W kierunku lepszych narzędzi wdrażania strategii "Europa 2020": zintegrowane wytyczne dla polityki gospodarczej i polityki zatrudnienia państw członkowskich i Unii.
Dz.U.UE.C.2010.267.1
Akt nienormatywny(2010/C 267/01)
(Dz.U.UE C z dnia 1 października 2010 r.)
KOMITET REGIONÓW
1. popiera wniosek, by zredukować całkowitą liczbę ogólnych wytycznych w zakresie gospodarki i zatrudnienia i włączyć je do spójnego dokumentu dostosowanego do strategii "Europa 2020";
2. uznaje, że choć wytyczne te skierowane są do państw członkowskich, strategia "Europa 2020" powinna być realizowana w partnerstwie z władzami regionalnymi i lokalnymi, których udział w opracowywaniu krajowych programów reform, ich realizacji oraz ogólnej komunikacji na temat strategii jest potrzebny, zważywszy na ich kompetencje i możliwości działania w obszarach objętych wytycznymi oraz zgodnie z zasadą pomocniczości;
3. zwraca się do Komisji Europejskiej i Rady Europejskiej, by przestrzegały podejścia oddolnego w obszarach polityki właściwych dla władz regionalnych i lokalnych oraz w dziedzinie zarządzania i odpowiedzialności w ramach strategii "Europa 2020" a także wspierały je poprzez wielopoziomowe i elastyczne planowanie projektów przewodnich strategii oraz krajowych programów reform. W tym kontekście przyjmuje z zadowoleniem fakt, że Parlament Europejski ostatnio wspomniał o wadze włączania władz lokalnych i regionalnych do strategii;
4. podkreśla, że realizacja strategii "Europa 2020" powinna w stosowny sposób uwzględniać cel spójności terytorialnej zapisany w traktacie lizbońskim;
5. wzywa do wyjaśnienia, jakie konsekwencje dla budżetu mają środki zaproponowane w strategii "Europa 2020", aby zagwarantować pełne odzwierciedlenie priorytetów określonych w strategii "Europa 2020" w kolejnych ramach finansowych. To wyjaśnienie powinno także obejmować ocenę skutków nowych unijnych instrumentów finansowych oraz nowego systemu zasobów UE.
OGÓLNE WYTYCZNE DLA POLITYKI GOSPODARCZEJ PAŃSTW CZŁONKOWSKICH I UNII
KOMITET REGIONÓW
6. popiera odpowiednią koordynację gospodarczą i podatkową zarówno na poziomie UE, jak i pomiędzy państwami członkowskimi w celu złagodzenia problemów, z którymi borykają się finanse publiczne w kontekście obecnego kryzysu finansowego, gospodarczego i społecznego;
7. przyjmuje z zadowoleniem inicjatywę UE polegającą na ściślejszym kontrolowaniu dyscypliny budżetowej państw członkowskich i zasadniczej zmianie uregulowań rynków finansowych;
8. popiera Parlament Europejski, który w rezolucji z 10 marca 2010 r. wezwał Komisję Europejską i Radę, by oceniły możliwość wsparcia budżetu UE, jaką dają różne opcje podatku od transakcji finansowych;
9. zgadza się z zaleceniem Maria Montiego zawartym w sprawozdaniu dla przewodniczącego Barroso z 9 maja 2010 r. na temat "Nowa strategia dla jednolitego rynku", by zwiększyć europejską koordynację podatkową w celu usunięcia barier podatkowych wewnątrz jednolitego rynku oraz zająć się szkodzącą pracownikom konkurencją podatkową wewnątrz UE;
10. podkreśla, że długoterminową stabilność walutową można osiągnąć jedynie poprzez przekonującą konsolidację oraz zaostrzenie paktu stabilności; stabilność tę można wspierać poprzez wzmocnienie perspektyw długofalowego wzrostu wszystkich państw i terytoriów UE dzięki kombinacji polityk strukturalnych na rzecz zrównoważonego rozwoju (strategia "Europa 2020") oraz polityce spójności, którym powinny zostać przyznane stosowne środki;
11. popiera położenie większego nacisku na jakość i zrównoważony charakter finansów publicznych, które powinny być przeznaczane na inwestycje w sektory innowacyjne w dziedzinie środowiska i społeczeństwa;
12. stanowczo sprzeciwia się wnioskowi Komisji Europejskiej przedstawionemu w komunikacie w sprawie zacieśnienia zarządzania gospodarczego z 12 maja 2010 r., by zawieszać wypłacanie środków z Funduszu Spójności państwom członkowskim podlegającym procedurze nadmiernego deficytu. Wniosek ten byłby dyskryminujący z trzech powodów: i) traktuje on politykę spójności jako jedyną politykę UE, do której stosowano by sankcje; ii) zawieszenie w sposób niesprawiedliwy dotknęłoby regiony i miasta oraz iii) wniosek byłby niesprawiedliwy zważywszy na nierówny przydział państwom członkowskim środków z Funduszu Spójności;
13. stanowczo podtrzymuje, że należy wzmocnić rolę polityki spójności jako jedynej polityki UE, która proponuje zintegrowane i ukierunkowane na konkretne obszary podejście do rozwoju, pozwalające na łączenie priorytetów europejskich z lokalną i regionalną specyfiką oraz podejmujące kwestię zmniejszania różnic pomiędzy regionami i wewnątrz nich;
14. uważa, że ocena wzrostu powinna opierać się nie tylko na wartości PKB, ale również na podziale korzyści ze wzrostu i mierzalnych celach wyczerpania zasobów naturalnych;
15. z zadowoleniem przyjmuje rozwój regionalnych strategii badań i innowacji, które ożywiają współpracę między władzami publicznymi, uniwersytetami i sektorem prywatnym, czego efektem jest tworzenie miejsc pracy i zrównoważony rozwój regionów i miast;
16. przypomina, że władze lokalne i regionalne są odpowiedzialne za zwalczanie zmiany klimatu i ochronę środowiska. Mogą one osiągnąć znaczne korzyści z koniecznego przejścia na gospodarkę niskoemisyjną, jeżeli zostaną ustalone stosowne ramy europejskie pozwalające na przewidywanie zmian technologicznych jak również na dostosowanie profilu kształcenia i szkoleń zawodowych oraz zachęcanie do ekologicznych zamówień publicznych; popiera w tym kontekście inicjatywę Porozumienia Burmistrzów i jej rozszerzenie na poziom regionalny;
17. uważa, że wspieranie przedsiębiorczości jest kwestią zasadniczą w przekształcaniu twórczych pomysłów w innowacyjne produkty, usługi i procesy, które mogą generować wzrost, tworzyć dobrej jakości miejsca pracy oraz spójność gospodarczą i społeczną. Ponadto zachęca władze lokalne i regionalne do poprawienia warunków funkcjonowania MŚP zgodnie z inicjatywą Small Business Act, zwłaszcza poprzez pełne wykorzystanie potencjału usług w dziedzinie administracji elektronicznej. Uznaje również w tym kontekście ważną rolę, jaką w pomaganiu gospodarce poprzez inteligentny wzrost może odegrać wspieranie kobiet-przedsiębiorców. Wzywa również do stworzenia europejskich ram na rzecz rozwoju gospodarczego kobiet, jako środka służącego stawianiu czoła różnicom w państwach członkowskich, walce z ubóstwem dzieci, sprzyjaniu równowadze między życiem zawodowym a prywatnym, zwiększaniu potencjału wzrostu i regionalnemu rozwijaniu rosnącej bazy MŚP;
WYTYCZNE DLA POLITYKI ZATRUDNIENIA PAŃSTW CZŁONKOWSKICH
18. podtrzymuje, że ponieważ partnerzy społeczni, w tym władze lokalne i regionalne, są znaczącymi pracodawcami w państwach członkowskich UE oraz z racji roli, jaką odgrywają w zapewnianiu edukacji, szkoleń i narzędzi wspierających rynek pracy, są one kluczowymi podmiotami w prowadzeniu polityk elastycznego rynku pracy i bezpieczeństwa socjalnego. Regiony i gminy powinny zatem być od początku zaangażowane w kształtowanie polityki, by przyczynić się do tworzenia dynamicznych rynków pracy i pomóc obywatelom w kwestiach pracy;
19. zauważa, że długoterminowe, zintegrowane planowanie i finansowanie publicznych systemów edukacji, infrastruktury transportowej, placówek opieki nad dziećmi oraz placówek edukacyjnych jest kwestią zasadniczą w budowaniu zrównoważonych regionalnych rynków pracy;
20. przypomina, że władze lokalne i regionalne są głównymi podmiotami wdrażającymi procesy, służące osiąganiu strategicznych celów dotyczących jakości i przydatności edukacji oraz korzystania z niej, jak również w kwestii zapobiegania wczesnemu przerywaniu nauki;
21. przypomina, że w momencie, gdy rośnie bezrobocie, młodzi ludzie mają trudności z wejściem na rynek pracy i potrzebują lepszego zrozumienia różnych dostępnych możliwości, które umożliwi im płynne przejście ze szkoły na rynek pracy lub do życia w roli przedsiębiorcy tworzącego miejsca pracy. Spodziewa się zatem, że Europejski pakt na rzecz młodzieży zostanie włączony do wytycznych i że przedsiębiorczość będzie aktywniej propagowana w szkołach;
22. domaga się ukierunkowanych środków działania na rzecz starszych pracowników, tracących pracę wskutek kryzysu gospodarczego, by wyposażyć ich w nowe, lepsze umiejętności, które zwiększą ich możliwości zatrudnienia w przyszłości;
23. podkreśla, że aby osiągnąć proponowane ograniczenie liczby Europejczyków żyjących poniżej krajowej granicy ubóstwa o 25 %, władzom lokalnym i regionalnym powinno zostać przyznane odpowiednie finansowanie, jako że są one prawnie odpowiedzialne za opracowywanie, finansowanie i realizację aktywnych polityk integracyjnych oraz promowanie programu godnej pracy. Rok 2010, który jest rokiem walki z ubóstwem i wykluczeniem społecznym, jest odpowiednim momentem, by podkreślić te fakty, ponieważ sytuacja może jeszcze ulec pogorszeniu z powodu obecnego kryzysu finansowego i gospodarczego;
24. podkreśla, że dostęp do usług świadczonych w interesie ogólnym, szczególnie do usług społecznych, integracja na rynku pracy oraz dostosowanie do zmian strukturalnych, jak również polityki integracji społecznej, gospodarczej i kulturalnej są w pierwszej kolejności zapewniane przez władze lokalne i regionalne; w związku z tym wytyczne dla polityki zatrudnienia muszą zapewnić odpowiednie ramy i narzędzia finansowania, by wspierać władze lokalne i regionalne w wypełnianiu tych obowiązków.
Bruksela, 10 czerwca 2010 r.
| Przewodnicząca Komitetu Regionów | |
| Mercedes BRESSO |