Decyzja 2016/2371 w sprawie udzielenia dalszej pomocy makrofinansowej Jordańskiemu Królestwu Haszymidzkiemu

Dzienniki UE

Dz.U.UE.L.2016.352.18

Akt obowiązujący

Wersja od: 23 grudnia 2016 r.

DECYZJA PARLAMENTU EUROPEJSKIEGO I RADY (UE) 2016/2371

z dnia 14 grudnia 2016 r.

w sprawie udzielenia dalszej pomocy makrofinansowej Jordańskiemu Królestwu Haszymidzkiemu

PARLAMENT EUROPEJSKI I RADA UNII EUROPEJSKIEJ,

uwzględniając Traktat o funkcjonowaniu Unii Europejskiej, w szczególności jego art. 212 ust. 2,

uwzględniając wniosek Komisji Europejskiej,

po przekazaniu projektu aktu ustawodawczego parlamentom narodowym,

stanowiąc zgodnie ze zwykłą procedurą ustawodawczą ¹ ,

a także mając na uwadze, co następuje:

(1) Stosunki między Unią Europejską (zwaną dalej "Unią") a Jordańskim Królestwem Haszymidzkim (zwanym dalej "Jordanią") rozwijają się w ramach europejskiej polityki sąsiedztwa (EPS). W dniu 24 listopada 1997 r. Jordania podpisała układ o stowarzyszeniu ²  z Unią, który wszedł w życie z dniem 1 maja 2002 r. Na mocy tego układu Unia i Jordania ustanawiały stopniowo strefę wolnego handlu w okresie przejściowym trwającym 12 lat. W 2007 r. weszło ponadto w życie porozumienie o dalszej liberalizacji handlu produktami rolnymi ³ . W 2010 r. UE i Jordania uzgodniły szczególny status partnerstwa, który otwiera drogę do rozszerzenia obszarów współpracy. Protokół ustanawiający mechanizm rozstrzygania sporów dotyczących handlu między UE a Jordanią, parafowany w grudniu 2009 r., wszedł w życie w dniu 1 lipca 2011 r. Dwustronny dialog polityczny i współpraca gospodarcza zostały następnie zacieśnione dzięki układowi o stowarzyszeniu i jednolitym ramom wsparcia przyjętym na lata 2014-2017.

(2) Od 2011 r. Jordania rozpoczęła szereg reform politycznych mających na celu wzmocnienie demokracji parlamentarnej i praworządności. Powołano Trybunał Konstytucyjny i Niezależną Komisję Wyborczą, a parlament Jordanii uchwalił wiele ważnych ustaw, w tym ordynację wyborczą i ustawę o partiach politycznych, a także ustawy dotyczące decentralizacji i samorządów lokalnych.

(3) Gospodarka Jordanii mocno ucierpiała w wyniku konfliktów panujących w regionie, zwłaszcza w sąsiadujących z nią Iraku i Syrii. W połączeniu z pogorszeniem sytuacji gospodarczej na świecie te konflikty regionalne odbiły się bardzo niekorzystnie na poziomie dochodów z zagranicy i przyczyniły się do napiętej sytuacji finansów publicznych. Ucierpiały wpływy z turystyki i bezpośrednich inwestycji zagranicznych, zablokowane zostały szlaki handlowe i dochodziło do zakłóceń dostaw gazu ziemnego z Egiptu. Oprócz tego na gospodarkę Jordanii wpłynął niekorzystnie duży napływ uchodźców syryjskich, co zwiększyło presję na sytuację budżetową, usługi publiczne i infrastrukturę tego państwa.

(4) Od czasu wybuchu konfliktu w Syrii w 2011 r. Unia potwierdzała wielokrotnie swoje zdecydowane zobowiązanie do wspierania Jordanii w radzeniu sobie z ekonomicznymi i społecznymi skutkami kryzysu w Syrii, a w szczególności z obecnością dużej liczby syryjskich uchodźców na jej terytorium. Unia zwiększyła wsparcie finansowe na rzecz Jordanii, zacieśniając współpracę w wielu dziedzinach, między innymi w zakresie społeczeństwa obywatelskiego, systemu wyborczego, bezpieczeństwa, rozwoju regionalnego oraz reform społecznych i gospodarczych. Ponadto Unia zaoferowała Jordanii możliwość zawarcia umowy w sprawie pogłębionej i kompleksowej strefy wolnego handlu.

(5) W obliczu tych trudnych warunków gospodarczych i finansowych władze Jordanii oraz Międzynarodowy Fundusz Walutowy (MFW) uzgodniły w sierpniu 2012 r. pierwszy program dostosowań gospodarczych, którego realizację wspierała trzyletnia promesa kredytowa MFW na kwotę 2 mld USD. Program ten zakończył się pomyślnie w sierpniu 2015 r. W ramach tego programu Jordania poczyniła znaczne postępy w konsolidacji budżetowej, w czym pomógł jej spadek cen ropy naftowej, oraz szeregu reform strukturalnych.

(6) W grudniu 2012 r. Jordania wystąpiła o uzupełniającą pomoc makrofinansową z Unii. W związku z tym w grudniu 2013 r. przyjęto decyzję o przyznaniu pomocy makrofinansowej (MFA-I) w wysokości 180 mln EUR w formie pożyczek ⁴ . Protokół ustaleń określający warunki polityczne związane z MFA-I wszedł w życie dnia 18 marca 2014 r. Po wdrożeniu uzgodnionych środków politycznych dnia 10 lutego 2015 r. wypłacono pierwszą transzę MFA-I, a dnia 15 października 2015 r. wypłacono drugą transzę.

(7) Od czasu wybuchu kryzysu syryjskiego Unia przyznała Jordanii prawie 1 130 mln EUR. Na kwotę tę składają się - obok 180 mln EUR z pierwszej operacji pomocy makrofinansowej - 500 mln EUR w ramach programu regularnej współpracy dwustronnej finansowanego poprzez Europejski Instrument Sąsiedztwa, ok. 250 mln EUR z budżetu UE na pomoc humanitarną i ponad 30 mln EUR z Instrumentu na rzecz Przyczyniania się do Stabilności i Pokoju. Ponadto od 2011 r. Europejski Bank Inwestycyjny udostępnił Jordanii pożyczki w wysokości 264 mln EUR.

(8) Nasilenie kryzysu w Syrii w 2015 r. miało poważne konsekwencje dla Jordanii, wpływając niekorzystnie na handel, turystykę i zaufanie inwestorów. Sytuację Jordanii pogorszyła również redukcja wsparcia finansowego ze strony członków Rady Współpracy Państw Zatoki, podyktowana spadkiem cen ropy. Doprowadziło to do osłabienia dynamiki wzrostu gospodarczego, wzrostu bezrobocia oraz pojawienia się nowych potrzeb budżetowych i w zakresie finansowania zewnętrznego.

(9) W obliczu tych wyzwań Unia potwierdziła swoje zaangażowanie na rzecz wspierania Jordanii w rozwiązywaniu problemów gospodarczych i społecznych oraz w procesie reform. Zaangażowanie to zostało wyrażone w szczególności na konferencji poświęconej wspieraniu Syrii i regionu, która odbyła się w Londynie w dniu 4 lutego 2016 r., podczas której Unia zobowiązała się, że w latach 2016-2017 przeznaczy 2,39 mld EUR na wsparcie finansowe dla państw najbardziej dotkniętych kryzysem uchodźczym, w tym dla Jordanii. Polityczne i gospodarcze wsparcie ze strony Unii dla procesu reform w Jordanii jest spójne z polityką Unii wobec krajów południowego regionu Morza Śródziemnego, określoną w ramach EPS.

(10) W związku z pogorszeniem sytuacji gospodarczej i finansowej w Jordanii, MFW i Jordania rozpoczęły ponadto dyskusje nad kolejnym porozumieniem, które mogłoby mieć formę instrumentu rozszerzonego wsparcia finansowego ("program MFW") i prawdopodobnie objęłoby okres trzech lat, licząc od drugiego półrocza 2016 r. Nowy program MFW ma rozwiązać krótkoterminowe problemy bilansu płatniczego Jordanii, a jednocześnie zachęcić do wdrożenia znaczących środków dostosowawczych.

(11) W marcu 2016 r., w związku z pogarszającą się sytuacją gospodarczą i prognozami gospodarczymi, Jordania wystąpiła o dodatkową pomoc makrofinansową z Unii.

(12) Biorąc pod uwagę, że Jordania jest objęta europejską polityką sąsiedztwa, należy ją uznać za państwo kwalifikujące się do otrzymania pomocy makrofinansowej z Unii.

(13) Unijna pomoc makrofinansowa powinna stanowić instrument finansowy stosowany w sytuacjach wyjątkowych, mający formę niewiązanego i nieukierunkowanego wsparcia bilansu płatniczego, służący zaspokojeniu pilnych potrzeb beneficjenta w zakresie finansowania zewnętrznego; pomoc ta powinna także stanowić podstawę realizacji programu dotyczącego polityki obejmującego solidne środki dostosowawcze i środki w zakresie reformy strukturalnej służącej poprawie pozycji bilansu płatniczego w perspektywie krótkoterminowej.

(14) Biorąc pod uwagę fakt, że w bilansie płatniczym Jordanii utrzymuje się znaczna pozostająca do pokrycia luka w finansowaniu zewnętrznym, przekraczająca zasoby udostępnione przez MFW i inne instytucje wielostronne, unijną pomoc makrofinansową, która ma zostać przyznana Jordanii, w obecnych nadzwyczajnych okolicznościach uznaje się, w powiązaniu z programem MFW, za właściwą odpowiedź na wniosek tego państwa o wsparcie stabilizacji gospodarczej. Unijna pomoc makrofinansowa stanowiłaby wsparcie dla stabilizacji gospodarczej tego państwa oraz dla programu reform strukturalnych Jordanii, uzupełniając środki udostępnione w ramach porozumienia finansowego z MFW.

(15) Celem pomocy makrofinansowej Unii powinno być wspieranie przywrócenia w Jordanii trwałego finansowania zewnętrznego, a tym samym wsparcie jej rozwoju gospodarczego i społecznego.

(16) Ustalenie kwoty pomocy makrofinansowej Unii opiera się na kompleksowej ocenie ilościowej pozostających do zaspokojenia potrzeb Jordanii w zakresie finansowania zewnętrznego i uwzględnia zdolność tego państwa do finansowania się z własnych zasobów, w szczególności z rezerw międzynarodowych, którymi dysponuje. Unijna pomoc makrofinansowa powinna uzupełniać programy i środki udostępniane przez MFW i Bank Światowy. Przy ustalaniu kwoty udzielanej pomocy uwzględnia się również spodziewane wkłady finansowe ze strony darczyńców będących podmiotami wielostronnymi oraz potrzebę zapewnienia sprawiedliwego podziału obciążenia między Unią a innymi darczyńcami, a także środki uruchomione wcześniej w Jordanii w ramach innych unijnych instrumentów finansowania zewnętrznego oraz wartość dodaną ogólnego zaangażowania Unii.

(17) Komisja powinna zapewnić zgodność prawną i merytoryczną unijnej pomocy makrofinansowej z głównymi zasadami oraz celami i środkami podejmowanymi w różnych obszarach działań zewnętrznych oraz z innymi stosownymi politykami Unii.

(18) Unijna pomoc makrofinansowa powinna wspierać politykę zewnętrzną Unii wobec Jordanii. Służby Komisji i Europejska Służba Działań Zewnętrznych powinny ściśle współpracować przez cały okres udzielania pomocy makrofinansowej w celu koordynowania zewnętrznej polityki Unii i zapewnienia spójności tej polityki.

(19) Pomoc makrofinansowa Unii powinna wspierać zaangażowanie Jordanii w przestrzeganie wartości podzielanych przez to państwo i Unię, w tym demokracji, praworządności, dobrych rządów, poszanowania praw człowieka, zrównoważonego rozwoju i ograniczania ubóstwa, a także jej zaangażowanie w przestrzeganie zasad otwartego, opartego na zasadach i uczciwego handlu.

(20) Warunkiem wstępnym przyznania pomocy makrofinansowej Unii powinno być respektowanie przez Jordanię skutecznych mechanizmów demokratycznych - w tym wielopartyjnego systemu parlamentarnego i praworządności - oraz gwarantowanie poszanowania praw człowieka. Ponadto cele szczególne unijnej pomocy makrofinansowej powinny polegać na zwiększeniu skuteczności, przejrzystości i odpowiedzialności organów odpowiedzialnych za zarządzanie finansami publicznymi w Jordanii i wspieraniu reform strukturalnych mających na celu wsparcie trwałego i sprzyjającego włączeniu społecznemu wzrostu gospodarczego, tworzenie miejsc pracy i konsolidację budżetową. Komisja i Europejska Służba Działań Zewnętrznych powinny regularnie monitorować zarówno spełnienie warunków wstępnych, jak i realizację tych celów.

(21) W celu zapewnienia skutecznej ochrony interesów finansowych Unii związanych z unijną pomocą makrofinansową Jordania powinna podjąć odpowiednie środki w zakresie zapobiegania nadużyciom finansowym, korupcji i wszelkim innym nieprawidłowościom związanym z tą pomocą oraz w zakresie zwalczania tych zjawisk. Należy również zapewnić kontrole przeprowadzane przez Komisję oraz przez Trybunał Obrachunkowy.

(22) Przekazanie unijnej pomocy makrofinansowej nie narusza uprawnień Parlamentu Europejskiego i Rady, jako władzy budżetowej.

(23) Wymagane kwoty finansowania przeznaczone na pomoc makrofinansową powinny odpowiadać środkom budżetowym przewidzianym w wieloletnich ramach finansowych.

(24) Unijną pomocą makrofinansową powinna zarządzać Komisja. Aby zapewnić Parlamentowi Europejskiemu i Radzie możliwość śledzenia wykonania niniejszej decyzji, Komisja powinna regularnie informować wspomniane instytucje o rozwoju sytuacji w związku z pomocą i udostępniać im odpowiednie dokumenty.

(25) W celu zapewnienia jednolitych warunków wykonywania niniejszej decyzji należy przyznać Komisji uprawnienia wykonawcze. Uprawnienia te powinny być wykonywane zgodnie z rozporządzeniem Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) nr 182/2011 ⁵ .

(26) Unijna pomoc makrofinansowa powinna być uzależniona od warunków dotyczących polityki gospodarczej, które mają zostać określone w protokole ustaleń. W celu zapewnienia jednolitych warunków wykonywania i ze względu na efektywność Komisja powinna być uprawniona do negocjowania takich warunków z władzami Jordanii pod nadzorem komitetu przedstawicieli państw członkowskich zgodnie z rozporządzeniem (UE) nr 182/2011. Na mocy tego rozporządzenia procedura doradcza powinna, co do zasady, mieć zastosowanie we wszystkich przypadkach innych niż te określone we wspomnianym rozporządzeniu. Mając na uwadze potencjalnie duży wpływ pomocy w kwocie większej niż 90 mln EUR, w odniesieniu do takich operacji należy stosować procedurę sprawdzającą. Mając na uwadze kwotę unijnej pomocy makrofinansowej dla Jordanii, w odniesieniu do przyjęcia protokołu ustaleń oraz do obniżenia, zawieszania lub anulowania pomocy powinna mieć zastosowanie procedura sprawdzająca,

PRZYJMUJĄ NINIEJSZĄ DECYZJĘ:

Artykuł  1

1. Unia udostępnia Jordanii pomoc makrofinansową w maksymalnej kwocie 200 mln EUR ("unijna pomoc makrofinansowa") w celu wspierania stabilizacji gospodarczej i programu znaczących reform w Jordanii. Pomoc ta przyczynia się do realizacji potrzeb Jordanii w zakresie bilansu płatniczego określonych w programie MFW.

2. Pełna kwota unijnej pomocy makrofinansowej jest udostępniana Jordanii w formie pożyczek. Komisja jest upoważniona do pożyczenia w imieniu Unii niezbędnych środków na rynkach kapitałowych lub od instytucji finansowych i do ich dalszego pożyczenia Jordanii. Maksymalny średni termin wymagalności pożyczek wynosi 15 lat.

3. Udostępnianiem pomocy finansowej Unii zarządza Komisja w sposób spójny z umowami lub ustaleniami zawartymi między MFW a Jordanią oraz z kluczowymi zasadami i celami reform gospodarczych określonymi w układzie o stowarzyszeniu między UE a Jordanią, jednolitych ramach wsparcia na lata 2014-2017 oraz w przyszłych priorytetach partnerstwa. Komisja regularnie informuje Parlament Europejski i Radę o rozwoju sytuacji w zakresie unijnej pomocy makrofinansowej, w tym o jej wypłatach, a także w stosownych terminach przekazuje tym instytucjom odpowiednie dokumenty.

4. Unijna pomoc makrofinansowa udostępniana jest na okres dwóch i pół roku, począwszy od pierwszego dnia po wejściu w życie protokołu ustaleń, o którym mowa w art. 3 ust. 1.

5. Jeżeli w okresie wypłacania unijnej pomocy makrofinansowej potrzeby finansowe Jordanii znacznie się zmniejszą w stosunku do pierwotnych założeń, Komisja - działając zgodnie z procedurą sprawdzającą, o której mowa w art. 7 ust. 2 - obniża wysokość pomocy, zawiesza ją lub ją anuluje.

Artykuł  2

1. Warunkiem wstępnym przyznania pomocy makrofinansowej Unii jest respektowanie przez Jordanię skutecznych mechanizmów demokratycznych - w tym wielopartyjnego systemu parlamentarnego - i praworządności oraz gwarantowanie poszanowania praw człowieka.

2. Komisja i Europejska Służba Działań Zewnętrznych monitorują wypełnienie warunku wstępnego określonego w ust. 1 przez cały czas udzielania unijnej pomocy makrofinansowej.

3. Ust. 1 i 2 niniejszego artykułu stosuje się zgodnie z decyzją Rady 2010/427/UE ⁶ .

Artykuł  3

1. Komisja, zgodnie z procedurą doradczą, o której mowa w art. 7 ust. 2, uzgadnia z władzami Jordanii jasno określone warunki dotyczące polityki gospodarczej oraz warunki finansowe - koncentrując się na reformach strukturalnych i zdrowych finansach publicznych - od spełniania których uzależniona ma być unijna pomoc makrofinansowa; warunki te mają zostać określone w protokole ustaleń (zwanym dalej "protokołem ustaleń") zawierającym harmonogram spełnienia tych warunków. Warunki dotyczące polityki gospodarczej oraz warunki finansowe określone w protokole ustaleń muszą być zgodne z umowami lub ustaleniami, o których mowa w art. 1 ust. 3, w tym z programami w zakresie dostosowań makroekonomicznych i reform strukturalnych realizowanymi przez Jordanię przy wsparciu MFW.

2. Warunki, o których mowa w ust. 1, mają w szczególności służyć zwiększeniu skuteczności, przejrzystości i rozliczalności systemów zarządzania finansami publicznymi w Jordanii, w tym w odniesieniu do wykorzystania unijnej pomocy makrofinansowej. Podczas opracowywania środków politycznych uwzględnia się również należycie postępy we wzajemnym otwieraniu rynku, rozwój opartego na zasadach i uczciwego handlu oraz inne priorytety w ramach unijnej polityki zewnętrznej. Komisja regularnie monitoruje postępy w osiąganiu tych celów.

3. Szczegółowe warunki finansowe unijnej pomocy makrofinansowej określone są w umowie pożyczki, która zostanie zawarta między Komisją a władzami Jordanii.

4. W regularnych odstępach czasu Komisja sprawdza, czy warunki określone w art. 4 ust. 3 są nadal spełniane, w tym, czy polityka gospodarcza Jordanii jest zgodna z celami unijnej pomocy makrofinansowej. Komisja działa w tym zakresie w ścisłej współpracy z MFW i Bankiem Światowym oraz - jeżeli jest to konieczne - z Parlamentem Europejskim i Radą.

Artykuł  4

1. Unijna pomoc makrofinansowa udostępniana jest przez Komisję w dwóch transzach pożyczki, z zastrzeżeniem spełnienia warunków, o których mowa w ust. 3. Wysokość każdej transzy określa się w protokole ustaleń.

2. W związku z kwotami unijnej pomocy makrofinansowej zapewnione zostanie finansowanie Funduszu Gwarancyjnego dla działań zewnętrznych, w miarę konieczności, zgodnie z rozporządzeniem Rady (WE, Euratom) nr 480/2009 ⁷ .

3. O przekazaniu każdej transzy pożyczki decyduje Komisja, przy czym jest to uzależnione od spełnienia wszystkich następujących warunków:

a) warunku wstępnego określonego w art. 2;

b) udokumentowania stałych zadowalających postępów we wdrażaniu programu dotyczącego polityki, obejmującego solidne środki dostosowawcze oraz środki w zakresie reformy strukturalnej wspierane przez inne niż ostrożnościowe rozwiązania MFW w zakresie kredytowania; oraz

c) zadowalającej realizacji polityki gospodarczej i warunków finansowych uzgodnionych w protokole ustaleń.

Wypłata drugiej transzy pożyczki następuje co do zasady nie wcześniej niż po upływie trzech miesięcy od dnia wypłaty pierwszej transzy pożyczki.

4. Jeżeli warunki, o których mowa w ust. 3 akapit pierwszy, nie są spełniane, Komisja tymczasowo zawiesza lub anuluje wypłatę unijnej pomocy makrofinansowej. W takich przypadkach Komisja informuje Parlament Europejski i Radę o przyczynach tego zawieszenia lub anulowania.

5. Unijna pomoc makrofinansowa jest wypłacana bankowi centralnemu Jordanii. Unijne środki finansowe mogą zostać przekazane ministerstwu finansów Jordanii jako beneficjentowi końcowemu, z zastrzeżeniem postanowień, które mają zostać uzgodnione w protokole ustaleń, w tym potwierdzenia pozostających do zaspokojenia budżetowych potrzeb finansowych.

Artykuł  5

1. Operacje zaciągania i udzielania pożyczek związane z unijną pomocą makrofinansową przeprowadzane są w euro z tą samą datą waluty i nie mogą wiązać się dla Unii z transformacją terminów wymagalności ani narażać jej na ryzyko walutowe lub ryzyko związane ze stopami procentowymi ani na inne ryzyko gospodarcze.

2. Jeżeli pozwalają na to okoliczności i jeżeli Jordania złoży stosowny wniosek, Komisja może podjąć kroki niezbędne do zapewnienia, aby w warunkach dotyczących udzielania pożyczki uwzględniona została klauzula wcześniejszej spłaty i aby odpowiadała jej stosowna klauzula w warunkach operacji zaciągania pożyczek.

3. Jeżeli okoliczności pozwalają na uzyskanie korzystniejszego oprocentowania udzielonej pożyczki i jeżeli Jordania złoży stosowny wniosek, Komisja może zdecydować o refinansowaniu całości lub części zaciągniętej pierwotnie pożyczki lub może zmienić odpowiednie warunki finansowe. Operacje refinansowania lub zmiany warunków pożyczki przeprowadzane są zgodnie z warunkami określonymi w ust. 1 i 4 oraz nie skutkują przedłużeniem terminu wymagalności danej pożyczki ani zwiększeniem kwoty kapitału pozostającej do spłaty na dzień refinansowania lub zmiany warunków pożyczki.

4. Jordania pokrywa wszystkie koszty poniesione przez Unię, które mają związek z operacjami zaciągania i udzielania pożyczek na podstawie niniejszej decyzji.

5. Komisja informuje Parlament Europejski i Radę o rozwoju sytuacji w zakresie operacji, o których mowa w ust. 2 i 3.

Artykuł  6

1. Unijna pomoc makrofinansowa jest udzielana zgodnie z rozporządzeniem Parlamentu Europejskiego i Rady (UE, Euratom) nr 966/2012 ⁸  oraz z rozporządzeniem delegowanym Komisji (UE) nr 1268/2012 ⁹ .

2. Unijna pomoc makrofinansowa jest udzielana w ramach zarządzania bezpośredniego.

3. Umowa pożyczki, o której mowa w art. 3 ust. 3, zawiera postanowienia:

a) zapewniające, aby Jordania regularnie sprawdzała, czy środki finansowe pochodzące z budżetu Unii zostały właściwie wykorzystane, podejmowała odpowiednie środki zapobiegające nieprawidłowościom i nadużyciom finansowym oraz, w razie konieczności, podejmowała działania prawne zmierzające do odzyskania wszelkich środków udostępnionych na mocy niniejszej decyzji, które zostały sprzeniewierzone;

b) zapewniające ochronę interesów finansowych Unii, w szczególności przewidujące podjęcie szczególnych środków związanych z zapobieganiem nadużyciom finansowym, korupcji i wszelkim innym nieprawidłowościom mającym wpływ na unijną pomoc makrofinansową, oraz ze zwalczaniem takich zjawisk, zgodnie z rozporządzeniem Rady (WE, Euratom) nr 2988/95 ¹⁰ , rozporządzeniem Rady (Euratom, WE) nr 2185/96 ¹¹  oraz rozporządzeniem Parlamentu Europejskiego i Rady (UE, Euratom) nr 883/2013 ¹² ;

c) wyraźnie upoważniające Komisję, w tym Europejski Urząd ds. Zwalczania Nadużyć Finansowych, lub przedstawicieli tych instytucji, do przeprowadzania kontroli, w tym kontroli na miejscu i inspekcji;

d) wyraźnie upoważniające Komisję i Trybunał Obrachunkowy do przeprowadzania - w okresie, na jaki została udostępniona unijna pomoc makrofinansowa, i po jego upływie - kontroli, w tym kontroli dokumentów i kontroli na miejscu, takich jak ocena operacyjna; oraz

e) zapewniające, by Unia była uprawniona do żądania wcześniejszej spłaty pożyczki, w przypadku gdy stwierdzono, że w związku z zarządzaniem unijną pomocą makrofinansową Jordania uczestniczyła w czynności stanowiącej nadużycie finansowe lub korupcję lub w innej nielegalnej działalności naruszającej interesy finansowe Unii.

4. Przed udzielaniem unijnej pomocy makrofinansowej Komisja ocenia w drodze oceny operacyjnej prawidłowość stosowanych przez Jordanię uregulowań finansowych, procedur administracyjnych oraz wewnętrznych i zewnętrznych mechanizmów kontroli, które są odpowiednie dla tej pomocy.

Artykuł  7

1. Komisję wspomaga komitet. Komitet ten jest komitetem w rozumieniu rozporządzenia (UE) nr 182/2011.

2. W przypadku odesłania do niniejszego ustępu stosuje się art. 5 rozporządzenia (UE) nr 182/2011.

Artykuł  8

1. Do dnia 30 czerwca każdego roku Komisja przedkłada Parlamentowi Europejskiemu i Radzie sprawozdanie na temat wykonania niniejszej decyzji w poprzednim roku, zawierające ocenę takiego wykonania. Sprawozdanie to zawiera:

a) analizę postępów poczynionych we wdrażaniu unijnej pomocy makrofinansowej;

b) ocenę sytuacji gospodarczej Jordanii i jej perspektyw gospodarczych, a także ocenę postępów poczynionych we wdrażaniu środków politycznych, o których mowa w art. 3 ust. 1;

c) informacje o związku pomiędzy warunkami dotyczącymi polityki gospodarczej określonymi w protokole ustaleń, bieżącymi wynikami gospodarczymi i budżetowymi Jordanii a decyzjami Komisji dotyczącymi przekazania poszczególnych transz pomocy makrofinansowej Unii.

2. Nie później niż dwa lata po upływie okresu, na jaki udostępniona została pomoc, o którym mowa w art. 1 ust. 4, Komisja przedkłada Parlamentowi Europejskiemu i Radzie sprawozdanie z oceny ex post, zawierające ocenę rezultatów i efektywności ukończonych działań w ramach unijnej pomocy makrofinansowej oraz zakresu, w jakim przyczyniły się one do osiągnięcia celów tej pomocy.

Artykuł  9

Niniejsza decyzja wchodzi w życie trzeciego dnia po jej opublikowaniu w Dzienniku Urzędowym Unii Europejskiej.

Sporządzono w Strasburgu dnia 14 grudnia 2016 r.

W imieniu Parlamentu Europejskiego	W imieniu Rady
M. SCHULZ	I. KORČOK
Przewodniczący	Przewodniczący

Wspólne oświadczenie Parlamentu Europejskiego, Rady i Komisji

W świetle wyzwań fiskalnych oraz nadzwyczajnych okoliczności, z jakimi Jordania ma do czynienia w wyniku przyjęcia ponad 1,3 mln Syryjczyków, Komisja złoży w 2017 r. w razie potrzeby nową propozycję rozszerzenia i zwiększenia pomocy makrofinansowej dla Jordanii po pomyślnym zamknięciu drugiej operacji pomocy makrofinansowej oraz pod warunkiem, że spełnione zostaną zwyczajne warunki dla tego rodzaju pomocy, w tym dostępna będzie zaktualizowana ocena zewnętrznych potrzeb finansowych Jordanii dokonana przez Komisję. Ta kluczowa dla Jordanii pomoc pomogłaby temu państwu w utrzymaniu stabilności makroekonomicznej, jednocześnie umożliwiając zachowanie korzyści rozwojowych i kontynuowanie programu reform w państwie.

¹ Stanowisko Parlamentu Europejskiego z dnia 24 listopada 2016 r. (dotychczas nieopublikowane w dzienniku Urzędowym) oraz decyzja Rady z dnia 8 grudnia 2016 r.

² Układ eurośródziemnomorski ustanawiający stowarzyszenie pomiędzy Wspólnotami Europejskimi i ich państwami członkowskimi, z jednej strony, a Jordańskim Królestwem Haszymidzkim, z drugiej strony (Dz.U. L 129 z 15.5.2002, s. 3).

³ Porozumienie w formie wymiany listów pomiędzy Wspólnotą Europejską Jordańskim Królestwem Haszymidzkim dotyczące wzajemnej liberalizacji środków i zmieniające układ o stowarzyszeniu WE-Jordania oraz zastępujące załączniki I, II, III i IV oraz protokoły 1 i 2 do tego układu (Dz.U. L 41 z 13.2.2006, s. 3).

⁴ Decyzja Parlamentu Europejskiego i Rady nr 1351/2013/UE z dnia 11 grudnia 2013 r. w sprawie udzielenia pomocy makrofinansowej Jordańskiemu Królestwu Haszymidzkiemu (Dz.U. L 341 z 18.12.2013, s. 4).

⁵ Rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) nr 182/2011 z dnia 16 lutego 2011 r. ustanawiające przepisy i zasady ogólne dotyczące trybu kontroli przez państwa członkowskie wykonywania uprawnień wykonawczych przez Komisję (Dz.U. L 55 z 28.2.2011, s. 13).

⁶ Decyzja Rady 2010/427/UE z dnia 26 lipca 2010 r. określająca organizację i zasady funkcjonowania Europejskiej Służby Działań Zewnętrznych (Dz.U. L 201 z 3.8.2010, s. 30).

⁷ Rozporządzenie Rady (WE, Euratom) nr 480/2009 z dnia 25 maja 2009 r. ustanawiające Fundusz Gwarancyjny dla działań zewnętrznych (Dz.U. L 145 z 10.6.2009, s. 10).

⁸ Rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady (UE, Euratom) nr 966/2012 z dnia 25 października 2012 r. w sprawie zasad finansowych mających zastosowanie do budżetu ogólnego Unii oraz uchylające rozporządzenie Rady (WE, Euratom) nr 1605/2002 (Dz.U. L 298 z 26.10.2012, s. 1).

⁹ Rozporządzenie delegowane Komisji (UE) nr 1268/2012 z dnia 29 października 2012 r. w sprawie zasad stosowania rozporządzenia Parlamentu Europejskiego i Rady (UE, Euratom) nr 966/2012 w sprawie zasad finansowych mających zastosowanie do budżetu ogólnego Unii (Dz.U. L 362 z 31.12.2012, s. 1).

¹⁰ Rozporządzenie Rady (WE, Euratom) nr 2988/95 z dnia 18 grudnia 1995 r. w sprawie ochrony interesów finansowych Wspólnot Europejskich (Dz.U. L 312 z 23.12.1995, s. 1).

¹¹ Rozporządzenie Rady (Euratom, WE) nr 2185/96 z dnia 11 listopada 1996 r. w sprawie kontroli na miejscu oraz inspekcji przeprowadzanych przez Komisję w celu ochrony interesów finansowych Wspólnot Europejskich przed nadużyciami finansowymi i innymi nieprawidłowościami (Dz.U. L 292 z 15.11.1996, s. 2).

¹² Rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady (UE, Euratom) nr 883/2013 z dnia 11 września 2013 r. dotyczące dochodzeń prowadzonych przez Europejski Urząd ds. Zwalczania Nadużyć Finansowych (OLAF) oraz uchylające rozporządzenie (WE) nr 1073/1999 Parlamentu Europejskiego i Rady i rozporządzenie Rady (Euratom) nr 1074/1999 (Dz.U. L 248 z 18.9.2013, s. 1).