Ukraina-Wspólnoty Europejskie. Umowa przejściowa w sprawie handlu i spraw związanych z handlem. Bruksela.1995.06.01.

Dzienniki UE

Dz.U.UE.L.1995.311.2

Akt utracił moc

Wersja od: 23 grudnia 1995 r.

UMOWA PRZEJŚCIOWA

w sprawie handlu i spraw związanych z handlem między Wspólnotą Europejską, Europejską Wspólnotą Węgla i Stali i Europejską Wspólnotą Energii Atomowej, z jednej strony, a Ukrainą, z drugiej strony

WSPÓLNOTA EUROPEJSKA, EUROPEJSKA WSPÓLNOTA WĘGLA I STALI, EUROPEJSKA WSPÓLNOTA ENERGII ATOMOWEJ, zwane dalej "Wspólnotą",

z jednej strony,

oraz UKRAINĄ,

z drugiej strony,

mając na uwadze, co następuje:

Umowa o partnerstwie i współpracy między Wspólnotami Europejskimi i ich Państwami Członkowskimi, z jednej strony, a Ukrainą, z drugiej strony, została podpisana dnia 14 czerwca 1994 roku;

celem Umowy o partnerstwie i współpracy jest wzmocnienie i rozszerzenie stosunków nawiązanych wcześniej, w szczególności przez Umowę między Europejską Wspólnotą Gospodarczą i Europejską Wspólnotą Energii Atomowej a Związkiem Socjalistycznych Republik Radzieckich w sprawie wymiany handlowej i współpracy handlowej i gospodarczej, podpisaną dnia 18 grudnia 1989 roku;

należy zapewnić szybki rozwój stosunków handlowych między Stronami;

w tym celu należy wykonać, tak szybko jak to możliwe, za pomocą Umowy przejściowej, postanowienia Umowy o partnerstwie i współpracy dotyczące handlu i spraw związanych z handlem;

wspomniane postanowienia powinny odpowiednio tymczasowo zastąpić postanowienia handlowe Umowy w sprawie wymiany handlowej i współpracy handlowej i gospodarczej;

do czasu wejścia w życie Umowy o partnerstwie i współpracy i ustanowienia Rady Współpracy, konieczne jest zapewnienie, że Wspólny Komitet, utworzony na mocy Umowy w sprawie wymiany handlowej i współpracy handlowej i gospodarczej, będzie mógł wykonywać uprawnienia przyznane Radzie Współpracy przez Umowę o partnerstwie i współpracy;

uprawnienia te konieczne są w celu wykonania Umowy przejściowej;

POSTANOWIŁY o zawarciu niniejszej Umowy, i wyznaczyły w tym celu jako swych pełnomocników,

WSPÓLNOTA EUROPEJSKA:

Pierre de BOISSIEU

Ambasador, Stały Przedstawiciel Republiki Francuskiej

Przewodniczący Komitetu Stałych Przedstawicieli

EUROPEJSKA WSPÓLNOTA WĘGLA I STALI:

EUROPEJSKA WSPÓLNOTA ENERGII ATOMOWEJ:

Hans van der BROEK

Członek Komisji Wspólnot Europejskich

UKRAINA:

Serhiy OSYKA

Wicepremier, Minister do spraw Stosunków Gospodarczych z Zagranicą

KTÓRZY, po wymianie swych pełnomocnictw, uznanych za należyte i sporządzone we właściwej formie,

UZGODNILI, CO NASTĘPUJE:

TYTUŁ  I

ZASADY OGÓLNE

(Umowa o partnerstwie i współpracy z Ukrainą: tytuł I)

Artykuł  1

(Umowa o partnerstwie i współpracy z Ukrainą: artykuł 2)

Poszanowanie zasad demokracji i praw człowieka określonych w szczególności w helsińskim Akcie Końcowym i w Paryskiej Karcie Nowej Europy, jak również zasad gospodarki rynkowej określonych w szczególności w dokumentach Konferencji bońskiej KBWE, stanowi podstawę polityki wewnętrznej i zagranicznej Stron, podstawowy element partnerstwa oraz niniejszej Umowy.

TYTUŁ  II

OBRÓT TOWAROWY

(Umowa o partnerstwie i współpracy z Ukrainą: tytuł III)

Artykuł  2

(Umowa o partnerstwie i współpracy z Ukrainą: artykuł 10)

1. Strony przyznają sobie wzajemnie traktowanie oparte na klauzuli największego uprzywilejowania zgodnie z artykułem I ustęp 1 Porozumienia GATT.

2. Postanowienia ustępu 1 nie mają zastosowania do:

a) przywilejów przyznanych w celu utworzenia unii celnej lub strefy wolnego handlu lub wynikających z utworzenia takiej unii lub strefy;

b) przywilejów przyznanych poszczególnym krajom zgodnie z GATT oraz na mocy innych umów międzynarodowych na rzecz krajów rozwijających się;

c) przywilejów przyznanych krajom sąsiadującym w celu usprawnienia ruchu granicznego.

Artykuł  3

(Umowa o partnerstwie i współpracy z Ukrainą: artykuł 11)

1. Strony ustalają, że zasada swobodnego tranzytu towarów jest zasadniczym warunkiem realizacji celów niniejszej Umowy.

W związku z tym każda ze Stron zapewnia możliwość tranzytu bez żadnych ograniczeń na lub przez swoje terytorium towarów pochodzących z obszaru celnego lub z przeznaczeniem na obszar celny drugiej ze Stron.

2. Zasady, przedstawione w artykule V, ustęp 2, 3, 4 i 5 Porozumienia GATT mają zastosowanie między obiema Stronami.

3. Zasady zawarte w niniejszym artykule nie naruszają zasad szczegółowych dotyczących specyficznych sektorów, w szczególności transportu lub niektórych produktów, uzgodnionych między Stronami.

Artykuł  4

(Umowa o partnerstwie i współpracy z Ukrainą: artykuł 12)

Postanowienia artykułu 2 ustęp 1 i artykułu 3 ustęp 2 nie mają zastosowania w okresie przejściowym, który upływa w dniu 31 grudnia 1998 roku lub w dniu przystąpienia Ukrainy do GATT, w zależności od tego, która z tych dat nastąpi wcześniej, do korzyści określonych w załączniku I i przyznanych przez Ukrainę pozostałym Niepodległym Państwom od dnia poprzedzającego datę wejścia w życie Umowy.

Artykuł  5

(Umowa o partnerstwie i współpracy z Ukrainą: artykuł 13)

Bez uszczerbku dla praw i obowiązków wynikających z konwencji międzynarodowych w sprawie odprawy czasowej towarów wiążących obie Strony, każda ze Stron przyznaje ponadto drugiej Stronie zwolnienie z opłat przywozowych i ceł nakładanych na czasowo odprawione produkty, w przypadkach oraz zgodnie z procedurami, jakie nakłada w tej dziedzinie jakakolwiek inna konwencja międzynarodowa wiążąca Stronę, zgodnie z jej ustawodawstwem. Zostaną również uwzględnione warunki, zgodnie, z którymi zobowiązania wynikające z takiej konwencji zostały przyjęte przez daną Stronę.

Artykuł  6

(Umowa o partnerstwie i współpracy z Ukrainą: artykuł 14)

Towary pochodzące odpowiednio z Ukrainy i Wspólnoty, są przywożone odpowiednio do Wspólnoty i Ukrainy bez jakichkolwiek ograniczeń ilościowych, bez uszczerbku dla postanowień artykułów 10, 13 i 14 oraz załącznika II oraz postanowień artykułów 77, 81, 244, 249 i 280 Aktu Przystąpienia Hiszpanii i Portugalii do Wspólnoty.

Artykuł  7

(Umowa o partnerstwie i współpracy z Ukrainą: artykuł 15)

1. Produkty z obszaru jednej Strony przywożone na obszar drugiej Strony nie podlegają bezpośrednio lub pośrednio, wewnętrznym podatkom lub innym opłatom dowolnego rodzaju w stopniu przewyższającym podatki i opłaty nakładane bezpośrednio lub pośrednio, na podobne produkty krajowe.

2. Ponadto, produkty takie są traktowane w sposób nie mniej uprzywilejowany, niż podobne produkty o pochodzeniu krajowym w odniesieniu do wszystkich przepisów ustawowych, rozporządzeń i wymogów mających wpływ na ich wewnętrzną sprzedaż, oferty sprzedaży, kupno, transport, dystrybucję lub wykorzystanie. Postanowienia niniejszego ustępu nie wstrzymują stosowania zróżnicowanych wewnętrznych opłat transportowych, które dotyczą wyłącznie działalności gospodarczej polegającej na używaniu środków transportu, a nie pochodzenia produktu.

Artykuł  8

(Umowa o partnerstwie i współpracy z Ukrainą: artykuł 16)

Następujące artykuły GATT stosuje się mutatis mutandis między obiema Stronami:

i) artykuł VII ustępy 1, 2, 3, 4a, 4b, 4d i 5;

ii) artykuł VIII;

iii) artykuł IX;

iv) artykuł X.

Artykuł  9

(Umowa o partnerstwie i współpracy z Ukrainą: artykuł 17)

Towary wymieniane są między Stronami po cenach związanych z rynkiem.

Artykuł  10

(Umowa o partnerstwie i współpracy z Ukrainą: artykuł 18)

1. W wypadku, gdy dany produkt jest przywożony na obszar jednej ze Stron w takich zwiększonych ilościach i na takich warunkach, że powoduje to lub może spowodować znaczną szkodę dla krajowych producentów towarów podobnych lub bezpośrednio konkurencyjnych, wówczas Wspólnota lub odpowiednio Ukraina, może podjąć właściwe środki zgodne z następującymi procedurami i warunkami.

2. Zanim zostaną podjęte jakiekolwiek środki lub, gdy tylko będzie to możliwe, w przypadkach do których stosuje się ustęp 4, Wspólnota lub odpowiednio Ukraina, dostarczy Wspólnemu Komitetowi wszystkie odpowiednie informacje potrzebne w celu znalezienia rozwiązania możliwego do przyjęcia przez obie Strony.

3. Jeżeli w wyniku konsultacji w ciągu 30 dni od chwili zwrócenia się do Wspólnego Komitetu, Strony nie dojdą do porozumienia w sprawie działań, jakie należy podjąć, aby zaradzić powstałej sytuacji, Strona, która zwróciła się o konsultacje, ma prawo ograniczyć przywóz przedmiotowych produktów w takim zakresie i na taki okres, jak to konieczne, aby zapobiec lub naprawić szkodę, lub podjąć inne właściwe środki.

4. W krytycznych okolicznościach, kiedy opóźnienie stwarza niebezpieczeństwo powstania szkód trudnych do naprawienia, Strony mogą podjąć właściwe środki zanim przystąpią do konsultacji, pod warunkiem że konsultacje zaproponowane są niezwłocznie po wprowadzeniu tych środków.

5. Dobierając środki, jakie podejmą zgodnie z niniejszym artykułem, Strony przyznają pierwszeństwo tym środkom, które w najmniejszym stopniu zakłócają realizację celów niniejszej Umowy.

Artykuł  11

(Umowa o partnerstwie i współpracy z Ukrainą: artykuł 19)

Żadne z postanowień niniejszego tytułu, w szczególności artykułu 10, nie powoduje uszczerbku ani nie wpływa w jakikolwiek sposób na podjęcie przez którąkolwiek ze Stron środków antydumpingowych lub wyrównawczych, zgodnie z artykułem VI GATT, Porozumieniem w sprawie wykonania artykułu VI GATT, Porozumieniem w sprawie interpretacji i stosowania artykułu VI, XVI i XXIII GATT, czy właściwym ustawodawstwem wewnętrznym.

W odniesieniu do dochodzeń antydumpingowych lub dochodzeń związanych z subsydiami, każda Strona zgadza się zbadać wnioski przekazane przez drugą Stronę oraz informować zainteresowane strony o istotnych faktach i przesłankach, na podstawie których ma być podjęta ostateczna decyzja. Zanim ostateczne cła antydumpingowe i wyrównawcze zostaną nałożone, Strony podejmują wszelkie możliwe działania w celu doprowadzenia do konstruktywnego rozwiązania problemu.

Artykuł  12

(Umowa o partnerstwie i współpracy z Ukrainą: artykuł 20)

Niniejsza Umowa nie wyklucza zakazów lub ograniczeń dotyczących przywozu, wywozu lub tranzytu towarów, jeżeli są one uzasadnione względami moralności publicznej, porządku publicznego lub bezpieczeństwa publicznego; ochrony zdrowia i życia ludzi, zwierząt lub roślin; ochrony zasobów naturalnych; ochrony dóbr kultury narodowej posiadających wartość artystyczną, historyczną lub archeologiczną, a także ochrony własności intelektualnej, przemysłowej i handlowej lub postanowieniami dotyczącymi złota i srebra. Te zakazy lub ograniczenia nie stanowią jednakże ani środka arbitralnej dyskryminacji, ani ukrytego ograniczenia w wymianie handlowej między Stronami.

Artykuł  13

(Umowa o partnerstwie i współpracy z Ukrainą: artykuł 21)

Niniejszy tytuł nie ma zastosowania do handlu wyrobami włókienniczymi objętymi działami 50-63 Nomenklatury Scalonej. Handel tymi produktami reguluje odrębne porozumienie parafowane w dniu 5 maja 1993 roku i stosowane tymczasowo od dnia 1 stycznia 1993 roku.

Artykuł  14

(Umowa o partnerstwie i współpracy z Ukrainą: artykuł 22)

1. Handel produktami podlegającymi Traktatowi ustanawiającemu Europejską Wspólnotę Węgla i Stali regulowany jest postanowieniami niniejszego tytułu, z wyłączeniem artykułu 6 oraz postanowieniami porozumienia w sprawie ustaleń ilościowych dotyczących wymiany handlowej produktów stalowych EWWiS, od chwili ich wejścia w życie.

2. Powołuje się grupę kontaktową do spraw węgla i stali, składającą się z przedstawicieli Wspólnoty, z jednej strony, oraz z przedstawicieli Ukrainy, z drugiej strony.

Grupa kontaktowa wymienia regularnie informacje na temat wszelkich kwestii dotyczących węgla i stali, stanowiących przedmiot zainteresowania Stron.

Artykuł  15

(Umowa o partnerstwie i współpracy z Ukrainą: artykuł 23)

Handel materiałami nuklearnymi podlega postanowieniom szczególnego porozumienia, które zostanie zawarte między Europejską Wspólnotą Energii Atomowej a Ukrainą.

TYTUŁ  III

PŁATNOŚCI, KONKURENCJA I INNE POSTANOWIENIA GOSPODARCZE

(Umowa o partnerstwie i współpracy z Ukrainą: tytuły V i VI)

Artykuł  16

(Umowa o partnerstwie i współpracy z Ukrainą: artykuł 48)

1. Strony zobowiązują się wyrazić zgodę na dokonywanie w walucie wymienialnej wszelkich płatności na rachunku bieżącym bilansu płatniczego między zamieszkałymi na ich terytorium obywatelami Wspólnoty lub Ukrainy, mających związek z przepływem towarów, usług lub osób dokonywanym zgodnie z postanowieniami niniejszej Umowy.

Artykuł  17

(Umowa o partnerstwie i współpracy z Ukrainą: artykuł 49)

1. Strony zobowiązują się do prowadzenia prac w celu naprawy lub usunięcia, poprzez stosowanie ich postanowień o konkurencji lub też w inny sposób, ograniczeń w konkurencji przedsiębiorstw lub spowodowanych interwencją państwa w takim zakresie, w jakim może to wpływać na wymianę handlową między Wspólnotą a Ukrainą.

2. Aby osiągnąć cele wymienione w ustępie 1:

2.1. Strony zapewniają, że posiadają i stosują postanowienia dotyczące ograniczeń w odniesieniu do konkurencji przedsiębiorstw, w ramach ich jurysdykcji.

2.2. Strony powstrzymują się od udzielania pomocy państwa sprzyjającej niektórym przedsiębiorstwom lub produkcji towarów innych niż produkty pierwszej potrzeby, zgodnie z definicją GATT, lub świadczeniu usług, które naruszają lub zagrażają konkurencji w takim zakresie, w jakim może to wpływać na wymianę handlową między Wspólnotą a Ukrainą.

2.3. Na wniosek jednej ze Stron, druga Strona przekazuje informacje na temat jej programów pomocy lub na temat pojedynczych przypadków pomocy państwa. Nie wymaga się przekazywania informacji, które są objęte wymogami ustawodawczymi Stron w sprawie tajemnicy zawodowej lub handlowej.

2.4. W przypadku monopoli państwa o charakterze handlowym, Strony oświadczają gotowość zagwarantowania, od czwartego roku licząc od dnia wejścia w życie niniejszej Umowy, że nie ma dyskryminacji między obywatelami Stron w odniesieniu do warunków, na podstawie, których towary są kupowane czy sprzedawane.

2.5. W przypadku przedsiębiorstw publicznych lub przedsiębiorstw, na które Państwa Członkowskie lub Ukraina przyznają prawa wyłączności, Strony deklarują swoją gotowość, poczynając od czwartego roku obowiązywania niniejszej Umowy, do zagwarantowania, że nie jest ani wprowadzany ani utrzymywany jakikolwiek instrument zakłócający wymianę handlową między Wspólnotą a Ukrainą, jeżeli stoi to w sprzeczności z odnośnymi interesami Stron. Ten przepis nie wstrzymuje realizacji, w świetle prawa i faktów, określonych zadań przewidzianych dla tych przedsiębiorstw.

2.6. Okres ustalony w podpunktach 2.4 i 2.5 może być przedłużony w drodze porozumienia Stron.

3. Na wniosek Wspólnoty lub Ukrainy, w ramach Wspólnego Komitetu mogą być przeprowadzane konsultacje dotyczące ograniczenia lub zakłóceń w konkurencji, określone w ustępie 1 i 2, oraz wprowadzania w życie postanowień o konkurencji, z zastrzeżeniem ograniczeń wynikających z ustaw dotyczących ujawniania informacji i tajemnicy handlowej. Konsultacje mogą również dotyczyć zagadnień dotyczących interpretacji ustępów 1 i 2.

4. Na wniosek i w ramach dostępnych środków, Strony posiadające doświadczenie w stosowaniu zasad konkurencji biorą w pełni pod uwagę możliwość udzielenia pomocy technicznej drugiej Stronie w zakresie tworzenia i stosowania zasad konkurencji.

5. Powyższe postanowienia w żaden sposób nie naruszają praw Stron do stosowania odpowiednich środków, w szczególności tych, które odnoszą się do artykułu 11, w celu rozpatrzenia zakłóceń w wymianie handlowej lub świadczeniu usług.

Artykuł  18

(Umowa o partnerstwie i współpracy z Ukrainą: artykuł 50)

Zgodnie z postanowieniami niniejszego artykułu i załącznika III, Ukraina nadal rozwija ochronę własności intelektualnej, przemysłowej i handlowej tak, aby po upływie pięciu lat od chwili wejścia w życie niniejszej Umowy zapewnić poziom ochrony podobny do tego, jaki istnieje we Wspólnocie, w tym środki, jakie się przewiduje dla wykonywania tych praw.

Artykuł  19

Wzajemna pomoc między organami administracyjnymi Stron w sprawach celnych, zostaje zapewniona zgodnie z Protokołem załączonym do niniejszej Umowy.

TYTUŁ  IV

POSTANOWIENIA INSTYTUCJONALNE, OGÓLNE I KOŃCOWE

(Umowa o partnerstwie i współpracy z Ukrainą: tytuł X)

Artykuł  20

Wspólny Komitet, ustanowiony przez Umowę między Europejską Wspólnotą Gospodarczą i Europejską Wspólnotą Energii Atomowej a Związkiem Socjalistycznych Republik Radzieckich w sprawie wymiany handlowej i współpracy handlowej i gospodarczej, podpisaną dnia 18 grudnia 1989 roku, do chwili powołania Rady Współpracy, przewidzianej w artykule 85 Umowy o partnerstwie i współpracy, wykonuje zadnia powierzone mu przez niniejszą Umowę.

Artykuł  21

Aby osiągnąć cele określone w niniejszej Umowie, i w przypadkach w niej określonych, Wspólny Komitet może formułować zalecenia.

Wspólny Komitet opracowuje zalecenia za zgodą obu Stron.

Artykuł  22

(Umowa o partnerstwie i współpracy z Ukrainą: artykuł 89)

Rozpatrując kwestie powstałe w ramach niniejszej Umowy w związku z postanowieniem odwołującym się do artykułu GATT, Wspólny Komitet bierze pod uwagę, w możliwie najszerszym zakresie, wykładnię przedmiotowego artykułu GATT, która została ogólnie przyjęta przez Umawiające się Strony GATT.

Artykuł  23

(Umowa o partnerstwie i współpracy z Ukrainą: artykuł 93)

1. W zakresie niniejszej Umowy, każda ze Stron zobowiązuje się zapewnić osobom fizycznym i osobom prawnym drugiej ze Stron, bez żadnej dyskryminacji w odniesieniu do swoich obywateli, dostęp do właściwych organów sądowniczych i administracyjnych Stron, w celu dochodzenia przed nimi swoich praw osobistych i rzeczowych, w tym praw własności intelektualnej, przemysłowej i handlowej.

2. W granicach swoich właściwych uprawnień, Strony:

– popierają odwoływanie się do arbitrażu w rozwiązywaniu sporów wynikających z transakcji handlowych i współpracy zawartych przez podmioty gospodarcze Wspólnoty i podmioty gospodarcze Ukrainy,

– ustalają, że kiedy dany spór został przekazany do rozwiązania w drodze arbitrażu, każda Strona sporu może, z wyjątkiem przypadku, gdy procedury stosowane przez organ arbitrażowy wybrany przez Strony stanowią inaczej, wybrać własnego arbitra, bez względu na jego obywatelstwo oraz, że przewodniczący trzeci lub jedyny arbiter może być obywatelem państwa trzeciego,

– zalecą swoim podmiotom gospodarczym wybór prawa stosującego się do zawieranych przez nich umów, dokonywany w drodze wzajemnego porozumienia,

– popierają odwoływanie się do zasad arbitrażu wypracowanych przez Komisję Narodów Zjednoczonych do spraw Międzynarodowego Prawa Handlowego (Uncitral), oraz do arbitrażu w jakimkolwiek sądzie arbitrażowym państw sygnatariuszy Konwencji o uznawaniu i wykonywaniu zagranicznych orzeczeń arbitrażowych, podpisanej w Nowym Jorku dnia 10 czerwca 1958 roku.

Artykuł  24

(Umowa o partnerstwie i współpracy z Ukrainą: artykuł 94)

Żadne postanowienie niniejszej Umowy nie stanowi przeszkody dla podejmowania przez Stronę środków, które:

a) uważa za konieczne w celu zapobieżenia ujawnianiu informacji, sprzecznego z jej zasadniczymi interesami w zakresie bezpieczeństwa;

b) odnoszą się do produkcji i handlu bronią, amunicją lub sprzętem wojskowym, lub też do badań, rozwoju i produkcji niezbędnych do celów obronności, o ile środki te nie naruszają warunków konkurencji w zakresie produktów nie przeznaczonych na cele ściśle wojskowe;

c) uważa za zasadnicze w celu zapewnienia bezpieczeństwa na wypadek poważnych niepokojów wewnętrznych, narażających na niebezpieczeństwo porządek publiczny, na wypadek wojny lub poważnego napięcia na arenie międzynarodowej, grożącego wybuchem wojny, lub w celu wypełnienia zobowiązań, jakie na siebie przyjęła aby zapewnić utrzymanie pokoju i bezpieczeństwa międzynarodowego;

d) uważa za konieczne ze względu na przestrzeganie swoich obowiązków i zobowiązań międzynarodowych w zakresie kontroli towarów przemysłowych i technologii podwójnego zastosowania.

Artykuł  25

(Umowa o partnerstwie i współpracy z Ukrainą: artykuł 95)

1. W dziedzinach objętych niniejszą Umową oraz bez uszczerbku dla jakichkolwiek zawartych w nim postanowień szczególnych:

– uzgodnienia stosowane przez Ukrainę w odniesieniu do Wspólnoty nie mogą prowadzić do jakiejkolwiek dyskryminacji między Państwami Członkowskimi, ich obywatelami, spółkami lub przedsiębiorstwami,

– uzgodnienia stosowane przez Wspólnotę w stosunku do Ukrainy nie mogą prowadzić do jakiejkolwiek dyskryminacji między obywatelami ukraińskimi, ich obywatelami, spółkami lub przedsiębiorstwami.

2. Postanowienia ustępu 1 nie powodują uszczerbku dla prawa Stron do stosowania odpowiednich postanowień ich ustawodawstwa podatkowego dotyczącego podatników, którzy nie są w identycznej sytuacji ze względu na miejsce zamieszkania lub siedzibę.

Artykuł  26

(Umowa o partnerstwie i współpracy z Ukrainą: artykuł 96)

1. Każda ze Stron może zwrócić się do Wspólnego Komitetu w sprawie jakiegokolwiek sporu wynikającego ze stosowania lub wykładni niniejszej Umowy.

2. Wspólny Komitet może rozstrzygać spory w trybie zaleceń.

3. W przypadku gdy nie jest możliwe rozstrzygnięcie sporu zgodnie z ustępem 2, każda ze Stron może powiadomić o wyznaczeniu rozjemcy drugą Stronę; ta druga Strona jest wtedy zobowiązana do wyznaczenia drugiego rozjemcy w terminie dwóch miesięcy. Do celów stosowania tej procedury Wspólnota i Państwa Członkowskie są traktowane jako jedna strona sporu. Wspólny Komitet wyznacza trzeciego rozjemcę.

Zalecenia rozjemcy są przyjmowane większością głosów. Zalecenia te nie są wiążące dla Stron.

Artykuł  27

(Umowa o partnerstwie i współpracy z Ukrainą: artykuł 97)

Strony zgadzają się prowadzić konsultacje w trybie pilnym odpowiednią drogą, na wniosek jednej z nich, aby zbadać wszelkie kwestie związane z interpretacją lub wdrażaniem niniejszej Umowy oraz innymi istotnymi aspektami ich wzajemnych stosunków.

Postanowienia niniejszego artykułu nie wpływają w żaden sposób na postanowienia artykułów 10, 11, 26 i 31 oraz nie powodują uszczerbku dla tych artykułów.

Artykuł  28

(Umowa o partnerstwie i współpracy z Ukrainą: artykuł 98)

Traktowanie przyznane Ukrainie na podstawie niniejszej Umowy nie jest w żadnym przypadku bardziej korzystne od traktowania, jakie Państwa Członkowskie przyznały wzajemnie wobec siebie.

Artykuł  29

(Umowa o partnerstwie i współpracy z Ukrainą: artykuł 100)

W takim zakresie, w jakim kwestie objęte niniejszą Umową są uregulowane postanowieniami Traktatu o Europejskiej Karcie Energetycznej i jego protokołami, Traktat ten i protokoły stosuje się od chwili wejścia w życie do tych kwestii, lecz jedynie w takim zakresie, w jakim ich stosowanie jest do tego przewidziane.

Artykuł  30

1. Niniejsza Umowa obowiązuje do dnia wejścia w życie Umowy o partnerstwie i współpracy podpisanej dnia 14 czerwca 1994 roku.

2. Każda ze Stron może wypowiedzieć niniejszą Umowę w drodze notyfikacji skierowanej do drugiej Strony. Niniejsza Umowa przestaje być stosowana po upływie sześciu miesięcy od dnia takiej notyfikacji.

Artykuł  31

(Umowa o partnerstwie i współpracy z Ukrainą: artykuł 102)

1. Strony podejmują wszelkie środki ogólne lub szczególne konieczne w celu wypełnienia swoich zobowiązań z tytułu niniejszej Umowy. Strony dbają o osiągnięcie celów sformułowanych w niniejszej Umowie.

2. Jeżeli jedna ze Stron uzna, iż druga Strona nie wywiązuje się z zobowiązań nałożonych na nią zgodnie z niniejszą Umową, może ona podjąć odpowiednie środki. Przedtem jednak, z wyjątkiem szczególnie nagłych przypadków, powinna dostarczyć Wspólnemu Komitetowi pełne informacje w tej dziedzinie konieczne dla głębszego zbadania sytuacji w celu znalezienia rozwiązania zadowalającego obie Strony.

Przy wyborze wspomnianych środków, należy nadać priorytet tym spośród nich, które w najmniejszym stopniu zakłócają funkcjonowanie niniejszej Umowy. O podjęciu tych środków Wspólny Komitet powinien być informowany niezwłocznie, jeżeli zażąda tego druga Strona.

Artykuł  32

Załączniki I, II i III oraz Protokół w sprawie wzajemnej pomocy między organami administracyjnymi w sprawach celnych stanowią integralną część niniejszej Umowy.

Artykuł  33

(Umowa o partnerstwie i współpracy z Ukrainą: artykuł 105)

Niniejszą Umowę stosuje się z jednej strony w odniesieniu do terytoriów, na których obowiązują Traktaty Ustanawiające Wspólnotę Europejską, Europejską Wspólnotę Węgla i Stali oraz Europejską Wspólnotę Energii Atomowej, zgodnie z warunkami określonymi w tych Traktatach, a z drugiej strony w odniesieniu do terytorium Ukrainy.

Artykuł  34

(Umowa o partnerstwie i współpracy z Ukrainą: artykuł 106)

Depozytariuszem niniejszej Umowy jest Sekretarz Generalny Rady Unii Europejskiej.

Artykuł  35

(Umowa o partnerstwie i współpracy z Ukrainą: artykuł 107)

1.1.1.1. Oryginał niniejszej Umowy, którego teksty sporządzone w językach angielskim, duńskim, fińskim, francuskim, greckim, hiszpańskim, niderlandzkim, niemieckim, portugalskim, szwedzkim, włoskim i ukraińskim są na równi autentyczne, jest złożony do depozytu u Sekretarza Generalnego Rady Unii Europejskiej.

Artykuł  36

(Umowa o partnerstwie i współpracy z Ukrainą: artykuł 108)

Niniejsza Umowa zostanie przyjęta przez Strony zgodnie z ich własnymi procedurami.

Niniejsza Umowa wchodzi w życie pierwszego dnia drugiego miesiąca następującego po dniu, w którym Strony notyfikują Sekretarzowi Generalnemu Rady Unii Europejskiej o zakończeniu procedur, określonych w akapicie pierwszym.

Od chwili wejścia w życie i w takim zakresie, w jakim dotyczy to stosunków między Ukrainą a Wspólnotą, niniejsza Umowa zastąpi Umowę między Europejską Wspólnotą Gospodarczą i Europejską Wspólnotą Energii Atomowej a Związkiem Socjalistycznych Republik Radzieckich w sprawie wymiany handlowej i współpracy handlowej i gospodarczej, podpisaną w Brukseli dnia 18 grudnia 1989 roku.

Hecho en Bruselas, el uno de junio de mil novecientos noventa y cinco.

Udfærdiget i Bruxelles, den første juni nitten hundrede og femoghalvfems.

Geschehen zu Brüssel am ersten Juni neunzehnhundertfünfundneunzig.

Έγινε στις Βρυξέλλες, την πρώτη Ιουνίου χίλια εννιακόσια ενενήντα πέντε.

Done at Brussels on the first day of June in the year one thousand nine hundred and ninety-five.

Fait à Bruxelles, le premier juin mil neuf cent quatre-vingt-quinze.

Fatto a Bruxelles, addì primo giugno millenovecentonovantacinque.

Gedaan te Brussel, de eerste juni negentienhonderd vijfennegentig.

Feito em Bruxelas, em um de Junho de mil novecentos e noventa e cinco.

Tehty Brysselissä ensimmäisenä päivänä kesäkuuta vuonna tuhatyhdeksänsataayhdeksänkymmentäviisi.

Utfärdat Bryssel den första juni nittonhundranittiofem.

Вчинено у Брюсселі у перший день червня у році тисяча дев'ятсот дев'яносто п'ятому.

Por las Comunidades Europeas

For De Europæiske Fællesskaber

Für die Europäischen Gemeinschaften

Για τις Ευρωπαϊκές Κοινότητες

For the European Communities

Pour les Communautés européennes

Per le Comunità europee

Voor de Europese Gemeenschappen

Pelas Comunidades Europeias

Euroopan yhteisöjen puolesta

På Europeiska gemenskapernas vägnar

(podpis pominięto)

За Україну

(podpis pominięto)

ZAŁĄCZNIKI

ZAŁĄCZNIK  I

Orientacyjny wykaz przywilejów przyznanych przez Ukrainę państwom niepodległym na mocy artykułu 4

1. Armenia, Białoruś, Estonia, Gruzja, Kazachstan, Litwa, Mołdawia, Turkmenistan, Rosja:

nie stosuje się żadnych należności celnych przywozowych;

nie stosuje się żadnych należności celnych wywozowych w odniesieniu do towarów dostarczonych zgodnie z rozrachunkami i porozumieniami międzypaństwowymi w ramach wielkości ustalonych w tych porozumieniach;

nie stosuje się podatku VAT w odniesieniu do wywozu i przywozu;

nie stosuje się podatku akcyzowego w odniesieniu do wywozu.

Wszystkie Niepodległe Państwa:

kontyngenty wywozowe na dostawy produktów w ramach rocznych porozumień międzypaństwowych w sprawie wymiany handlowej i współpracy są otwarte w taki sam sposób, jak w przypadku dostaw na potrzeby państwa.

2. Armenia, Białoruś, Estonia, Gruzja, Kazachstan, Litwa, Mołdawia, Turkmenistan:

płatności mogły być dokonywane w rublach.

Rosja:

płatności mogły być dokonywane w rublach lub karbowańcach.

Wszystkie Niepodległe Państwa:

specjalny system operacji o charakterze niehandlowym, obejmujący płatności wynikające z tych operacji.

3. Wszystkie Niepodległe Państwa:

specjalny system płatności bieżących.

4. Wszystkie Niepodległe Państwa:

specjalny system cen stosowanych w handlu niektórymi surowcami i półfabrykatami.

5. Wszystkie Niepodległe Państwa:

specjalne warunki tranzytu.

6. Wszystkie Niepodległe Państwa:

specjalne warunki procedur celnych.

ZAŁĄCZNIK  II

Wyjątkowe środki stanowiące odstępstwo od postanowień artykułu 6

1. Wyjątkowe środki stanowiące odstępstwo od postanowień artykułu 6 mogą być podejmowane przez Ukrainę w formie ograniczeń ilościowych na zasadach niedyskryminacyjnych.

2. Środki te mogą uwzględniać tylko nowo powstające gałęzie przemysłu lub niektóre sektory poddane restrukturyzacji lub narażone na poważne trudności, w szczególności, jeżeli te trudności powodują istotne problemy społeczne.

3. Całkowita wartość przywozu produktów, które podlegają tym środkom nie może przekraczać 15 % całkowitego przywozu ze Wspólnoty w ciągu ostatniego roku, przed wprowadzeniem jakichkolwiek ograniczeń ilościowych, w odniesieniu do których dostępne są dane statystyczne.

4. Środki te mogą być stosowane tylko w okresie przejściowym kończącym się w dniu 31 grudnia 1998 roku, o ile Strony nie uzgodnią inaczej lub z chwilą, gdy Ukraina stanie się Stroną GATT, w zależności od tego, która z tych dat będzie wcześniejsza.

5. Ukraina informuje Wspólny Komitet o wszelkich środkach, które zamierza podjąć zgodnie z niniejszym załącznikiem oraz, na wniosek Wspólnoty, w ramach Wspólnego Komitetu przeprowadzane są konsultacje dotyczące takich środków i sektorów, zanim środki te wejdą w życie.

ZAŁĄCZNIK  III

Akty wspólnotowe dotyczące własności intelektualnej, przemysłowej i handlowej, określone w artykule 18

1. Akty wspólnotowe, do których odnosi się artykuł 18.

– Pierwsza dyrektywa Rady 89/104/EWG z dnia 21 grudnia 1988 roku mająca na celu zbliżenie ustawodawstw Państw Członkowskich odnoszących się do znaków towarowych.

– Dyrektywa Rady 87/54/EWG z dnia 16 grudnia 1986 roku w sprawie ochrony prawnej topografii produktów półprzewodnikowych.

– Dyrektywa 91/250/EWG z dnia 14 maja 1991 roku w sprawie ochrony prawnej programów komputerowych.

– Rozporządzenie Rady (EWG) nr 1768/92 z dnia 18 czerwca 1992 roku dotyczące stworzenia dodatkowego świadectwa ochronnego dla produktów leczniczych.

– Rozporządzenie Rady (EWG) nr 2081/92 z dnia 14 lipca 1992 roku w sprawie ochrony oznaczeń geograficznych i nazw pochodzenia dla produktów rolnych i środków spożywczych.

– Dyrektywa Rady 93/83/EWG z dnia 27 września 1993 roku w sprawie koordynacji niektórych zasad dotyczących praw autorskiego oraz praw pokrewnych stosowanych w odniesieniu do przekazu satelitarnego oraz retransmisji drogą kablową.

– Dyrektywa Rady 93/98/EWG z dnia 29 października 1993 roku w sprawie harmonizacji czasu ochrony prawa autorskiego i niektórych praw pokrewnych.

– Dyrektywa Rady 92/100/EWG z dnia 19 listopada 1992 roku w sprawie prawa najmu i użyczenia oraz niektórych praw pokrewnych prawu autorskiemu w zakresie własności intelektualnej.

2. W przypadku trudności w dziedzinach własności intelektualnej, przemysłowej i handlowej, których dotyczą powyższe akty wspólnotowe oraz wpływających na warunki handlowe, niezwłocznie podejmuje się konsultacje, na wniosek Wspólnoty lub Ukrainy, w celu znalezienia rozwiązania zadowalającego obie Strony.

PROTOKÓŁ 

w sprawie wzajemnej pomocy między organami administracyjnymi w sprawach celnych

Artykuł 1

Definicje

Do celów niniejszego Protokołu:

a) określenie "ustawodawstwo celne" oznacza postanowienia stosowane na terytorium każdej ze Stron, regulujące przywóz, wywóz, tranzyt towarów i objęcie ich jakąkolwiek procedurą celną, włączając w to środki zakazu, ograniczeń i kontroli przyjęte przez wyżej wymienione Strony;

b) określenie "należności celne" oznacza wszystkie cła, podatki, opłaty i inne należności, które są nakładane i pobierane na obszarach umawiających się Stron zgodnie z ustawodawstwem celnym, z wyjątkiem opłat i należności, których wysokość ograniczona jest do przybliżonych kosztów świadczonych usług;

c) określenie "organ wnioskujący" oznacza właściwy organ administracyjny, który został w tym celu wyznaczony przez jedną ze Stron oraz który występuje z wnioskiem o udzielenie pomocy w sprawach celnych;

d) określenie "organ, do którego kierowany jest wniosek" oznacza właściwy organ administracyjny, który został w tym celu wyznaczony przez jedną ze Stron oraz który przyjmuje wniosek o pomoc w sprawach celnych;

e) określenie "naruszenie" oznacza wszelkie złamanie ustawodawstwa celnego, a także każdą próbę złamania tego ustawodawstwa.

Artykuł  2

Zakres

1. Strony udzielą sobie wzajemnie pomocy w ramach swoich kompetencji, w trybie i na warunkach określonych w niniejszym Protokole, zapewniając, że ustawodawstwo celne jest prawidłowo stosowane, w szczególności przez zapobieganie, prowadzenie dochodzeń i wykrywanie naruszeń tego ustawodawstwa.

2. Pomoc w sprawach celnych, jak przewidziano w niniejszym Protokole, ma zastosowanie do każdego organu administracji Stron, który jest właściwy w zakresie stosowania niniejszego Protokołu. Nie powoduje to uszczerbku dla zasad regulujących wzajemną pomoc w sprawach karnych. Nie obejmuje to również informacji uzyskanych w wyniku wykonywania uprawnień na wniosek organów sądowych, chyba że organy te wyrażą na to zgodę.

Artykuł  3

Pomoc na wniosek

1. Na wniosek organu wnioskującego organ, do którego kierowany jest wniosek, dostarcza wszystkie odpowiednie informacje umożliwiające właściwe stosowanie ustawodawstwa celnego, łącznie z informacjami dotyczącymi ujawnionych lub planowanych działań, które naruszają lub mogłyby naruszyć to ustawodawstwo.

2. Na wniosek organu wnioskującego organ, do którego kierowany jest wniosek poinformuje, czy towary wywiezione z terytorium jednej Strony zostały właściwie przywiezione na terytorium drugiej Strony, wyszczególniając, w razie potrzeby, procedury celne zastosowane wobec tych towarów.

3. Na wniosek organu wnioskującego, organ, do którego kierowany jest wniosek podejmuje konieczne kroki dla zapewnienia nadzoru nad:

a) osobami fizycznymi lub prawnymi, wobec których istnieją uzasadnione powody, by uważać, że naruszają lub naruszyły ustawodawstwo celne;

b) przepływem towarów, zgłoszonym za mogący spowodować poważne naruszenie postanowień celnych;

c) środkami transportu, wobec których istnieje uzasadnione powody, by uważać że były, są lub mogą być wykorzystane z naruszeniem ustawodawstwa celnego.

Artykuł  4

Dobrowolna pomoc

Strony zapewnią sobie wzajemną pomoc zgodnie z ich przepisami ustawowymi, wykonawczymi oraz innymi instrumentami prawnymi, jeżeli uważają, że jest to konieczne dla prawidłowego stosowania ustawodawstwa celnego, w szczególności, gdy otrzymują informacje dotyczące:

– działań, które naruszyły, naruszają lub naruszyłyby to ustawodawstwo i które mogą interesować drugą Stronę,

– nowych środków lub metod służących do realizacji takich działań,

– towarów, o których wiadomo, że są przedmiotem poważnego naruszenia ustawodawstwa celnego.

Artykuł  5

Dostarczanie/Powiadamianie

Na wniosek organu wnioskującego organ, do którego kierowany jest wniosek, zgodnie ze swoimi przepisami prawnymi, zastosuje wszelkie niezbędne środki w celu

– dostarczenia wszystkich dokumentów, lub

– powiadomienia o wszystkich decyzjach,

objętych niniejszym Protokołem, skierowanych do adresata zamieszkującego lub mającego swoją siedzibę na ich terytorium. W takim przypadku ma zastosowanie artykuł 6 ustęp 3.

Artykuł  6

Forma i treść wniosku o pomoc

1. Wnioski, zgodnie z niniejszym Protokołem, sporządzane są w formie pisemnej. Do wniosków załączane są dokumenty niezbędne do ich wykonania. Jeżeli wymagać tego będzie nagła sytuacja, mogą być przyjęte wnioski w formie ustnej, lecz musza być one bezzwłocznie potwierdzone w formie pisemnej.

2. Wnioski przedstawione zgodnie z ustępem 1 niniejszego artykułu powinny zawierać następujące informacje:

a) organ wnioskujący;

b) wnioskowane środki;

c) przedmiot i uzasadnienie wniosku;

d) odpowiednie przepisy ustawowe, wykonawcze oraz inne instrumenty prawne;

e) możliwie dokładne i pełne wskazówki na temat osób fizycznych lub prawnych będących przedmiotem dochodzenia;

f) streszczenie odnośnych faktów i przeprowadzonego już dochodzenia, z wyjątkiem przypadków przewidzianych w artykule 5.

3. Wnioski są składane w języku urzędowym organów, do których zwrócono się o pomoc lub w języku akceptowanym przez te organy.

4. Jeżeli dany wniosek nie spełnia wymogów formalnych, można żądać jego poprawienia lub uzupełnienia; równocześnie mogą być podjęte środki zabezpieczające.

Artykuł  7

Realizacja wniosków

1. W celu realizacji wniosku o pomoc organ, do którego kierowany jest wniosek lub, jeżeli nie może podjąć czynności samodzielnie, organy administracyjne, do których został skierowany przez ten organ wniosek, podejmują czynności, zgodnie ze swoimi kompetencjami i możliwościami tak, jak gdyby podejmowały je na własny rachunek lub na wniosek innych organów tej samej Strony, przez udzielanie już posiadanych informacji, przez przeprowadzenie właściwych dochodzeń lub organizowanie ich przeprowadzenia.

2. Wnioski o pomoc realizowane będą zgodnie z przepisami ustawowymi, wykonawczymi i innymi instrumentami prawnymi Strony, do której zostały skierowane.

3. Odpowiednio upoważnieni urzędnicy jednej Strony mogą, za zgodą drugiej Strony i na warunkach przez nią ustalonych, otrzymywać od urzędników organów, do których kierowany jest wniosek lub innych organów odpowiedzialnych wobec organów, do których kierowany jest wniosek, informacje o naruszeniu ustawodawstwa celnego, które to informacje są potrzebne organom wnioskującym zgodnie z niniejszym Protokołem.

4. Urzędnicy jednej Strony mogą, za zgodą drugiej Strony na warunkach przez nią ustanowionych uczestniczyć w dochodzeniach prowadzonych na jej terytorium.

Artykuł  8

Forma przekazu informacji

1. Organ, do którego kierowany jest wniosek przekazuje wyniki dochodzenia organowi wnioskującemu w formie dokumentów, uwierzytelnionych kopii dokumentów, sprawozdań i temu podobnych.

2. Dokumenty wymienione w ustępie 1 mogą być zastąpione informacjami komputerowymi przedstawionymi w jakiejkolwiek formie w tym samym celu.

Artykuł  9

Wyjątki od obowiązku udzielania pomocy

1. Strony mogą odmówić udzielenia pomocy w zakresie niniejszego Protokołu, jeżeli mogłoby to:

a) mogłyby naruszać suwerenność, porządek publiczny, bezpieczeństwo lub inne istotne interesy;

lub

b) dotyczyć postanowień walutowych lub podatkowych innych niż postanowienia dotyczące stawek celnych;

lub

c) naruszać tajemnice przemysłowe, handlowe lub zawodowe.

2. Jeżeli organ wnioskujący wnosi o pomoc, której sam nie byłby w stanie udzielić, gdyby został do niego skierowany wniosek, powinien zwrócić na ten fakt uwagę w swoim wniosku. Decyzja w sprawie takiego wniosku należy do organu, do którego kierowany jest wniosek.

3. Jeżeli pomoc jest wstrzymana lub odmawia się jej udzielenia, decyzja taka i jej powody muszą być zgłoszone bezzwłocznie organowi wnioskującemu.

Artykuł  10

Obowiązek przestrzegania poufności

1. Każda informacja przekazana w jakiejkolwiek formie, zgodnie z niniejszym Protokołem, posiada charakter poufny. Jest ona objęta obowiązkiem zachowania tajemnicy służbowej i podlega ochronie rozszerzonej na informacje podobne zgodnie z właściwymi postanowieniami ustawowymi Strony, która ją otrzymała, oraz odpowiednimi postanowieniami stosowanymi w odniesieniu do organów wspólnotowych.

2. Określone dane nie mogą być przekazywane, jeżeli istnieją uzasadnione podstawy, aby uważać, że przekazanie lub wykorzystanie tych informacji mogłoby być sprzeczne z podstawowymi zasadami prawa jednej ze Stron, oraz w szczególności, gdy osoba, której one dotyczą, mogłaby być narażona na nadmierne nieuzasadnione konsekwencje. Na wniosek, Strona otrzymująca informację zawiadamia stronę, od której ją otrzymała, o jej wykorzystaniu i osiągniętych wynikach.

3. Określone dane mogą być przekazywane tylko organom celnym, a w przypadku uzasadnionym potrzebami postępowania sądowego organom sądowym lub oskarżycielom publicznym. Inne osoby lub organy mogą otrzymać te dane jedynie po uprzednim uzyskaniu wcześniejszego upoważnienia od strony je przekazującej.

4. Strona przekazująca informacje sprawdza ich dokładność. Ilekroć okaże się, że dostarczona informacja jest niedokładna lub ma być usunięta, Strona otrzymująca informację powinna być o tym fakcie bezzwłocznie powiadomiona. Jest ona zobowiązana do dokonania poprawek lub skreśleń.

5. Bez uszczerbku dla bieżącego interesu publicznego osoba, której to dotyczy może uzyskać na wniosek, informację ze zbioru danych i powód jej umieszczenia w tym zbiorze.

Artykuł  11

Wykorzystanie informacji

1. Uzyskane informacje mogą być wykorzystane jedynie do celów niniejszego Protokołu, a do innych celów mogą być wykorzystane przez każdą Stronę tylko po uzyskaniu wcześniejszej pisemnej zgody organów administracji, które dostarczyły informacje i podlegają wszelkim ograniczeniom ustanowionym przez te organy.

2. Ustęp 1 nie stanowi przeszkody dla wykorzystania informacji w postępowaniu sądowym lub administracyjnym, wszczętym w wyniku nieprzestrzegania ustawodawstwa celnego.

3. Strony mogą ujawnić jako dowód, w swoich protokołach, sprawozdaniach i zeznaniach, jak również w trakcie postępowania i dochodzenia przed sądem, zebrane informacje i zbadane przez siebie dokumenty, zgodnie z postanowieniami niniejszego Protokołu.

Artykuł  12

Biegli i świadkowie

Urzędnik organu, do którego kierowany jest wniosek może być umocowany do występowania, w ramach udzielonego pełnomocnictwa, jako biegły lub świadek w postępowaniu sądowym lub administracyjnym, dotyczącym spraw objętych niniejszym Protokołem, prowadzonym zgodnie z jurysdykcją drugiej Strony, i może przedstawiać takie przedmioty, dokumenty lub ich uwierzytelnione kopie, które mogą być potrzebne w takich postępowaniach. Wniosek o takie wystąpienie musi dokładnie określać, w jakiej sprawie, z jakiego tytułu lub z powodu jakich posiadanych kwalifikacji urzędnik będzie przesłuchiwany.

Artykuł  13

Koszty pomocy

Strony zrzekają się wszelkich wzajemnych roszczeń o zwrot kosztów poniesionych w związku z wykonaniem niniejszego Protokołu, z wyjątkiem niezbędnych wydatków na świadków, biegłych oraz tłumaczy, którzy nie są zatrudnieni jako urzędnicy państwowi.

Artykuł  14

Wykonanie

1. Wykonywanie postanowień niniejszego Protokołu powierza się centralnym organom celnym Ukrainy, z jednej strony oraz właściwym służbom Komisji Wspólnot Europejskich, oraz w razie potrzeby, organom celnym Państw Członkowskich, z drugiej strony. Decydują one o wszystkich środkach i postanowieniach stosowanych w praktyce, koniecznych dla jego wykonania, uwzględniając przy tym zasady obowiązujące w dziedzinie ochrony danych. Mogą zaproponować właściwym organom zmiany, jakie ich zdaniem powinny być wprowadzone do niniejszego Protokołu.

2. Strony konsultują i informują się wzajemnie o szczegółowych postanowieniach wykonawczych, które przyjęto zgodnie z postanowieniami niniejszego Protokołu.

Artykuł  15

Komplementarność

1. Niniejszy Protokół uzupełnia i nie stanowi przeszkody w stosowaniu jakichkolwiek umów o wzajemnej pomocy, które zostały zawarte lub mogą być zawarte między poszczególnymi lub kilkoma Państwami Członkowskimi Unii Europejskiej a Ukrainą. Nie wyklucza on również bardziej wzmożonej współpracy nawiązanej na podstawie tych porozumień.

2. Bez uszczerbku dla postanowień artykułu 11, Umowy te nie naruszają postanowień wspólnotowych regulujących przekazywanie między właściwymi służbami Komisji Wspólnot Europejskich a organami celnymi Państw Członkowskich, jakichkolwiek informacji uzyskanych w sprawach celnych, które mogłyby być przedmiotem zainteresowania Wspólnoty.

AKT KOŃCOWY 

Pełnomocnicy WSPÓLNOTY EUROPEJSKIEJ, EUROPEJSKIEJ WSPÓLNOTY WĘGLA I STALI i EUROPEJSKIEJ WSPÓLNOTY ENERGII ATOMOWEJ, zwanych dalej "Wspólnotą" z jednej strony, oraz

pełnomocnicy UKRAINY, z drugiej strony,

spotykając się w Brukseli dnia 1 czerwca 1995 roku w celu podpisania Umowy przejściowej w sprawie handlu i spraw związanych z handlem między Wspólnotą Europejską, Europejską Wspólnotą Węgla i Stali i Europejską Wspólnotą Energii Atomowej, z jednej strony, a Ukrainą, z drugiej strony, zwanej dalej "Umową", przyjęli następujące teksty:

Umowę i Protokół w sprawie wzajemnej pomocy między organami administracyjnymi w sprawach celnych.

Pełnomocnicy Wspólnoty oraz pełnomocnicy Ukrainy przyjęli teksty wspólnych deklaracji wymienionych poniżej, które są załączone do niniejszego Aktu Końcowego:

Wspólną Deklarację dotyczącą artykułu 10 Umowy,

Wspólną Deklarację dotyczącą artykułu 11 Umowy,

Wspólną Deklarację dotyczącą artykułu 18 Umowy,

Wspólną Deklarację dotyczącą artykułu 31 Umowy.

Pełnomocnicy Wspólnoty przyjęli do wiadomości następującą deklarację, załączoną do niniejszego Aktu Końcowego:

Jednostronną deklarację Ukrainy dotyczącą ochrony praw własności intelektualnej, przemysłowej i handlowej.

Hecho en Bruselas, el uno de junio de mil novecientos noventa y cinco.

Udfærdiget i Bruxelles, den første juni nitten hundrede og femoghalvfems.

Geschehen zu Brüssel am ersten Juni neunzehnhundertfünfundneunzig.

Έγινε στις Βρυξέλλες, την πρώτη Ιουνίου χίλια εννιακόσια ενενήντα πέντε.

Done at Brussels on the first day of June in the year one thousand nine hundred and ninety-five.

Fait à Bruxelles, le premier juin mil neuf cent quatre-vingt-quinze.

Fatto a Bruxelles, addì primo giugno millenovecentonovantacinque.

Gedaan te Brussel, de eerste juni negentienhonderd vijfennegentig.

Feito em Bruxelas, em um de Junho de mil novecentos e noventa e cinco.

Tehty Brysselissä ensimmäisenä päivänä kesäkuuta vuonna tuhatyhdeksänsataayhdeksänkymmentäviisi.

Utfärdat Bryssel den första juni nittonhundranittiofem.

Вчинено у Брюсселі у перший день червня у році тисяча дев'ятсот дев'яносто п'ятому.

Por las Comunidades Europeas

For De Europæiske Fællesskaber

Für die Europäischen Gemeinschaften

Για τις Ευρωπαϊκές Κοινότητες

For the European Communities

Pour les Communautés européennes

Per le Comunità europee

Voor de Europese Gemeenschappen

Pelas Comunidades Europeias

Euroopan yhteisöjen puolesta

På Europeiska gemenskapernas vägnar

(podpis pominięto)

За Україну

(podpis pominięto)

DEKLARACJA 

Wspólna Deklaracja dotycząca artykułu 10

Wspólnota i Ukraina deklarują, że treść klauzuli ochronnej nie przyznaje traktowania ochronnego GATT.

Wspólna Deklaracja dotycząca artykułu 11

Przyjmuje się, że celem postanowień artykułu 11, nie jest spowalnianie, utrudnianie czy przeszkadzanie w stosowaniu procedur ustalonych w odpowiednim ustawodawstwie Stron w odniesieniu do dochodzeń antydumpingowych i subsydiów.

Wspólna Deklaracja dotycząca artykułu 18

Strony oświadczają, że określenie "własność intelektualna, przemysłowa i handlowa" jest tłumaczone w języku ukraińskim jako " Інтелектуальна власність".

Wspólna Deklaracja dotycząca artykułu 31

Strony uznają, że do celów prawidłowej wykładni i właściwego stosowania w praktyce niniejszej Umowy, wyrażenie "szczególnie nagłe przypadki" zawarte w artykule 31 Umowy oznacza przypadki istotnego naruszenia niniejszej Umowy przez jedną ze Stron. Istotne naruszenie Umowy polega na:

a) odrzuceniu niniejszej Umowy nie znajdującym potwierdzenia w zasadach ogólnych prawa międzynarodowego

lub

b) naruszeniu istotnych elementów niniejszej Umowy wymienionych w artykule 1.

Jednostronna deklaracja Ukrainy dotycząca ochrony praw własności intelektualnej, przemysłowej i handlowej

Ukraina oświadcza, jak następuje:

1. Przed końcem piątego roku następującego po wejściu w życie niniejszej Umowy, Ukraina przystępuje do konwencji wielostronnych w sprawie ochrony praw własności intelektualnej, przemysłowej i handlowej, określonych w ustępie 2 niniejszej deklaracji, których Państwa Członkowskie Wspólnoty są Stronami, lub które są stosowane de facto przez Państwa Członkowskie zgodnie ze odpowiednimi postanowieniami tych konwencji.

2. Ustęp 1 niniejszej deklaracji dotyczy następujących umów wielostronnych:

– Konwencji berneńskiej o ochronie dzieł literackich i artystycznych (Akt Paryski, 1971 rok),

– Międzynarodowej konwencji o ochronie wykonawców, producentów fonogramów oraz organizacji nadawczych (Rzym, 1961 rok),

– Protokołu do Porozumienia madryckiego o międzynarodowej rejestracji znaków towarowych (Madryt, 1989 rok),

– Porozumienia nicejskiego dotyczącego międzynarodowej klasyfikacji towarów i usług do celów rejestracji znaków (Genewa, 1977 roku, zmienione w 1979 roku),

– Traktatu budapesztańskiego o międzynarodowym uznawaniu depozytów drobnoustrojów do celów postępowania patentowego (1977 rok, zmieniony w 1980 roku),

– Międzynarodowej konwencji ochrony nowych odmian roślin (UPOV) (Akt Genewski, 1978 roku).

3. Ukraina dokłada starań, aby przystąpić do Aktu 1991 Międzynarodowej konwencji ochrony nowych odmian roślin (UPOV).

4. Ukraina potwierdza wagę, jaką przywiązuje do obowiązków wypływających z następujących konwencji wielostronnych:

– Konwencji paryskiej o ochronie własności przemysłowej (Akt sztokholmski, 1967 rok, zmieniony w 1979 roku),

– Porozumienia madryckiego o międzynarodowej rejestracji znaków towarowych (Akt sztokholmski, 1967 rok, zmieniony w 1979 roku),

– Traktatu o Współpracy Patentowej (Waszyngton, 1970 roku, znowelizowany i zmieniony w 1979 i 1984 roku).

5. Od chwili wejścia w życie niniejszej Umowy, Ukraina przyznaje w dziedzinie uznania i ochrony własności intelektualnej, przemysłowej i handlowej, spółkom i obywatelom Wspólnoty traktowanie nie mniej korzystne niż traktowanie przyznane jakiemukolwiek państwu trzeciemu w ramach porozumień dwustronnych.

6. Postanowienia ustępu 5 nie mają zastosowania do przywilejów przyznanych przez Ukrainę państwu trzeciemu na rzeczywistej zasadzie wzajemności, ani do przywilejów przyznanych przez Ukrainę innemu krajowi dawnego ZSRR.