Decyzja 2007/322/WE ustanawiająca środki ochronne w odniesieniu do zastosowań środków ochrony roślin zawierających tolylfluanid, powodujących skażenie wody pitnej

Dzienniki UE

Dz.U.UE.L.2007.119.49

Akt obowiązujący

Wersja od: 9 maja 2007 r.

DECYZJA KOMISJI

z dnia 4 maja 2007 r.

ustanawiająca środki ochronne w odniesieniu do zastosowań środków ochrony roślin zawierających tolylfluanid, powodujących skażenie wody pitnej

(notyfikowana jako dokument nr C(2007) 1865)

(Tekst mający znaczenie dla EOG)

(2007/322/WE)

(Dz.U.UE L z dnia 9 maja 2007 r.)

KOMISJA WSPÓLNOT EUROPEJSKICH,

uwzględniając Traktat ustanawiający Wspólnotę Europejską,

uwzględniając dyrektywę Rady 91/414/EWG z dnia 15 lipca 1991 r. dotyczącą wprowadzania do obrotu środków ochrony roślin⁽¹⁾, w szczególności jej art. 11 ust. 2,

a także mając na uwadze, co następuje:

(1) Tolylfluanid jest substancją czynną, włączoną do załącznika I do dyrektywy 91/414/EWG na mocy dyrektywy Komisji 2006/6/WE⁽²⁾.

(2) W dniu 23 lutego 2007 r. Niemcy poinformowały Komisję o odkrytym niedawno fakcie, że tolylfluanid może mieć nieoczekiwany wpływ na wodę pitną. Otóż stosowanie środka ochrony roślin o nazwie "Euparen M WG", zawierającego tolylfluanid, prowadzi do wytworzenia się metabolitu tolylfluanidu, mianowicie dimetylosulfamidu, który może znaleźć się w glebie, wodach gruntowych i wodach powierzchniowych. W toku standardowego uzdatniania wody do picia (ozonowanie) metabolit ten przekształca się w nitrozoaminę (NDMA), która jest szkodliwa dla zdrowia.

(3) Inne substancje czynne o podobnej do tolylfluanidu strukturze cząsteczkowej mogą przechodzić ten sam proces rozkładu.

(4) Nitrozoaminy są substancjami, w których przypadku podejrzewa się lub potwierdzono wpływ genotoksyczny i rakotwórczy, w związku z czym należy unikać ich obecności w wodzie pitnej.

(5) Artykuł 11 ust. 1 dyrektywy 91/414/EWG stanowi, że jeśli państwo członkowskie ma uzasadnione powody do przypuszczeń, że środek, który został dopuszczony do obrotu lub który to państwo jest zobowiązane dopuścić na mocy art. 10, stwarza zagrożenie dla zdrowia ludzi i zwierząt lub dla środowiska, może ono tymczasowo ograniczyć stosowanie i/lub sprzedaż tego środka lub zakazać jego stosowania i/lub sprzedaży na swoim terytorium. Państwo członkowskie niezwłocznie powiadamia o tym Komisję oraz inne państwa członkowskie, a także uzasadnia swoją decyzję.

(6) Zgodnie z otrzymanymi informacjami Republika Czeska, Niemcy, Irlandia, Hiszpania, Włochy, Luksemburg, Austria, Polska, Szwecja i Zjednoczone Królestwo zawiesiły już stosowanie na wolnym powietrzu produktów zawierających tolylfluanid.

(7) Artykuł 11 ust. 2 dyrektywy 91/414/EWG stanowi, że decyzję w tej sprawie podejmuje się na szczeblu Wspólnoty. W tym przypadku konieczne jest pilne podjęcie działań dla zagwarantowania, że stosowanie środków ochrony roślin zawierających tolylfluanid nie spowoduje skażenia wody pitnej. Problem nie ogranicza się do jednego państwa członkowskiego, ponieważ skutki skażenia wód gruntowych lub wody pitnej mogą rozprzestrzeniać się przez granice państwowe. Jak stwierdzono w motywie dziewiątym dyrektywy 91/414/EWG, jej celem jest wysoki poziom ochrony zdrowia, wód gruntowych i środowiska. W piątym motywie tej samej dyrektywy jest mowa o tym, że jej celem jest również zapobieganie istnieniu niepotrzebnych barier w handlu. Jednostronne środki wprowadzane przez państwa członkowskie mogą prowadzić do różnic w poziomach ochrony, a także utrudniać handel środkami ochrony roślin. W związku z tym konieczne jest przyjęcie środków na szczeblu Wspólnoty.

(8) W tym przypadku umieszczanie ostrzeżeń na etykiecie nie jest wystarczającym środkiem ochrony zdrowia człowieka.

(9) Należy zgromadzić dodatkowe informacje, które umożliwią Komisji, w razie potrzeby, przegląd dyrektywy 91/414/EWG w odniesieniu do tolylfluanidu. Należy również zbadać, czy możliwe jest pojawienie się tych samych problemów w przypadku innych substancji, poddawanych obecnie ocenie lub już ocenionych na szczeblu Wspólnoty. W związku z tym każde państwo członkowskie wyznaczone na sprawozdawcę na potrzeby oceny danej substancji czynnej na mocy dyrektywy 91/414/EWG powinno bezzwłocznie zbadać, czy stosowanie produktów ochrony roślin zawierających tę substancję może doprowadzić do podobnych problemów.

(10) Środki przewidziane w niniejszej decyzji są zgodne z opinią Stałego Komitetu ds. Łańcucha Żywnościowego i Zdrowia Zwierząt,

PRZYJMUJE NINIEJSZĄ DECYZJĘ:

Artykuł  1

Państwa członkowskie, w których do uzdatniania wody pitnej stosuje się ozon, dokonują zmiany lub wycofania zezwoleń na środki ochrony roślin zawierające tolylfluanid poprzez zakazanie wszelkiego stosowania tych środków, które może doprowadzić do skażenia wód gruntowych lub powierzchniowych tolylfluanidem lub jego metabolitami, powodując skażenie wody pitnej nitrozoaminami w procesie ozonowania.

Artykuł  2

Państwa członkowskie zbadają bezzwłocznie, czy w przypadku substancji czynnych, w odniesieniu do których państwa te pełnią rolę sprawozdawców, stosowanie środków ochrony roślin zawierających te substancje może prowadzić do podobnych problemów. Jeśli państwa członkowskie, o których mowa w art. 1, uzyskają informacje wskazujące na tworzenie się nitrozoamin skażających wodę pitną, podejmują one te same środki, jak określone w art. 1.

Artykuł  3

Państwa członkowskie, o których mowa w art. 1, dopilnują, aby w ciągu trzech miesięcy od dnia notyfikowania niniejszej decyzji podmioty zgłaszające, na których wniosek tolylfluanid został włączony do załącznika I do dyrektywy 91/414/EWG, dostarczyły państwu członkowskiemu pełniącemu rolę sprawozdawcy badania dotyczące:

a) działania wypłukującego tej substancji czynnej oraz

b) warunków, w których można wykluczyć tworzenie się nitrozoamin.

Artykuł  4

Państwa członkowskie, których dotyczą artykuły 1 i 2, niezwłocznie powiadamiają Komisję o podejmowanych środkach. W ciągu trzech miesięcy od daty notyfikowania niniejszej decyzji przedstawiają one również Komisji ogólną informację o przebiegu działań podjętych w wyniku przyjęcia niniejszej decyzji.

Artykuł  5

Niniejsza decyzja skierowana jest do państw członkowskich.

Sporządzono w Brukseli, dnia 4 maja 2007 r.

	W imieniu Komisji
	Markos KYPRIANOU
	Członek Komisji

______

⁽¹⁾ Dz.U. L 230 z 19.8.1991, str. 1. Dyrektywa ostatnio zmieniona dyrektywą Komisji 2007/25/WE (Dz.U. L 106 z 24.4.2007, str. 34).

⁽²⁾ Dz.U. L 12 z 18.1.2006, str. 21.