Rozporządzenie delegowane 2019/429 uzupełniające rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) 2017/821 w odniesieniu do metodyki i kryteriów oceny oraz uznawania systemów należytej staranności w łańcuchu dostaw cyny, tantalu, wolframu i złota

Dzienniki UE

Dz.U.UE.L.2019.75.59

Akt obowiązujący

Wersja od: 19 marca 2019 r.

ROZPORZĄDZENIE DELEGOWANE KOMISJI (UE) 2019/429

z dnia 11 stycznia 2019 r.

uzupełniające rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) 2017/821 w odniesieniu do metodyki i kryteriów oceny oraz uznawania systemów należytej staranności w łańcuchu dostaw cyny, tantalu, wolframu i złota

KOMISJA EUROPEJSKA,

uwzględniając Traktat o funkcjonowaniu Unii Europejskiej,

uwzględniając rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) 2017/821 z dnia 17 maja 2017 r. ustanawiające obowiązki w zakresie należytej staranności w łańcuchu dostaw unijnych importerów cyny, tantalu i wolframu, ich rud oraz złota pochodzących z obszarów dotkniętych konfliktami i obszarów wysokiego ryzyka ¹ , w szczególności jego art. 8 ust. 2,

a także mając na uwadze, co następuje:

(1) Naturalne surowce mineralne mają ogromny potencjał wspierania rozwoju, ale na obszarach dotkniętych konfliktami i obszarach wysokiego ryzyka mogą one przyczyniać się do wybuchu lub kontynuacji konfliktów siłowych, niwecząc wysiłki na rzecz rozwoju, dobrego sprawowania władzy i praworządności. Zerwanie związku pomiędzy konfliktem a nielegalną eksploatacją minerałów na tych obszarach stanowi zasadniczy element zagwarantowania pokoju, rozwoju i stabilności.

(2) W rozporządzeniu (UE) 2017/821 ustanowiono obowiązki w zakresie należytej staranności unijnych importerów cyny, tantalu i wolframu, ich rud oraz złota, które to obowiązki będą miały zastosowanie od dnia 1 stycznia 2021 r. Celem rozporządzenia jest zapewnienie przejrzystości i pewności w odniesieniu do praktyk w zakresie dostaw, stosowanych przez unijnych importerów oraz huty i rafinerie pozyskujące surowce na obszarach dotkniętych konfliktami i obszarach wysokiego ryzyka.

(3) Istnieją już dobrowolne systemy należytej staranności w łańcuchu dostaw, których cele są identyczne jak cele rozporządzenia (UE) 2017/821 lub do nich podobne. W rozporządzeniu (UE) 2017/821 przewidziano możliwość uznania przez Komisję systemów, które - pod warunkiem ich rzeczywistego wdrożenia przez unijnego importera minerałów lub metali - umożliwiają temu importerowi spełnienie wymogów wspomnianego rozporządzenia.

(4) W związku z tym konieczne jest określenie metodyki i kryteriów, które Komisja będzie stosować, aby ustalić, czy powinna uznać dany system.

(5) W motywie 14 rozporządzenia (UE) 2017/821 stwierdzono między innymi, że wymogi dotyczące systemu należytej staranności w łańcuchu dostaw powinny być zgodne z wytycznymi OECD dotyczącymi należytej staranności i spełniać wymogi proceduralne, takie jak zaangażowanie zainteresowanych stron, obecność mechanizmów rozpatrywania skarg i zdolność reakcji. W motywie tym stwierdzono również, że unijni importerzy zachowują indywidualną odpowiedzialność za wypełnianie obowiązków w zakresie należytej staranności niezależnie od tego, czy są oni objęci systemem należytej staranności w łańcuchu dostaw uznanym przez Komisję.

(6) Wymogi przedstawione w rozporządzeniu (UE) 2017/821 są spójne z wytycznymi OECD. Aby zapewnić spójność również między niniejszym rozporządzeniem a pracami OECD, za podstawę metodyki i kryteriów Komisji dotyczących oceny i uznawania systemów należytej staranności w łańcuchu dostaw powinna służyć metodyka OECD dotycząca oceny zgodności programów branżowych z wytycznymi OECD dotyczącymi minerałów ("metodyka OECD").

(7) W stosownych przypadkach przed zakończeniem prowadzonej przez Komisję oceny wniosków o uznanie systemów należy przeprowadzić konsultacje z sekretariatem OECD i umożliwić mu wydanie opinii na temat projektu sprawozdania i wstępnych wniosków.

(8) Właściwe organy państw członkowskich są odpowiedzialne za stosowanie oraz skuteczne i jednolite wdrażanie rozporządzenia (UE) 2017/821 w całej Unii. Komisja powinna zatem dzielić się informacjami o wnioskach o uznanie systemów i o swoich ocenach tych wniosków z właściwymi organami państw członkowskich, aby umożliwić właściwym organom skuteczne uczestnictwo w ocenie Komisji.

(9) W art. 8 ust. 3 rozporządzenia (UE) 2017/821 określono, że Komisja ma uwzględniać poszczególne objęte systemem praktyki branżowe oraz przyjęte w nim oparte na analizie ryzyka podejście i metodę identyfikowania obszarów dotkniętych konfliktami i obszarów wysokiego ryzyka, a także wyszczególnione wyniki ich zastosowania.

(10) Niniejsze rozporządzenie nie obejmuje weryfikacji systemów, które zostały już uznane, ani wymogów dotyczących zmian wprowadzanych w systemach z czasem, kwestie te reguluje bowiem art. 8 ust. 4 i 5 rozporządzenia (UE) 2017/821.

(11) Unia powinna dążyć do współpracy w stosownych przypadkach z innymi jurysdykcjami, aby wspierać rozwój i wdrażanie systemów należytej staranności spójnych z wytycznymi OECD dotyczącymi należytej staranności,

PRZYJMUJE NINIEJSZE ROZPORZĄDZENIE:

Artykuł  1

Przedmiot i zakres stosowania

1. W niniejszym rozporządzeniu określa się zasady dotyczące metodyki i kryteriów umożliwiających Komisji dokonanie oceny, czy systemy należytej staranności w łańcuchu dostaw cyny, tantalu, wolframu i złota ułatwiają spełnienie wymogów rozporządzenia (UE) 2017/821 przez podmioty gospodarcze i uznanie takich systemów na podstawie art. 8 tego rozporządzenia.

2. Niniejsze rozporządzenie ma zastosowanie wyłącznie do systemów lub części systemów, które dotyczą metali i minerałów objętych zakresem stosowania rozporządzenia (UE) 2017/821 zgodnie z załącznikiem 1 do tego rozporządzenia.

Artykuł  2

Definicje

1. Do celów niniejszego rozporządzenia stosuje się definicje zawarte w rozporządzeniu (UE) 2017/821.

Stosuje się również następujące definicje:

a) "system" oznacza "system należytej staranności w łańcuchu dostaw" lub "system należytej staranności", zgodnie z definicją w art. 2 lit. m) rozporządzenia (UE) 2017/821;

b) "wnioskodawca" oznacza podmiot, który przedłożył lub planuje przedłożyć wniosek o uznanie systemu;

c) "właściciele systemu" oznaczają podmioty, o których mowa w art. 8 ust. 1 rozporządzenia (UE) 2017/821;

d) "podmioty gospodarcze objęte systemem" oznaczają osoby fizyczne lub prawne, które podlegają audytowi na podstawie wymogów systemu lub które są w inny sposób związane z systemem lub uczestniczą w nim w taki sposób, że oczekuje się od nich przestrzegania jego norm i polityki;

e) "metodyka OECD" oznacza metodykę OECD dotyczącą oceny zgodności programów branżowych z wytycznymi OECD dotyczącymi minerałów wraz z załącznikiem do tej metodyki, którą opublikowano i oznaczono numerem OECD COM/DAF/INV/DCD/DAC(2018)1;

f) "nadrzędne zasady należytej staranności" oznaczają zasady określone w sekcji A załącznika 1 do metodyki OECD;

g) "wniosek powtórny" oznacza

(i) wniosek dotyczący systemu będącego już przedmiotem co najmniej jednego złożonego wcześniej wniosku, który uznano za niedopuszczalny, odrzucono lub wycofano;

(ii) wniosek dotyczący systemu, którego uznanie Komisja wycofała;

h) "ogólne warunki uznania systemu" oznaczają warunki określone w art. 4;

i) "szczególne kryteria oceny" oznaczają kryteria określone w art. 5.

2. Do celów niniejszego rozporządzenia przyjmuje się, że pojęcie "program branżowy" stosowane w metodyce OECD ma takie samo znaczenie, jak pojęcie "system".

Artykuł  3

Wymogi dotyczące wniosków i ich dopuszczalność

1. Właściciele systemów mogą przedkładać wnioski o uznanie przez Komisję opracowanych i nadzorowanych przez nich systemów zgodnie z niniejszym artykułem.

2. Wnioski uznawane za dopuszczalne zawierają następujące informacje:

a) tożsamość wnioskodawcy;

b) imię i nazwisko oraz dane kontaktowe osoby, która będzie odpowiedzialna za ocenę i która będzie w związku z tym osobą odpowiedzialną za kontakty z Komisją;

c) opis celów systemu oraz określenie metali i minerałów objętych danym systemem, rodzajów podmiotów gospodarczych objętych systemem i części łańcucha wartości, w której działają te podmioty gospodarcze;

d) informacje dotyczące zakresu wniosku zawierające wyjaśnienie, czy dotyczy on szczególnej części systemu lub szczególnej części łańcucha wartości lub łańcucha dostaw;

e) dowód, że projekt polityki i norm systemu jest spójny z zasadami należytej staranności w łańcuchu dostaw określonymi w art. 2 lit. d) rozporządzenia (UE) 2017/821, zgodnie z pięcioetapowymi ramami przedstawionymi w załączniku 1 do wytycznych OECD;

f) wykaz podmiotów gospodarczych objętych systemem oraz innych podmiotów, które są członkami systemu lub są z nim powiązane w inny sposób;

g) wszelkie inne oceny danego systemu, jeżeli są dostępne, w tym oceny własne, oceny przeprowadzone przez właściwe organy innej jurysdykcji i oceny przeprowadzone przez podmiot zewnętrzny;

h) w stosownych przypadkach związek wniosku z jakimkolwiek wcześniejszym wnioskiem.

3. Wnioskodawcy mogą dołączyć do wniosku wszelkie inne informacje, która uznają za istotne.

4. W ciągu 45 dni kalendarzowych od otrzymania wniosku Komisja stwierdza, czy wniosek jest dopuszczalny, i informuje o tym wnioskodawcę.

5. Jeżeli Komisja uzna, że przedstawiono dowód, o którym mowa w ust. 2 lit. e), ale nie przedstawiono innych informacji, o których mowa w ust. 2, informuje o tym wnioskodawcę w odpowiednim czasie oraz w każdym razie przed upływem terminu ustanowionego w ust. 4 i wzywa wnioskodawcę do uzupełnienia wniosku w ciągu 30 dni kalendarzowych.

6. Jeżeli Komisja uzna, że nie przedstawiono dowodu, o którym mowa w ust. 2 lit. e), lub jeżeli wnioskodawca nie uzupełni wniosku przed upływem terminu ustanowionego na podstawie ust. 5, Komisja stwierdza niedopuszczalność wniosku i powiadamia o tym wnioskodawcę oraz nie przystępuje do dalszej oceny wniosku.

7. Przedkładając wniosek, właściciele systemu zgadzają się na poddanie systemu ocenie, o której mowa w niniejszym rozporządzeniu. Wnioskodawcy mogą jednak wycofać swój wniosek w dowolnym momencie.

Artykuł  4

Ogólne warunki uznania równoważności

1. System uznaje się za równoważny w przypadku, gdy nadrzędne zasady należytej staranności systemu, jego wymogi dla podmiotów gospodarczych objętych systemem i szczególne obowiązki dotyczące samego systemu są zgodne z mającymi zastosowanie wymogami rozporządzenia (UE) 2017/821.

2. Wymogi zawarte w ust. 1 uważa się za spełnione wówczas, gdy w oparciu o swoją ocenę wszystkich mających zastosowanie szczególnych kryteriów, dotyczących zarówno polityki i norm systemu, jak i realizacji tych elementów w ramach systemu, Komisja uzna, że spełnione są warunki pozwalające ocenić system jako "całkowicie zgodny" na podstawie sekcji 4 metodyki OECD.

Artykuł  5

Szczególne kryteria oceny

1. Komisja ocenia system według mających zastosowanie szczególnych kryteriów określonych w załączniku 1 do metodyki OECD, zgodnie z art. 6, 7 i 8.

2. W odniesieniu do każdej pojedynczej oceny Komisja określa istotność każdego ze szczególnych kryteriów zawartych w załączniku 1 do metodyki OECD, biorąc pod uwagę charakter, zakres i szczególne właściwości poddawanego ocenie systemu. Komisja rozważa w tym celu możliwość zastosowania szczególnych kryteriów przedstawionych w załączniku 1 do metodyki OECD. Komisja może również rozważyć odstępstwo od szczególnych kryteriów zawartych w załączniku 1 do metodyki OECD, jeżeli konieczne jest zapewnienie, by ocena odpowiadała zakresowi stosowania i wymogom rozporządzenia (UE) 2017/821 między innymi w odniesieniu do rodzaju podmiotów, które podlegają obowiązkom określonym w tym rozporządzeniu.

Artykuł  6

Uzupełnienie informacji zawartych we wniosku w celu umożliwienia oceny szczególnych kryteriów

1. W stosownych przypadkach Komisja uzupełnia informacje zawarte w dopuszczalnych wnioskach, aby być w stanie dokonać oceny mających zastosowanie szczególnych kryteriów na podstawie art. 5 ust. 2. Działanie to może obejmować w szczególności:

a) przeglądy dokumentów, które Komisja uważa za istotne, takich jak regulaminy systemu lub równoważne dokumenty oraz inne dokumenty dotyczące polityki; zakres uprawnień właściwych komitetów działających w ramach systemu; sprawozdania z audytu podmiotów gospodarczych objętych systemem; sprawozdania ekspertów i istotnych zainteresowanych stron; wszelkie inne oceny danego systemu, w tym oceny własne, oceny przeprowadzone przez właściwe organy innej właściwości i oceny przeprowadzone przez podmioty zewnętrzne; oraz wszelkie inne istotne informacje dotyczące zarządzania systemem;

b) rozmowy z przedstawicielami systemu, kierownictwem podmiotów gospodarczych objętych systemem, audytorami i innymi istotnymi zainteresowanymi stronami;

c) udział w przeprowadzanych przez podmiot zewnętrzny audytach oceniających podmioty gospodarcze objęte systemem pod względem zgodności z wymogami danego systemu i obserwacja tych audytów oraz ocena odpowiednich sprawozdań z audytu.

2. Przy wdrażaniu przepisów ust. 1 Komisja może zażądać od wnioskodawcy przedłożenia wszelkich dodatkowych informacji lub wszelkiej dodatkowej dokumentacji oraz ułatwienia rozmów i udziału w audytach przeprowadzanych przez podmioty zewnętrzne.

3. Komisja określa, jakie dodatkowe informacje są konieczne, aby możliwe było przeprowadzenie przez Komisję oceny wszystkich mających zastosowanie szczególnych kryteriów. Komisja może przeanalizować w tym celu wytyczne zawarte w sekcji 2 metodyki OECD.

Artykuł  7

Metodyka oceny pod kątem szczególnych kryteriów

1. Ocena pod kątem każdego mającego zastosowanie szczególnego kryterium obejmuje zarówno projekt polityki i norm systemu, jak i wdrażanie tych elementów w ramach systemu, zgodnie z sekcją 3.2 metodyki OECD.

2. Komisja określa, czy system jest "całkowicie zgodny", "częściowo zgodny" czy "niezgodny" z wszystkimi mającymi zastosowanie szczególnymi kryteriami zgodnie z sekcją 3.2 metodyki OECD.

3. Ocena pod kątem mających zastosowanie szczególnych kryteriów nie obejmuje żadnych potencjalnych polityk, norm, działań ani żadnych innych aspektów systemu, które nie są związane z należytą starannością w łańcuchach dostaw metali i minerałów objętych rozporządzeniem (UE) 2017/821; ocena ta nie obejmuje również polityki oraz innych informacji dotyczących przedsiębiorstw, które nie są objęte zakresem stosowania tego rozporządzenia, chyba że we wniosku wyraźne zawarto taką prośbę, a Komisja wyraziła na nią zgodę.

4. Podczas oceny wniosku Komisja może wziąć pod uwagę każdą potencjalnie istotną ocenę systemu przeprowadzoną przez wiarygodne podmioty zewnętrzne, nawet wówczas, gdy takich ocen nie uwzględniono we wniosku.

5. Ocena pod kątem mających zastosowanie szczególnych kryteriów, w przypadku których system opiera się w pełni lub częściowo na polityce, normach i działaniach innego systemu lub podobnego podmiotu będącego stroną zewnętrzną w stosunku do wnioskodawcy, obejmuje sprawdzenie:

a) czy w ramach systemu przeprowadzono wiarygodną ocenę takich podmiotów oraz sposobu, w jaki z biegiem czasu zapewnia się lub będzie zapewniać się adekwatność i aktualność takich ocen, oraz

b) czy takie podmioty stanowią systemy uznane za równoważne na mocy niniejszego rozporządzenia.

Artykuł  8

Sprawozdanie z oceny

1. Komisja przygotowuje sprawozdanie, w którym przedstawia ocenę tego, czy dany system spełnia ogólne warunki uznania i mające zastosowanie szczególne kryteria. Sprawozdanie sporządza się zgodnie z ust. 2, 3 i 4.

2. Projekt sprawozdania przekazuje się wnioskodawcy, któremu przysługuje 15 dni kalendarzowych na przedstawienie swoich uwag.

3. Po rozważeniu wszelkich uwag przedstawionych przez wnioskodawcę Komisja przeprowadza w stosownych przypadkach konsultacje z sekretariatem OECD dotyczące projektu sprawozdania oraz może przedstawić mu wszelkie dokumenty załączone do zgłoszenia, konieczne, aby sekretariat OECD mógł wydać swoją opinię. Komisja zwraca się do sekretariatu OECD o przedłożenie opinii w terminie 30 dni kalendarzowych. Opinia ta dotyczy zwłaszcza oceny ogólnych warunków uznania systemu i szczególnych kryteriów.

4. Komisja sporządza ostateczne sprawozdanie nie później niż dziewięć miesięcy po uznaniu wniosku za dopuszczalny zgodnie z art. 3, chyba że powiadomiła wnioskodawcę z wyprzedzeniem o sporządzeniu sprawozdania w późniejszym terminie.

Artykuł  9

Proces następujący po ustaleniach dotyczących ogólnych warunków uznania systemu

1. Jeżeli na podstawie metodyki oceny określonej w niniejszym rozporządzeniu Komisja uzna, że spełnione są ogólne warunki uznania równoważności, Komisja postępuje zgodnie z procedurą przedstawioną w art. 8 ust. 3 rozporządzenia (UE) 2017/821.

2. Jeżeli Komisja uzna, że ogólne warunki uznania równoważności określone w art. 4 nie są spełnione, powiadamia o tym wnioskodawcę i właściwe organy państw członkowskich oraz przekazuje wnioskodawcy kopię ostatecznego sprawozdania z oceny, o którym mowa w art. 8 ust. 1.

Artykuł  10

Wnioski powtórne

1. Wniosek powtórny można przedłożyć najwcześniej po upływie dwunastu miesięcy od powiadomienia, o którym mowa w art. 9 ust. 2 lub w art. 3 ust. 6, lub od wycofania wniosku.

2. W drodze odstępstwa od ust. 1 wniosek powtórny dotyczący tego samego systemu można przedłożyć po upływie trzech miesięcy od powiadomień, o których mowa w ust. 1, jeżeli do spełnienia ogólnych warunków uznania równoważności określonych w art. 4 wystarczy wyższa ocena w odniesieniu do mniej niż 10 % mających zastosowanie szczególnych kryteriów.

3. We wnioskach powtórnych przedstawia się wszystkie informacje, o których mowa w art. 3 ust. 2, nawet w przypadku, gdy część tych informacji zawarto już we wcześniejszych wnioskach.

4. Poza informacjami, o których mowa w art. 3 ust. 2, wniosek powtórny dotyczący systemu będącego przedmiotem wcześniejszego, odrzuconego wniosku zawiera szczegółowe informacje na temat wszystkich środków wdrożonych w odniesieniu do szczególnych kryteriów, których w swojej ocenie ostatniego odrzuconego wniosku Komisja nie uznała za "całkowicie zgodne".

Artykuł  11

Działania podejmowane na podstawie art. 8 ust. 6 i 7 rozporządzenia (UE) 2017/821

1. Przy stosowaniu art. 8 ust. 6 i 7 rozporządzenia (UE) 2017/821 Komisja podejmuje kroki określone w ust. 2, 3 i 4 niniejszego artykułu.

2. Jeżeli Komisja stwierdzi niedoskonałości w uznanym systemie, powiadamia o tym właściciela systemu i wyznacza mu termin na podjęcie działań naprawczych wynoszący od trzech do sześciu miesięcy. Komisja może wydłużyć ten termin, biorąc pod uwagę charakter niedoskonałości.

3. Właściciel systemu powiadamia Komisję o działaniach naprawczych podjętych w terminie wyznaczonym na podstawie ust. 2. Powiadomienie to zawiera udokumentowane dowody podjęcia takich działań naprawczych.

4. Komisja nie może wszcząć procedury cofnięcia uznania systemu, o której mowa w art. 8 ust. 7 akapit drugi rozporządzenia (UE) 2017/821, przed upływem terminu wyznaczonego na podstawie ust. 2 niniejszego artykułu.

Artykuł  12

Przejrzystość i poufność

1. Komisja tworzy rejestr systemów, które uznała za równoważne, i udostępnia go publicznie. Komisja zapewnia terminowe aktualizowanie rejestru przy każdym uznaniu równoważności systemu lub cofnięciu uznania.

2. Sprawozdanie, o którym mowa w art. 8 ust. 1, udostępnia się publicznie w przypadku, gdy Komisja uznaje równoważność systemu. Opinię na temat projektu sprawozdania przedstawioną przez sekretariat OECD również udostępnia się publicznie, chyba że sekretariat OECD zwróci się z wnioskiem o zachowanie poufności jego opinii.

3. Komisja zapewnia, aby wszelkie informacje określone jako poufne przez Komisję, wnioskodawcę lub jakąkolwiek osobę fizyczną lub prawną, która uczestniczyła w ocenie na podstawie niniejszego rozporządzenia, traktowano zgodnie z rozporządzeniem (WE) nr 1049/2001 Parlamentu Europejskiego i Rady ² .

Artykuł  13

Współpraca i wsparcie

1. Wnioskodawcy zapewniają Komisji dostęp do wszystkich informacji, które Komisja uzna za niezbędne do przeprowadzenia oceny szczególnych kryteriów, w tym poprzez ułatwianie rozmów z podmiotami gospodarczymi korzystającymi z systemu i udział w audytach przeprowadzanych przez podmioty zewnętrzne.

2. Komisja kończy lub zawiesza przeprowadzanie oceny w przypadku, gdy wnioskodawca nie spełnia przepisów ust. 1, i powiadamia o tym wnioskodawcę. W powiadomieniu wskazuje się powody, dla których Komisja zakończyła lub zawiesiła przeprowadzanie oceny. W przypadku zakończenia lub zawieszenia przez Komisję przeprowadzania oceny właściciel systemu może przedłożyć wniosek powtórny nie wcześniej niż po upływie dwunastu miesięcy od daty powiadomienia.

3. Komisja udostępnia informacje właściwym organom państw członkowskich wyznaczonym na podstawie art. 10 ust. 1 rozporządzenia (UE) 2017/821, aby umożliwić im skuteczne uczestnictwo w swojej ocenie przeprowadzanej na podstawie niniejszego rozporządzenia oraz wypełnienie ich obowiązków dotyczących skutecznego i jednolitego wdrażania rozporządzenia (UE) 2017/821.

Komisja w szczególności:

a) przekazuje właściwym organom państw członkowskich informacje na temat właścicieli systemu, który przedłożyli wniosek o uznanie systemu na podstawie art. 3, i wzywa te organy do przedłożenia wszelkich informacji i ocen istotnych dla oceny;

b) na wniosek właściwego organu państwa członkowskiego udostępnia temu organowi pełny wniosek;

c) bierze pod uwagę wszelkie przedstawione przez właściwe organy państw członkowskich informacje istotne dla oceny wniosku na podstawie niniejszego rozporządzenia;

d) bierze pod uwagę wszelkie informacje przedstawione przez właściwe organy państw członkowskich w odniesieniu do niedoskonałości w systemach stwierdzonych przez Komisję i informuje te organy o wszelkich powiadomieniach przekazanych na podstawie art. 11 ust. 3.

4. Komisja odpowiednio przekazuje aktualne informacje na temat wdrażania niniejszego rozporządzenia Parlamentowi Europejskiemu i bierze pod uwagę wszelkie przedłożone jej przez Parlament Europejski informacje mające znaczenie dla wdrażania niniejszego rozporządzenia.

5. Poza konsultacjami, o których mowa w art. 8 ust. 1, Komisja może przeprowadzić konsultacje z sekretariatem OECD lub zwrócić się do niego o pomoc w wykonywaniu swoich obowiązków na podstawie niniejszego rozporządzenia.

Artykuł  14

Wejście w życie

Niniejsze rozporządzenie wchodzi w życie dwudziestego dnia po jego opublikowaniu w Dzienniku Urzędowym Unii Europejskiej.

Niniejsze rozporządzenie wiąże w całości i jest bezpośrednio stosowane we wszystkich państwach członkowskich.

Sporządzono w Brukseli dnia 11 stycznia 2019 r.

	W imieniu Komisji
	Jean-Claude JUNCKER
	Przewodniczący

¹ Dz.U. L 130 z 19.5.2017, s. 1.

² Rozporządzenie (WE) nr 1049/2001 Parlamentu Europejskiego i Rady z dnia 30 maja 2001 r. w sprawie publicznego dostępu do dokumentów Parlamentu Europejskiego, Rady i Komisji (Dz.U. L 145 z 31.5.2001, s. 43).