Uwalnianie potencjału przedsiębiorstw z branży kultury i branży twórczej (2010/2156 (INI)).

A.

mając na uwadze, że przedsiębiorstwa z branży kultury i branży twórczej mają podwójną naturę: ekonomiczną, jako że przyczyniają się do rozwoju gospodarczego pod względem zatrudnienia, wzrostu gospodarczego i tworzenia bogactwa, lecz również kulturalną dzięki działaniom na rzecz integracji społecznej i kulturowej członków społeczeństwa oraz dzięki zaangażowaniu we wspieranie wartości i tożsamości kulturowych, a także w rozwój europejskiego dziedzictwa kulturowego,

B.

mając na uwadze, że ta podwójna natura wyróżnia tę branżę spośród pozostałych rodzajów branż, znaczenie podstawowe ma uwzględnienie wdrożenia polityki i szczególnych środków,

C.

mając na uwadze, że ta specyfika jest uznana i promowana na szczeblu międzynarodowym przez Unię Europejską, która przyjęła politykę ochrony współpracy kulturalnej w ramach WTO i ratyfikowała konwencję UNESCO,

D.

mając na uwadze, że układ ogólny w sprawie handlu usługami (GATS) przewiduje prawo do wdrożenia polityki, której celem jest ochrona różnorodności kulturowej, z którego systematycznie korzystają UE oraz jej państwa członkowskie,

E.

mając na uwadze, że konieczne jest - zgodnie z art. 167 ust. 4 TFUE - włączenie kultury do innych obszarów polityki europejskiej, zarówno wewnętrznej, jak i zewnętrznej, oraz zachowanie szczególnej czujności - w kontekście obecnej globalizacji - jeżeli chodzi o ochronę i promowanie różnorodności form wyrazu kulturowego,

F.

mając na uwadze, że konwencja UNESCO uznaje ważną rolę przedsiębiorstw z branży kultury w produkcji, rozprzestrzenianiu i zapewnieniu dostępu do szerokiego wachlarza dóbr i usług kulturalnych i zachęca do współpracy międzynarodowej,

G.

mając na uwadze wsparcie, które państwa członkowskie powinny zapewnić kulturze i twórczości jako czynnikom o podstawowym znaczeniu dla zachowania dziedzictwa kulturowego i krajobrazowego oraz dla podnoszenia ich wartości - czynnikom, które należy chronić i zachować, sprzyjając powstaniu poczucia tożsamości i zwiększając świadomość kulturową obywateli,

H.

mając na uwadze, że przedsiębiorstwa z branży kultury i branży twórczej odgrywają w UE zasadniczą rolę w propagowaniu różnorodności kulturowej i językowej, pluralizmu, spójności społecznej i terytorialnej oraz w demokratyzacji dostępu do kultury i promowaniu dialogu międzykulturowego w obrębie UE,

I.

mając na uwadze, że różnorodność kulturowa Europy, a w szczególności jej bogate dziedzictwo regionalnych języków i kultur, stanowią niezastąpiony surowiec dla branży kultury i branży twórczej,

J.

mając na uwadze, że w czasie debaty nad stworzeniem jednolitego rynku w sektorze twórczym należy zwrócić szczególną uwagę na specyficzne aspekty kulturalne i językowe,

K.

mając na uwadze, że przedsiębiorstwa z branży kultury i branży twórczej to laboratoria innowacji artystycznej, technicznej i innowacji w zakresie zarządzania oraz że pozwalają na dużo większy obieg dzieł i wymianę artystów na szczeblu europejskim i międzynarodowym;

L.

mając na uwadze, że sektor przedsiębiorstw kulturalnych i twórczych ma większe znaczenie, a jego widoczność zapewniona jest dzięki różnorodnym inicjatywom Parlamentu Europejskiego i Rady Europy, takim jak nagroda Europa, nagroda LUX oraz "Szlaki Kulturowe",

M.

mając na uwadze rolę, jaką odgrywają przedsiębiorstwa z branży kulturalnej i twórczej w zachowaniu szczególnych, bezcennych i wyjątkowych umiejętności i zdolności dzięki połączeniu współczesnej twórczości z wieloletnim doświadczeniem, oraz mając na uwadze, że w szczególności w niektórych branżach takich jak moda, zegarmistrzostwo i jubilerstwo reputacja oraz światowy sukces przedsiębiorstw europejskich z tych branż opiera się na zdolnościach manualnych i doświadczeniu pracowników - rzemieślników i twórców,

N.

mając na uwadze, że artyści nie mają obecnie statusu prawnego na poziomie UE, który uwzględniałby szczególny charakter ich pracy i kariery w szczególności w zakresie mobilności, warunków pracy i zabezpieczenia społecznego,

O.

mając na uwadze, że przedsiębiorstwa z branży kultury i branży twórczej, które zapewniają 5 mln miejsc pracy i 2,6 % PKB UE, są jedną z głównych sił napędowych wzrostu w UE tworzącą miejsca pracy, odgrywającą istotną rolę w globalnych łańcuchach wartości, pobudzającą innowacje, stanowiącą wartość dodaną jako czynnik spójności społecznej i skuteczne narzędzie przeciwdziałania obecnej recesji,

P.

mając na uwadze wpływ, jaki wywierają przedsiębiorstwa z branży kultury i branży twórczej na prawie wszystkie pozostałe sektory gospodarki, którym dostarczają innowacje o decydującym znaczeniu dla konkurencyjności, w szczególności w przypadku wspólnych inicjatyw technologicznych,

Q.

mając na uwadze, że branże te są siłą napędową dla gospodarki w erze cyfrowej, przyczyniając się w dużej mierze do innowacji i rozwoju nowych technologii informacyjnych i komunikacyjnych (TIK) oraz że uczestniczą w realizacji celów strategii UE 2020,

R.

mając na uwadze, że przedsiębiorstwa z branży kultury i branży twórczej mogą przyczynić się do dobrobytu i tworzyć miejsca pracy, jeżeli zapewnione zostaną im warunki konkurencyjności z przedsiębiorstwami z branży kultury i branży twórczej z krajów spoza Unii Europejskiej w ramach europejskiej strategii konkurencyjności międzynarodowej,

S.

mając na uwadze, że niektóre osoby działające w branży kultury i branży twórczej pracują na własny rachunek,

T.

mając na uwadze, że przedsiębiorstwa z branży kultury i branży twórczej stanowią rozwijający się rynek w UE i obszar, w którym istnieją możliwości stania się liderem na światowym rynku,

U.

mając na uwadze, że rozwój handlu towarami i usługami z branży kultury i branży twórczej jest podstawą kultury, rozwoju i demokracji,

V.

mając na uwadze, że kreatywność zależy od dostępu do istniejących umiejętności, dzieł i treści twórczych,

W.

mając na uwadze, że rola treści kulturalnych w gospodarce cyfrowej ma podstawowe znaczenie, a cyfrowy rozwój Europy będzie w przyszłości zależał od oferty zróżnicowanych treści kulturalnych wysokiej jakości,

X.

mając na uwadze, że era cyfrowa stwarza tym branżom nowe perspektywy, wprowadzając nowe modele ekonomiczne umożliwiające konsumentom dostęp do zróżnicowanej oferty wysokiej jakości,

Y.

mając na uwadze, że przedsiębiorstwa wytwarzające treści wkładają duży wysiłek w rozwój legalnej oferty treści kulturalnych online, wszystkie zainteresowane strony powinny połączyć wysiłki w celu podniesienia świadomości w zakresie istniejących legalnych ofert treści online,

Z.

mając na uwadze, że gazety i czasopisma są elementami branży kultury oraz pluralistycznego i zróżnicowanego europejskiego sektora mediów,

AA.

mając na uwadze, że doba cyfrowa stanowi również wyzwanie dla stabilności tradycyjnych sektorów tego przemysłu, takich jak wydawnictwa książek, księgarnie i prasa,

AB.

mając na uwadze, że aby mogła się rozwijać, europejska branża kultury i branża twórcza potrzebują nowoczesnego, przystępnego i pewnego pod względem prawnym systemu ochrony praw własności intelektualnej,

AC.

mając na uwadze, że ponieważ dla rozwoju kreatywności, znajomości sztuki, kultury, dziedzictwa kulturowego i różnorodności kulturowej Unii zasadnicze znaczenie ma zapewnienie edukacji artystycznej i kulturalnej obywateli, a także poszanowanie procesu twórczego, edukacja powinna obejmować, oprócz wiedzy o cyfrowych prawach autorskich, również wiedzę o zobowiązaniach, aby przyczynić się do lepszego zrozumienia i poszanowania utworów chronionych prawami własności intelektualnej,

AD.

mając na uwadze, że technologiczne osiągnięcia w zakresie TIK w żaden sposób nie zmieniają podstawowej potrzeby ochrony praw własności intelektualnej,

AE.

mając na uwadze, że lepsze przestrzeganie istniejących ram prawnych chroniących takie prawa oraz reformy związane m.in. z uproszczeniem procedur licencjonowania w sektorach przemysłu kultury są wymagane, aby w pełni wykorzystać możliwości, jakie oferują nowe rozwiązania, gwarantując jednocześnie zrównoważony systemy ochrony praw, który uwzględnia interesy zarówno twórców, jak i konsumentów,

AF.

mając na uwadze, że nowoczesny system znaków towarowych UE jest niezbędny, by chronić wartość, jaką stanowią poczynione przez przedsiębiorstwa europejskie inwestycje w dziedzinie projektowania, twórczości i innowacyjności,

AG.

mając na uwadze, że należy zagwarantować inwestycje strategiczne w przedsiębiorstwa z branży kultury i branży twórczej, na przykład przez dostęp do finansowania dostosowanego do ich specyfiki oraz potrzeb, żeby mogły one w pełni odgrywać rolę w dynamizowaniu gospodarki europejskiej,

AH.

mając na uwadze podstawową rolę przedsiębiorstw z branży kultury i branży twórczej w rozwoju ośrodków kreatywności na szczeblach lokalnym i regionalnym, które pozwalają podnieść atrakcyjność regionów, ułatwiają tworzenie i rozwój przedsiębiorstw i miejsc pracy zakotwiczonych w lokalnej i regionalnej tkance ekonomicznej, zwiększają atrakcyjność regionów dla turystów, sprzyjają powstawaniu nowych przedsiębiorstw i rozkwitowi tych obszarów oraz promują sektor działalności kulturalnej i artystycznej, jak również ochronę, promowanie i waloryzację europejskiego dziedzictwa kulturowego dzięki wielu agencjom i władzom lokalnym i regionalnym,

AI.

mając na uwadze w szczególności Europejski Instrument Sąsiedztwa i Partnerstwa (ENPI) oraz jego regionalny plan działania (RIP), zatwierdzony i sfinansowany na lata 2011-2013,

AJ.

mając na uwadze możliwość zwiększenia roli Europejskiego stowarzyszenia branż twórczych,

1.

podkreśla, że konieczne jest przeprowadzenie analizy - identyfikując, określając i opisując każdą z branż z osobna - przedsiębiorstw z branży kultury i branży twórczej oraz wpływu ich działalności na gospodarkę europejską, w celu podkreślenia ich cech charakterystycznych, lepszego zrozumienia celów i trudności oraz wdrożenia skuteczniejszych środków;

2.

wzywa Komisję do dalszych wysiłków na rzecz lepszego zdefiniowania przedsiębiorstw z branży kultury i branży twórczej w celu dogłębnego przeanalizowania ich wpływu na długoterminowy wzrost i konkurencyjność międzynarodową, a także by jeszcze bardziej zachęcać do uznania specyfiki tego sektora;

3.

wzywa państwa członkowskiego do silnego zaangażowania się w ochronę i wspieranie własnego dziedzictwa kulturowego, przez uznanie, że warunkiem rozwoju branży kulturalnej i twórczej jest gospodarka o dwoistym charakterze, w której współistnieją inwestycje publiczne i prywatne;

4.

uważa, że przedsiębiorstwa z branży kultury i branży twórczej powinny znaleźć się w centrum nowej europejskiej strategii politycznej zgodnie z potrzebami gospodarczymi sektora i w kontekście cyfryzacji, oraz uważa, że przyszły program Kultura powinien odzwierciedlać potrzeby sektora kultury i środowiska twórczego ery cyfrowej za pomocą bardziej pragmatycznego i globalnego podejścia;

5.

przyznaje, że przedsiębiorstwa z branży kultury i branży twórczej posiadają duży potencjał synergii i stanowią źródło innowacji gospodarczych i społecznych w wielu innych sektorach gospodarki;

6.

wzywa Komisję do kontynuacji wysiłków służących wspieraniu, propagowaniu i ułatwianiu rozwoju kultury i twórczości przez propagowanie lepiej rozwiniętego systemu współpracy między państwami członkowskimi i instytucjami UE, którego podstawą będzie wymiana dobrych praktyk; zaleca, by Komisja włączyła organy lokalne i regionalne w działania następcze związane z zieloną księgą, zgodnie z zasadą pomocniczości;

7.

ze względu na coraz większe znaczenie przedsiębiorstw z branży kultury i branży twórczej, jak również w celu wzmocnienia tego sektora wzywa Komisję do przygotowania białej księgi, która będzie miała strategiczne znaczenie dla osiągnięcia celów strategii "Europa 2020";

8.

zachęca państwa członkowskie i Komisję Europejską do propagowania edukacji artystycznej i kulturalnej (ze szczególnym naciskiem na kreatywność) w każdym wieku, od szkoły podstawowej do szkoły wyższej lub zawodowej, a także do rozwijania zdolności do przedsiębiorczości wśród twórców, w tym w ramach kształcenia się przez całe życie, ze względu w szczególności na ich rolę w uwrażliwieniu na kreatywność oraz w uczeniu właściwego korzystania z TIK i poszanowania własności intelektualnej;

9.

podkreśla korzyści, jakie przynosi w przedsiębiorstwach, pracowniach itp. edukacja łącząca z jednej strony teoretyczną znajomość historii cywilizacji i techniki, a z drugiej strony stosowanej twórczości artystycznej i zarządzania dobrami kultury, tak że zwiększa to kwalifikacje w wymiarze teoretycznym i praktycznym;

10.

podkreśla znaczenie programów edukacyjnych, które skupiają się na szkoleniu zawodowym, rozwijaniu pomysłów i historii, umiejętności internetowych, zdolności technicznych, biznesowych i marketingowych, w tym wykorzystywania sieci społecznych i umiejętności robotników;

11.

zwraca uwagę na potencjał ścisłej współpracy i dialogu między przedsiębiorstwami z branży kultury i branży twórczej, uniwersytetami, ośrodkami badawczymi, uczelniami i instytucjami artystycznymi w celu realizacji wspólnych programów szkoleniowych i stworzenia możliwości uczenia się przez całe życie;

12.

przypomina Komisji i państwom członkowskim o pilnej konieczności europejskiego uznawania kwalifikacji zawodowych w branży kultury i w branży twórczej w celu wspierania mobilności studentów i wykładowców oraz rozwijania staży szkoleniowo-zawodowych dla artystów i twórców;

13.

zwraca się do Komisji o wezwanie państw członkowskich do ukończenia opracowywania systemu uznawania kwalifikacji zawodowych i szkoleń także w zakresie nowych umiejętności wymaganych przez branżę kultury i branżę twórczą;

14.

zwraca się do Komisji o wspieranie wspólnych programów badawczych i partnerskich między branżami kultury i twórczymi oraz sektorem edukacji i szkolenia (w tym szkolenia w miejscu pracy), tym samym umożliwiając obywatelom rozwój umiejętności twórczych i międzykulturowych, o ułatwianie stosowania nowych technik i nowych narzędzi twórczych w sektorze nauczania, o usprawnianie systemu uczenia się i szkolenia przez całe życie, w szczególności dzięki Europejskiemu Funduszowi Społecznemu, z uwagi na gwałtowne zmiany technologiczne w tej dziedzinie, a z drugiej strony o odnowę branży kultury i branży twórczej za pośrednictwem badań i edukacji;

15.

wzywa państwa członkowskie do wspierania dostępności szkoleń menedżerskich, biznesowych i na rzecz przedsiębiorczości dostosowanych specjalnie do potrzeb specjalistów z branży kultury oraz branży twórczej i umożliwiających zdobycie umiejętności komunikacyjnych i w zakresie przedsiębiorczości wymaganych w stale zmieniającym się otoczeniu społeczno-ekonomicznym; odnotowuje pozytywne doświadczenia w zakresie szkoleń i zarządzania zdobyte w dziedzinie audiowizualnej w ramach programu MEDIA i ma nadzieję, że program KULTURA będzie dysponował podobnymi narzędziami;

16.

proponuje opracowanie nowych projektów pilotażowych w ramach programów Erasmus i Erasmus dla młodych przedsiębiorców, co pozwoli na lepszą współpracę między uniwersytetami i przedsiębiorstwami w sektorze twórczości kultury;

17.

podkreśla konieczność przekazywania technik i umiejętności, a także użyteczność poszerzenia przyuczania do zawodu, wprowadzenia programów szkoleń zawodowych przeznaczonych dla sektora kultury i twórczości, lepszego wykorzystania istniejących programów nauczania i przez prowadzenie wielodyscyplinarnego kształcenia i położenie nacisku na współpracę i partnerstwo między instytucjami edukacyjnymi, studentami, osobami pracującymi w branży kultury i branży twórczej, przedsiębiorstwami różnej wielkości zarówno z sektora prywatnego jak i publicznego, rzemieślnikami oraz instytucjami finansowymi;

18.

uznaje znaczenie przedsiębiorstw z branży kultury i branży twórczej dla umacniania rozwoju treści o europejskim charakterze, przyczyniającego się do zbieżności kulturowej państw członkowskich i zacieśniania więzi między społeczeństwami;

19.

podkreśla, że edukacja i umiejętności międzykulturowe pomagają ludziom rozumieć inne kultury i w ten sposób przyczyniają się do poprawy integracji społecznej;

20.

uznaje wpływ, konkurencyjność i przyszły potencjał przedsiębiorstw z branży kultury i branży twórczej, jako ważnego bodźca do zrównoważonego wzrostu w Europie, mogącego odegrać decydującą rolę w ożywieniu gospodarczym UE;

21.

wzywa Komisję do uznania branży kultury i branży twórczej za wydajne części europejskiej gospodarki, przede wszystkim z uwagi na potencjał tych sektorów w zakresie zwiększania konkurencyjności innych sektorów gospodarki;

22.

podkreśla, że konieczne jest rozpoczęcie refleksji nad warunkami pracy oraz aspektami ekonomicznymi, społecznymi, prawnymi i fiskalnymi w obrębie tych sektorów, ze szczególnym uwzględnieniem wymiaru przedsiębiorczości branży kultury i branży twórczej oraz warunków pracy;

23.

kładzie w związku z tym nacisk na konieczność zwalczania dyskryminacji w zakresie wynagrodzeń oraz na konieczność poprawy adekwatności zatrudnienia w stosunku do poziomu kwalifikacji;

24.

dlatego też zwraca się do Komisji o dokonanie analizy skutków działalności branży kultury i branży twórczej dla gospodarki UE oraz o opublikowanie wytycznych w sprawie oceny wyników działalności każdej branży sektora w odniesieniu do zatrudnienia i tworzenia dobrobytu przedsiębiorstw;

25.

podkreśla konieczność rozwijania silnego ducha przedsiębiorczości kulturalnej i twórczej na poziomie lokalnym, regionalnym i krajowym;

26.

kładzie nacisk na konieczność stworzenia optymalnych warunków do zatrudniania młodych absolwentów i osób posiadających przygotowanie zawodowe w tym sektorze i do wspierania możliwości podjęcia przez nich pracy na własny rachunek oraz szkolenia ich w zakresie specyfiki świata kultury i twórczości w aspekcie ekonomicznym, fiskalnym, finansowym i technologicznym, a także w dziedzinach komunikacji i marketingu oraz praw własności intelektualnej i międzypokoleniowego przekazywania wiedzy;

27.

zachęca Komisję Europejską do stworzenia wielojęzycznej platformy umożliwiającej połączenie w sieć na szczeblu europejskim ogółu osób pracujących w sektorze kultury i sektorze twórczym, aby mogły one wymienić się doświadczeniami, najlepszymi praktykami, wiedzą, współpracować w ramach wspólnych projektów lub projektów pilotażowych o wymiarze ponadnarodowym i transgranicznym i zdobyć pełne informacje na temat obowiązujących przepisów prawnych (np. w dziedzinie praw autorskich czy praw socjalnych) i możliwości finansowania;

28.

wzywa Komisję i państwa członkowskie do uznania organizacji niekomercyjnych oraz podmiotów ekonomii społecznej za należące do przedsiębiorstw z branży kultury i branży twórczej, zgodnie z definicją zawartą w rezolucji Parlamentu z dnia 19 lutego 2009 r. w sprawie gospodarki społecznej, ponieważ prowadzą one działalność w sektorach mających znaczenie dla przedsiębiorstw z branży kultury i branży twórczej, co umożliwi przyznanie ulg podatkowych, łatwy dostęp do pożyczek oraz zapewni ochronę zatrudnienia;

29.

zwraca się do Komisji o poszanowanie i uznanie działań prowadzonych przez służby zajmujące się kulturą i organizacje nienastawione na zysk oraz w ramach inicjatyw prywatnych, które uczestniczą w rozwoju solidarnej gospodarki kreatywnej; wzywa Komisję i państwa członkowskie, żeby zachęcały do wypracowywania i utrwalania sprawdzonych wzorców, które mają na celu ułatwianie dostępu do kultury i treści twórczych młodym ludziom, bez względu na ich status (student, uczeń, stażysta, bezrobotny itp.) i grupom najbardziej narażonym; wśród wzorców tych można wymienić zniżki, abonamenty czy bezpłatną działalność kulturalną;

30.

ponownie stwierdza, że należy utworzyć status artysty europejskiego, tak aby artyści mogli korzystać z zadowalających warunków pracy i odpowiednich środków w zakresie opodatkowania, prawa do pracy, prawa do zabezpieczenia socjalnego i praw autorskich w celu poprawy mobilności w UE;

31.

zwraca się do Komisji i do tych państw członkowskich, które nie rozpoczęły działań w następstwie zalecenia UNESCO w sprawie Statusu Artysty;

32.

przypomina, że zawody twórcze są jednym z filarów naszego dziedzictwa kulturowego i naszej gospodarki oraz że w związku z tym należy zapewnić trwałość za pomocą odpowiednich mechanizmów przekazywania umiejętności i kwalifikacji, jak podkreślono w rezolucji Parlamentu Europejskiego z 10 kwietnia 2008 r. w sprawie branży kultury w Europie;

33.

ponownie podkreśla cel zachowania szczególnego charakteru niektórych zawodów i przekazywania wiedzy fachowej, w szczególności w sektorze kultury, twórczości i rzemiosła, oraz zagwarantowania mechanizmów transferu wiedzy; proponuje zachęcać do ustanawiania na poziomie lokalnym, regionalnym i terytorialnym ośrodków przekazywania wiedzy, przeznaczonych w szczególności dla sektora rzemiosła twórczego;

34.

przypomina, że gospodarczy model przedsiębiorstw z branży kultury i branży twórczej, w tym w sektorze produktów luksusowych, który jest reprezentacyjny w tym zakresie, opiera się na innowacji, nieustannej kreatywności i zaufaniu konsumentów oraz inwestycjach w miejsca pracy często dla osób wysoko wykwalifikowanych i posiadających szczególną wiedzę; zwraca się do Komisji Europejskiej o promowanie trwałości tego modelu ekonomicznego w swoich wnioskach dotyczących przedsiębiorstw z branży kultury i branży twórczej dzięki rozwojowi ram prawnych dostosowanych do specyfiki tych przedsiębiorstw, w szczególności w dziedzinie poszanowania praw własności intelektualnej;

35.

podkreśla niebezpieczeństwo braku siły roboczej w niektórych zawodach wymagających wysokich lub specjalistycznych kwalifikacji, które przyczyniają się do istnienia branży kultury i branży twórczej w UE, i zwraca się do Komisji i państw członkowskich o podjęcie koniecznych kroków wspólnie z przedsiębiorstwami w celu zadbania o zachowanie tych unikalnych umiejętności i ułatwienia szkolenia nowego pokolenia rzemieślników i pracowników specjalizujących się w tych zawodach;

36.

zachęca państwa członkowskie do wspierania dystrybucji i obiegu dzieł na terytorium UE;

37.

uważa, że propagowanie innowacji musi dotyczyć nie tylko technicznej produkcji, lecz także procesów zarządzania oraz opracowywania samych projektów, ich dystrybucji i sprzedaży;

38.

zwraca się do Komisji o rozważenie możliwości opracowania określonych działań i odpowiednich narzędzi służących wspieraniu i rozwijaniu europejskiej branży kultury i branży twórczej, w szczególności MŚP, w celu poprawy tworzenia, produkcji, promocji i dystrybucji towarów i usług kulturalnych;

39.

podkreśla, że korzystanie z dzieł online może stanowić prawdziwą szansę na lepsze rozpowszechnianie i lepszy obieg dzieł europejskich, w szczególności audiowizualnych, w warunkach rozwoju legalnego udostępniania przy zachowaniu zdrowej konkurencji i skutecznej walce z nielegalnym udostępnianiem dzieł chronionych oraz pojawieniu się nowych form wynagradzania twórców, które zapewnią im udział w finansowym sukcesie ich dzieł;

40.

wzywa Komisję Europejską, aby dopilnowała ścisłego wdrożenia art. 13 dyrektywy w sprawie medialnych usług audiowizualnych⁽¹¹⁾, który przewiduje, że państwa członkowskie zadbają o to, by dostawcy usług medialnych na żądanie wspierali produkcję i dostęp do utworów europejskich, oraz wzywa Komisję, aby przedstawiła sprawozdanie z wdrażania tego przepisu najpóźniej w 2012 r.;

41.

podkreśla, że w celu lepszego rozpowszechniania i obiegu europejskich dzieł sztuki i europejskiego repertuaru należy realizować inicjatywy zmierzające do poprawy i wspierania tłumaczeń, dubbingu, umieszczania napisów dialogowych filmów, tłumaczeń dialogów inscenizacji na żywo i cyfryzacji w przypadku europejskich dzieł kultury, a także ustanowić specjalne środki w tym zakresie w ramach nowej generacji programów MEDIA i Kultura na okres 2014-2020;

42.

wzywa Komisję do wspierania rozwoju branży kultury i branży twórczej, przede wszystkim online, przez podejmowanie odpowiednich kroków zapewniających odpowiedzialność wszystkich zainteresowanych podmiotów za jednakową ochronę produktów i usług w środowisku cyfrowym, tak aby zwiększać zaufanie konsumentów do internetu;

43.

zwraca się do Komisji o wdrożenie ram prawnych, które zapewnią wysoki poziom zaufania w przestrzeni cyfrowej, zarówno handlowej, jak i niehandlowej, tak aby przedsiębiorstwa w branży kultury i branży twórczej, z jednej strony, oraz konsumenci, z drugiej strony, mogli w pełni wykorzystać kanały przekazu cyfrowego, nie obawiając się, że odstraszą ich wprowadzające w błąd i nieuczciwe praktyki;

44.

apeluje do Komisji i państw członkowskich o zwrócenie szczególnej uwagi na rolę księgarni jako instytucji szerzenia kultury i forum dialogu; uważa, że księgarnie, wraz z sektorem edukacji i kultury, powinny uzyskać środki na przejście na technologię cyfrową i odpowiadać za tę konwersję; przypomina, że jest to naglący proces, ponieważ europejskie księgarnie nawet teraz dysponują jedynie ograniczonymi środkami, by pomyślnie przejść na technologię cyfrową;

45.

podkreśla zwłaszcza znaczenie rozbudowywania europejskiej biblioteki cyfrowej i rozwijania jej jako centralnego narzędzia wspierania dziedzictwa kulturowego Europy, europejskiej pamięci zbiorowej i kreatywności, a także jako punktu wyjścia dla działalności edukacyjnej, kulturalnej, innowacyjnej i w zakresie przedsiębiorczości; zwraca uwagę na fakt, że twórcza wymiana jest jednym z filarów naszego dziedzictwa kulturalnego i naszej gospodarki oraz że w związku z tym należy zapewnić jej trwałość za pomocą odpowiednich mechanizmów przekazywania wiedzy i umiejętności;

46.

podkreśla potrzebę należytego uwzględnienia wyzwań, jakie stoją przed tradycyjnymi sektorami branży kultury i branży twórczej, takimi jak wydawanie książek, księgarnie i prasa drukowana;

47.

ze względu na coraz większe zainteresowanie sektora wydawniczego produkcją i dystrybucją treści cyfrowych wzywa Komisję do podejmowania inicjatyw zmierzających do propagowania i upowszechniania kultury informatycznej, a także podkreśla, że wydawcy powinni ściśle angażować się w inicjatywy dotyczące umiejętności korzystania z mediów cyfrowych;

48.

zachęca państwa członkowskie i Komisję do wprowadzenia jednolitego rynku cyfrowego oraz mechanizmów technicznego i finansowego wsparcia dla przedsiębiorstw z branży kultury i branży twórczej, mających na celu cyfryzację całości dziedzictwa kulturowego, a także do wprowadzenia wspólnych norm europejskich;

49.

podkreśla znaczenie sprawnego wdrożenia i pomyślnej realizacji inicjatywy dotyczącej agendy cyfrowej dla umożliwienia przedsiębiorstwom z branży kultury i branży twórczej pełnego wykorzystywania i pomyślnego dostosowania się do wszystkich możliwości, jakie stwarzają szerokie pasmo o dużym zasięgu i prędkości oraz nowe technologie bezprzewodowe;

50.

zachęca państwa członkowskie i Komisję Europejską do podjęcia niezbędnych działań w celu utworzenia europejskiego rynku wewnętrznego treści kulturalnych i twórczych online i zagwarantowania obywatelom dostępu do tych treści przy jednoczesnym zapewnieniu ochrony i sprawiedliwego wynagrodzenia osobom uprawnionym, a także w celu skonsolidowania wszystkich źródeł finansowania twórczości;

51.

zachęca Komisję Europejską do wspierania nowych modeli ekonomicznych w sektorze twórczym i kulturalnym, dostosowanych do skutków globalizacji i do wyzwań związanych z erą cyfrową, zwłaszcza w odniesieniu do przedsiębiorstw wytwarzających treści;

52.

podkreśla znaczenie interoperacyjności oraz standardów dla tworzenia równych warunków dostępu do nowych platform i narzędzi oraz wzywa Komisję do promowania interoperacyjności platform, do opracowania norm, które przyczynią się do stworzenia rynku sprzyjającego innowacjom, oraz do unikania systemów, które mogłyby ograniczyć dostęp do zróżnicowanych treści;

53.

wzywa Komisję do wspierania stosowania, rozpowszechniania i rozwoju wolnego oprogramowania i otwartych standardów stanowiących potencjał innowacji, kreatywności, upowszechniania umiejętności i tworzenia miejsc pracy;

54.

odnotowuje, że fragmentacja rynku w branży kultury i branży twórczości jest częściowo spowodowana różnorodnością kulturową i preferencjami językowymi użytkowników;

55.

przypomina także, jak ważne jest rozważenie sposobu dostosowania ram regulacyjnych, szczególnie przepisów obowiązujących w zakresie konkurencji, do specyfiki sektora kultury w celu zapewnienia różnorodności kulturowej oraz dostępu konsumentów do zróżnicowanych i wysokiej jakości treści i usług kulturalnych;

56.

zauważa, że handel elektroniczny i Internet rozwijają się w takim tempie, że nowe generacje technologii następują po sobie w postępie geomwtrycznym; uważa w związku z tym, że należy dokładać starań, by normalizacyjne reakcje UE spełniały bieżące wymogi społeczne i handlowe i by nie były bezcelowe, pozostając w tyle i stanowiąc przeszkodę dla pełnego wykorzystania potencjału branży kultury i branży twórczej w państwach członkowskich UE;

57.

podkreśla konieczność zastanowienia się nad optymalnymi warunkami umożliwiającymi rozwój tego jednolitego rynku, zwłaszcza w obszarze podatków, np. w odniesieniu do podatków u źródła mających zastosowanie do dochodów z tytułu praw autorskich i przez zezwolenie na wprowadzenie niższej stawki VAT na dobra i usługi kulturalne rozpowszechniane na nośniku materialnym lub online, w celu sprzyjania ich rozwojowi;

58.

podkreśla, że przepisy dotyczące podatku VAT i brak dostępnych form płatności przy sprzedaży online również stanowią przeszkodę w prawidłowym funkcjonowaniu rynku wewnętrznego oraz że należy pilnie rozpatrzyć te kwestie;

59.

wzywa w związku z tym Komisję do jak najszybszego przedstawienia konkretnych wniosków legislacyjnych na temat tego, jak rozwiązać te kwestie, aby wyeliminować istniejące przeszkody w rozwoju rynku wewnętrznego, w szczególności w środowisku online, przy poszanowaniu zapotrzebowania konsumentów i różnorodności kulturowej;

60.

w odniesieniu do wzorcowej inicjatywy "agenda cyfrowa", wzywa Komisję do rozważenia potrzeby wspierania dostosowania rynku europejskich publikacji elektronicznych do wyzwań konkurencji, tworząc warunki sprzyjające interoperacyjności systemów, możliwościom przenoszenia z jednego urządzenia do drugiego oraz uczciwej konkurencji;

61.

podkreśla, że prawa autorskie są podstawowym składnikiem majątku przedsiębiorstw branży twórczej, czynnikiem pobudzającym indywidualną kreatywność i inwestycje w twórczość; apeluje zatem, aby stworzyć systemy pomagające przedsiębiorstwom z branży kultury i branży twórczej w dostosowaniu się do cyfrowej transformacji poprzez usługi internetowe oparte na nowych formach zarządzania prawami, które będą wspierać prawa autorskie; apeluje również o stworzenie racjonalnych ram prawnych regulujących ochronę i egzekwowanie praw własności intelektualnej;

62.

kładzie nacisk na konieczność skutecznego egzekwowania praw własności intelektualnej zarówno w środowisku offline, jak i online oraz podkreśla w związku z tym, że wszelkie środki należy poddać wnikliwej ocenie celem zagwarantowania ich skuteczności, proporcjonalności i zgodności z Kartą Praw Podstawowych Unii Europejskiej;

63.

wzywa Komisję do dostosowania praw autorskich do wymogów ery cyfrowej, umożliwiając branży kultury i branży twórczej czerpanie korzyści z technologii cyfrowych i konwergencji mediów oraz do rozważenia szczególnych sposobów ułatwiania korzystania z treści twórczych i materiałów zarchiwizowanych i prostych systemów opartych na punktach kompleksowej obsługi w zakresie nabywania praw;

64.

podkreśla w tym kontekście niezwykle ważną rolę organizacji zbiorowego zarządzania w rozwoju kreatywności w Europie i rozwoju gospodarki cyfrowej; zwraca się do Komisji Europejskiej, aby w ramach trwających prac nad wnioskiem dyrektywy o zarządzaniu zbiorowym opracowała ramy prawne sprzyjające działalności organizacji zbiorowego zarządzania i gromadzeniu repertorium praw autorskich;

65.

wzywa Komisję do umożliwiania skutecznego funkcjonowania ogólnoeuropejskiego systemu zezwoleń opierającego się na istniejących modelach wieloterytorialnych zezwoleń w zakresie praw indywidualnych i zbiorowych i ułatwiającego uruchamianie usług oferujących szeroki wybór treści i zwiększenie w ten sposób zgodnego z prawem dostępu do treści kulturowych online;

66.

wzywa Komisję i państwa członkowskie do wspierania wymiany najlepszych wzorców w zakresie skutecznych metod w celu podniesienia świadomości na temat skutków naruszania praw własności intelektualnej;

67.

nalega, by Komisja i państwa członkowskie w porozumieniu z zainteresowanymi podmiotami organizowały - na szczeblu europejskim, krajowym i lokalnym, przede wszystkim wśród młodych konsumentów europejskich - kampanie uświadamiające dotyczące potrzeby przestrzegania praw własności intelektualnej;

68.

zwraca się do Komisji Europejskiej i państw członkowskich o zajęcie się nieuczciwymi praktykami handlowymi i łamaniem praw własności intelektualnej, których ofiarami mogą być przedsiębiorstwa z branży kultury i branży twórczej zarówno w gospodarce realnej, jak i cyfrowej;

69.

zwraca uwagę na potrzebę ostatecznego rozwiązania kwestii niedostatku książek dla osób niedowidzących i innych osób z zaburzeniami odczytu druku; przypomina Komisji i państwom członkowskim o ich obowiązku, zgodnie z konwencją ONZ o prawach osób niepełnosprawnych, podjęcia wszelkich odpowiednich środków w celu zagwarantowania osobom niepełnosprawnym dostępu do materiałów kulturalnych w dostępnym dla nich formacie, oraz dopilnowania, by prawa chroniące prawa własności intelektualnej nie stanowiły nieuzasadnionej i dyskryminującej przeszkody w dostępie osób niepełnosprawnych do materiałów kulturalnych;

70.

wzywa Komisję do czynnych i konstruktywnych działań w ramach Światowej Organizacji Własności Intelektualnej (WIPO), aby uzgodnić obowiązujące normy prawne w oparciu o propozycję traktatu przygotowaną przez Światowy Związek Osób Niewidomych i złożoną przez WIPO w 2009 r.;

71.

podkreśla potrzebę rozwiązania kwestii dzieł sierocych; z zadowoleniem przyjmuje zamiar Komisji przedstawienia propozycji w tej kwestii; zauważa, że problem dzieł sierocych i "czarnych dziur 20. wieku" nie ogranicza się do produktów drukowanych, takich jak książki i magazyny, lecz dotyczy wszystkich rodzajów utworów, w tym fotografii, muzyki i utworów audiowizualnych;

72.

wzywa Komisję do zachęcania do udzielania wsparcia finansowego dla inicjatyw sektora prywatnego, tak aby utworzyć powszechnie dostępne bazy danych praw autorskich i repertuarów w odniesieniu do repertuarów muzycznych, audiowizualnych i innych; takie bazy danych zwiększą przejrzystość i usprawnią procedury nadawania praw;

73.

wzywa Komisję do wspierania utworzenia sprawiedliwych, bezstronnych i skutecznych alternatywnych metod rozwiązywania sporów dla wszystkich zainteresowanych stron;

74.

uważa, że Komisja powinna wziąć pod uwagę konkretne problemy, których doświadczają MŚP w zakresie dochodzenia praw własności intelektualnej zgodnie z zasadą "Najpierw myśl na małą skalę" zapisaną w programie "Small Business Act" dla Europy, między innymi poprzez stosowanie zasady niedyskryminacji wobec MŚP;

75.

z zadowoleniem przyjmuje przeprowadzony przez Komisję przegląd systemu znaków towarowych UE i zachęca Komisję do dopilnowania, by podjęto właściwe kroki celem zagwarantowania jednakowego stopnia ochrony znaków towarowych w środowisku online i offline;

76.

przypomina, że wszelkie strategie polityczne i wszystkie środki pomocy i finansowania przedsiębiorstw z branży kultury i branży twórczej muszą uwzględniać cechy szczególne poszczególnych dziedzin sektora kultury i twórczości;

77.

wzywa Komisje do przyznania MŚP z branży kultury i branży twórczej odrębnego statusu w zakresie wszystkich kwestii związanych z dostępem do pożyczek, pomocą w założeniu nowego przedsiębiorstwa i ochroną zatrudnienia, który powinien być odpowiednio dostosowany do specyfiki sektora, ze szczególnym uwzględnieniem niskiej kapitalizacji, marki jako zasobu, wysokiego ryzyka na początkowym etapie działalności, silnego wpływu technologii komputerowych, nieregularnego zatrudnienia i potrzeby scentralizowanych usług;

78.

zachęca wszystkie zainteresowane podmioty do refleksji nad wprowadzeniem nowych innowacyjnych instrumentów finansowych, zarównow na szczeblu europejskim, jak i krajowym, takich jak gwarancje bankowe, zaliczki podlegające zwrotowi, fundusze kapitału podwyższonego ryzyka i uwzględniających potrzeby tych przedsiębiorstw, a szczególnie fakt, że często jedyna forma kapitału twórców ma charakter niematerialny;

79.

zachęca do wykorzystywania istniejących funduszy i programów europejskich (np. instrumentu mikrofinansowego) na cele rozwoju małych przedsiębiorstw i mikroprzedsiębiorstw w branży kultury i branży twórczej w celu optymalizacji wsparcia dla przedsiębiorstw, ułatwiając dostęp do informacji dotyczących możliwości finansowania, i uproszczenia procedur składania wniosków;

80.

proponuje wprowadzenie krótkoterminowego mikrofinansowania umożliwiającego eksperymentowanie i rozwijanie innowacyjnych przedsięwzięć kulturalnych i twórczych;

81.

zaleca, by Komisja dokonała oceny roli funduszy strukturalnych oraz obecnych i przyszłych programów w dziedzinie kultury, mediów audiowizualnych, młodzieży i edukacji pod względem ich potencjału w zakresie wspierania sektorów twórczych i wyciągnięcie wniosków w celu sformułowania i realizacji usprawnionej polityki wsparcia;

82.

przyznaje ponadto skuteczność programów UE, takich jak program na rzecz innowacji i konkurencyjności, w zakresie umożliwiania MŚP dostępu do finansowania oraz proponuje, by Komisja oceniła możliwość opracowania podobnych specjalnych programów dla przedsiębiorstw z branży kultury i branży twórczej;

83.

wzywa Komisję do rozważenia ustanowienia odrębnej pozycji w budżecie w ramach projektu przewodniego "Agenda cyfrowa" z myślą o wsparciu przechodzenia kin europejskich na technikę cyfrową w celu zagwarantowania wszystkim obywatelom europejskim dostępu do treści odzwierciedlających różne tożsamości Europy oraz w celu zwiększenia konkurencyjności europejskiego sektora kinematograficznego;

84.

kładzie nacisk na celowość istnienia mecenatu i partnerstwa publiczno-prywatnego w finansowaniu i wspieraniu działalności kulturalnej i twórczej, wzywa do poprawy dostępu tych sektorów do kredytów oraz do zbadania alternatywnych form sprzyjających mecenatowi przedsiębiorstw, takich jak na przykład ulgi czy zachęty podatkowe;

85.

podkreśla znaczenie szkolenia pracowników banków w zakresie doradztwa finansowego przy projektach z branży kultury i branży twórczej, tak aby poprawić dostęp do pożyczek z instytucji finansowych;

86.

ponownie zwraca uwagę na znaczenie rozwoju usług konsultacyjnych i doradczych w zakresie finansowania i zarządzania przedsiębiorstwami, aby osoby zawodowo związane z sektorem kultury i środowiskiem twórczym, a w szczególności MŚP i mikroprzedsiębiorstwa, mogły poznać narzędzia konieczne do dobrego zarządzania przedsiębiorstwem w celu poprawy kreatywności, produkcji, promocji i dystrybucji dóbr i usług kulturalnych;

87.

podkreśla, że niezbędne jest kształcenie pracowników, którzy mogą zapewnić gospodarczą i finansową efektywność projektów kulturalnych i twórczych w celu poprawy dostępu do pożyczek w instytucjach finansowych i bakowych, które zazwyczaj nie znają specyfiki tego sektora;

88.

apeluje do Komisji, w kontekście agendy cyfrowej, o wspieranie MŚP z branży kultury i branży twórczej w dążeniu do rozwoju konkurencyjnych, przyjaznych dla konsumenta i innowacyjnych internetowych modeli działalności opartych na współfinansowaniu i podziale ryzyka między te przedsiębiorstwa i pośredników;

89.

apeluje w związku tym do Komisji i państw członkowskich o dopilnowanie, by procedury zamówień publicznych nie powodowały niepotrzebnych kosztów i biurokracji obciążających MŚP;

90.

w związku z rozpoczęciem w grudniu 2011 r. ósmego programu ramowego w dziedzinie badań naukowych zwraca się do Komisji o przewidzenie funduszy na wdrożenie projektów i nowych działań z zakresu przedsiębiorczości w branży kultury i branży twórczej zaproponowanych przez młodych ludzi w wieku poniżej 35 lat;

91.

wzywa do priorytetowego przyznania z programu Europejskiego Instrumentu Sąsiedztwa i Partnerstwa (ENPI) i internetowych pilotażowych sieci informacyjnych (RIP) na lata 2011-2013 środków na finansowanie przedsiębiorstw z branży kultury i branży twórczej, w szczególności w odniesieniu do sektora audiowizualnego oraz produkcji i dystrybucji utworów audiowizualnych w regionie Morza Śródziemnego;

92.

proponuje wykorzystanie ram Europejskiego Stowarzyszenia Branż Twórczych (ECIA) jako platformy dostępu do międzynarodowego doradztwa w zakresie gotowości inwestycyjnej i długoterminowych strategii działalności handlowej, dostępu do pożyczek, funduszy gwarancyjnych, transgranicznych inwestycji prywatnych, oraz apeluje o zbadanie możliwości utworzenia banku branż twórczych;

93.

zachęca państwa członkowskie, jak również władze lokalne i regionalne do stworzenia warunków sprzyjających współpracy przedsiębiorstw z branży kultury i branży twórczej z organizacjami, które mają możliwość ich finansowania, i zwraca się do tych władz, aby uczuliły organizacje finansowe na specyfikę przedsiębiorstw z branży kultury i branży twórczej i przekonały je do inwestowania w te przedsiębiorstwa, a w szczególności w MŚP i mikroprzedsiębiorstwa, w oparciu o projekty kulturalne o dużym potencjale gospodarczym;

94.

zachęca władze lokalne, terytorialne i regionalne, aby podnosiły poziom wiedzy instytucji finansowych na temat specyfiki przedsiębiorstw z branży kultury i branży twórczej, tak aby zachęcić je do inwestowania w te przedsiębiorstwa, a w szczególności w MŚP;

95.

podkreśla, że branża kultury i branża twórcza często przyczyniają się do ożywienia podupadających gospodarek lokalnych, sprzyjając pojawianiu się nowej działalności gospodarczej, tworzeniu nowych trwałych miejsc pracy i zwiększaniu atrakcyjności europejskich regionów i miast, w celu spójności społecznej i terytorialnej;

96.

podkreśla, że kultura ma do odegrania istotną rolę w zakresie zrównoważonego rozwoju terenów transgranicznych, i jest świadomy, że infrastruktura i usługi branży kultury i branży twórczej mogą przyczynić się do osiągnięcia spójności terytorialnej; uważa, że pobudzanie kultury i twórczości stanowi integralną i wymagającą wsparcia część współpracy terytorialnej;

97.

wzywa wszystkie organy zaangażowane na szczeblu lokalnym, aby wykorzystały programy współpracy terytorialnej do wykorzystywania i przekazywania najlepszych praktyk w celu rozwoju branży kultury i branży twórczej;

98.

zaleca, by zintensyfikować ogólnoeuropejskie badania naukowe na temat współzależności pomiędzy ofertą kulturalną a lokalizacją przedsiębiorstw sektora kultury i sektora twórczego oraz znaczenia kultury jako czynnika decyzyjnego przy wyborze swych lokalizacji przez przedsiębiorstwa, jak i badania naukowe na temat wpływu przedsiębiorstw sektora kultury i sektora twórczego na dane lokalizacje;

99.

wzywa Komisję i państwa członkowskie do zidentyfikowania dostępnej wiedzy na temat praktyk, potrzeb i pozytywnych doświadczeń dotyczących transgranicznej i terytorialnej współpracy w zakresie kultury i twórczości, do uzyskania szczególnej wiedzy specjalistycznej w dziedzinie kultury, twórczości i terytoriów transgranicznych (zwłaszcza w mało zbadanych dziedzinach, takich jak związek między kulturą, kreatywnością i gospodarką) oraz do opracowania transgranicznych strategii zarządzania dziedzictwem i zasobami kulturowymi;

100.

zachęca władze lokalne i regionalne do tworzenia miejsc spotkań i opracowania podstaw tworzenia lokalnych sieci służących uwrażliwianiu ogółu osób pracujących w tym sektorze za pomocą wymiany wiedzy specjalistycznej, eksperymentów, poprawy kompetencji i za pomocą szkoleń w zakresie innowacyjnych technologii, takich jak technologie cyfrowe, a także uwrażliwianiu ogółu społeczeństwa na kulturę i kreatywność dzięki szkoleniom, debatom i innym wydarzeniom artystycznym i kulturalnym; zachęca także do rozwoju ośrodków twórczych oraz inkubatorów kreatywności, tak aby umożliwić młodym pracownikom oraz przedsiębiorstwom z branży twórczej współpracę w ramach sieci, wspieranie innowacji i zwiększenie widoczności sektora;

101.

zwraca się do władz lokalnych, regionalnych i terytorialnych, aby tworzyły sieci w celu wymiany dobrych praktyk i zrealizowania transgranicznych i ponadnarodowych projektów pilotażowych;

102.

podkreśla, że władze lokalne i regionalne mogą w znacznej mierze przyczynić się do lepszego upowszechniania i obiegu europejskich dóbr kultury, organizując, wspierając i propagując wydarzenia kulturalne;

103.

zauważa, że infrastruktura i usługi branży kultury i branży twórczej odgrywają ważną rolę w rozwoju warunków strukturalnych miast i miasteczek, w tworzeniu otoczenia sprzyjającego inwestycjom, a w szczególności w odnowie i rewitalizacji starych okręgów przemysłowych, ponadto zauważa, że dziedzictwo kulturowe stanowi wartość dodaną oraz umożliwia indywidualny rozwój i odnowę obszarów wiejskich, zwłaszcza dzięki wkładowi w turystykę na tych obszarach oraz zapobieganie ich wyludnianiu się;

104.

uważa również, że jest to niezwykle istotny czynnik w kontekście strategii odnowy starych okręgów przemysłowych oraz w polityce określania nowych sektorowych dziedzin turystyki, a także w definiowaniu na nowo tradycyjnej turystyki;

105.

w związku z tym uważa, że tworzenie przedsiębiorstw z branży kultury i branży twórczej oraz rozwój tych już istniejących należy wspierać za pośrednictwem krajowych, regionalnych i lokalnych strategii rozwoju we współpracy z organami publicznymi reprezentującymi różne obszary polityki, z MŚP i odnośnymi przedstawicielami społeczeństwa obywatelskiego;

106.

zachęca w związku z tym państwa członkowskie i regiony do stworzenia możliwości takiej współpracy, do opracowania strategii politycznych, które łączą inwestycje strukturalne z inwestycjami w kapitał ludzki oraz do zbadania programów kuponów innowacyjności, by pomagać MŚP z branży twórczej i branży kultury oraz indywidualnym osobom w zdobywaniu umiejętności zawodowych.

107.

uważa, że Komisja mogłaby poświęcać więcej uwagi partnerstwom między miastami, gminami i regionami, które od wielu lat są doskonałym forum współpracy w dziedzinie kultury i twórczości oraz wymiany informacji; wzywa Komisję, aby we współpracy z europejskimi stowarzyszeniami władz lokalnych i regionalnych promowała nowoczesne i wysokiej jakości inicjatywy i wymiany partnerskie z udziałem wszystkich grup społeczeństwa;

108.

proponuje, by w ramach Europejskiego Roku Wolontariatu zdefiniować program działania poświęcony wspieraniu i współpracy transgranicznej w dziedzinie kultury;

109.

podkreśla szerokie uznanie dla inicjatywy "Europejska Stolica Kultury" jako "laboratorium" rozwoju miast za sprawą kultury i zwraca się do Komisji o promowanie tej inicjatywy i zapewnienie odpowiednich warunków do przekazywania najlepszych praktyk, współpracy kulturalnej i utworzenia sieci wymiany doświadczeń na temat możliwości przedsiębiorstw z branży kultury i branży twórczej, tak aby wykorzystać cały potencjał tych sektorów;

110.

zachęca do włączenia w programy uroczystości Europejskich Stolic Kultury debat na temat potencjału przedsiębiorstw z branży twórczej i branży kultury;

111.

uważa, że do branż, które zostały określone przez zieloną księgę jako należące do branży kultury i branży twórczej, należy dodać branżę mody oraz turystyki kulturalnej i zrównoważonego rozwoju; podkreśla, że te dwa sektory charakteryzują się wysokim poziomem kreatywności i przedsiębiorczości, istotnych dla gospodarki i dla międzynarodowej konkurencyjności UE;

112.

zwraca uwagę na fakt, że turystyka ma istotne znaczenie dla sektora kultury i sektora twórczego i zaleca, by Komisja zachęcała miasta i regiony do większego wykorzystywania kultury jako jedynego w swym rodzaju atutu w promocji turystyki, do współdziałania w zakresie aktywności kulturalnoturystycznej, intensywniejszej współpracy pomiędzy branżą turystyczną i branżą kultury oraz wspierania obu tych branż we wspólnych działaniach marketingowych;

113.

podkreśla znaczenie wyżej wspomnianej konwencji UNESCO, stanowiącej istotny instrument, który gwarantuje utrzymanie w międzynarodowych ramach WTO wyjątków dla sektora kultury w międzynarodowym handlu towarami i usługami o charakterze kulturowym i twórczym;

114.

zauważa, że w dziedzinie promowania wymiany i różnorodności kulturowej dostęp do rynku krajów trzecich jest przedmiotem wielu barier taryfowych i pozataryfowych, które - ze względu na niepewność sieci dystrybucji i eksploatacji - utrudniają prawdziwą obecność kultury europejskiej;

115.

podkreśla ogromny potencjał branży kultury i branży twórczej w handlu międzynarodowym i stwierdza, że nie jest on odpowiednio doceniany z uwagi na trudności w gromadzeniu danych;

116.

wzywa Komisję, w związku z rosnącą liczbą dwustronnych umów międzynarodowych, do przedstawienia Parlamentowi Europejskiemu jasnej globalnej strategii dotyczącej protokołów w sprawie współpracy kulturalnej załączonych do tych umów mających dostosować ofertę współpracy europejskiej do potrzeb i specyfiki przedsiębiorstw z branży kultury i branży twórczej w państwach partnerskich, w poszanowaniu zobowiązań podjętych w WTO i respektując ducha i literę konwencji UNESCO;

117.

wzywa państwa członkowskie i Komisję do pobudzania eksportu produktów i usług kulturalnych i kreatywnych oraz do podjęcia działań na rzecz zwiększenia postrzegalności poza UE potencjału europejskiego sektora kultury i sektora twórczego;

118.

zobowiązuje swojego przewodniczącego do przekazania niniejszej rezolucji Radzie i Komisji, a także rządom i parlamentom państw członkowskich.

Uwalnianie potencjału przedsiębiorstw z branży kultury i branży twórczej (2010/2156 (INI)).

Dz.U.UE.C.2012.377E.142