Rozporządzenie 223/2008 określające warunki i procedury uznawania organizacji producentów skupiających hodowców jedwabników

Dzienniki UE

Dz.U.UE.L.2008.69.10

Akt utracił moc

Wersja od: 13 marca 2008 r.

ROZPORZĄDZENIE KOMISJI (WE) NR 223/2008

z dnia 12 marca 2008 r.

określające warunki i procedury uznawania organizacji producentów skupiających hodowców jedwabników

KOMISJA WSPÓLNOT EUROPEJSKICH,

uwzględniając Traktat ustanawiający Wspólnotę Europejską,

uwzględniając rozporządzenie Rady (WE) nr 1234/2007 z dnia 22 października 2007 r. ustanawiające wspólną organizację rynków rolnych oraz przepisy szczegółowe dotyczące niektórych produktów rolnych (rozporządzenie o jednolitej wspólnej organizacji rynku)⁽¹⁾, w szczególności jego art. 127 w związku z art. 4,

a także mając na uwadze, co następuje:

(1) Rozporządzenie Rady (EWG) nr 707/76 z dnia 25 marca 1976 r. w sprawie uznawania grup producentów skupiających hodowców jedwabników⁽²⁾ ma zostać uchylone z dniem 1 kwietnia 2008 r. na mocy art. 201 ust. 1 lit. b) rozporządzenia (WE) nr 1234/2007.

(2) Niektóre warunki i zobowiązania określone w rozporządzeniu (EWG) nr 707/76 nie zostały włączone do rozporządzenia (WE) nr 1234/2007.

(3) Aby umożliwić kontynuację właściwego funkcjonowania sektora jedwabników oraz w interesie jasności i racjonalizacji, należy przyjąć nowe rozporządzenie określające wspomniane warunki i zobowiązania oraz obecne przepisy wykonawcze określone w rozporządzeniu Komisji (EWG) nr 822/76 z dnia 7 kwietnia 1976 r. w sprawie warunków i procedur uznawania grup producentów skupiających hodowców jedwabników⁽³⁾.

(4) Należy zatem uchylić rozporządzenie (EWG) nr 822/76.

(5) Nowe rozporządzenie powinno obowiązywać od daty uchylenia rozporządzenia (EWG) nr 707/76.

(6) Artykuł 122 rozporządzenia (WE) nr 1234/2007 przewiduje uznawanie w sektorze jedwabników organizacji producentów, które dążą do określonego celu, który może w szczególności odnosić się do koncentracji podaży i do wprowadzania do obrotu produktów ich członków, wspólnego dostosowania produkcji do wymagań rynku i ulepszenia produktu, wspierania racjonalizacji i mechanizacji produkcji.

(7) Aby uniknąć jakiejkolwiek dyskryminacji wśród producentów i zapewnić jednolitość i skuteczność wszelkich podejmowanych działań, należy określić warunki i procedury uznawania organizacji producentów w sektorze jedwabników stosowane w całej Wspólnocie; organizacje producentów muszą przestrzegać wspomnianych warunków i procedur, aby kwalifikować się do uznawania przez państwa członkowskie.

(8) Uznawanie organizacji producentów powinno być powiązane z przedstawieniem dowodów na prowadzenie działalności gospodarczej o odpowiedniej skali związanej z produkcją i wprowadzaniem do obrotu w sektorze jedwabników, przy czym należy umożliwić odstępstwa dla regionów o niewielkiej produkcji. Jednak w związku z tym, że liczba producentów w sektorze jedwabników znacząco zmniejszyła się w ciągu ostatnich lat, należy istotnie obniżyć próg minimalnej liczby producentów wymaganej do utworzenia uznanej organizacji producentów, określony w rozporządzeniu (EWG) nr 822/76.

(9) Przepisy odnoszące się do procedury udzielania i wycofywania uznania powinny zostać rozszerzone o przepisy określające informacje, które należy dostarczyć przy składaniu wniosku.

(10) W celu informowania państw członkowskich i zainteresowanych stron na początku każdego roku należy opublikować wykaz grup producentów, które zostały uznane w poprzednim roku i tych, których uznanie zostało wycofane w tym samym okresie.

(11) Środki przewidziane w niniejszym rozporządzeniu są zgodne z opinią Komitetu Zarządzającego ds. Wspólnej Organizacji Rynków Rolnych,

PRZYJMUJE NINIEJSZE ROZPORZĄDZENIE:

Artykuł  1

1. Państwa członkowskie uznają organizacje producentów skupiające hodowców jedwabników, które:

a) zgłaszają wniosek o uznanie;

b) spełniają warunki ogólne określone w art. 122 rozporządzenia (WE) nr 1234/2007;

c) spełniają szczególne warunki określone w art. 2 wspomnianego rozporządzenia.

2. Właściwym organem do uznawania organizacji producentów jest organ państwa członkowskiego, na którego terytorium organizacja producentów posiada swoją statutową siedzibę.

Artykuł  2

1. W celu uzyskania uznania organizacje producentów muszą:

a) prowadzić działalność, w zakres której wchodzi produkcja kokonów jedwabników i obrót nimi;

b) skupiać co najmniej 50 producentów, którzy wykorzystują lub zobowiązują się wykorzystać co najmniej 2.500 pojemników podczas roku gospodarczego, w którym uznanie zostało przyznane;

c) wykluczyć, w całym zakresie swojej działalności, jakąkolwiek dyskryminację wśród hodowców wspólnotowych, między innymi w odniesieniu do ich przynależności państwowej lub miejsca prowadzenia działalności gospodarczej;

d) posiadać osobowość prawną lub odpowiednią zdolność prawną do korzystania z praw i podlegania obowiązkom zgodnym z prawem krajowym;

e) skupiać wyłącznie hodowców jedwabników;

f) w swoim statucie zawierać następujące zobowiązania członków:

(i) zobowiązanie do wprowadzania na rynek, tj. sprzedawania hurtowo lub do wykorzystania w przemyśle, całej swojej produkcji za pośrednictwem organizacji producentów, przy zachowaniu możliwości odstępstwa w odniesieniu do pewnych ilości;

(ii) zobowiązanie do stosowania w odniesieniu do produkcji i obrotu zasad przyjętych przez organizację w celu dostosowania wielkości zaopatrzenia i jakości produktu do wymagań rynku;

(iii) zobowiązanie do pozostania w organizacji po zostaniu jej członkiem przez przynajmniej trzy lata od chwili uznania organizacji i z co najmniej rocznym wypowiedzeniem, nie naruszając przepisów prawa krajowego mających na celu ochronę grupy lub jej wierzycieli, w określonych przypadkach, przed skutkami finansowymi, które mogą wynikać z wycofania się członka lub w celu uniemożliwienia wycofania się z członkostwa w trakcie roku budżetowego;

g) prowadzić oddzielne rachunki dla rodzajów działalności, w odniesieniu do których zostały uznane.

2. Zgodnie z procedurą, o której mowa w art. 195 ust. 2 rozporządzenia (WE) nr 1234/2007, można upoważnić państwo członkowskie, na wniosek, do uznania w regionie o niewielkiej produkcji organizacji, która nie spełnia warunku określonego w ust. 1 lit. b) niniejszego artykułu.

Artykuł  3

Do wniosków o uznanie organizacje producentów dołączają następujące dokumenty i informacje:

a) statut organizacji;

b) imiona i nazwiska osób upoważnionych do działania pod nazwą i w imieniu organizacji;

c) wykaz działań uzasadniających wniosek o uznanie;

d) dowód zgodności z przepisami art. 2 ust. 1 lit. b) lub art. 2 ust. 2;

e) przepisy przyjęte zgodnie z art. 2 ust. 1 lit. f) pkt (ii), a w szczególności przepisy odnoszące się do suszenia kokonów.

Artykuł  4

1. Państwa członkowskie podejmują decyzję w sprawie wniosków o uznanie w terminie dwóch miesięcy od ich otrzymania.

2. Państwa członkowskie informują Komisję o swoich decyzjach w terminie dwóch miesięcy i podają powody ewentualnego odrzucenia wniosków.

Artykuł  5

1. Państwa członkowskie sprawują ciągły nadzór w celu zapewnienia, że uznane organizacje spełniają warunki uznania.

2. Państwa członkowskie wycofują uznanie organizacji, jeżeli warunki ustanowione dla uznania przestają być spełniane lub jeżeli uznanie było oparte na błędnych informacjach. Uznanie wycofuje się z mocą wsteczną, jeżeli uzyskano je lub korzystano z niego w sposób oszukańczy.

3. W przypadku wycofania uznania organizacji przez państwo członkowskie państwo to w terminie dwóch miesięcy powiadamia o tym fakcie Komisję i podaje powody wycofania.

Artykuł  6

Na początku każdego roku Komisja publikuje w Dzienniku Urzędowym Unii Europejskiej serii C wykaz organizacji, które zostały uznane w ciągu minionego roku, i wykaz organizacji, których uznanie w tym samym okresie zostało wycofane.

Artykuł  7

Rozporządzenie (EWG) nr 822/76 traci moc.

Artykuł  8

Niniejsze rozporządzenie wchodzi w życie trzeciego dnia po jego opublikowaniu w Dzienniku Urzędowym Unii Europejskiej.

Niniejsze rozporządzenie stosuje się od dnia 1 kwietnia 2008 r.

Niniejsze rozporządzenie wiąże w całości i jest bezpośrednio stosowane we wszystkich państwach członkowskich.

Sporządzono w Brukseli, dnia 12 marca 2008 r.

	W imieniu Komisji
	Mariann FISCHER BOEL
	Członek Komisji

______

⁽¹⁾ Dz.U. L 299 z 16.11.2007, s. 1.

⁽²⁾ Dz.U. L 84 z 31.3.1976, s. 1.

⁽³⁾ Dz.U. L 94 z 9.4.1976, s. 19.