Uruchomienie Europejskiego Funduszu Dostosowania do Globalizacji: wniosek EGF/2011/015/SE/AstraZeneca (COM(2012)0396 - C7-0191/2012 - 2012/2155(BUD)).

Dzienniki UE

Dz.U.UE.C.2014.68E.90

Akt nienormatywny
Wersja od: 7 marca 2014 r.

Uruchomienie Europejskiego Funduszu Dostosowania do Globalizacji: wniosek EGF/2011/015/SE/AstraZeneca

P7_TA(2012)0376

Rezolucja Parlamentu Europejskiego z dnia 23 października 2012 r. w sprawie wniosku dotyczącego decyzji Parlamentu Europejskiego i Rady w sprawie uruchomienia Europejskiego Funduszu Dostosowania do Globalizacji, zgodnie z pkt 28 Porozumienia międzyinstytucjonalnego z dnia 17 maja 2006 r. pomiędzy Parlamentem Europejskim, Radą i Komisją w sprawie dyscypliny budżetowej i należytego zarządzania finansami (wniosek EGF/2011/015/SE/AstraZeneca ze Szwecji) (COM(2012)0396 - C7-0191/2012 - 2012/2155(BUD))

(2014/C 68 E/18)

(Dz.U.UE C z dnia 7 marca 2014 r.)

Parlament Europejski,

-
uwzględniając wniosek Komisji przedłożony Parlamentowi i Radzie (COM(2012)0396 C7-0191/2012),
-
uwzględniając Porozumienie międzyinstytucjonalne z dnia 17 maja 2006 r. pomiędzy Parlamentem Europejskim, Radą i Komisją w sprawie dyscypliny budżetowej i należytego zarządzania finansami 1 (PMI z 17 maja 2006 r.), w szczególności jego pkt 28,
-
uwzględniając rozporządzenie (WE) nr 1927/2006 Parlamentu Europejskiego i Rady z dnia 20 grudnia 2006 r. ustanawiające Europejski Fundusz Dostosowania do Globalizacji 2 (rozporządzenie w sprawie EFG),
-
uwzględniając procedurę rozmów trójstronnych przewidzianą w pkt 28 PMI z dnia 17 maja 2006 r.,
-
uwzględniając pismo Komisji Zatrudnienia i Spraw Socjalnych,
-
uwzględniając sprawozdanie Komisji Budżetowej (A7-0325/2012),
A.
mając na uwadze, że Unia Europejska opracowała odpowiednie instrumenty ustawodawcze i budżetowe w celu udzielenia dodatkowego wsparcia pracownikom dotkniętym skutkami poważnych zmian strukturalnych w handlu światowym oraz z myślą o ułatwieniu im powrotu na rynek pracy,
B.
mając na uwadze, że zakres działań Europejskiego Funduszu Dostosowania do Globalizacji (EFG) został rozszerzony w odniesieniu do wniosków przedłożonych po dniu 1 maja 2009 r. i obejmuje pomoc dla pracowników, których zwolnienie było bezpośrednim skutkiem światowego kryzysu finansowego i gospodarczego,
C.
mając na uwadze, że pomoc finansowa Unii dla zwolnionych pracowników powinna być dynamiczna i powinno się jej udzielać jak najszybciej i jak najskuteczniej, zgodnie ze wspólną deklaracją Parlamentu Europejskiego, Rady i Komisji, przyjętą na posiedzeniu pojednawczym w dniu 17 lipca 2008 r., a także przy należytym uwzględnieniu Porozumienia międzyinstytucjonalnego z dnia 17 maja 2006 r. w odniesieniu do przyjęcia decyzji o uruchomieniu EFG,
D.
mając na uwadze, że Szwecja wystąpiła o pomoc w związku z 987 zwolnieniami - z czego 700 ma zostać objętych pomocą - do których doszło w przedsiębiorstwie farmaceutycznym AstraZeneca w Szwecji,
E.
mając na uwadze, że złożony wniosek spełnia kryteria kwalifikowalności przewidziane w rozporządzeniu w sprawie EFG,
1.
zgadza się z Komisją, że warunki wymienione w art. 2 lit. a) rozporządzenia w sprawie EFG zostały spełnione i że w związku z tym Szwecja ma prawo do pomocy finansowej na mocy tego rozporządzenia;
2.
z zadowoleniem przyjmuje wniosek szwedzkiego rządu o wkład finansowy z EFG, pomimo faktu, że to państwo członkowskie sprzeciwia się EFG po 2013 r.;
3.
odnotowuje, że w dniu 23 grudnia 2011 r. władze Szwecji złożyły wniosek o wkład finansowy z EFG i uzupełniły go dodatkowymi informacjami do dnia 16 kwietnia 2012 r., a także zauważa, że Komisja udostępniła swoją ocenę dnia 16 lipca 2012 r.; z zadowoleniem stwierdza, że proces oceny i dostarczenie dodatkowych informacji przez Szwecję przebiegły szybko i prawidłowo;
4.
zauważa, że przedsiębiorstwa, których dotyczą zwolnienia, znajdują się w czterech z 290 szwedzkich gmin, a większość pracowników została zwolniona w Lund w południowej Szwecji; zamknięcie AstraZeneca stanowi duże obciążenie dla Lund i ma również wpływ na cały sektor farmaceutyczny w Szwecji; wydarzenie to powoduje brak równowagi na rynku pracy w regionie; od stycznia 2009 r. do listopada 2011 r. bezrobocie wzrosło we wszystkich gminach, których dotyczą zwolnienia: w Lund z 2 467 do 3 025, w Umeå z 3 725 do 4 539, w Sodertalje z 3 100 do 5 555 oraz w Mölndal z 1 458 do 1 663;
5.
zauważa, że Szwecja zajmowała silną pozycję w dziedzinie badań medycznych, a zwolnienia grupowe w AstraZeneca były niespodziewane; chociaż przewidziano pogarszającą się sytuację w sektorze farmaceutycznym ze względu na wzrost dominującej pozycji produktów generycznych oraz zlecanie działalności badawczo-rozwojowej podmiotom spoza Europy, jej wpływ na AstraZeneca był poważniejszy niż się spodziewano;
6.
zauważa, że działalność B+R prowadzona w zakładzie w Lund została przeniesiona przez AstraZeneca do zakładu w Mölndal; pragnie się dowiedzieć, czy pracownikom z Lund zaoferowano możliwość zatrudnienia w powiększonym zakładzie w Mölndal zamiast zwolnienia;
7.
z zadowoleniem przyjmuje fakt, że aby szybko zapewnić wsparcie pracownikom, szwedzkie władze postanowiły rozpocząć wdrażanie środków w dniu 26 października 2011 r., jeszcze na długo przed zapadnięciem ostatecznej decyzji o przyznaniu z EFG pomocy na zaproponowany skoordynowany pakiet;
8.
przypomina, jak ważne jest zwiększenie szans wszystkich pracowników na zatrudnienie przez odpowiednie szkolenia oraz uznanie ich umiejętności i kompetencji zdobytych w trakcie kariery zawodowej; oczekuje, że szkolenia oferowane w ramach skoordynowanego pakietu będą dostosowane do poziomu wykształcenia i do potrzeb zwolnionych pracowników, zwłaszcza że większość zwolnionych pracowników stanowili specjaliści z dziedziny nauk ścisłych i technicy w dziedzinie inżynierii;
9.
zauważa, że pracownicy zwolnieni z AstraZeneca są wysoko wykwalifikowani i wykształceni, i dlatego wymagają szczególnego podejścia; ubolewa nad faktem, że władze szwedzkie nie informują o obszarach, w których zaplanowano działania szkoleniowe i poradnictwo zawodowe, oraz czy i jak zostały one dostosowane do lokalnego rynku pracy dotkniętego zwolnieniami;
10.
z zadowoleniem przyjmuje fakt, że partnerzy społeczni uczestniczyli w dyskusjach dotyczących wniosku o wsparcie z EFG i oczekuje się, że wejdą oni w skład grupy sterującej, która będzie nadzorować wdrażanie pomocy z EFG;
11.
z zadowoleniem przyjmuje fakt, że władze szwedzkie planują zorganizowanie kampanii informacyjnej na temat działalności wspieranej przez EFG;
12.
zauważa, że skoordynowany pakiet przewiduje kilka zachęt do uczestnictwa w przyjętych środkach, mianowicie: zasiłek na poszukiwanie pracy w wysokości 7.170 EUR (obliczony dla średniego sześciomiesięcznego udziału), dodatek na promocję mobilności w wysokości 500 EUR; przypomina, że wsparcie z EFG należy przede wszystkim przeznaczać na szkolenia i poszukiwanie pracy, jak również na programy szkoleniowe, i nie powinno ono być bezpośrednio dopłacane do zasiłków dla bezrobotnych, za które odpowiedzialne są instytucje krajowe;
13.
podkreśla, że trzeba wyciągnąć wnioski z przygotowania i realizacji niniejszego wniosku oraz innych wniosków dotyczących masowych zwolnień, szczególnie w odniesieniu do działań związanych z przewidywanymi zwolnieniami oraz do terminowości przygotowania wniosków o wsparcie z EFG;
14.
zwraca się do zainteresowanych instytucji o podjęcie niezbędnych działań na rzecz poprawy przepisów proceduralnych i budżetowych celem szybszego uruchamiania EFG; docenia wprowadzoną przez Komisję w następstwie wniosku Parlamentu o przyspieszenie uwalniania dotacji ulepszoną procedurę, mającą na celu przedstawianie władzy budżetowej oceny Komisji dotyczącej kwalifikowalności wniosku o wsparcie z EFG równocześnie z wnioskiem o jego uruchomienie; wyraża nadzieję, że dalsze usprawnienia procedury zostaną uwzględnione w nowym rozporządzeniu w sprawie Europejskiego Funduszu Dostosowania do Globalizacji (2014-2020) oraz że uda się osiągnąć większą skuteczność, przejrzystość i rozpoznawalność EFG oraz przeprowadzić działania następcze;
15.
przypomina, że instytucje zobowiązane są do zagwarantowania sprawnej i szybkiej procedury przyjmowania decyzji w sprawie uruchomienia EFG, zapewniając jednorazowe, ograniczone w czasie, indywidualne wsparcie mające na celu pomoc pracownikom zwolnionym w wyniku globalizacji oraz kryzysu finansowego i gospodarczego; podkreśla rolę, jaką EFG może odegrać w ponownym wejściu zwolnionych pracowników na rynek pracy;
16.
podkreśla, że zgodnie z art. 6 rozporządzenia w sprawie EFG należy zadbać o to, aby EFG wspierał trwały powrót zwolnionych pracowników na rynek pracy; ponadto podkreśla, że w ramach pomocy z EFG można współfinansować jedynie aktywne środki na rynku pracy prowadzące do długotrwałego zatrudnienia; ponownie podkreśla, że wsparcie z EFG nie może zastępować działań, za podjęcie których - na mocy prawa krajowego lub układów zbiorowych - odpowiedzialne są przedsiębiorstwa, ani środków restrukturyzacji przedsiębiorstw lub sektorów; ubolewa nad faktem, że EFG może zachęcać przedsiębiorstwa do zastępowania siły roboczej zatrudnionej na podstawie umowy pracownikami zatrudnianymi krótkoterminowo i na bardziej niepewnych warunkach;
17.
odnotowuje, że informacje na temat skoordynowanego pakietu zindywidualizowanych usług, które mają być finansowane z EFG, obejmują dane na temat jego komplementarności z działaniami finansowanymi z funduszy strukturalnych; ponownie wzywa Komisję do przedstawiania analizy porównawczej tych danych w sprawozdaniach rocznych w celu zapewnienia całkowitego przestrzegania obowiązujących przepisów i zapobiegania powielaniu usług finansowanych przez Unię;
18.
z zadowoleniem przyjmuje fakt, że w następstwie ponawianych wniosków Parlamentu w budżecie na rok 2012 uwidocznione są środki na płatności w wysokości 50.000.000 EUR w pozycji budżetowej EFG 04 05 01; przypomina, że EFG został stworzony jako osobny specjalny instrument z własnymi celami i terminami i że w związku z tym ma prawo do własnych środków, co pozwoli uniknąć przesuwania środków z innych pozycji w budżecie, jak to miało miejsce w przeszłości, i co mogłoby być szkodliwe dla realizacji celów politycznych EFG;
19.
wyraża ubolewanie z powodu decyzji Rady o zablokowaniu przedłużenia odstępstwa związanego z kryzysem, które oprócz osób tracących pracę z powodu zmian w kierunkach światowego handlu pozwalało na objęcie pomocą finansową również pracowników zwalnianych w wyniku obecnego kryzysu finansowego i gospodarczego, a także na podwyższenie stopy współfinansowania przez Unię do wysokości 65 % kosztów programu w przypadku wniosków złożonych po terminie przypadającym w dniu 31 grudnia 2011 r., oraz wzywa Radę do niezwłocznego ponownego wprowadzenia tego środka;
20.
zatwierdza decyzję załączoną do niniejszej rezolucji;
21.
zobowiązuje swojego przewodniczącego do podpisania wraz z przewodniczącym Rady niniejszej decyzji i zarządzenia jej publikacji w Dzienniku Urzędowym Unii Europejskiej;
22.
zobowiązuje swojego przewodniczącego do przekazania niniejszej rezolucji, wraz z załącznikiem, Radzie i Komisji.

ZAŁĄCZNIK

DECYZJA PARLAMENTU EUROPEJSKIEGO I RADY

w sprawie uruchomienia Europejskiego Funduszu Dostosowania do Globalizacji, zgodnie z pkt 28 Porozumienia międzyinstytucjonalnego z dnia 17 maja 2006 r. pomiędzy Parlamentem Europejskim, Radą i Komisją w sprawie dyscypliny budżetowej i należytego zarządzania finansami (wniosek EGF/2011/015 SE/AstraZeneca ze Szwecji)

(Tekst tego załącznika nie został powtórzony w tym miejscu, ponieważ odpowiada on końcowej wersji decyzji 2012/682/UE.)
1 Dz.U. C 139 z 14.6.2006, s. 1.
2 Dz.U. L 406 z 30.12.2006, s. 1.

© Unia Europejska, http://eur-lex.europa.eu/
Za autentyczne uważa się wyłącznie dokumenty Unii Europejskiej opublikowane w Dzienniku Urzędowym Unii Europejskiej.