Decyzja 94/140/WE ustanawiająca Komitet Doradczy ds. Koordynacji w Zakresie Nadużyć Finansowych

Dzienniki UE

Dz.U.UE.L.1994.61.27

Akt obowiązujący

Wersja od: 17 marca 2005 r.

DECYZJA KOMISJI

z dnia 23 lutego 1994 r.

ustanawiająca Komitet Doradczy ds. Koordynacji w Zakresie Nadużyć Finansowych

(94/140/WE)

(Dz.U.UE L z dnia 04 marca 1994 r.)

KOMISJA WSPÓLNOT EUROPEJSKICH,

uwzględniając Traktat ustanawiający Wspólnotę Europejską,

a także mając na uwadze, co następuje:

racjonalne zarządzanie finansami Wspólnoty wymaga skutecznego przeciwdziałania nadużyciom finansowym godzącym w budżet Wspólnoty;

podejmowanie szczególnych środków w celu zwalczania nadużyć finansowych należy przede wszystkim do Państw Członkowskich; wymaga to ścisłej współpracy między Państwami Członkowskimi a Komisją;

artykuł 209a Traktatu wymaga od Państw Członkowskich podejmowania takich samych środków w celu zwalczania nadużyć finansowych godzących w interesy finansowe Wspólnoty, jakie stosują one w celu zwalczania nadużyć finansowych godzących w ich własne interesy finansowe; w tym celu muszą one, z pomocą Komisji, koordynować działania podejmowane dla ochrony interesów Wspólnoty i zwalczania nadużyć finansowych;

również na Komisji spoczywa duża odpowiedzialność, wynikająca z jej ogólnego zadania, jakim jest zapewnienie właściwego wykonania budżetu Wspólnoty oraz przepisów Traktatu;

w związku z tym wskazane jest, by Komisji doradzał komitet składający się z przedstawicieli Państw Członkowskich, u którego Komisja mogłaby zasięgać opinii we wszelkich sprawach dotyczących zapobiegania nadużyciom finansowym, współpracy między Państwami Członkowskimi i Komisją oraz sądowego ścigania nadużyć finansowych, a także we wszystkich innych sprawach związanych z prawną ochroną interesów finansowych Wspólnoty;

istniejące komitety specjalizują się jedynie w konkretnych obszarach; tych komitetów nie należy zastępować; niemniej jednak użyteczne jest uzyskanie ogólnego obrazu sytuacji w całym obszarze nadużyć finansowych godzących w budżet Wspólnoty; dlatego też należy powołać komitet zajmujący się całością problemu;

z uwagi na to, że komitet ma zajmować się całością problemu, a Państwa Członkowskie muszą być reprezentowane na odpowiednim szczeblu, odzwierciedlającym ich własne struktury administracyjne, należy ustanowić przepis mówiący, że komitet powinien składać się z dwóch przedstawicieli każdego Państwa Członkowskiego,

PRZYJMUJE NINIEJSZĄ DECYZJĘ:

Artykuł  1

Ustanawia się w Komisji Komitet Doradczy ds. Koordynacji w Sprawie Nadużyć Finansowych (zwany dalej "Komitetem").

Artykuł  2

1. 1 Komisja może zasięgnąć opinii Komitetu we wszelkich sprawach dotyczących zapobiegania nadużyciom finansowym i ich karania oraz wszelkich innych działań niezgodnych z prawem i szkodzących interesom finansowym Wspólnoty, jak również we wszelkich sprawach dotyczących mającej na celu ochronę interesów wspólnotowych współpracy między właściwymi władzami Państw Członkowskich, a także pomiędzy tymi ostatnimi a Komisją, w celu lepszego zorganizowania ścisłej i regularnej współpracy pomiędzy właściwymi władzami w dziedzinie zwalczania nadużyć finansowych.

Komisja może zasięgnąć opinii Komitetu we wszelkich sprawach dotyczących działań związanych z ochroną interesów finansowych Wspólnoty oraz z ochroną banknotów i monet euro przed fałszowaniem.

Komisja może również zasięgnąć opinii Komitetu we wszelkich sprawach dotyczących prawnej ochrony interesów finansowych Wspólnoty, także jeśli chodzi o aspekty związane z policyjnym i sądowym wymiarem rozpoczęcia zwalczania nadużyć finansowych i współpracy w tym zakresie.

2. Każdy członek komitetu może zwrócić się do Komisji, aby zasięgała opinii Komitetu we wszelkich sprawach objętych zakresem uprawnień komitetu.

Artykuł  3

1. 2 W skład Komitetu wchodzi po dwóch przedstawicieli każdego Państwa Członkowskiego; mogą oni być wspomagani przez dwóch przedstawicieli właściwych władz krajowych.

2. Komitetowi przewodniczy przedstawiciel Komisji.

3. 3 Jeśli Komisja wyrazi zgodę, Komitet może utworzyć grupy robocze celem ułatwienia prac w dziedzinach sektorowych wchodzących w zakres jego kompetencji. Obsługa sekretariatu jest zapewniona przez Komisję.

Artykuł  4

1. Komisja prowadzi sekretariat Komitetu.

2. Przewodniczący może zapraszać do udziału w posiedzeniu każdą osobę posiadającą specjalistyczną wiedzę dotyczącą określonego punktu programu posiedzenia. Eksperci biorą udział jedynie w dyskusjach dotyczących tych spraw, dla których zostali zaproszeni.

3. W posiedzeniach Komitetu uczestniczą przedstawiciele zainteresowanych departamentów Komisji.

4. Posiedzenia Komitetu zwołuje Komisja.

Artykuł  5

1. Komitet rozpatruje wnioski o opinie przedstawione przez Komisję. Nie przeprowadza się głosowania.

2. Komisja, zwracając się do Komitetu z prośbą o opinię, może określić, w jakim terminie opinia ma zostać wydana.

3. Poglądy wyrażane przez przedstawicieli Państw Członkowskich są zapisywane w Protokole.

Artykuł  6 ⁴

Bez uszczerbku dla art. 287 Traktatu, w przypadku gdy Komisja poinformuje Komitet, że opinia, o którą prosi, lub zadane pytanie dotyczą sprawy poufnej, uczestnicy są zobowiązani do nieujawniania informacji uzyskanych w trakcie posiedzenia komitetu lub grup roboczych.

Artykuł  7

Niniejsza decyzja wchodzi w życie z dniem 1 marca 1994 r.

Sporządzono w Brukseli, dnia 23 lutego 1994 r.

	W imieniu Komisji
	Peter SCHMIDHUBER
	Członek Komisji

¹ Art. 2 ust. 1 zmieniony przez art. 1 pkt 1 decyzji nr 2005/223/WE z dnia 25 lutego 2005 r. (Dz.U.UE.L.05.71.67) zmieniającej nin. decyzję z dniem 17 marca 2005 r.

² Art. 3 ust. 1 zmieniony przez art. 1 pkt 2 lit. a) decyzji nr 2005/223/WE z dnia 25 lutego 2005 r. (Dz.U.UE.L.05.71.67) zmieniającej nin. decyzję z dniem 17 marca 2005 r.

³ Art. 3 ust. 3 zmieniony przez art. 1 pkt 2 lit. b) decyzji nr 2005/223/WE z dnia 25 lutego 2005 r. (Dz.U.UE.L.05.71.67) zmieniającej nin. decyzję z dniem 17 marca 2005 r.

⁴ Art. 6 zmieniony przez art. 1 pkt 3 decyzji nr 2005/223/WE z dnia 25 lutego 2005 r. (Dz.U.UE.L.05.71.67) zmieniającej nin. decyzję z dniem 17 marca 2005 r.