Rozporządzenie delegowane 2019/320 uzupełniające dyrektywę Parlamentu Europejskiego i Rady 2014/53/UE w odniesieniu do stosowania zasadniczych wymagań, o których mowa w art. 3 ust. 3 lit. g) tej dyrektywy, w celu zapewnienia możliwości ustalenia lokalizacji osób dokonujących zgłoszeń alarmowych za pomocą urządzeń przenośnych

Dzienniki UE

Dz.U.UE.L.2019.55.1

Akt obowiązujący

Wersja od: 25 lutego 2019 r.

ROZPORZĄDZENIE DELEGOWANE KOMISJI (UE) 2019/320

z dnia 12 grudnia 2018 r.

uzupełniające dyrektywę Parlamentu Europejskiego i Rady 2014/53/UE w odniesieniu do stosowania zasadniczych wymagań, o których mowa w art. 3 ust. 3 lit. g) tej dyrektywy, w celu zapewnienia możliwości ustalenia lokalizacji osób dokonujących zgłoszeń alarmowych za pomocą urządzeń przenośnych

KOMISJA EUROPEJSKA,

uwzględniając Traktat o funkcjonowaniu Unii Europejskiej,

uwzględniając dyrektywę Parlamentu Europejskiego i Rady 2014/53/UE z dnia 16 kwietnia 2014 r. w sprawie harmonizacji ustawodawstw państw członkowskich dotyczących udostępniania na rynku urządzeń radiowych i uchylającą dyrektywę 1999/5/WE ¹ , w szczególności jej art. 3 ust. 3,

a także mając na uwadze, co następuje:

(1) Jak stwierdzono w motywie 14 dyrektywy 2014/53/UE, urządzenia radiowe mogą odgrywać zasadniczą rolę w zapewnianiu dostępu do służb ratunkowych i należy je zatem w stosownych przypadkach projektować w taki sposób, aby były wyposażone w funkcje umożliwiające dostęp do tych służb.

(2) System utworzony w ramach programu Galileo na podstawie rozporządzenia Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) nr 1285/2013 ²  to globalny system nawigacji satelitarnej ("GNSS"), którego Unia jest wyłącznym właścicielem i nad którym sprawuje wyłączną kontrolę oraz który dostarcza usługę pozycjonowania o wysokiej dokładności kontrolowaną przez instytucje cywilne. System Galileo można wykorzystywać w połączeniu z innymi GNSS.

(3) W przyjętej w 2016 r. Strategii kosmicznej dla Europy ³  zapowiedziano zastosowanie środków wprowadzających możliwość korzystania z usług pozycjonowania i nawigacji w ramach Galileo w telefonach komórkowych.

(4) W swoich konkluzjach z dnia 5 grudnia 2017 r. ⁴  Rada wspiera rozwój solidnego rynku niższego szczebla zastosowań i usług kosmicznych i podkreśla, że należy wprowadzić odpowiednie środki, w tym w stosownych przypadkach środki regulacyjne, w celu osiągnięcia pełnej zgodności wyrobów sprzedawanych w UE z systemem Galileo oraz zachęcania do wykorzystywania na światowym rynku urządzeń przystosowanych do obsługi Galileo.

(5) W dyrektywie Parlamentu Europejskiego i Rady 2002/22/WE ⁵  przewiduje się wdrożenie możliwości korzystania z jednego europejskiego numeru alarmowego ("112") w całej Unii i nakłada na państwa członkowskie obowiązek zapewnienia, aby przedsiębiorstwa świadczące użytkownikom końcowym usługi łączności elektronicznej polegające na inicjowaniu wywołań numeru lub numerów istniejących w krajowym planie numeracji udostępniały informacje o lokalizacji osoby wykonującej połączenie organom zajmującym się wywołaniami alarmowymi co najmniej w przypadku jednolitego europejskiego numeru alarmowego "112".

(6) Doręczne telefony komórkowe posiadające zaawansowane możliwości obliczeniowe ("urządzenia przenośne") stanowią kategorię telekomunikacyjnych urządzeń radiowych najczęściej wykorzystywaną w Unii do wykonywania połączeń z jednolitym europejskim numerem alarmowym "112".

(7) Poziom dokładności lokalizacji urządzenia radiowego nawiązującego połączenie ze służbami ratunkowymi odgrywa kluczową rolę w zapewnieniu, aby wymagany dostęp do tych służb był skuteczny. Obecnie lokalizację osób dokonujących zgłoszeń alarmowych za pomocą urządzeń przenośnych ustala się, korzystając z identyfikatora komórki, który określa się na podstawie zasięgu masztu GSM obsługującego dane urządzenie przenośne. Zasięg masztu GSM jest różny i wynosi od 100 metrów do kilku kilometrów. W niektórych przypadkach, w szczególności w górach, miastach i dużych budynkach, może to prowadzić do poważnych błędów w pozycjonowaniu osób wykonujących połączenia alarmowe.

(8) Identyfikacja lokalizacji osoby wykonującej połączenie oparta na identyfikatorze komórki uzupełnionym o informacje uzyskane za pomocą Wi-Fi i GNSS umożliwia dużo dokładniejszą lokalizację osoby wykonującej połączenie i pozwala na szybsze i efektywniejsze przeprowadzenie działań ratunkowych, jak również na optymalizację zasobów.

(9) Rozwiązania w zakresie ustalania lokalizacji osoby wykonującej połączenie, których podstawę stanowi GNSS, wdrożono już w ośmiu państwach członkowskich i niektórych państwach trzecich.

(10) W odniesieniu do systemów pokładowych eCall opartych na numerze 112 w rozporządzeniu Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) 2015/758 ⁶  zawarto już wymóg, aby odbiorniki będące częścią tych systemów były kompatybilne z usługami pozycjonowania w systemach Galileo i EGNOS.

(11) Z przedstawionych względów urządzenia przenośne powinny również zaliczać się do kategorii urządzeń radiowych wyposażonych w funkcje, które zapewniają dostęp do służb ratunkowych, o których mowa w art. 3 ust. 3 lit. g) dyrektywy 2014/53/UE. Nowe urządzenia przenośne muszą mieć możliwość udostępnienia w trakcie zgłoszeń alarmowych informacji dotyczących lokalizacji uzyskanych za pomocą Wi-Fi i GNSS, a funkcja ustalania lokalizacji musi być kompatybilna z usługami świadczonymi w ramach programu Galileo i z musi nimi współdziałać.

(12) Dyrektywa 2014/53/UE ogranicza się do określenia zasadniczych wymagań. Aby ułatwić ocenę zgodności z tymi wymogami, w dyrektywie przewidziano domniemanie zgodności w odniesieniu do urządzeń radiowych, które spełniają dobrowolne normy zharmonizowane, przyjęte zgodnie z rozporządzeniem Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) nr 1025/2012 ⁷  w celu określenia specyfikacji technicznych tych wymagań.

(13) Komisja zwróciła się do Europejskiego Komitetu Normalizacyjnego Elektrotechniki (CENELEC) oraz Europejskiego Instytutu Norm Telekomunikacyjnych (ETSI) do sporządzenia - w ramach wsparcia wdrażania art. 3 dyrektywy 2014/53/UE - norm zharmonizowanych dotyczących urządzeń radiowych (M/536) ⁸ .

(14) Należy zapewnić podmiotom gospodarczym wystarczająco dużo czasu, aby mogły wprowadzić niezbędne dostosowania urządzeń przenośnych, które zamierzają wprowadzić do obrotu. Żaden przepis niniejszego rozporządzenia nie powinien być interpretowany jako uniemożliwiający podmiotom gospodarczym przestrzeganie go od dnia wejścia w życie.

(15) Podczas prac przygotowawczych nad środkami określonymi w niniejszym rozporządzeniu Komisja przeprowadziła stosowne konsultacje, również z ekspertami, i skonsultowała się z grupą ekspertów ds. polityki kosmicznej na posiedzeniach grupy, które odbyły się w dniach 14 listopada 2017 r. i 14 marca 2018 r.,

PRZYJMUJE NINIEJSZE ROZPORZĄDZENIE:

Artykuł  1

1. Zasadnicze wymagania określone w art. 3 ust. 3 lit. g) dyrektywy 2014/53/UE mają zastosowanie do doręcznych telefonów komórkowych wyposażonych w funkcje zbliżone do funkcji komputera pod względem możliwości przetwarzania i przechowywania danych.

2. Zachowanie zgodności z ust. 1 zapewnia się za pomocą rozwiązań technicznych umożliwiających odbieranie i przetwarzanie danych przesyłanych za pośrednictwem Wi-Fi oraz danych pochodzących z globalnych systemów nawigacji satelitarnej kompatybilnych i interoperacyjnych co najmniej z systemem Galileo, o którym mowa w rozporządzeniu (UE) nr 1285/2013, oraz umożliwiających udostępnianie tych danych w celu ich przekazania w trakcie zgłoszeń alarmowych.

Artykuł  2

Niniejsze rozporządzenie wchodzi w życie dwudziestego dnia po jego opublikowaniu w Dzienniku Urzędowym Unii Europejskiej.

Rozporządzenie stosuje się od dnia 17 marca 2022 r.

Niniejsze rozporządzenie wiąże w całości i jest bezpośrednio stosowane we wszystkich państwach członkowskich.

Sporządzono w Brukseli dnia 12 grudnia 2018 r.

	W imieniu Komisji
	Jean-Claude JUNCKER
	Przewodniczący

¹ Dz.U. L 153 z 22.5.2014, s. 62.

² Rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) nr 1285/2013 z dnia 11 grudnia 2013 r. w sprawie realizacji i eksploatacji europejskich systemów nawigacji satelitarnej oraz uchylające rozporządzenie Rady (WE) nr 876/2002 i rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady (WE) nr 683/2008 (Dz.U. L 347 z 20.12.2013, s. 1).

³ Komunikat Komisji do Parlamentu Europejskiego, Rady, Europejskiego Komitetu Ekonomiczno-Społecznego i Komitetu Regionów -Strategia kosmiczna dla Europy (COM (2016) 705 final).

⁴ Konkluzje Rady z dnia 5 grudnia 2017 r. pt. "Przegląd śródokresowy programów Galileo i EGNOS oraz przegląd działania Agencji Europejskiego GNSS", 15435/17.

⁵ Dyrektywa 2002/22/WE Parlamentu Europejskiego i Rady z dnia 7 marca 2002 r. w sprawie usługi powszechnej i związanych z sieciami i usługami łączności elektronicznej praw użytkowników (dyrektywa o usłudze powszechnej) (Dz.U. L 108 z 24.4.2002, s. 51).

⁶ Rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) 2015/758 z dnia 29 kwietnia 2015 r. w sprawie wymagań dotyczących homologacji typu na potrzeby wdrożenia systemu pokładowego eCall opartego na numerze alarmowym 112 oraz zmiany dyrektywy 2007/46/WE (Dz.U. L 123 z 19.5.2015, s. 77).

⁷ Rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) nr 1025/2012 z dnia 25 października 2012 r. w sprawie normalizacji europejskiej, zmieniające dyrektywy Rady 89/686/EWG i 93/15/EWG oraz dyrektywy Parlamentu Europejskiego i Rady 94/9/WE, 94/25/WE, 95/16/WE, 97/23/WE, 98/34/WE, 2004/22/WE, 2007/23/WE, 2009/23/WE i 2009/105/WE oraz uchylające decyzję Rady 87/95/EWG i decyzję Parlamentu Europejskiego i Rady nr 1673/2006/WE (Dz.U. L 316 z 14.11.2012, s. 12).

⁸ Decyzja wykonawcza Komisji C(2015) 5376 final z dnia 4 sierpnia 2015 r. dotycząca wniosku o standaryzację do Europejskiego Komitetu Normalizacyjnego Elektrotechniki oraz do Europejskiego Instytutu Norm Telekomunikacyjnych w odniesieniu do urządzeń radiowych do celów dyrektywy Parlamentu Europejskiego i Rady 2014/53/UE.