oraz zwiększanie możliwości wywozowych europejskich firm związanych z zasobami, w szczególności MŚP, poprzez dostosowywanie się do wymagań kulturowych i lingwistycznych klientów,

– tworzenie sprzyjających warunków dla zmniejszenia fragmentacji rynku oraz dla marketingu i wykorzystania europejskich zasobów cyfrowych w sieciach globalnych, w celu stymulowania aktywności gospodarczej i polepszania perspektyw zatrudnienia, ochrona różnorodności kulturowej, optymalizowanie europejskiego dziedzictwa i ułatwianie dostępu do wiedzy.

Te trzy kierunki działania nowego programu są ze sobą bardzo powiązane. Aspekty językowe są istotne dla ponadgranicznego wykorzystania informacji sektora publicznego, ułatwianie dostępu do kapitału dla nowych inwestycji internetowych ma zasadnicze znaczenie dla przemysłu zajmującego się językami, informacje sektora publicznego mogą być wykorzystane przez firmy internetowe przy współpracy z podmiotami sektora publicznego, strategiczne cele, które mają być opracowane w ścisłej współpracy sektorów prywatnego i publicznego pomagają zidentyfikować pojawiające się dziedziny priorytetowe itd.

Program e-Zasoby zmierza do wspierania projektów, które odpowiadają celom wymienionym powyżej i mają niektóre wspólne cechy. Powinny one być:

– instrumentem likwidującym bariery, które utrudniają, na poziomie europejskim, tworzenie i funkcjonowanie jednolitego rynku w dziedzinach, których dotyczą,

– projektami wysokiego ryzyka - wysokiego zysku,

– ponadsektorowymi i transnarodowymi, i

– o dużej skali i działającymi mnożnikowo,

– zorientowanymi na potrzeby użytkownika.

Dla projektów wymagane będzie zastosowanie istniejącej technologii.

1. POPRAWA DOSTĘPU I ZWIĘKSZENIE WYKORZYSTANIA INFORMACJI SEKTORA PUBLICZNEGO

Zielona Księga o informacjach sektora publicznego w społeczeństwie informacyjnym, opublikowana w styczniu 1999 r., rozpoczęła dyskusję na poziomie europejskim na temat kwestii dostępu i wykorzystania informacji sektora publicznego. Dyskusja ta przyczyniła się do podniesienia świadomości w tym zakresie między podmiotami prywatnymi i publicznymi, i może być ważną podstawą dla poprawy warunków wykorzystania w Europie zasobów, mającą duże znaczenie edukacyjne, kulturowe, społeczne i zawodowe oraz dla rozwoju nowych towarów i usług multimedialnych przy jednoczesnym zapewnieniu szerokiego dostępu do nich. Jednocześnie badania publicznych/prywatnych spółek osobowych, działających na zasadzie obopólnych korzyści, rozpoczęte w ramach programu INFO2000, powinny zostać przyspieszone i rozszerzone. Ponadto udział państw ubiegających się o członkostwo w Unii Europejskiej w inicjatywach tego kierunku działania ułatwi przyszłą integrację. Lepsze zarządzanie informacjami (np. w dziedzinie rejestrów krajowych, dziedzictwa kulturowego lub wielojęzycznego dostępu do informacji sektora publicznego) ma w tych krajach zasadnicze znaczenie dla tworzenia przejrzystych ram prawnych, jak również dla funkcjonowania rynku wewnętrznego po przystąpieniu.

1.1. Badania w konkretnych projektach

Sektor publiczny gromadzi i wytwarza bardzo dużą ilość informacji, których większością zainteresowane są osoby fizyczne oraz firmy i które mogą być surowcem dla podniesienia wartości usług wytwarzanych przez gałęzie przemysłu związane z zasobami. Jednakże istnieje wiele barier zamiany tego potencjału w produkty i usługi. Bariery te prowadzą do niepewności, która z kolei wpływa na brak inwestycji zarówno sektora publicznego jak i prywatnego, obniżając poziom usług oferowanych użytkownikom. Projekty, które można wykorzystać jako przykłady dobrych praktyk i które pozwalają zidentyfikować problemy praktyczne w publicznych/prywatnych spółkach osobowych, pomagają poprawić tą sytuację. Projekty te, zabezpieczając szeroki dostęp do informacji w wielu językach w sieciach globalnych, ustanawiają publiczno-prywatne spółki osobowe służące jako katalizatory dla dalszych przekształceń w tej dziedzinie.

Wstępne działania rozpoczęły się w ramach programu INFO2000, co pomogło określonej ilości projektów pilotażowych i doświadczalnych. Biorąc pod uwagę ogromny potencjał tej dziedziny, eksperymenty z publiczno-prywatnymi spółkami osobowymi ukierunkowane na wykorzystanie informacji sektora publicznego w interesie europejskim będą kontynuowane. W ramach tego kierunku działania promowane będzie wykorzystanie między administracjami Państw Członkowskich i instytucjami Unii Europejskiej wniosków z technologii językowych.

Projekty uwzględniać będą główne przeszkody hamujące rozwój jednolitego rynku informacji sektora publicznego, takie jak możliwe zapotrzebowanie na wspólne normy (np. w zakresie metod zbierania danych), czy też potrzeba jasnej wyceny dostępu do informacji publicznej i wykorzystania w różnych Państwach Członkowskich. Dotyczyć to będzie dziedzin interesu publicznego, takich jak dziedzictwo kulturowe, zdrowie czy wnioski dotyczące edukacji, ale także spraw bardziej komercyjnych, takich jak informacja geograficzna, działalność gospodarcza, środowisko naturalne czy turystyka.

Popierane będzie zastosowanie rozmaitych i pojawiających się technologii (np. zastosowanie telefonii komórkowej).

Ponadto w ramach tego kierunku działania przewidziane są projekty tworzące powiązania między gałęziami przemysłu związanymi z zasobami a sektorem publicznym w krajach kandydujących, zwiększając dostępność do wiarygodnych informacji sektora publicznego dla firm i obywateli.

1.2. Utworzenie europejskiego systemu zbierania danych cyfrowych

Projekty pilotażowe opisane w pkt 1.1 zazwyczaj obejmują ograniczony do Europy obszar geograficzny. Należy popierać istnienie globalnych sieci informacji zbieranych i przechowywanych przez sektor publiczny w postaci zgodnych plików danych podzielonych między wiele państw europejskich. Brak kompletnych plików danych na poziomie europejskim stanowi rzeczywiście jedną z barier wykorzystania potencjału zasobów. Dlatego, poza projektami eksperymentalnymi, stymulowane będzie utworzenie, poprzez wsparcie finansowe, europejskiego systemu gromadzenia danych, aby możliwa była praca nad europejską metabazą dla informacji sektora publicznego oraz poprzez projekty systemu gromadzenia danych obejmujących znaczącą liczbę Państw Członkowskich Unii Europejskiej. Praca ta prowadzona będzie zgodnie z przepisami prawa wspólnotowego, dotyczącymi ochrony danych osobowych.

Przykładem byłby projekt łączący i harmonizujący formaty przechowywania krajowych agencji mapujących.

Zainteresowanie i zaangażowanie podmiotów publicznych i prywatnych będzie decydujące przy typowaniu rodzaju danych i obszarów, które mają być przedmiotem projektów, a także udział takich projektów w osiąganiu celów interesu publicznego, między innymi w dziedzinie kultury, edukacji i społecznej.

2. ZWIĘKSZENIE PRODUKCJI ZASOBÓW W ŚRODOWISKU WIELOJĘZYCZNYM I WIELOKULTUROWYM

Odpowiednie wspieranie przepisów dotyczących wielojęzycznych i sprzężonych kulturowo informacji i dostępu jest kluczowym czynnikiem umożliwiającym rozwój wspólnotowego rynku mediów dla usług i produktów dostępnych on-line oraz dla szerszego wprowadzania zasobów europejskich w innych regionach. Aspekty technologiczne tego procesu objęte są piątym programem ramowym. Jednakże działalność RTD nie uwzględnia zasadniczych problemów przekształcania zaawansowania technologicznego w zwiększenie zdolności firm i opanowanie rynku, w tym nowych możliwości wywozowych.

Program promuje i wspiera działania zmierzające do zachęcania do współpracy w zakresie zasobów europejskich i przemysłu zajmującego się językami, pomagając tym samym w poprawie pozycji konkurencyjnej obu sektorów. Działania te stanowią naturalną kontynuację działań prowadzonych w ramach programu prekursorskiego MLIS, dostosowanego do potrzeb coraz bardziej cyfrowego i globalnego środowiska. Specjalna uwaga poświęcona jest MŚP i nowym inwestycjom, potrzebom użytkownika, językom państw Unii Europejskiej używanym rzadziej oraz językom państw ubiegających się o członkostwo.

Projekty doświadczalne i infrastrukturalne są uzupełnione celowymi działaniami towarzyszącymi, których celem jest dokumentowanie najlepszych praktyk, wspieranie wymiany i rosnącej świadomości oraz osiąganie przenikania się działalności przemysłowej, zawodowej i krajowej w terenie.

2.1 Popieranie nowych spółek osobowych i przyjęcie strategii wielojęzycznych i wielokulturowych

Ogólnym celem tego podrzędnego kierunku działania jest ustanowienie konkurencyjności i dostarczenie lepszych możliwości rynkowych dla zasobów Wspólnoty i firm językowych, w szczególności innowacyjnych MŚP i nowych inwestycji oraz zwiększenie w ten sposób wielojęzycznej i wielokulturowej obecności Europy w sieciach globalnych. Uczestnikami tych działań mogą być:

– handlowcy zajmujący się zasobami (twórcy, projektanci, zajmujący się pakowaniem i dystrybutorzy), którzy zamierzają zwiększyć oferty swoich produktów (np. portale internetowe, usługi komórkowe) i opanować nowe rynki,

– przedsiębiorcy zajmujący się zasobami, którzy zamierzają stworzyć lub umacniać swoją obecność na scenie e-handlu (np. marketing przez internet i sprzedaż detaliczna).

Oczekuje się, że działania takie obejmować będą np.:

– projekty uwzględniające wykorzystanie wielojęzycznych informacji sektora publicznego w ciągłości z kierunkiem działania nr 1,

– projekty łączące wiedzę z zakresu twórczości kulturalnej, edukacji, marketingu i techniki.

Dostawcy i dystrybutorzy zasobów sektora publicznego i prywatnego są zachęcani do przygotowywania swoich produktów i usług w większej gamie języków, za pośrednictwem sieci projektowania, tworzenia i publikacji. Sprzedawcy IT oraz podmioty gospodarcze z branży telekomunikacji będą zachęcani do udostępniania platform i kanałów przekazu umożliwiających dostęp do informacji wielojęzycznej i przekaz zasobów spełniających wymagania kulturowe jednostek, do których są kierowane. Dostawcy usług językowych będą zachęcani do przystosowania ofert swoich produktów do rosnącej bazy klientów w gałęziach przemysłu zajmujących się zasobami.

Należy odnotować, że kwestie językowe są szczególnie istotne biorąc pod uwagę rozszerzenie zasięgu geograficznego programu na kraje Europy Środkowej i Wschodniej.

2.2. Wzmocnienie infrastruktury językowej

Dostępność odpowiedniej infrastruktury językowej jest warunkiem wstępnym terminowego i taniego wytwarzania produktów, dostosowania ich do wymagań klientów i wykorzystywania zasobów wielojęzycznych. Jest to podstawa strukturalna dla wszelkiego umiędzynarodowienia i lokalizacji wysiłku, w szczególności dla języków mniej popularnych, w przypadku gdy siły rynkowe często dostarczają niewystarczających bodźców. Wzmocnienie infrastruktury lingwistycznej Europy pociąga za sobą ustanowienie otwartych ram obejmujących wielojęzyczne, spójnie działające zasoby zawierające np. wielojęzyczne słowniki specjalistyczne, ontologie, pamięci tłumaczeniowe, zbiory terminologii oraz narzędzia towarzyszące, takie jak komputer wyposażony w program przekładu. Zasoby te muszą być połączone w celu wytworzenia szeroko dostępnych magazynów, które mogą być następnie wykorzystywane przez dostawców i dystrybutorów zasobów oraz dostawców usług językowych.

Ten podrzędny kierunek działań obejmuje zakrojone na szeroką skalę wysiłki, skierowane na:

– centra językowe: łączenie w sieć regionalnych, krajowych i podległych/centra danych dziedzin specjalnych połączone z pomocą wyszukiwania łatwą w obsłudze dla użytkownika, usługi pośrednictwa i prawne on-line, porady dla użytkownika i sprzęt do kontroli języka, ramy umów i norm technicznych, umożliwiających uczestnikom sektora publicznego i prywatnego korzystanie oraz ponowne wykorzystanie istniejących i przyszłych zasobów,

– doświadczenia z narzędziami IT: integracja i badania w dziedzinie narzędzi oprogramowania Internetu w zakresie zarządzania lokalizacją zasobów i przepływu siły roboczej; produkcja współdziałająca, wykorzystanie i utrzymanie rozpowszechnionych magazynów języków dystrybucji; badania międzyjęzykowe i gromadzenie zasobów cyfrowych,

– nowe zasoby: tworzenie i transnarodowa dystrybucja nowych baz danych dla tych języków i podległych dziedzin w przypadku gdy nie istnieją odpowiednie zasoby a siły rynkowe przekazują niewystarczające do uwzględnienia problemu bodźce.

Projekty i inne działania ustanowione w ostatnim punkcie są uwzględnione jako kwestia priorytetowa dla mniej rozpowszechnionych języków Unii Europejskiej oraz języków państw ubiegających się o członkostwo. Specyficzne działania dotyczące języków głównych partnerów handlowych Unii Europejskiej mogą być uruchomione w przypadku gdy uzasadnia to interes Wspólnoty i możliwości wywozowe. Ponadto udzielone będzie odpowiednie wsparcie dla współdziałającego kształcenia technicznego, w związku z istnieniem obecnego i przewidywalnego braku odpowiednio wykwalifikowanych kadr.

3. ZWIĘKSZENIE DYNAMIKI RYNKU ZASOBÓW CYFROWYCH

Fragmentacja na rynku zasobów cyfrowych i wynikająca stąd niepewność dla uczestników rynku prowadzą do inercji i niedoinwestowania. Ma to negatywny wpływ na rozwój gospodarczy i zatrudnienie. Wsparcie dla rozwoju wizji ogólnej, bezpośredniego dostępu do osiągalnych form kapitału inwestycyjnego oraz ujednoliconego podejścia Wspólnoty do handlu prawami w zakresie produkcji multimedialnej są zatem potrzebne do przyspieszenia nowych inicjatyw i inwestycji oraz do poprawy ogólnej środowiska zewnętrznego dla uczestników rynku zasobów cyfrowych.

3.1. Niwelowanie luki między przemysłami zasobów cyfrowych i rynkami kapitałowymi

Gałęzie przemysłu związane z zasobami napotykają na specyficzne trudności przy zdobywaniu kapitału inwestycyjnego potrzebnego do rozwoju nowych zastosowań zasobów cyfrowych i podniesienia ich zdolności innowacyjnych. Potrzebne są działania korygujące dla poprawy dostępu do kapitału inwestycyjnego w celu wykorzystania całego potencjału i poprawy możliwości firm zajmujących się europejskimi zasobami cyfrowymi w znaczeniu podniesienia wartości europejskiego dziedzictwa kulturowego, wzorców biznesu, innowacyjnych zastosowań, przenośnych multimediów itd. Działania te uzupełniają inne programy wspólnotowe, jak również inicjatywy krajowe zgodnie z zasadą pomocniczości.

W celu zachęcenia do wymiany informacji i najlepszych praktyk, działania te koncentrują się na wspieraniu upowszechniania ekspertyz w centrach uniwersyteckich i centrach kształcenia oraz w nowej gospodarce umiejętności administracyjnych i zarządzania, a także udostępniania udogodnień kształcenia na odległość. Działalność ta ma eksperymentalny charakter w poszukiwaniu nowych dróg połączenia pomysłów i kapitału.

3.2. Handel prawami między uczestnikami rynku zasobów cyfrowych

Handel prawami między właścicielami praw, producentami nowych produktów i usług cyfrowych oraz innymi uczestnikami tego systemu jest sprawą zasadniczą dla rozwoju przemysłów związanych z zasobami. Skuteczność i efektywność przekazywania multimedialnych praw autorskich ma silny i bezpośredni wpływ na funkcjonowanie przemysłów związanych z zasobami. Integracja i spójność działania upowszechnionych specjalistycznych usług dotyczących przekazywania praw na poziomie europejskim były stymulowane w ramach INFO2000 poprzez studia wykonalności, prototypy, normy i rozwój systemu pilotażowego. Dalsze wsparcie jest potrzebne w celu osiągnięcia jednolitego podejścia europejskiego w zakresie zbywania praw.

Przyszłe działania koncentrować się będą na poszerzeniu pilotaży w zakresie zbywania praw multimedialnych, na wspieraniu tworzenia w Europie centrów zbywania praw multimedialnych i na szczególnych środkach wpierania krajów kandydujących, mniej rozwiniętych sektorów i specjalnych zastosowań sektora publicznego.

3.3. Rozwój i uczestnictwo w wizji ogólnej

Udział zarówno podmiotów prywatnych jak i publicznych w wizji przyszłych przekształceń ograniczy niepewność oraz przyspieszy konkretne inicjatywy i inwestycje. Ciągłe wzajemne oddziaływanie między podmiotami rynku i podmiotami publicznymi będzie miało rosnące znaczenie jako kluczowy mechanizm ustanowienia ewolucji procesu powstawania wizji. Stałe i służące obserwacji przekształcenia rynku zasobów i języków w bezpośrednim kontakcie z uczestnikami rynku stanowią bazę informacji potrzebną do aktualizowania procesu tworzenia wizji.

Działania nastawione będą na zdefiniowanie i zebranie odpowiednich danych statystycznych, na identyfikowanie i wspieranie najlepszych praktyk europejskich i na rozwój oraz aktualizację ciągłego porównania z najlepszymi z państw trzecich.

Realizacja programu jest wspierana przez działania, których celem jest upowszechnianie rezultatów (np. publikacje, strony internetowe dostępne na całym świecie, konferencje przedstawiające projekty) i studia strategiczne objaśniające zjawiska powstającego rynku.

ZAŁĄCZNIK  II

WSTĘPNY PODZIAŁ WYDATKÓW

1. Szersze wykorzystanie informacji sektora publicznego	40 %-45 %
2. Wzrost produkcji zasobów w środowisku wielojęzycznym i wielokulturowym	40 %-45 %
3. Wzrost dynamiki rynku zasobów cyfrowych	10 %-15 %

ZAŁĄCZNIK  III

ŚRODKI REALIZACJI PROGRAMU

1. Komisja wykona program zgodnie z zawartością techniczną wyszczególnioną w załączniku I.

2. Program będzie wykonany w drodze działań pośrednich i o ile możliwe w oparciu o zasadę podziału kosztów.

3. Wybór projektów podziału kosztów będzie oparty na procedurze wezwań do składania wniosków opublikowanych w Dzienniku Urzędowym Wspólnot Europejskich. Treść wezwań do składania wniosków określona będzie w ścisłych konsultacjach z odpowiednimi biegłymi zgodnie z procedurami określonymi w art. 5 niniejszej decyzji. Głównym kryterium dla udzielenia wsparcia projektom złożonym w wyniku zaproszeń do składania wniosków będzie ich potencjalny udział w osiąganiu celów programu.

4. W odpowiednich przypadkach wnioski o wsparcie ze strony Wspólnoty powinny zawierać plan finansowy przedstawiający wszystkie elementy finansowania projektu, w tym wnioskowane wsparcie finansowe ze strony Wspólnoty, oraz wszelkie inne wnioski o przydział środków lub dotacje z innych źródeł.

5. Komisja może również zastosować inne, bardziej elastyczne metody finansowania niż zaproszenia do składania wniosków, w celu dostarczenia bodźców dla tworzenia spółek osobowych, w szczególności włączając MŚP i organizacje w mniej rozwiniętych regionach, albo dla innej działalności badawczej w różnych segmentach multimedialnego rynku zasobów. Metody te mogą być stosowane stale.

6. Szczegółowe regulacje dla procedur określonych w pkt 3 będą wykonane po konsultacji Komitetu określonego w art. 4 niniejszej decyzji, stosując zasady art. 5 niniejszej decyzji, zgodnie z rozporządzeniami finansowymi. Będą one opublikowane w Dzienniku Urzędowym Wspólnot Europejskich.

7. Projekty w pełni finansowane przez Komisję w ramach umów badawczych i i o świadczeniu usług będą realizowane w trybie zaproszeń do składania ofert zgodnie z przepisami finansowymi. Przejrzystość będzie osiągnięta w drodze publikacji programu pracy i przekazania go zainteresowanym organom.

8. W celu realizacji programu Komisja podejmie także działania przygotowawcze, towarzyszące i wspierające ustalone dla osiągnięcia zadań ogólnych programu i celów specjalnych każdego kierunku działania. Obejmuje to działalność taką jak: badania i konsultacje wspierające program; działania wstępne przygotowujące przyszłą działalność; środki ułatwiające udział w programie, jak również ułatwiające dostęp do wyników osiągniętych przy realizacji programu; publikacje i działalność dla upowszechniania, promocji i korzystania z rezultatów: broszury, publikacje elektroniczne (CD-ROMy, DVD, internet itd.), udział w wystawach, przygotowanie odpowiednich materiałów prasowych itd.; analizowanie możliwych konsekwencji socjoekonomicznych związanych z programem; i działania wspierające, takie jak rozpowszechnianie norm wykorzystania zasobów cyfrowych i popieranie rozwoju kwalifikacji na poziomie europejskim.

9. W przypadku wszystkich projektów otrzymujących wsparcie finansowe wymagane będzie uwidocznienie potwierdzenia otrzymanego wsparcia na produktach.