Decyzja 2006/688/WE w sprawie ustanowienia mechanizmu wymiany informacji dotyczących środków państw członkowskich w obszarach azylu i imigracji

Dzienniki UE

Dz.U.UE.L.2006.283.40

Akt obowiązujący
Wersja od: 14 października 2006 r.

DECYZJA RADY
z dnia 5 października 2006 r.
w sprawie ustanowienia mechanizmu wymiany informacji dotyczących środków państw członkowskich w obszarach azylu i imigracji

(2006/688/WE)

(Dz.U.UE L z dnia 14 października 2006 r.)

RADA UNII EUROPEJSKIEJ,

uwzględniając Traktat ustanawiający Wspólnotę Europejską, w szczególności jego art. 66,

uwzględniając wniosek Komisji,

uwzględniając opinię Parlamentu Europejskiego(1),

a także mając na uwadze, co następuje:

(1) Dnia 4 listopada 2004 r. Rada Europejska zatwierdziła program wieloletni, zwany programem haskim, mający na celu wzmocnienie przestrzeni wolności, bezpieczeństwa i sprawiedliwości, który wzywa do rozwoju drugiego etapu polityki w obszarze azylu, migracji, wiz i granic, począwszy od dnia 1 maja 2004 r., w oparciu między innymi o ściślejszą praktyczną współpracę pomiędzy państwami członkowskimi i lepszą wymianę informacji.

(2) Rozwój wspólnej polityki azylowej i imigracyjnej od wejścia w życie Traktatu z Amsterdamu spowodował ściślejsze wzajemne zależności pomiędzy politykami państw członkowskich w tych obszarach i uwidocznił niezbędność bardziej skoordynowanego podejścia w politykach krajowych do wzmocnienia przestrzeni wolności, bezpieczeństwa i sprawiedliwości.

(3) W konkluzjach przyjętych na posiedzeniu w dniu 14 kwietnia 2005 r. Rada ds. Wymiaru Sprawiedliwości i Spraw Wewnętrznych wezwała do ustanowienia systemu wymiany informacji między władzami państw członkowskich odpowiedzialnymi za politykę imigracyjną i azylową w oparciu o konieczność przekazywania informacji uważanych za mogące mieć istotny wpływ na kilka państw członkowskich lub na całą Unię Europejską, który umożliwiłby wymianę poglądów pomiędzy państwami członkowskimi a Komisją na wniosek któregokolwiek państwa członkowskiego lub Komisji.

(4) Mechanizm informowania powinien opierać się na solidarności, przejrzystości i wzajemnym zaufaniu oraz powinien zapewniać elastyczny, szybki i niebiurokratyczny kanał wymiany informacji i poglądów na temat krajowych środków w obszarach azylu i imigracji na poziomie Unii Europejskiej.

(5) Do celów stosowania niniejszej decyzji krajowe środki w obszarach azylu i imigracji, które mogą mieć istotny wpływ na kilka państw członkowskich lub na całą Unię Europejską mogą obejmować zamierzenia w dziedzinie rozwoju polityki, długoterminowe programowanie, projekty ustawodawstwa i ustawodawstwo przyjęte, ostateczne decyzje najwyższych sądów lub trybunałów, które stosują środki prawa krajowego oraz decyzje administracyjne mające wpływ na znaczną liczbę osób lub dokonują ich wykładni.

(6) Przekazanie istotnych informacji powinno odbywać się najpóźniej do czasu, gdy dane środki staną się publicznie dostępne. Zachęca się jednak państwa członkowskie do przekazywania informacji w możliwie najkrótszym terminie.

(7) Podstawowym elementem mechanizmu informowania dotyczącego środków krajowych w obszarach azylu i imigracji powinna stać się sieć oparta na Internecie ze względu na efektywność i dostępność.

(8) Wymiana informacji na temat środków krajowych poprzez sieć opartą na Internecie powinna być uzupełniana przez możliwość wymiany poglądów na temat tych środków.

(9) Mechanizm informowania ustanowiony na podstawie niniejszej decyzji powinien pozostawać bez uszczerbku dla prawa państw członkowskich do wystąpienia w dowolnym czasie o przeprowadzenie w Radzie dyskusji ad hoc na temat środków krajowych zgodnie z regulaminem Rady.

(10) W związku z tym, że cele niniejszej decyzji, a mianowicie bezpieczna wymiana informacji oraz konsultacje między państwami członkowskimi, nie mogą być osiągnięte w wystarczający sposób przez państwa członkowskie, a ze względu na skutki niniejszej decyzji mogą być osiągnięte w lepszy sposób na poziomie Wspólnoty, Wspólnota może przyjąć środki zgodnie z zasadą pomocniczości określoną w art. 5 Traktatu. Zgodnie z zasadą proporcjonalności, określoną w tym artykule, niniejsza decyzja nie wykracza poza to, co jest konieczne dla osiągnięcia tych celów.

(11) Zjednoczone Królestwo i Irlandia, zgodnie z art. 3 Protokołu w sprawie stanowiska Zjednoczonego Królestwa i Irlandii dołączonego do Traktatu o Unii Europejskiej i Traktatu ustanawiającego Wspólnotę Europejską, powiadomiły o chęci uczestniczenia w przyjęciu i stosowaniu niniejszej decyzji.

(12) Zgodnie z art. 1 i 2 Protokołu w sprawie stanowiska Danii, dołączonego do Traktatu o Unii Europejskiej i Traktatu ustanawiającego Wspólnotę Europejską, Dania nie uczestniczy w przyjęciu niniejszej decyzji, w związku z czym nie jest nią związana, a decyzja ta nie ma do niej zastosowania,

PRZYJMUJE NINIEJSZĄ DECYZJĘ:

Artykuł  1

Przedmiot i zakres zastosowania

1.
Niniejsza decyzja ustanawia mechanizm wymiany informacji dotyczących środków krajowych w obszarach azylu i imigracji, które mogą mieć istotny wpływ na kilka państw członkowskich lub na całą Unię Europejską.
2.
Mechanizm, o którym mowa w ust. 1, umożliwia przygotowanie wymiany poglądów i debat na temat tych środków.
Artykuł  2

Informacje, które mają zostać złożone

1.
Państwa członkowskie przekazują Komisji i pozostałym państwom członkowskim informacje na temat środków, które zamierzają podjąć, lub które ostatnio podjęły, w obszarach azylu i imigracji, w przypadku gdy środki te są publicznie dostępne i mogą mieć istotny wpływ na kilka państw członkowskich lub na całą Unię Europejską.

Informacje te są przekazywane w możliwie najkrótszym terminie nie później niż do czasu, gdy staną się publicznie dostępne. Niniejszy ustęp podlega wszelkim wymogom poufności i ochrony danych, które mogą mieć zastosowanie do danego środka.

Każde państwo członkowskie jest odpowiedzialne za ocenę, czy jego środki krajowe mogą mieć istotny wpływ na kilka państw członkowskich lub na całą Unię Europejską.

2.
Informacje, o których mowa w ust. 1, są przekazywane poprzez sieć określoną w art. 3 za pomocą formularza sprawozdawczego załączonego do niniejszej decyzji.
3.
Komisja lub państwo członkowskie mogą wystąpić o dodatkowe informacje dotyczące informacji przekazanych przez inne państwo członkowskie poprzez sieć. W takim przypadku dane państwo członkowskie dostarcza dodatkowych informacji w terminie jednego miesiąca.

Informacje na temat ostatecznych decyzji sądów najwyższych, które stosują środki prawa krajowego lub dokonują ich wykładni, nie stanowią przedmiotu wniosku o dodatkowe informacje na mocy niniejszego ustępu.

4.
Możliwość dostarczenia dodatkowych informacji, o której mowa w ust. 3, może również być wykorzystana przez państwa członkowskie w celu dostarczenia informacji na temat środków nie objętych obowiązkiem, o którym mowa w ust. 1, z ich własnej inicjatywy lub na wniosek Komisji lub innego państwa członkowskiego.
Artykuł  3

Sieć

1.
Sieć wykorzystywana do wymiany informacji zgodnie z niniejszą decyzją jest oparta na Internecie.
2.
Komisja jest odpowiedzialna za stworzenie takiej sieci i zarządzanie nią, w tym także za jej strukturę i zawartość oraz dostęp do niej. Sieć obejmuje odpowiednie środki gwarantujące poufność całości lub części informacji w sieci.
3.
Dla praktycznej struktury sieci Komisja wykorzystuje istniejącą platformę techniczną w ramach wspólnotowej, transeuropejskiej sieci telematycznej dla wymiany informacji pomiędzy organami państw członkowskich.
4.
Zapewnia się szczególną funkcjonalność sieci w celu umożliwienia Komisji i państwom członkowskim wystąpienia do jednego lub więcej państw członkowskich o dodatkowe informacje dotyczące przekazywanych środków, zgodnie z art. 2 ust. 3, i inne informacje, jak wskazano w art. 2 ust. 4.
5.
Państwa członkowskie wyznaczają krajowe punkty kontaktowe posiadające dostęp do sieci i powiadamiają o nich Komisję.
6.
W przypadkach podyktowanych koniecznością rozwoju sieci Komisja może zawrzeć umowy z instytucjami Wspólnoty Europejskiej oraz z organami podlegającymi prawu publicznemu, utworzonymi na mocy Traktatów ustanawiających Wspólnoty Europejskie lub w ramach struktur Unii Europejskiej.

Komisja powiadamia Radę każdorazowo gdy złożony jest wniosek o taki dostęp oraz gdy udziela się dostępu do tych instytucji lub organów.

Artykuł  4

Wymiana poglądów, sprawozdanie ogólne i dyskusje na szczeblu ministerialnym

1.
Komisja raz do roku przygotowuje sprawozdanie ogólne podsumowujące najistotniejsze informacje przekazywane przez państwa członkowskie. W celu przygotowania tego sprawozdania i określenia kwestii będących przedmiotem wspólnego zainteresowania państwa członkowskie współpracują z Komisją podczas tych prac przygotowawczych, które mogą obejmować spotkania techniczne podczas okresu sprawozdawczego, polegające na wymianie poglądów z ekspertami z państw członkowskich na temat informacji złożonych zgodnie z art. 2.

Sprawozdanie ogólne jest przekazywane Parlamentowi Europejskiemu i Radzie.

2.
Bez uszczerbku dla możliwości prowadzenia konsultacji ad hoc w Radzie, sprawozdanie ogólne przygotowane przez Komisję stanowi podstawę do debaty na temat krajowych polityk dotyczących azylu i imigracji na szczeblu ministerialnym.
Artykuł  5

Ocena i przegląd

Komisja ocenia funkcjonowanie mechanizmu dwa lata po wejściu w życie niniejszej decyzji, a następnie w regularnych odstępach czasu. W odpowiednich przypadkach Komisja występuje z propozycją zmiany mechanizmu.

Artykuł  6

Wejście w życie

Niniejsza decyzja wchodzi w życie dwudziestego dnia po jej opublikowaniu w Dzienniku Urzędowym Unii Europejskiej.

Artykuł  7

Adresaci

Niniejsza decyzja skierowana jest do państw członkowskich zgodnie z Traktatem ustanawiającym Wspólnotę Europejską.

Sporządzono w Luksemburgu, dnia 5 października 2006 r.

W imieniu Rady
K. RAJAMÄKI
Przewodniczący

______

(1) Opinia z dnia 3 maja 2006 r. (dotychczas nieopublikowana w Dzienniku Urzędowym).

..................................................

Notka Wydawnictwa Prawniczego "Lex"

Grafiki zostały zamieszczone wyłącznie w Internecie. Obejrzenie grafik podczas pracy z programem Lex wymaga dostępu do Internetu.

..................................................

ZAŁĄCZNIK

© Unia Europejska, http://eur-lex.europa.eu/
Za autentyczne uważa się wyłącznie dokumenty Unii Europejskiej opublikowane w Dzienniku Urzędowym Unii Europejskiej.