Decyzja 2018/416 upoważniająca do otwarcia negocjacji dotyczących zmienionego Porozumienia lizbońskiego w sprawie nazw pochodzenia i oznaczeń geograficznych

Dzienniki UE

Dz.U.UE.L.2018.75.23

Akt indywidualny

Wersja od: 19 marca 2018 r.

DECYZJA RADY (UE) 2018/416

z dnia 5 marca 2018 r.

upoważniająca do otwarcia negocjacji dotyczących zmienionego Porozumienia lizbońskiego w sprawie nazw pochodzenia i oznaczeń geograficznych

RADA UNII EUROPEJSKIEJ,

uwzględniając Traktat o funkcjonowaniu Unii Europejskiej, w szczególności jego art. 207 oraz w związku z art. 218 ust. 3 i 4,

uwzględniając zalecenie Komisji Europejskiej,

a także mając na uwadze, co następuje:

(1) Porozumienie lizbońskie o ochronie nazw pochodzenia i ich międzynarodowej rejestracji z 1958 r. jest traktatem zarządzanym przez Światową Organizację Własności Intelektualnej (WIPO). Jest ono otwarte dla stron Konwencji paryskiej o ochronie własności przemysłowej. Jego członkami jest 28 umawiających się stron, w tym siedem państw członkowskich Unii (Bułgaria, Republika Czeska, Francja, Włochy, Węgry, Portugalia i Słowacja).

(2) Międzynarodowy system ustanowiony porozumieniem lizbońskim jest obecnie przedmiotem przeglądu, tak by dzięki ulepszeniom przyciągnął większą liczbę członków, zachowując jednocześnie swoje zasady i cele. W oparciu o postępy poczynione przez grupę roboczą, która w październiku 2014 r. przygotowała podstawowy wniosek dotyczący wprowadzenia zmian, w dniach 11-21 maja 2015 r. odbyła się w Genewie konferencja dyplomatyczna służąca przyjęciu zmienionego Porozumienia lizbońskiego w sprawie nazw pochodzenia i oznaczeń geograficznych (zwanego dalej "zmienionym porozumieniem lizbońskim").

(3) Z uwagi na kluczową rolę, jaką odgrywa w handlu międzynarodowym ochrona własności intelektualnej, w szczególności ochrona nazw pochodzenia i oznaczeń geograficznych, zmienione porozumienie lizbońskie wchodzi w zakres wspólnej polityki handlowej Unii. Zmienione porozumienie lizbońskie dotyczy handlu międzynarodowego - zasadniczym celem tego porozumienia jest bowiem promowanie i ułatwianie tego handlu i ma ono na ten handel bezpośredni i natychmiastowy wpływ ¹ . Wspólna polityka handlowa jest objęta zakresem wyłącznych kompetencji Unii zgodnie z art. 3 ust. 1 lit. e) Traktatu o funkcjonowaniu Unii Europejskiej (TFUE). W związku z tym negocjacje dotyczące zmienionego porozumienia lizbońskiego należą do wyłącznej kompetencji Unii.

(4) Zgodnie z art. 207 ust. 3 i art. 218 ust. 3 negocjatorem Unii w sprawach należących do jej wyłącznej kompetencji jest Komisja ² ,

PRZYJMUJE NINIEJSZĄ DECYZJĘ:

Artykuł  1

Komisja zostaje niniejszym upoważniona do otwarcia negocjacji zmienionego Porozumienia lizbońskiego w sprawie nazw pochodzenia i oznaczeń geograficznych.

Negocjacje są prowadzone w konsultacji ze specjalnym komitetem, o którym mowa w art. 207 ust. 3 TFUE.

Artykuł  2

Niniejsza decyzja jest skierowana do Komisji.

Sporządzono w Brukseli dnia 5 marca 2018 r.

	W imieniu Rady
	N. DIMOV
	Przewodniczący

¹ Wyrok Trybunału Sprawiedliwości z dnia 25 października 2017 r. w sprawie C-389/15, Komisja przeciwko Radzie, ECLI:EU: C:2017:798.

² Tamże, pkt 76.