Decyzja 2019/307 upoważniająca Austrię i Rumunię do wyrażenia zgody, w interesie Unii Europejskiej, na przystąpienie Hondurasu do Konwencji haskiej z 1980 r. dotyczącej cywilnych aspektów uprowadzenia dziecka za granicę

Dzienniki UE

Dz.U.UE.L.2019.51.13

Akt indywidualny
Wersja od: 22 lutego 2019 r.

DECYZJA RADY (UE) 2019/307
z dnia 18 lutego 2019 r.
upoważniająca Austrię i Rumunię do wyrażenia zgody, w interesie Unii Europejskiej, na przystąpienie Hondurasu do Konwencji haskiej z 1980 r. dotyczącej cywilnych aspektów uprowadzenia dziecka za granicę

RADA UNII EUROPEJSKIEJ,

uwzględniając Traktat o funkcjonowaniu Unii Europejskiej, w szczególności jego art. 81 ust. 3 w związku z art. 218 ust. 6 lit. b),

uwzględniając wniosek Komisji Europejskiej,

uwzględniając opinię Parlamentu Europejskiego 1 ,

a także mając na uwadze, co następuje:

(1) Unia Europejska wyznaczyła jako jeden ze swoich celów wspieranie ochrony praw dziecka, zgodnie z art. 3 Traktatu o Unii Europejskiej. Środki ochrony dzieci przed bezprawnym uprowadzeniem lub zatrzymaniem stanowią zasadniczą część tej polityki.

(2) Rada przyjęła rozporządzenie (WE) nr 2201/2003 2  (zwane dalej "rozporządzeniem Bruksela II bis"), którego celem jest ochrona dzieci przed szkodliwymi skutkami bezprawnego uprowadzenia lub zatrzymania i ustanowienie procedur zapewniających niezwłoczny powrót dziecka do państwa jego zwykłego pobytu, a także zapewnienie ochrony prawa do kontaktów z dzieckiem i do pieczy nad nim.

(3) Rozporządzenie Bruksela II bis uzupełnia i wzmacnia Konwencję haską z dnia 25 października 1980 r. dotyczącą cywilnych aspektów uprowadzenia dziecka za granicę (zwaną dalej "konwencją haską z 1980 r."), która ustanawia, na szczeblu międzynarodowym, system obowiązków i współpracę między umawiającymi się państwami oraz między organami centralnymi, których celem jest zapewnienie niezwłocznego powrotu bezprawnie uprowadzonych lub zatrzymanych dzieci.

(4) Wszystkie państwa członkowskie Unii są stronami konwencji haskiej z 1980 r.

(5) Unia zachęca państwa trzecie do przystąpienia do konwencji haskiej z 1980 r. i wspiera właściwe wdrażanie konwencji haskiej z 1980 r., uczestnicząc, wraz z państwami członkowskimi, między innymi w komisjach specjalnych organizowanych regularnie przez Haską Konferencję Prawa Prywatnego Międzynarodowego.

(6) Wspólne ramy prawne mające zastosowanie między państwami członkowskimi Unii a państwami trzecimi można uznać za najlepsze rozwiązanie w delikatnych sprawach uprowadzenia dziecka za granicę.

(7) Konwencja haska z 1980 r. przewiduje, że ma ona zastosowanie w stosunkach między państwem przystępującym a umawiającymi się państwami, które złożyły oświadczenie o wyrażeniu zgody na to przystąpienie.

(8) Konwencja haska z 1980 r. nie pozwala regionalnym organizacjom integracji gospodarczej, takim jak Unia, na zostanie jej stroną. Unia nie może zatem przystąpić do niej ani złożyć oświadczenia o wyrażeniu zgody dotyczącej państwa przystępującego.

(9) Zgodnie z opinią 1/13 Trybunału Sprawiedliwości Unii Europejskiej 3  oświadczenia o wyrażeniu zgody na mocy konwencji haskiej z 1980 r. wchodzą w zakres wyłącznej kompetencji zewnętrznej Unii.

(10) Honduras złożył dokument przystąpienia do konwencji haskiej z 1980 r. w dniu 20 grudnia 1993 r. Konwencja haska z 1980 r. weszła w życie w Hondurasie w dniu 1 marca 1994 r.

(11) Wszystkie zainteresowane państwa członkowskie, z wyjątkiem Austrii, Danii i Rumunii, wyraziły już zgodę na przystąpienie Hondurasu do konwencji haskiej z 1980 r. Honduras wyraził zgodę na przystąpienie Bułgarii, Cypru, Estonii, Litwy, Łotwy, Malty i Słowenii do konwencji haskiej z 1980 r. Z oceny sytuacji w Hondurasu wynika, że Austria i Rumunia mogą wyrazić zgodę, w interesie Unii, na przystąpienie Hondurasu zgodnie z warunkami określonymi w konwencji haskiej z 1980 r.

(12) Austria i Rumunia powinny zatem zostać upoważnione do złożenia swojego oświadczenia o wyrażeniu zgody, w interesie Unii, na przystąpienie Hondurasu do konwencji haskiej z 1980 r. zgodnie z warunkami określonymi w niniejszej decyzji. Inne państwa członkowskie Unii wyraziły już zgodę na przystąpienie Hondurasu do konwencji haskiej z 1980 r. i nie powinny składać nowych oświadczeń, ponieważ obecne oświadczenia zachowują ważność w świetle prawa międzynarodowego publicznego.

(13) Zjednoczone Królestwo oraz Irlandia są związane rozporządzeniem Bruksela II bis i biorą udział w przyjęciu i stosowaniu niniejszej decyzji.

(14) Zgodnie z art. 1 i 2 Protokołu nr 22 w sprawie stanowiska Danii, załączonego do Traktatu o Unii Europejskiej i Traktatu o funkcjonowaniu Unii Europejskiej, Dania nie uczestniczy w przyjęciu niniejszej decyzji, nie jest nią związana ani jej nie stosuje,

PRZYJMUJE NINIEJSZĄ DECYZJĘ:

Artykuł  1
1. 
Austria i Rumunia zostają niniejszym upoważnione do wyrażenia zgody, w interesie Unii, na przystąpienie Hondurasu do konwencji haskiej z 1980 r.
2. 
Austria i Rumunia, najpóźniej do dnia 19 lutego 2020 r., składają oświadczenie o wyrażeniu zgody, w interesie Unii, na przystąpienie Hondurasu do konwencji haskiej z 1980 r. w następującym brzmieniu:

"[PAŃSTWO CZŁONKOWSKIE - pełna nazwa] oświadcza, że wyraża zgodę na przystąpienie Hondurasu do Konwencji haskiej z dnia 25 października 1980 r. dotyczącej cywilnych aspektów uprowadzenia dziecka za granicę, zgodnie z decyzją Rady (UE) 2019/307".

3. 
Austria i Rumunia informują Radę i Komisję o złożeniu swoich oświadczeń o wyrażeniu zgody na przystąpienie Hondurasu do konwencji haskiej z 1980 r. i przekazują Komisji tekst tych oświadczeń w terminie dwóch miesięcy od ich złożenia.
Artykuł  2

Niniejsza decyzja staje się skuteczna z dniem jej notyfikacji.

Artykuł  3

Niniejsza decyzja skierowana jest do Austrii i Rumunii.

Sporządzono w Brukseli dnia 18 lutego 2019 r.
W imieniu Rady
N. BĂDĂLĂU
Przewodniczący
1 Opinia z dnia 31 stycznia 2019 r. (dotychczas nieopublikowana w Dzienniku Urzędowym).
2 Rozporządzenie Rady (WE) nr 2201/2003 z dnia 27 listopada 2003 r. dotyczące jurysdykcji oraz uznawania i wykonywania orzeczeń w sprawach małżeńskich oraz w sprawach dotyczących odpowiedzialności rodzicielskiej, uchylające rozporządzenie (WE) nr 1347/2000 (Dz.U. L 338 z 23.12.2003, s. 1).
3 ECLI:EU:C:2014:2303.

© Unia Europejska, http://eur-lex.europa.eu/
Za autentyczne uważa się wyłącznie dokumenty Unii Europejskiej opublikowane w Dzienniku Urzędowym Unii Europejskiej.