Rozporządzenie 2019/2088 w sprawie ujawniania informacji związanych ze zrównoważonym rozwojem w sektorze usług finansowych
Dz.U.UE.L.2019.317.1
Akt obowiązującyROZPORZĄDZENIE PARLAMENTU EUROPEJSKIEGO I RADY (UE) 2019/2088
z dnia 27 listopada 2019 r.
w sprawie ujawniania informacji związanych ze zrównoważonym rozwojem w sektorze usług finansowych
(Tekst mający znaczenie dla EOG)
uwzględniając Traktat o funkcjonowaniu Unii Europejskiej, w szczególności jego art. 114,
uwzględniając wniosek Komisji Europejskiej,
po przekazaniu projektu aktu ustawodawczego parlamentom narodowym,
uwzględniając opinię Europejskiego Komitetu Ekonomiczno-Społecznego 1 ,
stanowiąc zgodnie ze zwykłą procedurą ustawodawczą 2 ,
(1) W dniu 25 września 2015 r. Zgromadzenie Ogólne ONZ przyjęło nowe globalne ramy zrównoważonego rozwoju: Agendę na rzecz zrównoważonego rozwoju 2030 (zwaną dalej "Agendą 2030"), której podstawowymi elementami są cele zrównoważonego rozwoju. Komunikat Komisji z dnia 22 listopada 2016 r. dotyczący kolejnych kroków w kierunku zrównoważonej przyszłości Europy wiąże cele zrównoważonego rozwoju z unijnymi ramami polityki w celu zapewnienia, aby we wszystkich unijnych działaniach i inicjatywach politycznych, realizowanych zarówno w Unii, jak i na całym świecie, od samego początku uwzględniano cele zrównoważonego rozwoju. W swoich konkluzjach z dnia 20 czerwca 2017 r. Rada potwierdziła zobowiązanie Unii i jej państw członkowskich do wdrożenia Agendy 2030 w pełny, spójny, kompleksowy, zintegrowany i skuteczny sposób oraz w ścisłej współpracy z partnerami i innymi zainteresowanymi stronami.
(2) Przejście na niskoemisyjną, bardziej zrównoważoną i zasobooszczędną gospodarkę o obiegu zamkniętym zgodne z celami zrównoważonego rozwoju ma kluczowe znaczenie dla zapewnienia długoterminowej konkurencyjności gospodarki Unii. Porozumienie paryskie przyjęte na mocy Ramowej konwencji Narodów Zjednoczonych w sprawie zmian klimatu (zwane dalej "porozumieniem paryskim"), które zostało zatwierdzone przez Unię w dniu 5 paździer nika 2016 r. 3 i weszło w życie w dniu 4 listopada 2016 r., ma na celu bardziej zdecydowaną reakcję na zmianę klimatu, między innymi przez zapewnienie spójności przepływów finansowych ze ścieżką prowadzącą do niskiego poziomu emisji gazów cieplarnianych oraz rozwoju odpornego na zmianę klimatu.
(3) Aby osiągnąć cele porozumienia paryskiego oraz znacząco zmniejszyć ryzyko i skutki zmiany klimatu, celem światowym powinno być utrzymanie wzrostu średniej temperatury na świecie na poziomie znacznie poniżej 2 °C w stosunku do poziomu sprzed epoki przemysłowej oraz kontynuowanie wysiłków na rzecz ograniczenia wzrostu temperatury do 1,5 °C powyżej poziomu sprzed epoki przemysłowej.
(4) Wspólnym celem dyrektyw Parlamentu Europejskiego i Rady 2009/65/WE 4 , 2009/138/WE 5 , 2011/61/UE 6 , 2013/36/UE 7 , 2014/65/UE 8 , (UE) 2016/97 9 i (UE) 2016/2341 10 oraz rozporządzeń Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) nr 345/2013 11 , (UE) nr 346/2013 12 , (UE) 2015/760 13 i (UE) 2019/1238 14 jest ułatwienie podejmowania i prowadzenia działalności przez przedsiębiorstwa zbiorowego inwestowania w zbywalne papiery wartościowe (UCITS), instytucje kredytowe, zarządzających alternatywnymi funduszami inwestycyjnymi (ZAFI), którzy zarządzają tymi funduszami - w tym europejskimi długoterminowymi funduszami inwestycyjnymi (EDFI) - lub wprowadzają je do obrotu, zakłady ubezpieczeń, firmy inwestycyjne, pośredników ubezpieczeniowych, instytucje pracowniczych programów emerytalnych (IORP), zarządzających kwalifikowalnymi funduszami venture capital (zarządzających EuVECA), zarządzających kwalifikowalnymi funduszami na rzecz przedsiębiorczości społecznej (zarządzających EuSEF) oraz dostawców ogólnoeuropejskich indywidualnych produktów emerytalnych (OIPE). Te dyrektywy i rozporządzenia zapewniają bardziej jednolitą ochronę inwestorów końcowych oraz ułatwiają im korzystanie z szerokiego zakresu produktów finansowych, ustanawiając jednocześnie przepisy, które umożliwiają inwestorom końcowym podejmowanie świadomych decyzji inwestycyjnych.
(5) Zasady ujawniania inwestorom końcowym informacji na temat wprowadzenia do działalności ryzyk dla zrównoważonego rozwoju, na temat brania pod uwagę niekorzystnych skutków dla zrównoważonego rozwoju, na temat celów zrównoważonego inwestowania lub na temat promowania aspektu środowiskowego lub społecznego w procesie podejmowania decyzji inwestycyjnych oraz w procesie doradztwa nie zostały dostatecznie dopracowane, ponieważ takie ujawnianie informacji nie podlega jeszcze zharmonizowanym wymogom.
(6) Wyłączenie z zakresu stosowania niniejszego rozporządzenia doradców finansowych, którzy zatrudniają mniej niż trzy osoby, powinno pozostawać bez uszczerbku dla stosowania przepisów prawa krajowego transponujących dyrektywy 2014/65/UE i (UE) 2016/97, w szczególności przepisów dotyczących doradztwa inwestycyjnego i ubezpieczeniowego. Wobec powyższego, choć doradcy tacy nie mają obowiązku przedstawiać informacji zgodnie z niniejszym rozporządzeniem, w procesie doradztwa mają oni jednak obowiązek brania pod uwagę i uwzględniania ryzyka dla zrównoważonego rozwoju.
(7) W zależności od charakteru prowadzonej działalności podmioty objęte zakresem stosowania niniejszego rozporządzenia powinny stosować się do przepisów dotyczących uczestników rynku finansowego w przypadku gdy wytwarzają produkty finansowe oraz powinny stosować się do przepisów dotyczących doradców finansowych w przypadku gdy świadczą usługi doradztwa inwestycyjnego lub ubezpieczeniowego. W przypadku gdy podmioty takie prowadzą działalność zarówno uczestników rynku finansowego, jak i doradców finansowych, powinny one być zatem uznawane za uczestników rynku finansowego w przypadku gdy działają w charakterze twórców produktów finansowych, w tym w zakresie zarządzania portfelem, oraz powinny być uznawane za doradców finansowych w przypadku gdy świadczą usługi doradztwa inwestycyjnego lub ubezpieczeniowego.
(8) W związku z tym, że Unia w coraz większym stopniu mierzy się z katastrofalnymi i nieprzewidywalnymi skutkami zmiany klimatu, wyczerpywaniem się zasobów oraz innymi kwestiami związanymi ze zrównoważonym rozwojem, konieczne są pilne działania służące uruchomieniu kapitału nie tylko za pośrednictwem polityk publicznych, ale również za pośrednictwem sektora usług finansowych. W związku z tym, na uczestników rynku finansowego i doradców finansowych należy nałożyć wymóg ujawniania określonych informacji dotyczących sposobów, w jaki wprowadzają oni do działalności ryzyka dla zrównoważonego rozwoju i biorą pod uwagę niekorzystne skutki dla zrównoważonego rozwoju.
(9) Wobec braku zharmonizowanych przepisów unijnych dotyczących ujawniania inwestorom końcowym informacji związanych ze zrównoważonym rozwojem istnieje prawdopodobieństwo, że na poziomie krajowym nadal przyjmowane będą rozbieżne środki, a w poszczególnych sektorach usług finansowych mogłyby utrzymywać się różne podejścia. Takie rozbieżne środki i podejścia nadal prowadziłyby do znaczących zakłóceń konkurencji ze względu na istotne różnice w standardach informacyjnych. Ponadto równoległy rozwój praktyk rynkowych opartych na komercyjnych priorytetach, które przynoszą rozbieżne rezultaty, powoduje obecnie dalszą fragmentację rynku i mógłby nawet doprowadzić w przyszłości do dalszego pogorszenia efektywności funkcjonowania rynku wewnętrznego. Rozbieżność standardów informacyjnych oraz praktyk rynkowych sprawia, że bardzo trudno jest porównać różne produkty finansowe, stwarza nierówne warunki konkurencji pomiędzy takimi produktami oraz pomiędzy sieciami dystrybucji, a także powoduje powstawanie dodatkowych przeszkód na rynku wewnętrznym. Takie rozbieżności mogłyby być również mylące dla inwestorów końcowych i mogłyby negatywnie wpływać na ich decyzje inwestycyjne. Istnieje ryzyko, że w ramach zapewniania zgodności z porozumieniem paryskim, poszczególne państwa członkowskie będą przyjmować rozbieżne środki krajowe, które mogłyby stwarzać przeszkody dla sprawnego funkcjonowania rynku wewnętrznego oraz przynosić szkody uczestnikom rynku finansowego i doradcom finansowym. Ponadto brak zharmonizowanych przepisów dotyczących przejrzystości utrudnia inwestorom końcowym skuteczne porównywanie różnych produktów finansowych w poszczególnych państwach członkowskich w odniesieniu do związanych z nimi ryzyk środowiskowych, społecznych oraz ryzyk związanych z zarządzaniem, a także celów zrównoważonego inwestowania. Dlatego też należy wyeliminować istniejące przeszkody dla funkcjonowania rynku wewnętrznego oraz zwiększyć porównywalność produktów finansowych, tak aby zapobiec prawdopodobnemu powstaniu przeszkód w przyszłości.
(10) Niniejsze rozporządzenie ma na celu zmniejszenie asymetrii informacji w stosunkach między zleceniodawcą a zleceniobiorcą w odniesieniu do wprowadzenia do działalności ryzyk dla zrównoważonego rozwoju, brania pod uwagę niekorzystnych skutków dla zrównoważonego rozwoju, promowania aspektu środowiskowego lub społecznego oraz zrównoważonych inwestycji, poprzez nałożenie na uczestników rynku finansowego i doradców finansowych wymogu ujawniania stosownych informacji inwestorom końcowym przed zawarciem umowy, a następnie na bieżąco, w przypadku gdy działają oni jako zleceniobiorcy tych inwestorów końcowych (zleceniodawców).
(11) Niniejsze rozporządzenie uzupełnia wymogi dotyczące ujawniania informacji określone w dyrektywach 2009/65/ WE, 2009/138/WE, 2011/61/UE, 2014/65/UE, (UE) 2016/97 i (UE) 2016/2341 oraz rozporządzeniach (UE) nr 345/2013, (UE) nr 346/2013, (UE) 2015/760 i (UE) 2019/1238, a także w prawie krajowym regulującym indywidualne produkty emerytalne. Aby zapewnić sprawne i skuteczne monitorowanie przestrzegania niniejszego rozporządzenia, państwa członkowskie powinny polegać na właściwych organach już wyznaczonych na mocy tych przepisów.
(12) Niniejsze rozporządzenie utrzymuje nałożone na uczestników rynku finansowego i doradców finansowych wymogi działania w najlepszym interesie inwestorów końcowych, obejmujące między innymi wymóg przeprowadzenia odpowiedniego badania due diligence przed dokonaniem inwestycji, jak przewidziano w dyrektywach 2009/65/ WE, 2009/138/WE, 2011/61/UE, 2013/36/UE, 2014/65/UE, (UE) 2016/97 i (UE) 2016/2341 oraz rozporządzeniach (UE) nr 345/2013 i (UE) nr 346/2013, a także w prawie krajowym regulującym indywidualne produkty emerytalne. Aby wypełnić swoje obowiązki wynikające z tych przepisów, uczestnicy rynku finansowego i doradcy finansowi w swoich działaniach, w tym w ramach badania due diligence, powinni wprowadzać i stale oceniać nie tylko wszystkie stosowne ryzyka finansowe, ale także wszystkie stosowne ryzyka dla zrównoważonego rozwoju, które mogłyby mieć istotny negatywny wpływ na zwrot z inwestycji lub doradztwo. W związku z tym uczestnicy rynku finansowego i doradcy finansowi powinni określić w swoich strategiach, w jaki sposób wprowadzają do działalności te ryzyka, oraz opublikować te strategie.
(13) Niniejsze rozporządzenie nakłada na uczestników rynku finansowego i doradców finansowych, którzy świadczą usługi doradztwa inwestycyjnego lub ubezpieczeniowego w odniesieniu do ubezpieczeniowych produktów inwestycyjnych, niezależnie od struktury produktów finansowych i rynku docelowego, wymóg publikowania na piśmie strategie wprowadzania do działalności ryzyk dla zrównoważonego rozwoju oraz zapewniania przejrzystości takiego wprowadzania do działalności.
(14) Ryzyko dla zrównoważonego rozwoju oznacza zdarzenie lub warunki środowiskowe, społeczne lub związane z zarządzaniem, które - jeżeli wystąpią - mogłyby mieć istotny negatywny wpływ na wartość inwestycji, jak określono w przepisach sektorowych, w szczególności w dyrektywach 2009/65/WE, 2009/138/WE, 2011/61/UE, 2013/36/UE, 2014/65/UE, (UE) 2016/97 i (UE) 2016/2341 lub w przyjętych na ich podstawie aktach delegowanych i regulacyjnych standardach technicznych.
(15) Niniejsze rozporządzenie powinno pozostawać bez uszczerbku dla przepisów dotyczących wprowadzania do działalności ryzyka, zawartych w dyrektywach 2009/65/WE,2009/138/WE, 2011/61/UE, 2013/36/UE, 2014/65/UE, (UE) 2016/97 i (UE) 2016/2341 oraz rozporządzeniach (UE) nr 345/2013 i (UE) nr 346/2013, a także w prawie krajowym regulującym indywidualne produkty emerytalne, w tym między innymi dla mających zastosowanie stosownych kryteriów proporcjonalności, takich jak wielkość, organizacja wewnętrzna oraz charakter, zakres i stopień złożoności danych działań. Niniejsze rozporządzenie ma na celu osiągnięcie większej przejrzystości w odniesieniu do sposobu wprowadzania do działalności przez uczestników rynku finansowego i doradców finansowych ryzyk dla zrównoważonego rozwoju w ich decyzjach inwestycyjnych oraz doradztwie inwestycyjnym lub ubezpieczeniowym. W przypadku gdy w wyniku oceny ryzyka dla zrównoważonego rozwoju stwierdza się, że w odniesieniu do danego produktu finansowego nie występują ryzyka dla zrównoważonego rozwoju, należy podać uzasadnienie takiego stwierdzenia. W przypadku gdy w wyniku oceny ryzyka dla zrównoważonego rozwoju stwierdza się, że takie ryzyka występują, należy ujawnić informacje - w ujęciu jakościowym albo ilościowym - na temat zakresu, w jakim takie ryzyka mogłyby wpłynąć na wynik danego produktu finansowego. Oceny ryzyka dla zrównoważonego rozwoju i powiązane informacje ujawniane przed zawarciem umowy przez uczestników rynku finansowego powinny stać się elementem informacji ujawnianych przed zawarciem umowy przez doradców finansowych. Doradcy finansowi powinni ujawniać informacje na temat sposobu, w jaki uwzględniają ryzyka dla zrównoważonego rozwoju w procesie wyboru produktu finansowego, który jest przedstawiany inwestorom końcowym przed świadczeniem usługi doradztwa, niezależnie od preferencji inwestorów końcowych w zakresie zrównoważonego rozwoju. Powyższe powinno pozostawać bez uszczerbku dla stosowania przepisów prawa krajowego transponujących dyrektywy 2014/65/UE i (UE) 2016/97, w szczególności obowiązków uczestników rynku finansowego i doradców finansowych w zakresie zarządzania produktem, ocen odpowiedniości i adekwatności oraz testu wymagań i potrzeb.
(16) Decyzje inwestycyjne oraz usługi doradztwa inwestycyjnego mogłyby mieć negatywny, istotny lub prawdopodobnie istotny wpływ na czynniki zrównoważonego rozwoju, przyczyniać się do jego powstania lub mieć z nim bezpośredni związek.
(17) W celu zapewnienia spójnego i konsekwentnego stosowania niniejszego rozporządzenia niezbędne jest ustanowienie zharmonizowanej definicji "zrównoważonych inwestycji", która przewiduje, że spółki, w które dokonano inwestycji, stosują dobre praktyki w zakresie zarządzania oraz zapewniają przestrzegania zasady ostrożności "nie czyń poważnych szkód" tak, aby nie wyrządzać poważnych szkód środowiskowych ani społecznych.
(18) W przypadku gdy uczestnicy rynku finansowego, biorąc należycie pod uwagę swoją wielkość, charakter i skalę prowadzonej działalności oraz rodzaje produktów finansowych, które udostępniają, biorą pod uwagę główne niekorzystne skutki decyzji inwestycyjnych dla czynników zrównoważonego rozwoju, niezależnie od tego, czy są one istotne czy prawdopodobnie istotne, powinni oni wprowadzać w swoich działaniach, w tym w ramach badania due diligence, procedury brania pod uwagę głównych niekorzystnych skutków obok stosownych ryzyk finansowych i stosownych ryzyk dla zrównoważonego rozwoju. W informacjach na temat takich procedur mógłby zostać zawarty opis tego, w jaki sposób uczestnicy rynku finansowego wywiązują się ze swoich obowiązków zarządczych związanych ze zrównoważonym rozwojem lub z innych obowiązków wobec akcjonariuszy. Na swoich stronach internetowych uczestnicy rynku finansowego powinni zamieszczać informacje na temat tych procedur oraz opis głównych niekorzystnych skutków. W tym kontekście wspólny komitet Europejskiego Urzędu Nadzoru Bankowego ustanowionego rozporządzeniem Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) nr 1093/2010 15 (EUNB), Europejskiego Urzędu Nadzoru Ubezpieczeń i Pracowniczych Programów Emerytalnych ustanowionego rozporządzeniem Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) nr 1094/2010 16 (EIOPA) oraz Europejskiego Urzędu Nadzoru Giełd i Papierów Wartościowych ustanowionego rozporządzeniem Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) nr 1095/2010 17 (ESMA) (zwany dalej "wspólnym komitetem"), a także uczestnicy rynku finansowego i doradcy finansowi powinni brać pod uwagę wytyczne dotyczące due diligence w zakresie odpowiedzialnego prowadzenia działalności gospodarczej opracowane przez Organizację Współpracy Gospodarczej i Rozwoju (OECD) oraz popierane przez Organizację Narodów Zjednoczonych zasady odpowiedzialnego inwestowania.
(19) Branie pod uwagę czynników zrównoważonego rozwoju w procesie podejmowania decyzji inwestycyjnych i procesie doradztwa inwestycyjnego może przynieść korzyści wykraczające poza rynki finansowe. Może zwiększyć odporność gospodarki realnej i stabilność systemu finansowego. W ten sposób może ostatecznie mieć wpływ na profil ryzyka i zwrotu z tytułu produktów finansowych. Dlatego istotne znaczenie ma to, aby uczestnicy rynku finansowego i doradcy finansowi podawali informacje niezbędne do umożliwienia inwestorom końcowym podejmowania świadomych decyzji inwestycyjnych.
(20) Uczestnicy rynku finansowego, którzy biorą pod uwagę główne niekorzystne skutki decyzji inwestycyjnych dla czynników zrównoważonego rozwoju, w informacjach ujawnianych przed zawarciem umowy powinni w odniesieniu do każdego produktu finansowego ujawniać w sposób zwięzły - w ujęciu jakościowym lub ilościowym - w jaki sposób są brane pod uwagę główne niekorzystne skutki, a także powinni w informacjach tych umieścić oświadczenie, że informacje na temat głównych niekorzystnych skutków dla czynników zrównoważonego rozwoju są dostępne w ramach bieżącej sprawozdawczości. Główne niekorzystne skutki należy rozumieć jako te skutki decyzji inwestycyjnych i usług doradztwa inwestycyjnego, które mają niekorzystny wpływ na czynniki zrównoważonego rozwoju.
(21) Dotychczas opracowano zrównoważone produkty w różny sposób uwzględniające cele zrównoważonego rozwoju. Dlatego do celów ujawniania informacji przed zawarciem umowy oraz ujawniania informacji w ramach sprawozdań okresowych niezbędne jest wprowadzenie rozróżnienia pomiędzy wymogami dotyczącymi produktów finansowych, które promują aspekt środowiskowy lub społeczny, a wymogami dotyczącymi produktów finansowych, których celem jest osiąganie pozytywnych skutków środowiskowych i społecznych. W związku z tym, w przypadku produktów finansowych, które obejmują aspekt środowiskowy lub społeczny, uczestnicy rynku finansowego powinni ujawniać informacje na temat tego, czy i w jaki sposób wyznaczony indeks, indeks zrównoważonego rozwoju lub indeks podstawowy są dostosowane do tych aspektów, a w przypadku gdy nie stosuje się wskaźnika referencyjnego - informacje na temat tego, w jaki sposób zapewnia się uwzględnienie aspektu dotyczącego zrównoważonego rozwoju w przypadku danego produktu finansowego. W przypadku produktów finansowych, których celem jest osiąganie pozytywnych skutków środowiskowych i społecznych, uczestnicy rynku finansowego powinni ujawniać informacje na temat rodzaju wskaźnika referencyjnego zrównoważonego rozwoju stosowanego przez nich do pomiaru wyniku w zakresie zrównoważonego rozwoju, a w przypadku gdy nie stosuje się wskaźnika referencyjnego - wyjaśniać, w jaki sposób cel zrównoważonego rozwoju zostaje osiągnięty. To ujawnianie informacji powinno być dokonywane każdego roku w ramach ich sprawozdań okresowych.
(22) Niniejsze rozporządzenie pozostaje bez uszczerbku dla przepisów dotyczących wynagrodzeń lub ocen wyników osób zatrudnionych przez uczestników rynku finansowego i doradców finansowych zawartych w dyrektywach 2009/65/WE, 2009/138/WE, 2011/61/UE, 2013/36/UE, 2014/65/UE, (UE) 2016/97 i (UE) 2016/2341 oraz rozporządzeniach (UE) nr 345/2013 i (UE) nr 346/2013, lub dla aktów wykonawczych oraz prawa krajowego regulującego indywidualne produkty emerytalne, w tym między innymi mających zastosowanie stosownych kryteriów proporcjonalności, takich jak wielkość, wewnętrzna organizacja oraz charakter, zakres i stopień złożoności danych działań. Należy jednak osiągnąć większą przejrzystość - w ujęciu jakościowym lub ilościowym - w zakresie polityk wynagrodzeń uczestników rynku finansowego i doradców finansowych w odniesieniu do świadczonych przez nich usług doradztwa inwestycyjnego lub ubezpieczeniowego, które to polityki wspierają solidne i skuteczne zarządzanie ryzykiem w odniesieniu do ryzyk dla zrównoważonego rozwoju, podczas gdy struktura wynagrodzenia nie zachęca do podejmowania nadmiernego ryzyka w odniesieniu do ryzyk dla zrównoważonego rozwoju i jest powiązana z wynikami skorygowanymi o ryzyko.
(23) W celu zwiększenia przejrzystości oraz informowania inwestorów końcowych, dostęp do informacji na temat sposobu wprowadzania do działalności przez uczestników rynku finansowego i doradców finansowych stosownych ryzyk dla zrównoważonego rozwoju, niezależnie od tego czy są one istotne czy prawdopodobnie istotne, odpowiednio w ich procesach podejmowania decyzji inwestycyjnych, łącznie z aspektami organizacyjnymi, zarządzania ryzykiem i zarządzania, oraz w procesach doradztwa, powinien być regulowany poprzez nałożenie na te podmioty wymogu utrzymywania zwięzłych informacji na temat tych strategii na ich stronach internetowych.
(24) Obecne wymogi dotyczące ujawniania informacji określone w prawie Unii nie obejmują wymogu ujawniania wszystkich informacji niezbędnych do właściwego informowania inwestorów końcowych na temat związanych ze zrównoważonym rozwojem skutków ich inwestycji w produkty finansowe, które obejmują aspekt środowiskowy lub społeczny, lub produkty finansowe służące osiągnięciu celów dotyczących zrównoważonego rozwoju. Należy zatem określić bardziej szczegółowe i znormalizowane wymogi dotyczące ujawniania informacji w odniesieniu do takich inwestycji. Na przykład należy regularnie informować o ogólnych związanych ze zrównoważonym rozwojem skutkach produktów finansowych, stosując wskaźniki właściwe dla pomiaru stopnia realizacji wybranego celu zrównoważonego inwestowania. W przypadku gdy wyznaczono odpowiedni indeks jako wskaźnik referencyjny, takie informacje należy również przedstawiać w odniesieniu do wyznaczonego indeksu, a także szerokiego indeksu giełdowego, aby umożliwić porównanie. W przypadku gdy zarządzający EuSEF udostępniają informacje na temat pozytywnych skutków społecznych, które są celem danego funduszu, na temat ogólnych osiągniętych skutków społecznych i na temat powiązanych metod stosowanych zgodnie z rozporządzeniem (UE) nr 346/2013, mogliby oni w stosownych przypadkach wykorzystywać takie informacje do celów ujawniania informacji na podstawie niniejszego rozporządzenia.
(25) Dyrektywą Parlamentu Europejskiego i Rady 2013/34/UE 18 nałożono obowiązki w zakresie przejrzystości w odniesieniu do kwestii środowiskowych, społecznych i ładu korporacyjnego w sprawozdawczości niefinansowej. Jednakże forma i prezentacja wymagana na podstawie tej dyrektywy nie zawsze jest odpowiednia do bezpośredniego wykorzystania przez uczestników rynku finansowego i doradców finansowych w relacjach z inwestorami końcowymi. Do celów niniejszego rozporządzenia oraz zgodnie z tą dyrektywą uczestnicy rynku finansowego i doradcy finansowi powinni w stosownych przypadkach mieć możliwość wykorzystania informacji zawartych w sprawozdaniach z działalności oraz oświadczeniach na temat informacji niefinansowych.
(26) Aby zapewnić wiarygodność informacji publikowanych na stronach internetowych uczestników rynku finansowego i doradców finansowych, takie informacje powinny być aktualizowane, a każdy przegląd lub zmianę takich informacji należy wyjaśnić w zrozumiały sposób.
(27) Pomimo tego, że niniejsze rozporządzenie nie obejmuje krajowych systemów zabezpieczenia społecznego, które są objęte zakresem stosowania rozporządzeń (WE) nr 883/2004 i (WE) nr 987/2009, to ze względu na fakt, że państwa członkowskie coraz częściej dopuszczają do zarządzania obowiązkowymi programami emerytalnymi w ramach swoich systemów zabezpieczenia społecznego przez uczestników rynku finansowego lub przez inne podmioty prawa prywatnego, a także ponieważ systemy takie są narażone na ryzyka dla zrównoważonego rozwoju oraz mogłyby brać pod uwagę niekorzystne skutki dla zrównoważonego rozwoju, promować aspekty środowiskowe lub społeczne lub realizować zrównoważone inwestycje, państwa członkowskie powinny mieć możliwość stosowania niniejszego rozporządzenia w odniesieniu do takich systemów, aby złagodzić asymetrię informacji.
(28) Niniejsze rozporządzenie nie powinno uniemożliwiać państwom członkowskim przyjmowania lub utrzymywania w mocy bardziej rygorystycznych przepisów dotyczących publikowania strategii w zakresie przystosowania się do zmiany klimatu oraz strategii dotyczących ujawniania inwestorom końcowym dodatkowych informacji dotyczących ryzyk dla zrównoważonego rozwoju, pod warunkiem że uczestnicy rynku finansowego i doradcy finansowi, których przepisy takie dotyczą, mają siedziby główne na ich terytoriach. Takie przepisy nie powinny jednak mieć wpływu na skuteczne stosowanie niniejszego rozporządzenia ani na realizację jego celów.
(29) Na podstawie dyrektywy (UE) 2016/2341 IORP są już zobowiązane do stosowania przepisów dotyczących zarządzania i zarządzania ryzykiem do swoich decyzji inwestycyjnych i ocen ryzyka w celu zapewnienia ciągłości i regularności. Decyzje inwestycyjne powinny być podejmowane, a ocena związanych z nimi ryzyk, w tym ryzyk środowiskowych, społecznych i związanych z zarządzaniem, powinna być przeprowadzana, w sposób zapewniający zgodność z interesami członków i beneficjentów IORP. EIOPA powinna wydać wytyczne dotyczące sposobu, w jaki w decyzjach inwestycyjnych i ocenach ryzyka IORP mają uwzględniać ryzyka środowiskowe, społeczne i związane z zarządzaniem na podstawie tej dyrektywy.
(30) EUNB, EIOPA i ESMA (łącznie zwanym "europejskimi urzędami nadzoru") należy zlecić, poprzez wspólny komitet, opracowanie projektów regulacyjnych standardów technicznych w celu doprecyzowania treści, metod i prezentacji informacji związanych ze wskaźnikami zrównoważonego rozwoju w odniesieniu do klimatu i innych niekorzystnych skutków środowiskowych, do kwestii społecznych i pracowniczych, poszanowania praw człowieka oraz przeciwdziałania korupcji i przekupstwu, a także w celu doprecyzowania prezentacji i treści informacji w odniesieniu do promowania aspektu środowiskowego lub społecznego oraz celów zrównoważonego inwestowania, które należy ujawniać w dokumentach przed zawarciem umowy, sprawozdaniach rocznych i na stronach internetowych uczestników rynku finansowego zgodnie z art. 10-14 rozporządzenia (UE) nr 1093/2010, (UE) nr 1094/2010 i (UE) nr 1095/2010. Komisja powinna być uprawniona do przyjmowania tych regulacyjnych standardów technicznych w drodze aktów delegowanych na mocy art. 290 Traktatu o funkcjonowaniu Unii Europejskiej (TFUE) oraz zgodnie z art. 10-14 rozporządzeń (UE) nr 1093/2010, (UE) nr 1094/2010 i (UE) nr 1095/2010.
(31) Europejskim urzędom nadzoru należy zlecić, poprzez wspólny komitet, opracowanie projektów wykonawczych standardów technicznych w celu określenia standardowej prezentacji informacji na temat promowania aspektu środowiskowego lub społecznego i zrównoważonych inwestycji w komunikatach marketingowych. Komisja powinna być uprawniona do przyjmowania tych wykonawczych standardów technicznych w drodze aktów wykonawczych na mocy art. 291 TFUE oraz zgodnie z art. 15 rozporządzeń (UE) nr 1093/2010, (UE) nr 1094/2010 i (UE) nr 1095/2010.
(32) Ponieważ w sprawozdaniach rocznych co do zasady podsumowuje się wyniki gospodarcze za pełne lata kalendarzowe, przepisy niniejszego rozporządzenia dotyczące wymogów w zakresie przejrzystości w odniesieniu do takich sprawozdań nie powinny być stosowane do dnia 1 stycznia 2022 r.
(33) Przepisy dotyczące ujawniania informacji zawarte w niniejszym rozporządzeniu powinny być uzupełnieniem przepisów dyrektyw 2009/65/WE, 2009/138/WE, 2011/61/UE, 2014/65/UE, (UE) 2016/97 i (UE) 2016/2341 oraz rozporządzeń (UE) nr 345/2013, (UE) nr 346/2013, (UE) 2015/760 i (UE) 2019/1238
(34) Niniejsze rozporządzenie nie narusza praw podstawowych i jest zgodne z zasadami zapisanymi w szczególności w Karcie praw podstawowych Unii Europejskiej.
(35) Ponieważ cele niniejszego rozporządzenia, a mianowicie zwiększenie ochrony inwestorów końcowych i poszerzenie zakresu ujawnianych im informacji, w tym w przypadkach dokonywania transgranicznych zakupów przez inwestorów końcowych, nie mogą zostać osiągnięte w sposób wystarczający przez państwa członkowskie, natomiast ze względu na konieczność ustanowienia jednolitych wymogów dotyczących ujawniania informacji, możliwe jest ich lepsze osiągnięcie na poziomie Unii, może ona podjąć działania zgodnie z zasadą pomocniczości określoną w art. 5 Traktatu o Unii Europejskiej. Zgodnie z zasadą proporcjonalności określoną w tym artykule, niniejsze rozporządzenie nie wykracza poza to, co jest konieczne do osiągnięcia tych celów,
PRZYJMUJĄ NINIEJSZE ROZPORZĄDZENIE:
| W imieniu Parlamentu Europejskiego | W imieniu Rady |
| D. M. SASSOLI | T. TUPPURAINEN |
| Przewodniczący | Przewodniczący |