Decyzja 2009/17/WE ustanawiająca Komitet Ekspertów ds. Delegowania Pracowników
Dz.U.UE.L.2009.8.26
Akt utracił mocDECYZJA KOMISJI
z dnia 19 grudnia 2008 r.
ustanawiająca Komitet Ekspertów ds. Delegowania Pracowników
(Dz.U.UE L z dnia 13 stycznia 2009 r.)
KOMISJA WSPÓLNOT EUROPEJSKICH,
uwzględniając Traktat ustanawiający Wspólnotę Europejską,
a także mając na uwadze, co następuje:
(1) Dyrektywa 96/71/WE Parlamentu Europejskiego i Rady z dnia 16 grudnia 1996 r. dotycząca delegowania pracowników w ramach świadczenia usług(1), a w szczególności jej art. 4, ustanawia przejrzyste obowiązki w zakresie współpracy administracji krajowych i czyni państwa członkowskie odpowiedzialnymi za stworzenie odpowiednich warunków dla takiej współpracy. Dyrektywa ta nakłada ponadto na państwa członkowskie wyraźny obowiązek podjęcia stosownych środków, aby informacje dotyczące warunków zatrudnienia były powszechnie dostępne, nie tylko dla zagranicznych usługodawców, ale również dla zainteresowanych pracowników delegowanych.
(2) W swoim komunikacie do Rady, Parlamentu Europejskiego, Europejskiego Komitetu Ekonomiczno-Społecznego i Komitetu Regionów, zatytułowanym "Delegowanie pracowników w ramach świadczenia usług - maksymalizacja korzyści i możliwości przy równoczesnym zagwarantowaniu ochrony pracowników"(2), wydanym dnia 13 czerwca 2007 r., Komisja zapowiedziała, że zamierza ustanowić komitet wysokiego szczebla mający wspierać i wspomagać państwa członkowskie w określaniu i wymianie dobrych praktyk, w celu zinstytucjonalizowania obecnej, nieformalnej grupy ekspertów rządowych, a także w celu regularnego, formalnego zaangażowania partnerów społecznych.
(3) W wydanym dnia 3 kwietnia 2008 r. zaleceniu w sprawie pogłębionej współpracy administracyjnej w kontekście delegowania pracowników w ramach świadczenia usług(3) Komisja wskazuje, że państwa członkowskie powinny wziąć czynny udział w systematycznym i sformalizowanym procesie określania i wymiany dobrych praktyk w dziedzinie delegowania pracowników za pośrednictwem dowolnego forum współpracy ustanowionego do tego celu przez Komisję.
(4) Również w konkluzjach Rady Unii Europejskiej z dnia 9 czerwca 2008 r. zachęcano Komisję do zinstytucjonalizowania nieformalnej grupy specjalistów ds. delegowania pracowników poprzez powołanie komitetu ekspertów.
(5) W myśl tychże konkluzji Rady celem powołanego komitetu powinno być nawiązanie współpracy z organami publicznymi, które odpowiadają za kontrolę, na przykład z inspektoratami pracy, a także - na odpowiednich szczeblach oraz zgodnie z ustawodawstwem krajowym i praktyką krajową - formalne i regularne angażowanie partnerów społecznych, a zwłaszcza przedstawicieli partnerów społecznych z sektorów, w których delegowanie pracowników jest zjawiskiem rozpowszechnionym.
(6) W związku z powyższym konieczne jest ustanowienie komitetu ekspertów w dziedzinie delegowania pracowników oraz zdefiniowanie jego zakresu odpowiedzialności, zadań i struktury.
(7) Do celów komitetu ekspertów powinno należeć, między innymi, wspieranie i wspomaganie państw członkowskich w określaniu i wymianie dobrych praktyk, propagowanie wymiany istotnych informacji, analizowanie wszelkich zagadnień i trudności, jakie mogą wyniknąć w związku z praktycznym stosowaniem przepisów prawa dotyczących delegowania pracowników, a także z egzekwowaniem stosownych przepisów w praktyce, jak również ścisłe obserwowanie osiągniętych postępów w usprawnianiu dostępu do informacji oraz zacieśnianiu współpracy administracyjnej, w szczególności poprzez ewentualne opracowanie elektronicznego systemu wymiany informacji.
(8) W skład komitetu powinni wchodzić eksperci reprezentujący władze krajowe każdego z państw członkowskich, sprawujące odpowiedzialność albo nadzór lub pełniące inne obowiązki w zakresie wdrażania, stosowania i monitorowania zasad obowiązujących w odniesieniu do delegowania pracowników w ramach świadczenia usług. Eksperci powinni być w stanie ogarnąć cały zakres wiedzy, kompetencji i doświadczeń we wszystkich stosownych obszarach polityki. W Komitecie mogą być również reprezentowane, zgodnie z prawem i praktyką krajową, wyspecjalizowane organy odpowiedzialne za kontrolę przestrzegania prawodawstwa - na przykład inspekcja pracy - jak również partnerzy społeczni.
(9) Komitet powinien również w sposób formalny i regularny angażować partnerów społecznych na szczeblu europejskim, w szczególności reprezentantów sektorów, które charakteryzuje powszechne delegowanie pracowników, takich jak budownictwo, prace czasowe zlecane za pośrednictwem agencji, gastronomia, rolnictwo i transport. Komitet powinien być w stanie polegać na wiedzy fachowej profesjonalistów posiadających szczególne kompetencje w zakresie konkretnych zagadnień umieszczonych w porządku obrad.
(10) Przedstawiciele państw EOG/EFTA, Urzędu Nadzoru EFTA, krajów przystępujących i kandydujących oraz Szwajcarii powinni mieć prawo uczestnictwa w charakterze obserwatorów.
(11) Nie naruszając przepisów Komisji dotyczących bezpieczeństwa określonych w załączniku do decyzji Komisji 2001/844/WE, EWWiS, Euratom(4), należy określić zasady dotyczące ujawniania informacji przez członków komitetu.
(12) Wszelkie dane osobowe dotyczące członków komitetu powinny być przetwarzane zgodnie z rozporządzeniem (WE) nr 45/2001 Parlamentu Europejskiego i Rady z dnia 18 grudnia 2000 r. o ochronie osób fizycznych w związku z przetwarzaniem danych osobowych przez instytucje i organy wspólnotowe i o swobodnym przepływie takich danych(5).
(13) Poniesione wydatki powinny być sfinansowane na mocy decyzji nr 1672/2006/WE Parlamentu Europejskiego i Rady z dnia 24 października 2006 r. ustanawiającej wspólnotowy program na rzecz zatrudnienia i solidarności społecznej - Progress(6),
STANOWI, CO NASTĘPUJE:
Sporządzono w Brukseli, dnia 19 grudnia 2008 r.
W imieniu Komisji | |
Vladimír ŠPIDLA | |
Członek Komisji |
______
(1) Dz.U. L 18 z 21.1.1997, s. 1.
(2) COM(2007) 304 wersja ostateczna.
(3) Dz.U. C 85 z 4.4.2008, s. 1.
(4) Dz.U. L 317 z 3.12.2001, s. 1.
(5) Dz.U. L 8 z 12.1.2001, s. 1.
(6) Dz.U. L 315 z 15.11.2006, s. 1.