Decyzja 2009/791/WE upoważniająca Republikę Federalną Niemiec do dalszego stosowania środka stanowiącego odstępstwo od art. 168 dyrektywy 2006/112/WE w sprawie wspólnego systemu podatku od wartości dodanej
Dz.U.UE.L.2009.283.55
Akt jednorazowyDECYZJA RADY
z dnia 20 października 2009 r.
upoważniająca Republikę Federalną Niemiec do dalszego stosowania środka stanowiącego odstępstwo od art. 168 dyrektywy 2006/112/WE w sprawie wspólnego systemu podatku od wartości dodanej
(2009/791/WE)
uwzględniając Traktat ustanawiający Wspólnotę Europejską,
uwzględniając dyrektywę Rady 2006/112/WE 1 , w szczególności jej art. 395 ust. 1,
uwzględniając wniosek Komisji,
(1) W piśmie zarejestrowanym przez Sekretariat Generalny Komisji w dniu 19 grudnia 2008 r. Republika Federalna Niemiec (zwana dalej "Niemcami") zwróciła się o upoważnienie do dalszego stosowania środka stanowiącego odstępstwo od przepisów dyrektywy 2006/112/WE dotyczących prawa do odliczenia, na który to środek uprzednio zezwolono decyzją 2004/817/WE 2 na mocy obowiązującej wówczas szóstej dyrektywy Rady 77/388/EWG z dnia 17 maja 1977 r. w sprawie harmonizacji ustawodawstw państw członkowskich w odniesieniu do podatków obrotowych - wspólny system podatku od wartości dodanej: ujednolicona podstawa wymiaru podatku 3 .
(2) Zgodnie z art. 395 ust. 2 dyrektywy 2006/112/WE pismem z dnia 3 czerwca 2009 r. Komisja poinformowała pozostałe państwa członkowskie o wniosku złożonym przez Niemcy. Pismem z dnia 9 czerwca 2009 r. Komisja zawiadomiła Niemcy, że posiada wszystkie informacje, które uważa za konieczne do rozpatrzenia wniosku.
(3) Przedmiotowy środek stanowiący odstępstwo ma na celu całkowite wyłączenie z prawa do odliczenia podatku VAT nałożonego na towary i usługi, w przypadku gdy te towary i usługi wykorzystywane są w ponad 90 % do celów prywatnych podatnika lub jego pracowników lub ogólnie do celów innych niż prowadzenie przedsiębiorstwa.
(4) Przedmiotowy środek stanowi odstępstwo od art. 168 dyrektywy 2006/112/WE ustanawiającego jako ogólną zasadę prawo do odliczenia i ma na celu uproszczenie poboru VAT. Jedynie w nieznacznym stopniu wpływa on na kwotę podatku należnego na końcowym etapie konsumpcji.
(5) Stan prawny i faktyczny uzasadniający obecne zastosowanie przedmiotowego środka upraszczającego nie zmienił się i zachodzi w dalszym ciągu. W związku z tym Niemcy powinny uzyskać zgodę na stosowanie środka upraszczającego w kolejnym okresie, który powinien jednak zostać ograniczony w celu umożliwienia oceny środka.
(6) Niniejsze odstępstwo nie będzie miało negatywnego wpływu na zasoby własne Wspólnoty z tytułu VAT,
PRZYJMUJE NINIEJSZĄ DECYZJĘ:
W imieniu Rady | |
A. BORG | |
Przewodniczący |
- zmieniony przez art. 1 decyzji nr 2012/705/UE z dnia 13 listopada 2012 r. (Dz.U.UE.L.12.319.8) zmieniającej nin. decyzję z dniem 1 stycznia 2013 r.
- zmieniony przez art. 1 decyzji nr (UE) 2015/2428 z dnia 10 grudnia 2015 r. (Dz.U.UE.L.2015.334.12) zmieniającej nin. decyzję z dniem 1 stycznia 2016 r.
- zmieniony przez art. 1 decyzji nr 2012/705/UE z dnia 13 listopada 2012 r. (Dz.U.UE.L.12.319.8) zmieniającej nin. decyzję z dniem 1 stycznia 2013 r.
- zmieniony przez art. 1 decyzji nr (UE) 2015/2428 z dnia 10 grudnia 2015 r. (Dz.U.UE.L.2015.334.12) zmieniającej nin. decyzję z dniem 1 stycznia 2016 r.
- zmieniony przez art. 1 decyzji nr (UE) 2018/2060 z dnia 20 grudnia 2018 r. (Dz.U.UE.L.2018.329.20) zmieniającej nin. decyzję z dniem 1 stycznia 2019 r.