Rozporządzenie delegowane 179/2014 uzupełniające rozporządzenie (UE) nr 228/2013 Parlamentu Europejskiego i Rady w odniesieniu do rejestru podmiotów gospodarczych, kwoty pomocy z tytułu wprowadzania produktów do obrotu poza regionem, znaku graficznego, zwolnienia z przywozowych należności celnych w odniesieniu do niektórych sztuk bydła i finansowania niektórych środków odnoszących się do szczególnych środków w dziedzinie rolnictwa na rzecz regionów najbardziej oddalonych Unii Europejskiej

Dzienniki UE

Dz.U.UE.L.2014.63.3

Akt obowiązujący

Wersja od: 4 marca 2014 r.

ROZPORZĄDZENIE DELEGOWANE KOMISJI (UE) NR 179/2014

z dnia 6 listopada 2013 r.

uzupełniające rozporządzenie (UE) nr 228/2013 Parlamentu Europejskiego i Rady w odniesieniu do rejestru podmiotów gospodarczych, kwoty pomocy z tytułu wprowadzania produktów do obrotu poza regionem, znaku graficznego, zwolnienia z przywozowych należności celnych w odniesieniu do niektórych sztuk bydła i finansowania niektórych środków odnoszących się do szczególnych środków w dziedzinie rolnictwa na rzecz regionów najbardziej oddalonych Unii Europejskiej

KOMISJA EUROPEJSKA,

uwzględniając Traktat o funkcjonowaniu Unii Europejskiej,

uwzględniając rozporządzenie (UE) nr 228/2013 Parlamentu Europejskiego i Rady z dnia 13 marca 2013 r. ustanawiające szczególne środki w dziedzinie rolnictwa na rzecz regionów najbardziej oddalonych w Unii Europejskiej i uchylające rozporządzenie Rady (WE) nr 247/2006 ¹ , a w szczególności jego art. 12 ust. 2 akapit drugi, art. 19 ust. 4 akapit trzeci, art. 21 ust. 3, art. 27 ust. 2 akapit drugi i art. 30 ust. 4,

a także mając na uwadze, co następuje:

(1) Rozporządzenie (UE) nr 228/2013 uchyliło i zastąpiło rozporządzenie Rady (WE) nr 247/2006 ² . Rozporządzenie (UE) nr 228/2013 upoważnia Komisję do przyjmowania aktów delegowanych i wykonawczych. W celu zapewnienia sprawnego funkcjonowania systemu w nowych ramach prawnych niektóre przepisy muszą zostać przyjęte w drodze takich aktów. Nowe przepisy powinny zastąpić przepisy wykonawcze do rozporządzenia Komisji (WE) nr 793/2006 ³ .

(2) W celu zapewnienia, aby podmioty gospodarcze w pełni wykorzystywały swoje uprawnienia do korzystania ze szczególnego systemu dostaw, należy określić warunki ich wpisywania do rejestru operatorów. Zarejestrowane podmioty powinny mieć prawo do korzystania z systemu, pod warunkiem, że wypełniają one obowiązki określone w przepisach unijnych i krajowych. Wnioskujący powinien mieć prawo do rejestracji, o ile spełnia on pewną liczbę obiektywnych wymagań związanych z zarządzaniem systemem.

(3) W celu wspierania wprowadzania produktów do obrotu poza regionem, w którym zostały wyprodukowane, należy ustalić warunki określania kwoty pomocy przyznawanej takim produktom i, w stosownych przypadkach, warunki ustalania ilości produktów objętych tą pomocą. W związku z tym, należy ustanowić dodatkowe przepisy dotyczące wsparcia dla wprowadzania do obrotu niektórych produktów lokalnych określające warunki ustalania maksymalnej kwoty pomocy, która ma zostać przyznana, oraz maksymalnej ilości produktów, która może zostać objęta pomocą.

(4) W celu zwiększenia wiedzy o przetworzonych i nieprzetworzonych produktach rolnych wysokiej jakości charakterystycznych dla regionów najbardziej oddalonych Unii oraz zwiększenia ich konsumpcji, organizacje handlowe w tych regionach powinny zaproponować warunki używania znaku graficznego, a w szczególności sporządzić wykaz nieprzetworzonych i przetworzonych produktów rolnych, które mogą być nim opatrzone, zdefiniować cechy jakościowe, sposoby produkcji, opakowania i wytwarzanie produktów przetworzonych. Warunki te należy określić w powiązaniu z normami istniejącymi w przepisach unijnych lub, w przypadku ich braku, w przepisach międzynarodowych, lub poprzez odniesienie do tradycyjnych sposobów uprawy i produkcji.

(5) W celu jak najlepszego wykorzystania znaku graficznego udostępnionego wytwórcom produktów wysokiej jakości charakterystycznych dla regionów najbardziej oddalonych, oraz w trosce o uproszczenie i skuteczność zarządzania i kontroli prawo do używania znaku graficznego powinno być przyznawane podmiotom gospodarczym mającym siedzibę w tych regionach i bezpośrednio odpowiedzialnym za produkcję, pakowanie wprowadzanie do obrotu i wytwarzanie przedmiotowych produktów i które zobowiązują się do przestrzegania pewnych zobowiązań.

(6) W celu umożliwienia podmiotom gospodarczym korzystania ze zwolnienia z przywozowych należności celnych w odniesieniu do młodych samców bydła pochodzących z państw trzecich i przeznaczonych na opas i do konsumpcji we francuskich departamentach zamorskich lub na Maderze, o których mowa w art. 27 ust. 1 rozporządzenia (UE) nr 228/2013, należy określić warunki tego zwolnienia. Zwolnienie powinno być ograniczone do młodych samców bydła przeznaczonych do tuczenia przez okres co najmniej 120 dni w danym regionie najbardziej oddalonym i powinno wiązać się z wniesieniem zabezpieczenia.

(7) W celu zapewnienia uzasadnionego i proporcjonalnego podziału finansowania w odniesieniu do badań, projektów demonstracyjnych, szkoleń i pomocy technicznej należy określić warunki ustalania maksymalnej kwoty rocznej, którą można przydzielić na te środki.

(8) Z uwagi na przejrzystość i pewność prawa należy uchylić rozporządzenie (WE) nr 793/2006.

PRZYJMUJE NINIEJSZE ROZPORZĄDZENIE:

Artykuł  1

Rejestr podmiotów gospodarczych

1. Pozwolenia na przywóz, świadectwa zwolnienia i świadectwa pomocy są wydawane wyłącznie podmiotom gospodarczym wpisanym do rejestru podmiotów gospodarczych prowadzących działalność gospodarczą w ramach szczególnego systemu dostaw, prowadzonego przez właściwe organy (zwanego dalej "rejestrem").

2. Każdy podmiot gospodarczy mający swoją siedzibę w Unii może złożyć wniosek o wpisanie go do rejestru.

Wpis do rejestru jest uzależniony od spełnienia następujących warunków:

a) podmiot gospodarczy posiada środki, struktury i urzędowe zezwolenia wymagane do prowadzania działalności, w szczególności musi należycie wypełniać zobowiązania w odniesieniu do rachunkowości przedsiębiorstw i podatków;

b) podmioty gospodarcze muszą być w stanie wykazać, że prowadzą działalność w przedmiotowym regionie lub regionach najbardziej oddalonych;

c) podmioty gospodarcze są odpowiedzialne za spełnienie wszystkich obowiązujących je wymogów, podczas działalności w ramach szczególnego systemu dostaw, aż do momentu sprzedaży dla użytkownika końcowego.

Artykuł  2

Kwota pomocy na wprowadzanie do obrotu poza regionem produkcji

1. Kwota pomocy, przyznana na mocy rozdziału IV rozporządzenia (UE) nr 228/2013 z tytułu wprowadzenia do obrotu produktów z regionów najbardziej oddalonych do pozostałej części Unii, nie przekracza 10 % wartości produkcji sprzedanej, dostarczonej do strefy przeznaczenia, obliczonej zgodnie z ust. 2 niniejszego artykułu.

Ograniczenie ustanowione w akapicie pierwszym, nie przekracza jednak 13 % wartości produkcji sprzedanej, jeżeli stroną zawierającą umowę w imieniu producentów jest związek, stowarzyszenie lub organizacja producentów.

Ograniczenia ustanowione w akapitach pierwszym i drugim mogą być zwiększone do odpowiednio 17 % i 20 % wartości produkcji sprzedanej produktów przewożonych samolotem.

2. Do celów obliczania wysokości pomocy wartość produkcji sprzedanej dostarczonej do strefy przeznaczenia ocenia się na podstawie umowy rocznej (w stosownych przypadkach), dokumentów przewozowych oraz wszelkich innych dokumentów uzupełniających przedłożonych w celu uzasadnienia wniosku o pomoc.

Wartość produkcji sprzedanej, jaka jest brana pod uwagę, jest wartością dostawy do pierwszego portu morskiego lub portu lotniczego wyładunku.

Właściwe organy mogą wymagać przedstawienia informacji lub dodatkowej dokumentacji uzupełniającej, odpowiedniej do obliczenia wysokości pomocy.

3. Warunki przyznania pomocy, produkty i odpowiednie kwoty są wyszczególnione w programach POSEI, o których mowa w rozdziale II rozporządzenia (UE) nr 228/2013.

Artykuł  3

Pomoc w zakresie wprowadzania do obrotu w odniesieniu do pomidorów

W odniesieniu do pomidorów z Wysp Kanaryjskich objętych kodem CN 0702 00 00 kwota pomocy przyznanej na mocy rozdziału IV rozporządzenia (UE) nr 228/2013 nie przekracza 3,6 EUR za 100 kg w granicach 250 000 ton rocznie.

Artykuł  4

Pomoc w zakresie wprowadzania do obrotu w odniesieniu do ryżu

Maksymalna ilość ryżu z Gujany Francuskiej, którego wprowadzanie do obrotu na terytorium Gwadelupy, Martyniki i pozostałej części Unii może być objęte pomocą na mocy tytułu IV rozporządzenia (UE) nr 228/2013, nie przekracza 12 000 ton rocznie ekwiwalentu ryżu bielonego.

Przy wprowadzaniu do obrotu w pozostałej części Unii, poza Gwadelupą i Martyniką, wspomniana ilość nie przekracza 4 000 ton rocznie.

Artykuł  5

Używanie znaku graficznego

1. Znak graficzny, o którym mowa w art. 21 ust. 1 rozporządzenia (UE) nr 228/2013 używany jest wyłącznie w celu zwiększenia wiedzy o przetworzonych i nieprzetworzonych produktach rolnych charakterystycznych dla regionów najbardziej oddalonych, które spełniają wymogi określone przez właściwy organ krajowy z inicjatywy organizacji handlowych reprezentujących podmioty gospodarcze ze wspomnianych regionów, oraz zwiększenia konsumpcji tych produktów.

2. Wymogi określone w ust. 1 dotyczą norm jakości lub zgodności z technikami uprawy, produkcji i przetwarzania oraz normami dotyczącymi pakowania i prezentacji.

Właściwy organ krajowy określa te wymogi poprzez odniesienie do przepisów unijnych lub, w razie ich braku, do norm międzynarodowych lub też, jeśli jest to konieczne, określa specjalne wymogi odnoszące się do produktów z regionów najbardziej oddalonych, na wniosek reprezentatywnych organizacji handlowych.

Artykuł  6

Prawo do używania znaku graficznego

1. Prawo do używania znaku graficznego jest przyznawane przez właściwe organy w państwach członkowskich, w których odbywa się produkcja, lub przez wyznaczone przez nie w tym celu organy.

2. Prawa do używania znaku graficznego udziela się w odniesieniu do każdego produktu, dla którego spełnione są wymogi, o których mowa w art. 5, odpowiednio do charakteru produktu, operatorom należącym do jednej z poniższych kategorii:

a) producenci indywidualni lub organizacje i grupy producentów;

b) podmioty prowadzące działalność handlową, które dokonują pakowania produktu w celu wprowadzenia do obrotu;

c) wytwórcy produktów przetworzonych, mający swoją siedzibę na terytorium regionu najbardziej oddalonego.

3. Prawa do używania znaku graficznego udziela się poprzez przyznanie zezwolenia na jeden rok lub kilka lat gospodarczych.

4. Zezwolenia, o którym mowa w ust. 3, udziela się na żądanie podmiotom gospodarczym, o których mowa w ust. 2, które, jeżeli istnieje taka potrzeba, posiadają zakład lub wyposażenie techniczne niezbędne do wytwarzania danego produktu, zgodnie z wymogami, o których mowa w art. 5, i które zobowiązują się do:

a) produkcji, pakowania lub wytwarzania produktów odpowiadających wspomnianym wymogom, w zależności od przypadku;

b) prowadzenia księgowości pozwalającej na monitorowanie w szczególności produkcji, pakowania lub wytwarzania produktu kwalifikującego się do opatrzenia go znakiem graficznym;

c) poddawania się wszelkim kontrolom i weryfikacjom, o których przeprowadzenie wnioskują właściwe organy.

5. Zezwolenie zostaje wycofane, jeśli właściwe organy stwierdzą, że posiadający je podmiot gospodarczy nie przestrzega wymogów dotyczących produktu lub nie wypełnił jednego z obowiązków wynikających ze zobowiązań określonych w ust. 4. Odebranie zezwolenia ma charakter czasowy lub definitywny, w zależności od wagi stwierdzonych naruszeń.

Artykuł  7

Warunki powielania i używania znaku graficznego

Znak graficzny jest powielany i używany zgodnie z załącznikiem I.

Artykuł  8

Zwolnienie z przywozowych należności celnych w odniesieniu do młodych samców bydła

1. Zwolnienie z przywozowych należności celnych w odniesieniu do przywozu młodych samców bydła pochodzących z państw trzecich i przeznaczonych na opas i do konsumpcji we francuskich departamentach zamorskich lub na Maderze, objętych kodami CN 0102 29 05, 0102 29 29 lub 0102 29 49, ma zastosowanie pod warunkiem, że przywożone zwierzęta są tuczone przynajmniej przez 120 dni w regionie najbardziej oddalonym, w którym wydano pozwolenie na przywóz.

2. Zwolnienie z przywozowych należności celnych uzależnione jest od wniesienia zabezpieczenia na rzecz właściwego organu państwa członkowskiego w kwocie ustanowionej dla każdego kwalifikującego się kodu CN w załączniku II.

Tuczenie przywiezionych zwierząt we francuskich departamentach zamorskich lub na Maderze przez okres przynajmniej 120 dni od daty przyjęcia zgłoszenia celnego o dopuszczenie do swobodnego obrotu jest wymogiem podstawowym w rozumieniu art. 19 ust. 2 rozporządzenia wykonawczego Komisji (UE) nr 282/2012 ⁴ .

3. Z wyjątkiem przypadków działania siły wyższej, zabezpieczenie określone w ust. 2 jest zwalniane tylko wtedy, gdy właściwemu organowi państwa członkowskiego dostarczony jest dowód na to, że młode samce bydła były tuczone w gospodarstwie lub gospodarstwach wymienionych zgodnie z art. 35 ust. 1 lit. b) rozporządzenia wykonawczego Komisji (UE) nr 180/2014 ⁵ , oraz

a) nie zostały poddane ubojowi przed upływem terminu 120 dni od daty przywozu; lub

b) zostały poddane ubojowi z powodów zdrowotnych lub padły w wyniku choroby lub wypadku przed upływem tego terminu.

Zabezpieczenie jest zwalniane niezwłocznie po dostarczeniu takiego dowodu.

Artykuł  9

Finansowanie badań, projektów demonstracyjnych, szkoleń i środków pomocy technicznej

Finansowanie badań, projektów demonstracyjnych, szkoleń i środków pomocy technicznej, przewidzianych w ramach każdego programu POSEI w celu realizacji danego programu, nie może przekraczać 1 % całkowitej sumy finansowania przydzielonej na każdy spośród programów, zgodnie z art. 30 ust. 2 rozporządzenia (UE) nr 228/2013.

Artykuł  10

Uchylenie

Rozporządzenie Komisji (WE) nr 793/2006 traci moc.

Artykuł  11

Wejście w życie

Niniejsze rozporządzenie wchodzi w życie trzeciego dnia po jego opublikowaniu w Dzienniku Urzędowym Unii Europejskiej.

Niniejsze rozporządzenie wiąże w całości i jest bezpośrednio stosowane we wszystkich państwach członkowskich.

Sporządzono w Brukseli dnia 6 listopada 2013 r.

	W imieniu Komisji
	José Manuel BARROSO
	Przewodniczący

ZAŁĄCZNIKI

ZAŁĄCZNIK  I

ZNAK GRAFICZNY

WERSJE ZNAKU GRAFICZNEGO

Nazwy różnych regionów zostały zapisane w języku urzędowym każdego z danych regionów najbardziej oddalonych.

grafika

WYJAŚNIENIE SYMBOLIKI ZNAKU GRAFICZNEGO

grafika

Na górze znaku graficznego przedstawiono duże żółte słońce, dające ciepło, światło i życie wszystkim żyjącym istotom. Żyzna, zielona ziemia poniżej oznacza produkty rolne, a czysty, niebieski kolor na dole oznacza morze i jego produkty. Słońce jako symbol obszarów podzwrotnikowych i tropikalnych jest elementem dominującym. Falujące linie ziemi i morza ożywiają symbol graficzny i sugerują egzotykę.

Kolory wskazują na naturalność, autentyczność i jakość.

Znajdujące się poniżej znaku graficznego flaga Unii w połączeniu z nazwą regionu wyraźnie zaznaczają, że regiony najbardziej oddalone należą do Unii.

OPIS TECHNICZNY ZNAKU GRAFICZNEGO

Znak graficzny powinien być zawsze drukowany na białym tle oraz w miarę możliwości w pełnych barwach, kwadrychromia. W wyjątkowych wypadkach może być on także kopiowany w wersji czarnobiałej. Jeżeli znak graficzny stanowi część zdjęcia lub jest znajduje się na kolorowym tle, musi on zostać umieszczony w obrębie białego rozgraniczonego obszaru.

grafika

CZCIONKA

grafika

MATERIAŁ GOTOWY DO KOPIOWANIA

grafika

ZAŁĄCZNIK  II

Kwoty zabezpieczenia, o którym mowa w art. 8 ust. 2

Młode samce bydła przeznaczone na opas (kod CN)	Kwota (EUR) za sztukę
0102 29 05	28
0102 29 29	56
0102 29 49	105

¹ Dz.U. L 78 z 20.3.2013, s. 23.

² Rozporządzenie Rady (WE) nr 247/2006 z dnia 30 stycznia 2006 r. w sprawie szczególnych działań w dziedzinie rolnictwa na rzecz regionów peryferyjnych Unii Europejskiej (Dz.U. L 42 z 14.2.2006, s. 1).

³ Rozporządzenie Komisji (WE) nr 793/2006 z dnia 12 kwietnia 2006 r. ustanawiające niektóre szczegółowe zasady stosowania rozporządzenia Rady (WE) nr 247/2006 w sprawie szczególnych działań w dziedzinie rolnictwa na rzecz regionów najbardziej oddalonych Unii Europejskiej (Dz.U. L 145 z 31.5.2006, s. 1).

⁴ Rozporządzenie wykonawcze Komisji (UE) nr 282/2012 z dnia 28 marca 2012 r. ustanawiające wspólne szczegółowe zasady stosowania systemu zabezpieczeń w odniesieniu do produktów rolnych (Dz.U. L 92 z 30.3.2012, s. 4).

⁵ Rozporządzenie wykonawcze Komisji (UE) nr 180/2014 z 20 lutego 2014 r. ustanawiające zasady dotyczące stosowania rozporządzenia (UE) nr 228/2013 Parlamentu Europejskiego i Rady w sprawie szczególnych działań w dziedzinie rolnictwa na rzecz regionów najbardziej oddalonych Unii Europejskiej ((Dz.U. L 63 z 4.3.2014, s. 13.).