Decyzja 1999/352/WE,EWWiS,Euratom ustanawiająca Europejski Urząd ds. Zwalczania Nadużyć Finansowych (OLAF)

Dzienniki UE

Dz.U.UE.L.1999.136.20

Akt obowiązujący
Wersja od: 1 stycznia 2016 r.

DECYZJA KOMISJI
z dnia 28 kwietnia 1999 r.
ustanawiająca Europejski Urząd ds. Zwalczania Nadużyć Finansowych (OLAF)

(notyfikowana jako dokument nr SEC(1999) 802)

(1999/352/WE, EWWiS, Euratom)

(Dz.U.UE L z dnia 31 maja 1999 r.)

KOMISJA WSPÓLNOT EUROPEJSKICH,

uwzględniając Traktat ustanawiający Wspólnotę Europejską, w szczególności jego art. 162,

uwzględniając Traktat ustanawiający Europejską Wspólnotę Węgla i Stali, w szczególności jego art. 16,

uwzględniając Traktat ustanawiający Europejską Wspólnotę Energii Atomowej, w szczególności jego art. 131,

a także mając na uwadze co następuje:

(1) Instytucje i Państwa Członkowskie przywiązują dużą wagę do ochrony interesów finansowych Wspólnot oraz do zwalczanie nadużyć finansowych i wszelkiej innej nielegalnej działalności na szkodę interesów finansowych Wspólnot. Znaczenie działań w tym kierunku potwierdza art. 209a Traktatu ustanawiającego Wspólnotę Europejską, art. 78 i Traktatu ustanawiającego Europejską Wspólnotę Węgla i Stali, art. 183a Traktatu ustanawiającego Europejską Wspólnotę Energii Atomowej, jak również art. 280 Traktatu ustanawiającego Wspólnotę Europejską według sformułowania w Traktacie z Amsterdamu.

(2) Niezbędne jest udostępnienie wszystkich środków, aby w pełni osiągnąć ten cel, przede wszystkim jeżeli chodzi o funkcje dochodzeniowe przekazane na poziom wspólnotowy, podczas gdy istniejąca alokacja i rozkład obowiązków między poziomem krajowym i wspólnotowym powinny zostać utrzymane.

(3) Zadanie prowadzenia dochodzeń w trybie administracyjnym do celów ochrony interesów finansowych Wspólnot było do chwili obecnej powierzone grupie roboczej ds. Koordynacji zapobiegania nadużyciom finansowym, która zastąpiła Jednostkę ds. Koordynacji zapobiegania nadużyciom finansowym (UCLAF).

(4) Konieczność podniesienia skuteczności zwalczania nadużyć finansowych i innej nielegalnej działalności na szkodę interesów finansowych Wspólnot wymaga utworzenia Europejskiego Urzędu ds. Zwalczania Nadużyć Finansowych (OLAF), zwanego dalej "Urzędem", które musi korzystać ze swoich uprawnień śledczych w pełni niezależnie.

(5) Niezależność dyrektora Urzędu oraz rola Komitetu Nadzorującego, które wynikają z niniejszej decyzji oraz rozporządzeń WE i Euratomu dotyczących dochodzeń prowadzonych przez Urząd, mają na celu zagwarantowanie odpowiedniego prowadzenia dochodzeń przez Urząd bez zakłócania jego pozostałych zadań stanowiących prerogatywę Komisji, w szczególności w kwestiach ustawodawstwa.

(6) Zadania Urzędu powinny obejmować, oprócz ochrony interesów finansowych, wszystkie działania związane z ochroną interesów Wspólnoty przed nieprawidłowościami, które mogą prowadzić do wszczęcia postępowań administracyjnych lub karnych.

(7) Określenie funkcji Urzędu powinno obejmować zadania realizowane dotychczas przez Grupę Roboczą ds. Koordynacji Zapobiegania nadużyciom finansowym, w szczególności zadania dotyczące przygotowania przepisów ustawowych i wykonawczych w obszarach działalności Urzędu, w tym instrumentów przewidzianych w rozdziale VI Traktatu o Unii Europejskiej,

PRZYJMUJE NINIEJSZĄ DECYZJĘ:

Artykuł  1 1

Utworzenie Urzędu

Niniejszym tworzy się Europejski Urząd ds. Zwalczania Nadużyć Finansowych (OLAF), zwany dalej "Urzędem".

Artykuł  2

Zadania Urzędu

1. 2
Urząd wykonuje kompetencje Komisji w zakresie prowadzenia zewnętrznych dochodzeń w trybie administracyjnym do celów wzmocnienia zwalczania nadużyć finansowych, korupcją i innego rodzaju nielegalną działalnością mającą negatywny wpływ na interesy finansowe Unii, jak również wszelkimi innymi działaniami lub działalnością podmiotów gospodarczych prowadzonych z naruszeniem prawa unijnego.

Urząd jest odpowiedzialny za prowadzenie wewnętrznych dochodzeń w trybie administracyjnym mających na celu:

a)
walkę z nadużyciami finansowymi, korupcją i innego rodzaju nielegalną działalnością mającą negatywny wpływ na interesy finansowe Unii;
b)
badanie poważnych zdarzeń mających związek z wykonywaniem działalności zawodowej, które mogą stanowić naruszenie obowiązków przez urzędników i pracowników Unii mogące prowadzić do postępowania dyscyplinarnego i - w uzasadnionych przypadkach - karnego lub analogiczne naruszenie obowiązków przez członków instytucji i organów, kierowników tych organów lub pracowników instytucji i organów niepodlegających regulaminowi pracowniczemu urzędników Unii Europejskiej oraz warunkom zatrudnienia innych pracowników Unii.

Urząd realizuje kompetencje Komisji określonych w przepisach ustanowionych w ramach Traktatów oraz z zastrzeżeniem warunków i ograniczeń tam ustanowionych.

Komisja albo inne instytucje lub organy mogą powierzyć Urzędowi prowadzenie dochodzeń w innych obszarach.

2. 3
Urząd jest odpowiedzialny za udzielanie wsparcia Komisji we współpracy z Państwami Członkowskimi w dziedzinie zwalczanie nadużyć finansowych.
3. 4
Urząd jest odpowiedzialny za działania w zakresie rozwijania koncepcji zwalczania nadużyć finansowych określonej w ust. 1. Może to obejmować udział w działaniach organów międzynarodowych i stowarzyszeń specjalizujących się w zwalczaniu nadużyć finansowych i korupcji, w szczególności w celu wymiany najlepszych praktyk.
4. 5
Urząd jest odpowiedzialny za przygotowanie ustawodawczych i wykonawczych inicjatyw Komisji ukierunkowanych na zapobieganie nadużyciom finansowym określonym w ust. 1.
5.
Urząd jest odpowiedzialny za wszelkie inne działania operacyjne Komisji związane ze zwalczaniem nadużyć finansowych określonych w ust. 1, w szczególności:
a)
rozwijanie niezbędnej infrastruktury;
b)
zapewnienie zebrania i analiza informacji;
c)
udzielanie wsparcia technicznego, w szczególności w zakresie kształcenia, innym instytucjom lub organom, jak również właściwym władzom krajowym.
6.
Urząd utrzymuje stały kontakt z policją i organami sądowymi.
7.
Urząd reprezentuje Komisję, na szczeblu służbowym, na odpowiednich forach w dziedzinach wspomnianych w niniejszym artykule.
Artykuł  3 6

Niezależność funkcji dochodzeniowej.

Urząd wykonuje uprawnienia w zakresie dochodzeń, określonych w art. 2 ust. 1, całkowicie niezależnie. Realizując te kompetencje dyrektor generalny Urzędu nie zwraca się do Komisji, jakiegokolwiek rządu lub jakiejkolwiek innej instytucji albo organu ani nie przyjmuje od nich instrukcji.

Artykuł  4 7

Komitet ds. Nadzoru

Ustanawia się Komitet Nadzorczy, którego skład i uprawnienia zostaną określone przez organy ustawodawcze Unii.

Komitet Nadzorczy będzie odpowiedzialny za regularne monitorowanie wykonywania funkcji dochodzeniowych przez Urząd.

Artykuł  5 8

Dyrektor generalny

1.
Na czele Urzędu stoi dyrektor generalny. Dyrektora generalnego powołuje Komisja zgodnie z procedurą określoną w ust. 2. Kadencja dyrektora generalnego trwa siedem lat, bez możliwości powołania na drugą kadencję. Dyrektor generalny jest odpowiedzialny za prowadzenie dochodzeń Urzędu.
2.
W celu powołania nowego dyrektora generalnego Komisja publikuje zaproszenie do składania zgłoszeń w Dzienniku Urzędowym Unii Europejskiej. Publikacja ma miejsce co najmniej sześć miesięcy przed upływem kadencji urzędującego dyrektora generalnego. Po wydaniu przez Komitet Nadzorczy pozytywnej opinii o procedurze wyboru przeprowadzonej przez Komisję instytucja ta sporządza listę kandydatów posiadających niezbędne kwalifikacje. Po konsultacjach z Parlamentem Europejskim i Radą Komisja powołuje dyrektora generalnego.
3.
W stosunku do dyrektora generalnego Komisja wykonuje uprawnienia nadane organowi powołującemu. Wszelkie decyzje w sprawie wszczęcia postępowania dyscyplinarnego w stosunku do dyrektora generalnego na podstawie art. 3 ust. 1 lit. c) załącznika IX do regulaminu pracowniczego podejmuje się w drodze uzasadnionej decyzji Komisji, po konsultacji z Komitetem Nadzorczym. Decyzja ta zostaje przekazana do wiadomości Parlamentu Europejskiego, Rady i Komitetu Nadzorczego.
Artykuł  6 9

Działalność Urzędu

1.
Dyrektor generalny Urzędu wykonuje wobec pracowników Urzędu nadane mu uprawnienia organu powołującego i organu uprawnionego do zawierania umów o pracę. Dyrektor może przekazać te uprawnienia osobie lub osobom trzecim. Zgodnie z warunkami zatrudnienia innych pracowników Unii dyrektor określa warunki i szczegółowe zasady rekrutacji, w szczególności w zakresie okresu obowiązywania umów i ich odnawiania.
2.
Po konsultacji z Komitetem Nadzorczym dyrektor generalny przekazuje dyrektorowi generalnemu ds. budżetu wstępny projekt budżetu, który ma zostać włączony do załącznika dotyczącego Urzędu w sekcji ogólnego budżetu Unii Europejskiej dotyczącej Komisji.
3. 10
Z wyjątkiem wykorzystania środków budżetowych odnoszących się do członków Komitetu Nadzoru dyrektor generalny działa jako urzędnik zatwierdzający odpowiedzialny za wykorzystanie środków budżetowych zapisanych w załączniku dotyczącym Urzędu w sekcji ogólnego budżetu Unii Europejskiej dotyczącej Komisji oraz za wykorzystanie środków z linii budżetowych przeznaczonych na zwalczanie nadużyć finansowych, odnośnie do których otrzymuje on uprawnienia zgodnie z przepisami wewnętrznymi dotyczącymi wykonania budżetu ogólnego. Dyrektor może przekazać te uprawnienia pracownikom, którzy podlegają przepisom regulaminu pracowniczego lub warunkom zatrudnienia innych pracowników Unii, zgodnie z tymi przepisami wewnętrznymi.
4.
Decyzje Komisji dotyczące jej organizacji wewnętrznej stosuje się do Urzędu w zakresie, w jakim są one zgodne z przepisami dotyczącymi Urzędu przyjętymi przez prawodawcę Unii i z niniejszą decyzją.
Artykuł  7 11

Data wejścia w życie

Niniejsza decyzja staje się skuteczna w dniu wejścia w życie rozporządzenia Parlamentu Europejskiego i Rady (WE) dotyczącego dochodzeń prowadzonych przez Europejski Urząd ds. Zwalczania Nadużyć Finansowych.

Sporządzono w Brukseli, dnia 28 kwietnia 1999 r.

W imieniu Komisji

Jacques SANTER

Przewodniczący

1 Art. 1 zmieniony przez art. 1 pkt 1 decyzji nr 2013/478/UE z dnia 27 września 2013 r. (Dz.U.UE.L.2013.257.19) zmieniającej nin. decyzję z dniem 1 października 2013 r.
2 Art. 2 ust. 1 zmieniony przez art. 1 pkt 2 decyzji nr 2013/478/UE z dnia 27 września 2013 r. (Dz.U.UE.L.2013.257.19) zmieniającej nin. decyzję z dniem 1 października 2013 r.
3 Art. 2 ust. 2:

- zmieniony przez art. 1 pkt 2 decyzji nr 2013/478/UE z dnia 27 września 2013 r. (Dz.U.UE.L.2013.257.19) zmieniającej nin. decyzję z dniem 1 października 2013 r.

- zmieniony przez art. 1 pkt 1 decyzji nr (UE) 2015/512 z dnia 25 marca 2015 r. (Dz.U.UE.L.2015.81.4) zmieniającej nin. decyzję z dniem 27 marca 2015 r.

4 Art. 2 ust. 3 zmieniony przez art. 1 pkt 2 decyzji nr 2013/478/UE z dnia 27 września 2013 r. (Dz.U.UE.L.2013.257.19) zmieniającej nin. decyzję z dniem 1 października 2013 r.
5 Art. 2 ust. 4:

- zmieniony przez art. 1 pkt 2 decyzji nr 2013/478/UE z dnia 27 września 2013 r. (Dz.U.UE.L.2013.257.19) zmieniającej nin. decyzję z dniem 1 października 2013 r.

- zmieniony przez art. 1 pkt 2 decyzji nr (UE) 2015/512 z dnia 25 marca 2015 r. (Dz.U.UE.L.2015.81.4) zmieniającej nin. decyzję z dniem 27 marca 2015 r.

6 Art. 3 zmieniony przez art. 1 pkt 3 decyzji nr 2013/478/UE z dnia 27 września 2013 r. (Dz.U.UE.L.2013.257.19) zmieniającej nin. decyzję z dniem 1 października 2013 r.
7 Art. 4 zmieniony przez art. 1 pkt 4 decyzji nr 2013/478/UE z dnia 27 września 2013 r. (Dz.U.UE.L.2013.257.19) zmieniającej nin. decyzję z dniem 1 października 2013 r.
8 Art. 5 zmieniony przez art. 1 pkt 5 decyzji nr 2013/478/UE z dnia 27 września 2013 r. (Dz.U.UE.L.2013.257.19) zmieniającej nin. decyzję z dniem 1 października 2013 r.
9 Art. 6 zmieniony przez art. 1 pkt 6 decyzji nr 2013/478/UE z dnia 27 września 2013 r. (Dz.U.UE.L.2013.257.19) zmieniającej nin. decyzję z dniem 1 października 2013 r.
10 Art. 6 ust. 3 zmieniony przez art. 1 decyzji z dnia 18 grudnia 2015 r. (Dz.U.UE.L.2015.333.148) zmieniającej nin. decyzję z dniem 1 stycznia 2016 r.
11 Art. 7 zmieniony przez art. 1 pkt 7 decyzji nr 2013/478/UE z dnia 27 września 2013 r. (Dz.U.UE.L.2013.257.19) zmieniającej nin. decyzję z dniem 1 października 2013 r.

© Unia Europejska, http://eur-lex.europa.eu/
Za autentyczne uważa się wyłącznie dokumenty Unii Europejskiej opublikowane w Dzienniku Urzędowym Unii Europejskiej.