Decyzja 2005/909/WE ustanawiająca grupę ekspertów doradzającą Komisji i ułatwiającą współpracę między systemami publicznego nadzoru nad biegłymi rewidentami i firmami audytorskimi

Dzienniki UE

Dz.U.UE.L.2005.329.38

Akt utracił moc
Wersja od: 16 grudnia 2005 r.

DECYZJA KOMISJI
z dnia 14 grudnia 2005 r.
ustanawiająca grupę ekspertów doradzającą Komisji i ułatwiającą współpracę między systemami publicznego nadzoru nad biegłymi rewidentami i firmami audytorskimi

(2005/909/WE)

(Dz.U.UE L z dnia 16 grudnia 2005 r.)

KOMISJA WSPÓLNOT EUROPEJSKICH,

uwzględniając Traktat ustanawiający Wspólnotę Europejską,

a także mając na uwadze, co następuje:

(1) Wzmocnienie badań ustawowych odgrywa wiążącą rolę w przywracaniu zaufania inwestorów do rynków finansowych. Zmieniona ósma dyrektywa w sprawie badania ustawowego rocznych sprawozdań finansowych i skonsolidowanych sprawozdań finansowych zmieniająca dyrektywy Rady 78/660/EWG i 83/349/EWG(1) (zwana dalej "zmienioną ósmą dyrektywą") wprowadza między innymi wymóg zobowiązujący Państwa Członkowskie do ustanowienia systemu publicznego nadzoru nad biegłymi rewidentami i firmami audytorskimi. Celem zmienionej ósmej dyrektywy jest również skoordynowanie systemów publicznego nadzoru na szczeblu wspólnotowym; przewiduje ona również przysługującą Komisji możliwość przyjmowania środków wykonawczych.

(2) Aby osiągnąć cele określone w zmienionej ósmej dyrektywie Komisja musi skorzystać z porad grupy ekspertów, która przyczyniłaby się do koordynacji i rozwoju systemów nadzoru publicznego w Unii Europejskiej. Grupa wniosłaby również wkład w techniczne przygotowanie środków wykonawczych do zmienionej ósmej dyrektywy.

(3) Grupa ekspertów powinna składać się z przedstawicieli wysokiego szczebla reprezentujących systemy publicznego nadzoru nad biegłymi rewidentami i firmami audytorskimi w Państwach Członkowskich. Jeżeli tego rodzaju systemy jeszcze nie istnieją, członkami grupy powinni zostać przedstawiciele krajowych ministerstw odpowiedzialnych za ich przyszłe ustanowienie. Z uwagi na możliwy konflikt interesów między czynnym wykonywaniem zawodu a sektorem prywatnym, jak również między czynnym wykonywaniem zawodu a interesem publicznym, jedynie osoby niewykonujące czynnie zawodu, zgodnie z definicją zawartą w art. 2 ust. 11 lit. b) zmienionej ósmej dyrektywy, mogą zostać desygnowane na przedstawicieli lub zastępców przedstawicieli. Niemniej jednak Komisja i grupa w prowadzonych pracach powinna czerpać z wiedzy i doświadczenia osób czynnie wykonujących zawód. Tak więc Komisja powinna, po przeprowadzeniu dyskusji z grupą ekspertów, na wczesnym etapie przeprowadzić otwarte i przejrzyste, szeroko zakrojone konsultacje dotyczące prac grupy z uczestnikami rynku, konsumentami, przedstawicielami rewidentów oraz końcowymi użytkownikami.

(4) Dlatego należy ustanowić grupę ekspertów pod nazwą "Europejska Grupa Organów Nadzoru nad Rewidentami" i szczegółowo określić zakres jej obowiązków i strukturę,

STANOWI, CO NASTĘPUJE:

Artykuł  1

Niniejszym Komisja powołuje grupę ekspertów o nazwie Europejska Grupa Organów Nadzoru nad Rewidentami, zwaną dalej "grupą".

Artykuł  2

Zadania

Komisja może zasięgać porady grupy we wszelkich kwestiach związanych z przygotowywaniem środków wykonawczych do zmienionej ósmej dyrektywy. Grupa może również omawiać wszelkie zagadnienia związane ze współpracą między systemami publicznego nadzoru nad biegłymi rewidentów i firmami audytorskimi.

Główne zadania grupy polegają na:

– ułatwianiu współpracy między systemami publicznego nadzoru działającymi w Państwach Członkowskich i inicjowaniu wymiany dobrych praktyk w zakresie ustanawiania i prowadzenia współpracy między nimi,

– wnoszeniu wkładu w techniczną ocenę systemów publicznego nadzoru działających w państwach trzecich oraz w międzynarodową współpracę w tym zakresie między Państwami Członkowskimi i państwami trzecimi,

– wnoszeniu wkładu w analizę techniczną międzynarodowych standardów audytu, łącznie z procesami ich opracowywania, w celu przyjęcia ich na szczeblu wspólnotowym.

Artykuł  3

Skład - Powoływanie

1.
Grupa składa się z przedstawicieli wysokiego szczebla reprezentujących organy odpowiedzialne za publiczny nadzór nad biegłymi rewidentami i firmami audytorskimi w Państwach Członkowskich lub, jeżeli takowe nie istnieją, z przedstawicieli odpowiednich krajowych ministerstw.
2.
Każde Państwo Członkowskie wyznacza przedstawiciela wysokiego szczebla reprezentującego jeden z organów opisanych w ust. 1, który uczestniczyć będzie w spotkaniach grupy. Komisja może odmówić uznania przedstawiciela wyznaczonego przez Państwo Członkowskie, jeżeli uzna, że nie jest to stosowna kandydatura, zwłaszcza w przypadku istnienia konfliktu interesów. W takim przypadku Komisja niezwłocznie powiadomi dane Państwo Członkowskie o swojej decyzji, aby mogło ono wyznaczyć innego przedstawiciela.
3.
Na przedstawicieli wyznaczać można jedynie osoby niewykonujące czynnie zawodu.
4.
Każde Państwo Członkowskie wyznacza jednego przedstawiciela. Zgodnie z warunkami opisanymi w ust. 1, 2, 3 i 5 każde Państwo Członkowskie może wyznaczyć jednego członka zastępcę.
5.
Stosuje się następujące przepisy:

– w przypadku gdy Państwo Członkowskie jest reprezentowane przez ministerstwo, po ustanowieniu systemu nadzoru nad rewidentami i firmami audytorskimi dane Państwo Członkowskie zastąpi reprezentującego je przedstawiciela przedstawicielem systemu nadzoru publicznego,

– na miejsce przedstawicieli, którzy utracą możliwość wnoszenia użytecznego wkładu w obrady grupy, którzy ustąpią ze stanowiska lub którzy nie przestrzegają warunków określonych w niniejszym artykule ust. 1 lub ust. 3 lub art. 287 Traktatu ustanawiającego Wspólnotę Europejską, powołuje się innych przedstawicieli,

– członkowie podgrup wymienieni w art. 4 poniżej, którzy nie wykonują czynnie zawodu, podpisują na początku kadencji oraz każdorazowo, na wniosek przewodniczącego, zobowiązanie do działania w interesie publicznym oraz deklarację o nieistnieniu lub istnieniu interesów, które mogą wpłynąć na ich bezstronność.

Artykuł  4

Działanie

1.
Grupie przewodniczy Komisja.
2.
Co do zasady Komisja powinna, po przeprowadzeniu dyskusji z grupą, na wczesnym etapie przeprowadzić otwarte i przejrzyste szeroko zakrojone konsultacje dotyczące prac grupy z uczestnikami rynku, konsumentami, przedstawicielami rewidentów oraz końcowymi użytkownikami.
3.
W porozumieniu z Komisją grupa ustanowić może podgrupy, analizujące pewne szczególne kwestie podlegające zakresowi obowiązków ustalonemu przez grupę; po wypełnieniu opisanych zadań podgrupy są rozwiązywane. W skład podgrup mogą wchodzić osoby niewykonujące czynnie zawodu.
4.
Przewodniczący może zwrócić się do ekspertów lub obserwatorów posiadających określone kompetencje w dziedzinie, którą zajmuje się grupa, o wzięcie udziału w obradach grupy lub podgrupy, jeżeli ich udział jest przydatny lub konieczny.
5.
Dyskusje grupy są poufne.
6.
Posiedzenia grupy i podgrup odbywają się w zwykle w pomieszczeniach Komisji; procedury tych posiedzeń oraz ich harmonogram określa Komisja. Komisja zapewnia obsługę sekretariatu. W spotkaniach uczestniczyć mogą inni urzędnicy Komisji, zainteresowani posiedzeniami.
7.
Grupa przyjmuje swój regulamin wewnętrzny na podstawie standardowego regulaminu przyjętego przez Komisję.
8.
Komisja może publikować w oryginalnym języku danego dokumentu wszelkie streszczenia, konkluzje, częściowe konkluzje lub dokumenty robocze związane z pracami grupy.
Artykuł  5

Koszty spotkań

Koszty podróży i w stosownych przypadkach koszty diet ponoszone przez przedstawicieli, członków podgrup, ekspertów i obserwatorów w związku z działaniami grupy są refundowane przez Komisję zgodnie z przepisami obowiązującymi w Komisji. Przedstawiciele nie są wynagradzani za pełnienie swoich funkcji.

Koszty spotkań są refundowane w granicach środków przyznanych danemu departamentowi w ramach rocznej procedury podziału zasobów.

Artykuł  6

Wejście w życie

Niniejsza decyzja staje się skuteczna z dniem jej opublikowania w Dzienniku Urzędowym Unii Europejskiej.

Sporządzono w Brukseli, dnia 14 grudnia 2005 r.

W imieniu Komisji
Charlie McCREEVY
Członek Komisji

______

(1) Dotychczas nieopublikowana w Dzienniku Urzędowym.

© Unia Europejska, http://eur-lex.europa.eu/
Za autentyczne uważa się wyłącznie dokumenty Unii Europejskiej opublikowane w Dzienniku Urzędowym Unii Europejskiej.