Decyzja wykonawcza 2020/1342 w sprawie udzielenia Królestwu Belgii tymczasowego wsparcia na podstawie rozporządzenia (UE) 2020/672 w celu zmniejszenia zagrożeń związanych z bezrobociem w sytuacji nadzwyczajnej, jaka wystąpiła w związku z pandemią COVID-19
Dz.U.UE.L.2020.314.4
Akt indywidualnyDECYZJA WYKONAWCZA RADY (UE) 2020/1342
z dnia 25 września 2020 r.
w sprawie udzielenia Królestwu Belgii tymczasowego wsparcia na podstawie rozporządzenia (UE) 2020/672 w celu zmniejszenia zagrożeń związanych z bezrobociem w sytuacji nadzwyczajnej, jaka wystąpiła w związku z pandemią COVID-19
uwzględniając Traktat o funkcjonowaniu Unii Europejskiej,
uwzględniając rozporządzenie Rady (UE) 2020/672 z dnia 19 maja 2020 r. w sprawie ustanowienia europejskiego instrumentu tymczasowego wsparcia w celu zmniejszenia zagrożeń związanych z bezrobociem w sytuacji nadzwyczajnej (SURE), jaka wystąpiła w związku z pandemią COVID-19 1 , w szczególności jego art. 6 ust. 1,
uwzględniając wniosek Komisji Europejskiej,
(1) W dniu 7 sierpnia 2020 r. Belgia zwróciła się do Unii o pomoc finansową w celu uzupełnienia krajowych działań w celu uwzględnienia wpływu pandemii COVID-19 oraz odpowiedzenia na konsekwencje społeczno-gospodarcze tej pandemii dla pracowników i osób samozatrudnionych.
(2) Oczekuje się, że pandemia COVID-19 oraz nadzwyczajne środki wdrożone przez Belgię, aby zapobiec jej rozprzestrzenianiu się oraz złagodzić jej skutki społeczno-gospodarcze i zdrowotne, będą miały ogromny wpływ na finanse publiczne. Zgodnie z prognozą Komisji z wiosny 2020 r. oczekuje się, że na koniec 2020 r. deficyt oraz dług sektora instytucji rządowych i samorządowych w Belgii wyniosą odpowiednio 8,9 % i 113,8 % produktu krajowego brutto (PKB). Jak wynika ze śródokresowej prognozy Komisji z lata 2020 r., przewiduje się, że PKB Belgii zmniejszy się o 8,8 % w 2020 r.
(3) Pandemia COVID-19 wyłączyła znaczną część ludności Belgii z aktywności zawodowej. Jak zostało to przedstawione w motywach 4-8, sytuacja ta doprowadziła do nagłego i znacznego wzrostu wydatków publicznych Belgii w związku z systemem zasiłków dla tymczasowo bezrobotnych ("chômage temporaire/tijdelijke werkloosheid"), dochodem zastępczym dla osób samozatrudnionych w związku z COVID-19 ("uprawnieniami pomostowymi w związku z COVID-19"), urlopem rodzicielskim w związku z COVID-19 oraz szeregiem regionalnych i wspólnotowych systemów wsparcia dochodu, a także na rzecz wsparcia środków z zakresu zdrowia publicznego.
(4) Dekretem królewskim "Arrêté royal du 30 mars 2020/Koninklijk besluit van 30 maart 2020" 2 , o którym mowa we wniosku Belgii z dnia 7 sierpnia 2020 r., dostosowano z uwzględnieniem COVID-19 system zasiłków dla tymczasowo bezrobotnych ("chômage temporaire/tijdelijke werkloosheid"), w ramach którego zapewnia się rekompensatę dla pracowników, których dotyczy skrócenie czasu pracy lub zawieszenie wykonywania pracy z powodu zmniejszonego obciążenia pracą lub wprowadzonych przez rząd ograniczeń kontaktów personalnych. Ten system zasiłków dla tymczasowo bezrobotnych istniał przed pandemią COVID-19, ale dostosowano wymogi dotyczące dostępu do tego systemu z uwzględnieniem COVID-19, a procedurę składania wniosków dodatkowo ułatwiono. Ponadto zasiłek dla tymczasowo bezrobotnych zwiększono z 65 % do 70 % średniego dziennego wynagrodzenia (górny pułap wynosi 2 754,76 EUR brutto miesięcznie). Wprowadzono również dodatek dzienny w wysokości 5,36 EUR.
(5) Ustawą "Loi du 23 mars 2020/Wet van 23 maart 2020" 3 , o której mowa we wniosku Belgii z dnia 7 sierpnia 2020 r., rozszerzono istniejący dochód zastępczy dla osób samozatrudnionych, tj. "uprawnienia pomostowe" ("droit passerelle/overbruggingsrecht"), przez wprowadzenie "uprawnień pomostowych w związku z COVID-19". Jest to świadczenie udzielane w przypadku, gdy wprowadzone przez rząd ograniczenia kontaktów personalnych doprowadziły do całkowitego lub częściowego przerwania działalności na własny rachunek lub do dobrowolnego przerwania działalności trwającego co najmniej siedem kolejnych dni kalendarzowych w miesiącu. Począwszy od czerwca 2020 r., świadczenie ukierunkowane jest na osoby samozatrudnione, które ponownie podjęły działalność, lecz nadal doświadczają spadku obrotów w porównaniu z 2019 r. Osoby samozatrudnione, które nie mogą jeszcze wznowić działalności, mogą nadal korzystać z tego świadczenia, lecz muszą udowodnić, że wynika to z ograniczeń związanych z COVID-19.
(6) Dekretem królewskim "Arrêté royal n° 23 du 13 mai 2020/Koninklijk besluit nr. 23 van 13 mei 2020" 4 , o którym mowa we wniosku Belgii z dnia 7 sierpnia 2020 r., wprowadzono urlop rodzicielski w związku z COVID-19, będący specjalnym urlopem rodzicielskim niewpływającym na prawo do zwykłego urlopu rodzicielskiego, który umożliwia rodzicom zapewnienie dodatkowej opieki nad dziećmi w okresie od maja do września 2020 r. i za który przysługuje wyższe świadczenie niż w przypadku zwykłego urlopu rodzicielskiego.
Urlop rodzicielski w związku z COVID-19 można uznać za środek podobny do mechanizmów zmniejszonego wymiaru czasu pracy, o których mowa w rozporządzeniu (UE) 2020/672, ponieważ w jego ramach zapewnia się wsparcie dochodu dla pracowników oraz pomaga się w utrzymaniu zatrudnienia, zapobiegając sytuacji, w której rodzice, którzy muszą opiekować się swoimi dziećmi, kiedy szkoły są zamknięte, musieliby rozwiązać stosunek pracy.
(7) Na podstawie następujących aktów prawnych, o których mowa we wniosku Belgii z dnia 7 sierpnia 2020 r.: "Arrêté du Gouvernement de la Région de Bruxelles-Capitale de pouvoirs spéciaux n° 2020/019 du 23 avril 2020/Bijzon- dere machtenbesluit van de Brusselse Hoofdstedelijke Regering nr. 2020/019 van 23 april 2020" 5 ; "Arrêté du Gouvernement de la Région de Bruxelles-Capitale de pouvoirs spéciaux n° 2020/030 du 28 mai 2020/Bijzondere mach- tenbesluit nr. 2020/030 van de Brusselse Hoofdstedelijke Regering van 28 mei 2020" 6 ;
"Notification de la réunion du conseil des ministres du gouvernement de la région de Bruxelles-Capitale du jeudi 14 mai 2020/Betekening van de vergadering van de Ministerraad van de Brusselse Hoofdstedelijke Regering van donderdag 14 mei 2020" 7 ; "Besluit van de Vlaamse Regering van 20 maart 2020" 8 ; "Besluit van de Vlaamse Regering van 10 april 2020" 9 ; "Besluit van de Vlaamse Regering van 12 juni 2020" 10 ;
"Arrêté du Gouvernement de la Communauté française de pouvoirs spéciaux n° 4 du 23 avril 2020" 11 ; "Arrêté du Gouvernement de la Communauté française du 7 avril 2020" 12 ; "Arrêté ministériel du 8 avril 2020 portant exécution de l'arrêté du Gouvernement wallon du 20 mars 2020" 13 ; "Arrêté du Gouvernement wallon du 19 juin 2020" 14 ; "Parlament der Deutschsprachigen Gemeinschaft, Corona-Krisendekret I vom 6. April 2020" oraz "Parlament der Deutschsprachigen Gemeinschaft, Corona-Krisendekret III vom 20. Juli 2020, władze belgijskie wprowadziły szereg systemów na poziomie regionów i wspólnot, które zapewniają wsparcie dochodu osobom samozatrud- nionym, przedsiębiorstwom jednoosobowym i innym rodzajom pracowników, którzy nie kwalifikują się do innych rodzajów wsparcia dochodu. W szczególności dodatki z tytułu rekompensaty dla przedsiębiorstw i przedsiębiorców w Regionie Stołecznym Brukseli, dodatki z tytułu niedogodności, rekompensaty i wsparcia w Regionie Flamandzkim i Wspólnocie Flamandzkiej oraz dodatek z tytułu rekompensaty za zamknięcie przedsiębiorstwa w Regionie Walońskim zapewniają powszechne wsparcie jednorazowe dla przedsiębiorstw i osób samozatrudnionych, które musiały zaprzestać działalności z powodu COVID-19 lub doświadczyły znacznego spadku obrotów.
W przypadku gdy środki są ukierunkowane na szersze grono beneficjentów, wniosek dotyczy tylko tej części wydatków, która jest związana ze wsparciem dla osób samozatrudnionych oraz przedsiębiorstw jednoosobowych. Inne środki (dodatek z tytułu rekompensaty dla pracowników wykonujących pracę przerywaną w Regionie Stołecznym Brukseli, subwencja na żłobki i subwencja dla organizatorów działalności kulturalnej we Wspólnocie Francuskiej, działania szkoleniowe w Regionie Walońskim oraz subwencja dla organizatorów działalności kulturalnej, osób samozatrudnionych i organizatorów działalności turystycznej we Wspólnocie Niemieckojęzycznej) są ukierunkowane na osoby samozatrudnione i pracowników, którzy nie mają dostępu do systemu zasiłków dla tymczasowo bezrobotnych w określonych sektorach (sektory kultury i opieki, działania szkoleniowe). Ponieważ subwencja dla organizatorów działalności kulturalnej i osób samozatrudnionych we Wspólnocie Niemieckojęzycznej stanowi pożyczki, które można przekształcić w dotacje, aby spełnić wymóg uznania za wydatki publiczne, na podstawie rozporządzenia (UE) 2020/672 należy wesprzeć wyłącznie wydatki związane z pożyczkami przekształconymi w dotacje.
(8) Ponadto dekretem "Parlament der Deutschsprachigen Gemeinschaft, Corona-Krisendekret I vom 6. April 2020", o którym mowa we wniosku Belgii z dnia 7 sierpnia 2020 r., wprowadzono środki ochrony zdrowia we Wspólnocie Niemieckojęzycznej, które obejmują szkolenia z zakresu higieny, zapewnianie materiałów ochrony osobistej zakładom pielęgnacyjno-opiekuńczym, szpitalom i podmiotom świadczącym usługi medyczne oraz kampanie informacyjne.
(9) Belgia spełnia warunki dotyczące zwrócenia się z wnioskiem o pomoc finansową, które określono w art. 3 rozporządzenia (UE) 2020/672. Belgia przedstawiła Komisji odpowiednie dowody potwierdzające, że faktyczne i planowane wydatki publiczne wzrosły o 7 803 380 000 EUR od dnia 1 lutego 2020 r. w związku ze środkami krajowymi przyjętymi w celu złagodzenia skutków społeczno-gospodarczych pandemii COVID-19. Stanowi to nagły i znaczny wzrost, ponieważ dotyczy on zarówno wprowadzenia nowych środków, jak i rozszerzenia zakresu już istniejących środków, które obejmują znaczną część przedsiębiorstw i ludności aktywnej zawodowo w Belgii.
(10) Komisja skonsultowała się z Belgią oraz zweryfikowała nagły i znaczny wzrost faktycznych i planowanych wydatków publicznych związanych bezpośrednio z mechanizmami zmniejszonego wymiaru czasu pracy oraz podobnymi środkami, a także z korzystaniem ze środków ochrony zdrowia związanych z pandemią COVID-19, o których mowa we wniosku z dnia 7 sierpnia 2020 r., zgodnie z art. 6 rozporządzenia (UE) 2020/672.
(11) Należy zatem udzielić pomocy finansowej, aby pomóc Belgii w złagodzeniu skutków społeczno-gospodarcze poważnych zakłóceń gospodarczych spowodowanych przez pandemię COVID-19. Komisja powinna podejmować decyzje dotyczące terminów zapadalności, wysokości i uruchamiania transz i podtransz w ścisłej współpracy z organami krajowymi.
(12) Niniejsza decyzja powinna pozostawać bez uszczerbku dla wyniku jakichkolwiek procedur dotyczących zakłóceń funkcjonowania rynku wewnętrznego, które mogą zostać podjęte, w szczególności na podstawie art. 107 i 108 Traktatu. Niniejsza decyzja nie uchyla obowiązku powiadomienia Komisji przez państwo członkowskie, na podstawie art. 108 Traktatu, o przypadkach potencjalnej pomocy państwa.
(13) Belgia powinna regularnie przedstawiać Komisji informacje dotyczące realizacji planowanych wydatków publicznych, aby umożliwić Komisji ocenę stopnia realizacji tych wydatków przez Belgię.
(14) Decyzję o udzieleniu pomocy finansowej podjęto, uwzględniając istniejące i przewidywane potrzeby Belgii, a także już przedłożone lub planowane wnioski pozostałych państw członkowskich o pomoc finansową na podstawie rozporządzenia (UE) 2020/672, z uwzględnieniem zasad równego traktowania, solidarności, proporcjonalności i przejrzystości,
PRZYJMUJE NINIEJSZĄ DECYZJĘ:
W imieniu Rady | |
M. ROTH | |
Przewodniczący |