Decyzja 2018/947 w sprawie udzielenia dalszej pomocy makrofinansowej Ukrainie

Dzienniki UE

Dz.U.UE.L.2018.171.11

Akt obowiązujący

Wersja od: 6 lipca 2018 r.

DECYZJA PARLAMENTU EUROPEJSKIEGO I RADY (UE) 2018/947

z dnia 4 lipca 2018 r.

w sprawie udzielenia dalszej pomocy makrofinansowej Ukrainie

PARLAMENT EUROPEJSKI I RADA UNII EUROPEJSKIEJ,

uwzględniając Traktat o funkcjonowaniu Unii Europejskiej, w szczególności jego art. 212 ust. 2,

uwzględniając wniosek Komisji Europejskiej,

po przekazaniu projektu aktu ustawodawczego parlamentom narodowym,

stanowiąc zgodnie ze zwykłą procedurą ustawodawczą ¹ ,

a także mając na uwadze, co następuje:

(1) Relacje między Unią Europejską (zwaną dalej "Unią") a Ukrainą w ramach europejskiej polityki sąsiedztwa (EPS) i Partnerstwa Wschodniego stale się rozwijają. Układ o stowarzyszeniu między Unią a Ukrainą ²  (zwany dalej "układem o stowarzyszeniu"), obejmujący pogłębioną i kompleksową strefę wolnego handlu (DCFTA), wszedł w życie w dniu 1 września 2017 r.

(2) Wiosną 2014 r. Ukraina rozpoczęła realizację ambitnego programu reform, których celem jest stabilizacja gospodarki i poprawa warunków życia jej obywateli. Ukraina i Unia opracowały wspólnie program reform ("program stowarzyszeniowy", który został ostatnio zaktualizowany w marcu 2015 r.). Głównymi priorytetami tego programu są walka z korupcją oraz reformy konstytucyjne, wyborcze i sądownicze.

(3) Oprócz wsparcia politycznego Unia zobowiązała się w marcu 2014 r. do wyasygnowania pakietu finansowego w wysokości ponad 11 mld EUR w celu wsparcia stabilizacji gospodarczej i wdrażania reform na Ukrainie, w tym 1,6 mld EUR w ramach pomocy makrofinansowej, na mocy decyzji Rady 2002/639/WE ³ , decyzji Parlamentu Europejskiego i Rady 646/2010/UE ⁴  oraz decyzji Rady 2014/215/UE ⁵ . Biorąc pod uwagę znaczne potrzeby Ukrainy w zakresie finansowania zewnętrznego, w kwietniu 2015 r. udostępniono Ukrainie dodatkową pomoc makrofinansową w wysokości 1,8 mld EUR na mocy decyzji Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) 2015/601 ⁶ .

(4) Od maja 2014 r. Ukraina otrzymała od Unii 2,81 mld EUR pomocy makrofinansowej, w tym 1,2 mld EUR z 1,8 mld EUR dostępnych na podstawie decyzji (UE) 2015/601. Trzecia i ostatnia transza pomocy makrofinansowej w wysokości 600 mln EUR na mocy decyzji (UE) 2015/601 została w dniu 18 stycznia 2018 r. anulowana z powodu niepełnego przestrzegania przez Ukrainę programu reform strukturalnych powiązanych z tą transzą.

(5) W dniu 11 marca 2015 r. Międzynarodowy Fundusz Walutowy (MFW) zatwierdził czteroletnie porozumienie dotyczące rozszerzonego wsparcia finansowego (EFF) dla Ukrainy w kwocie około 17,5 mld USD mającego na celu wspieranie programu dostosowań gospodarczych i reform tego kraju, w ramach którego kwotę 8,5 mln USD wypłacono w latach 2015-2017. Ta pomoc finansowa MFW została uzupełniona znaczącym wsparciem ze strony licznych partnerów dwustronnych, w tym Unii, jej państw członkowskich, Stanów Zjednoczonych, Japonii i Kanady. Inne międzynarodowe instytucje finansowe, takie jak Bank Światowy Europejski Bank Odbudowy i Rozwoju i Europejski Bank Inwestycyjny, również znacznie zintensyfikowały swoje działania na rzecz wspierania transformacji gospodarczej Ukrainy.

(6) Po przeprowadzeniu misji technicznej w listopadzie 2017 r. MFW zrewidował swoje prognozy co do potrzeb Ukrainy w zakresie finansowania zewnętrznego, stwierdzając dodatkowe potrzeby finansowania w wysokości 4,5 mld USD na lata 2018 r. i 2019 r. Te potrzeby w zakresie finansowania wykraczają poza zobowiązanie poczynione do tej pory przez wspólnotę międzynarodową, obejmujące pomoc makrofinansową Unii na mocy decyzji 2002/639/WE, nr 646/2010/UE, 2014/215/UE i (UE) 2015/601.

(7) W listopadzie 2017 r., ze względu na trwającą wciąż trudną sytuację gospodarczą i finansową Ukrainy, ukraińskie władze wystąpiły o dodatkową pomoc makrofinansową z Unii.

(8) Na posiedzeniu Rady Stowarzyszenia UE-Ukraina, które odbyło się w dniu 8 grudnia 2017 r., Unia potwierdziła swoje poparcie dla znacznych wysiłków reformatorskich Ukrainy, w tym pomoc finansową powiązaną z konkretnymi postępami w realizacji reform.

(9) Jako że Ukraina jest objęta EPS, należy ją uznać za państwo kwalifikujące się do otrzymania pomocy makrofinansowej z Unii.

(10) Pomoc makrofinansowa Unii powinna stanowić instrument finansowy stosowany w sytuacjach wyjątkowych, mający formę niewiązanego i nieukierunkowanego wsparcia bilansu płatniczego, który służy zaspokojeniu pilnych potrzeb beneficjenta w zakresie finansowania zewnętrznego; pomoc ta powinna także stanowić podstawę realizacji programu dotyczącego polityki obejmującego solidne środki dostosowawcze i środki w zakresie reformy strukturalnej, które mają poprawić pozycję bilansu płatniczego beneficjenta w perspektywie krótkoterminowej.

(11) Biorąc pod uwagę fakt, że w bilansie płatniczym Ukrainy utrzymują się pozostające do pokrycia potrzeby w zakresie finansowania zewnętrznego, przekraczające zasoby udostępnione przez MFW i inne instytucje wielostronne, przyznanie Ukrainie pomocy makrofinansowej przez Unię uznaje się w obecnych nadzwyczajnych okolicznościach za właściwą odpowiedź na wniosek tego państwa skierowany do Unii o wsparcie jego stabilizacji gospodarczej, w powiązaniu z programem MFW. Pomoc makrofinansowa Unii stanowiłaby wsparcie dla stabilizacji gospodarczej i programu reform strukturalnych Ukrainy, uzupełniając środki udostępnione w ramach porozumienia finansowego z MFW.

(12) Celem pomocy makrofinansowej Unii powinno być wspieranie przywrócenia na Ukrainie trwałego finansowania zewnętrznego, a tym samym wsparcie jej rozwoju gospodarczego i społecznego.

(13) Ustalenie kwoty pomocy makrofinansowej Unii opiera się na kompleksowej ocenie ilościowej pozostających do zaspokojenia potrzeb Ukrainy w zakresie finansowania zewnętrznego oraz uwzględnia zdolność tego państwa do finansowania się z własnych zasobów, w szczególności z rezerw walutowych, którymi dysponuje. Pomoc makrofinansowa Unii powinna uzupełniać programy i środki udostępniane przez MFW i Bank Światowy. Przy ustalaniu kwoty udzielanej pomocy uwzględnia się również spodziewane wkłady finansowe ze strony darczyńców dwustronnych i wielostronnych oraz potrzebę zapewnienia sprawiedliwego podziału obciażeń między Unią a innymi darczyńcami, a także środki uruchomione wcześniej na Ukrainie w ramach innych unijnych instrumentów finansowania zewnętrznego oraz wartość dodaną ogólnego zaangażowania Unii.

(14) Komisja powinna zapewnić zgodność prawną i merytoryczną pomocy makrofinansowej Unii z głównymi zasadami i celami różnych obszarów działań zewnętrznych oraz innych stosownych polityk Unii, oraz ze środkami podejmowanymi w tych obszarach i politykach.

(15) Pomoc makrofinansowa Unii powinna wspierać jej politykę zewnętrzną dotyczącą Ukrainy. Służby Komisji i Europejska Służba Działań Zewnętrznych powinny ściśle współpracować przez cały okres udzielania pomocy makrofinansowej w celu koordynowania zewnętrznej polityki Unii i zapewnienia spójności tej polityki.

(16) Pomoc makrofinansowa Unii powinna wspierać zaangażowanie Ukrainy w przestrzeganie wartości podzielanych przez to państwo i Unię, w tym demokracji, praworządności, dobrych rządów, poszanowania praw człowieka, zrównoważonego rozwoju i ograniczania ubóstwa, a także jej zaangażowanie w przestrzeganie zasad otwartego, opartego na zasadach i uczciwego handlu.

(17) Warunkiem wstępnym przyznania pomocy makrofinansowej Unii powinno być respektowanie przez Ukrainę skutecznych mechanizmów demokratycznych - w tym wielopartyjnego systemu parlamentarnego - i praworządności oraz gwarantowanie poszanowania praw człowieka. Ponadto cele szczególne pomocy makrofinansowej Unii powinny polegać na zwiększeniu skuteczności, przejrzystości i rozliczalności systemów zarządzania finansami publicznymi na Ukrainie i wspieraniu reform strukturalnych mających na celu wsparcie trwałego i sprzyjającego włączeniu społecznemu wzrostu gospodarczego, tworzenie miejsc pracy i konsolidację budżetową. Komisja i Europejska Służba Działań Zewnętrznych powinny regularnie monitorować zarówno spełnienie warunków wstępnych, jak i realizację tych celów.

(18) W celu zapewnienia skutecznej ochrony interesów finansowych Unii związanych z pomocą makrofinansową Unii, Ukraina powinna wprowadzić stosowne środki w zakresie zapobiegania nadużyciom finansowym, korupcji i wszelkim innym nieprawidłowościom związanym z pomocą makrofinansową Unii oraz w zakresie ich zwalczania. Należy również zapewnić kontrole przeprowadzane przez Komisję i kontrole przeprowadzane przez Trybunał Obrachunkowy.

(19) Przekazanie pomocy makrofinansowej Unii nie narusza uprawnień Parlamentu Europejskiego i Rady jako władzy budżetowej.

(20) Wymagane kwoty finansowania przeznaczone na pomoc makrofinansową Unii powinny odpowiadać środkom budżetowym przewidzianym w wieloletnich ramach finansowych.

(21) Pomocą makrofinansową Unii powinna zarządzać Komisja. Aby zapewnić Parlamentowi Europejskiemu i Radzie możliwość śledzenia wykonania niniejszej decyzji, Komisja powinna regularnie informować wspomniane instytucje o rozwoju sytuacji w związku z pomocą i udostępniać im odpowiednie dokumenty.

(22) W celu zapewnienia jednolitych warunków wykonywania niniejszej decyzji należy powierzyć Komisji uprawnienia wykonawcze. Uprawnienia te powinny być wykonywane zgodnie z rozporządzeniem Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) nr 182/2011 ⁷ .

(23) Pomoc makrofinansowa Unii powinna podlegać warunkom dotyczącym polityki gospodarczej, które mają zostać określone w protokole ustaleń. W celu zapewnienia jednolitych warunków wykonywania i ze względu na efektywność Komisja powinna być uprawniona do negocjowania tych warunków z władzami Ukrainy pod nadzorem komitetu przedstawicieli państw członkowskich zgodnie z rozporządzeniem (UE) nr 182/2011. Na mocy tego rozporządzenia procedura doradcza powinna, co do zasady, mieć zastosowanie we wszystkich przypadkach innych niż te określone we wspomnianym rozporządzeniu. Mając na uwadze potencjalnie duży wpływ pomocy w kwocie większej niż 90 mln EUR, w odniesieniu do operacji powyżej tej kwoty należy stosować procedurę sprawdzającą. Mając na uwadze kwotę pomocy makrofinansowej Unii dla Ukrainy, w odniesieniu do przyjęcia protokołu ustaleń oraz do każdego obniżenia, zawieszenia lub anulowania pomocy powinna mieć zastosowanie procedura sprawdzająca,

PRZYJMUJĄ NINIEJSZĄ DECYZJĘ:

Artykuł  1

1. Unia udostępnia Ukrainie pomoc makrofinansową w maksymalnej kwocie 1 mld EUR (zwaną dalej "pomocą makrofinansową Unii") w celu wsparcia stabilizacji gospodarczej i programu znaczących reform na Ukrainie. Pomoc ta przyczynia się do realizacji potrzeb Ukrainy w zakresie bilansu płatniczego określonych w programie MFW.

2. Pełna kwota pomocy makrofinansowej Unii jest udostępniana Ukrainie w formie pożyczek. Komisja jest upoważniona do pożyczenia w imieniu Unii niezbędnych środków na rynkach kapitałowych lub od instytucji finansowych i do ich dalszego pożyczenia Ukrainie. Maksymalny średni termin wymagalności pożyczek wynosi 15 lat.

3. Udostępnianiem pomocy makrofinansowej Unii zarządza Komisja w sposób spójny z umowami lub ustaleniami między MFW a Ukrainą oraz z głównymi zasadami i celami reform gospodarczych określonymi w układzie o stowarzyszeniu, obejmującym DCFTA, uzgodnionym w ramach EPS.

Komisja regularnie informuje Parlament Europejski i Radę o rozwoju sytuacji w zakresie pomocy makrofinansowej Unii, w tym o jej wypłatach, a także w stosownym terminie przekazuje tym instytucjom odpowiednie dokumenty.

4. Pomoc makrofinansowa Unii udostępniana jest na okres dwóch i pół roku, począwszy od pierwszego dnia po wejściu w życie protokołu ustaleń, o którym mowa w art. 3 ust. 1.

5. Jeżeli w okresie wypłacania pomocy makrofinansowej Unii potrzeby finansowe Ukrainy znacznie się zmniejszą w stosunku do pierwotnych założeń, Komisja - działając zgodnie z procedurą sprawdzającą, o której mowa w art. 7 ust. 2 - obniża wysokość takiej pomocy, zawiesza ją lub ją anuluje.

Artykuł  2

1. Warunkiem wstępnym przyznania pomocy makrofinansowej Unii jest respektowanie przez Ukrainę skutecznych mechanizmów demokratycznych - w tym wielopartyjnego systemu parlamentarnego - i praworządności oraz gwarantowanie poszanowania praw człowieka.

2. Komisja i Europejska Służba Działań Zewnętrznych monitorują spełnienie warunku wstępnego, o którym mowa w ust. 1, przez cały czas udzielania pomocy makrofinansowej Unii.

3. Ust. 1 i 2 stosuje się zgodnie z decyzją Rady 2010/427/UE ⁸ .

Artykuł  3

1. Komisja, zgodnie z procedurą sprawdzającą, o której mowa w art. 7 ust. 2, uzgadnia z władzami Ukrainy jasno określone warunki dotyczące polityki gospodarczej oraz warunki finansowe, koncentrując się na reformach strukturalnych i zdrowych finansach publicznych, którym to warunkom ma podlegać pomoc makrofinansowa Unii i które mają zostać określone w protokole ustaleń (zwanym dalej "protokołem ustaleń") zawierającym harmonogram spełnienia tych warunków. Warunki dotyczące polityki gospodarczej oraz warunki finansowe określone w protokole ustaleń muszą być zgodne z umowami lub ustaleniami, o których mowa w art. 1 ust. 3, w tym z programami w zakresie dostosowań makroekonomicznych i reform strukturalnych realizowanymi przez Ukrainę przy wsparciu MFW.

2. Warunki, o których mowa w ust. 1, mają w szczególności służyć zwiększeniu efektywności, przejrzystości i rozliczalności systemów zarządzania finansami publicznymi na Ukrainie, w tym w odniesieniu do wykorzystania pomocy makrofinansowej Unii. Podczas opracowywania środków z zakresu polityki uwzględnia się również należycie postępy we wzajemnym otwieraniu rynku, rozwój opartego na zasadach i uczciwego handlu oraz inne priorytety w kontekście unijnej polityki zewnętrznej. Komisja regularnie monitoruje postępy w osiąganiu tych celów.

3. Szczegółowe warunki finansowe pomocy makrofinansowej Unii określa umowa pożyczki, która ma zostać zawarta między Komisją a władzami Ukrainy.

4. Komisja ocenia w regularnych odstępach czasu, czy warunki określone w art. 4 ust. 3 są nadal spełniane, w tym czy polityka gospodarcza Ukrainy jest zgodna z celami pomocy makrofinansowej Unii. Komisja działa w tym zakresie w ścisłej współpracy z MFW i Bankiem Światowym oraz - jeżeli jest to konieczne - z Parlamentem Europejskim i Radą.

Artykuł  4

1. Pomoc makrofinansowa Unii udostępniana jest przez Komisję w dwóch transzach, z zastrzeżeniem spełnienia warunków określonych w ust. 3. Wysokość każdej transzy określa się w protokole ustaleń.

2. Kwoty pomocy makrofinansowej Unii są zabezpieczane, jeżeli jest to wymagane, zgodnie z rozporządzeniem Rady (WE, Euratom) nr 480/2009 ⁹ .

3. O przekazaniu transz decyduje Komisja, przy czym jest to uzależnione od spełnienia wszystkich następujących warunków:

a) warunku wstępnego określonego w art. 2 ust. 1;

b) udokumentowania stałych zadowalających postępów we wdrażaniu programu dotyczącego polityki, obejmującego solidne środki dostosowawcze oraz środki w zakresie reformy strukturalnej wspierane przez inne niż ostrożnościowe rozwiązania MFW w zakresie kredytowania;

c) zadowalającej realizacji warunków dotyczących polityki gospodarczej oraz warunków finansowych uzgodnionych w protokole ustaleń.

Wypłata drugiej transzy pożyczki następuje co do zasady nie wcześniej niż po upływie trzech miesięcy od dnia wypłaty pierwszej transzy pożyczki.

4. Jeżeli warunki, o których mowa w ust. 3 akapit pierwszy nie zostały spełnione, Komisja tymczasowo zawiesza lub anuluje wypłatę pomocy makrofinansowej Unii. W takich przypadkach Komisja informuje Parlament Europejski i Radę o przyczynach zawieszenia lub anulowania.

5. Pomoc makrofinansowa Unii jest wypłacana bankowi centralnemu Ukrainy. Środki finansowe Unii mogą zostać przekazane ministerstwu finansów Ukrainy jako beneficjentowi końcowemu, z zastrzeżeniem postanowień uzgodnionych w protokole ustaleń, w tym potwierdzenia pozostających do zaspokojenia potrzeb budżetowych w zakresie finansowania.

Artykuł  5

1. Operacje zaciągania i udzielania pożyczek związane z pomocą makrofinansową Unii przeprowadzane są w euro z tą samą datą waluty i nie wiążą się dla Unii ze zmianą terminów wymagalności ani nie narażają jej na żadne ryzyko walutowe lub ryzyko związane ze stopami procentowymi ani na żadne inne ryzyko handlowe.

2. Jeżeli pozwalają na to okoliczności oraz jeśli Ukraina złoży stosowny wniosek, Komisja może podjąć kroki niezbędne do zapewnienia, aby do warunków udzielanej pożyczki została włączona klauzula wcześniejszej spłaty zadłużenia i aby odpowiadała jej analogiczna klauzula w warunkach zaciągania pożyczek.

3. Jeśli okoliczności pozwalają na uzyskanie korzystniejszego oprocentowania udzielonej pożyczki i jeśli Ukraina złoży stosowny wniosek, Komisja może zdecydować o refinansowaniu całości lub części zaciągniętej pierwotnie pożyczki lub może zmienić odpowiednie warunki finansowe. Operacje refinansowania lub zmiany warunków pożyczki przeprowadzane są zgodnie z ust. 1 i 4 oraz nie skutkują przedłużeniem terminu wymagalności danej pożyczki ani zwiększeniem kwoty kapitału pozostającej do spłaty na dzień refinansowania lub zmiany warunków pożyczki.

4. Ukraina pokrywa wszystkie koszty poniesione przez Unię w związku z operacjami zaciągania i udzielania pożyczek na podstawie niniejszej decyzji.

5. Komisja informuje Parlament Europejski i Radę o rozwoju sytuacji w zakresie operacji, o których mowa w ust. 2 i 3.

Artykuł  6

1. Pomoc makrofinansowa Unii jest udzielana zgodnie z rozporządzeniem Parlamentu Europejskiego i Rady (UE, Euratom) nr 966/2012 ¹⁰  oraz z rozporządzeniem delegowanym Komisji (UE) nr 1268/2012 ¹¹ .

2. Pomoc makrofinansowa Unii jest udzielana w ramach zarządzania bezpośredniego.

3. Umowa pożyczki, o której mowa w art. 3 ust. 3, zawiera postanowienia:

a) zapewniające, by Ukraina regularnie sprawdzała, czy środki finansowe pochodzące z budżetu Unii zostały właściwie wykorzystane, wprowadzała odpowiednie środki zapobiegające nieprawidłowościom i nadużyciom finansowym oraz, w razie konieczności, podejmowała działania prawne zmierzające do odzyskania wszelkich środków dostarczonych na mocy niniejszej decyzji, które zostały niewłaściwie wykorzystane;

b) zapewniające ochronę interesów finansowych Unii, w szczególności przewidujące konkretne środki związane z zapobieganiem nadużyciom finansowym, korupcji i wszelkim innym nieprawidłowościom mającym wpływ na pomoc makrofinansową Unii, oraz ze zwalczaniem takich zjawisk, zgodnie z rozporządzeniami Rady (WE, Euratom) nr 2988/95 ¹²  i (Euratom, WE) nr 2185/96 ¹³  oraz rozporządzeniem Parlamentu Europejskiego i Rady (UE, Euratom) nr 883/2013 ¹⁴ ;

c) wyraźnie upoważniające Komisję, w tym Europejski Urząd ds. Zwalczania Nadużyć Finansowych, lub przedstawicieli tych instytucji, do przeprowadzania kontroli, w tym kontroli na miejscu i inspekcji;

d) wyraźnie upoważniające Komisję i Trybunał Obrachunkowy do przeprowadzania - w okresie, na jaki została udostępniona pomoc makrofinansowa Unii, i po jego upływie - kontroli, w tym kontroli dokumentów i kontroli na miejscu, takich jak ocena operacyjna; oraz

e) zapewniające, by Unia była uprawniona do uzyskania wcześniejszej spłaty pożyczki, jeżeli stwierdzono, że w związku z zarządzaniem pomocą makrofinansową Unii Ukraina uczestniczyła w jakiejkolwiek czynności stanowiącej nadużycie finansowe lub korupcję bądź w jakiejkolwiek innej nielegalnej działalności naruszającej interesy finansowe Unii.

4. Przed udzieleniem pomocy makrofinansowej Unii Komisja ocenia w drodze oceny operacyjnej prawidłowość stosowanych przez Ukrainę uregulowań finansowych, procedur administracyjnych oraz wewnętrznych i zewnętrznych mechanizmów kontroli, które są istotne dla tej pomocy.

Artykuł  7

1. Komisję wspomaga komitet. Komitet ten jest komitetem w rozumieniu rozporządzenia (UE) nr 182/2011.

2. W przypadku odesłania do niniejszego ustępu stosuje się art. 5 rozporządzenia (UE) nr 182/2011.

Artykuł  8

1. Do dnia 30 czerwca każdego roku Komisja przedkłada Parlamentowi Europejskiemu i Radzie sprawozdanie na temat wykonania niniejszej decyzji w poprzednim roku, zawierające ocenę wykonania. Sprawozdanie to zawiera:

a) analizę postępów poczynionych we udzielaniu pomocy makrofinansowej Unii;

b) ocenę sytuacji gospodarczej Ukrainy i jej perspektyw gospodarczych, a także ocenę postępów poczynionych we wdrażaniu środków z zakresu polityki, o których mowa w art. 3 ust. 1;

c) informacje o związku pomiędzy warunkami dotyczącymi polityki gospodarczej określonymi w protokole ustaleń, bieżącymi wynikami gospodarczymi i budżetowymi Ukrainy a decyzjami Komisji dotyczącymi wypłaty poszczególnych transz pomocy makrofinansowej Unii.

2. Nie później niż dwa lata po upływie okresu, na jaki została udostępniona pomoc, o którym mowa w art. 1 ust. 4, Komisja przedkłada Parlamentowi Europejskiemu i Radzie sprawozdanie z oceny ex post, zawierające ocenę rezultatów i skuteczności udzielonej pomocy makrofinansowej Unii oraz zakresu, w jakim przyczyniła się one do osiągnięcia celów tej pomocy.

Artykuł  9

Niniejsza decyzja wchodzi w życie trzeciego dnia po jej opublikowaniu w Dzienniku Urzędowym Unii Europejskiej.

Sporządzono w Strasburgu dnia 4 lipca 2018 r.

W imieniu Parlamentu Europejskiego	W imieniu Rady
A. TAJANI	K. EDTSTADLER
Przewodniczący	Przewodnicząca

WSPÓLNE OŚWIADCZENIE PARLAMENTU EUROPEJSKIEGO, RADY I KOMISJI

Parlament, Rada i Komisja przypominają, że warunkiem wstępnym do przyznania pomocy makrofinansowej jest respektowanie przez kraj będący beneficjentem skutecznych mechanizmów demokratycznych - w tym wielopartyjnego systemu parlamentarnego - oraz praworządność i zagwarantowanie poszanowania praw człowieka.

Komisja i Europejska Służba Działań Zewnętrznych powinny monitorować spełnianie tego warunku wstępnego przez cały okres udzielania unijnej pomocy makrofinansowej.

W świetle niespełnionych warunków dotyczących zwalczania korupcji i związanego z tym anulowania na podstawie decyzji (UE) 2015/601 trzeciej raty poprzedniego programu pomocy makrofinansowej Parlament Europejski, Rada i Komisja podkreślają, że dalsza pomoc makrofinansowa będzie uzależniona od postępów w walce z korupcją na Ukrainie. W tym celu warunki dotyczące polityki gospodarczej i warunki finansowe zawarte w protokole ustaleń, który ma zostać uzgodniony między Unią Europejską a Ukrainą, powinny obejmować między innymi obowiązek skuteczniejszego sprawowania rządów oraz wzmocnienia zdolności administracyjnych i struktury instytucjonalnej, w szczególności w kontekście zwalczania korupcji na Ukrainie, a zwłaszcza stworzenia systemu weryfikacji deklaracji majątkowych, weryfikacji danych dotyczących własności rzeczywistej przedsiębiorstw oraz powstania dobrze funkcjonującego, wyspecjalizowanego sądu antykorupcyjnego zgodnie z zaleceniami Komisji Weneckiej. Należy również rozważyć warunki dotyczące zwalczania prania pieniędzy i unikania opodatkowania. Zgodnie z art. 4 ust. 4 jeżeli warunki określone w ust. 3 nie będą spełniane, Komisja tymczasowo zawiesi lub anuluje wypłatę pomocy makrofinansowej Unii.

Oprócz regularnego informowania Parlamentu Europejskiego i Rady o rozwoju sytuacji w zakresie udzielania pomocy oraz dostarczania im odpowiednich dokumentów, Komisja przy każdej wypłacie powinna informować opinię publiczną o fakcie spełnienia wszystkich warunków dotyczących polityki gospodarczej i warunków finansowych związanych z tą wypłatą, w szczególności dotyczących zwalczania korupcji.

Parlament Europejski, Rada i Komisja przypominają, że ta pomoc makrofinansowa dla Ukrainy powinna przyczyniać się do propagowania wspólnych wartości Unii Europejskiej, w tym zrównoważonego i społecznie odpowiedzialnego rozwoju prowadzącego do tworzenia miejsc pracy i ograniczania ubóstwa, a także do realizacji zaangażowania na rzecz silnego społeczeństwa obywatelskiego. Do projektu decyzji wykonawczej Komisji zatwierdzającej protokół ustaleń Komisja powinna dołączyć analizę oczekiwanych skutków społecznych pomocy makrofinansowej. Zgodnie z rozporządzeniem (UE) nr 182/2011 analiza ta zostanie przedłożona komitetowi złożonemu z przedstawicieli państw członkowskich oraz zostanie udostępniona Parlamentowi i Radzie za pośrednictwem rejestru prac komitetów.

¹ Stanowisko Parlamentu Europejskiego z dnia 13 czerwca 2018 r. (dotychczas nieopublikowane w Dzienniku Urzędowym) oraz decyzja Rady z dnia 26 czerwca 2018 r.

² Układ o stowarzyszeniu między Unią Europejską i Europejską Wspólnotą Energii Atomowej oraz ich państwami członkowskimi, z jednej strony, a Ukrainą, z drugiej strony (Dz.U. L 161 z 29.5.2014, s. 3.).

³ Decyzja Rady 2002/639/WE z dnia 12 lipca 2002 r. w sprawie udzielenia dodatkowej pomocy makrofinansowej Ukrainie (Dz.U. L 209 z 6.8.2002, s. 22).

⁴ Decyzja Parlamentu Europejskiego i Rady nr 646/2010/UE z dnia 7 lipca 2010 r. w sprawie udzielenia pomocy makrofinansowej Ukrainie (Dz.U. L 179 z 14.7.2010, s. 1).

⁵ Decyzja Rady 2014/215/UE z dnia 14 kwietnia 2014 r. w sprawie udzielenia pomocy makrofinansowej Ukrainie (Dz.U. L 111 z 15.4.2014, s. 85).

⁶ Decyzja Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) 2015/601 z dnia 15 kwietnia 2015 r. w sprawie udzielenia pomocy makrofinansowej Ukrainie (Dz.U. L 100 z 17.4.2015, s. 1).

⁷ Rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) nr 182/2011 z dnia 16 lutego 2011 r. ustanawiające przepisy i zasady ogólne dotyczące trybu kontroli przez państwa członkowskie wykonywania uprawnień wykonawczych przez Komisję (Dz.U. L 55 z 28.2.2011, s. 13).

⁸ Decyzja Rady 2010/427/UE z dnia 26 lipca 2010 r. określająca organizację i zasady funkcjonowania Europejskiej Służby Działań Zewnętrznych (Dz.U. L 201 z 3.8.2010, s. 30).

⁹ Rozporządzenie Rady (WE, Euratom) nr 480/2009 z dnia 25 maja 2009 r. ustanawiające Fundusz Gwarancyjny dla działań zewnętrznych (Dz.U. L 145 z 10.6.2009, s. 10).

¹⁰ Rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady (UE, Euratom) nr 966/2012 z dnia 25 października 2012 r. w sprawie zasad finansowych mających zastosowanie do budżetu ogólnego Unii oraz uchylające rozporządzenie Rady (WE, Euratom) nr 1605/2002 (Dz.U. L 298 z 26.10.2012, s. 1).

¹¹ Rozporządzenie delegowane Komisji (UE) nr 1268/2012 z dnia 29 października 2012 r. w sprawie zasad stosowania rozporządzenia Parlamentu Europejskiego i Rady (UE, Euratom) nr 966/2012 w sprawie zasad finansowych mających zastosowanie do budżetu ogólnego Unii (Dz.U. L 362 z 31.12.2012, s. 1).

¹² Rozporządzenie Rady (WE, Euratom) nr 2988/95 z dnia 18 grudnia 1995 r. w sprawie ochrony interesów finansowych Wspólnot Europejskich (Dz.U. L 312 z 23.12.1995, s. 1).

¹³ Rozporządzenie Rady (Euratom, WE) nr 2185/96 z dnia 11 listopada 1996 r. w sprawie kontroli na miejscu oraz inspekcji przeprowadzanych przez Komisję w celu ochrony interesów finansowych Wspólnot Europejskich przed nadużyciami finansowymi i innymi nieprawidłowościami (Dz.U. L 292 z 15.11.1996, s. 2).

¹⁴ Rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady (UE, Euratom) nr 883/2013 z dnia 11 września 2013 r. dotyczące dochodzeń prowadzonych przez Europejski Urząd ds. Zwalczania Nadużyć Finansowych (OLAF) oraz uchylające rozporządzenie (WE) nr 1073/1999 Parlamentu Europejskiego i Rady i rozporządzenie Rady (Euratom) nr 1074/1999 (Dz.U. L 248 z 18.9.2013, s. 1).