Rozporządzenie delegowane 2015/288 uzupełniające rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) nr 508/2014 w sprawie Europejskiego Funduszu Morskiego i Rybackiego w odniesieniu do okresu i dat niedopuszczalności wniosków

Dzienniki UE

Dz.U.UE.L.2015.51.1

Akt obowiązujący
Wersja od: 1 stycznia 2014 r.

ROZPORZĄDZENIE DELEGOWANE KOMISJI (UE) 2015/288
z dnia 17 grudnia 2014 r.
uzupełniające rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) nr 508/2014 w sprawie Europejskiego Funduszu Morskiego i Rybackiego w odniesieniu do okresu i dat niedopuszczalności wniosków

KOMISJA EUROPEJSKA,

uwzględniając Traktat o funkcjonowaniu Unii Europejskiej,

uwzględniając rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) nr 508/2014 z dnia 15 maja 2014 r. w sprawie Europejskiego Funduszu Morskiego i Rybackiego oraz uchylające rozporządzenia Rady (WE) nr 2328/2003, (WE) nr 861/2006, (WE) nr 1198/2006 i (WE) nr 791/2007 oraz rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) nr 1255/2011 1 , w szczególności jego art. 10 ust. 4,

a także mając na uwadze, co następuje:

(1) Osiąganie celów wspólnej polityki rybołówstwa (WPRyb) nie powinno być podważane przez podmioty gospodarcze naruszające przepisy wspólnej polityki rybołówstwa. Zgodnie z art. 42 ust. 1 rozporządzenia Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) nr 1380/2013 2 pomoc finansowa z Europejskiego Funduszu Morskiego i Rybackiego (zwanego dalej "EFMR") jest uzależniona od przestrzegania przez podmioty gospodarcze przepisów WPRyb.

(2) Zgodnie z art. 42 ust. 2 rozporządzenia (UE) nr 1380/2013 poważne naruszenia przepisów wspólnej polityki rybołówstwa popełniane przez podmioty gospodarcze mogą spowodować tymczasowy lub trwały zakaz dostępu do unijnej pomocy finansowej. Takie środki mają być odstraszające, skuteczne i proporcjonalne.

(3) W celu ochrony interesów finansowych Unii i jej podatników podmioty gospodarcze, które w określonym terminie przed złożeniem wniosku o pomoc finansową, dopuściły się poważnego naruszenia, przestępstwa lub nadużycia finansowego, jak określono w art. 10 rozporządzenia (UE) nr 508/2014, nie powinny korzystać ze wsparcia finansowego z EFMR.

(4) Podmioty gospodarcze składające wniosek o przyznanie wsparcia z EFMR powinny być jasno identyfikowalne, aby możliwe było sprawdzenie dopuszczalności ich wniosków. Aby spełnić cele kryteriów przyznawania wsparcia w ramach EFMR, należy ustanowić niezbędne przepisy zapewniające, by takie podmioty gospodarcze spełniały warunki dopuszczalności jeśli chodzi o wsparcie w ramach EFMR, w odniesieniu do wszystkich statków rybackich znajdujących się pod ich faktyczną kontrolą.

(5) Zgodnie z art. 10 ust. 4 rozporządzenia (UE) nr 508/2014 okres niedopuszczalności jest proporcjonalny do charakteru, wagi, czasu trwania i powtarzalności poważnego naruszenia, przestępstwa lub nadużycia finansowego. Dlatego też należy ustanowić zasady obliczania czasu trwania niedopuszczalności i określić odnośne daty rozpoczęcia i zakończenia okresu niedopuszczalności.

(6) Zgodnie z art. 42 ust. 3 rozporządzenia (UE) nr 1380/2013 oraz art. 10 ust. 4 lit. a) rozporządzenia (UE) nr 508/2014 w przypadku gdy właściwy organ stwierdzi, że podmiot gospodarczy dopuścił się poważnego naruszenia przepisów, wniosek od tego podmiotu gospodarczego jest niedopuszczalny w odniesieniu do otrzymania wsparcia z EFMR przez okres co najmniej 12 miesięcy. Ponieważ rozporządzenie (UE) nr 508/2014 stosuje się od dnia 1 stycznia 2014 r., w celu zapewnienia proporcjonalności i pewności prawnej przy obliczaniu okresu niedopuszczalności należy brać pod uwagę wyłącznie poważne naruszenia określone na podstawie decyzji przyjętych od dnia 1 stycznia 2013 r.

(7) Niemniej jednak natychmiastowa i automatyczna niedopuszczalność w odniesieniu do otrzymania wsparcia w ramach EFMR byłaby nieproporcjonalna w przypadkach naruszeń, które, przy jednoczesnym utrzymaniu ich poważnego charakteru określonego przez właściwe władze, niekoniecznie powodują bezpośrednio poważne szkody w zasobach połowowych i środowisku morskim, o których mowa w art. 90 ust. 4 rozporządzenia Rady (WE) nr 1224/2009 3 . Takie przypadki powinny obejmować na przykład drobne błędy w raportowaniu połowów, które nie powinny, jako takie, skutkować natychmiastową niedopuszczalnością wniosków o przyznanie wsparcia z EFMR.

(8) Poważne naruszenia przepisów odnoszących się do zatrzymywania na burcie, przeładunku lub wyładunku niewymiarowych ryb powinny być oceniane w odniesieniu do stopniowego wprowadzania w życie eliminacji odrzutów, jak przewidziano w WPRyb. Natychmiastowa niedopuszczalność wniosków o przyznanie wsparcia z EFMR złożonych przez podmioty gospodarcze, które dopuściły się takich naruszeń, wydaje się zbędna i niewłaściwa.

(9) W wyjątkowych przypadkach, o których mowa w motywach 7 i 8, w celu zapewnienia, by niedopuszczalność składanych przez podmioty gospodarcze wniosków o przyznanie wsparcia z EFMR była zgodna z zasadą proporcjonalności, należy opierać obliczanie okresu niedopuszczalności na już ustanowionym systemie punktów przyznawanych za niektóre poważne naruszenia, określonym w art. 92 rozporządzenia (WE) nr 1224/2009 oraz art. 126 i załączniku XXX do rozporządzenia wykonawczego Komisji (UE) nr 404/2011 4 . W wyjątkowych przypadkach wymienionych w pkt 1, 2, i 5 załącznika XXX do rozporządzenia wykonawczego (UE) nr 404/2011 datę rozpoczęcia stosowania i obliczanie okresu niedopuszczalności należy określić w odniesieniu do art. 126 ust. 4 rozporządzenia wykonawczego (UE) nr 404/2011.

(10) Zgodnie z art. 92 ust. 4 rozporządzenia (WE) nr 1224/2009, jeżeli właściciel licencji połowowej nie dopuści się innego poważnego naruszenia przepisów w okresie trzech lat od daty ostatniego poważnego naruszenia, wszystkie punkty przypisane do jego licencji połowowej anuluje się. W związku z tym punkty przypisane do licencji połowowej pozostają ważne przez okres co najmniej trzech lat. Ponieważ przepisy EFMR stosuje się od dnia 1 stycznia 2014 r., w celu zapewnienia proporcjonalności i pewności prawnej przy obliczaniu okresu niedopuszczalności należy brać pod uwagę punkty za poważne naruszenia przepisów wymienione w pkt 1, 2, i 5 załącznika XXX do rozporządzenia wykonawczego (UE) nr 404/2011, jedynie jeśli zostały przyznane od dnia 1 stycznia 2013 r.

(11) Nielegalne, nieraportowane i nieuregulowane (NNN) połowy stanowią jedno z poważniejszych zagrożeń dla zrównoważonej eksploatacji żywych zasobów wodnych oraz w sposób zasadniczy podważają realizację celów WPRyb. W związku z tym należy ustanowić przepisy dotyczące niedopuszczalności wniosków o przyznanie wsparcia z EFMR złożonych przez operatorów statków rybackich pływających pod banderą państw znajdujących się w unijnym wykazie statków prowadzących połowy NNN lub statków pod banderą państw uznanych za niewspółpracujące państwa trzecie.

(12) Artykuł 10 ust. 3 rozporządzenia (UE) nr 508/2014 przewiduje, że wnioski składane przez podmioty gospodarcze, które dopuściły się nadużycia finansowego w odniesieniu do Europejskiego Funduszu Rybackiego (zwanego dalej "EFR") lub EFMR, będą przez pewien czas niedopuszczalne. Ponieważ nadużycia finansowe są jednym z największych zagrożeń dla interesów finansowych Unii i jej podatników, w celu zapewnienia zharmonizowanego i równego traktowania podmiotów gospodarczych we wszystkich państwach członkowskich, należy zdefiniować przepisy stosownie do wagi takiego zagrożenia w odniesieniu do okresu, w którym wnioski złożone przez podmioty gospodarcze, które dopuściły się takich nadużyć, będą niedopuszczalne.

(13) W celu zapewnienia proporcjonalnego i skutecznego stosowania przepisów w zakresie niedopuszczalności składanych przez podmioty gospodarcze wniosków o przyznanie wsparcia z EFMR należy ustanowić przepisy dotyczące obliczania okresów niedopuszczalności w przypadkach, w których pojedynczy podmiot gospodarczy posiada więcej niż jeden statek rybacki. Przepisy te powinny gwarantować, że ze wsparcia z EFMR nie korzystają statki rybackie, które zostały użyte do popełnienia poważnych naruszeń powodujących niedopuszczalność wniosków składanych przez te podmioty gospodarcze. Należy również ustanowić przepisy dotyczące korekty okresu niedopuszczalności, w przypadku gdy podmiot gospodarczy popełni kolejne poważne naruszenia podczas okresu niedopuszczalności.

(14) Należy ustanowić przepisy w celu zapewnienia równego traktowania podmiotów gospodarczych, które zostają nowymi właścicielami statków rybackich w wyniku sprzedaży lub innej formy przeniesienia własności, nie podważając jednocześnie unijnego systemu kontroli, inspekcji i egzekwowania przepisów ustanowionego w rozporządzeniu (WE) nr 1224/2009, który jest niezbędny do realizacji celów WPRyb.

(15) Jeśli licencja połowowa danego podmiotu gospodarczego została na stałe wycofana w związku z wysoką częstotliwością i wagą popełnionych naruszeń, wprowadzenie zakazu dostępu do wsparcia z EFMR do końca okresu kwalifikowalności określonego w art. 65 ust. 2 rozporządzenia Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) nr 1303/2013 5 jest uzasadnione koniecznością ochrony interesów finansowych Unii i jej podatników. Zakaz ten będzie uzasadniony, nawet jeżeli zgodnie z metodą obliczania określoną w niniejszym rozporządzeniu okres niedopuszczalności kończy się przed końcem okresu kwalifikowalności.

(16) Zgodnie z art. 10 ust. 5 rozporządzenia (UE) nr 508/2014 państwa członkowskie wymagają, aby podmioty gospodarcze składające wniosek w ramach EFMR dostarczyły instytucji zarządzającej podpisane oświadczenie potwierdzające, że spełniają one kryteria ustanowione w art. 10 ust. 1 rozporządzenia (UE) nr 508/2014 i nie dopuściły się nadużycia finansowego dotyczącego EFR lub EFMR, o którym mowa w art. 10 ust. 3 tego rozporządzenia. Państwa członkowskie mają również obowiązek sprawdzić prawdziwość tego oświadczenia. Państwa członkowskie powinny dopilnować, aby stosowanie przepisów krajowych dotyczących skutków zawieszających postępowań wyjaśniających nie powodowało nieskuteczności przepisów dotyczących określenia okresu niedopuszczalności.

(17) Przypadki poważnych naruszeń i przestępstw, o których mowa w art. 10 ust. 1 lit. c) i d) rozporządzenia (UE) nr 508/2014, będą podlegać dalszej ocenie i analizie w celu zapewnienia, by czas trwania okresu niedopuszczalności był proporcjonalny do charakteru, wagi, czasu trwania i powtarzalności poważnych naruszeń i przestępstw. Po przeprowadzeniu takiej analizy niniejsze rozporządzenie należy zmienić.

(18) W celu umożliwienia szybkiego stosowania środków przewidzianych w niniejszym rozporządzeniu oraz biorąc pod uwagę, jak ważne jest zapewnienie jednolitego i równego traktowania podmiotów gospodarczych we wszystkich państwach członkowskich od początku okresu programowania, niniejsze rozporządzenie powinno wejść w życie w dniu następującym po dniu jego opublikowania i obowiązywać od pierwszego dnia okresu kwalifikowalności w ramach EFMR, czyli od dnia 1 stycznia 2014 r.,

PRZYJMUJE NINIEJSZE ROZPORZĄDZENIE:

ROZDZIAŁ  I

PRZEPISY OGÓLNE

Artykuł  1 6

Przedmiot i zakres stosowania

Niniejsze rozporządzenie stosuje się do wniosków o przyznanie wsparcia z Europejskiego Funduszu Morskiego i Rybackiego (EFMR) i określa się w nim okres, w którym takie wnioski składane przez podmioty gospodarcze, które popełniły którykolwiek z czynów, o których mowa w art. 10 ust. 1 lit. a), b) i d) rozporządzenia (UE) nr 508/2014 lub w art. 10 ust. 3 tego rozporządzenia, są niedopuszczalne ("okres niedopuszczalności").

Artykuł  2

Definicje

Do celów niniejszego rozporządzenia:

1)
"punkty za naruszenia" oznaczają punkty przyznane podmiotowi gospodarczemu w odniesieniu do statku rybackiego w ramach systemu punktów za poważne naruszenia przepisów określonego w art. 92 rozporządzenia (WE) nr 1224/2009;
2)
"podmiot gospodarczy" oznacza podmiot określony w art. 4 ust. 30 rozporządzenia (UE) nr 1380/2013, który składa wniosek o przyznanie wsparcia z EFMR.

ROZDZIAŁ  II

CZAS TRWANIA ORAZ DATA ROZPOCZĘCIA OKRESU NIEDOPUSZCZALNOŚCI

Artykuł  3

Niedopuszczalność wniosków złożonych przez podmioty gospodarcze, które dopuściły się poważnych naruszeń, o których mowa w art. 42 ust. 1 rozporządzenia Rady (WE) nr 1005/2008 7 lub art. 90 ust. 1 rozporządzenia (WE) nr 1224/2009

1.
W przypadku gdy właściwy organ stwierdzi, że podmiot gospodarczy dopuścił się poważnego naruszenia, o którym mowa w art. 42 ust. 1 rozporządzenia (WE) nr 1005/2008 lub art. 90 ust. 1 rozporządzenia (WE) nr 1224/2009, wnioski o przyznanie wsparcia z EFMR składane przez ten podmiot są niedopuszczalne przez okres 12 miesięcy.
2.
W drodze odstępstwa od ust. 1, w przypadku gdy państwo członkowskie zgodnie z art. 42 ust. 1 lit. a) rozporządzenia (WE) nr 1005/2008 przydziela punkty za poważne naruszenia przepisów wymienione w pkt 1, 2, i 5 załącznika XXX do rozporządzenia wykonawczego (UE) nr 404/2011, mają zastosowanie następujące przepisy:
a)
jeżeli liczba punktów za naruszenia zgromadzonych przez podmiot gospodarczy w odniesieniu do statku rybackiego wynosi mniej niż 9, wnioski o przyznanie wsparcia z EFMR złożone przez ten podmiot są dopuszczalne;
b)
jeżeli liczba punktów za naruszenia zgromadzonych przez podmiot gospodarczy w odniesieniu do statku rybackiego wynosi 9, okres niedopuszczalności wynosi 12 miesięcy;
c)
każdy punkt za naruszenie przyznany dodatkowo do punktów zgromadzonych przez dany podmiot w odniesieniu do statku rybackiego w lit. b) skutkuje dodatkowym okresem niedopuszczalności wynoszącym 1 miesiąc.
3.
Za datę rozpoczęcia okresu niedopuszczalności uznaje się datę pierwszej oficjalnej decyzji podjętej przez właściwy organ stwierdzającej, że nastąpiło poważne naruszenie w rozumieniu art. 42 ust. 1 rozporządzenia (WE) nr 1005/2008 lub art. 90 ust. 1 rozporządzenia (WE) nr 1224/2009.

Do celów obliczenia okresu niedopuszczalności brane są pod uwagę jedynie poważne naruszenia popełnione od dnia 1 stycznia 2013 r., w odniesieniu do których decyzja w rozumieniu powyższego akapitu została podjęta po tej dacie.

4.
Jednakże na potrzeby ust. 2 datą początkową okresu niedopuszczalności jest data pierwszej oficjalnej decyzji podjętej przez właściwy organ przyznający punkty za naruszenia danemu podmiotowi gospodarczemu zgodnie z art. 126 ust. 4 rozporządzenia wykonawczego (UE) nr 404/2011 i skutkująca przyznaniem podmiotowi łącznie 9 lub więcej punktów za naruszenia w odniesieniu do statku rybackiego.

Do celów obliczenia okresu niedopuszczalności brane są pod uwagę jedynie punkty za naruszenia popełnione od dnia 1 stycznia 2013 r. i przyznane w drodze oficjalnej decyzji podjętej po tej dacie.

Artykuł  4

Niedopuszczalność wniosków złożonych przez podmioty gospodarcze wymienione w unijnym wykazie statków NNN lub których statek pływa pod banderą niewspółpracującego państwa trzeciego

1.
W odniesieniu do podmiotu gospodarczego, którego statki rybackie są wymienione w unijnym wykazie statków rybackich dokonujących nielegalnych, nieraportowanych i nieuregulowanych (NNN) połowów, o których mowa w art. 27 rozporządzenia (WE) nr 1005/2008, okres niedopuszczalności ustala się na cały okres, podczas którego statek rybacki znajduje się w tym wykazie, a w każdym razie na co najmniej 24 miesiące od daty umieszczenia w wykazie.
2.
Wnioski podmiotów gospodarczych, których statek rybacki pływa pod banderą państwa uznanego za niewspółpracujące państwo trzecie zgodnie z art. 33 rozporządzenia (WE) nr 1005/2008, są niedopuszczalne przez cały okres, w którym to państwo znajduje się w wykazie, oraz w każdym przypadku, przez co najmniej 12 miesięcy.
3.
Za datę rozpoczęcia okresu niedopuszczalności przyjmuje się datę wejścia w życie rozporządzenia Komisji (UE) nr 468/2010 8 ustanawiającego unijny wykaz statków NNN lub decyzji wykonawczej Rady 2014/170/UE 9 ustanawiającej wykaz niewspółpracujących państw trzecich lub datę zmiany takiego rozporządzenia lub takiej decyzji, na podstawie której statek rybacki lub państwo zostały dodane do tego wykazu.
Artykuł  4a 10

Niedopuszczalność wniosków złożonych przez podmioty gospodarcze, które popełniły przestępstwa przeciwko środowisku

1.
W przypadku gdy właściwy organ stwierdzi w pierwszej oficjalnej decyzji, że podmiot gospodarczy popełnił jedno z przestępstw określonych w art. 3 dyrektywy Parlamentu Europejskiego i Rady 2008/99/WE 11 , wnioski o przyznanie wsparcia z EFMR złożone przez ten podmiot gospodarczy na podstawie tytułu V rozdział II rozporządzenia (UE) nr 508/2014 są niedopuszczalne:
a)
przez okres 12 miesięcy, jeśli przestępstwo zostało popełnione w wyniku poważnego zaniedbania; lub
b)
przez okres 24 miesięcy, jeśli przestępstwo popełniono umyślnie.
2.
W przypadku gdy właściwy organ stwierdzi w pierwszej oficjalnej decyzji, że podmiot gospodarczy popełnił jedno z przestępstw określonych w art. 4 dyrektywy 2008/99/WE, wnioski o przyznanie wsparcia z EFMR złożone przez ten podmiot gospodarczy na podstawie tytułu V rozdział II rozporządzenia (UE) nr 508/2014 są niedopuszczalne przez okres 24 miesięcy.
3.
Okres niedopuszczalności przedłuża się o sześć miesięcy, jeżeli w decyzji, o której mowa w ust. 1 lub 2, właściwy organ:
a)
wyraźnie wskazał na zaistnienie obciążających okoliczności; lub
b)
ustalił, że podmiot gospodarczy popełniał przestępstwo przez okres dłuższy niż jeden rok.
4.
W przypadku gdy okres niedopuszczalności trwa łącznie co najmniej 12 miesięcy, zostaje on skrócony o sześć miesięcy, jeżeli właściwy organ w swojej decyzji, o której mowa w ust. 1 lub 2, wyraźnie wskazał na zaistnienie okoliczności łagodzących.
5.
Za datę rozpoczęcia okresu niedopuszczalności uznaje się datę pierwszej oficjalnej decyzji wydanej przez właściwy organ stwierdzającej, że popełniono przynajmniej jedno przestępstwo określone w art. 3 i 4 dyrektywy 2008/99/WE.
6.
Do celów obliczenia okresu niedopuszczalności brane są pod uwagę jedynie decyzje dotyczące przestępstw popełnionych od dnia 1 stycznia 2013 r. i w odniesieniu do których decyzja w rozumieniu powyższego akapitu została podjęta po tej dacie.
7.
Jeżeli wniosek podmiotu gospodarczego jest niedopuszczalny na podstawie ust. 1 i 2, wszystkie wnioski tego podmiotu złożone na podstawie tytułu V rozdział II rozporządzenia (UE) nr 508/2014 są niedopuszczalne.
Artykuł  5

Niedopuszczalność wniosków złożonych przez podmioty gospodarcze, które dopuściły się nadużycia finansowego dotyczącego EFR lub EFMR

1.
W przypadku stwierdzenia przez właściwy organ, że podmiot gospodarczy dopuścił się nadużycia finansowego dotyczącego EFR lub EFMR, wszystkie wnioski o przyznanie wsparcia z EFMR złożone przez ten podmiot gospodarczy są niedopuszczalne, począwszy od daty pierwszej oficjalnej decyzji stwierdzającej nadużycie finansowe w rozumieniu art. 1 Konwencji w sprawie ochrony interesów finansowych Wspólnot Europejskich 12 .
2.
Okres niedopuszczalności trwa do końca okresu kwalifikowalności EFMR, jak określono w art. 65 ust. 2 rozporządzenia (UE) nr 1303/2013.

ROZDZIAŁ  III

WSPÓLNE PRZEPISY

Artykuł  6

Obliczanie okresu niedopuszczalności w przypadku, gdy podmiot gospodarczy posiada więcej niż jeden statek rybacki

1.
W przypadkach, w których podmiot gospodarczy posiada lub kontroluje więcej niż jeden statek rybacki, okres niedopuszczalności wniosku złożonego przez ten podmiot określa się oddzielnie w odniesieniu do każdego statku rybackiego, zgodnie z art. 3 lub 4.
2.
Jednakże wnioski o przyznanie wsparcia z EFMR składane przez ten podmiot są również niedopuszczalne, gdy:
a)
wnioski w odniesieniu do ponad połowy statków rybackich będących własnością lub kontrolowanych przez ten podmiot są niedopuszczone do wsparcia z EFMR zgodnie z art. 3 i 4; lub
b)
w przypadku poważnych naruszeń, o których mowa w art. 42 ust. 1 lit. a) rozporządzenia (WE) nr 1005/2008, wymienionych w pkt 1, 2 i 5 załącznika XXX do rozporządzenia wykonawczego (UE) nr 404/2011, średnia liczba przydzielonych punktów za naruszenia na statek rybacki będący własnością lub kontrolowany przez ten podmiot wynosi co najmniej 7 punktów.
3.
W drodze odstępstwa od ust. 1 i 2, w przypadku gdy poważne naruszenie popełnione przez dany podmiot nie jest związane z jakimkolwiek statkiem rybackim będącym własnością lub kontrolowanym przez ten podmiot, wszystkie wnioski o przyznanie wsparcia z EFMR złożone przez ten podmiot są niedopuszczalne.
Artykuł  7

Przeniesienie prawa własności

1.
W przypadku sprzedaży lub innego rodzaju przeniesienia własności statku rybackiego okres niedopuszczalności dotyczący podmiotu przekazującego statek rybacki oraz wynikający z poważnych naruszeń popełnionych przed zmianą własności nie zostaje przeniesiony na nowy podmiot gospodarczy. Niedopuszczalność wniosków złożonych przez nowy podmiot gospodarczy może wynikać jedynie z nowych poważnych naruszeń popełnionych przez ten nowy podmiot.
2.
Jednakże w przypadku gdy punkty za naruszenia przyznane są za poważne naruszenia w rozumieniu art. 42 ust. 1 lit. a) rozporządzenia (WE) nr 1005/2008, wymienione w pkt 1, 2, i 5 załącznika XXX do rozporządzenia wykonawczego (UE) nr 404/2011, popełnione przed zmianą własności statku rybackiego, punkty te są uwzględniane do celów obliczania okresu niedopuszczalności nowego podmiotu zgodnie z art. 3 ust. 2 i art. 6 ust. 2 lit. b), jeżeli podmiot ten dopuści się nowego poważnego naruszenia, o którym mowa w art. 42 ust. 1 lit. a) rozporządzenia (WE) nr 1005/2008 wymienionego w pkt 1, 2, i 5 załącznika XXX do rozporządzenia wykonawczego (UE) nr 404/2011.
Artykuł  8

Cofnięcie na stałe licencji połowowej

W drodze odstępstwa od art. 6, w przypadku gdy podmiot gospodarczy, którego licencję połowową cofnięto na stałe w odniesieniu do któregokolwiek ze statków będących własnością tego podmiotu lub przez niego kontrolowanych:

a)
zgodnie z art. 129 ust. 2 rozporządzenia wykonawczego (UE) nr 404/2011 lub, w stosownych przypadkach;
b)
w wyniku sankcji za poważne naruszenia nałożonych przez państwa członkowskie zgodnie z art. 45 rozporządzenia (WE) nr 1005/2008;

wszystkie wnioski złożone przez ten podmiot gospodarczy uznaje się za niedopuszczalne do wsparcia z EFMR, począwszy od daty wycofania licencji do końca okresu kwalifikowalności określonego w art. 65 ust. 2 rozporządzenia (UE) nr 1303/2013.

Artykuł  9 13

Zmiana okresu niedopuszczalności

Jeżeli okres niedopuszczalności trwa łącznie co najmniej 12 miesięcy:

a)
skraca się go w przypadku poważnych naruszeń, o których mowa w art. 42 ust. 1 lit.
a)
rozporządzenia (WE) nr 1005/2008 wymienionych w pkt 1, 2 i 5 załącznika XXX do rozporządzenia wykonawczego (UE) nr 404/2011, o 2 miesiące w przypadku anulowania 2 punktów za naruszenia zgodnie z art. 133 ust. 3 rozporządzenia wykonawczego (UE) nr 404/2011 w odniesieniu do każdego poważnego naruszenia;
b)
przedłuża się go o 12 miesięcy za każde dodatkowe poważne naruszenie popełnione przez podmiot gospodarczy w okresie niedopuszczalności zgodnie z art. 42 ust. 1 rozporządzenia (WE) nr 1005/2008 lub art. 90 ust. 1 rozporządzenia (WE) nr 1224/2009; lub
c)
w drodze odstępstwa od lit. b), przedłuża się go zgodnie z przepisami określonymi w art. 3 ust. 2 lit. c) w związku z każdym kolejnym poważnym naruszeniem popełnionym przez podmiot gospodarczy w okresie niedopuszczalności zgodnie z art. 42 ust. 1 lit. a) rozporządzenia (WE) nr 1005/2008 wymienionego w pkt 1, 2 i 5 załącznika XXX do rozporządzenia wykonawczego (UE) nr 404/2011;
d) 14
przedłuża się go o następujące okresy za każde kolejne przestępstwo określone w art. 3 dyrektywy 2008/99/WE, które zostało popełnione przez podmiot gospodarczy w okresie niedopuszczalności:
(i)
12 miesięcy, jeżeli kolejne przestępstwo zostało popełnione w wyniku poważnego zaniedbania;
(ii)
24 miesiące, jeżeli kolejne przestępstwo zostało popełnione umyślnie;
e) 15
przedłuża się go o 24 miesiące za każde kolejne przestępstwo określone w art. 4 dyrektywy 2008/99/WE, które zostało popełnione przez podmiot gospodarczy w okresie niedopuszczalności.

Jeżeli kolejne przestępstwo, o którym mowa w akapicie pierwszym lit. d) lub e), jest przestępstwem przeciwko środowisku tego samego rodzaju jak to, które skutkowało okresem niedopuszczalności lub które już spowodowało korektę tego okresu, przedłużenie okresu niedopuszczalności z powodu tego przestępstwa przewidziane w lit. d) i e) zwiększa się o dodatkowe sześć miesięcy.

ROZDZIAŁ  IV

PRZEPISY KOŃCOWE

Artykuł  10

Wejście w życie

Niniejsze rozporządzenie wchodzi w życie następnego dnia po jego opublikowaniu w Dzienniku Urzędowym Unii Europejskiej.

Niniejsze rozporządzenie stosuje się od dnia 1 stycznia 2014 r.

Niniejsze rozporządzenie wiąże w całości i jest bezpośrednio stosowane we wszystkich państwach członkowskich.

Sporządzono w Brukseli dnia 17 grudnia 2014 r.

W imieniu Komisji
Jean-Claude JUNCKER
Przewodniczący
1 Dz.U. L 149 z 20.5.2014, s. 1.
2 Rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) nr 1380/2013 z dnia 11 grudnia 2013 r. w sprawie wspólnej polityki rybołówstwa, zmieniające rozporządzenia Rady (WE) nr 1954/2003 i (WE) nr 1224/2009 oraz uchylające rozporządzenia Rady (WE) nr 2371/2002 i (WE) nr 639/2004 oraz decyzję Rady 2004/585/WE (Dz.U. L 354 z 28.12.2013, s. 22).
3 Rozporządzenie Rady (WE) nr 1224/2009 z dnia 20 listopada 2009 r. ustanawiające wspólnotowy system kontroli w celu zapewnienia przestrzegania przepisów wspólnej polityki rybołówstwa, zmieniające rozporządzenia (WE) nr 847/96, (WE) nr 2371/2002, (WE) nr 811/2004, (WE) nr 768/2005, (WE) nr 2115/2005, (WE) nr 2166/2005, (WE) nr 388/2006, (WE) nr 509/2007, (WE) nr 676/2007, (WE) nr 1098/2007, (WE) nr 1300/2008, (WE) nr 1342/2008 i uchylające rozporządzenia (EWG) nr 2847/93, (WE) nr 1627/94 oraz (WE) nr 1966/2006 (Dz.U. L 343 z 22.12.2009, s. 1).
4 Rozporządzenie wykonawcze Komisji (UE) nr 404/2011 z dnia 8 kwietnia 2011 r. ustanawiające szczegółowe przepisy wykonawcze do rozporządzenia Rady (WE) nr 1224/2009 ustanawiającego wspólnotowy system kontroli w celu zapewnienia przestrzegania przepisów wspólnej polityki rybołówstwa (Dz.U. L 112 z 30.4.2011, s. 1).
5 Rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) nr 1303/2013 z dnia 17 grudnia 2013 r. ustanawiające wspólne przepisy dotyczące Europejskiego Funduszu Rozwoju Regionalnego, Europejskiego Funduszu Społecznego, Funduszu Spójności, Europejskiego Funduszu Rolnego na rzecz Rozwoju Obszarów Wiejskich oraz Europejskiego Funduszu Morskiego i Rybackiego oraz ustanawiające przepisy ogólne dotyczące Europejskiego Funduszu Rozwoju Regionalnego, Europejskiego Funduszu Społecznego, Funduszu Spójności i Europejskiego Funduszu Morskiego i Rybackiego oraz uchylające rozporządzenie Rady (WE) nr 1083/2006 (Dz.U L 347 z 20.12.2013, s. 320).
6 Art. 1 zmieniony przez art. 1 pkt 1 rozporządzenia nr (UE) 2015/2252 z dnia 30 września 2015 r. (Dz.U.UE.L.2015.321.2) zmieniającego nin. rozporządzenie z dniem 1 stycznia 2014 r.
7 Rozporządzenie Rady (WE) nr 1005/2008 z dnia 29 września 2008 r. ustanawiające wspólnotowy system zapobiegania nielegalnym, nieraportowanym i nieuregulowanym połowom oraz ich powstrzymywania i eliminowania, zmieniające rozporządzenia (EWG) nr 2847/93, (WE) nr 1936/2001 i (WE) nr 601/2004 oraz uchylające rozporządzenia (WE) nr 1093/94 i (WE) nr 1447/1999 (Dz.U. L 286 z 29.10.2008, s. 1).
8 Rozporządzenie Komisji (UE) nr 468/2010 z dnia 28 maja 2010 r. ustanawiające unijny wykaz statków prowadzących nielegalne, nieraportowane i nieuregulowane połowy (Dz.U. L 131 z 29.5.2010, s. 22).
9 Decyzja wykonawcza Rady 2014/170/UE z dnia 24 marca 2014 r. ustanawiająca wykaz niewspółpracujących państw trzecich w zakresie zwalczania połowów NNN zgodnie z rozporządzeniem (WE) nr 1005/2008 ustanawiającym wspólnotowy system zapobiegania nielegalnym, nieraportowanym i nieuregulowanym połowom oraz ich powstrzymywania i eliminowania (Dz.U. L 91 z 27.3.2014, s. 43).
10 Art. 4a dodany przez art. 1 pkt 2 rozporządzenia nr (UE) 2015/2252 z dnia 30 września 2015 r. (Dz.U.UE.L.2015.321.2) zmieniającego nin. rozporządzenie z dniem 1 stycznia 2014 r.
11 Dyrektywa Parlamentu Europejskiego i Rady 2008/99/WE z dnia 19 listopada 2008 r. w sprawie ochrony środowiska poprzez prawo karne (Dz.U. L 328 z 6.12.2008, s. 28).
12 Akt Rady z dnia 26 lipca 1995 r. ustalający Konwencję w sprawie ochrony interesów finansowych Wspólnot Europejskich, (Dz.U. C 316 z 27.11.1995, s. 48).
13 Art. 9 zmieniony przez art. 1 pkt 3 lit. b rozporządzenia nr (UE) 2015/2252 z dnia 30 września 2015 r. (Dz.U.UE.L.2015.321.2) zmieniającego nin. rozporządzenie z dniem 1 stycznia 2014 r.
14 Art. 9 lit. d) dodana przez art. 1 pkt 3 lit. a rozporządzenia nr (UE) 2015/2252 z dnia 30 września 2015 r. (Dz.U.UE.L.2015.321.2) zmieniającego nin. rozporządzenie z dniem 1 stycznia 2014 r.
15 Art. 9 lit. e) dodana przez art. 1 pkt 3 lit. a rozporządzenia nr (UE) 2015/2252 z dnia 30 września 2015 r. (Dz.U.UE.L.2015.321.2) zmieniającego nin. rozporządzenie z dniem 1 stycznia 2014 r.

© Unia Europejska, http://eur-lex.europa.eu/
Za autentyczne uważa się wyłącznie dokumenty Unii Europejskiej opublikowane w Dzienniku Urzędowym Unii Europejskiej.