Umowa w sprawie międzynarodowych okazjonalnych przewozów pasażerów autokarami i autobusami (Umowa INTERBUS). Bruksela.2001.06.22.

Dzienniki UE

Dz.U.UE.L.2002.321.13

Akt obowiązujący
Wersja od: 11 listopada 2011 r.

UMOWA
w sprawie międzynarodowych okazjonalnych przewozów pasażerów autokarami i autobusami

(Umowa INTERBUS)

(Dz.U.UE L z dnia 29 listopada 2002 r.)

UMAWIAJĄCE SIĘ STRONY:

mając na uwadze pragnienie promowania rozwoju transportu międzynarodowego w Europie, a w szczególności ułatwiania jego organizacji i funkcjonowania;

mając na uwadze pragnienie ułatwiania turystyki i wymiany kulturalnej pomiędzy umawiającymi się stronami;

zważywszy, że Umowa w sprawie Międzynarodowych Drogowych Przewozów Pasażerskich w formie Okazjonalnych Przewozów Autokarami i Autobusami (ASOR), podpisana w Dublinie dnia 26 maja 1982 roku, nie przewiduje żadnej możliwości przystąpienia nowych stron;

zważywszy, że należy zachować doświadczenia i liberalizację osiągnięte dzięki wspomnianej umowie;

zważywszy, że wskazane jest zapewnienie zharmonizowanej liberalizacji niektórych międzynarodowych przewozów okazjonalnych wykonywanych autobusami i autokarami oraz operacji tranzytowych w tym zakresie;

zważywszy, że wskazane jest zapewnienie zharmonizowanych zasad proceduralnych w określonych niezliberalizowanych międzynarodowych przewozach okazjonalnych, których wykonywanie nadal podlega obowiązkowi zezwolenia;

zważywszy, że istnieje konieczność zapewnienia wysokiego stopnia harmonizacji warunków technicznych mających zastosowanie do autobusów i autokarów wykonujących międzynarodowe przewozy okazjonalne między Umawiającymi się Stronami w celu poprawy bezpieczeństwa ruchu drogowego oraz ochrony środowiska;

zważywszy, że istnieje konieczność stosowania przez Umawiające się Strony jednolitych środków w zakresie pracy załóg autobusów i autokarów uczestniczących w międzynarodowym transporcie drogowym;

zważywszy, że jest wskazane zapewnienie harmonizacji warunków dostępu do zawodu przewoźnika w drogowym transporcie pasażerskim;

zważywszy, że zasadę niedyskryminacji ze względu na narodowość lub siedzibę przewoźnika, czy też na miejsce rozpoczęcia lub zakończenia przewozu autobusem lub autokarem należy traktować jako podstawowy warunek mający zastosowanie przy świadczeniu usług w transporcie międzynarodowym;

zważywszy, że w celu ułatwienia i uproszczenia procedur inspekcji istnieje konieczność zapewnienia jednolitych wzorów dokumentów transportowych, takich jak dokumenty kontrolne w zliberalizowanych przewozach okazjonalnych, jak również zezwolenie oraz wniosek o zezwolenie na świadczenie niezliberalizowanych przewozów;

zważywszy, że istnieje konieczność zapewnienia określonych zharmonizowanych środków umożliwiających egzekwowanie niniejszej umowy, a zwłaszcza w zakresie procedur kontrolnych, kar oraz wzajemnej pomocy;

zważywszy, że dla właściwego egzekwowania oraz możliwości wprowadzania pewnych technicznych zmian w załącznikach stosowne będzie ustanowienie określonych procedur zarządzania niniejszą umową;

zważywszy, że niniejsza umowa powinna być otwarta dla przyszłych członków Europejskiej Konferencji Ministrów Transportu oraz pewnych innych państw europejskich;

PODJĘŁY DECYZJĘ o ustanowieniu jednolitych zasad wykonywania międzynarodowych pasażerskich przewozów okazjonalnych autobusami i autokarami,

I UZGODNIŁY, CO NASTĘPUJE:

ROZDZIAŁ  I

ZAKRES I DEFINICJE

Artykuł  1

Zakres

1.
Niniejsza umowa ma zastosowanie:
a)
do międzynarodowych okazjonalnych przewozów drogowych pasażerów, bez względu na ich narodowość:
pomiędzy terytoriami dwóch Umawiających się Stron lub rozpoczynających i kończących się na terytorium tej samej Umawiającej się Strony oraz, w miarę potrzeby, w trakcie takich przewozów, w tranzycie przez terytorium innej Umawiającej się Strony lub przez terytorium strony innej niż Umawiająca się Strona;
realizowanych przez przewoźników zarobkowego transportu drogowego, mających siedzibę w Umawiającej się Stronie, zgodnie z jej prawem, i posiadających licencję na wykonywanie międzynarodowych przewozów okazjonalnych autokarem i autobusem;
wykorzystujących autobusy i autokary zarejestrowane w Umawiającej się Stronie, w której przewoźnik ma swoją siedzibę;
b)
do przejazdów pustych autobusów i autokarów związanych z tymi przewozami.
2.
Żaden z przepisów niniejszej umowy nie może być interpretowany jako dający możliwość wykonywania krajowych przewozów okazjonalnych na terytorium Umawiającej się Strony przez przewoźników mających siedzibę w innej Umawiającej się Stronie.
3.
Wykorzystanie autobusów i autokarów zaprojektowanych do przewozu pasażerów w komercyjnym transporcie rzeczy jest wyłączone z zakresu niniejszej umowy.
4.
Niniejsza Umowa nie dotyczy przewozów okazjonalnych na potrzeby własne.
Artykuł  2

Niedyskryminacja

Umawiające się Strony zapewnią stosowanie zasady niedyskryminacji ze względu na narodowość lub siedzibę przewoźnika, czy też na miejsce rozpoczęcia lub zakończenia przewozu autobusem lub autokarem, w szczególności w zakresie przepisów podatkowych określonych w rozdziale VI, jak też kontroli i kar określonych w rozdziale IX.

Artykuł  3

Definicje

Do celów niniejszej umowy stosuje się poniższe definicje:

1)
"autobusy i autokary" są to pojazdy, które ze względu na swoją konstrukcję i wyposażenie przystosowane są do przewozu więcej niż dziewięciu osób, łącznie z kierowcą, i są do tego celu przeznaczone;
2)
"międzynarodowe przewozy okazjonalne" są to przewozy pomiędzy terytoriami co najmniej dwóch Umawiających się Stron, niemieszczące się ani w definicji przewozów regularnych i przewozów regularnych specjalnych, ani w definicji przewozów wahadłowych. Takie przewozy mogą być wykonywane z pewnym zakresem częstotliwości, co nie powoduje utraty przez nie charakteru przewozu okazjonalnego;
3)
"przewozy regularne" są to przewozy umożliwiające przewóz pasażerów z określoną częstotliwością oraz po określonych trasach, w czasie którego pasażerowie mogą być zabierani lub wysadzani we wcześniej określonych miejscach zatrzymania. Przewozy regularne mogą podlegać obowiązkowi respektowania uprzednio określonych rozkładów jazdy i taryf;
4)
"przewozy regularne specjalne" są to przewozy, niezależnie od tego przez kogo organizowane, umożliwiające przewóz określonych kategorii pasażerów, z wyłączeniem innych pasażerów, o ile takie przewozy są wykonywane stosownie do warunków określonych w ust. 3. Przewozy regularne specjalne obejmują:
przewóz pracowników pomiędzy miejscem ich zamieszkania a miejscem zatrudnienia,
przewóz uczniów szkolnych i studentów do i z instytucji oświatowej.

Fakt zróżnicowania tych przewozów w zależności od potrzeb użytkowników nie ma wpływu na ich zakwalifikowanie jako przewozy regularne;

5)
1)
"przewozy wahadłowe" są to przewozy o charakterze powtarzających się podróży "tam" i "z powrotem", w ramach których wcześniej utworzone grupy pasażerów przewożone są z jednego miejsca początkowego do jednego miejsca docelowego. Każda grupa składająca się z pasażerów, którzy odbyli podróż "tam", zostanie później przewieziona "z powrotem" do miejsca początkowego przez tego samego przewoźnika.

Miejsce początkowe oraz miejsce docelowe oznaczają, odpowiednio, miejsce rozpoczęcia podróży oraz miejsce zakończenia podróży, łącznie - w każdym przypadku - z okolicznymi miejscowościami w promieniu 50 km;

2)
w trakcie przewozów wahadłowych nie jest dozwolone zabieranie ani wysadzanie żadnych pasażerów;
3)
pierwsza podróż "z powrotem" oraz ostatnia podróż "tam" w serii przewozów wahadłowych odbywać się będzie bez pasażerów;
4)
jednakże na zakwalifikowanie operacji transportowej jako przewozy wahadłowe nie będzie miał wpływu fakt, że za zgodą właściwych władz Umawiającej się Strony lub Umawiających się Stron:
pasażerowie, niezależnie od przepisów pkt 1, w drodze powrotnej przewożeni są z inną grupą lub przez innego przewoźnika,
pasażerowie, niezależnie od przepisów pkt 2, zabierani są lub wysadzani na trasie,
niezależnie od przepisów pkt 3 pierwsza podróż "tam" oraz ostatnia podróż "z powrotem" w serii przewozów wahadłowych odbywa się bez pasażerów;
6)
"Umawiające się Strony" są to ci sygnatariusze, dla których niniejsza umowa ma charakter wiążący i obowiązujący.

Niniejsza umowa ma zastosowanie do tych terytoriów, wobec których ma zastosowanie Traktat ustanawiający Wspólnotę Europejską, oraz do BOŚNI i HERCEGOWINY, BUŁGARII, CHORWACJI, REPUBLIKI CZESKIEJ, ESTONII, WĘGIER, ŁOTWY, LITWY, MOŁDAWII, POLSKI, RUMUNII, SŁOWACJI, SŁOWENII, TURCJI, o ile zawarły one niniejszą umowę;

7)
"właściwymi władzami" są te władze Państw Członkowskich Wspólnot oraz innych Umawiających się Stron, które wyznaczone zostały do realizowania zadań określonych w rozdziałach V, VI, VII, VIII oraz IX niniejszej umowy;
8)
"tranzyt" oznacza część operacji transportowej przebiegającej przez terytorium Umawiającej się Strony bez zabierania lub wysadzania pasażerów.

ROZDZIAŁ  II

WARUNKI MAJĄCE ZASTOSOWANIE WOBEC PRZEWOŹNIKÓW W DROGOWYM TRANSPORCIE PASAŻERSKIM

Artykuł  4
1.
Umawiające się Strony zastosują, o ile jeszcze tego nie uczyniły, przepisy odpowiadające przepisom określonym w dyrektywie Wspólnot Europejskich, o której mowa w załączniku 1.
2.
W zakresie warunków dotyczących odpowiedniej kondycji finansowej, o których mowa w art. 3 ust. 3 tej dyrektywy, Umawiające się Strony mogą stosować minimalny dostępny kapitał oraz rezerwy niższe od kwoty ustalonej w ust. 3 lit. c) do dnia 1 stycznia 2003 r., a nawet do dnia 1 stycznia 2005 r., w tym ostatnim przypadku - pod warunkiem złożenia odpowiedniej deklaracji w momencie ratyfikacji niniejszej umowy, nie naruszając przepisów zawartych w Układzie Europejskim ustanawiającym stowarzyszenie pomiędzy Wspólnotami Europejskimi oraz ich Państwami Członkowskimi a określonymi Umawiającymi się Stronami niniejszej umowy.

ROZDZIAŁ  III

WARUNKI TECHNICZNE MAJĄCE ZASTOSOWANIE DO POJAZDÓW

Artykuł  5

Autobusy i autokary wykorzystywane w międzynarodowych przewozach okazjonalnych objętych niniejszą umową będą odpowiadały standardom technicznym określonym w załączniku 2.

ROZDZIAŁ  IV

DOSTĘP DO RYNKU

Artykuł  6

Zliberalizowane przewozy okazjonalne

Poniższe przewozy okazjonalne wykonywane na terytorium którejkolwiek z Umawiających się Stron innej niż strona, w której przewoźnik ma swoją siedzibę, są zwolnione z obowiązku zezwolenia:

1)
przewozy przy drzwiach zamkniętych oznaczają przewozy, w trakcie których ten sam autobus lub autokar jest wykorzystywany do przewozu tej samej grupy pasażerów na całej trasie podróży oraz do przywiezienia ich z powrotem do miejsca początkowego. Miejsce początkowe znajduje się na terytorium Umawiającej się Strony, w której przewoźnik ma swoją siedzibę;
2)
przewozy z pasażerami "tam" i bez pasażerów - "z powrotem". Miejsce początkowe znajduje się na terytorium Umawiającej się Strony, w której przewoźnik ma swoją siedzibę;
3)
przewozy, w czasie których podróż "tam" odbywa się bez pasażerów i wszyscy pasażerowie są zabierani z tego samego miejsca, o ile spełniony jest jeden z poniższych warunków:
a)
pasażerowie tworzą grupy - na terytorium strony innej niż Umawiająca się Strona lub Strony Umawiającej się innej niż ta, w której przewoźnik ma swoją siedzibę, lub strony, skąd pasażerowie są zabierani; grupy pasażerów powstają na mocy umów przewozu zawartych przed ich przybyciem na terytorium tej Umawiającej się Strony. Pasażerowie są przewożeni na terytorium Umawiającej się Strony, w której przewoźnik ma swoją siedzibę;
b)
pasażerowie zostali wcześniej przywiezieni przez tego samego przewoźnika w okolicznościach określonych w ustępie 2 na terytorium Umawiającej się Strony, skąd są ponownie zabierani i przewożeni na terytorium Umawiającej się Strony, w której przewoźnik ma swoją siedzibę;
c)
pasażerowie zostali zaproszeni do podróży na terytorium innej Umawiającej się Strony, przy czym koszt transportu jest ponoszony przez osobę wystawiającą zaproszenie. Tacy pasażerowie muszą stanowić jednolitą grupę, która nie została utworzona wyłącznie w celu podjęcia tej właśnie podróży i która jest wwożona na terytorium Umawiającej się Strony, w której przewoźnik ma swoją siedzibę.

Z obowiązku zezwolenia będą także zwolnione:

4)
przewozy tranzytowe przez terytorium Umawiających się Stron, wykonywane w związku z przewozami okazjonalnymi zwolnionymi z zezwolenia;
5)
puste autobusy i autokary przeznaczone do wykorzystania wyłącznie w celu wymiany autobusu lub autokaru uszkodzonego lub zniszczonego podczas wykonywania przewozu międzynarodowego objętego niniejszą umową.

W przewozach wykonywanych przez przewoźników mających siedzibę we Wspólnotach Europejskich punkty początkowy i/lub końcowy przewozów mogą znajdować się w każdym Państwie Członkowskim Wspólnot Europejskich, niezależnie od tego, w którym Państwie Członkowskim zarejestrowany jest autobus lub autokar lub w którym przewoźnik ma swoją siedzibę.

Artykuł  7

Niezliberalizowane przewozy okazjonalne

1.
Przewozy okazjonalne inne niż te, o których była mowa w art. 6, podlegają obowiązkowi zezwolenia, zgodnie z art. 15.
2.
W przewozach wykonywanych przez przewoźników mających siedzibę we Wspólnotach Europejskich punkty początkowy i/lub końcowy przewozów mogą znajdować się w każdym Państwie Członkowskim Wspólnot Europejskich, niezależnie od tego, w którym Państwie Członkowskim zarejestrowany jest autobus lub autokar lub w którym przewoźnik ma swoją siedzibę.

ROZDZIAŁ  V

PRZEPISY SOCJALNE

Artykuł  8 1

Umawiające się Strony niniejszej umowy przystąpią, o ile jeszcze tego nie uczyniły, do Umowy europejskiej dotyczącej pracy załóg pojazdów wykonujących międzynarodowe przewozy drogowe (AETR) z dnia 1 lipca 1970 r., z późniejszymi zmianami, lub będą stosowały rozporządzenia Wspólnoty:

Rozporządzenie (WE) nr 561/2006 Parlamentu Europejskiego i Rady z dnia 15 marca 2006 r. w sprawie harmonizacji niektórych przepisów socjalnych odnoszących się do transportu drogowego oraz zmieniające rozporządzenia Rady (EWG) nr 3821/85 i (WE) 2135/98, jak również uchylające rozporządzenie Rady (EWG) nr 3820/85 (Dz.U. L 102 z 11.4.2006, s. 1), ostatnio zmienione rozporządzeniem Parlamentu Europejskiego i Rady (WE) nr 1073/2009 (Dz.U. L 300 z 14.11.2009, s. 88),
rozporządzenie Rady (EWG) nr 3821/85 z dnia 20 grudnia 1985 r. w sprawie urządzeń rejestrujących stosowanych w transporcie drogowym (Dz.U. L 370 z 31.12.1985, s. 8), ostatnio zmienione rozporządzeniem Komisji (UE) nr 1266/2009 (Dz.U. L 339 z 22.12.2009, s. 3),
dyrektywa 2006/22/WE Parlamentu Europejskiego i Rady z dnia 15 marca 2006 r. w sprawie minimalnych warunków wykonania rozporządzeń Rady (EWG) nr 3820/85 i (EWG) nr 3821/85 dotyczących przepisów socjalnych odnoszących się do działalności w transporcie drogowym oraz uchylająca dyrektywę Rady 88/599/EWG (Dz.U. L 102 z 11.4.2006, s. 35), ostatnio zmieniona dyrektywą Komisji 2009/5/WE (Dz.U. L 29 z 31.1.2009, s. 45),
dyrektywa 2003/88/WE Parlamentu Europejskiego i Rady z dnia 4 listopada 2003 r. dotycząca niektórych aspektów organizacji czasu pracy (Dz.U. L 299 z 18.11.2003, s. 9),
dyrektywa 2002/15/WE Parlamentu Europejskiego i Rady z dnia 11 marca 2002 r. w sprawie organizacji czasu pracy osób wykonujących czynności w trasie w zakresie transportu drogowego (Dz.U. L 80 z 23.3.2002, s. 35),
dyrektywa 2003/59/WE Parlamentu Europejskiego i Rady z dnia 15 lipca 2003 r. w sprawie wstępnej kwalifikacji i okresowego szkolenia kierowców niektórych pojazdów drogowych do przewozu rzeczy lub osób, zmieniająca rozporządzenie Rady (EWG) nr 3820/85 oraz dyrektywę Rady 91/439/EWG i uchylająca dyrektywę Rady 76/914/EWG (Dz.U. L 226 z 10.9.2003, s. 4).

w zakresie obowiązującym w dniu wejścia w życie niniejszej umowy.

ROZDZIAŁ  VI

PRZEPISY CELNE I PODATKOWE

Artykuł  9
1.
Autobusy i autokary uczestniczące w operacjach transportowych zgodnie z niniejszą umową są zwolnione z wszelkich podatków od pojazdów i opłat nakładanych z tytułu poruszania się lub posiadania pojazdów oraz z podatków lub opłat specjalnych nakładanych na operacje transportowe na terytorium pozostałych Umawiających się Stron.

Autobusy i autokary nie będą zwolnione z podatków od paliw silnikowych, VAT od usług transportowych oraz od opłat drogowych i opłat za użytkowanie infrastruktury.

2.
Umawiające się Strony zapewnią, że opłaty drogowe oraz inne formy opłat za użytkowanie infrastruktury nie będą nakładane jednocześnie za użytkowanie tego samego odcinka drogi. Jednakże Umawiające się Strony mogą także - obok opłat za użytkowanie infrastruktury - nałożyć opłaty drogowe na tych odcinkach sieci, gdzie znajdują się mosty, tunele i przejścia przez góry.
3.
Paliwo do autobusów i autokarów znajdujące się w zbiornikach paliwowych zainstalowanych w tym celu przez producenta i w żadnym wypadku nie więcej niż 600 litrów oraz oleje i smary znajdujące się w autobusach i autokarach wyłącznie w celu ich eksploatacji są zwolnione z ceł importowych oraz wszelkich innych podatków i płatności nakładanych w Umawiających się Stronach.
4.
Komisja Mieszana utworzona na mocy art. 23 sporządzi listę podatków dotyczących transportu drogowego pasażerów przewożonych autobusami i autokarami, nakładanych w każdej Umawiającej się Stronie. Taka lista wymieniać będzie podatki, o których mowa w pierwszym akapicie ustępu 1 niniejszego artykułu, które mogą być nakładane jedynie w Umawiającej się Stronie, w której pojazd jest zarejestrowany. Lista ta wymieniać będzie również podatki, o których mowa w drugim akapicie ustępu 1 niniejszego artykułu, które mogą być nakładane w Umawiających się Stronach innych niż ta, w której pojazd jest zarejestrowany. Umawiające się Strony, które zastąpią którykolwiek z podatków wymieniony na wspomnianej liście innym podatkiem o tym samym lub innym charakterze, powiadomią o tym Komisję Mieszaną w celu wprowadzenia niezbędnych poprawek.
5.
Części zamienne oraz narzędzia importowane w celu naprawy uszkodzonego autobusu lub autokaru, wykorzystywanego do wykonywania międzynarodowego transportu drogowego, są zwolnione z ceł oraz wszelkich podatków i opłat w momencie ich importu na terytorium danej Umawiającej się Strony, na warunkach określonych w jej przepisach dotyczących czasowego dopuszczenia takich towarów. Części zamienne, które zostały zastąpione, powinny być reeksportowane lub zniszczone pod kontrolą właściwych władz celnych danej Umawiającej się Strony.

ROZDZIAŁ  VII

DOKUMENTY KONTROLNE W PRZEWOZACH OKAZJONALNYCH ZWOLNIONYCH Z OBOWIĄZKU ZEZWOLENIA

Artykuł  10

Wykonywanie przewozów, o których mowa w art. 6, odbywać się będzie na podstawie dokumentu kontrolnego wydanego przez właściwe władze lub przez inną upoważnioną jednostkę Umawiającej się Strony, w której przewoźnik ma swoją siedzibę.

Artykuł  11
1.
Dokument kontrolny będzie miał formę książki zawierającej 25 formularzy jazdy, każdy w dwóch egzemplarzach, dających się odłączyć. Dokument kontrolny będzie zgodny ze wzorem przedstawionym w załączniku 3 do niniejszej umowy.
2.
Każda książka oraz znajdujące się w niej formularze jazdy są oznaczone numerami. Formularze jazdy są również ponumerowane kolejnymi numerami od 1 do 25.
3.
Tekst na okładce książki oraz na formularzach jazdy będzie wydrukowany w oficjalnym języku urzędowym lub kilku językach urzędowych Umawiającej się Strony, w której przewoźnik ma swoją siedzibę.
Artykuł  12
1.
Książka, o której mowa w art. 11, będzie wystawiona na przewoźnika, nie będzie mogła być przekazywana.
2.
Oryginał formularza jazdy będzie przechowywany w autobusie lub w autokarze przez cały czas trwania przewozu, którego dotyczy.
3.
Przewoźnik będzie odpowiedzialny za dopilnowanie dokładnego i poprawnego wypełnienia formularzy jazdy.
Artykuł  13
1.
Formularz jazdy będzie przez przewoźnika wystawiony w dwóch egzemplarzach dla każdej podróży przed jej rozpoczęciem.
2.
Wobec potrzeby dostarczenia nazwisk pasażerów przewoźnik może wcześniej przygotować taką listę na odrębnej kartce i dołączyć ją w postaci załącznika do formularza jazdy. Pieczęć przewoźnika lub, gdzie ma to zastosowanie, podpis przewoźnika, lub kierowcy autobusu lub autokaru zostanie umieszczony zarówno na liście nazwisk, jak i na formularzu jazdy.
3.
W przypadku przewozów "tam" wykonywanych bez pasażerów, o których mowa w art. 6 pkt 3, lista pasażerów może być wypełniona, jak tego wymaga ust. 2, w momencie zabierania pasażerów.
Artykuł  14

Właściwe władze dwóch lub więcej Umawiających się Stron mogą uzgodnić, że lista pasażerów nie będzie sporządzana. W takim przypadku w dokumencie kontrolnym musi być wpisana liczba pasażerów.

Komisja Mieszana utworzona na mocy art. 23 zostanie poinformowana o tych uzgodnieniach.

ROZDZIAŁ  VIII

ZEZWOLENIE DLA NIEZLIBERALIZOWANYCH PRZEWOZÓW OKAZJONALNYCH

Artykuł  15
1.
Zezwolenie dla każdego przewozu okazjonalnego, który nie podlega liberalizacji na mocy przepisów art. 6, będzie wystawiane na podstawie wzajemnego porozumienia przez właściwe władze Umawiających się Stron, w których pasażerowie są zabierani lub wysadzani, oraz przez właściwe władze Umawiających się Stron, przez które wykonywany jest tranzyt. Gdy punkt początkowy lub końcowy znajduje się w Państwie Członkowskim Wspólnot Europejskich, tranzyt przez inne Państwa Członkowskie Wspólnot nie będzie podlegał obowiązkowi zezwolenia.
2.
Zezwolenie będzie zgodne ze wzorem określonym w załączniku 5.
Artykuł  16

Wniosek o zezwolenie

1.
Wniosek o udzielenie zezwolenia będzie składany przez przewoźnika do właściwych władz Umawiającej się Strony, na której terytorium znajduje się punkt początkowy podróży. Wniosek będzie zgodny ze wzorem określonym w załączniku 4.
2.
Przewoźnicy będą wypełniać formularz wniosku oraz załączać dowód, że wnioskodawca posiada licencję na wykonywanie międzynarodowych przewozów okazjonalnych autokarem i autobusem, o których mowa w tekście po tiret drugie art. 1 ust. 1 lit. a).
3.
Właściwe władze Umawiającej się Strony, na której terytorium znajduje się punkt początkowy, przeprowadzą ocenę wniosku o udzielenie zezwolenia na wspomniany przewóz i w przypadku jego zatwierdzenia przekażą go właściwym władzom Umawiającej się Strony (lub Umawiających się Stron), na których terytorium znajduje się punkt końcowy, jak również właściwym władzom Umawiających się Stron, przez których terytorium odbywać się będzie tranzyt.
4.
Jako derogację od art. 15 ust. 1 Umawiające się Strony, przez których terytoria odbywa się przewóz tranzytowy, mogą uzgodnić, że ich zgoda na wykonywanie przewozów objętych niniejszym rozdziałem nie jest wymagana. W takim przypadku Komisja Mieszana utworzona na mocy art. 23 zostanie poinformowana o takiej decyzji.
5.
Właściwe władze Umawiającej się Strony (lub Umawiających się Stron), do której wystąpiono o zgodę, wydadzą zezwolenie w terminie jednego miesiąca, bez dyskryminacji ze względu na narodowość lub siedzibę przewoźnika. Jeżeli władze te nie wyrażą zgody na warunki zezwolenia, poinformują one zainteresowane władze Umawiającej się Strony (lub Umawiających się Stron) o powodach tej odmowy.
Artykuł  17

Właściwe władze dwóch lub więcej Umawiających się Stron mogą uzgodnić uproszczenie procedury uzyskiwania zezwolenia, wzór wniosku o udzielenie zezwolenia oraz wzór samego zezwolenia na wykonywanie przewozów okazjonalnych pomiędzy tymi Umawiającymi się Stronami. Komisja Mieszana utworzona na mocy art. 23 zostanie poinformowana o tych uzgodnieniach.

ROZDZIAŁ  IX

KONTROLE, KARY I WZAJEMNA POMOC

Artykuł  18

Dokumenty kontrolne, o których mowa w art. 10, oraz zezwolenia, o których mowa w art. 15, będą przechowywane w autobusie lub w autokarze i okazywane na żądanie każdego upoważnionego inspektora.

Artykuł  19

Właściwe władze Umawiających się Stron zapewnią, że przewoźnicy stosują się do przepisów niniejszej umowy.

Artykuł  20

Potwierdzona kopia licencji na wykonywanie międzynarodowych przewozów okazjonalnych autobusem i autokarem, o której mowa w art. 1 ust. 1 lit. a) drugie tiret, będzie przechowywana w autobusie lub autokarze i okazywana na żądanie każdego upoważnionego inspektora.

Komisja Mieszana utworzona na mocy art. 23 będzie informowana o wzorach takiego dokumentu, wystawionego przez właściwe władze Umawiających się Stron.

Artykuł  21

Właściwe władze Umawiających się Stron ustalą system kar za naruszenie przepisów niniejszej umowy. Określone w tym celu kary będą skuteczne, proporcjonalne i zniechęcające.

Artykuł  22
1.
W przypadku poważnych lub powtarzających się naruszeń przepisów dotyczących transportu drogowego, a zwłaszcza naruszenia przez przewoźników nierezydentów przepisów o czasie jazdy i odpoczynku kierowców oraz dotyczących bezpieczeństwa ruchu drogowego, co może prowadzić do cofnięcia licencji na wykonywanie zawodu przewoźnika w transporcie pasażerskim, właściwe władze zainteresowanej Umawiającej się Strony dostarczą właściwym władzom Umawiającej się Strony, w której przewoźnik ma swoją siedzibę, wszelkich informacji znajdujących się w ich posiadaniu dotyczących tych naruszeń oraz nałożonych kar.
2.
Właściwe władze Umawiającej się Strony, na której terytorium nastąpiło poważne lub powtarzające się naruszenie przepisów dotyczących transportu drogowego, a zwłaszcza przepisów o czasie jazdy i odpoczynku kierowców oraz dotyczących bezpieczeństwa ruchu drogowego, mogą czasowo odmówić takiemu przewoźnikowi wjazdu na terytorium tej Umawiającej się Strony.

W odniesieniu do Wspólnoty Europejskiej właściwe władze Państwa Członkowskiego mogą jedynie czasowo odmówić wjazdu na terytorium tego Państwa Członkowskiego. Właściwe władze Umawiającej się Strony, w której przewoźnik ma swoją siedzibę, oraz Komisja Mieszana utworzona na mocy art. 23 będą informowane o takich krokach.

3.
W przypadku poważnego lub powtarzającego się naruszenia przez przewoźnika przepisów dotyczących transportu drogowego, a zwłaszcza przepisów o czasie jazdy i odpoczynku kierowców oraz dotyczących bezpieczeństwa ruchu drogowego, właściwe władze Umawiającej się Strony, w której przewoźnik ma swoją siedzibę, podejmą stosowne kroki w celu uniknięcia powtórzenia się takich naruszeń; kroki te mogą obejmować zawieszenie lub cofnięcie licencji na wykonywanie zawodu przewoźnika w transporcie pasażerskim. Komisja Mieszana utworzona na mocy art. 23 będzie informowana o takich krokach.
4.
Umawiające się Strony zagwarantują prawo przewoźnika do odwołania się od nałożonych sankcji.

ROZDZIAŁ  X

KOMISJA MIESZANA

Artykuł  23
1.
W celu ułatwienia stosowania niniejszej umowy niniejszym tworzy się Komisję Mieszaną. W skład Komisji Mieszanej wejdą przedstawiciele Umawiających się Stron.
2.
Komisja Mieszana zbierze się po raz pierwszy w ciągu sześciu miesięcy od dnia wejścia w życie niniejszej umowy.
3.
Komisja Mieszana określi swój regulamin.
4.
Komisja Mieszana będzie się zbierać na żądanie co najmniej jednej Umawiającej się Strony.
5.
Komisja Mieszana może podejmować decyzje jedynie w przypadku obecności na jej posiedzeniach przedstawicieli dwóch trzecich Umawiających się Stron, włączając w to Wspólnoty Europejskie.
6.
W przypadkach gdy wymagane jest podjęcie decyzji przez Komisję Mieszaną, wymagana będzie jednomyślność wszystkich reprezentowanych Umawiających się Stron. Jeśli brak będzie możliwości osiągnięcia jednomyślności, zainteresowane właściwe władze, w następstwie żądania jednej lub więcej Umawiających się Stron, spotkają się w celach konsultacyjnych ciągu sześciu tygodni.
Artykuł  24
1.
Komisja Mieszana zapewni właściwe wdrożenie niniejszej umowy. Komisja będzie informowana o wszelkich krokach podejmowanych lub planowanych w celu wdrożenia przepisów niniejszej umowy.
2.
W szczególności Komisja Mieszana:
a)
sporządzi na podstawie informacji dostarczanych przez Umawiające się Strony listę właściwych władz Umawiających się Stron odpowiedzialnych za zadania, o których mowa w rozdziałach V, VI, VII, VIII i IX niniejszej umowy;
b)
będzie zmieniać bądź dostosowywać dokumenty kontrolne oraz inne wzory dokumentów określone w załącznikach do niniejszej umowy;
c)
będzie zmieniać bądź dostosowywać załączniki dotyczące standardów technicznych mających zastosowanie do autobusów i autokarów, jak również załącznik 1 dotyczący warunków odnoszących się do przewoźników drogowego transportu pasażerskiego, o których mowa w art. 4, w celu wprowadzenia przyszłych przedsięwzięć podejmowanych we Wspólnotach Europejskich;
d)
sporządzi na podstawie informacji dostarczanych przez Umawiające się Strony listę - dla potrzeb informacyjnych - wszystkich ceł, podatków i opłat, o których mowa w art. 9 ustęp 4 i 5;
e)
będzie zmieniać bądź dostosowywać wymagania dotyczące przepisów socjalnych, o których mowa w art. 8, w celu wprowadzenia przyszłych przedsięwzięć podejmowanych we Wspólnocie Europejskiej;
f)
będzie rozstrzygać wszelkie spory, które mogą wyniknąć w związku z wdrażaniem oraz interpretacją niniejszej umowy;
g)
będzie zalecać podejmowanie dalszych kroków w kierunku liberalizacji tych przewozów okazjonalnych, które nadal podlegają obowiązkowi posiadania zezwolenia.
3.
Umawiające się Strony podejmą kroki niezbędne do wyegzekwowania wszelkich decyzji podjętych przez Komisję Mieszaną, stosownie tam gdzie to konieczne, do swoich wewnętrznych procedur.
4.
Jeżeli nie będzie można osiągnąć porozumienia w sporze zgodnie z ust. 2 lit. f) niniejszego artykułu, zainteresowane Umawiające się Strony mogą przekazać tę sprawę do arbitrażu. Każda zainteresowana Umawiająca się Strona wyznaczy jednego arbitra. Komisja Mieszana również wyznaczy jednego arbitra.

Decyzje arbitrów będą podejmowane większością głosów.

Umawiające się Strony zaangażowane w spór podejmą kroki wymagane dla wdrożenia decyzji arbitrów.

ROZDZIAŁ  XI

PRZEPISY OGÓLNE I KOŃCOWE

Artykuł  25

Umowy dwustronne

1.
Przepisy niniejszej umowy zastąpią odpowiednie przepisy umów zawartych pomiędzy Umawiającymi się Stronami. W przypadku Wspólnoty Europejskiej przepis ten dotyczy umów zawartych między Państwami Członkowskimi a Umawiającymi się Stronami.
2.
Umawiające się Strony inne niż Wspólnota Europejska mogą uzgodnić niestosowanie art. 5 oraz załącznika 2 do niniejszej umowy i stosować inne standardy techniczne dotyczące autobusów i autokarów wykonujących przewozy okazjonalne pomiędzy tymi Umawiającymi się Stronami, włączając w to tranzyt przez ich terytoria.
3.
Z wyjątkiem przepisów art. 6 załącznika 2 przepisy niniejszej umowy zastąpią odpowiednie przepisy umów zawartych pomiędzy Państwami Członkowskimi Wspólnoty Europejskiej oraz innymi Umawiającymi się Stronami.

Jednakże przepisy zwalniające od obowiązku posiadania zezwolenia zawarte w istniejących dwustronnych umowach pomiędzy Państwami Członkowskimi Wspólnoty Europejskiej oraz innymi Umawiającymi się Stronami dotyczące przewozów okazjonalnych wspomnianych w art. 7 mogą zostać utrzymane i odnowione. W takim przypadku zainteresowane Umawiające się Strony natychmiast poinformują o tym Komisję Mieszaną utworzoną na mocy art. 23.

Artykuł  26

Podpisanie

Niniejsza umowa będzie wyłożona do podpisania w Brukseli od 14 kwietnia 2000 r. do 30 czerwca 2001 r. w Sekretariacie Generalnym Rady Unii Europejskiej, który będzie depozytariuszem niniejszej umowy.

Artykuł  27

Ratyfikacja lub zatwierdzenie oraz depozytariusz niniejszej umowy

Niniejsza umowa zostanie zatwierdzona lub ratyfikowana przez sygnatariuszy zgodnie z ich własnymi procedurami. Dokumenty zatwierdzenia lub ratyfikacji zostaną złożone przez Umawiające się Strony w Sekretariacie Generalnym Rady Unii Europejskiej, który powiadomi wszystkich innych sygnatariuszy.

Artykuł  28

Wejście w życie

1.
Niniejsza umowa wejdzie w życie w odniesieniu do Umawiających się Stron, które ją zatwierdziły lub ratyfikowały, w przypadku gdy będą to co najmniej cztery Umawiające się Strony, włączając w to Wspólnotę Europejską. Niniejsza umowa wejdzie w życie w pierwszym dniu trzeciego miesiąca następującego po dniu złożenia czwartego dokumentu zatwierdzenia lub ratyfikacji lub nawet pierwszego dnia szóstego miesiąca, w tym ostatnim przypadku pod warunkiem że w czasie ratyfikacji niniejszej umowy zostanie złożona odpowiednia deklaracja.
2.
Niniejsza umowa wejdzie w życie w odniesieniu do każdej Umawiającej się Strony, która ją zatwierdzi lub ratyfikuje po wejściu w życie określonym w ust. 1, w pierwszym dniu trzeciego miesiąca następującego po dniu złożenia przez zainteresowaną Umawiającą się Stronę swojego dokumentu zatwierdzenia lub ratyfikacji.
Artykuł  29

Trwanie umowy - ocena funkcjonowania umowy

1.
Niniejsza umowa zostaje zawarta na okres pięciu lat, poczynając od dnia jej wejścia w życie.
2.
Okres trwania niniejszej umowy będzie automatycznie przedłużany na kolejne okresy pięciu lat pomiędzy tymi Umawiającymi się Stronami, które nie wyrażą woli nieprzedłużania Umowy. W przeciwnym przypadku zainteresowane Umawiające się Strony poinformują Depozytariusza o swoich intencjach stosownie do przepisów art. 31.
3.
Przed upływem każdego okresu pięciu lat Komisja Mieszana oceni funkcjonowanie niniejszej umowy.
Artykuł  30

Przystąpienie

1.
Po jej wejściu w życie niniejsza umowa będzie otwarta dla przystąpienia przez państwa, które są członkami Europejskiej Konferencji Ministrów Transportu (EKMT). W przypadku przystąpienia do niniejszej umowy państw będących członkami Umowy o Europejskim Obszarze Gospodarczym, niniejsza umowa nie będzie miała zastosowania pomiędzy Umawiającymi się Stronami Umowy o Europejskim Obszarze Gospodarczym.
2.
Niniejsza umowa będzie również otwarta dla przystąpienia Republiki San Marino, Księstwa Andory i Księstwa Monako.
3.
W odniesieniu do każdego państwa przystępującego do niniejszej umowy po jej wejściu w życie zgodnie z art. 28 umowa wejdzie w życie w pierwszym dniu trzeciego miesiąca po złożeniu przez to państwo dokumentu przystąpienia.
4.
Każdemu państwu przystępującemu do niniejszej umowy po jej wejściu w życie zgodnie z art. 28 może być przyznany maksymalnie trzyletni okres na przyjęcie przepisów równoważnych dyrektywie (dyrektywom), o których mowa w załączniku 1. Komisja Mieszana będzie informowana o każdym kroku podjętym w tym zakresie.
Artykuł  31

Wypowiedzenie

Każda z Umawiających się Stron może ze swojej strony wypowiedzieć niniejszą umowę z jednorocznym okresem wyprzedzenia, w drodze jednoczesnego powiadomienia innych Umawiających się Stron za pośrednictwem Depozytariusza umowy. Komisja Mieszana będzie również informowana o powodach wypowiedzenia. Jednakże umowa nie może zostać wypowiedziana w okresie pierwszych czterech lat następujących po jej wejściu w życie, zgodnie z przepisami art. 28.

Jeżeli umowa zostanie wypowiedziana przez jedną lub więcej Umawiających się Stron, a liczba Umawiających się Stron spadnie poniżej liczby uzgodnionej dla wejścia umowy w życie zgodnie z przepisami art. 28, umowa pozostanie w mocy, o ile Komisja Mieszana, w której skład wchodzą pozostałe Umawiające się Strony, nie zdecyduje inaczej.

Artykuł  32

Wygaśnięcie

Umawiająca się Strona, która przystąpiła do Unii Europejskiej, przestanie być traktowana jako Umawiająca się Strona od dnia tego przystąpienia.

Artykuł  33

Załączniki

Załączniki do niniejszej umowy stanowią jej integralną część.

Artykuł  34

Języki

Niniejsza umowa, sporządzona w języku angielskim, francuskim i niemieckim, przy czym wszystkie wersje językowe posiadają jednakową ważność, zostanie złożona w archiwach Sekretariatu Generalnego Rady Unii Europejskiej, który przekaże każdej z Umawiających się Stron potwierdzony egzemplarz umowy.

Każda z Umawiających się Stron zapewni stosowne tłumaczenie niniejszej umowy na swój oficjalny język urzędowy lub języki urzędowe. Jeden egzemplarz takiego tłumaczenia zostanie złożony w archiwach Sekretariatu Generalnego Rady Unii Europejskiej.

Jeden egzemplarz wszystkich tłumaczeń umowy wraz z załącznikami zostanie przesłany przez Depozytariusza do wszystkich Umawiających się Stron.

NA DOWÓD CZEGO niżej wymienieni pełnomocnicy podpisali niniejszą umowę.

..................................................

Notka Wydawnictwa Prawniczego "Lex"

Grafiki zostały zamieszczone wyłącznie w Internecie. Obejrzenie grafik podczas pracy z programem Lex wymaga dostępu do Internetu.

..................................................

grafika

ZAŁĄCZNIKI

ZAŁĄCZNIK  1

  2 Warunki mające zastosowanie do przewoźników drogowego transportu pasażerskiego, o których mowa w art. 4

Dyrektywa Wspólnot Europejskich, o której mowa w art. 4, oznacza:

dyrektywę Rady 96/26/WE z dnia 29 kwietnia 1996 r. w sprawie dostępu do zawodu przewoźnika drogowego transportu towarowego i przewoźnika drogowego transportu pasażerskiego oraz w sprawie wzajemnego uznawania dyplomów, certyfikatów oraz innych dowodów kwalifikacji formalnych, mających na celu umożliwienie przewoźnikom swobody realizowania przewozów krajowych i międzynarodowych. (Dziennik Urzędowy Wspólnot Europejskich L 124 z 23.5.1996, str. 1) z późniejszymi zmianami dokonanymi przez dyrektywę Rady 98/76/WE z dnia 1 października 1998 r. (Dziennik Urzędowy Wspólnot Europejskich L 277 z 14.10.1998, str. 17).

Rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady (WE) nr 1071/2009 z dnia 21 października 2009 r. ustanawiające wspólne zasady dotyczące warunków wykonywania zawodu przewoźnika drogowego i uchylające dyrektywę Rady 96/26/WE (Dz.U. L 300 z 14.11.2009, s. 51)

ZAŁĄCZNIK  2

 Normy techniczne mające zastosowanie do autobusów i autokarów

Artykuł 1 3

Od dnia wejścia w życie w odniesieniu do każdej z Umawiających się Stron Umowy INTERBUS autobusy i autokary wykonujące międzynarodowe przewozy okazjonalne pasażerów będą odpowiadały zasadom ustalonym w poniższych aktach prawnych:

a)
Badania techniczne pojazdów silnikowych i ich przyczep
Dyrektywa Parlamentu Europejskiego i Rady 2009/40/WE z dnia 6 maja 2009 r. w sprawie badań zdatności do ruchu drogowego pojazdów silnikowych i ich przyczep (Dz.U. L 141 z 6.6.2009, s. 12),
dyrektywa 2000/30/WE Parlamentu Europejskiego i Rady z dnia 6 czerwca 2000 r. w sprawie drogowej kontroli przydatności do ruchu pojazdów użytkowych poruszających się we Wspólnocie (Dz.U. L 203 z 10.8.2000, s. 1), zmieniona dyrektywą Komisji 2003/26/WE (Dz.U. L 90 z 8.4.2003, s. 37).
b)
Ograniczniki prędkości
Dyrektywa Rady 92/6/EWG z dnia 10 lutego 1992 r. w sprawie montowania i zastosowania urządzeń ograniczenia prędkości w niektórych kategoriach pojazdów silnikowych we Wspólnocie (Dz.U. L 57 z 2.3.1992, s. 27), ostatnio zmieniona dyrektywą 2002/85/WE Parlamentu Europejskiego i Rady (Dz.U. L 327 z 4.12.2002, s. 8).
c)
Dopuszczalne wymiary i dopuszczalna masa całkowita
Dyrektywa Rady 96/53/WE z dnia 25 lipca 1996 r. ustanawiająca dla niektórych pojazdów drogowych poruszających się na terytorium Wspólnoty maksymalne dopuszczalne wymiary w ruchu krajowym i międzynarodowym oraz maksymalne dopuszczalne obciążenia w ruchu międzynarodowym (Dz.U. L 235 z 17.9.1996, s. 59), ostatnio zmieniona dyrektywą 2002/7/WE Parlamentu Europejskiego i Rady (Dz.U. L 67 z 9.3.2002, s. 47),
dyrektywa 97/27/WE Parlamentu Europejskiego i Rady z dnia 22 lipca 1997 r. odnosząca się do mas i wymiarów niektórych kategorii pojazdów silnikowych i ich przyczep oraz zmieniająca dyrektywę 70/156/EWG (Dz.U. L 233 z 25.8.1997, s. 1), zmieniona dyrektywą Komisji 2003/19/WE (Dz.U. L 79 z 26.3.2003, s. 6).
d)
Urządzenia rejestrujące w transporcie drogowym
Rozporządzenie Rady (EWG) nr 3821/85 z dnia 20 grudnia 1985 r. w sprawie urządzeń rejestrujących stosowanych w transporcie drogowym (Dz.U. L 370 z 13.12.1985, s. 8), ostatnio zmienione rozporządzeniem Komisji (UE) nr 1266/2009 (Dz.U. L 339 z 22.12.2009, s. 3), lub równoważne przepisy ustanowione na mocy umowy AETR i protokołów do niej.
Artykuł 2 4

Od dnia wejścia w życie Umowy INTERBUS w odniesieniu do każdej Umawiającej się Strony, autobusy i autokary Umawiających się Stron innych niż Wspólnoty Europejskie, wykonujące międzynarodowe przewozy okazjonalne będą zgodne z normami technicznymi określonymi w następujących dyrektywach Wspólnoty lub odpowiadających im regulaminach EKG-ONZ w sprawie jednolitych przepisów dotyczących homologacji nowych pojazdów i ich wyposażenia.

Emisja spalin

Dyrektywa Rady 88/77/EWG Parlamentu Europejskiego i Rady z dnia 3 grudnia 1987 r. w sprawie zbliżenia ustawodawstw państw członkowskich odnoszących się do działań, jakie mają być podjęte w celu zapobiegania emisji zanieczyszczeń gazowych z silników Diesla w pojazdach (Dz.U. L 36 z 9.2.1988, s. 33), ostatnio zmieniona dyrektywą Komisji 2001/27/WE (Dz.U. L 107 z 18.4.2001, s. 10),
dyrektywa 2005/55/WE Parlamentu Europejskiego i Rady z dnia 28 września 2005 r. w sprawie zbliżenia ustawodawstw państw członkowskich odnoszących się do działań, które należy podjąć przeciwko emisji zanieczyszczeń gazowych i cząstek stałych przez silniki wysokoprężne stosowane w pojazdach oraz emisji zanieczyszczeń gazowych z silników o zapłonie iskrowym zasilanych gazem ziemnym lub gazem płynnym stosowanych w pojazdach (Dz.U. L 275 z 20.10.2005, s. 1), ostatnio zmieniona dyrektywą Komisji 2008/74/WE (Dz.U. L 192 z 19.7.2008, s. 51),
rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady (WE) nr 595/2009 z dnia 18 czerwca 2009 r. dotyczące homologacji typu pojazdów silnikowych i silników w odniesieniu do emisji zanieczyszczeń pochodzących z pojazdów ciężarowych o dużej ładowności (Euro VI) oraz w sprawie dostępu do informacji dotyczących naprawy i obsługi technicznej pojazdów, zmieniające rozporządzenie (WE) nr 715/2007 i dyrektywę 2007/46/WE oraz uchylające dyrektywy 80/1269/EWG, 2005/55/WE i 2005/78/WE (Dz.U. L 188 z 18.7.2009, s. 1).

Zadymienie spalin

Dyrektywa Rady 72/306/EWG z dnia 2 sierpnia 1972 r. w sprawie zbliżenia ustawodawstw państw członkowskich odnoszących się do działań, jakie mają być podjęte w celu zapobiegania emisji zanieczyszczeń z silników Diesla stosowanych w pojazdach (Dz.U. L 190 z 20.8.1972, s. 1), ostatnio zmieniona dyrektywą Komisji 2005/21/WE (Dz.U. L 61 z 8.3.2005, s. 25).

Emisja hałasu

Dyrektywa Rady 70/157/EWG z dnia 6 lutego 1970 r. sprawie zbliżenia ustawodawstw państw członkowskich odnoszących się do dopuszczalnego poziomu hałasu i układu wydechowego pojazdów silnikowych (Dz.U. L 42 z 23.2.1970, s. 16), ostatnio zmieniona dyrektywą Komisji 2007/34/WE (Dz.U. L 155 z 15.6.2007, s. 49).

Układ hamulcowy

Dyrektywa Rady 71/320/EWG z dnia 26 lipca 1971 r. w sprawie zbliżenia ustawodawstw państw członkowskich odnoszących się do układów hamulcowych niektórych kategorii pojazdów silnikowych i ich przyczep (Dz.U. L 202 z 6.9.1971, s. 37), ostatnio zmieniona dyrektywą Rady 2002/78/WE (Dz.U. L 267 z 4.10.2002, s. 23).

Opony

Dyrektywa Rady 92/23/EWG z dnia 31 marca 1992 r. odnosząca się do opon pojazdów silnikowych i ich przyczep oraz ich instalowania (Dz.U. L 129 z 14.5.1992, s. 95), ostatnio zmieniona dyrektywą Komisji 2005/11/WE (Dz.U. L 46 z 17.2.2005, s. 42).

Urządzenia oświetleniowe i światła sygnalizacyjne

Dyrektywa Rady 76/756/EWG z dnia 27 lipca 1976 r. w sprawie zbliżenia ustawodawstw państw członkowskich odnoszących się do instalacji urządzeń oświetleniowych i sygnalizacji świetlnej na pojazdach silnikowych i ich przyczepach (Dz.U. L 262 z 27.9.1976, s. 1), ostatnio zmieniona dyrektywą Komisji 2008/89/WE (Dz.U. L 257 z 25.9.2008, s. 14).

Zbiornik paliwa

Dyrektywa Rady 70/221/EWG z dnia 20 marca 1970 r. w sprawie zbliżenia ustawodawstw państw członkowskich odnoszących się do zbiorników ciekłego paliwa oraz tylnych zabezpieczeń pojazdów silnikowych i ich przyczep (Dz.U. L 76 z 6.4.1970, s. 23), ostatnio zmieniona dyrektywą Komisji 2006/20/WE (Dz.U. L 48 z 18.2.2006, s. 16).

Lusterka wsteczne

Dyrektywa 2003/97/WE Parlamentu Europejskiego i Rady z dnia 10 listopada 2003 r. w sprawie zbliżenia ustawodawstw państw członkowskich w odniesieniu do homologacji typu urządzeń służących do pośredniego widzenia oraz pojazdów wyposażonych w te urządzenia, zmieniająca dyrektywę 70/156/EWG i uchylająca dyrektywę 71/127/EWG (Dz.U. L 25 z 29.1.2004, s. 1), ostatnio zmieniona dyrektywą Komisji 2005/27/WE (Dz.U. L 81 z 30.3.2005, s. 44).

Pasy bezpieczeństwa - montaż

Dyrektywa Rady 77/541/EWG z dnia 28 czerwca 1977 r. w sprawie zbliżenia ustawodawstw państw członkowskich odnoszących się do pasów bezpieczeństwa i urządzeń przytrzymujących w pojazdach silnikowych (Dz.U. L 220 z 29.8.1977, s. 95), ostatnio zmieniona dyrektywą 2005/40/WE Parlamentu Europejskiego i Rady (Dz.U. L 255 z 30.9.2005, s. 146).

Pasy bezpieczeństwa - punkty mocowania

Dyrektywa Rady 76/115/EWG z dnia 18 grudnia 1975 r. w sprawie zbliżenia ustawodawstw państw członkowskich odnoszących się do punktów mocowania pasów bezpieczeństwa w pojazdach silnikowych (Dz.U. L 24 z 30.1.1976, s. 6), ostatnio zmieniona dyrektywą 2005/41/WE Parlamentu Europejskiego i Rady (Dz.U. L 255 z 30.9.2005, s. 149).

Siedzenia

Dyrektywa Rady 74/408/EWG z dnia 22 lipca 1974 r. w sprawie zbliżenia ustawodawstw państw członkowskich odnoszących się do wyposażenia wewnętrznego pojazdów silnikowych (wytrzymałość siedzeń i ich punktów mocowania) (Dz.U. L 221 z 12.8.1974, s. 1), ostatnio zmieniona dyrektywą 2005/39/WE Parlamentu Europejskiego i Rady (Dz.U. L 255 z 30.9.2005, s. 143).

Budowa wnętrza (zapobieganie ryzyku rozprzestrzeniania się płomieni)

Dyrektywa 95/28/WE Parlamentu Europejskiego i Rady z dnia 24 października 1995 r. odnosząca się do palności materiałów konstrukcyjnych używanych w niektórych kategoriach pojazdów silnikowych (Dz.U. L 281 z 23.11.1995, s. 1).

Urządzenie wnętrza (wyjścia awaryjne, dostępność, liczba siedzeń, wytrzymałość nadwozia itd.)

Dyrektywa 2001/85/WE Parlamentu Europejskiego i Rady z dnia 20 listopada 2001 r. odnosząca się do przepisów szczególnych dotyczących pojazdów wykorzystywanych do przewozu pasażerów i mających więcej niż osiem siedzeń poza siedzeniem kierowcy oraz zmieniająca dyrektywy 70/156/EWG i 97/27/WE (Dz.U. L 42 z 13.2.2002, s. 1).
PozycjaRegulamin EKG ONZ / ostatnia seria zmianAkt Unii

(pierwotny - ostatni)

Emisja spalin49/01dyrektywa 88/77/EWG
49/02, homologacja typu Adyrektywa 2001/27/WE
49/02, homologacja typu Bdyrektywa 2005/55/WE
dyrektywa 2008/74/WE

rozporządzenie (WE) nr 595/2009

Zadymienie spalin24/03dyrektywa 72/306/EWG

dyrektywa 2005/21/WE

Emisja hałasu51/02dyrektywa 70/157/EWG

dyrektywa 2007/34/WE

Układ hamulcowy13/11dyrektywa 71/320/EWG

dyrektywa 2002/78/WE

Opony54dyrektywa 92/23/EWG

dyrektywa 2005/11/WE

Urządzenia oświetleniowe i światła sygnalizacyjne48/01dyrektywa 76/756/EWG

dyrektywa 2008/89/WE

Zbiornik paliwa34/02

67/01

110

dyrektywa 70/221/EWG

dyrektywa 2006/20/WE

Lusterka wsteczne46/01dyrektywa 2003/97/WE

dyrektywa 2005/27/WE

Pasy bezpieczeństwa - montaż16/06dyrektywa 77/541/EWG

dyrektywa 2005/40/WE

Pasy bezpieczeństwa - punkty mocowania14/07dyrektywa 76/115/EWG

dyrektywa 2005/41/WE

Siedzenia17/08

80/01

dyrektywa 74/408/EWG

dyrektywa 2005/39/WE

Budowa wnętrza (zapobieganie ryzyku rozprzestrzeniania się płomieni)118dyrektywa 95/28/WE
Urządzenie wnętrza

(wyjścia awaryjne,

dostępność, liczba siedzeń)

107.02dyrektywa 2001/85/WE
Ochrona przed przewróceniem66.01dyrektywa 2001/85/WE
Artykuł 3

Autobusy i autokary wykonujące:

a)
przewozy z każdego Państwa Członkowskiego Wspólnoty (z wyłączeniem Grecji) do każdej Umawiającej się Strony INTERBUS;
b)
przewozy z każdej Umawiającej się Strony INTERBUS do każdego Państwa Członkowskiego Wspólnoty (z wyłączeniem Grecji);
c)
przewozy z każdej Umawiającej się Strony INTERBUS do Grecji w tranzycie przez jakiekolwiek inne Państwo Członkowskie Wspólnoty, wykonywane przez przewoźników mających siedzibę w każdej Umawiającej się Stronie INTERBUS;

będą podlegały następującym zasadom:

1)
Autobusy i autokary po raz pierwszy zarejestrowane przed dniem 1 stycznia 1980 r. nie mogą być wykorzystywane w przewozach okazjonalnych objętych Umową INTERBUS.
2)
Autobusy i autokary po raz pierwszy zarejestrowane pomiędzy dniem 1 stycznia 1980 r. i dniem 31 grudnia 1981 r. mogą być wykorzystywane jedynie do dnia 31 grudnia 2000 r.
3)
Autobusy i autokary po raz pierwszy zarejestrowane pomiędzy dniem 1 stycznia 1982 r. i dniem 31 grudnia 1983 r. mogą być wykorzystywane jedynie do dnia 31 grudnia 2001 r.
4)
Autobusy i autokary po raz pierwszy zarejestrowane pomiędzy dniem 1 stycznia 1984 r. i dniem 31 grudnia 1985 r. mogą być wykorzystywane jedynie do dnia 31 grudnia 2002 r.
5)
Autobusy i autokary po raz pierwszy zarejestrowane pomiędzy dniem 1 stycznia 1986 r. i dniem 31 grudnia 1987 r. mogą być wykorzystywane jedynie do dnia 31 grudnia 2003 r.
6)
Autobusy i autokary po raz pierwszy zarejestrowane pomiędzy dniem 1 stycznia 1988 r. i dniem 31 grudnia 1989 r. mogą być wykorzystywane jedynie do dnia 31 grudnia 2004.
7)
Od dnia 1 stycznia 2005 r. mogą być wykorzystywane jedynie autobusy i autokary po raz pierwszy zarejestrowane po dniu 1 stycznia 1990 r. (EURO 0).
8)
Od dnia 1 stycznia 2007 r. mogą być wykorzystywane jedynie autobusy i autokary po raz pierwszy zarejestrowane po dniu 1 października 1993 r. (EURO 1).
Artykuł 4

Autobusy i autokary wykonujące:

a)
przewozy z Grecji do Umawiającej się Strony INTERBUS;
b)
przewozy z Umawiających się Stron INTERBUS do Grecji;

będą podlegały następującym zasadom:

1)
Autobusy i autokary po raz pierwszy zarejestrowane przed dniem 1 stycznia 1980 r. nie mogą być wykorzystywane w przewozach okazjonalnych objętych Umową INTERBUS.
2)
Autobusy i autokary po raz pierwszy zarejestrowane pomiędzy dniem 1 stycznia 1980 r. i dniem 31 grudnia 1981 r. mogą być wykorzystywane jedynie do dnia 31 grudnia 2000 r.
3)
Autobusy i autokary po raz pierwszy zarejestrowane pomiędzy dniem 1 stycznia 1982 r. i dniem 31 grudnia 1983 r. mogą być wykorzystywane jedynie do dnia 31 grudnia 2001 r.
4)
Autobusy i autokary po raz pierwszy zarejestrowane pomiędzy dniem 1 stycznia 1984 r. i dniem 31 grudnia 1985 r. mogą być wykorzystywane jedynie do dnia 31 grudnia 2003 r.
5)
Autobusy i autokary po raz pierwszy zarejestrowane pomiędzy dniem 1 stycznia 1986 r. i dniem 31 grudnia 1987 r. mogą być wykorzystywane jedynie do dnia 31 grudnia 2005 r.
6)
Autobusy i autokary po raz pierwszy zarejestrowane pomiędzy dniem 1 stycznia 1988 r. i dniem 31 grudnia 1989 r. mogą być wykorzystywane jedynie do dnia 31 grudnia 2007 r.
7)
Od dnia 1 stycznia 2008 r. mogą być wykorzystywane jedynie autobusy i autokary po raz pierwszy zarejestrowane po dniu 1 stycznia 1990 r. (EURO 0).
8)
Od dnia 1 stycznia 2010 r. mogą być wykorzystywane jedynie autobusy i autokary po raz pierwszy zarejestrowane po dniu 1 stycznia 1993 r. (EURO 1).
Artykul 5

Autobusy i autokary Wspólnoty wykorzystywane w dwustronnym ruchu pomiędzy Grecją i innymi Państwami Członkowskimi Wspólnoty w tranzycie przez Umawiające się Strony Umowy INTERBUS nie są objęte niniejszymi zasadami w zakresie norm technicznych, ale podlegają zasadom Wspólnoty Europejskiej.

Artykul 6
1.
Zasady w zakresie norm technicznych zawarte w dwustronnych umowach lub porozumieniach pomiędzy Państwami Członkowskimi Wspólnoty a Umawiającymi się Stronami Umowy INTERBUS dotyczące dwustronnego ruchu i tranzytu, które są bardziej rygorystyczne niż zasady ustalone w niniejszej umowie, mogą być stosowane do dnia 31 grudnia 2006 r.
2.
Państwa Członkowskie Wspólnoty oraz zainteresowane Umawiające się Strony Umowy INTERBUS poinformują Komisję Mieszaną, utworzoną na mocy art. 23 umowy, o treści takich dwustronnych umów i porozumień.
Artykul 7
1.
Dokument poświadczający datę pierwszej rejestracji pojazdu będzie przechowywany w pojeździe i okazywany na żądanie każdego upoważnionego inspektora. Do celów niniejszego załącznika pojęcie "data pierwszej rejestracji pojazdu" będzie się odnosić do pierwszej rejestracji pojazdu po jego wyprodukowaniu. Jeśli taka data rejestracji nie może być określona, pojęcie to będzie się odnosiło do daty wyprodukowania.
2.
W przypadku gdy oryginalny silnik autobusu został wymieniony na nowy silnik, dokument, o którym mowa w ustępie 1 niniejszego artykułu, zostanie zastąpiony przez dokument poświadczający zgodność nowego silnika z właściwymi zasadami homologacji wspomnianymi w art. 3.
Artykul 8 5

(skreślony)

Załącznik  IIa 6

(skreślony)

Załącznik  IIb 7

(skreślony)

ZAŁĄCZNIK  3

 Wzór Dokumentu Kontrolnego w przewozach okazjonalnych zwolnionych z obowiązku zezwolenia

ZAŁĄCZNIK  4

 Wzór wniosku o zezwolenie na wykonywanie międzynarodowych przewozów okazjonalnych

ZAŁĄCZNIK  5

 Wzór zezwolenia dla niezliberalizowanych przewozów okazjonalnych

1 Art. 8 zmieniony przez art. 2 decyzji Komisji Mieszanej utworzonej na podstawie umowy Interbus nr 2012/25/UE z dnia 11 listopada 2011 r. w sprawie przyjęcia regulaminu i dostosowania załącznika 1 do Umowy dotyczącego warunków mających zastosowanie do przewoźników drogowego transportu pasażerskiego, załącznika 2 do Umowy dotyczącego norm technicznych mających zastosowanie do autobusów i autokarów oraz wymagań dotyczących przepisów socjalnych, o których mowa w art. 8 Umowy (Dz.U.UE.L.12.8.38) z dniem 11 listopada 2011 r.
2 Załącznik 1 zmieniony przez art. 2 decyzji KomisjiMieszanejutworzonejna podstawie umowy Interbusnr 2012/25/UE z dnia 11 listopada 2011 r. w sprawie przyjęcia regulaminu i dostosowania załącznika 1 do Umowy dotyczącego warunków mających zastosowanie do przewoźników drogowego transportu pasażerskiego, załącznika 2 do Umowy dotyczącego norm technicznych mających zastosowanie do autobusów i autokarów oraz wymagań dotyczących przepisów socjalnych, o których mowa w art. 8 Umowy (Dz.U.UE.L.12.8.38) z dniem 11 listopada 2011 r.
3 Załącznik 2 art. 1 zmieniony przez art. 2 decyzji Komisji Mieszanej utworzonej na podstawie umowy Interbus nr 2012/25/UE z dnia 11 listopada 2011 r. w sprawie przyjęcia regulaminu i dostosowania załącznika 1 do Umowy dotyczącego warunków mających zastosowanie do przewoźników drogowego transportu pasażerskiego, załącznika 2 do Umowy dotyczącego norm technicznych mających zastosowanie do autobusów i autokarów oraz wymagań dotyczących przepisów socjalnych, o których mowa w art. 8 Umowy (Dz.U.UE.L.12.8.38) z dniem 11 listopada 2011 r.
4 Załącznik 2 art. 2 zmieniony przez art. 2 decyzji Komisji Mieszanej utworzonej na podstawie umowy Interbus nr 2012/25/UE z dnia 11 listopada 2011 r. w sprawie przyjęcia regulaminu i dostosowania załącznika 1 do Umowy dotyczącego warunków mających zastosowanie do przewoźników drogowego transportu pasażerskiego, załącznika 2 do Umowy dotyczącego norm technicznych mających zastosowanie do autobusów i autokarów oraz wymagań dotyczących przepisów socjalnych, o których mowa w art. 8 Umowy (Dz.U.UE.L.12.8.38) z dniem 11 listopada 2011 r.
5 Załącznik 2 art. 8 skreślony przez art. 2 decyzji Komisji Mieszanej utworzonej na podstawie umowy Interbus nr 2012/25/UE z dnia 11 listopada 2011 r. w sprawie przyjęcia regulaminu i dostosowania załącznika 1 do Umowy dotyczącego warunków mających zastosowanie do przewoźników drogowego transportu pasażerskiego, załącznika 2 do Umowy dotyczącego norm technicznych mających zastosowanie do autobusów i autokarów oraz wymagań dotyczących przepisów socjalnych, o których mowa w art. 8 Umowy (Dz.U.UE.L.12.8.38) z dniem 11 listopada 2011 r.
6 Załącznik IIa skreślony przez art. 2 decyzji KomisjiMieszanejutworzonejna podstawie umowy Interbusnr 2012/25/UE z dnia 11 listopada 2011 r. w sprawie przyjęcia regulaminu i dostosowania załącznika 1 do Umowy dotyczącego warunków mających zastosowanie do przewoźników drogowego transportu pasażerskiego, załącznika 2 do Umowy dotyczącego norm technicznych mających zastosowanie do autobusów i autokarów oraz wymagań dotyczących przepisów socjalnych, o których mowa w art. 8 Umowy (Dz.U.UE.L.12.8.38) z dniem 11 listopada 2011 r.
7 Załącznik IIb skreślony przez art. 2 decyzji KomisjiMieszanejutworzonejna podstawie umowy Interbusnr 2012/25/UE z dnia 11 listopada 2011 r. w sprawie przyjęcia regulaminu i dostosowania załącznika 1 do Umowy dotyczącego warunków mających zastosowanie do przewoźników drogowego transportu pasażerskiego, załącznika 2 do Umowy dotyczącego norm technicznych mających zastosowanie do autobusów i autokarów oraz wymagań dotyczących przepisów socjalnych, o których mowa w art. 8 Umowy (Dz.U.UE.L.12.8.38) z dniem 11 listopada 2011 r.

© Unia Europejska, http://eur-lex.europa.eu/
Za autentyczne uważa się wyłącznie dokumenty Unii Europejskiej opublikowane w Dzienniku Urzędowym Unii Europejskiej.