Rozporządzenie delegowane 272/2012 uzupełniające rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady (WE) nr 1060/2009 w odniesieniu do opłat pobieranych przez Europejski Urząd Nadzoru Giełd i Papierów Wartościowych od agencji ratingowych
Dz.U.UE.L.2012.90.6
Akt obowiązującyROZPORZĄDZENIE DELEGOWANE KOMISJI (UE) NR 272/2012
z dnia 7 lutego 2012 r.
uzupełniające rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady (WE) nr 1060/2009 w odniesieniu do opłat pobieranych przez Europejski Urząd Nadzoru Giełd i Papierów Wartościowych od agencji ratingowych
(Tekst mający znaczenie dla EOG)
uwzględniając Traktat o funkcjonowaniu Unii Europejskiej,
uwzględniając rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady (WE) nr 1060/2009 z dnia 16 września 2009 r. w sprawie agencji ratingowych(1), w szczególności jego art. 19 ust. 2,
(1) Art. 62 rozporządzenia Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) nr 1095/2010 z dnia 24 listopada 2010 r. w sprawie ustanowienia Europejskiego Urzędu Nadzoru (Europejskiego Urzędu Nadzoru Giełd i Papierów Wartościowych)(2) stanowi, że oprócz składek uiszczanych przez krajowe organy publiczne oraz dotacji unijnej dochody Europejskiego Urzędu Nadzoru Giełd i Papierów Wartościowych powinny również obejmować opłaty uiszczane na rzecz EUNGiPW w przypadkach określonych w unijnym prawie.
(2) Aby zapewnić wydajne wykorzystanie budżetu EUNGiPW i jednocześnie zmniejszyć obciążenie finansowe dla państw członkowskich i Unii, należy zadbać o to, by agencje ratingowe pokrywały przynajmniej wszystkie koszty związane z nadzorem nad nimi. Jakikolwiek deficyt, które może powstać w trakcie danego roku budżetowego, powinien zostać pokryty przez agencje ratingowe w kolejnym roku.
(3) Agencje ratingowe o obrotach przekraczających pewien próg należy obciążyć roczną opłatą nadzorczą w celu zapewnienia pewności budżetowej zarówno EUNGiPW, jak i zainteresowanym agencjom ratingowym. Roczne opłaty nadzorcze nie powinny stanowić ciężaru dla nowych podmiotów wchodzących na rynek usług ratingowych. Ponadto oczekuje się, że małe agencje ratingowe będą generować znacznie niższe koszty nadzoru niż większe agencje. Adekwatne byłoby zatem całkowite zwolnienie małych agencji ratingowych z obowiązku uiszczania rocznej opłaty nadzorczej, w przypadku gdy obroty danej agencji ratingowej lub grupy agencji ratingowych, do której agencja ta należy, nie przekraczają pewnego progu.
(4) W celu zapewnienia uczciwej i przejrzystej alokacji opłat, odzwierciedlającej jednocześnie faktyczny ciężar administracyjny związany z poszczególnymi nadzorowanymi podmiotami, opłata nadzorcza powinna być obliczana w oparciu o wysokość obrotu danej agencji ratingowej osiągniętego z działalności ratingowej i usług dodatkowych, ponieważ koszty prowadzenia nadzoru są wyższe w przypadku większych agencji ratingowych niż w przypadku mniejszych agencji. Ponadto świadczenie usług dodatkowych wymaga dodatkowych działań nadzorczych, ponieważ istnieje konieczność monitorowania ewentualnych konfliktów interesów wynikających ze świadczenia usług dodatkowych. Agencje ratingowe nie powinny obchodzić mechanizmu uczciwej alokacji opłat funkcjonującego na podstawie niniejszego rozporządzenia poprzez przenoszenie przychodów do innych podmiotów w ramach swojej grupy w celu obniżenia wysokości przypadających na nie opłat. EUNGiPW powinien monitorować i zgłaszać wszelkie krytyczne zmiany w tym względzie.
(5) Od agencji ratingowych posiadających siedzibę w Unii powinna być pobierana opłata rejestracyjna, aby uwzględnić ponoszone przez EUNGiPW koszty rozpatrzenia wniosku o rejestrację. W sytuacji gdy agencja ratingowa ubiega się o możliwość wydawania ratingów strukturyzowanych instrumentów finansowych lub planuje zatwierdzać ratingi wydawane przez agencje z państw trzecich, lub też posiada oddziały, rośnie stopień skomplikowania wniosku oraz wysokość kosztów związanych z jego rozpatrzeniem. Dlatego też opłata rejestracyjna powinna być obliczana z uwzględnieniem tych czynników. Wysokość kosztów rozpatrzenia wniosków zależy również w dużej mierze od wielkości wnioskującej agencji ratingowej. Ponieważ w momencie składania wniosku o rejestrację przyszłe obroty nowej agencji ratingowej nie są jeszcze znane, zamiast obrotu jako wspólną podstawę obliczania tej opłaty dla wszystkich agencji ratingowych należy przyjąć liczbę pracowników.
(6) W niniejszym rozporządzeniu należy ustanowić opłaty pobierane od agencji ratingowych z państw trzecich, które ubiegają się o certyfikację w Unii zgodnie z art. 5 ust. 2 rozporządzenia (WE) nr 1060/2009, w celu pokrycia kosztów związanych z ich certyfikacją oraz rocznych kosztów nadzoru nad nimi. W tym kontekście EUNGiPW ponosi konieczne wydatki w związku z procesem certyfikacji tych agencji ratingowych z państw trzecich zgodnie z art. 5 ust. 3 rozporządzenia (WE) nr 1060/2009, który to proces przebiega według procedury podobnej do tej, która ma zastosowanie przy rejestracji agencji ratingowych mających siedzibę w Unii, a także w związku z nadzorem nad certyfikowanymi agencjami ratingowymi.
(7) Agencjom ratingowym należy zwrócić określoną procentowo część opłaty początkowo pobranej z tytułu ich rejestracji lub certyfikacji, w przypadku wycofania przez nie wniosku w trakcie trwania procedury rejestracji lub certyfikacji, ponieważ w tym przypadku poniesione przez EUNGiPW koszty rozpatrzenia wniosków będą niższe.
(8) W perspektywie ewentualnych przyszłych zmian należy dokonać przeglądu i, w razie potrzeby, aktualizacji wysokości progów uprawniających agencje ratingowe do zwolnienia z obowiązku uiszczania rocznych opłat nadzorczych oraz wysokości opłat rejestracyjnych i certyfikacyjnych. Komisja powinna dokonać oceny poprawności stosowania tych środków w terminie czterech lat od daty wejścia niniejszego rozporządzenia w życie i przedstawić sprawozdanie Parlamentowi Europejskiemu i Radzie w sprawie ewentualnej konieczności jego rewizji.
(9) Krajowe właściwe organy ponoszą koszty w przypadku wykonywania zdań przekazanych im przez EUNGiPW zgodnie z art. 30 rozporządzenia (WE) nr 1060/2009 oraz w przypadku udzielania pomocy EUNGiPW w innych przypadkach określonych w tym rozporządzeniu. Opłaty pobierane przez EUNGiPW od agencji ratingowych powinny również pokrywać te koszty. W celu uniknięcia sytuacji, w której właściwe organy ponoszą stratę lub osiągają zysk z wykonywania przekazanych im zadań lub udzielania pomocy EUNGiPW, EUNGiPW powinien dokonywać zwrotu rzeczywistych kosztów poniesionych przez te krajowe właściwe organy.
(10) Niniejsze rozporządzenie powinno stanowić podstawę przysługującego EUNGiPW prawa do pobierania opłat od agencji ratingowych. W celu niezwłocznego ułatwienia prowadzenia skutecznej i wydajnej działalności w zakresie nadzoru i egzekwowania przepisów rozporządzenie powinno wejść w życie trzeciego dnia po jego opublikowaniu,
PRZYJMUJE NINIEJSZE ROZPORZĄDZENIE:
(1) Dz.U. L 302 z 17.11.2009, s. 1.
(2) Dz.U. L 331 z 15.12.2010, s. 84.