Rozporządzenie delegowane 2017/1430 uzupełniające rozporządzenie Rady (WE) nr 207/2009 w sprawie znaku towarowego Unii Europejskiej oraz uchylające rozporządzenia Komisji (WE) nr 2868/95 i (WE) nr 216/96
Dz.U.UE.L.2017.205.1
Akt utracił mocROZPORZĄDZENIE DELEGOWANE KOMISJI (UE) 2017/1430
z dnia 18 maja 2017 r.
uzupełniające rozporządzenie Rady (WE) nr 207/2009 w sprawie znaku towarowego Unii Europejskiej oraz uchylające rozporządzenia Komisji (WE) nr 2868/95 i (WE) nr 216/96
uwzględniając Traktat o funkcjonowaniu Unii Europejskiej,
uwzględniając rozporządzenie Rady (WE) nr 207/2009 z dnia 26 lutego 2009 r. w sprawie znaku towarowego Unii Europejskiej 1 , w szczególności jego art. 42a, art. 43 ust. 3, art. 57a, art. 65a, art. 77 ust. 4, art. 78 ust. 6, art. 79 ust. 5, art. 79b ust. 2, art. 79c ust. 5, art. 80 ust. 3, art. 82a ust. 3, art. 93a, art. 136b, art. 154a ust. 3 i art. 156 ust. 4,
(1) W rozporządzeniu Rady (WE) nr 40/94 2 , które zostało ujednolicone jako rozporządzenie (WE) nr 207/2009, utworzono specjalny unijny system ochrony znaków towarowych udzielanej na poziomie Unii na podstawie zgłoszenia do Urzędu Unii Europejskiej ds. Własności Intelektualnej ("Urząd").
(2) Rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) 2015/2424 3 zmieniające rozporządzenie (WE) nr 207/2009 dostosowuje uprawnienia powierzone Komisji do postanowień art. 290 i 291 Traktatu o funkcjonowaniu Unii Europejskiej. Na potrzeby zgodności z nowymi ramami prawnymi wynikającymi z takiego dostosowania należy przyjąć pewne przepisy w drodze aktów wykonawczych i aktów delegowanych. Nowe przepisy powinny być stosowane w miejsce istniejących przepisów określonych w rozporządzeniach Komisji (WE) nr 2868/95 4 i (WE) nr 216/96 5 , a ich celem powinno być wykonanie rozporządzenia (WE) nr 207/2009. Należy zatem uchylić rozporządzenia (WE) nr 2868/95 i (WE) nr 216/96.
(3) Przepisy proceduralne dotyczące sprzeciwów powinny zapewniać skuteczność, efektywność oraz sprawne rozpatrywanie i rejestrowanie zgłoszeń unijnych znaków towarowych przez Urząd, z zastosowaniem procedury, która jest przejrzysta, dokładna, uczciwa i sprawiedliwa. W celu poprawy pewności prawa i jasności przepisy dotyczące sprzeciwu powinny uwzględniać rozszerzone względne podstawy odmowy ochrony określone w rozporządzeniu (WE) nr 207/2009, w szczególności w odniesieniu do wymogów dopuszczalności i uzasadnienia w postępowaniach sprzeciwowych; powinny one również zostać dostosowane w celu odzwierciedlenia orzecznictwa Trybunału Sprawiedliwości Unii Europejskiej oraz skodyfikowania obecnych praktyk Urzędu.
(4) W dążeniu do bardziej elastycznego, spójnego i nowoczesnego systemu znaków towarowych w Unii, przy jednoczesnym zapewnieniu pewności prawa, należy zmniejszyć obciążenia administracyjne dla stron w postępowaniach inter partes poprzez złagodzenie wymogów dotyczących uzasadniania wcześniejszych praw w przypadkach, gdy odnośne dowody są dostępne w źródłach online uznanych przez Urząd, jak również wymogów dotyczących przedkładania dowodów w języku postępowania.
(5) W interesie jasności i pewności prawa ważne jest określenie wymogów dotyczących zmiany zgłoszenia unijnego znaku towarowego w jasny i wyczerpujący sposób.
(6) Przepisy proceduralne regulujące procedurę stwierdzenia wygaśnięcia i unieważnienia unijnego znaku towarowego powinny zapewniać możliwość wygaśnięcia lub unieważnienia unijnego znaku towarowego w skuteczny i efektywny sposób w drodze przejrzystych, dokładnych, uczciwych i sprawiedliwych procedur. Ze względu na większą przejrzystość, spójność oraz skuteczność i pewność prawa przepisy proceduralne regulujące procedurę stwierdzenia wygaśnięcia i unieważnienia unijnego znaku towarowego należy dostosować do zasad mających zastosowanie do postępowania sprzeciwowego, pozostawiając tylko te różnice, które są niezbędne ze względu na szczególny charakter procedur stwierdzenia wygaśnięcia i unieważnienia. Ponadto wnioski o przeniesienie unijnego znaku towarowego zarejestrowanego na rzecz nieupoważnionego agenta powinny mieć taki sam przebieg proceduralny jak postępowanie w sprawie unieważnienia, ponieważ służą one w praktyce jako alternatywa dla unieważnienia znaku.
(7) Zgodnie z utrwalonym orzecznictwem Trybunału Sprawiedliwości 6 , o ile inne przepisy nie stanowią inaczej, Urząd korzysta ze swobody decyzyjnej przy ocenie spóźnionych dowodów przedłożonych dla celów uzasadnienia sprzeciwu lub wykazania rzeczywistego używania wcześniejszego znaku towarowego w ramach postępowania sprzeciwowego lub w sprawie unieważnienia. W celu zapewnienia pewności prawa w przepisach regulujących postępowanie sprzeciwowe i postępowanie w sprawie unieważnienia unijnych znaków towarowych należy dokładnie określić odpowiednie granice takiej swobody decyzyjnej.
(8) W celu umożliwienia skutecznej, efektywnej i, w zdefiniowanym przez strony zakresie odwołania, kompletnej rewizji decyzji podjętych przez Urząd w pierwszej instancji, w drodze przejrzystej, dokładnej, uczciwej i bezstronnej procedury odwoławczej dostosowanej do szczególnego charakteru prawa własności intelektualnej i uwzględniającej zasady określone w rozporządzeniu (WE) nr 207/2009, należy zwiększyć pewność i przewidywalność prawa poprzez wyjaśnienie i określenie zasad proceduralnych i gwarancji proceduralnych stron, w szczególności gdy pozwany korzysta z prawa do wniesienia odwołania wzajemnego.
(9) W celu zapewnienia skutecznej i efektywnej organizacji izb odwoławczych od prezesa, przewodniczących i członków izb odwoławczych należy wymagać, w ramach wykonywania ich odnośnych funkcji powierzonych im na mocy rozporządzenia (WE) nr 207/2009 oraz niniejszego rozporządzenia, zapewnienia wysokiej jakości spójnych decyzji podejmowanych niezależnie przez izby odwoławcze, a także zapewnienia efektywności postępowań odwoławczych.
(10) W celu zapewnienia niezależności prezesa, przewodniczących i członków izb odwoławczych, o czym mowa w art. 136 rozporządzenia (WE) nr 207/2009, Zarząd powinien uwzględnić przepisy powyższego artykułu podczas przyjmowania odpowiednich przepisów wykonawczych do regulaminu pracowniczego i do warunków zatrudnienia innych pracowników zgodnie z art. 110 regulaminu pracowniczego.
(11) Aby poprawić przejrzystość i przewidywalność w postępowaniach odwoławczych, regulamin wewnętrzny izb odwoławczych określony obecnie w rozporządzeniach (WE) nr 2868/95 i (WE) nr 216/96 powinien być określony w jednym tekście i odpowiednio powiązany z normami proceduralnymi mającymi zastosowanie do instancji Urzędu, od których decyzji przysługuje odwołanie.
(12) W trosce o jasność i pewność prawa niezbędne jest skodyfikowanie i wyjaśnienie pewnych przepisów proceduralnych regulujących postępowania ustne, w szczególności dotyczących języka postępowań. Ponadto należy zapewnić większą efektywność i elastyczność poprzez wprowadzenie możliwości wzięcia udziału w postępowaniu ustnym za pomocą środków technicznych oraz zastąpienia protokołu z postępowań ustnych ich nagraniami.
(13) W celu dalszego uproszczenia i uspójnienia procedur należy określić podstawową strukturę i format dowodów przedkładanych Urzędowi we wszystkich postępowaniach, a także konsekwencje nieprzedłożenia dowodów zgodnie z określoną strukturą lub formatem.
(14) W dążeniu do unowocześnienia systemu znaków towarowych w Unii poprzez dostosowanie go do czasów internetu, należy ponadto zdefiniować "środki elektroniczne" w kontekście powiadomień i dla form powiadomień, które nie są przestarzałe.
(15) W interesie efektywności, przejrzystości i przyjazności dla użytkownika Urząd powinien udostępnić standardowe formularze, które można wypełnić online, we wszystkich językach urzędowych Urzędu do celów komunikacji w postępowaniach przed Urzędem.
(16) Do celów większej jasności, spójności i efektywności należy wprowadzić przepis dotyczący zawieszenia postępowań sprzeciwowych, postępowań o stwierdzenie wygaśnięcia i unieważnienia oraz postępowań odwoławczych, określający również maksymalny czas trwania zawieszenia wnioskowanego przez obie strony.
(17) Zasady obliczania i czasu trwania terminów, procedury uchylenia decyzji lub wykreślenia wpisu z rejestru, szczegółowe zasady dotyczące wznowienia postępowania oraz szczegółowe zasady dotyczące reprezentowania przed Urzędem muszą zapewniać sprawne, skuteczne i efektywne funkcjonowanie systemu unijnych znaków towarowych.
(18) Konieczne jest zapewnienie skutecznej i efektywnej rejestracji międzynarodowych znaków towarowych, w pełni zgodnej z postanowieniami Protokołu do Porozumienia madryckiego o międzynarodowej rejestracji znaków.
(19) Przepisy określone w niniejszym rozporządzeniu uzupełniają przepisy rozporządzenia (WE) nr 207/2009, które zostało zmienione rozporządzeniem (UE) 2015/2424 ze skutkiem od dnia 1 października 2017 r. Niezbędne jest zatem opóźnione stosowanie tych przepisów od tej daty.
(20) Niezależnie od uchylenia rozporządzeń (WE) nr 2868/95 i (WE) nr 216/96 konieczne jest dalsze stosowanie przepisów szczegółowych tych rozporządzeń do niektórych postępowań, które zostały wszczęte przed powyższą datą, do czasu zakończenia tych postępowań,
PRZYJMUJE NINIEJSZE ROZPORZĄDZENIE:
TYTUŁ I
PRZEPISY OGÓLNE
PRZEPISY OGÓLNE
Przedmiot
W niniejszym rozporządzeniu ustanawia się przepisy określające:
TYTUŁ II
PROCEDURA SPRZECIWU I DOWÓD UŻYWANIA
PROCEDURA SPRZECIWU I DOWÓD UŻYWANIA
Sprzeciw
Języki postępowania sprzeciwowego
Strona wnosząca sprzeciw lub zgłaszający mogą, przed datą, z jaką sporny etap postępowania sprzeciwowego uznaje się za wszczęty zgodnie z art. 6 ust. 1, powiadomić Urząd, że zgłaszający i strona wnosząca sprzeciw uzgodniły inny język postępowania sprzeciwowego zgodnie z art. 119 ust. 7 rozporządzenia (WE) nr 207/2009. Jeżeli sprzeciw nie został złożony w tym języku, zgłaszający może zażądać od strony wnoszącej sprzeciw tłumaczenia na ten język. Wniosek taki musi wpłynąć do Urzędu nie później niż w dniu, w którym sporny etap postępowania sprzeciwowego uznaje się za wszczęty. Urząd określa termin złożenia tłumaczenia przez stronę wnoszącą sprzeciw. Jeżeli tłumaczenie nie zostanie złożone lub zostanie złożone z opóźnieniem, język postępowania ustalony zgodnie z art. 119 rozporządzenia (WE) nr 207/2009 ("język postępowania") pozostaje niezmieniony.
Informacje dla stron postępowania sprzeciwowego
Sprzeciw i wszystkie dokumenty przedkładane przez stronę wnoszącą sprzeciw, jak również korespondencję Urzędu kierowaną do jednej ze stron przed ustaleniem dopuszczalności, Urząd przesyła drugiej stronie w celu poinformowania o wniesieniu sprzeciwu.
Dopuszczalność sprzeciwu
Rozpoczęcie spornego etapu postępowania sprzeciwowego i wcześniejsze zamknięcie postępowania
Uzasadnienie sprzeciwu
Rozpatrywanie sprzeciwu
Wiele sprzeciwów
Dowód używania
TYTUŁ III
ZMIANA ZGŁOSZENIA
ZMIANA ZGŁOSZENIA
Zmiana zgłoszenia
TYTUŁ IV
WYGAŚNIĘCIE I UNIEWAŻNIENIE LUB PRZENIESIENIE
WYGAŚNIĘCIE I UNIEWAŻNIENIE LUB PRZENIESIENIE
Wniosek o stwierdzenie wygaśnięcia lub o unieważnienie
Języki używane w postępowaniach w sprawie stwierdzenia wygaśnięcia lub unieważnienia
Wnioskujący o stwierdzenie wygaśnięcia lub unieważnienie lub właściciel unijnego znaku towarowego może powiadomić Urząd przed upływem terminu dwóch miesięcy od daty otrzymania przez właściciela unijnego znaku towarowego powiadomienia, o którym mowa w art. 17 ust. 1, że zgodnie z art. 119 ust. 7 rozporządzenia (WE) nr 207/2009 uzgodniono inny język postępowania. Jeżeli wniosek nie został złożony w tym języku, właściciel może zażądać od wnioskującego tłumaczenia na ten język. Żądanie tłumaczenia musi wpłynąć do Urzędu przed upływem dwóch miesięcy od otrzymania przez właściciela unijnego znaku towarowego powiadomienia, o którym mowa w art. 17 ust. 1. Urząd określa termin złożenia tłumaczenia przez wnioskującego. W przypadku gdy tłumaczenie nie zostanie złożone lub zostanie złożone po upływie wyznaczonego terminu, język postępowania nie zmienia się.
Informacje dla stron dotyczące wniosku o stwierdzenie wygaśnięcia lub o unieważnienie
Wniosek o stwierdzenie wygaśnięcia lub o unieważnienie oraz wszystkie dokumenty przedkładane przez wnioskodawcę, jak również korespondencję Urzędu kierowaną do jednej ze stron przed ustaleniem dopuszczalności, Urząd przesyła drugiej stronie w celu poinformowania jej o złożeniu wniosku o stwierdzenie wygaśnięcia lub o unieważnienie.
Dopuszczalność wniosku o stwierdzenie wygaśnięcia lub o unieważnienie
Uzasadnienie wniosku o stwierdzenie wygaśnięcia lub o unieważnienie
Rozpatrzenie istoty wniosku o stwierdzenie wygaśnięcia lub o unieważnienie
Wiele wniosków o stwierdzenie wygaśnięcia lub unieważnienie
Dowód używania w odniesieniu do wniosku o stwierdzenie wygaśnięcia lub o unieważnienie
Wniosek o przeniesienie
TYTUŁ V
ODWOŁANIA
ODWOŁANIA
Odwołanie
Uzasadnienie
Dopuszczalność odwołania
Odpowiedź
Odwołanie wzajemne
Replika i duplika w postępowaniu inter partes
Rozpatrywanie odwołania
Przekazywanie informacji przez izbę odwoławczą
Opinia dotycząca kwestii ogólnych
Izba odwoławcza może, z własnej inicjatywy lub na uzasadniony pisemny wniosek dyrektora wykonawczego Urzędu, wezwać dyrektora wykonawczego do wydania opinii w sprawie kwestii ogólnych powstałych w toku postępowania przed izbą. Strony są uprawnione do przedłożenia uwag odnośnie do opinii dyrektora wykonawczego.
Ponowne badanie podstaw bezwzględnych
Rozpatrywanie odwołania w trybie pilnym
Treść formalna decyzji izby odwoławczej
Decyzja izby odwoławczej zawiera:
Zwrot opłaty za odwołania
Opłatę za odwołanie zwraca się na mocy orzeczenia izby odwoławczej w jednym z następujących przypadków:
Zmiana i uchylenie decyzji, od której służy odwołanie
Przydzielenie odwołania izbie i wyznaczenie sprawozdawcy
Sprawy w kompetencji jednego członka
Przekazanie sprawy Wielkiej Izbie
Zmiana w składzie izby
Obrady, głosowanie i podpisywanie decyzji
Przewodniczący izby odwoławczej
Przewodniczący przewodniczy izbie odwoławczej i wykonuje następujące zadania:
Sprawozdawca w izbie odwoławczej
Sekretariat
Porządek starszeństwa oraz zastępowanie członków i przewodniczących
Wyłączenie i wniosek o wyłączenie
Wielka Izba
Prezydium izb odwoławczych
Prezes izb odwoławczych
Zastosowanie do postępowania odwoławczego przepisów odnoszących się do innych postępowań
Jeżeli w niniejszym tytule nie przewidziano inaczej, przepisy odnoszące się do postępowania przed instancją Urzędu, która wydała decyzję, od której służy odwołanie, stosuje się odpowiednio do postępowania odwoławczego.
TYTUŁ VI
POSTĘPOWANIE USTNE I POSTĘPOWANIE DOWODOWE
POSTĘPOWANIE USTNE I POSTĘPOWANIE DOWODOWE
Wezwania do postępowania ustnego
Języki postępowania ustnego
Przesłuchanie stron, świadków lub biegłych oraz oględziny
W wezwaniu oferuje się także świadkom lub biegłym możliwość wzięcia udziału w postępowaniu ustnym za pośrednictwem wideokonferencji lub innych środków technicznych.
Powołanie biegłych i ich opinie
Protokoły z postępowania ustnego
Koszty przeprowadzenia dowodu w postępowaniu ustnym
Badanie dowodów pisemnych
Strona składająca dokument może również wskazać w indeksie załączników, które konkretne części dokumentu mają służyć poparciu argumentów.
TYTUŁ VII
POWIADOMIENIA DOKONYWANE PRZEZ URZĄD
POWIADOMIENIA DOKONYWANE PRZEZ URZĄD
Przepisy ogólne dotyczące powiadomień
Powiadomienie za pośrednictwem środków elektronicznych
Powiadomienie za pośrednictwem poczty lub kuriera
Powiadomienie publiczne za pośrednictwem ogłoszenia publicznego
Jeżeli określenie adresu odbiorcy jest niemożliwe lub jeżeli powiadomienie po co najmniej jednej próbie powiadomienia zgodnie z art. 56 ust. 2 lit. a) i b) okazało się niemożliwe, powiadomienia dokonuje się poprzez ogłoszenie publiczne.
Powiadomienie pełnomocników
Nieprawidłowości w powiadomieniu
W przypadku gdy dokument dotarł do adresata, a Urząd nie jest w stanie udowodnić, że został on należycie powiadomiony lub jeżeli przepisy odnoszące się do jego powiadomienia nie były przestrzegane, dokument uznaje się za doręczony z datą ustaloną jako data otrzymania powiadomienia.
Powiadamianie o dokumentach w przypadku kilku stron
O dokumentach pochodzących od stron powiadamia się co do zasady pozostałe strony. Powiadomienie nie jest konieczne, jeżeli dokument nie zawiera żadnych nowych roszczeń i możliwe jest orzeczenie w sprawie.
TYTUŁ VIII
KOMUNIKACJA PISEMNA ORAZ FORMULARZE
KOMUNIKACJA PISEMNA ORAZ FORMULARZE
Komunikacja z Urzędem w formie pisemnej lub za pośrednictwem innych środków
Załączniki do dokumentów przesłanych za pośrednictwem poczty lub kuriera
Formularze
Informacje przekazywane przez pełnomocników
Każdy dokument skierowany do Urzędu przez należycie upoważnionego pełnomocnika wywołuje takie same skutki jak dokument pochodzący od osoby reprezentowanej.
TYTUŁ IX
TERMINY
TERMINY
Obliczanie i czas trwania terminów
Przedłużenie terminu
Urząd może przedłużyć wyznaczony termin na uzasadniony wniosek, z zastrzeżeniem szczegółowych lub maksymalnych terminów określonych w rozporządzeniu (WE) nr 207/2009, rozporządzeniu wykonawczym (UE) 2017/1431 lub niniejszym rozporządzeniu. Zainteresowana strona składa taki wniosek przed upływem danego terminu. Jeżeli są dwie strony lub więcej stron, Urząd może uzależnić przedłużenie terminu od zgody pozostałych stron.
Upływ terminu w szczególnych przypadkach
TYTUŁ X
UCHYLENIE DECYZJI
UCHYLENIE DECYZJI
Uchylenie decyzji lub wykreślenie wpisu z rejestru
TYTUŁ XI
ZAWIESZENIE POSTĘPOWANIA
ZAWIESZENIE POSTĘPOWANIA
Zawieszenie postępowania
TYTUŁ XII
PRZERWANIE POSTĘPOWANIA
PRZERWANIE POSTĘPOWANIA
Wznowienie postępowania
TYTUŁ XIII
PEŁNOMOCNICTWO
PEŁNOMOCNICTWO
Wyznaczenie wspólnego pełnomocnika
Pełnomocnictwo
Zmiana listy zawodowych pełnomocników
TYTUŁ XIV
PROCEDURY DOTYCZĄCE MIĘDZYNARODOWEJ REJESTRACJI ZNAKÓW
PROCEDURY DOTYCZĄCE MIĘDZYNARODOWEJ REJESTRACJI ZNAKÓW
Znaki wspólne i znaki certyfikujące
Postępowanie sprzeciwowe
Jeżeli posiadacz międzynarodowej rejestracji nie wyznaczy pełnomocnika w tym terminie, Urząd podejmuje decyzję o odmowie ochrony międzynarodowej rejestracji.
Powiadomienie o tymczasowej odmowie w wyniku sprzeciwu
Potwierdzenie udzielenia ochrony
TYTUŁ XV
PRZEPISY KOŃCOWE
PRZEPISY KOŃCOWE
Uchylenie
Rozporządzenia (WE) nr 2868/95 i (WE) nr 216/96 tracą moc. Stosuje się je jednak nadal do postępowań w toku, jeżeli niniejsze rozporządzenie nie ma zastosowania zgodnie z jego art. 81, do czasu zakończenia takich postępowań.
Wejście w życie i stosowanie
Niniejsze rozporządzenie wiąże w całości i jest bezpośrednio stosowane we wszystkich państwach członkowskich.
W imieniu Komisji | |
Jean-Claude JUNCKER | |
Przewodniczący |
© Unia Europejska, http://eur-lex.europa.eu/
Za autentyczne uważa się wyłącznie dokumenty Unii Europejskiej opublikowane w Dzienniku Urzędowym Unii Europejskiej.