Uganda: projekt ustawy przeciwko homoseksualizmowi.
Dz.U.UE.C.2010.286E.25
Akt nienormatywnyP7_TA(2009)0119
Rezolucja Parlamentu Europejskiego z dnia 17 grudnia 2009 r. w sprawie Ugandy: projekt ustawy przeciwko homoseksualizmowi
(2010/C 286 E/06)
(Dz.U.UE C z dnia 22 października 2010 r.)
Parlament Europejski,
– uwzględniając międzynarodowe zobowiązania i instrumenty dotyczące praw człowieka, w tym te zawarte w konwencjach ONZ w sprawie praw człowieka oraz w europejskiej Konwencji o ochronie praw człowieka i podstawowych wolności, gwarantujące prawa człowieka i podstawowe wolności i zakazujące dyskryminacji,
– mając na uwadze Umowę o Partnerstwie między członkami grupy państw Afryki, Karaibów i Pacyfiku z jednej strony, a Wspólnotą Europejską i jej państwami członkowskimi z drugiej strony, podpisaną w Kotonu dnia 23 czerwca 2000 r(1) (umowa z Kotonu) i zawarte w niej klauzule dotyczące praw człowieka, zwłaszcza jej art. 9,-uwzględniając art. 6
– 7 Traktatu o Unii Europejskiej (TUE) oraz art. 19 Traktatu o funkcjonowaniu Unii Europejskiej (TFUE), które zobowiązują Unię Europejską i państwa członkowskie do stania na straży praw człowieka i podstawowych wolności oraz umożliwiają przeciwdziałanie dyskryminacji i łamaniu praw człowieka na szczeblu UE,
– uwzględniając Kartę praw podstawowych Unii Europejskiej, a w szczególności jej art. 21, zakazujący dyskryminacji ze względu na orientację seksualną,
– uwzględniając wszelką działalność UE w zakresie zwalczania homofobii i dyskryminacji ze względu na orientację seksualną,
– uwzględniając swoje wcześniejsze rezolucje w sprawie homofobii, ochrony mniejszości i polityki w zakresie przeciwdziałania dyskryminacji, w szczególności rezolucję z 18 stycznia 2006 r. w sprawie homofobii w Europie(2), rezolucję z 15 czerwca 2006 r. w sprawie nasilenia przemocy powodowanej rasizmem i homofobią w Europie(3), oraz rezolucję z 26 kwietnia 2007 r. w sprawie homofobii w Europie(4),
– uwzględniając posiedzenie komisji ds. politycznych Wspólnego Zgromadzenia Parlamentarnego AKP UE, które odbyło się w Luandzie w dniu 28 listopada 2009 r.,
– uwzględniając rezolucję AKP-UE z 3 grudnia 2009 r. w sprawie integracji społecznej i kulturowej oraz udziału w niej ludzi młodych,
– uwzględniając art. 122 ust. 5 Regulaminu,
A. mając na uwadze, że 25 września 2009 r. poseł David Bahati złożył w parlamencie ugandyjskim projekt ustawy skierowanej przeciwko homoseksualizmowi,
B. mając na uwadze, że projekt ten przewiduje wprowadzenie surowszych kar i uznanie homoseksualizmu za niezgodne z prawem, a także karanie osób będących rzekomo lesbijkami, gejami, biseksualistami i transgenderystami (LGBT) karą dożywotniego więzienia lub karą śmierci,
C. mając na uwadze, że projekt ustawy przewiduje możliwość kary więzienia do trzech lat dla osób, również heteroseksualnych, które w ciągu 24 godzin nie ujawnią tożsamości znanych im lesbijek, gejów, biseksualistów i transgenderystów lub które popierają prawa człowieka osób będących lesbijkami, gejami, biseksualistami lub transgenderystami,
D. mając na uwadze, że projekt ustawy przewiduje unieważnienie przez Ugandę wszystkich jej międzynarodowych lub regionalnych zobowiązań pozostających w sprzeczności z przepisami projektu ustawy,
E. mając na uwadze, że projekt ustawy został już potępiony przez komisarza europejskiego, De Guchta, przez rządy Wielkiej Brytanii, Francji i Szwecji, a także przez prezydenta Obamę oraz przewodniczącego i wiceprzewodniczącego komisji spraw zagranicznych Izby Reprezentantów USA,
F. mając na uwadze, że projekt ustawy został potępiony przez organizacje pozarządowe na całym świecie i w samej Ugandzie jako główna przeszkoda w zwalczaniu HIV/AIDS w społeczności homoseksualistów,
G. mając na uwadze, że w Afryce homoseksualizm jest legalny jedynie w 13 krajach, a karalny w 38 krajach, przy czym w Mauretanii, Sudanie i północnej Nigerii przewidziana jest również kara śmierci za homoseksualizm, oraz że przyjęcie tego rodzaju ustawy może wywrzeć wpływ na inne kraje afrykańskie, w których ludzie są lub mogą być prześladowani ze względu na ich orientację seksualną,
1. podkreśla, że orientacja seksualna wchodzi w zakres indywidualnego prawa do prywatności, gwarantowanego na mocy międzynarodowego prawa w dziedzinie praw człowieka, zgodnie z którym należy promować równe traktowanie oraz traktowanie wolne od dyskryminacji, jak również gwarantować wolność wypowiedzi; w tym kontekście potępia projekt ustawy przeciwko homoseksualizmowi z 2009 r.;
2. wzywa w związku z tym władze Ugandy do odrzucenia projektu legislacyjnego oraz zmiany obowiązującego prawa krajowego, tak by nie uznawało homoseksualizmu za przestępstwo;
3. przypomina rządowi Ugandy o jego zobowiązaniach wynikających z prawa międzynarodowego oraz umowy z Kotonu, która wzywa do poszanowania uniwersalnych praw człowieka;
4. przypomina oświadczenia Afrykańskiej Komisji Praw Człowieka i Ludów oraz Komitetu Praw Człowieka ONZ, w których stwierdzono, że akty prawne danego państwa nie mogą negować międzynarodowych zobowiązań w zakresie praw człowieka;
5. jest szczególnie zaniepokojony faktem, że darczyńcy międzynarodowi, jak również organizacje pozarządowe i humanitarne, będą zmuszeni rozważyć zaprzestanie swojej działalności w pewnym zakresie, w przypadku przyjęcia projektu ustawy;
6. stanowczo odrzuca wszelkie kroki zmierzające do wprowadzenia kary śmierci;
7. wzywa Radę i Komisję do natychmiastowego wysłania swoich przedstawicieli do władz Ugandy, a w przypadku przyjęcia projektu stanowiącego naruszenie międzynarodowego prawa w zakresie praw człowieka, do ponownego rozważenia kwestii zaangażowania w Ugandzie, w tym do zaproponowania innego miejsca organizacji konferencji przeglądowej statutu rzymskiego, zaplanowanej na dzień 31 maja 2010 r.;
8. wzywa Radę, Komisję oraz państwa członkowskie do przeanalizowania sytuacji w krajach trzecich w związku z egzekucjami, kryminalizacją lub dyskryminacją ze względu na orientację seksualną, a także do podjęcia spójnych działań międzynarodowych na rzecz promocji poszanowania praw człowieka w tych krajach przy pomocy odpowiednich środków, w tym współpracy z lokalnymi organizacjami pozarządowymi;
9. zobowiązuje swojego przewodniczącego do przekazania niniejszej rezolucji Radzie, Komisji, rządom i parlamentom państw członkowskich, prezydentowi Republiki Ugandy oraz przewodniczącemu parlamentu Ugandy.
______
(1) Dz.U. L 317 z 15.12.2000, s. 3.
(2) Dz.U. C 287 E z 24.11.2006, s. 179.
(3) Dz.U. C 300 E z 9.12.2006, s. 491.
(4) Dz.U. C 74 E z 20.3.2008, s. 776.