Rozporządzenie 2016/95 w sprawie uchylenia niektórych aktów w dziedzinie współpracy policyjnej i współpracy wymiarów sprawiedliwości w sprawach karnych
Dz.U.UE.L.2016.26.9
Akt jednorazowyROZPORZĄDZENIE PARLAMENTU EUROPEJSKIEGO I RADY (UE) 2016/95
z dnia 20 stycznia 2016 r.
w sprawie uchylenia niektórych aktów w dziedzinie współpracy policyjnej i współpracy wymiarów sprawiedliwości w sprawach karnych
uwzględniając Traktat o funkcjonowaniu Unii Europejskiej, w szczególności jego art. 82 ust. 1, art. 83 ust. 1, art. 87 ust. 2 oraz art. 88 ust. 2,
uwzględniając wniosek Komisji Europejskiej,
po przekazaniu projektu aktu ustawodawczego parlamentom narodowym,
stanowiąc zgodnie ze zwykłą procedurą ustawodawczą 1 ,
(1) Zwiększenie przejrzystości prawa Unii jest jednym z zasadniczych elementów strategii lepszego stanowienia prawa wdrażanej przez instytucje Unii. W tym kontekście należy uchylić te akty, które nie służą już żadnym celom.
(2) Niektóre akty przyjęte w dziedzinie współpracy policyjnej i współpracy wymiarów sprawiedliwości w sprawach karnych stały się bezprzedmiotowe z uwagi na to, że ich treść została włączona do późniejszych aktów.
(3) Wspólne działanie Rady 96/610/WSiSW 2 dotyczyło stworzenia spisu szczególnych uprawnień, umiejętności i wiedzy specjalistycznej w walce z terroryzmem, po to by je upowszechnić wśród agencji we wszystkich państwach członkowskich oraz zwiększyć ich dostępność. To wspólne działanie stało się nieaktualne po wejściu w życie decyzji Rady 2009/371/WSiSW 3 , która powierza Europolowi wspieranie i wzmacnianie wzajemnej współpracy między organami ścigania z państw członkowskich przy zapobieganiu terroryzmowi i innym formom poważnej przestępczości oraz przy ich zwalczaniu, oraz decyzji Rady 2008/615/WSiSW 4 , która wprowadziła nowe ramy dla współpracy transgranicznej w zwalczaniu terroryzmu.
(4) Wspólne działanie Rady 96/699/WSiSW 5 wyznaczyło istniejącą w Europolu jednostkę ds. narkotyków jako organ, któremu miały być przekazywane pochodzące z państw członkowskich informacje dotyczące wyników ustalania chemicznego składu narkotyków. To wspólne działanie stało się nieaktualne po wejściu w życie decyzji 2009/371/ WSiSW.
(5) Wspólne działanie Rady 96/747/WSiSW 6 miało na celu zacieśnienie współpracy między organami ścigania państw członkowskich poprzez utworzenie spisu obszarów szczególnych uprawnień, umiejętności i wiedzy specjalistycznej. To wspólne działanie stało się nieaktualne po wejściu w życie decyzji 2009/371/WSiSW, na mocy której powierza się Europolowi zadanie polegające na rozwijaniu specjalistycznej wiedzy o procedurach dochodzeniowych, które są stosowane przez właściwe organy państw członkowskich, oraz zapewnianiu doradztwa w zakresie dochodzeń.
(6) Wspólne działanie Rady 96/750/WSiSW 7 miało na celu zacieśnienie współpracy właściwych organów państw członkowskich w zakresie zwalczania narkomanii i wzywało państwa członkowskie do zbliżenia swoich ustawodawstw, aby zapewnić ich wzajemną zgodność w stopniu niezbędnym do zapobiegania nielegalnemu handlowi narkotykami w Unii i jego zwalczania. To wspólne działanie stało się nieaktualne po wejściu w życie Konwencji o wzajemnej pomocy prawnej w sprawach karnych pomiędzy państwami członkowskimi Unii Europejskiej ustanowionej na mocy aktu Rady 2000/C-197/01 8 oraz decyzji ramowej Rady 2004/757/WSiSW 9 .
(7) Wspólne działanie Rady 97/339/WSiSW 10 umożliwiało współpracę oraz przewidywało wymianę informacji między państwami członkowskimi w odniesieniu do imprez masowych, w których uczestniczy duża liczba osób z więcej niż jednego państwa członkowskiego, w celu zachowania porządku publicznego, ochrony ludzi i ich mienia oraz zapobiegania przestępstwom. To wspólne działanie stało się nieaktualne po wejściu w życie decyzji Rady 2008/615/WSiSW, 2002/348/WSiSW 11 i 2007/412/WSiSW 12 , które ustanawiają nowe przepisy dotyczące wymiany danych nieosobowych i osobowych oraz inne formy współpracy w zakresie utrzymywania porządku publicznego i bezpieczeństwa w odniesieniu do imprez masowych.
(8) Wspólne działanie Rady 97/372/WSiSW 13 miało na celu zwiększenie wymiany informacji i danych wywiadowczych - zwłaszcza dotyczących narkotyków - między organami celnymi i innymi organami ścigania. To wspólne działanie stało się nieaktualne po wejściu w życie aktu Rady 98/C-24/01 14 ustanawiającego Konwencję w sprawie pomocy wzajemnej i współpracy między administracjami celnymi, która wprowadziła szczegółowe postanowienia w sprawie wzajemnej pomocy i współpracy między państwami członkowskimi w celu zapobiegania naruszeniom krajowych przepisów celnych i wykrywania tych naruszeń, decyzji Rady 2009/917/WSiSW 15 , która zwiększa skuteczność procedur współpracy i kontroli stosowanych przez administracje celne poprzez utworzenie systemu informacji celnej oraz decyzji 2009/371/WSiSW, która powierza Europolowi zadania polegające na wspieraniu współpracy celnej.
(9) Konwencja z dnia 17 czerwca 1998 r. o zakazie prowadzenia pojazdów mechanicznych, sporządzona aktem Rady 98/C-216/01 16 , została ratyfikowana tylko przez siedem państw członkowskich i nigdy nie weszła w życie. Ponadto spośród tych siedmiu państw członkowskich tylko dwa - Irlandia i Zjednoczone Królestwo - złożyły deklarację zgodnie z art. 15 ust. 4 tej konwencji, co umożliwiło jej stosowanie w stosunkach między tymi państwami przed wejściem jej w życie w odniesieniu do wszystkich państw członkowskich. Jednak w następstwie notyfikacji dokonanej przez Zjednoczone Królestwo w dniu 24 lipca 2013 r. zgodnie z art. 10 ust. 4 akapit pierwszy zdanie pierwsze Protokołu nr 36 w sprawie postanowień przejściowych z dniem 1 grudnia 2014 r. ten akt Rady i ta konwencja przestały obowiązywać Zjednoczone Królestwo na mocy art. 10 ust. 4 akapit pierwszy zdanie drugie tego protokołu. Ponieważ te instrumenty nie mają już zastosowania w stosunkach między żadnymi państwami członkowskimi, stały się one bezprzedmiotowe w dorobku prawnym Unii i powinny zostać uchylone.
(10) Wspólne działanie Rady 98/427/WSiSW 17 ustanowiło system wymiany dobrych praktyk między państwami członkowskimi na potrzeby wykonywania wniosków o pomoc prawną w sprawach karnych. To wspólne działanie stało się nieaktualne po wejściu w życie Konwencji o wzajemnej pomocy prawnej w sprawach karnych pomiędzy państwami członkowskimi.
(11) Decyzja ramowa Rady 2008/978/WSiSW 18 w sprawie europejskiego nakazu dowodowego została zastąpiona dyrektywą Parlamentu Europejskiego i Rady 2014/41/UE 19 w sprawie europejskiego nakazu dochodzeniowego z uwagi na to, że zakres zastosowania europejskiego nakazu dowodowego był zbyt ograniczony. Ponieważ europejski nakaz dochodzeniowy będzie miał zastosowanie pomiędzy 26 państwami członkowskimi, a europejski nakaz dowodowy będzie miał nadal zastosowanie wyłącznie między dwoma państwami członkowskimi, które nie uczestniczą w stosowaniu europejskiego nakazu dochodzeniowego, europejski nakaz dowodowy stracił z tego powodu przydatność jako instrument współpracy w sprawach karnych i powinien zostać uchylony.
(12) Ze względu na pewność i jasność prawa powyższe nieaktualne wspólne działania, tę konwencję, ten akt Rady i tę decyzję ramową należy uchylić.
(13) Pomimo że art. 83 ust. 1 Traktatu o funkcjonowaniu Unii Europejskiej (TFUE) przewiduje przyjmowanie dyrektyw, wybór rozporządzenia jako instrumentu uchylającego wspólne działanie 96/750/WSiSW oraz decyzję ramową 2008/978/WSiSW jest właściwym rozwiązaniem, ponieważ niniejsze rozporządzenie nie ustanawia norm minimalnych odnoszących się do określania przestępstw czy kar, lecz tylko uchyla nieaktualne akty bez zastępowania ich nowymi.
(14) Ponieważ cel niniejszego rozporządzenia, a mianowicie uchylenie niektórych nieaktualnych aktów Unii w dziedzinie współpracy policyjnej i współpracy wymiarów sprawiedliwości w sprawach karnych, nie może zostać osiągnięty w sposób wystarczający przez państwa członkowskie, natomiast możliwe jest jego lepsze osiągnięcie na poziomie Unii, może ona podjąć działania zgodnie z zasadą pomocniczości określoną w art. 5 Traktatu o Unii Europejskiej (TUE). Zgodnie z zasadą proporcjonalności, określoną w tym artykule, niniejsze rozporządzenie nie wykracza poza to, co jest konieczne do osiągnięcia tego celu.
(15) Zgodnie z art. 1 i 2 Protokołu nr 22 w sprawie stanowiska Danii, załączonego do TUE i TFUE, Dania nie uczestniczy w przyjęciu niniejszego rozporządzenia i nie jest nim związana ani go nie stosuje.
(16) Zgodnie z art. 3 i art. 4a ust. 1 Protokołu nr 21 w sprawie stanowiska Zjednoczonego Królestwa i Irlandii w odniesieniu do przestrzeni wolności, bezpieczeństwa i sprawiedliwości, załączonego do TUE i TFUE, Irlandia powiadomiła o chęci uczestniczenia w przyjęciu i stosowaniu niniejszego rozporządzenia.
(17) W następstwie notyfikacji dokonanej przez Zjednoczone Królestwo w dniu 24 lipca 2013 r. zgodnie z art. 10 ust. 4 akapit pierwszy zdanie pierwsze Protokołu nr 36 w sprawie postanowień przejściowych, z dniem 1 grudnia 2014 r. wspólne działania: 96/610/WSiSW, 96/699/WSiSW, 96/747/WSiSW, 96/750/WSiSW, 97/339/WSiSW, 97/372/WSiSW i 98/427/WSiSW oraz akt Rady 98/C-216/01 przestały obowiązywać Zjednoczone Królestwo na mocy art. 10 ust. 4 akapit pierwszy zdanie drugie tego protokołu. Zjednoczone Królestwo nie uczestniczy zatem w przyjęciu niniejszego rozporządzenia w odniesieniu do tych aktów prawnych i nie jest nim związane ani go nie stosuje. Jednak zgodnie z art. 10 ust. 4 akapit pierwszy zdanie trzecie tego protokołu decyzja ramowa 2008/978/WSiSW miała nadal zastosowanie do Zjednoczonego Królestwa po jej zastąpieniu dyrektywą 2014/41/UE. A zatem, zgodnie z art. 3 i art. 4a ust. 1 Protokołu nr 21 w sprawie stanowiska Zjednoczonego Królestwa i Irlandii w odniesieniu do przestrzeni wolności, bezpieczeństwa i sprawiedliwości, załączonego do TUE i TFUE, Zjednoczone Królestwo powiadomiło o chęci uczestniczenia w przyjęciu i stosowaniu niniejszego rozporządzenia,
PRZYJMUJĄ NINIEJSZE ROZPORZĄDZENIE:
Sporządzono w Strasburgu dnia 20 stycznia 2016 r.
| W imieniu Parlamentu Europejskiego | W imieniu Rady |
| M. SCHULZ | A.G. KOENDERS |
| Przewodniczący | Przewodniczący |