Decyzja wykonawcza 2018/501 w sprawie uznania Sułtanatu Omanu zgodnie z dyrektywą Parlamentu Europejskiego i Rady 2008/106/WE w odniesieniu do systemów szkolenia marynarzy i wydawania im świadectw
Dz.U.UE.L.2018.82.15
Akt obowiązującyDECYZJA WYKONAWCZA KOMISJI (UE) 2018/501
z dnia 22 marca 2018 r.
w sprawie uznania Sułtanatu Omanu zgodnie z dyrektywą Parlamentu Europejskiego i Rady 2008/106/WE w odniesieniu do systemów szkolenia marynarzy i wydawania im świadectw
(Tekst mający znaczenie dla EOG)
(Dz.U.UE L z dnia 26 marca 2018 r.)
KOMISJA EUROPEJSKA,
uwzględniając Traktat o funkcjonowaniu Unii Europejskiej,
uwzględniając dyrektywę Parlamentu Europejskiego i Rady 2008/106/WE z dnia 19 listopada 2008 r. w sprawie minimalnego poziomu wyszkolenia marynarzy 1 , w szczególności jej art. 19 ust. 3,
a także mając na uwadze, co następuje:
(1) Zgodnie z dyrektywą 2008/106/WE państwa członkowskie mogą podjąć decyzję o uznaniu, w drodze potwierdzenia, dyplomów lub świadectw przeszkolenia marynarzy, wydanych przez państwa trzecie, pod warunkiem że odpowiednie państwo trzecie jest uznane przez Komisję. Takie państwa trzecie muszą spełnić wszystkie wymogi konwencji Międzynarodowej Organizacji Morskiej o wymaganiach w zakresie wyszkolenia marynarzy, wydawania im świadectw oraz pełnienia wacht ("konwencja STCW") z 1978 r.
(2) Pismem z dnia 19 sierpnia 2015 r. Niderlandy zwróciły się o uznanie Sułtanatu Omanu. W odpowiedzi na ten wniosek Komisja skontaktowała się z władzami Omanu, aby przeprowadzić ocenę systemu szkolenia marynarzy oraz wydawania im świadectw w celu sprawdzenia, czy Sułtanat Omanu spełnia wszystkie wymogi konwencji STCW i czy podjęto odpowiednie działania w celu zapobieżenia oszustwom w odniesieniu do świadectw. Wyjaśniono, że ocena będzie się opierała na wynikach inspekcji stanu faktycznego, którą przeprowadzą eksperci z Europejskiej Agencji Bezpieczeństwa Morskiego ("agencja").
(3) W trakcie inspekcji, która odbyła się w sierpniu 2016 r., zidentyfikowano kilka obszarów, które muszą zostać właściwie uwzględnione przez władze Omanu; należą do nich niedociągnięcia dotyczące procedur zarządzania jakością, zatwierdzanie programów nauczania i kursów szkoleniowych oraz działalność międzynarodowego kolegium morskiego Omanu (IMCO). W styczniu 2017 r. władze Omanu przedłożyły plan dobrowolnych działań naprawczych.
(4) W oparciu o wyniki inspekcji i plan dobrowolnych działań naprawczych Komisja przeprowadziła ocenę systemu szkolenia i wydawania świadectw w Sułtanacie Omanu. W maju 2017 r. Komisja przedstawiła władzom Omanu sprawozdanie z oceny, w którym stwierdzono, że wszystkie niedociągnięcia zostały uwzględnione w planie dobrowolnych działań naprawczych, z wyjątkiem dwóch kwestii związanych z procedurą zatwierdzania programu szkoleniowego IMCO oraz realizacją budowy obiektu do szkoleń w zakresie bezpieczeństwa na tej samej uczelni.
(5) W lipcu 2017 r. władze Omanu przedstawiły dalsze działania naprawcze dotyczące powyższych kwestii.
(6) Na podstawie wszystkich dostępnych informacji Komisja uznała, że władze Omanu podjęły działania w celu dostosowania omańskiego systemu szkolenia marynarzy i wydawania im świadectw do wymogów konwencji STCW.
(7) Ostateczne wyniki oceny wskazują, że Sułtanat Omanu spełnia wymogi konwencji STCW i usunął wszystkie zidentyfikowane niedociągnięcia; jednocześnie państwo to wprowadziło stosowne środki zapobiegające oszustwom w odniesieniu do świadectw.
(8) Państwa członkowskie otrzymały sprawozdanie z wyników oceny.
(9) Środki przewidziane w niniejszej decyzji są zgodne z opinią Komitetu ds. Bezpiecznych Mórz i Zapobiegania Zanieczyszczeniom Morza przez Statki,
PRZYJMUJE NINIEJSZĄ DECYZJĘ:
| W imieniu Komisji | |
| Violeta BULC | |
| Członek Komisji |