Decyzja wykonawcza 2014/797/UE upoważniająca Republikę Estońską do stosowania środka stanowiącego odstępstwo od art. 26 ust. 1 lit. a), art. 168 i 168a dyrektywy 2006/112/WE w sprawie wspólnego systemu podatku od wartości dodanej

Dzienniki UE

Dz.U.UE.L.2014.330.48

Akt indywidualny

Wersja od: 1 stycznia 2018 r.

DECYZJA WYKONAWCZA RADY

z dnia 7 listopada 2014 r.

upoważniająca Republikę Estońską do stosowania środka stanowiącego odstępstwo od art. 26 ust. 1 lit. a), art. 168 i 168a dyrektywy 2006/112/WE w sprawie wspólnego systemu podatku od wartości dodanej

(2014/797/UE)

(Dz.U.UE L z dnia 15 listopada 2014 r.)

RADA UNII EUROPEJSKIEJ,

uwzględniając Traktat o funkcjonowaniu Unii Europejskiej,

uwzględniając dyrektywę 2006/112/WE Rady z dnia 28 listopada 2006 r. w sprawie wspólnego systemu podatku od wartości dodanej ¹ , w szczególności jej art. 395 ust. 1,

uwzględniając wniosek Komisji Europejskiej,

a także mając na uwadze, co następuje:

(1) W piśmie, które wpłynęło do Komisji w dniu 26 maja 2014 r., Estonia wystąpiła z wnioskiem o upoważnienie do stosowania odstępstwa od przepisów dyrektywy 2006/112/WE regulujących prawo do odliczenia podatku naliczonego w odniesieniu do samochodów osobowych.

(2) Pismem z dnia 11 czerwca 2014 r. Komisja poinformowała pozostałe państwa członkowskie o wniosku złożonym przez Estonię. Pismem z dnia 12 czerwca 2014 r. Komisja zawiadomiła Estonię, że posiada wszystkie informacje niezbędne do rozpatrzenia wniosku.

(3) Art. 168 i 168a dyrektywy 2006/112/WE określają prawo podatnika do odliczenia podatku od wartości dodanej (VAT) naliczonego w związku z dostawą towarów lub świadczeniem usług wykorzystywanych przez tego podatnika w ramach jego opodatkowanych transakcji. Art. 26 ust. 1 lit. a) tej dyrektywy zawiera wymóg rozliczania się przez podatników z VAT w przypadku użycia składników majątku przedsiębiorstwa do celów niezwiązanych z prowadzeniem działalności gospodarczej.

(4) Często bardzo trudne jest dokładne określenie zakresu wykorzystywania do celów niezwiązanych z prowadzeniem działalności gospodarczej, a nawet jeśli jest to możliwe, procedura jest zwykle skomplikowana. W ramach upoważnienia, którego dotyczy wniosek, kwota podatku VAT od wydatków podlegających odliczeniu w przypadku samochodów osobowych, które nie są używane wyłącznie do celów działalności gospodarczej, powinna, z pewnymi wyjątkami, stanowić zryczałtowaną stawkę procentową. W oparciu o obecnie dostępne informacje władze Estonii uznają, że właściwa jest stawka 50 %. Jednocześnie w celu uniknięcia podwójnego opodatkowania należy zawiesić wymóg rozliczania się z VAT w przypadku wykorzystywania samochodów osobowych do celów niezwiązanych z prowadzeniem działalności gospodarczej, jeśli zostały one objęte ograniczeniem dopuszczonym w niniejszej decyzji. Ten środek upraszczający eliminuje konieczność prowadzenia ewidencji dotyczącej wykorzystywania samochodów firmowych do celów niezwiązanych z prowadzeniem działalności gospodarczej, a jednocześnie uniemożliwia uchylanie się od opodatkowania wynikające z niewłaściwego prowadzenia dokumentacji.

(5) Ograniczenie prawa do odliczenia na podstawie wnioskowanego upoważnienia powinno mieć zastosowanie do podatku VAT zapłaconego w związku z zakupem, leasingiem, nabyciem wewnątrzwspólnotowym i przywozem określonych samochodów osobowych oraz związanymi z tymi samochodami wydatkami, w tym zakupem paliwa.

(6) Wnioskowane upoważnienie powinno mieć zastosowanie wyłącznie do samochodów osobowych o maksymalnej dopuszczalnej masie nieprzekraczającej 3 500 kilogramów i posiadających nie więcej niż osiem miejsc siedzących oprócz siedzenia kierowcy. Wykorzystywanie do celów niezwiązanych z prowadzeniem działalności gospodarczej samochodów osobowych o masie przekraczającej 3 500 kilogramów lub posiadających więcej niż osiem miejsc siedzących oprócz siedzenia kierowcy jest bardzo ograniczone ze względu na właściwości tych samochodów lub rodzaj działalności gospodarczej, do której są wykorzystywane. Należy również przedstawić szczegółowy wykaz kategorii samochodów osobowych nieobjętych tym upoważnieniem, w oparciu o ich konkretne zastosowanie.

(7) Upoważnienie powinno być ograniczone w czasie do dnia 31 grudnia 2017 r. w celu umożliwienia weryfikacji konieczności i skuteczności jego stosowania oraz wskaźnika stosunku między wykorzystaniem do celów działalności gospodarczej i do innych celów będącego podstawą tego upoważnienia.

(8) W przypadku gdyby Estonia uznała, że konieczne jest przedłużenie obowiązywania tego upoważnienia na okres po 2017 r., powinna przedłożyć Komisji najpóźniej dnia 31 marca 2017 r. sprawozdanie obejmujące przegląd stosowanej stawki procentowej wraz z wnioskiem o przedłużenie.

(9) Odstępstwo to będzie miało znikomy wpływ na ogólną kwotę wpływów z podatków pobieranych na końcowym etapie konsumpcji i nie będzie mieć negatywnego wpływu na zasoby własne Unii pochodzące z podatku VAT,

PRZYJMUJE NINIEJSZĄ DECYZJĘ:

Artykuł  1

W drodze odstępstwa od art. 168 i 168a dyrektywy 2006/112/WE Estonia zostaje niniejszym upoważniona do ograniczenia do 50 % prawa do odliczenia podatku od wartości dodanej (VAT) naliczonego w związku z wydatkami dotyczącymi samochodów osobowych, które nie są wykorzystywane wyłącznie do celów działalności gospodarczej.

Artykuł  2

W drodze odstępstwa od art. 26 ust. 1 lit. a) dyrektywy 2006/112/WE Estonia nie uznaje za świadczenie usług za wynagrodzeniem wykorzystywania do celów niezwiązanych z działalnością gospodarczą samochodu osobowego wchodzącego w skład aktywów przedsiębiorstwa podatnika, jeśli samochód ten został objęty ograniczeniem dopuszczonym na mocy art. 1 niniejszej decyzji.

Artykuł  3

Wydatki, o których mowa w art. 1, obejmują zakup, leasing, nabycie wewnątrzwspólnotowe i przywóz samochodów osobowych, które nie są wykorzystywane wyłącznie do celów działalności gospodarczej, jak również wydatki związane z takimi samochodami, w tym zakup paliwa.

Artykuł  4

Niniejsza decyzja ma zastosowanie wyłącznie do samochodów osobowych o maksymalnej dopuszczalnej masie nieprzekraczającej 3 500 kilogramów i posiadających nie więcej niż osiem miejsc siedzących oprócz siedzenia kierowcy.

Artykuł  5

Art. 1. i 2 nie mają zastosowania do następujących kategorii samochodów osobowych:

a) samochodów zakupionych w celu odsprzedaży, wynajmu lub leasingu;

b) samochodów wykorzystywanych do przewozu pasażerów za opłatą, w tym usług taksówkowych;

c) samochodów wykorzystywanych do świadczenia usług nauki jazdy.

Artykuł  6  ²

1. Niniejsza decyzja staje się skuteczna z dniem jej notyfikacji.

Niniejsza decyzja wygasa z dniem 31 grudnia 2020 r.

2. Wniosek o przedłużenie upoważnienia przewidzianego niniejszą decyzją musi zostać przedłożony Komisji do dnia 31 marca 2020 r. wraz ze sprawozdaniem zawierającym przegląd stawki procentowej określonej w art. 1.

Artykuł  7

Niniejsza decyzja skierowana jest do Republiki Estońskiej.

Sporządzono w Brukseli dnia 7 listopada 2014 r.

	W imieniu Rady
	P. C. PADOAN
	Przewodniczący

¹ Dz.U. L 347 z 11.12.2006, s. 1.

² Art. 6 zmieniony przez art. 1 decyzji nr (UE) 2017/1854 z dnia 10 października 2017 r. (Dz.U.UE.L.2017.265.17) zmieniającej nin. decyzję z dniem 1 stycznia 2018 r.