Rozporządzenie delegowane 2018/1642 uzupełniające rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) 2016/1011 w odniesieniu do regulacyjnych standardów technicznych służących doprecyzowaniu kryteriów, które właściwe organy muszą uwzględniać przy ocenie, czy administratorzy istotnych wskaźników referencyjnych muszą stosować określone wymogi

Dzienniki UE

Dz.U.UE.L.2018.274.25

Akt obowiązujący
Wersja od: 5 listopada 2018 r.

ROZPORZĄDZENIE DELEGOWANE KOMISJI (UE) 2018/1642
z dnia 13 lipca 2018 r.
uzupełniające rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) 2016/1011 w odniesieniu do regulacyjnych standardów technicznych służących doprecyzowaniu kryteriów, które właściwe organy muszą uwzględniać przy ocenie, czy administratorzy istotnych wskaźników referencyjnych muszą stosować określone wymogi
(Tekst mający znaczenie dla EOG)

KOMISJA EUROPEJSKA,

uwzględniając Traktat o funkcjonowaniu Unii Europejskiej,

uwzględniając rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) 2016/1011 z dnia 8 czerwca 2016 r. w sprawie indeksów stosowanych jako wskaźniki referencyjne w instrumentach finansowych i umowach finansowych lub do pomiaru wyników funduszy inwestycyjnych i zmieniające dyrektywy 2008/48/WE i 2014/17/UE oraz rozporządzenie (UE) nr 596/2014 1 , w szczególności jego art. 25 ust. 9 akapit trzeci,

a także mając na uwadze, co następuje:

(1) W art. 25 ust. 1 rozporządzenia (UE) 2016/1011 zezwolono administratorowi istotnego wskaźnika referencyjnego na podjęcie decyzji o niestosowaniu niektórych przepisów tego rozporządzenia. Jeżeli administrator postanowi nie stosować jednego z tych przepisów lub większej ich liczby, właściwy organ ma prawo zadecydować, że administrator powinien mimo wszystko stosować ten przepis lub te przepisy. W art. 25 ust. 3 tego rozporządzenia określono kryteria, które właściwy organ musi uwzględnić przy ocenie, czy właściwe byłoby, by administrator stosował wspomniane przepisy.

(2) Kryteria, które właściwy organ ma obowiązek wziąć pod uwagę, powinny uwzględniać charakter przepisów rozporządzenia (UE) 2016/1011, których administrator istotnych wskaźników referencyjnych może nie zamierzać stosować. Administratorzy istotnych wskaźników referencyjnych mogą postanowić, że nie będą stosować niektórych przepisów, które zobowiązują ich do wprowadzania środków organizacyjnych w celu ograniczenia ryzyka powstania konfliktów interesów w związku z uczestnictwem ich pracowników w procesie opracowywania wskaźnika referencyjnego. Uwzględniając kryteria określone w art. 25 ust. 3 lit. a), c) oraz i) tego rozporządzenia, właściwe organy powinny zatem również brać pod uwagę to, czy - zamiast środków organizacyjnych wymaganych na mocy tych przepisów - wprowadzono inne odpowiednie rozwiązania służące ochronie rzetelności wskaźnika referencyjnego.

(3) Uwzględniając kryteria określone w art. 25 ust. 3 rozporządzenia (UE) 2016/1011, właściwe organy powinny również brać pod uwagę wpływ wskaźnika referencyjnego na dany rynek lub dane rynki, szerzej pojętą gospodarkę oraz znaczenie danego wskaźnika referencyjnego dla zapewnienia stabilności finansowej. W tym celu właściwe organy powinny stosować informacje, które są ogólnodostępne lub zostały im udostępnione w drodze ujawnienia przez administratora lub w inny sposób.

(4) Uwzględniając kryterium określone w art. 25 ust. 3 lit. f) rozporządzenia (UE) 2016/1011, właściwe organy powinny również brać pod uwagę to, czy administrator dysponuje odpowiednimi alternatywnymi środkami technicznymi i mechanizmami kontroli, które umożliwiają mu utrzymanie ciągłości opracowywania wskaźnika referencyjnego i jego solidności, mając na względzie charakter przepisów, których administrator postanowił nie stosować.

(5) Administratorzy powinni mieć wystarczająco dużo czasu na sporządzenie wniosków i zapewnienie zgodności z wymogami zawartymi w niniejszym rozporządzeniu. Niniejsze rozporządzenie powinno zatem zacząć obowiązywać po upływie dwóch miesięcy od dnia jego wejścia w życie.

(6) Podstawę niniejszego rozporządzenia stanowi projekt regulacyjnych standardów technicznych przedstawiony Komisji przez Europejski Urząd Nadzoru Giełd i Papierów Wartościowych (ESMA).

(7) ESMA przeprowadził otwarte konsultacje publiczne na temat projektu regulacyjnych standardów technicznych, który stanowi podstawę niniejszego rozporządzenia, dokonał analizy potencjalnych powiązanych kosztów i korzyści oraz zwrócił się o opinię do Grupy Interesariuszy z Sektora Giełd i Papierów Wartościowych powołanej zgodnie z art. 37 rozporządzenia Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) nr 1095/2010 2 ,

PRZYJMUJE NINIEJSZE ROZPORZĄDZENIE:

Artykuł  1

Podatność wskaźnika referencyjnego na manipulację

Dodatkowe kryteria, które właściwy organ musi brać pod uwagę na podstawie art. 25 ust. 3 rozporządzenia (UE) 2016/1011 przy uwzględnianiu podatności wskaźnika referencyjnego na manipulację, obejmują co najmniej to, czy:

a)
wskaźnik referencyjny opiera się na danych transakcyjnych;
b)
podmioty przekazujące dane są podmiotami nadzorowanymi;
c)
zastosowanie mają środki zwiększające solidność danych wejściowych;
d)
struktura organizacyjna administratora sprzyja ograniczaniu zachęt do manipulacji;
e)
administrator ma interes finansowy związany z instrumentami finansowymi, umowami finansowymi lub funduszami inwestycyjnymi stosującymi wskaźnik referencyjny jako odniesienie;
f)
istnieją udokumentowane przypadki manipulacji danym wskaźnikiem referencyjnym lub wskaźnikiem referencyjnym opracowanym w oparciu o podobną metodę przez administratora o podobnej wielkości i strukturze organizacyjnej.
Artykuł  2

Charakter danych wejściowych

Dodatkowe kryteria, które właściwy organ musi brać pod uwagę na podstawie art. 25 ust. 3 rozporządzenia (UE) 2016/1011 przy uwzględnianiu charakteru danych wejściowych, obejmują co najmniej to, czy:

a)
w przypadku gdy dane wejściowe są danymi transakcyjnymi - administrator jest uczestnikiem rynku lub realiów gospodarczych, których pomiar jest celem wskaźnika referencyjnego;
b)
w przypadku gdy dane wejściowe są udostępniane przez podmioty przekazujące dane - podmioty przekazujące dane mają interes finansowy związany z instrumentami finansowymi lub umowami finansowymi, które stosują wskaźnik referencyjny jako odniesienie, lub mogłyby odnieść korzyści w związku z wynikami funduszu inwestycyjnego, do których pomiaru stosuje się wskaźnik referencyjny;
c)
w przypadku gdy dane wejściowe pochodzą z giełd lub systemów obrotu mających siedzibę w państwie trzecim - do tych giełd lub systemów obrotu zastosowanie mają ramy regulacyjne i nadzorcze, które gwarantują zachowanie rzetelności danych wejściowych;
d)
w przypadku gdy dane wejściowe mają postać kwotowań - kwotowania są zatwierdzone bądź orientacyjne oraz czy podlegają odpowiednim mechanizmom kontroli.
Artykuł  3

Poziom konfliktów interesów

Dodatkowe kryteria, które właściwy organ musi brać pod uwagę na podstawie art. 25 ust. 3 rozporządzenia (UE) 2016/1011 przy uwzględnianiu poziomu konfliktów interesów, obejmują co najmniej to, czy:

a)
administrator ma interes finansowy związany z instrumentami finansowymi lub umowami finansowymi, które stosują wskaźnik referencyjny jako odniesienie, lub mógłby odnieść korzyści w związku z wynikami funduszu inwestycyjnego, do których pomiaru stosuje się wskaźnik referencyjny;
b)
w przypadku gdy wskaźnik referencyjny opiera się na przekazywanych danych wejściowych - stosunek łączący administratora z podmiotami przekazującymi dane podlega odpowiednim mechanizmom kontroli;
c)
administrator wprowadził mechanizmy kontroli lub inne środki, które skutecznie łagodzą potencjalne konflikty interesów.
Artykuł  4

Stopień swobody uznania administratora

Dodatkowe kryteria, które właściwy organ musi brać pod uwagę na podstawie art. 25 ust. 3 rozporządzenia (UE) 2016/1011 przy uwzględnianiu stopnia swobody uznania administratora, obejmują co najmniej:

a)
w przypadku gdy metoda opracowywania wskaźnika referencyjnego dopuszcza ocenę ekspercką ze strony administratora - to, czy stosowanie tej oceny lub korzystanie ze swobody uznania jest wystarczająco przejrzyste;
b)
w przypadku gdy wskaźnik referencyjny opiera się na szacunkach - skuteczność środków kontroli wewnętrznej, którymi dysponuje administrator.
Artykuł  5

Wpływ wskaźnika referencyjnego na rynki

Dodatkowe kryteria, które właściwy organ musi brać pod uwagę na podstawie art. 25 ust. 3 rozporządzenia (UE) 2016/1011 przy uwzględnianiu wpływu wskaźnika referencyjnego na rynki, obejmują co najmniej:

a)
w przypadku gdy wskaźnik referencyjny ma szczególne znaczenie dla danego rynku lub danych rynków - to, czy nierzetelność wskaźnika referencyjnego powodowałaby zakłócenie funkcjonowania tego rynku lub tych rynków oraz czy istnieją odpowiednie zastępcze wskaźniki referencyjne, które można by zastosować w miejsce tego wskaźnika referencyjnego;
b)
w przypadku gdy wskaźnik referencyjny kwalifikuje się jako istotny wskaźnik referencyjny na mocy art. 24 ust. 1 lit. b) rozporządzenia (UE) 2016/1011 - istotny ilościowy stosunek instrumentów finansowych, umów finansowych lub funduszy inwestycyjnych, które stosują wskaźnik referencyjny jako odniesienie, do całkowitej wartości danych instrumentów w państwie członkowskim, jeżeli informacje te są znane właściwemu organowi.
Artykuł  6

Charakter, skala i złożoność procesu opracowywania wskaźnika referencyjnego

Dodatkowe kryteria, które właściwy organ musi brać pod uwagę na podstawie art. 25 ust. 3 rozporządzenia (UE) 2016/1011 przy uwzględnianiu charakteru, skali i złożoności procesu opracowywania wskaźnika referencyjnego, obejmują co najmniej:

a)
stopnień, w jakim dane wejściowe są oparte na przekazywanych danych, to, czy dane wejściowe są danymi transakcyjnymi, oraz to, w jaki sposób stopień ten jest odzwierciedlony w mechanizmach kontroli wprowadzonych przez administratora;
b)
ilość danych wejściowych do przetworzenia oraz liczbę źródeł danych;
c)
to, czy administrator ma wystarczające środki techniczne, aby być w stanie przetwarzać dane wejściowe w ciągły i niezawodny sposób;
d)
to, czy stosowana metoda jest źródłem ryzyka operacyjnego przy przetwarzaniu danych wejściowych;
e)
zakres, w jakim administrator polega na podmiotach przekazujących dane przy opracowywaniu wskaźnika referencyjnego.
Artykuł  7

Znaczenie wskaźnika referencyjnego dla zapewniania stabilności finansowej

Dodatkowe kryteria, które właściwy organ musi brać pod uwagę na podstawie art. 25 ust. 3 rozporządzenia (UE) 2016/1011 przy uwzględnianiu znaczenia wskaźnika referencyjnego dla zapewniania stabilności finansowej, obejmują co najmniej ocenę stosunku całkowitej wartości instrumentów finansowych, umów finansowych i funduszy inwestycyjnych, które stosują wskaźnik referencyjny jako odniesienie, do wartości ogółem aktywów sektora finansowego i sektora bankowego w państwie członkowskim, jeżeli informacje te są znane właściwemu organowi.

Artykuł  8

Wartość instrumentów finansowych, umów finansowych i funduszy inwestycyjnych, które stosują wskaźnik referencyjny jako odniesienie

Dodatkowe kryteria, które właściwy organ musi brać pod uwagę na podstawie art. 25 ust. 3 rozporządzenia (UE) 2016/1011 przy uwzględnianiu wartości instrumentów finansowych, umów finansowych i funduszy inwestycyjnych, które stosują wskaźnik referencyjny jako odniesienie, obejmują co najmniej:

a)
całkowitą wartość wszystkich instrumentów finansowych, umów finansowych i funduszy inwestycyjnych, które stosują wskaźnik referencyjny jako odniesienie, na podstawie wszystkich okresów zapadalności wskaźnika referencyjnego, jeżeli są one znane właściwemu organowi;
b)
to, czy stosowanie wskaźnika referencyjnego jest skoncentrowane w konkretnych kategoriach instrumentów finansowych, umów finansowych lub funduszy inwestycyjnych;
c)
w przypadku gdy wskaźnik referencyjny jest istotnym wskaźnikiem referencyjnym na mocy art. 24 ust. 1 lit. a) rozporządzenia (UE) 2016/1011 - to, jak blisko progów, o których mowa w art. 20 ust. 1 lit. a) i lit. c) ppkt (i) tego rozporządzenia, znajduje się całkowita wartość instrumentów finansowych, umów finansowych i funduszy inwestycyjnych, które stosują wskaźnik referencyjny jako odniesienie, jeżeli informacje te są znane właściwemu organowi.
Artykuł  9

Wielkość, model organizacyjny lub struktura organizacyjna administratora

Dodatkowe kryteria, które właściwy organ musi brać pod uwagę na podstawie art. 25 ust. 3 rozporządzenia (UE) 2016/1011 przy uwzględnianiu wielkości, modelu organizacyjnego lub struktury organizacyjnej administratora, obejmują co najmniej to, czy:

a)
w przypadku gdy opracowywanie wskaźnika referencyjnego nie jest głównym przedmiotem działalności administratora - opracowywanie wskaźnika referencyjnego jest organizacyjnie wydzielone bądź czy wprowadzono inne odpowiednie środki mające na celu zapobieganie konfliktom interesów;
b)
w przypadku gdy administrator należy do grupy, a co najmniej jeden podmiot w ramach grupy jest faktycznym lub potencjalnym użytkownikiem wskaźnika referencyjnego - administrator działa niezależnie i wprowadził inne odpowiednie środki mające na celu zapobieganie konfliktom interesów.
Artykuł  10

Wejście w życie

Niniejsze rozporządzenie wchodzi w życie dwudziestego dnia po jego opublikowaniu w Dzienniku Urzędowym Unii Europejskiej.

Niniejsze rozporządzenie stosuje się od dnia 25 stycznia 2019 r.

Niniejsze rozporządzenie wiąże w całości i jest bezpośrednio stosowane we wszystkich państwach członkowskich.
Sporządzono w Brukseli dnia 13 lipca 2018 r.
W imieniu Komisji
Jean-Claude JUNCKER
Przewodniczący
1 Dz.U. L 171 z 29.6.2016, s. 1.
2 Rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) nr 1095/2010 z dnia 24 listopada 2010 r. w sprawie ustanowienia Europejskiego Urzędu Nadzoru (Europejskiego Urzędu Nadzoru Giełd i Papierów Wartościowych), zmiany decyzji nr 716/2009/WE i uchylenia decyzji Komisji 2009/77/WE (Dz.U. L 331 z 15.12.2010, s. 84).

© Unia Europejska, http://eur-lex.europa.eu/
Za autentyczne uważa się wyłącznie dokumenty Unii Europejskiej opublikowane w Dzienniku Urzędowym Unii Europejskiej.