Rozporządzenie delegowane 2018/480 uzupełniające rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) 2015/760 w odniesieniu do regulacyjnych standardów technicznych dotyczących finansowych instrumentów pochodnych służących jedynie zabezpieczeniu ryzyka, wystarczającej długości okresu działalności europejskich długoterminowych funduszy inwestycyjnych, kryteriów oceny rynku potencjalnych nabywców i wyceny aktywów przeznaczonych do zbycia oraz rodzajów i właściwości rozwiązań dostępnych dla inwestorów detalicznych

Dzienniki UE

Dz.U.UE.L.2018.81.1

Akt obowiązujący

Wersja od: 23 marca 2018 r.

ROZPORZĄDZENIE DELEGOWANE KOMISJI (UE) 2018/480

z dnia 4 grudnia 2017 r.

uzupełniające rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) 2015/760 w odniesieniu do regulacyjnych standardów technicznych dotyczących finansowych instrumentów pochodnych służących jedynie zabezpieczeniu ryzyka, wystarczającej długości okresu działalności europejskich długoterminowych funduszy inwestycyjnych, kryteriów oceny rynku potencjalnych nabywców i wyceny aktywów przeznaczonych do zbycia oraz rodzajów i właściwości rozwiązań dostępnych dla inwestorów detalicznych

(Tekst mający znaczenie dla EOG)

KOMISJA EUROPEJSKA,

uwzględniając Traktat o funkcjonowaniu Unii Europejskiej,

uwzględniając rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) 2015/760 w sprawie europejskich długoterminowych funduszy inwestycyjnych ¹ , w szczególności jego art. 9 ust. 3, art. 18 ust. 7, art. 21 ust. 3 i art. 26 ust. 2,

a także mając na uwadze, co następuje:

(1) Aby zapewnić wspólne podejście do stosowania rozporządzenia (UE) 2015/760 należy ustanowić przepisy mające na celu określenie: kryteriów na potrzeby zdefiniowania okoliczności, w których wykorzystywanie finansowych instrumentów pochodnych służy jedynie zabezpieczeniu ryzyka, okoliczności, w których okres działalności europejskiego długoterminowego funduszu inwestycyjnego (EDFI) uznaje się za wystarczająco długi, kryteriów, które mają być stosowane w odniesieniu do niektórych elementów szczegółowego harmonogramu uporządkowanego zbycia aktywów EDFI, a także rozwiązań dostępnych dla inwestorów detalicznych.

(2) Aby zapewnić spójność między tymi przepisami, które powinny wejść w życie jednocześnie, oraz ułatwić ich całościowy ogląd i łatwy dostęp do nich, wymagane regulacyjne standardy techniczne należy przyjąć w formie jednego rozporządzenia.

(3) Jeśli chodzi o okoliczności, w których wykorzystywanie finansowych instrumentów pochodnych służy jedynie zabezpieczeniu ryzyka związanego z inwestycjami EDFI, należy uwzględnić zarówno finansowe instrumenty pochodne, których aktywa bazowe odpowiadają aktywom, w które zainwestował EDFI i w stosunku do których mają być zabezpieczone ekspozycje, jak i transakcje na aktywach, które mimo iż nie są tymi samymi aktywami, w które zainwestował EDFI, to są związane z tą samą kategorią aktywów. Jest tak w szczególności w przypadku, gdy finansowy instrument pochodny mający zabezpieczyć ekspozycję względem określonej pozycji nie jest dostępny jako odrębny rodzaj instrumentu pochodnego, ale jest dostępny jako jedna z pozycji wchodzących w skład indeksu, który stanowi aktywa bazowe finansowego instrumentu pochodnego. Ponadto w niektórych sytuacjach wykorzystywanie finansowych instrumentów pochodnych może stanowić strategię zabezpieczającą tylko wówczas, gdy następuje w połączeniu z transakcjami na określonych aktywach, w związku z czym nie należy wprowadzać zakazu tego rodzaju strategii. Aby zapewnić, by wykorzystywanie finansowych instrumentów pochodnych służyło jedynie zabezpieczeniu ryzyka związanego z inwestycjami EDFI, zarządzający EDFI powinien podjąć wszelkie rozsądne działania mające na celu zapewnienie, by wykorzystywane finansowe instrumenty pochodne skutecznie ograniczały stosowne ryzyko na poziomie EDFI i były również skuteczne w skrajnych warunkach rynkowych. Ograniczenie ryzyka powinno być możliwe do zweryfikowania przy użyciu odpowiednich systemów zarządzania ryzykiem identyfikujących ryzyko, które ma zostać ograniczone, oraz wskazujących sposób, w jaki instrument pochodny prowadzi do ograniczenia tego ryzyka.

(4) W sytuacjach gdy EDFI inwestuje w aktywa o różnych profilach zapadalności, okres działalności EDFI należy wyznaczyć w oparciu o ten składnik aktywów w portfelu EDFI, który posiada najdłuższy horyzont inwestycyjny, biorąc pod uwagę płynność tego składnika aktywów.

(5) Ocena rynku potencjalnych nabywców, którą należy zawrzeć w harmonogramie uporządkowanego zbycia aktywów EDFI, powinna uwzględniać ryzyko rynkowe, w tym to, czy potencjalni nabywcy są zazwyczaj ograniczeni koniecznością uzyskania kredytów od osób trzecich, ryzyko braku płynności aktywów przed ich zbyciem, ryzyko związane ze zmianami legislacji (jak np. reformy podatkowe) lub zmianami politycznymi, jak również ryzyko pogorszenia sytuacji gospodarczej na rynku istotnym z punktu widzenia aktywów EDFI. Nie należy wymagać odrębnego oszacowania tych ryzyk zgodnie z niniejszym rozporządzeniem w odniesieniu do aktywów innych niż dopuszczalne aktywa inwestycyjne, gdyż aktywa, o których mowa w art. 50 ust. 1 dyrektywy Parlamentu Europejskiego i Rady 2009/65/WE ² , uznaje się ze względu na ich charakter za płynne.

(6) Wycena aktywów, którą należy zawrzeć w harmonogramie uporządkowanego zbycia aktywów EDFI, powinna zostać dokonana w momencie wystarczająco bliskim początkowi procesu zbycia aktywów. Jeżeli jednak EDFI dokonał wyceny zgodnie z dyrektywą Parlamentu Europejskiego i Rady 2011/61/UE ³  w momencie wystarczająco bliskim początkowi procesu zbycia aktywów, dodatkowa wycena nie jest wymagana. Opracowanie harmonogramu uporządkowanego zbycia aktywów EDFI należy jednak rozpocząć tak szybko, jak jest to właściwe, i z należytym wyprzedzeniem przed terminem poinformowania o nim właściwego organu właściwego dla EDFI.

(7) Rozwiązania, które należy udostępnić inwestorom detalicznym w każdym państwie członkowskim, w którym zarządzający EDFI prowadzi działania związane z wprowadzaniem funduszu do obrotu, mogą być oferowane przez jeden podmiot lub większą ich liczbę w drodze bezpośredniego kontaktu osobistego, drogą telefoniczną lub drogą elektroniczną, przy czym podmiotem tym może być zarządzający EDFI lub inny podmiot podlegający przepisom regulującym zadania powierzone mu przez zarządzającego EDFI.

(8) Aby uniknąć potencjalnych zakłóceń rynku, należy zapewnić EDFI, które otrzymały zezwolenie przed wejściem w życie niniejszego rozporządzenia, zarządzającym tymi EDFI oraz właściwym dla nich organom wystarczająco dużo czasu na dostosowanie się do wymogów zawartych w niniejszym rozporządzeniu.

(9) Przepisy dotyczące wystarczająco długiego okresu działalności EDFI powinny być stosowane wyłącznie przez EDFI składające wniosek o zezwolenie po wejściu w życie niniejszego rozporządzenia, gdyż zgodnie z rozporządzeniem (UE) 2015/760 okres działalności EDFI musi być już określony w momencie składania do właściwego organu właściwego dla EDFI wniosku o zezwolenie na działalność jako EDFI.

(10) Aby umożliwić właściwym organom oraz zarządzającym EDFI, którzy uzyskali zezwolenie na podstawie rozporządzenia (UE) 2015/760 przed wejściem w życie niniejszego rozporządzenia, dostosowanie się do nowych wymogów zawartych w niniejszym rozporządzeniu, stosowanie niniejszego rozporządzenia powinno rozpocząć się rok po jego wejściu w życie. Uznaje się, że do celów niniejszego rozporządzenia wymóg dotyczący wystarczająco długiego okresu działalności EDFI jest spełniony przez EDFI, które uzyskały już zezwolenie na podstawie rozporządzenia (UE) 2015/760 przed wejściem w życie niniejszego rozporządzenia.

(11) Podstawę niniejszego rozporządzenia stanowi projekt regulacyjnych standardów technicznych przedłożony Komisji przez Europejski Urząd Nadzoru Giełd i Papierów Wartościowych (ESMA).

(12) ESMA przeprowadził otwarte konsultacje publiczne na temat projektu regulacyjnych standardów technicznych, dokonał analizy potencjalnych związanych z nim kosztów i korzyści oraz zwrócił się o opinię do Grupy Interesariuszy z Sektora Giełd i Papierów Wartościowych powołanej zgodnie z art. 37 rozporządzenia Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) nr 1095/2010 ⁴ ,

PRZYJMUJE NINIEJSZE ROZPORZĄDZENIE:

Artykuł  1

Zabezpieczające instrumenty pochodne

1. Okoliczności, w których uznaje się, że wykorzystywanie finansowych instrumentów pochodnych służy jedynie zabezpieczeniu ryzyka związanego z innymi inwestycjami europejskiego długoterminowego funduszu inwestycyjnego (EDFI), o czym mowa w art. 9 ust. 2 lit. d) rozporządzenia (UE) 2015/760, zachodzą, jeżeli spełnione są wszystkie kryteria określone w ust. 2, 3 i 4 niniejszego artykułu.

2. Finansowy instrument pochodny jest wykorzystywany wyłącznie w celu zabezpieczenia ryzyka wynikającego z ekspozycji z tytułu aktywów, o których mowa w art. 9 ust. 1 rozporządzenia (UE) 2015/760.

Cel polegający na zabezpieczeniu ryzyka wynikającego z ekspozycji z tytułu aktywów, o których mowa w akapicie pierwszym, uznaje się za spełniony wyłącznie wtedy, gdy wykorzystanie danego finansowego instrumentu pochodnego prowadzi do możliwego do zweryfikowania i obiektywnie mierzalnego ograniczenia tego ryzyka na poziomie EDFI.

Jeżeli nie są dostępne finansowe instrumenty pochodne służące zabezpieczeniu ryzyka wynikającego z ekspozycji względem aktywów, o których mowa w akapicie pierwszym, można wykorzystywać finansowe instrumenty pochodne, których aktywa bazowe należą do tej samej kategorii aktywów.

3. Wykorzystywania finansowych instrumentów pochodnych w celu osiągnięcia zysku przez EDFI nie uznaje się za służące zabezpieczeniu ryzyka.

4. Zarządzający EDFI podejmuje wszelkie rozsądne działania, aby zapewnić, by finansowe instrumenty pochodne wykorzystywane w celu zabezpieczenia ryzyka związanego z innymi inwestycjami EDFI ograniczały to ryzyko na poziomie EDFI zgodnie z ust. 2, w tym w skrajnych warunkach rynkowych.

Artykuł  2

Wystarczająco długi okres działalności EDFI

Do celów art. 18 ust. 3 rozporządzenia (UE) 2015/760 okres działalności EDFI uznaje się za wystarczająco długi, by objąć cykl życia każdego składnika aktywów EDFI, jeżeli spełnione są następujące warunki:

a) EDFI dostosowuje datę końca swojego okresu działalności do końcowej daty horyzontu inwestycyjnego dla tego składnika aktywów w portfelu EDFI, który posiada najdłuższy horyzont inwestycyjny w momencie złożenia do właściwego organu właściwego dla EDFI wniosku o zezwolenie na działalność jako EDFI;

b) żadna inwestycja dokonana przez EDFI po dacie udzielenia mu zezwolenia na działalność jako EDFI nie może posiadać rezydualnego horyzontu inwestycyjnego, który w momencie dokonania tej inwestycji jest dłuższy niż pozostały okres działalności EDFI.

Artykuł  3

Kryteria oceny rynku potencjalnych nabywców

Do celów art. 21 ust. 2 lit. a) rozporządzenia (UE) 2015/760 zarządzający EDFI ocenia następujące elementy w odniesieniu do każdego składnika aktywów, w który EDFI inwestuje:

a) czy na rynku obecny jest jeden potencjalny nabywca lub większa ich liczba;

b) czy zarządzający EDFI, na podstawie oceny przeprowadzonej z należytą fachowością, dbałością i starannością na końcowym etapie opracowywania harmonogramu, zakłada, że nabycie danego składnika aktywów przez potencjalnych nabywców jest uzależnione od uzyskania przez nich finansowania zewnętrznego;

c) w przypadku gdy nie ma żadnych potencjalnych nabywców dla składnika aktywów - okres, który jest prawdopodobnie niezbędny, by znaleźć co najmniej jednego nabywcę danego składnika aktywów;

d) konkretny profil zapadalności składnika aktywów;

e) czy zarządzający EDFI, na podstawie oceny przeprowadzonej z należytą fachowością, dbałością i starannością na końcowym etapie opracowywania harmonogramu, oczekuje zmaterializowania się następujących ryzyk:

(i) ryzyka związanego ze zmianami legislacji, które może mieć wpływ na rynek potencjalnych nabywców;

(ii) ryzyka politycznego, które może mieć wpływ na rynek potencjalnych nabywców;

f) dokonaną przez zarządzającego ocenę tego, czy ogólne warunki gospodarcze na rynku lub rynkach istotnych dla składnika aktywów mogą mieć w okresie, w którym następuje zbycie, negatywny wpływ na elementy wymienione w lit. a) i b).

Artykuł  4

Kryteria wyceny aktywów przeznaczonych do zbycia

1. Do celów art. 21 ust. 2 lit. c) rozporządzenia (UE) 2015/760 wycena aktywów przeznaczonych do zbycia spełnia następujące kryteria:

a) musi rozpocząć się tak szybko, jak jest to właściwe, oraz z należytym wyprzedzeniem przed terminem poinformowania właściwego organu właściwego dla EDFI o szczegółowym harmonogramie uporządkowanego zbycia aktywów EDFI;

b) musi zakończyć się najpóźniej sześć miesięcy przed terminem, o którym mowa w lit. a).

2. Wyceny dokonane zgodnie z art. 19 dyrektywy 2011/61/UE można uwzględnić w przypadku, gdy wycena taka została zakończona najpóźniej sześć miesięcy przed terminem, o którym mowa w ust. 1 niniejszego artykułu.

Artykuł  5

Specyfikacje dotyczące rozwiązań dostępnych dla inwestorów detalicznych

1. Do celów art. 26 ust. 1 rozporządzenia (UE) 2015/760 zarządzający EDFI wprowadza rozwiązania służące realizacji następujących zadań:

a) przetwarzanie składanych przez inwestorów detalicznych zleceń subskrypcji, płatności, odkupu i umorzenia dotyczących jednostek uczestnictwa lub udziałów EDFI zgodnie z warunkami określonymi w dokumentach marketingowych EDFI;

b) udostępnianie inwestorom detalicznym informacji o tym, w jaki sposób mogą być składane zlecenia, o których mowa w lit. a), oraz o tym, w jaki sposób dokonywane są płatności z tytułu odkupu i umorzenia;

c) ułatwienie postępowania z informacjami dotyczącymi wykonywania przez inwestorów detalicznych praw, które przysługują im z tytułu inwestycji w EDFI, w państwie członkowskim, w którym EDFI jest wprowadzany do obrotu;

d) udostępnianie inwestorom detalicznym do wglądu oraz w sposób umożliwiający uzyskanie kopii:

(i) regulaminu funduszu lub instrumentów założycielskich EDFI;

(ii) ostatniego rocznego sprawozdania EDFI;

e) udostępnianie inwestorom informacji istotnych dla zadań, do których realizacji służą te rozwiązania, na trwałym nośniku zdefiniowanym w art. 2 ust. 1 lit. m) dyrektywy 2009/65/WE.

2. Zarządzający EDFI zapewnia, by rozwiązania, o których mowa w art. 26 ust. 1 rozporządzenia (UE) 2015/760, dysponowały następującą infrastrukturą techniczną:

a) były dostępne w języku urzędowym (językach urzędowych) państwa członkowskiego, w którym EDFI jest wprowadzany do obrotu;

b) realizacja zadań objętych ich zakresem przebiegała w drodze bezpośredniego kontaktu osobistego, drogą telefoniczną lub drogą elektroniczną.

3. Zarządzający EDFI zapewnia, by rozwiązania, o których mowa w art. 26 ust. 1 rozporządzenia (UE) 2015/760, były następującego rodzaju i posiadały poniższe cechy:

a) były oferowane przez jeden podmiot lub większą ich liczbę, przy czym podmiotem tym może być albo zarządzający EDFI, albo osoba trzecia podlegająca przepisom regulującym zadania, które mają być wykonywane;

b) w przypadku gdy rozwiązania są oferowane przez osobę trzecią, osoba ta otrzymuje wszystkie stosowne informacje i dokumenty od zarządzającego EDFI;

c) w przypadku gdy rozwiązania są oferowane przez osobę trzecią, wyznaczenie tej osoby jest udokumentowane w pisemnej umowie. W pisemnej umowie określa się, które zadania wymienione w ust. 1 nie są wykonywane przez zarządzającego EDFI.

Artykuł  6

Przepisy przejściowe

Uznaje się, że EDFI, który uzyskał zezwolenie na podstawie rozporządzenia (UE) 2015/760 przed wejściem w życie niniejszego rozporządzenia, spełnia wymogi określone w art. 2 niniejszego rozporządzenia.

EDFI, który uzyskał zezwolenie na podstawie rozporządzenia (UE) 2015/760 przed wejściem w życie niniejszego rozporządzenia, stosuje przepisy art. 1, 3, 4 i 5 niniejszego rozporządzenia od dnia 1 maja 2019 r.

Artykuł  7

Wejście w życie

Niniejsze rozporządzenie wchodzi w życie dwudziestego dnia po jego opublikowaniu w Dzienniku Urzędowym Unii Europejskiej.

Niniejsze rozporządzenie wiąże w całości i jest bezpośrednio stosowane we wszystkich państwach członkowskich.

Sporządzono w Brukseli dnia 4 grudnia 2017 r.

	W imieniu Komisji
	Jean-Claude JUNCKER
	Przewodniczący

¹ Dz.U. L 123 z 19.5.2015, s. 98.

² Dyrektywa Parlamentu Europejskiego i Rady 2009/65/WE z dnia 13 lipca 2009 r. w sprawie koordynacji przepisów ustawowych, wykonawczych i administracyjnych odnoszących się do przedsiębiorstw zbiorowego inwestowania w zbywalne papiery wartościowe (UCITS) (Dz.U. L 301 z 17.11.2009, s. 32).

³ Dyrektywa Parlamentu Europejskiego i Rady 2011/61/UE z dnia 8 czerwca 2011 r. w sprawie zarządzających alternatywnymi funduszami inwestycyjnymi i zmiany dyrektyw 2003/41/WE i 2009/65/WE oraz rozporządzeń (WE) nr 1060/2009 i (UE) nr 1095/2010 (Dz.U. L 174 z 1.7.2011, s. 1).

⁴ Rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) nr 1095/2010 z dnia 24 listopada 2010 r. w sprawie ustanowienia Europejskiego Urzędu Nadzoru (Europejskiego Urzędu Nadzoru Giełd i Papierów Wartościowych), zmiany decyzji nr 716/2009/WE i uchylenia decyzji Komisji 2009/77/WE (Dz.U. L 331 z 15.12.2010, s. 84).