Decyzja wykonawcza 2019/1389 upoważniająca do stosowania odstępstw od rozporządzenia Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) nr 1307/2013 oraz od rozporządzenia delegowanego Komisji (UE) nr 639/2014 w odniesieniu do spełniania określonych warunków dotyczących płatności z tytułu zazieleniania za rok składania wniosków 2019 w Belgii, Hiszpanii, we Francji, na Litwie, w Polsce i Portugalii

Dzienniki UE

Dz.U.UE.L.2019.230.3

Akt obowiązujący
Wersja od: 6 września 2019 r.

DECYZJA WYKONAWCZA KOMISJI (UE) 2019/1389
z dnia 4 września 2019 r.
upoważniająca do stosowania odstępstw od rozporządzenia Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) nr 1307/2013 oraz od rozporządzenia delegowanego Komisji (UE) nr 639/2014 w odniesieniu do spełniania określonych warunków dotyczących płatności z tytułu zazieleniania za rok składania wniosków 2019 w Belgii, Hiszpanii, we Francji, na Litwie, w Polsce i Portugalii

(notyfikowana jako dokument nr C(2019) 6438)

(Jedynie teksty w języku francuskim, hiszpańskim, litewskim, niderlandzkim, polskim i portugalskim są autentyczne)

(Dz.U.UE L z dnia 6 września 2019 r.)

KOMISJA EUROPEJSKA,

uwzględniając Traktat o funkcjonowaniu Unii Europejskiej,

uwzględniając rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) nr 1307/2013 z dnia 17 grudnia 2013 r. ustanawiające przepisy dotyczące płatności bezpośrednich dla rolników na podstawie systemów wsparcia w ramach wspólnej polityki rolnej oraz uchylające rozporządzenie Rady (WE) nr 637/2008 i rozporządzenie Rady (WE) nr 73/2009 1 , w szczególności jego art. 69 ust. 1,

a także mając na uwadze, co następuje:

(1) W tytule III rozdział 3 rozporządzenia (UE) nr 1307/2013 przewiduje się płatność z tytułu praktyk rolniczych korzystnych dla klimatu i środowiska ("płatność z tytułu zazieleniania"). Praktyki te obejmują dywersyfikację upraw i obszary proekologiczne. Dodatkowe przepisy dotyczące tych praktyk określono w rozdziale 3 rozporządzenia delegowanego Komisji (UE) nr 639/2014 2 .

(2) Na podstawie art. 44 ust. 4 rozporządzenia (UE) nr 1307/2013 do celów dywersyfikacji upraw grunt ugorowany jest uznawany za uprawę inną niż trawa lub inne zielne rośliny pastewne. Oznacza to, że grunty, na których odbywał się wypas lub z których zebrano plony do celów produkcyjnych, nie mogą być uznane za grunty ugorowane.

(3) Zgodnie z art. 45 ust. 2 rozporządzenia delegowanego (UE) nr 639/2014 grunty ugorowane mogą zostać uznane za obszar proekologiczny do celów art. 46 ust. 2 akapit pierwszy lit. a) rozporządzenia (UE) nr 1307/2013, pod warunkiem że nie prowadzi się na nich produkcji rolnej.

(4) Na podstawie art. 45 ust. 9 rozporządzenia delegowanego (UE) nr 639/2014 obszary międzyplonów lub okrywy zielonej mogą zostać uznane za obszar proekologiczny do celów art. 46 rozporządzenia (UE) nr 1307/2013, pod warunkiem że zostały one ustanowione poprzez wysianie mieszanki gatunków roślin uprawnych oraz pod warunkiem że warunki określone w art. 46 rozporządzenia (UE) nr 1307/2013 zostały spełnione. Państwa członkowskie muszą ustanowić wykaz mieszanek gatunków roślin uprawnych, które mają być stosowane, oraz ustalić na poziomie krajowym, regionalnym, podregionalnym lub na poziomie gospodarstwa okres, przez jaki należy utrzymywać międzyplony lub okrywę zieloną zadeklarowane jako obszar proekologiczny. Okres ten nie może być krótszy niż osiem tygodni. Ponadto obszary międzyplonów lub okrywy zielonej nie obejmują obszarów upraw ozimych, które są wysiewane jesienią, zwykle z przeznaczeniem do zbiorów lub do wypasu.

(5) Belgia, Hiszpania, Francja, Litwa, Polska i Portugalia zdecydowały, że obszary gruntów ugorowanych, spełniające kryteria określone art. 45 ust. 2 rozporządzenia delegowanego (UE) nr 639/2014, oraz obszary międzyplonów lub okrywy zielonej, spełniające kryteria określone w art. 45 ust. 9 wspomnianego rozporządzenia, mogą zostać uznane za obszary proekologiczne zgodnie z art. 46 ust. 2 akapit pierwszy lit. a) oraz i) rozporządzenia (UE) nr 1307/2013.

(6) Belgia, Hiszpania, Francja, Litwa, Polska i Portugalia poinformowały Komisję, że dotkliwa susza, jakiej doświadczyły te państwa wiosną i latem, wywarła skumulowane skutki ze szkodą dla działalności rolniczej, wywierając presję na plony roślin wykorzystywanych do żywienia zwierząt, w szczególności na użytki zielone i pastwiska.

(7) Klęska suszy doprowadziła do obniżenia rezerw zielonki w sektorach produkcji zwierzęcej i uniemożliwiła zgromadzenie zapasów. Sytuacja ta wzbudziła obawy, w szczególności ze względu na rosnące koszty wynikające z niedoboru produkcji, co zagraża rentowności przedmiotowych gospodarstw.

(8) Aby umożliwić rolnikom na dotkniętych suszą obszarach wykorzystanie w jak największym stopniu dostępnych obszarów do celów żywienia zwierząt, Belgia, Hiszpania, Francja, Litwa, Polska i Portugalia zwróciły się z wnioskiem o zezwolenie na stosowanie odstępstwa od określonych warunków związanych z płatnością z tytułu zazieleniania w odniesieniu do gruntów ugorowanych, co do których stwierdzono, że spełniają wymogi w zakresie dywersyfikacji upraw lub obszaru proekologicznego zgodnie z, odpowiednio, art. 44 ust. 4 i art. 46 ust. 2 akapit pierwszy lit. a) rozporządzenia (UE) nr 1307/2013.

(9) Z tych samych powodów Belgia, Francja, Litwa i Polska zwróciły się z wnioskiem o zezwolenie na stosowanie odstępstwa od określonych warunków związanych z płatnością z tytułu zazieleniania w odniesieniu do obszarów międzyplonów lub okrywy zielonej, które zostały uznane za spełniające wymogi obszaru proekologicznego zgodnie z art. 46 ust. 2 akapit pierwszy lit. i) rozporządzenia (UE) nr 1307/2013.

(10) Oprócz tego niektórzy rolnicy we Francji, na Litwie i w Polsce nie byli w stanie wysiać międzyplonów ani okrywy zielonej we właściwym czasie ze względu na ekstremalne warunki pogodowe, które sprawiły, że stan gleby był nieodpowiedni do podjęcia prac przygotowawczych. W związku z tym będą oni mieli trudności z realizacją planu upraw, jeżeli okres, podczas którego muszą być utrzymywane obszary międzyplonów, nie zostanie skrócony, zwłaszcza jeśli planują oni następnie wysiew upraw ozimych. Jeżeli rolnicy nie wykorzystają tego optymalnego czasu, powstanie ryzyko, że będą zmuszeni zasiać uprawy ozime w złych warunkach, a to zagroziłoby przyszłym plonom tych upraw.

(11) Z uwagi na dotkliwość suszy w 2019 r. na dotkniętych nią obszarach i jej skutki należy przewidzieć odstępstwa od art. 44 ust. 4 rozporządzenia (UE) nr 1307/2013 w odniesieniu do gruntów ugorowanych do celów dywersyfikacji upraw, od art. 45 ust. 2 rozporządzenia delegowanego (UE) nr 639/2014 w odniesieniu do gruntów ugorowanych do celów kwalifikacji jako obszary proekologiczne zgodnie z art. 46 ust. 2 akapit pierwszy lit. a) rozporządzenia (UE) nr 1307/2013 oraz od art. 45 ust. 9 rozporządzenia delegowanego (UE) nr 639/2014 w odniesieniu do obszarów międzyplonów lub okrywy zielonej w celu uznania ich za obszary proekologiczne zgodnie z art. 46 ust. 2 akapit pierwszy lit. i) rozporządzenia (UE) nr 1307/2013.

(12) W celu spełnienia wymogów określonych w art. 69 ust. 1 rozporządzenia (UE) nr 1307/2013 niniejsza decyzja powinna jednak przewidywać odstępstwa od obowiązku dywersyfikacji upraw i utrzymywania obszarów proekologicznych jedynie w takim zakresie i przez taki okres, w jakim jest to niezbędne. Dlatego odstępstwa przewidziane w niniejszej decyzji powinny mieć zastosowanie do rolników prowadzących gospodarstwa na obszarach formalnie uznanych przez właściwe organy zainteresowanych państw członkowskich za dotknięte suszą, która doprowadziła do znacznych niedoborów zasobów zielonki. Należy również ustanowić dalsze warunki w celu odpowiedniego ukierunkowania odstępstwa.

(13) Biorąc pod uwagę dostępność innych instrumentów oraz specyfikę dotkniętych suszą obszarów, w tym istniejące systemy rolnicze i użytkowanie gruntów, Belgia, Hiszpania, Francja, Litwa, Polska i Portugalia powinny mieć możliwość zdecydowania, które z tych odstępstw mają zastosowanie na dotkniętych suszą obszarach i w jakim zakresie, o ile spełnione są warunki określone w niniejszej decyzji. Przy podejmowaniu decyzji w sprawie zastosowania odstępstw na dotkniętych suszą obszarach państwa te powinny należycie uwzględnić cele praktyk rolniczych korzystnych dla klimatu i środowiska, a w szczególności konieczność wystarczającej ochrony jakości gleby oraz jakości zasobów naturalnych i różnorodności biologicznej, zwłaszcza w okresach najbardziej newralgicznych dla kwitnienia i lęgu ptaków.

(14) Aby zapewnić skuteczność odstępstw dopuszczonych na mocy niniejszej decyzji, Belgia, Hiszpania, Francja, Litwa, Polska i Portugalia powinny podjąć swoje decyzje w terminie 14 dni od daty notyfikacji niniejszej decyzji oraz powiadomić Komisję o swoich decyzjach w ciągu 7 dni od daty ich podjęcia.

(15) Aby umożliwić Komisji monitorowanie właściwego stosowania odpowiednich przepisów oraz skutków odstępstw, Belgia, Hiszpania, Francja, Litwa, Polska i Portugalia powinny dostarczyć informacje na temat liczby hektarów objętych odstępstwem na potrzeby oceny wpływu odstępstw na cele środowiskowe w zakresie dywersyfikacji upraw i obszarów proekologicznych ustanowionych na mocy rozporządzenia (UE) nr 1307/2013. Informacje te należy dostarczyć Komisji do dnia 15 grudnia 2019 r. z wykorzystaniem istniejących instrumentów zarządzania. W tym samym terminie Belgia, Hiszpania, Francja, Litwa, Polska i Portugalia powinny przedstawić Komisji ocenę wpływu odstępstwa na cele środowiskowe oraz cele związane z różnorodnością biologiczną i klimatem w kontekście obszarów proekologicznych, międzyplonów i dywersyfikacji upraw oraz, w stosownych przypadkach, opis środków mających na celu ograniczenie stwierdzonych negatywnych skutków.

(16) Środki przewidziane w niniejszej decyzji są zgodne z opinią Komitetu ds. Płatności Bezpośrednich,

PRZYJMUJE NINIEJSZĄ DECYZJĘ:

Artykuł  1

Zakres odstępstw

1. 
Na zasadzie odstępstwa od art. 44 ust. 4 rozporządzenia (UE) nr 1307/2013 w odniesieniu do roku składania wniosków 2019 Belgia, Hiszpania, Francja, Litwa, Polska i Portugalia mogą zdecydować, że grunty ugorowane uznaje się za uprawy odrębne, mimo że na gruntach tych odbywał się wypas lub zebrano z nich plony do celów produkcyjnych.
2. 
Na zasadzie odstępstwa od art. 45 ust. 2 rozporządzenia delegowanego (UE) nr 639/2014 w odniesieniu do roku składania wniosków 2019 Belgia, Hiszpania, Francja, Litwa, Polska i Portugalia mogą zdecydować, że grunty ugorowane uznaje się za obszar proekologiczny zgodnie z art. 46 ust. 2 akapit pierwszy lit. a) rozporządzenia (UE) nr 1307/2013, mimo że na gruntach tych odbywał się wypas lub zebrano z nich plony do celów produkcyjnych.
3. 
Na zasadzie odstępstwa od art. 45 ust. 9 rozporządzenia delegowanego (UE) nr 639/2014 w odniesieniu do roku składania wniosków 2019 Belgia, Francja, Litwa i Polska mogą podjąć decyzję o dowolnym z poniższych kryteriów uznania za obszary proekologiczne zgodnie z art. 46 ust. 2 akapit pierwszy lit. i) rozporządzenia (UE) nr 1307/2013, a mianowicie:
a)
że obszary międzyplonów lub okrywy zielonej mogą zostać ustanowione bez wysiewu mieszanki gatunków roślin uprawnych, pod warunkiem że zasiane rośliny są trawami lub innymi zielnymi roślinami pastewnymi;
b)
że obszary międzyplonów lub okrywy zielonej mogą obejmować obszary upraw ozimych, które są wysiewane jesienią, zwykle z przeznaczeniem do zbiorów lub do wypasu.
4. 
Na zasadzie odstępstwa od art. 45 ust. 9 akapit drugi rozporządzenia delegowanego (UE) nr 639/2014 w odniesieniu do roku składania wniosków 2019 Francja, Litwa i Polska mogą skrócić minimalny obowiązkowy okres, w którym należy utrzymywać obszary międzyplonów lub okrywy zielonej zgodnie z tym przepisem, pod warunkiem że następnie zostaną wysiane uprawy ozime.
Artykuł  2

Obszary objęte odstępstwami

Decyzje, o których mowa w art. 1, mają zastosowanie wyłącznie do obszarów, na których znajdują się poszkodowane zwierzęta gospodarskie lub w przypadku art. 1 ust. 4 - do obszarów, na których stan gleby był nieodpowiedni do celów prac przygotowawczych przed siewem w odpowiednim czasie, co uniemożliwia przestrzeganie art. 45 ust. 9 rozporządzenia delegowanego (UE) nr 639/2014, i które zostały oficjalnie uznane przez właściwe organy Belgii, Hiszpanii, Francji, Litwy, Polski i Portugalii za dotknięte klęską suszy w 2019 r.

Artykuł  3

Termin

Decyzje, o których mowa w art. 1, są podejmowane w ciągu 14 dni od daty notyfikacji niniejszej decyzji.

Artykuł  4

Powiadomienia

1. 
W terminie 7 dni od daty podjęcia decyzji, o których mowa w art. 1, Belgia, Hiszpania, Francja, Litwa, Polska i Portugalia powiadamiają Komisję o:
a)
obszarach oficjalnie uznanych przez właściwe organy za dotknięte klęską suszy w 2019 r.;
b)
decyzjach podjętych na podstawie art. 1, w tym o charakterze odstępstw stosowanych na poziomie NUTS 3 oraz o uzasadnieniu stosowania odstępstw na danych obszarach.
2. 
Najpóźniej do dnia 15 grudnia 2019 r. Belgia, Hiszpania, Francja, Litwa, Polska i Portugalia powiadamiają Komisję o liczbie gospodarstw, w których zastosowano odstępstwa przewidziane w art. 1, oraz o liczbie hektarów, w odniesieniu do których zastosowano odstępstwa przewidziane w art. 1. Informacje te są przekazywane na poziomie NUTS 3. W tym samym terminie Belgia, Hiszpania, Francja, Litwa, Polska i Portugalia przedstawiają Komisji ocenę wpływu odstępstwa na cele środowiskowe oraz cele związane z różnorodnością biologiczną i klimatem w kontekście obszarów proekologicznych, międzyplonów i dywersyfikacji upraw oraz, w stosownych przypadkach, opis środków mających na celu ograniczenie stwierdzonych negatywnych skutków.
Artykuł  5

Adresaci

Niniejsza decyzja skierowana jest do Królestwa Belgii, Królestwa Hiszpanii, Republiki Francuskiej, Republiki Litewskiej, Rzeczypospolitej Polskiej i Republiki Portugalskiej.

Sporządzono w Brukseli dnia 4 września 2019 r.
W imieniu Komisji
Phil HOGAN
Członek Komisji
1 Dz.U. L 347 z 20.12.2013, s. 608.
2 Rozporządzenie delegowane Komisji (UE) nr 639/2014 z dnia 11 marca 2014 r. w sprawie uzupełnienia rozporządzenia Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) nr 1307/2013 ustanawiającego przepisy dotyczące płatności bezpośrednich dla rolników na podstawie systemów wsparcia w ramach wspólnej polityki rolnej oraz zmiany załącznika X do tego rozporządzenia (Dz.U. L 181 z 20.6.2014, s. 1).

© Unia Europejska, http://eur-lex.europa.eu/
Za autentyczne uważa się wyłącznie dokumenty Unii Europejskiej opublikowane w Dzienniku Urzędowym Unii Europejskiej.