Umowa.

Dzienniki UE

Dz.U.UE.C.2002.23.9

Akt utracił moc

Wersja od: 13 grudnia 2001 r.

UMOWA MIĘDZY EUROPEJSKIM URZĘDEM POLICJI (EUROPOL) A EUROPEJSKIM BANKIEM CENTRALNYM (EBC)

(2002/C 23/07)

(Dz.U.UE C z dnia 25 stycznia 2002 r.)

Niniejsza Umowa jest zawarta

między

Europejskim Urzędem Policji (Europol), mającym swoją siedzibę przy Raamweg 47, 2509 Haga, Niderlandy, reprezentowanym przez swego dyrektora, p. Jürgena Storbecka

a

Europejskim Bankiem Centralnym (EBC), mającym swoją siedzibę przy Kaiserstraße 29, D-60311 Frankfurt nad Menem, reprezentowanym przez swego prezesa, p. Willema Duisenberga

(zwanych dalej również wspólnie "Stronami", a każde z nich osobno "Stroną").

Mając na uwadze, co następuje:

Obie Strony są zdecydowane zwalczać zagrożenia wynikające z fałszowania euro i odgrywać w tej walce ważną rolę; w tym kontekście współpracują one, w ramach ich odpowiednich kompetencji, z krajowymi bankami centralnymi, krajowymi jednostkami Europolu, krajowymi centrami analiz, krajowymi centrami analiz monet, Europejskim Centrum Analiz Technicznych i Naukowych, Komisją Europejską i innymi krajowymi i europejskimi władzami i organizacjami międzynarodowymi.

Strony pragną wzmocnić współpracę w tej dziedzinie, gdyż leży to w ich wspólnym interesie i w interesie innych uczestników walki z fałszerstwem.

Artykuł 3 ustęp 3 rozporządzenia Rady (WE) nr 1338/2001 ustanawiającego środki niezbędne dla ochrony euro przed podrabianiem⁽¹⁾ stanowi, że Europol i EBC zawrą umowę, za pomocą której Europol uzyska dostęp do posiadanych przez EBC danych technicznych i statystycznych odnoszących się do fałszowanych banknotów i monet wykrytych zarówno w Państwach Członkowskich, jak i państwach trzecich; również rozporządzenie Rady (WE) nr 1339/2001 rozszerza stosowanie rozporządzenia 1338/2001 na te Państwa Członkowskie, które nie przyjęły euro jako jednej waluty⁽²⁾.

W dniu 8 listopada 2001 roku EBC przyjął decyzję EBC/2001/11 w sprawie niektórych warunków dotyczących przystąpienia do Systemu Monitorowania Fałszerstw (SMF), który jest zarządzanym przez EBC systemem obejmującym techniczne i statystyczne informacje dotyczące fałszowania banknotów i monet euro, pochodzące zarówno z Państw Członkowskich jak i z państw trzecich; decyzja ta dotyczy zawarcia umowy przez Strony w związku z dostępem Europolu do SMF.

Europol będzie przekazywał EBC informacje odnoszące się do fałszowania euro, włącznie z informacjami otrzymanymi od organów ścigania, organizacji międzynarodowych i innych stron trzecich, ale z wyłączeniem danych osobowych.

Zarząd Europolu w dniu 5 grudnia 2000 roku upoważnił Europol do rozpoczęcia negocjacji dotyczących umowy z EBC i zezwolił na podpisanie niniejszej Umowy dnia 23 października 2001 roku.

Rada Prezesów EBC zaakceptowała treść niniejszej Umowy dnia 25 października 2001 roku i tego samego dnia upoważniła prezesa EBC do podpisania jej w imieniu EBC,

Strony uzgodniły, co następuje:

Artykuł  1

Cel Umowy

Celem niniejszej Umowy jest zapewnienie skutecznej współpracy między Stronami w odniesieniu do środków zwalczania zagrożeń wynikających z fałszowania euro oraz wzmocnienie i koordynacja wszelkiej pomocy w tej dziedzinie udzielanej przez obie Strony władzom krajowym i europejskim oraz organizacjom międzynarodowym.

Artykuł  2

Konsultacja i koordynacja

1. Strony, działając zgodnie z ich odpowiednimi kompetencjami, systematycznie konsultują się wzajemnie w zakresie polityk, które mają być przyjęte i realizowane w sprawach będących przedmiotem wspólnego zainteresowania, jak wskazano w artykule 1, w celu osiągnięcia swoich celów, koordynowania swoich działań i zapobiegania dublowania wysiłków. Prezes EBC i dyrektor Europolu, lub osoby przez nich wyznaczone, spotykają się, co najmniej raz w roku, aby dokonać przeglądu wykonania niniejszej Umowy.

2. W szczególności Strony zobowiązują się koordynować swoje polityki, działalność szkoleniową, publiczne kampanie informacyjne i publikacje odnoszące się do fałszowania euro. Gdy tylko to możliwe, konsultują się również wzajemnie w sprawie publicznych oświadczeń i związanej z tym zewnętrznej polityki komunikowania.

Artykuł  3

Wymiana informacji

1. Wymiany informacji między Stronami dokonuje się do celów niniejszej Umowy i zgodnie z jej postanowieniami; wymiana informacji nie obejmuje danych dotyczących osób o ustalonej tożsamości oraz osób, których tożsamość można ustalić.

2. Strony bezzwłocznie i systematycznie przekazują sobie wzajemnie informacje dotyczące fałszowania banknotów euro i innych walut. Informacje takie obejmują, w przypadku informacji, które mają być przekazywane EBC przez Europol, informacje pochodzące od krajowych, europejskich i międzynarodowych organów ścigania, a w przypadku informacji, które mają być przekazywane przez EBC Europolowi, informacje uzyskane od władz krajowych, europejskich i międzynarodowych.

3. Europol wspomaga EBC w relacjach z krajowymi, europejskimi i międzynarodowymi organizacjami ścigania w sprawach związanych z fałszowaniem banknotów euro.

4. Strony zapewniają koordynację swoich systemów wczesnego ostrzegania.

Artykuł  4

Dostęp do bazy danych SMF i postanowienia z tym związane

1. EBC przyznaje dostęp on-line tylko do odczytu do bazy danych SMF urzędnikom Europolu wyznaczonym do tego celu, na podstawie artykułu 7, jako osoby kontaktowe; dostęp ten nie umożliwia Europolowi bezpośredniego wprowadzania danych do SMF. Formy dostępu, w tym niezbędne uzgodnienia dotyczące systemu, zostaną bliżej określone za pomocą wymiany listów między prezesem EBC i dyrektorem Europolu.

2. Specjalny plik z informacjami dotyczącymi wykrytych fałszerstw euro oraz techniczny opis klas wychwyconych i wprowadzonych do bazy SMF jest systematycznie tworzony przez EBC i przesyłany do Europolu.

3. Ponadto Europol jest bezzwłocznie powiadamiany przez EBC o utworzeniu każdej nowej klasy fałszerstwa w ramach SMF i o każdym wykryciu dużej ilości sfałszowanych banknotów euro.

4. EBC dostarcza Europolowi jedną próbkę każdego sfałszowanego banknotu euro, któremu przydzielono nową klasę w SMF. Niniejsze postanowienie jest wykonywane w sposób, który nie stoi na przeszkodzie użyciu lub zachowaniu sfałszowanych banknotów jako dowodów w postępowaniach karnych.

Artykuł  5

Wnioski o pomoc

1. Strony przekazują sobie nawzajem wszelkie wnioski o przekazanie ekspertyzy technicznej lub dowodów w postępowaniach sądowych w odniesieniu do fałszowania euro oraz ustanawiają właściwe procedury koordynowania swoich odpowiednich odpowiedzi na każdy taki wniosek.

2. Strony współpracują w celu stworzenia przejrzystych kanałów komunikacji w odniesieniu do wniosków o pomoc w ściganiu udzielaną przez Europol.

Artykuł  6

Wnioski o analizy techniczne

1. Europol może przesyłać do EBC wszelkie stosowne wnioski o analizy techniczne niezbędne w kontekście działalności Europolu w dziedzinie fałszerstw banknotów euro. Europol gromadzi i przesyła wszelkie takie wnioski pochodzące spoza Europolu.

2. EBC decyduje o zakresie analizy, w tym o potrzebie technicznego badania próbek falsyfikatów i o charakterze takiego badania. W celu ułatwienia EBC podjęcia tej decyzji, Europol, składając wniosek, przekazuje EBC wszelkie stosowne informacje uzasadniające ten wniosek oraz również określa przyczyny uzasadniające wniosek o badanie. Każde prowadzone badanie jest uwzględnione w SMF.

3. EBC bezpośrednio udostępnia Europolowi wyniki każdej analizy technicznej.

Artykuł  7

Osoby kontaktowe

1. Strony wyznaczają osoby kontaktowe w drodze wymiany listów między dyrektorem Europolu i prezesem EBC. Zmiany listy osób kontaktowych mogą być uzgadniane na piśmie za pomocą dalszej korespondencji.

2. W celu wykonania niniejszej Umowy obie Strony mogą, zgodnie z ich odpowiednimi ramami prawnymi, wyznaczać przedstawicieli, którzy będą pełnili swoje obowiązki w pomieszczeniach drugiej Strony (oficerowie łącznikowi).

Artykuł  8

Poufność

1. Każda ze Stron zapewnia, aby informacje uzyskane na podstawie niniejszej Umowy od drugiej Strony podlegały jej standardom poufności i bezpieczeństwa w zakresie przetwarzania informacji oraz aby informacje te uzyskały poziom ochrony co najmniej równoważny poziomowi ochrony zapewnianemu przez środki stosowane do tych informacji przez drugą Stronę.

2. Za pomocą wymiany listów Strony ustanawiają równoważność między stosowanymi przez siebie standardami poufności i bezpieczeństwa.

3. Strona przekazująca informacje odpowiada za wybór właściwego poziomu poufności w odniesieniu do przekazywanych informacji oraz zapewnia, aby poziom był wyraźnie wskazany. Zgodnie z zasadą proporcjonalności, poziomy poufności przypisywane są na możliwie najniższym poziomie przez każdą ze Stron i w miarę możliwości odpowiednio zmieniane.

4. Obie Strony mogą w każdej chwili wnioskować o zmianę wybranego poziomu poufności przekazanych informacji, włącznie z możliwym uchyleniem poufności. Strona otrzymująca informacje zobowiązana jest do odpowiedniej zmiany poziomu poufności.

5. Każda ze Stron może, ze względu na poufność, określić ograniczenia w wykorzystywaniu danych dostarczonych drugiej Stronie. Strona otrzymująca dane przestrzega tych ograniczeń.

Artykuł  9

Odpowiedzialność

Jeśli jedna Strona lub osoba ponosi szkodę spowodowaną przez drugą Stronę w wyniku nieuprawnionego lub nieprawidłowego przetwarzania informacji na podstawie niniejszej Umowy, druga Strona ponosi odpowiedzialność za taką szkodę. Określenie szkody i jej zrekompensowanie między Stronami na podstawie niniejszego artykułu ustalane jest zgodnie z procedurą przewidzianą w artykule 10.

Artykuł  10

Rozstrzyganie sporów

Strony mogą uzgodnić, że wszelkie spory między Stronami wynikające z niniejszej Umowy lub w związku z nią, które nie zostaną rozstrzygnięte polubownie, odsyłane są do ostatecznego rozstrzygnięcia do jednego lub więcej arbitrów. W braku takiego uzgodnienia arbitrami są trzej (3) arbitrzy, jeden wyznaczony przez Europol, jeden z pozostałych przez EBC, a trzeci, chyba że Strony uzgodnią inaczej, przez prezesa Trybunału Sprawiedliwości Wspólnot Europejskich. Do osiągnięcia wiążącej decyzji wystarcza większość głosów arbitrów. Trzeci arbiter ma pełnomocnictwo do rozstrzygania wszelkich kwestii proceduralnych, w każdym przypadku, gdy Strony nie zgadzają się w takich kwestiach.

Artykuł  11

Postanowienia końcowe

1. Niniejsza Umowa może być zmieniona za obopólną zgodą Stron.

2. Każda ze Stron może rozwiązać niniejszą Umowę z dwunastomiesięcznym wypowiedzeniem.

3. Niniejsza Umowa wchodzi w życie z dniem jej podpisania.

4. Niniejsza Umowa zostaje opublikowana w Dzienniku Urzędowym Wspólnot Europejskich seria "C".

Sporządzono we Frankfurcie nad Menem dnia 13 grudnia 2001 roku w dwóch egzemplarzach w języku angielskim.

W imieniu EBC	W imieniu Europolu
Willem F. DUISENBERG	Jürgen STORBECK

______

⁽¹⁾ Dz.U. L 181 z 4.7.2001, str. 6.

⁽²⁾ Dz.U. L 181 z 4.7.2001, str. 11.