Umowa wewnętrzna między Przedstawicielami Rządów Państw Członkowskich, zebranymi w Radzie, w sprawie finansowania i zarządzania pomocą wspólnotową na mocy Protokołu finansowego do Umowy o Partnerstwie między członkami Grupy Państw Afryki, Karaibów i Pacyfiku a Wspólnotą Europejską i jej Państwami Członkowskimi podpisanej w Cotonou (Benin) dnia 23 czerwca 2000 roku oraz w sprawie przydzielania pomocy finansowej dla krajów i terytoriów zamorskich, do których stosuje się Część Czwartą Traktatu ustanawiającego Wspólnotę Europejską. Bruksela.2000.09.18.

Dzienniki UE

Dz.U.UE.L.2000.317.355

Akt utracił moc

Wersja od: 15 grudnia 2000 r.

UMOWA WEWNĘTRZNA

między Przedstawicielami Rządów Państw Członkowskich, zebranymi w Radzie, w sprawie finansowana i zarządzania pomocą wspólnotową na mocy Protokołu finansowego do Umowy o Partnerstwie między członkami Grupy Państw Afryki, Karaibów i Pacyfiku a Wspólnotą Europejską i jej Państwami Członkowskimi podpisanej w Cotonou (Benin) dnia 23 czerwca 2000 roku oraz w sprawie przydzielania pomocy finansowej dla krajów i terytoriów zamorskich, do których stosuje się Część Czwartą Traktatu ustanawiającego Wspólnotę Europejską

(Dz.U.UE L z dnia 15 grudnia 2000 r.)

PRZEDSTAWICIELE RZĄDÓW PAŃSTW CZŁONKOWSKICH WSPÓLNOTY EUROPEJSKIEJ, ZEBRANI W RADZIE,

uwzględniając Traktat ustanawiający Wspólnotę Europejską,

a także mając na uwadze, co następuje:

(1) Umowa o Partnerstwie między członkami Grupy Państw Afryki, Karaibów i Pacyfiku a Wspólnotą Europejską i jej Państwami Członkowskimi podpisana w Cotonou, Benin, dnia 23 czerwca 2000 roku (zwana dalej "Umową AKP-WE") ustanawia pomoc wspólnotową dla Państw AKP na okres pięcioletni 2000-2005 w wysokości 15.200 milionów EUR. Na tę sumę składa się, z jednej strony, 13.500 milionów EUR z 9. Europejskiego Funduszu Rozwoju (9. EFR), do którego wnoszą udział Państwa Członkowskie, oraz, z drugiej strony, 1.700 milionów EUR z Europejskiego Banku Inwestycyjnego (zwanego dalej "Bankiem").

(2) Dodatkowo wszelkie salda z poprzednich Europejskich Funduszy Rozwoju z dniem wejścia w życie Protokołu finansowego do Umowy AKP-WE przekazuje się do 9. EFR i wykorzystuje zgodnie z warunkami ustanowionymi w Umowie AKP-WE. Przewidywana suma całkowita obejmuje okres 2000-2007. Na ten okres składa się w przybliżeniu okres dwóch lat wymaganych dla ratyfikacji 9. EFR oraz okres dwóch lat następujących po wygaśnięciu 9. EFR.

(3) Decyzję Rady 91/482/EWG z dnia 25 lipca 1991 roku w sprawie stowarzyszenia krajów i terytoriów zamorskich z Europejską Wspólnotą Gospodarczą przedłużono do dnia 28 lutego 2001 roku na mocy decyzji 2000/169/WE⁽¹⁾. Nowa decyzja na podstawie artykułu 187 Traktatu zostanie podjęta przed tą datą. Decyzja ta ustanowi sumę 175 milionów EUR jako sumę pomocy 9. EFR udzielanej krajom i terytoriom zamorskim (zwanym dalej "KTZ"), do której stosuje się Część Czwarta Traktatu. Zabezpiecza się również przydzielenie sumy do 20 milionów EUR, czego podejmie się Bank ze środków własnych w KTZ. Dodatkowo wszelkie salda z poprzednich EFR przyznane KTZ z dniem wejścia w życie niniejszej Umowy przekazuje się do 9. EFR i wykorzystuje zgodnie z warunkami ustanowionymi w wymienionej decyzji.

(4) Przedstawiciele Rządów Państw Członkowskich, zebrani w Radzie, uzgodnili zarezerwowanie 125 milionów EUR na sfinansowanie kosztów ponoszonych przez Komisję przy wprowadzaniu w życie 9. EFR.

(5) W celu wprowadzenia w życie Umowy AKP-WE i przyszłej decyzji dotyczącej stowarzyszenia KTZ (zwanej dalej "decyzją") należy ustanowić 9. EFR oraz określić procedurę przydzielania funduszy i udziałów na rzecz tych funduszy ze strony Państw Członkowskich.

(6) Należy ustalić reguły zarządzania współpracą finansową, ustalić procedurę programowania, badania i zatwierdzania pomocy oraz ustanowić szczegółowe zasady nadzorowania wykorzystania pomocy.

(7) Wnioski dotyczące przydzielania środków finansowych na rzecz 9. EFW, nakreślone w Koordynacji Ministerialnej w imieniu Wspólnoty Europejskiej odnośnie do 3. Ministerialnej Konferencji Negocjacyjnej z dnia 6 i 7 grudnia 1999 roku, zwracają uwagę na intencję Komisji do decentralizowania procesu podejmowania przez nią decyzji administracyjnych oraz podkreślają potrzebę reform zmierzających do ponownego zdefiniowania roli Komisji i Rady w procesie podejmowania decyzji w Europejskim Funduszu Rozwoju.

(8) Deklaracja Rady i Komisji w sprawie procesu tworzenia programów, zapisana w protokole Ministerialnej Konferencji Negocjacyjnej AKP-WE z dnia 2 i 3 lutego 2000 roku, stanowi, że procedurami i wymogami raportowania towarzyszącymi procesowi tworzenia programów należy zarządzać w sposób zdyscyplinowany oraz że należy ocenić i przyjąć role Państw Członkowskich i Komisji w procesie podejmowania decyzji.

(9) Wnioski Rady z dnia 21 maja 1999 roku w sprawie oceny instrumentów i programów rozwojowych Wspólnoty Europejskiej podkreślały różne sposoby, w jakie Rada wzywa Komisję i Państwa Członkowskie do poprawy skuteczności pomocy rozwojowej udzielanej przez Wspólnotę Europejską, włączając dekoncentrację delegacji, zwiększoną koordynację i komplementarność między ofiarodawcami, zmniejszoną liczbę instrumentów, zwiększone zastosowanie kryteriów oceny wyników oraz reorientację pracy komitetów zarządzających rozwojem.

(10) Rada z dnia 21 maja 1999 roku przyjęła Uchwałę w sprawie komplementarności między Wspólnotą a Państwami Członkowskimi na rzecz rozwoju. Rada z dnia 18 maja 2000 roku przyjęła konkluzje w sprawie koordynacji operacyjnej. W tych dokumentach powtórzono potrzebę bliższej koordynacji i komplementarności, jak również potrzebę przewodniej roli kraju partnerskiego w tym procesie.

(11) Przy Komisji należy ustanowić Komitet Przedstawicieli Rządów Państw Członkowskich oraz podobny Komitet powinien powstać przy Banku. Należy zharmonizować pracę Komisji i Banku w celu wprowadzenia w życie Umowy AKP-WE i odpowiednich postanowień decyzji,

po konsultacji z Komisją i Bankiem,

UZGODNILI, CO NASTĘPUJE:

ROZDZIAŁ  I

ŚRODKI FINANSOWE

Artykuł  1

Środki 9. EFR

1. Państwa Członkowskie niniejszym ustanawiają dziewiąty Europejski Fundusz Rozwoju (2000), zwany dalej "9. EFR".

2. 9. EFR składa się z:

a) Sumy do 13.800 milionów EUR wniesionych przez Państwa Członkowskie jak następuje:

Państwo Członkowskie	Udział w milionach EUR
Belgia	540,96
Dania	295,32
Niemcy	3.223,68
Grecja	172,50
Hiszpania	805,92
Francja	3.353,40
Irlandia	85,56
Włochy	1.730,52
Luksemburg	40,02
Niderlandy	720,36
Austria	365,70
Portugalia	133,86
Finlandia	204,24
Szwecja	376,74
Zjednoczone Królestwo	1.751,22
	13.800,00

W ramach tej ogólnej kwoty:

i) 13 500 milionów EUR przeznacza się na rzecz Państw AKP;

ii) 175 milionów EUR przeznacza się na rzecz Państw KTZ;

iii) 125 milionów EUR przeznacza się na rzecz Komisji na koszty związane z wprowadzeniem w życie 9. EFR.

b) Wszelkie salda pozostałe z poprzednich EFR w dniu wejścia w życie Protokołu finansowego do Umowy AKP-WE, jak również wszelkie sumy, które w okresie późniejszym zostają wycofane z projektów trwających w ramach tych EFR, przekazuje się do 9. EFR. Wszelkie środki w ten sposób przekazywane do 9. EFR, a które były uprzednio przeznaczone na rzecz trwającego programu indykatywnego w Państwie AKP, regionie AKP lub KTZ, zostają przeznaczone na rzecz tego Państwa, regionu lub KTZ.

c) Ogólną kwotę przewidzianą na pomoc dla AKP uzupełnia się o pozostałe salda z poprzednich EFR. Całkowita suma środków pokrywa okres 2000-2007 roku.

3. Przychód z narosłych odsetek od przyznanych środków określonych w ustępie 2 niniejszego artykułu, zdeponowanych u pośredników wypłacających należności w Europie, określonych w artykule 37 ustęp 1 załącznika IV do Umowy AKP-WE, zalicza się na poczet jednego lub więcej rachunków bankowych otwartych w imieniu Komisji i wykorzystuje zgodnie z warunkami artykułu 10.

4. Przydział udziałów określonych w ustępie 2 litera a) zmienia się decyzją Rady stanowiącej jednomyślnie, na podstawie wniosku Komisji, w przypadku przystąpienia do Wspólnoty nowego państwa.

5. Środki finansowe można również dostosowywać, na mocy decyzji Rady stanowiącej jednomyślnie, zgodnie z artykułem 62 ustęp 2 Umowy o Partnerstwie AKP-WE.

Artykuł  2

Środki zarezerwowane dla Państw AKP

1. Z całkowitej sumy określonej w artykule 1 ustęp 2 litera a) sumę do 13.500 milionów EUR rezerwuje się dla Państw AKP i przydziela, jak następuje:

a) do 10.000 milionów EUR w formie dotacji, na które składają się sumy do:

i) 9.836 milionów EUR zarezerwowanych na wspieranie programów długoterminowego rozwoju tworzonych zgodnie z artykułami 1-5 załącznika IV do Umowy AKP-WE. Te środki mogą być użyte na finansowanie krótkoterminowych działań nadzwyczajnych zgodnie z artykułem 72 ustęp 3 Umowy AKP-WE;

ii) 90 milionów EUR zarezerwowanych na finansowanie budżetu Centrum Rozwoju Przedsiębiorczości (CRP) zgodnie z postanowieniami załącznika III do Umowy AKP-WE;

iii) 70 milionów EUR zarezerwowanych na finansowanie budżetu Technicznego Centrum Rolnictwa i Współpracy Obszarów Wiejskich zgodnie z postanowieniami załącznika III do Umowy AKP-WE; oraz

iv) 4 miliony EUR na wydatki odnoszące się do Wspólnego Zgromadzenia AKP-WE, ustanowionego na mocy artykułu 17 Umowy AKP-WE;

b) do 1.300 milionów EUR zarezerwowanych na finansowanie wspierania współpracy regionalnej i integracji Państw AKP artykułami 6-14 załącznika IV do Umowy AKP-WE;

c) do 2.200 milionów EUR przeznacza się na finansowanie instrumentu inwestycyjnego zgodnie z warunkami określonymi w załączniku II ("Warunki finansowania") do Umowy AKP-WE, bez uszczerbku dla finansowania subwencji do oprocentowania przewidzianego w artykułach 2-4 załącznika II do Umowy, finansowanych ze środków określonych w artykule 3 litera a) załącznika I do Umowy.

2. Z 13.500 milionów EUR określonych w ustępie 1 można przekazać sumę 1.000 milionów jedynie po ocenie wyników działania podjętej przez Radę w 2004 roku na wniosek Komisji. Te środki, w przypadku ich uruchomienia, rozdziela się odpowiednio do kopert określonych w ustępie 1 litery a), b) i c).

3. Przed wygaśnięciem 9. EFR Państwa Członkowskie, zgodnie z ustępem 7 Protokołu finansowego do Umowy AKP-WE, wraz z Państwami AKP ocenią stopień realizacji zobowiązań i wypłat pieniężnych. W świetle tej oceny określa się potrzebę nowych środków na wsparcie współpracy finansowej, ta potrzeba powinna w brać w pełni pod uwagę środki niezaangażowane i niewypłacone w ramach 9. EFR.

4. Przed wygaśnięciem 9. EFR Państwa Członkowskie wyznaczają datę, po której nie można angażować funduszy 9. EFR.

Artykuł  3

Środki zarezerwowane dla KTZ

1. Ogólna kwota pomocy finansowej dla KTZ przeznaczonej przez Wspólnotę w formie dotacji z ogólnej kwoty określonej w artykule 1 ustęp 2 litera a) wynosi 175 milionów EUR, z czego 155 milionów EUR w formie dotacji i 20 milionów EUR w ramach instrumentu inwestycyjnego. Reguły rządzące wdrażaniem tej pomocy są ustanawiane decyzją Rady o stowarzyszeniu KTZ ze Wspólnotą, przyjętą na podstawie artykułu 187 Traktatu.

2. W przypadku gdy kraj z grupy KTZ staje się niepodległy i przystępuje do Umowy AKP-WE, sumy wskazane w ustępie 1 tego artykułu pomniejsza się, a te wskazane w artykule 2 litera a) punkt i) odpowiednio zwiększa na mocy decyzji Rady stanowiącej jednomyślnie na wniosek Komisji.

Artykuł  4

Środki zarezerwowane na koszty związane z wdrożeniem

Rezerwuje się sumę 125 milionów EUR na finansowanie kosztów związanych z wdrożeniem, ponoszonych przez Komisję w ramach Umowy AKP-WE. Tę sumę spożytkowuje się zgodnie z zasadami określonymi w artykule 10 tej Umowy razem ze środkami określonymi w artykule 1 ustęp 3 tej Umowy.

Artykuł  5

Pożyczki ze środków własnych Banku

1. Kwotę ustanowioną w artykule 1 ustęp 2 dodaje się do 1.720 milionów EUR w formie pożyczek udzielanych przez Bank z jego środków własnych. Te pożyczki udziela się dla celów określonych w załączniku II do Umowy AKP-WE i w obowiązującej decyzji Rady przyjętej na podstawie artykułu 187 Traktatu odnośnie do KTZ (zwaną dalej "decyzją"), zgodnie z warunkami przewidzianymi w jej statucie i istotnymi przepisami i postanowieniami o warunkach finansowania inwestycji ustanowionych w wyżej wymienionych Załączniku i decyzji.

2. Te pożyczki przeznacza się:

a) sumę do 1.700 milionów EUR na operacje finansujące przeprowadzane w Państwach AKP;

b) sumę 20 milionów EUR na operacje finansujące przeprowadzane w KTZ.

Artykuł  6

Gwarancja dla Banku

1. Państwa Członkowskie zobowiązują się działać jako poręczyciel dla Banku, zrzekając się wszelkich praw do sprzeciwu i proporcjonalnie do swojego udziału w kapitale Banku, w odniesieniu do wszystkich zobowiązań finansowych wynikających dla jego pożyczkobiorców z umów o pożyczkę zawartych przez Bank z jego środków własnych na podstawie artykułu 1 załącznika II do Umowy AKP-WE i odpowiednich postanowień decyzji.

2. Gwarancje określone w ustępie 1 ograniczają się do 75 % całkowitej sumy kredytów otwartych przez Bank w ramach wszystkich umów o pożyczkę; stosuje się je do pokrycia wszelkiego ryzyka.

3. Przedsięwzięcia wynikające z ustępu 1 podlegają umowom gwarancyjnym między każdym Państwem Członkowskim a Bankiem.

Artykuł  7

Operacje zarządzane przez Bank w ramach poprzednich EFR

1. Wpłaty do Banku dokonane odnośnie do specjalnych pożyczek przyznanych Państwom AKP, KTZ i francuskim departamentom zamorskim, wraz z wpływami pieniężnymi i dochodem z operacji na kapitale ryzyka, przedsiębranych w ramach poprzednich EFR, zapisuje się na dobro rachunku Państw Członkowskich proporcjonalnie do ich udziałów wniesionych do 9. EFR, z których te sumy pochodzą, chyba że Rada zadecyduje jednomyślnie, na wniosek Komisji, o umieszczeniu ich w rezerwie lub przeznaczeniu na inne cele.

2. Od tych sum z góry odejmuje się wszelkie prowizje należne Bankowi za zarządzanie pożyczkami i operacjami określonymi w ustępie 1.

Artykuł  8

Operacje, którymi zarządza Bank w ramach 9. EFR

1. Wpływy pieniężne i dochód, jakie Bank otrzymuje z operacji dokonywanych w ramach instrumentu inwestycyjnego używa się do dalszych operacji w ramach instrumentu, zgodnie z artykułem 3 załącznika II do Umowy, i po odjęciu wyjątkowych wydatków i pasywów powstających w związku z instrumentem.

2. Bank otrzymuje wynagrodzenie na zasadzie gwarancji pełnej rekompensaty za zarządzanie operacjami instrumentu finansowego. Rada decyduje, kwalifikowaną większością ustanowioną w artykule 21 niniejszej Umowy i na wniosek Komisji sporządzony w porozumieniu z Bankiem, o środkach i mechanizmach wynagradzania Banku, Warunki tej decyzji włącza się do umowy, na mocy której Bank podejmuje się prowadzić te operacje.

Artykuł  9

Koszty związane z zastosowaniem środków 9. EFR

1. Środki określone w artykule 4 tej Umowy są, wraz ze środkami określonymi w artykule 1 ustęp 3, wykorzystywane do pokrycia kosztów administracyjnych i finansowych wynikających z wdrażania środków 9. EFR. Komisja wykorzystuje te środki na następujące cele:

a) koszty administracyjne i finansowe wynikające z zarządzania gotówką 9. EFR;

b) wzmocnienie administracyjnych zdolności Komisji i jej Delegacji w celu zapewnienia płynnego przygotowania i wdrażania operacji finansujących z 9. EFR;

c) finansowanie badań, ocen, audytów lub usług konsultanckich, włączając te w obszarze analizy, diagnozy i formułowania dostosowań strukturalnych i innej polityki; oraz

d) monitorowanie i ocena.

Takiej pomocy nie przydziela się głównym zadaniom Europejskiej służby publicznej, tzn. stałemu personelowi Komisji.

2. Komisja składa roczne, globalne propozycje finansowe do Komitetu EFR określonego w artykule 21, zwanego dalej "Komitetem EFR", w sprawie wykorzystania tych środków włącznie ze sprawozdaniem o działalności w roku poprzedzającym. Komitet EFR wydaje swoją opinię o takich propozycjach finansowych zgodnie z procedurą ustanowioną w artykule 27.

3. Jednakże postępując zgodnie z propozycją Komisji, Rada może zdecydować, kwalifikowaną większością ustanowioną w artykule 21, o użyciu środków określonych w niniejszym artykule do celów innych, niż przewidziano w ustępie 1.

Artykuł  10

Udziały wnoszone do 9. EFR

1. Każdego roku Komisja, biorąc pod uwagę przewidywane przez Bank wymagania dotyczące zarządzania i działania instrumentu inwestycyjnego, ustanawia i komunikuje Radzie przed dniem 15 października oświadczenie o płatnościach, jakich należy dokonać w następnym roku budżetowym, oraz harmonogram wezwań do wniesienia udziałów. Wymaganą sumę uzasadnia Komisja na podstawie jej zdolności do skutecznego zapewnienia proponowanego poziomu środków. Rada decyduje w tej sprawie kwalifikowaną większością określoną w artykule 21, jak również w sprawie każdego, zgodnego z harmonogramem wezwania do wniesienia udziału.

2. Odnośnie do funduszy przekazywanych z poprzednich EFR do 9. EFR, zgodnie z artykułem 1 ustęp 2 litera b), udziały każdego Państwa Członkowskiego oblicza się proporcjonalnie do udziału każdego Państwa Członkowskiego w danym EFR.

3. Wraz ze swoimi rocznymi szacunkami udziałów Komisja wysyła do Rady swoje szacunki zobowiązań i wypłat pieniężnych dla każdego z czterech lat następujących po roku odnoszącym się do wezwania do wniesienia udziałów. Rada zatwierdza i ocenia harmonogram corocznie.

4. W przypadku gdy udziały okażą się niewystarczające dla zaspokojenia rzeczywistych potrzeb 9. EFR w danym roku budżetowym, Komisja przedstawia propozycje płatności uzupełniających do Rady, która podejmuje decyzję jak najszybciej kwalifikowaną większością głosów określoną w artykule 21.

5. Szczegółowe zasady wpłacania udziałów przez Państwa Członkowskie ustala rozporządzenie finansowe określone w artykule 31.

ROZDZIAŁ  II

OBOWIĄZKI KOMISJI I EUROPEJSKIEGO BANKU INWESTYCYJNEGO

Artykuł  11

Finansowa realizacja projektów i programów

1. Komisja podejmuje się finansowej realizacji operacji przeprowadzanych za pomocą środków w formie dotacji innych niż subwencje do oprocentowania. Komisja dokonuje płatności zgodnie z rozporządzeniem finansowym określonym w artykule 31.

2. Bank zarządza w imieniu Wspólnoty instrumentem inwestycyjnym i przeprowadza operacje w jego ramach zgodnie z zasadami określonymi w rozporządzeniu finansowym określonym w artykule 31. W tym kontekście Bank działa w imieniu i na ryzyko Wspólnoty. Wszelkie prawa wynikające z takich operacji, w szczególności prawa wierzyciela i właściciela, przysługują Państwom Członkowskim.

3. Bank podejmuje się finansowej realizacji operacji przeprowadzanych w drodze pożyczek z jego środków własnych, gdzie stosowne, połączonych z subwencjami do oprocentowania pozyskiwanymi ze środków Funduszu na dotacje.

4. Zarówno Komisja, jak i Bank mogą, w przypadku programów lub projektów współfinansowanych przez Państwa Członkowskie lub ich agendy wykonawcze i zgodnych z priorytetami wymienionymi w Krajowych Strategiach Współpracy, określonymi w rozdziale III, powierzyć Państwom Członkowskim lub ich agendom wykonawczym odpowiedzialność za zarządzanie funduszami Unii Europejskiej. Jednakże w pełni zapewnia się oczywistość udziału Unii Europejskiej. Komisja zapewnia rekompensatę finansową za nakładane obciążenia administracyjne.

Artykuł  12

Wymagania dotyczące monitorowania i sprawozdawczości w odniesieniu do postępu we wdrażaniu pomocy z 9. EFR

1. Komisja i Bank monitorują, każde z nich w zakresie, jaki ich dotyczy, wykorzystanie pomocy z 9. EFR przez Państwa AKP, KTZ lub wszelkich innych odbiorców oraz wdrażanie projektów finansowanych przez pomoc z 9. EFR, ze szczególnym uwzględnieniem istotnych celów określonych w artykule 55 i 56 Umowy AKP-WE oraz w odpowiednich postanowieniach decyzji.

2. Bank okresowo informuje Komisję odnośnie do wdrażania projektów finansowanych ze środków 9. EFR, którymi zarządza, zgodnie z procedurami określonymi w wytycznych działania instrumentu inwestycyjnego. Komisja i Bank zapewniają ścisłą koordynację i współpracę we wspieraniu rozwoju sektora prywatnego w Państwach AKP.

3. Komisja i Bank, działając na podstawie artykułów 17, 18 i 19, udzielają Państwom Członkowskim, zebranym w Komitecie EFR, informacji o operacyjnym krajowym i regionalnym wdrażaniu środków z 9. EFR. Taka informacja obejmuje również operacje finansowane z instrumentu inwestycyjnego.

4. Jak określono w artykule 2 ustęp 2 i artykule 2 ustęp 3 niniejszej Umowy, Komisja dostarcza Radzie propozycję oceny wyników globalnych, do podjęcia przez Radę w 2004 roku. Ta ocena w szczególności określi stopień realizacji zobowiązań i wypłat pieniężnych.

Artykuł  13

Oceny

1. Komisja i Bank, każde w zakresie, jaki ich dotyczy, zapewniają, że jakość i wpływ pomocy finansowej finansowanej z 9. EFR są dogłębnie oceniane przez niezależnych oceniających w odniesieniu do głównych sektorów, tematów oraz instrumentów.

2. Bez uszczerbku dla ocen głównych sektorów, tematów oraz instrumentów określonych w ustępie 1, poszczególne projekty mogą być oceniane indywidualnie przez niezależnych oceniających. Oceny projektów mogą być podejmowane z inicjatywy Komisji i wskazane w propozycji finansowania. Państwa Członkowskie mogą również zwrócić się o ocenę projektu, o ile propozycja finansowania jest omawiana w Komitecie EFR.

3. Wszystkie oceny przeprowadza się zgodnie z najlepszą praktyką oceniania, włączając kryteria oceny oraz "Zasady oceny pomocy rozwojowej" ustanowione przez Komitet Pomocy Rozwojowej OECD.

4. Komitet EFR jest powiadamiany o zakończeniu oceny, która następnie może być omawiana, na podstawie artykułu 28 litera c), przez Komitet EFR. Wyniki ocen bierze się pod uwagę w procesie śródokresowych i pełnookresowych ocen strategii współpracy, przewidzianych w artykule 18.

ROZDZIAŁ  III

TWORZENIE PROGRAMÓW

Artykuł  14

Tworzenie programów pomocowych

1. Proces tworzenia programów pomocy udzielanej poszczególnym Państwom AKP podejmuje się zgodnie z artykułami 1-5 załącznika IV do Umowy AKP-WE.

2. Proces tworzenia programów wspierających współpracę i integrację regionalną Państw AKP podejmuje się zgodnie z artykułami 6-14 załącznika IV do Umowy AKP-WE.

3. Tworzenie programów dla tego celu oznacza w szczególności:

a) przygotowanie i opracowanie Krajowej Strategii Współpracy (KSW)/Strategii Współpracy Regionalnej (SWR) opartych na własnych, średnioterminowych celach i strategiach rozwoju danego kraju lub regionu;

b) wyraźne wskazanie przez Wspólnotę indykatywnego przydziału finansowego dającego umieścić się w programie, określonego w artykule 3 załącznika IV, z którego dany kraj lub region może odnieść korzyści w okresie pięcioletnim;

c) przygotowanie i przyjęcie indykatywnego programu wdrożenia KSW lub SWR;

d) proces oceny obejmujący KSW lub SWR, program indykatywny oraz wielkość środków na niego przeznaczonych.

Artykuł  15

KSW i programy indykatywne

1. Na początku procesu tworzenia programu Komisja, wraz z zainteresowanym Państwem AKP oraz po konsultacji z Bankiem, przygotowuje Krajową Strategię Współpracy (KSW) oraz towarzyszący jej program indykatywny na szczeblu terytorialnym.

2. Przygotowanie KS odbywa się we współpracy z przedstawicielstwami Państw Członkowskich w zainteresowanym Państwie AKP. Taka współpraca:

a) o ile to możliwe, ma miejsce poprzez istniejące mechanizmy koordynowania ofiarodawców w zainteresowanym Państwie AKP;

b) jest otwarta na udział Państw Członkowskich, które nie mają stałej reprezentacji w zainteresowanym Państwie AKP, oraz innych ofiarodawców działających w tym Państwie AKP. Państwa Członkowskie, które nie są w stanie brać udziału w zadaniu koordynacyjnym, mają dostęp do informacji o wynikach;

c) angażuje Bank w sprawach odnoszących się do jego operacji i instrumentu inwestycyjnego.

3. Koordynacja na szczeblu terytorialnym podkreśla komunikowane oceny potrzeb, wyników działania, analizy sektorowej a także priorytetów. Zadanie koordynacyjne zapewnia, że KSW i program indykatywny są spójne z inicjatywami, którym przewodzi kraj, takimi jak dokumenty strategii redukcji ubóstwa oraz ramy wszechstronnego rozwoju, w przypadku gdy taki dialog ma miejsce.

4. Wsparcie Wspólnoty w formie dotacji koncentruje się na ograniczonej liczbie sektorów ogniskowych i zapewnia komplementarność z operacjami finansowanymi przez samo Państwo AKP, Państwa Członkowskie i innych ofiarodawców.

5. Każda KSW, włączając projekt jej programu indykatywnego, zostaje określona w jednym dokumencie. Ten dokument jest przedmiotem wymiany poglądów między Państwami Członkowskimi a Komisją w ramach Komitetu EFR. Zgodnie z artykułem 4 ustęp 3 oraz artykułem 5 ustęp 4 załącznika IV do Umowy AKP-WE, program indykatywny zawiera szczegółowe i jasno określone działania na rzecz osiągnięcia celów, w szczególności tych, co do których można podjąć zobowiązania przed następną oceną. Program indykatywny zawiera również wskaźniki wpływu oraz zobowiązania dotyczące polityki sektorowej oraz haromonogram wdrażania i oceniania programu indykatywnego, włączając zobowiązania i rozchód środków pieniężnych.

Bank bierze udział w tej wymianie poglądów. Komitet EFR wydaje opinię o zawartości dokumentu zgodnie z procedurą określoną w artykule 27.

6. Program indykatywny jest następnie przyjmowany za wspólnym porozumieniem Komisji i zainteresowanego Państwa AKP, a po przyjęciu obowiązuje zarówno Wspólnotę, jak i to Państwo. Ukończona KSW i jej program indykatywny są następnie przekazywane do informacji Komitetu EFR.

Jeżeli KSW i program indykatywny zaopiniowane przez Komitet EFR zostaną zasadniczo zmodyfikowane przed podpisaniem ich z zainteresowanym Państwem AKP, poprawioną KSW i program indykatywny przedkłada się do ponownego zaopiniowania przez wspomniany Komitet EFR.

7. Komisja, Bank i Państwa Członkowskie podejmują wszelkie konieczne środki, w szczególności w odniesieniu do procesu wymiany poglądów określonego w ustępie 5 niniejszego artykułu, w celu zapewnienia, aby ustanowienie KSW i odpowiadającego jej programu indykatywnego zostało zakończone w jak najkrótszym czasie. Z wyjątkiem okoliczności wyjątkowych, ten proces należy zakończyć w ciągu dwunastu miesięcy od podpisania Umowy o Partnerstwie.

Artykuł  16

Przydzielanie środków

Na początku procesu tworzenia programu określonego w artykułach 1 i 8 załącznika IV Umowy AKP-WE Komisja, działając na podstawie kryteriów określonych w artykułach 3 i 9 załącznika IV do Umowy AKP-WE uchwala przydzielenie indykatywnej dotacji w ramach środków wyszczególnionych w artykule 2 ustęp 1 litera a) punkt i) i litera b), każdemu krajowi i regionowi AKP, w którym ma miejsce proces tworzenia programu. W tym kontekście określa się dwa elementy przydziału dla każdego kraju, określonego w artykule 3 ustęp 2 załącznika IV do Umowy AKP-WE. Komisja informuje Komitet EFR o tych przydziałach, jak również o wszelkich postanowieniach uczynionych zgodnie z artykułem 3 ustęp 4 załącznika IV.

Komitet EFR wydaje swoją opinię, zgodnie z procedurą określoną w artykule 27, o metodzie wykorzystanej do zastosowania ogólnych kryteriów przydzielania środków, przedstawionych przez Komisję.

Artykuł  17

Roczna ocena programów indykatywnych

1. Zgodnie z artykułem 5 ustęp 4 załącznika IV do Umowy AKP-WE, Komisja razem z każdym Państwem AKP i w ścisłej koordynacji z Państwami Członkowskimi przeprowadza roczną ocenę operacyjną każdego programu indykatywnego. Z Bankiem konsultuje się sprawy dotyczące jego działań i sprawy instrumentu inwestycyjnego.

2. Tę roczną ocenę każdego programu należy zakończyć w okresie 60 dni. Komisja, Bank i Państwa Członkowskie podejmują wszelkie konieczne środki, w szczególności w odniesieniu do procesu wymiany poglądów określonego w ustępie 3 niniejszego artykułu, w celu zapewnienia, że te ramy czasowe zostają dotrzymane.

3. W powyższym okresie 60 dni Komitet EFR omawia ocenę roczną na podstawie dokumentu przedłożonego przez Komisję.

4. Ocenę roczną finalizują Komisja i zainteresowane Państwo AKP. Ostateczne wyniki oceny rocznej przekazuje się do wiadomości Komitetu EFR.

Artykuł  18

Śródokresowe i pełnookresowe oceny KS

1. W połowie i na końcu okresu zastosowania Protokołu finansowego proces oceny, zgodnie z procesem określonym w artykule 5 ustęp 6 i artykule 11 załącznika IV do Umowy AKP-WE, rozszerza się o ocenę i dostosowanie KSW oraz programu indykatywnego na następny okres pięcioletni. Te oceny stanowią integralną część procesu tworzenia programów i zawierają, jako część podstawową, ocenę wpływu współpracy rozwojowej Wspólnoty w odniesieniu do celów i wskaźników określonych w KSW.

Śródokresowe i pełnookresowe oceny każdego Państwa AKP przeprowadzają Komisja i zainteresowane Państwo AKP w ścisłej koordynacji z Państwami Członkowskimi reprezentowanymi w tym Państwie AKP. Bank jest konsultowany w sprawach odnoszących się do jego operacji i operacji instrumentu finansowego.

2. Oceny śródokresowe i pełnookresowe mogą spowodować, że Komisja zaproponuje rewizję przydziału środków na następny okres pięcioletni w świetle bieżących potrzeb i wyników osiąganych przez zainteresowane Państwo AKP.

3. Oceny przeprowadzane w połowie i na zakończenie okresu stosowania Protokołu finansowego, włączając możliwą rewizję przydzielonych środków, finalizuje się w okresie 90 dni. Komisja, Bank i Państwa Członkowskie podejmują wszelkie konieczne środki, w szczególności w odniesieniu do procesu opiniowania przez Komitet EFR, określonego w ustępie 4, w celu zapewnienia, że ramy czasowe dla tych ocen zostają dotrzymane.

4. W okresie przeznaczonym na śródokresowe i pełnookresowe oceny Komitet EFR wydaje swoją opinię, zgodnie z artykułem 27, na podstawie dokumentu dostarczonego przez Komisję, w sprawie:

a) wniosków ze śródokresowych i pełnookresowych ocen;

b) KSW i jej programu indykatywnego;

c) propozycji Komisji dotyczącej przydzielenia środków.

Artykuł  19

Programy regionalne

1. Przygotowanie Strategii Współpracy Regionalnej (SWR) i towarzyszącego jej programu indykatywnego podejmuje Komisja oraz należycie umocowana(-e) organizacja(-e) lub, w przypadku braku takiego mandatu, krajowi urzędnicy zatwierdzający w Państwach AKP w zainteresowanym regionie. W przypadku gdy mianowano regionalnego urzędnika zatwierdzającego, przygotowanie SWR i jej programu indykatywnego podejmuje się w koordynacji z Państwami Członkowskimi.

2. Taka koordynacja obejmuje Bank w sprawach odnoszących się do jego operacji oraz w sprawach instrumentu inwestycyjnego.

3. SWR oraz projekt jego programu indykatywnego określa się w jednolitym dokumencie. Ten dokument podlega wymianie poglądów między Państwami Członkowskimi a Komisją w ramach Komitetu EFR. Komitet EFR wydaje swoją opinię o projekcie SWR i jego programu indykatywnego zgodnie z procedurą określoną w artykule 27, biorąc pod uwagę postanowienia artykułu 23 ustęp 1 niniejszej Umowy.

4. Program indykatywny jest następnie przyjmowany za wspólnym porozumieniem między Komisją a należycie umocowaną(-ymi) regionalną(-ymi) organizacją(-ami) lub, w przypadku braku należycie umocowanej organizacji regionalnej, krajowymi urzędnikami zatwierdzającymi Państw AKP w danym regionie. Program indykatywny jest wiążący, w przypadku przyjęcia, zarówno wobec Wspólnoty, jak i wobec tych Państw.

5. Śródokresową oraz pełnokresową ocenę SWR i programu indykatywnego podejmuje się zgodnie z artykułem 11 załącznika IV do Umowy AKP-WE. W trakcie procesu oceny Komitet EFR wydaje swoją opinię zgodnie z postanowieniami artykułu 27 na podstawie skrótowego dokumentu przedkładanego przez Komisję. Po rozważeniu we wspomnianym Komitecie proces oceny jest finalizowany przez Komisję i należycie umocowaną(-ane) organizację(-e) regionalną(-e) lub, w przypadku braku takiego umocowania, przez krajowych urzędników zatwierdzających AKP w zainteresowanym regionie. Ostateczne wyniki określa się w formularzu podsumowującym i przekazuje się do wiadomości Komitetu EFR.

6. Oceny śródokresowe i pełnookresowe mogą obejmować rewizję przydziału środków w świetle bieżących potrzeb i wyników zainteresowanego regionu AKP.

Artykuł  20

Oceny w wyjątkowych okolicznościach

W przypadku okoliczności wyjątkowych, określonych w artykułach 72 i 73 Umowy AKP-WE, ocenę KS można przeprowadzić na prośbę zainteresowanego Państwa AKP lub Komisji. W takich przypadkach procedura oceny przewidziana w artykule 18 niniejszej Umowy stosuje się, z uwzględnieniem, gdzie stosowne, do postanowień artykułu 3 ustęp 4 załącznika IV do Umowy AKP-WE.

ROZDZIAŁ  IV

PROCEDURY DECYZYJNE

Artykuł  21

Komitet Europejskiego Funduszu Rozwoju

1. Przy Komisji do spraw środków Europejskiego Funduszu Rozwoju, którymi zarządza Komisja, ustanawia się Komitet (dalej zwany "Komitetem EFR") składający się z przedstawicieli rządów Państw Członkowskich. Komitetowi EFR przewodzi przedstawiciel Komisji, a jego sekretariat zapewnia Komisja. Przedstawiciel Banku bierze udział w jego pracach.

2. Rada, stanowiąc jednomyślnie, przyjmuje regulamin wewnętrzny Komitetu EFR.

3. W ramach Komitetu EFR głosy Państw Członkowskich ważone są, jak następuje:

Państwo Członkowskie	Liczba głosów
Belgia	9
Dania	5
Niemcy	50
Grecja	4
Hiszpania	13
Francja	52
Irlandia	2
Włochy	27
Luksemburg	1
Niderlandy	12
Austria	6
Portugalia	3
Finlandia	4
Szwecja	6
Zjednoczone Królestwo	27

4. Komitet EFR stanowi kwalifikowaną większością 145 głosów, przy czym głos za wyraża co najmniej osiem Państw Członkowskich.

5. Wagę głosów ustanowioną w ustępie 3 oraz kwalifikowaną większość określoną w ustępie 4 zmienia się decyzją Rady, stanowiącej jednomyślnie, w przypadku określonym w artykule 1 ustęp 4.

Artykuł  22

Obowiązki Komitetu EFR

1. Komitet EFR skupia swoje prace na istotnych kwestiach współpracy na rzecz rozwoju na poziomie krajowym i regionalnym. W interesie spójności, koordynacji i komplementarności, monitoruje wdrażanie strategii rozwoju przyjętych przez Wspólnotę i jej Państwa Członkowskie.

2. Zadania Komitetu obejmują trzy poziomy:

a) tworzenie programów pomocy wspólnotowej oraz tworzenie programów ocen w szczególności skupiających się na strategiach krajowych i regionalnych, włączając identyfikację projektów i programów;

b) udział w procesie podejmowania decyzji odnoszących się do finansowania ze środków Europejskiego Funduszu Rozwoju; oraz

c) monitorowanie wdrażania pomocy wspólnotowej, włączając aspekty sektorowe, kwestie przekrojowe i funkcjonowanie koordynacji na szczeblu terytorialnym.

Artykuł  23

Tworzenie programów, identyfikacja, komplementarność i spójność

1. W odniesieniu do tworzenia programów Komitet:

a) wydaje swoją opinię o badaniu określonym w artykule 15 ustęp 5, w artykule 15 ustęp 6 akapit drugi, w artykule 16 akapit drugi, w artykule 18 ustęp 4 i w artykule 19 ustępy 3 i 5 zgodnie z procedurą określoną w artykule 27; oraz

b) bada konkluzje rocznych ocen, określone w artykule 17 ustęp 3.

2. Komitet również bada spójność i komplementarność pomocy udzielanej przez Wspólnotę oraz pomocy udzielanej przez Państwa Członkowskie. W celu zapewnienia przejrzystości i spójności działań dotyczących współpracy oraz poprawienia komplementarności działań Wspólnoty i pomocy dwustronnej, Komisja przekazuje Państwom Członkowskim i ich przedstawicielom na miejscu noty identyfikujące projekty, w okresie jednego miesiąca od momentu podjęcia decyzji o ich ocenie. Te noty są regularnie uaktualniane i wysyłane do Komitetu EFR, Państw Członkowskich i ich przedstawicieli na miejscu.

3. W interesie komplementarności każde Państwo Członkowskie systematycznie informuje Komisję o działaniach dotyczących współpracy, jakie podejmuje lub zamierza podjąć w każdym konkretnym kraju. Informację o pomocy dwustronnej dostarcza się w momencie ustanowienia pierwszej KSW i uaktualnia co najmniej przy okazji oceny rocznej.

Artykuł  24

Propozycje finansowe opiniowane przez Komitet EFR

1. Komitet EFR wydaje swoją opinię, zgodnie z procedurą przewidzianą w artykule 27, w sprawach:

a) propozycji finansowe dla projektów lub programów o wartości większej niż 8 milionów EUR lub przedstawiających sobą więcej niż 25 % programu indykatywnego;

b) propozycji finansowych sporządzonych na mocy artykułu 9.

2. Propozycje finansowe o wartości:

a) większej niż 15 milionów EUR lub przedstawiających sobą więcej niż 25 % programu indykatywnego są zatwierdzane w postępowaniu ustnym;

b) między 8 milionów EUR a 15 milionów EUR są zatwierdzane w procedurze pisemnej.

3. Bez uprzedniego zasięgania opinii Komitetu EFR Komisja jest upoważniona do zatwierdzania operacji o wartości mniejszej niż lub równej 8 milionom EUR i przedstawiających sobą mniej niż 25 % programu indykatywnego. Każde Państwo Członkowskie może zażądać, aby operacje zatwierdzane bezpośrednio przez Komisję były omawiane na przyszłym spotkaniu Komitetu EFR. Dla operacji o wartości:

a) między 2 milionami EUR a 8 milionami EUR Komisja dostarcza Komitetowi EFR informację ex ante zgodnie z kryteriami wyszczególnionymi w ustępie 5 co najmniej na dwa tygodnie przed podjęciem decyzji;

b) między 500.000 EUR a 2 milionami EUR Komisja dostarcza Komitetowi EFR zwięzłą informację ex ante na co najmniej dwa tygodnie przed podjęciem decyzji;

c) mniejszej niż 500.000 Komisja informuje Komitet EFR po podjęciu decyzji.

4. Komisja jest również upoważniona do zatwierdzania, bez zasięgania opinii Komitetu EFR, dodatkowych zobowiązań wymaganych do pokrycia spodziewanego lub rzeczywistego przekroczenia wydatków w ramach projektu lub programu określonego w ustępie 1 litery a) i b), w przypadku gdy przekroczenie wydatków lub dodatkowa wymagana suma nie przekracza 20 % wstępnego zobowiązania umocowanego w decyzji o finansowaniu i/lub 5 milionów EUR i nie pociąga za sobą żadnej istotnej modyfikacji projektu.

5. Propozycje finansowe określone w ustępie 1 i ustępie 3 litera a) wskazują w szczególności na:

a) przydatność projektów lub programów dla rozwoju zainteresowanego kraju lub krajów oraz dla osiągnięcia celów zapisanych w KSW lub SWR;

b) spodziewany wpływ tych projektów i programów, jak również ich wykonalność i środki zapewniające ich trwanie po zakończeniu finansowania wspólnotowego.

Propozycje finansowe również wyszczególniają procedury oraz harmonogram wdrażania, a także kluczowe wskaźniki dla oceny osiągnięcia spodziewanych celów i rezultatów. Wskazują również, jak nauki zdobyte przy okazji poprzednich doświadczeń i programów włożyły wkład do i zostały wzięte pod uwagę przy opracowaniu programu oraz jak ofiarodawcy podejmują koordynację w kraju lub krajach zainteresowanych.

Artykuł  25

Finansowanie pomocy nadzwyczajnej Europejskiego Funduszu Rozwoju.

1. Pomocy humanitarnej i nadzwyczajnej udziela się zgodnie z artykułami 72 i 73 Umowy AKP-WE i odpowiadającym im artykułem decyzji. W przypadku gdy nie jest dostępne finansowanie budżetowe, taka pomoc może być finansowana z koperty dotacji 9. EFR, określonej w artykule 2 ustęp 1 litera a) punkt i).

2. Wystąpienie nagłych i nieprzewidywalnych poważnych humanitarnych, ekonomicznych i społecznych trudności natury wyjątkowej, będących wynikiem katastrof żywiołowych, kryzysów spowodowanych przez człowieka, takich jak wojny i inne konflikty, lub inne okoliczności nadzwyczajne mające porównywalny efekt, można uznać za przypadki szczególnie pilne. W takich przypadkach Komisja jest upoważniona do podejmowania decyzji bezpośrednio o wartości do 10 milionów EUR. Taką pomoc ogranicza się do wdrożenia w maksymalnym okresie sześciu miesięcy.

3. W przypadkach szczególnie pilnych Komisja:

– podejmuje decyzję,

– informuje Państwa Członkowskie na piśmie w terminie 48 godzin,

– przedstawia sprawozdanie w sprawie decyzji na następnym spotkaniu Komitetu. Przy tej okazji Komisja w szczególności uzasadnia powody, dla których uciekła się do procedury przewidzianej dla przypadków szczególnie pilnych.

Artykuł  26

Upoważnienia globalne

1. Zgodnie z procedurami ustanowionymi dla propozycji finansowych w artykule 24 ustępy 1 i 3 i w celu przyspieszenia tych procedur Komisja może zatwierdzić, po ocenie jakościowej i ilościowej, globalne upoważnienia obejmujące całościowe sumy dla działań określonych w artykule 16 ustęp 7 załącznika IV.

2. Upoważnienia globalne można również stosować dla subwencji do oprocentowania z zastrzeżeniem postanowień artykułu 30.

3. Takie propozycje finansowe powinny wyszczególniać cele i, gdzie stosowne, zamierzony wpływ udziału Wspólnoty, trwałość działań, poprzednie doświadczenia i wcześniejsze oceny, jak również koordynację z innymi ofiarodawcami.

Artykuł  27

Procedura podejmowania decyzji

1. W przypadku gdy wzywa się Komitet EFR do wydania opinii, Komisja przedkłada Komitetowi projekt środków, jakie mają być podjęte.

2. Komitet EFR wydaje swoją opinię zgodnie z postanowieniami artykułu 21 i zgodnie z regulaminem określonym w artykule 21 ustęp 2.

3. Po przyjęciu opinii przez Komitet Komisja podejmuje środki, które stosuje się niezwłocznie. Jeśli Komisja zdecyduje odejść od opinii wyrażonej przez Komitet EFR lub jeśli Komitet nie dostarczył przychylnej opinii, Komisja albo wycofuje propozycję, albo, przy najbliższej okazji, odsyła tę propozycję do Rady. Rada podejmuje decyzję w tej sprawie zgodnie z tą samą procedurą głosowania, jaką stosuje Komitet EFR, w okresie, który zasadniczo nie może przekraczać dwóch miesięcy.

4. Jeśli środek odesłany przez Komisję do Rady składa się z propozycji finansowej określonej w artykule 24 ustęp 1 lub upoważnienia globalnego określonego w artykule 26, zainteresowane Państwo lub Państwa AKP powiadamia się zgodnie z artykułem 16 załącznika IV do Umowy o Partnerstwie AKP-WE. W takich przypadkach Wspólnota nie podejmuje ostatecznej decyzji przed wygaśnięciem okresu 60 dni, określonego w artykule 16 ustęp 5 załącznika IV do Umowy o Partnerstwie AKP-WE.

Artykuł  28

Monitorowanie wdrażania

W odniesieniu do monitorowania wdrażania współpracy Komitet EFR omawia:

a) kwestie ogólnego rozwoju, w przypadku gdy odnoszą się one do wdrażania Europejskiego Funduszu Rozwoju;

b) strategie sektorowe opracowane przez Komisję, wspólnie z ekspertami z Państw Członkowskich, w przypadku gdy uważa się to za niezbędne dla spójności wspólnotowej polityki rozwoju;

c) wyniki ocen krajowych lub sektorowych strategii, programów, projektów lub wszelkich innych ocen, które uważa się za interesujące dla Komitetu;

d) śródokresowe oceny projektów i programów w przypadku, gdy zażąda ich Komitet EFR przy zatwierdzaniu propozycji finansowej, lub w przypadku, gdy ta ocena daje początek istotnym modyfikacjom projektu lub programu, o którym mowa.

ROZDZIAŁ  V

KOMITET DO SPRAW INSTRUMENTU FINANSOWEGO

Artykuł  29

Komitet do spraw Instrumentu Finansowego

1. Powołuje się Komitet do spraw Instrumentu Finansowego (dalej zwany "Komitetem IF") składający się z przedstawicieli rządów Państw Członkowskich i przedstawiciela Komisji, pod auspicjami Banku. Każdy rząd nominuje jednego przedstawiciela i jednego wyznaczonego zastępcę. Komisja postępuje podobnie w odniesieniu do swojego przedstawiciela. W celu zachowania ciągłości wybiera się, na okres dwóch lat, spośród i przez członków Komitetu IF, przewodniczącego Komitetu IF. Bank zapewnia sekretariat Komitetu i usługi pomocnicze. Glosują tylko członkowie Komitetu IF wyznaczeni przez Państwa Członkowskie.

2. Rada, stanowiąc jednomyślnie, przyjmuje regulamin wewnętrzny Komitetu IF na podstawie propozycji sporządzonej przez Bank po konsultacji z Komisją.

3. Komitet IF działa na podstawie kwalifikowanej większości. Rozkład głosów jest ustanowiony w artykule 21.

4. Komitet IF zbiera się co najmniej cztery razy w roku. Można zwoływać dodatkowe zebrania na życzenie Banku lub członków Komitetu, zgodnie z regulaminem. Dodatkowo Komitet IF może wydać opinię w procedurze pisemnej w sprawach określonych w artykule 30 ustęp 2.

Artykuł  30

Obowiązki Komitetu IF, Banku i Komisji

1. Komitet IF zatwierdza:

1) wytyczne działania instrumentu oraz propozycje ich rewizji;

2) strategie inwestycyjne i biznes plany instrumentu, włączając wskaźniki osiąganych wyników, na podstawie celów Umowy AKP-WE oraz ogólnych zasad wspólnotowej polityki rozwoju;

3) roczne sprawozdania instrumentu finansowego;

4) wszelkie dokumenty polityki ogólnej, włączając sprawozdania z oceny, dotyczące instrumentu inwestycyjnego.

2. Ponadto Komitet IF wydaje opinie o:

1) propozycjach przyznania dotacji na spłatę oprocentowania na mocy artykułu 2 ustęp 7 i artykułu 4 ustęp 2 załącznika II do Umowy. W takich przypadkach Komitet również wydaje opinię o wykorzystaniu takiej dotacji na spłatę oprocentowania;

2) propozycjach inwestycji IF dla wszelkich projektów negatywnie zaopiniowanych przez Komisję;

3) innych propozycjach odnoszących się do instrumentu finansowego opartych na zasadach ogólnych zdefiniowanych w wytycznych działania.

3. Obowiązkiem Banku jest przedkładanie Komitetowi IF na czas wszelkich spraw, które wymagają zatwierdzenia lub zaopiniowania przez Komitet IF, jak przewidziano w ustępie 1 i 2 niniejszej Umowy. Wszelkie projekty przedłożone Komitetowi do zaopiniowania sporządza się zgodnie z odnośnymi kryteriami i zasadami wymienionymi w wytycznych działania.

4. Bank i Komisja ściśle współpracują oraz, w przypadkach, do których to się odnosi, koordynują swoje odpowiednie działania. W szczególności:

1) Bank przygotowuje razem z Komisją projekt wytycznych działania instrumentu;

2) Bank najpierw zwraca się o opinię Komisji w sprawie:

a) strategii inwestycyjnych, planów biznesowych i dokumentów dotyczących polityki ogólnej;

b) zgodności projektów w sektorze publicznym lub sektorze finansowym z istotną krajową strategią współpracy lub regionalną strategią współpracy lub, w odpowiednim przypadku, z ogólnymi celami Instrumentu finansowego;

3) Bank również zwraca się o zgodę Komisji w sprawie wszelkich propozycji składanych w Komitecie IF dotyczących dotacji na spłatę oprocentowania odnośnie do ich zgodności z artykułem 2 ustęp 7 i artykułem 4 ustęp 2 załącznika II do Umowy AKP-WE oraz z kryteriami zdefiniowanymi w regulaminie instrumentu finansowego.

Uważa się, że Komisja wydała przychylną opinię lub zgodziła się na propozycję, jeśli nie powiadomi ona o opinii negatywnej w sprawie takiej propozycji w terminie dwóch tygodni od zgłoszenia tej propozycji. W przypadku gdy wymagana jest opinia Komisji na temat propozycji na mocy punktu 2 litera b), Bank przedstawia swoją prośbę w formie krótkiego memorandum nakreślającego cele, uzasadnienie proponowanych działań, jak również ich wagę dla strategii krajowej.

5. Bank nie podejmuje żadnych działań wspomnianych w ustępie 2, jeśli Komitet IF nie wydał przychylnej opinii.

Po uzyskaniu przychylnej opinii Komitetu IF Bank decyduje o tej propozycji zgodnie ze swoimi procedurami wewnętrznymi. W szczególności może zadecydować, ze względu na nowe okoliczności, aby nie kontynuować prac na propozycją. Bank okresowo informuje Komitet IF i Komisję o przypadkach, w których zdecydował się nie kontynuować prac.

O pożyczkach ze środków własnych oraz o inwestycjach IF, co do których nie wymaga się opinii IF, Bank decyduje zgodnie z własnymi procedurami oraz, w przypadku instrumentu, zgodnie z wytycznymi i strategiami inwestycyjnymi zatwierdzonymi przez Komitet IF.

Bez względu na negatywną opinię Komitetu IF w sprawie propozycji przyznania dotacji na spłatę oprocentowania, Bank może uruchomić pożyczkę, o której mowa, bez korzyści, jaką daje dotacja na spłatę oprocentowania. Bank okresowo informuje Komitet IF i Komisję o każdym przypadku, gdy zdecyduje tak postąpić.

Bank może, zgodnie z warunkami ustanowionymi w wytycznych działania, oraz zgodnie z warunkiem, że istotny cel pożyczki lub inwestycji instrumentu inwestycyjnego pozostaje bez zmian, zdecydować o modyfikacji warunków pożyczki z instrumentu inwestycyjnego lub warunków inwestycji, co do których Komitet IF wydał przychylną opinię na mocy ustępu 2 lub jakiejkolwiek pożyczki, co do której Komitet wydał przychylną opinię o dotacjach na spłatę oprocentowania. W szczególności Bank może zdecydować o zwiększeniu sumy pożyczki lub inwestycji instrumentu inwestycyjnego do 20 %.

Takie zwiększenie może, dla projektów z włączeniem dotacji na spłatę oprocentowania, określonych w artykule 2 ustęp 7 litera a) załącznika II do Umowy, skutkować proporcjonalnym zwiększeniem wartości dotacji na spłatę oprocentowania. Bank okresowo powiadamia Komitet IF i Komisję o każdym przypadku, w którym decyduje się tak postąpić. W przypadku projektów podlegających artykułowi 2 ustęp 7 litera b) załącznika II do Umowy, jeśli wymagane jest zwiększenie wartości dotacji, od Komitetu IF wymaga się wydania opinii, zanim Bank podejmie działanie.

6. Bank zarządza inwestycjami instrumentu finansowego oraz wszystkimi funduszami trzymanymi na rachunku wymienionego instrumentu finansowego zgodnie z celami niniejszej Umowy. Może on, w szczególności, uczestniczyć w organach nadzorczych i zarządzających osób prawnych, w które zainwestowano instrument inwestycyjny, i może zawierać układy, zwalniać ze zobowiązań i modyfikować prawa, jakie posiada na rzecz instrumentu inwestycyjnego.

ROZDZIAŁ  VI

POSTANOWIENIA KOŃCOWE

Artykuł  31

Rozporządzenie finansowe

Postanowienia dotyczące wdrożenia niniejszej Umowy podlegają rozporządzeniu finansowemu przyjętemu, przed wejściem w życie Umowy AKP-WE, przez Komisję podejmującą decyzje kwalifikowaną większością na mocy artykułu 21, na podstawie wniosku Komisji, po dostarczeniu przez Bank opinii o postanowieniach, które jego dotyczą, oraz przez Trybunał Obrachunkowy ustanowiony na mocy artykułu 247 Traktatu ustanawiającego Wspólnotę Europejską (zwanym dalej "Trybunałem Obrachunkowym").

Artykuł  32

Ustalenia finansowe

1. Na koniec każdego roku budżetowego Komisja przyjmuje rachunek dochodów i wydatków oraz Bilans 9. EFR.

2. Bez uszczerbku dla ustępu 4, Trybunał Obrachunkowy również wykonuje swoje prawa odnośnie do działań 9. EFR. Warunki, pod jakimi Trybunał wykonuje swoje prawa, ustanowione są w rozporządzeniu finansowym określonym w artykule 31.

3. Absolutorium w sprawie zarządzania finansami EFR, z wyłączeniem operacji, którymi zarządza Bank, udziela Komisji Parlament na zalecenie Rady, która podejmuje decyzje kwalifikowaną większością na mocy artykułu 21 niniejszej Umowy.

4. Komisja udostępnia informację, określoną w artykule 12, Trybunałowi Obrachunkowemu tak, aby ten mógł, na podstawie dokumentacji dowodowej przeprowadzać kontrole pomocy dostarczanej ze środków 9. EFR.

5. Operacje finansowane ze środków 9. EFR zarządzanych przez Bank podlegają kontroli i procedurze absolutorium ustanowionej w Statucie Banku dla jego działań. Każdego roku Bank wysyła do Komisji i Rady swoje sprawozdanie roczne o realizacji operacji finansowanych ze środków 9. EFR, którymi zarządza.

Artykuł  33

Poprzednie EFR

1. Wszelkie salda pozostałe z poprzednich EFR są, jak określono w artykule 1 ustęp 2 litera b), przekazywane do 9. EFR i są, bez uszczerbku dla postanowień ustępu 2 poniżej, stosowane z uwzględnieniem warunków ustanowionych niniejszą Umową lub decyzją.

2. Jeżeli kwota środków w ten sposób przekazywanych z poprzednich EFR do konkretnych krajowych i regionalnych programów indykatywnych, określonych w artykule 14 ustęp 3 litera c) i, odpowiednio, w artykule 19, w ramach 9. EFR przekracza 10 milionów EUR na kraj lub region, te środki podlegają zasadom EFR, z którego pochodzą, odnoszącym się do zdolności do udziału w przetargach i przyznawania kontraktów. Jeśli przekazywane środki są równe lub mniejsze niż 10 milionów EUR, stosuje się zasady zdolności mające zastosowanie do przetargów w ramach 9. EFR

Artykuł  34

Klauzula rewizyjna

Artykuły zawarte w rozdziałach II-V, z wyjątkiem artykułu 21, mogą być zmienione przez Radę stanowiącą jednomyślnie na podstawie propozycji Komisji. Bank przyłącza się do propozycji Komisji w sprawach odnoszących się do jego działań i działań instrumentu inwestycyjnego. Takie zmiany można przewidywać w celu:

a) zapewnienia spójności z Umową AKP-WE, w szczególności z jej załącznikami dotyczącymi zasad wdrażania procedur i zarządzania nimi; oraz

b) zwiększenia sprawności wdrażania środków Europejskiego Funduszu Rozwoju. W tym kontekście progi dotyczące przekazywania propozycji finansowych do Komitetu EFR w artykule 24 oraz procedura podejmowania decyzji określona w artykule 27 mogą być poddane ocenie w 2003 roku.

Artykuł  35

Ratyfikacja, wejście w życie i okres ważności

1. Każe Państwo zatwierdza niniejszą Umowę zgodnie z własnymi wymogami konstytucyjnymi. Rząd każdego Państwa Członkowskiego powiadamia Sekretariat Generalny Rady Unii Europejskiej o zakończeniu procedur wymaganych do wejścia w życie niniejszej Umowy.

2. Niniejsza Umowa wchodzi w życie pierwszego dnia drugiego miesiąca po zawiadomieniu o zatwierdzeniu niniejszej Umowy przez ostatnie Państwo Członkowskie.

3. Niniejsza Umowa zawarta jest na taki sam okres, jak Protokół finansowy stanowiący załącznik do Umowy AKP-WE. Jednakże bez względu na postanowienia artykułu 2 ustęp 4, niniejsza Umowa pozostaje w mocy tak długo, jak to jest niezbędne dla pełnego wykonania wszelkich działań finansowanych na mocy Umowy AKP-WE i wspomnianego Protokołu finansowego.

Artykuł  36

Języki autentyczne

Niniejsza Umowa jest sporządzona w jednym oryginalnym egzemplarzu w języku duńskim, angielskim, fińskim, francuskim, niemieckim, greckim, włoskim, portugalskim, hiszpańskim i szwedzkim, każdy z jedenastu tekstów jest na równi autentyczny, zostaje złożony w archiwum Sekretariatu Generalnego Rady Unii Europejskiej, który przekazuje uwierzytelniony odpis do każdego rządu państw sygnatariuszy. Na dowód czego Przedstawiciele Rządów Państw Członkowskich zebrani w Radzie, złożyli niniejszym swoje podpisy.

EN FE DE LO CUAL, los representantes de los Gobiernos de los Estados miembros, reunidos en el seno del Consejo, abajo firmantes, suscriben el presente Acuerdo.

TIL BEKRÆFTELSE HERAF har undertegnede repræsentanter for medlemsstaternes regeringer, forsamlet i Rådet, underskrevet denne aftale.

ZU URKUND DESSEN haben die unterzeichneten Vertreter der Regierungen der Mitgliedstaaten ihre Unterschriften unter dieses Abkommen gesetzt.

ΕΙΣ ΠΙΣΤΩΣΗ ΤΩΝ ΑΝΩΤΕΡΩ, οι κάτωθι υπογράφοντες αντιπρόσωποι των κυβερνήσεων των κρατών μελών, συνελθόντες στα πλαίσια του Συμβουλίου, έθεσαν τις υπογραφές τους κάτω από την παρούσα συμφωνία.

IN WITNESS WHEREOF, the undersigned Representatives of the Governments of the Member States, meeting within the Council, have hereunto set their hands.

EN FOI DE QUOI, les représentants des gouvernements des États membres, réunis au sein du Conseil, soussignés, ont apposé leurs signatures au bas du présent accord.

IN FEDE DI CHE, i rappresentanti dei governi degli Stati membri sottoscritti, riuniti in sede di Consiglio, hanno apposto le proprie firme in calce al presente accordo.

TEN BLIJKE WAARVAN de vertegenwoordigers van de regeringen van de lidstaten, in het kader van de Raad bijeen,

hun handtekening onder dit akkoord hebben gesteld.

EM FÉ DO QUE os representantes dos Governos dos Estados-Membros, reunidos no Conselho, abaixo assinados, apuseram as suas assinaturas no final do presente Acordo.

TÄMÄN VAKUUDEKSI alla mainitut neuvostossa kokoontuneet jäsenvaltioiden hallitusten edustajat ovat allekirjoittaneet tämän sopimuksen.

TILL BEVIS HÄRPÅ har undertecknade företrädare för medlemsstaternas regeringar, församlade i rådet, undertecknat detta avtal.

Hecho en Bruselas, el dieciocho de septiembre del año dos mil.

Udfærdiget i Bruxelles den attende september to tusind.

Geschehen zu Brüssel am achtzehnten September zweitausend.

Έγινε στις Βρυξέλλες, στις δέκα οκτώ Σεπτεμβρίου δύο χιλιάδες.

Done at Brussels on the eighteenth day of September in the year two thousand.

Fait à Bruxelles, le dix-huit septembre deux mille.

Fatto a Bruxelles, addì diciotto settembre duemila.

Gedaan te Brussel, de achttiende september tweeduizend.

Feito em Bruxelas, em dezoito de Setembro de dois mil.

Tehty Brysselissä kahdeksantenatoista päivänä syyskuuta vuonna kaksituhatta.

Som skedde i Bryssel den artonde september tjugohundra.

Pour le gouvernement du Royaume de Belgique

Voor de Regering van het Koninkrijk België

Für die Regierung des Königreichs Belgien

(podpis pominięto)

For regeringen for Kongeriget Danmark

(podpis pominięto)

Für die Regierung der Bundesrepublik Deutschland

(podpis pominięto)

Για την Κυβέρνηση της Ελληνικής Δημοκρατίας

(podpis pominięto)

Por el Gobierno del Reino de España

(podpis pominięto)

Pour le gouvernement de la République française

(podpis pominięto)

Thar ceann Rialtas na hÉireann

For the Government of Ireland

(podpis pominięto)

Per il Governo della Repubblica italiana

(podpis pominięto)

Pour le gouvernement du Grand-Duché de Luxembourg

(podpis pominięto)

Voor de Regering van het Koninkrijk der Nederlanden

(podpis pominięto)

Für die Regierung der Republik Österreich

(podpis pominięto)

Pelo Governo da República Portuguesa

(podpis pominięto)

Suomen hallituksen puolesta

På finska regeringens vägnar

(podpis pominięto)

På svenska regeringens vägnar

(podpis pominięto)

For the Government of the United Kingdom of Great Britain and Northern Ireland

(podpis pominięto)

______

⁽¹⁾ Dz.U. L 263 z 19.9.1991, str. 1. Decyzja zmieniona decyzją 97/803/WE (Dz.U. L 329 z 29.11.1997, str. 50) oraz przedłużona na mocy decyzji 2000/169/WE (Dz.U. L 55 z 29.2.2000, str. 67).