Rozporządzenie delegowane 2020/591 wprowadzające tymczasowy nadzwyczajny system dopłat do prywatnego przechowywania niektórych serów oraz ustalające z góry stawkę dopłat

Dzienniki UE

Dz.U.UE.L.2020.140.1

Akt obowiązujący
Wersja od: 4 maja 2020 r.

ROZPORZĄDZENIE DELEGOWANE KOMISJI (UE) 2020/591
z dnia 30 kwietnia 2020 r.
wprowadzające tymczasowy nadzwyczajny system dopłat do prywatnego przechowywania niektórych serów oraz ustalające z góry stawkę dopłat

KOMISJA EUROPEJSKA,

uwzględniając Traktat o funkcjonowaniu Unii Europejskiej,

uwzględniając rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) nr 1308/2013 z dnia 17 grudnia 2013 r. ustanawiające wspólną organizację rynków produktów rolnych oraz uchylające rozporządzenia Rady (EWG) nr 922/72, (EWG) nr 234/79, (We) nr 1037/2001 i (WE) nr 1234/2007 1 , w szczególności jego art. 219 ust. 1 w związku z art. 228,

uwzględniając rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) nr 1306/2013 z dnia 17 grudnia 2013 r. w sprawie finansowania wspólnej polityki rolnej, zarządzania nią i monitorowania jej oraz uchylające rozporządzenia Rady (EWG) nr 352/78, (WE) nr 165/94, (WE) nr 2799/98, (WE) nr 814/2000, (WE) nr 1290/2005 i (WE) nr 485/2008 2 , w szczególności jego art. 62 ust. 2 lit. b),

a także mając na uwadze, co następuje:

(1) Ze względu na obecną pandemię COVID-19 i daleko idące ograniczenia w przemieszczaniu się wprowadzone w państwach członkowskich spadł popyt na niektóre produkty w sektorze mleka i przetworów mlecznych, w szczególności na sery. Rozprzestrzenianie się choroby oraz wprowadzone środki ograniczają dostępność siły roboczej, co upośledza w szczególności etapy produkcji, skupu i przetwarzania mleka. Ponadto obowiązkowe zamknięcie sklepów, targowisk pod gołym niebem, restauracji i innych placówek branży hotelarsko-gastronomicznej skutkuje zahamowaniem działalności tej branży, co prowadzi do istotnych zmian w strukturze popytu na mleko i przetwory mleczne. Branża hotelarsko-gastronomiczna odpowiada za około 15 % unijnego wewnętrznego popytu na sery. Ponadto nabywcy w Unii i na rynku światowym unieważniają umowy i opóźniają zawarcie nowych umów w oczekiwaniu na dalszy spadek cen. Wywóz serów do państw trzecich stanowi 8 % całkowitej produkcji serów w Unii.

(2) W rezultacie przetwarzanie surowego mleka jest częściowo zastępowane wytwarzaniem produktów sprzedawanych luzem, produktów o długim okresie trwałości, zdatnych do przechowywania, które wymagają mniejszych nakładów pracy, takich jak odtłuszczone mleko w proszku i masło. Jednak wiele zakładów produkujących sery w Unii nie ma możliwości przetwarzania mleka na różne przetwory i musi nadal produkować sery, na które gwałtownie spadł popyt.

(3) Sektor serów boryka się zatem obecnie z problemem zakłóceń na rynku z powodu silnej światowej nierównowagi między podażą a popytem. W konsekwencji bez wprowadzenia środków przeciwdziałających zakłóceniom na rynku przewiduje się, że ceny serów w Unii spadną, a presja wywierana na spadek cen może trwać nadal.

(4) Środki interwencji rynkowej dostępne na mocy rozporządzenia (UE) nr 1308/2013 wydają się być niewystarczające, aby przeciwdziałać zakłóceniom na rynku, ponieważ dotyczą innych produktów, takich jak masło lub odtłuszczone mleko w proszku, lub ograniczają się do serów z chronioną nazwą pochodzenia lub chronionym oznaczeniem geograficznym.

(5) Zakłóceniom na rynku serów można zaradzić dzięki przechowywaniu. Należy zatem przyznać dopłaty do prywatnego przechowywania serów.

(6) Art. 17 rozporządzenia (UE) nr 1308/2013 przewiduje przyznawanie dopłat do prywatnego przechowywania wyłącznie serów objętych chronioną nazwą pochodzenia lub chronionym oznaczeniem geograficznym na mocy rozporządzenia Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) nr 1151/2012 3 . Jednakże sery objęte chronioną nazwą pochodzenia lub chronionym oznaczeniem geograficznym stanowią jedynie niewielką część całkowitej unijnej produkcji serów. Ze względu na skuteczność operacyjną i administracyjną należy ustanowić jednolity system dopłat do prywatnego przechowywania obejmujący wszystkie rodzaje serów.

(7) Należy z systemu wyłączyć sery, które nie nadają się do przechowywania.

(8) Konieczne jest określenie maksymalnej ilości, która może zostać objęta systemem, oraz ustanowienie podziału całkowitej ilości w rozbiciu na państwa członkowskie na podstawie ich produkcji serów.

(9) W rozporządzeniu delegowanym Komisji (UE) 2016/1238 4  i rozporządzeniu wykonawczym Komisji (UE) 2016/1240 5  ustanowiono przepisy dotyczące wdrażania systemu dopłat do prywatnego przechowywania. O ile niniejsze rozporządzenie nie stanowi inaczej, należy przewidzieć stosowanie, odpowiednio, przepisów rozporządzenia delegowanego (UE) 2016/1238 i rozporządzenia wykonawczego (UE) 2016/1240, które mają zastosowanie do prywatnego przechowywania serów z chronioną nazwą pochodzenia lub chronionym oznaczeniem geograficznym, do jednolitego systemu dopłat do prywatnego przechowywania ustanowionego w niniejszym rozporządzeniu.

(10) Kwotę dopłat należy ustalić z góry, aby umożliwić szybki i elastyczny system operacyjny. Kwota dopłat powinna opierać się na kosztach przechowywania lub na innych odpowiednich czynnikach rynkowych. Należy ustalić dopłaty na pokrycie stałych kosztów przechowywania dotyczących przyjęcia do magazynu i wydania z magazynu określonych produktów oraz dopłaty na dzień przechowywania na pokrycie kosztów przechowywania i finansowania.

(11) Ze względu na skuteczność administracyjną i uproszczenie wnioski powinny dotyczyć wyłącznie serów, które są już przechowywane, a zabezpieczenia nie należy wymagać.

(12) Ze względu na skuteczność administracyjną i uproszczenie należy ustalić minimalną ilość produktów objętych każdym wnioskiem.

(13) Środki wprowadzone w celu rozwiązania problemu pandemii COVID-19 mogą mieć wpływ na zgodność z wymogami w zakresie kontroli na miejscu dotyczącymi dopłat do prywatnego przechowywania zgodnie z art. 60 rozporządzenia wykonawczego (UE) 2016/1240. Należy zapewnić elastyczność państwom członkowskim, których dotyczą te środki, poprzez umożliwienie przeprowadzania kontroli bezpośrednich tylko na reprezentatywnej próbie statystycznej, poprzez przedłużenie okresu kontroli przyjmowania do magazynu lub zastąpienie ich wykorzystaniem innych istotnych dowodów, a także poprzez niestosowanie wymogu przeprowadzania niezapowiedzianych kontroli. Do celów niniejszego rozporządzenia należy zatem odstąpić od niektórych przepisów rozporządzenia wykonawczego (UE) 2016/1240.

(14) W celu wywarcia natychmiastowego wpływu na rynek i przyczynienia się do ustabilizowania cen środek tymczasowy przewidziany w niniejszym rozporządzeniu powinien wejść w życie następnego dnia po jego opublikowaniu w Dzienniku Urzędowym Unii Europejskiej,

PRZYJMUJE NINIEJSZE ROZPORZĄDZENIE:

Artykuł  1

Przedmiot i zakres stosowania

1. 
Niniejsze rozporządzenie przewiduje tymczasowy nadzwyczajny system dopłat do prywatnego przechowywania serów objętych kodem CN 0406, z wyjątkiem serów, które nie nadają się do dalszego przechowywania po okresie dojrzewania, o którym mowa w art. 2.
2. 
Maksymalna ilość produktu na państwo członkowskie objęta systemem dopłat do prywatnego przechowywania, o którym mowa w ust. 1, jest określona w załączniku do niniejszego rozporządzenia. Państwa członkowskie zapewniają stosowanie systemu w oparciu o obiektywne i niedyskryminacyjne kryteria, tak by maksymalne przydzielone ilości nie były przekraczane.
3. 
O ile niniejsze rozporządzenie nie stanowi inaczej, przewiduje się stosowanie, odpowiednio, przepisów rozporządzenia delegowanego (UE) 2016/1238 i rozporządzenia wykonawczego (UE) 2016/1240, które mają zastosowanie do prywatnego przechowywania serów z chronioną nazwą pochodzenia lub chronionym oznaczeniem geograficznym, do jednolitego systemu dopłat do prywatnego przechowywania przewidzianego w ust. 1.
Artykuł  2

Kwalifikujące się produkty

Aby kwalifikować się do dopłat w ramach systemu dopłat do prywatnego przechowywania, o którym mowa w art. 1 ust. 1, zwanych dalej "dopłatami", sery mają solidną i właściwą jakość handlową oraz pochodzenie unijne. W dniu rozpoczęcia obowiązywania umowy o przechowywanie sery mają minimalny wiek, który odpowiada, w przypadku serów z chronioną nazwą pochodzenia lub chronionym oznaczeniem geograficznym na mocy rozporządzenia (UE) nr 1151/2012, okresowi dojrzewania określonemu w specyfikacji produktu oraz w przypadku innych serów - normalnemu okresowi dojrzewania określonemu przez państwa członkowskie.

Artykuł  3

Składanie wniosków i ich dopuszczalność

1. 
Wnioski o dopłaty można składać od dnia 7 maja 2020 r. Wnioski należy złożyć najpóźniej w dniu 30 czerwca 2020 r.
2. 
Wnioski odnoszą się do produktów, które zostały już wprowadzone do przechowywania.
3. 
Minimalna ilość na każdy wniosek wynosi 0,5 tony.
Artykuł  4

Kwota dopłat i okres przechowywania

1. 
Kwotę dopłat ustala się następująco:
15,57 EUR za tonę przechowywanych produktów w odniesieniu do stałych kosztów przechowywania,
0,40 EUR za tonę przechowywanych produktów na dzień w odniesieniu do przechowywania objętego umową.
2. 
Przechowywanie objęte umową kończy się w dniu poprzedzającym wydanie z magazynu.
3. 
Dopłaty mogą być przyznane wyłącznie, jeśli okres przechowywania objętego umową wynosi od 60 do 180 dni.
Artykuł  5

Kontrole

1. 
Na zasadzie odstępstwa od art. 60 ust. 1 i 2 rozporządzenia wykonawczego (UE) 2016/1240, jeżeli w związku ze środkami wprowadzonymi w celu walki z pandemią cOvID-19, zwanymi dalej "środkami", agencja płatnicza nie ma możliwości przeprowadzenia w odpowiednim czasie kontroli, o których mowa w art. 60 ust. 1 i 2 tego rozporządzenia, zainteresowane państwo członkowskie może:
a)
przedłużyć okres, o którym mowa w art. 60 ust. 1 akapit pierwszy, przeznaczony na przeprowadzenie tych kontroli maksymalnie do 30 dni po zakończeniu stosowania środków; lub
b)
w zastępstwie kontroli przeprowadzanych w okresie, w którym środki mają zastosowanie, wykorzystać stosowne dowody, w tym zdjęcia geotagowane lub inne dowody w postaci elektronicznej.
2. 
Na zasadzie odstępstwa od art. 60 ust. 2 akapit drugi rozporządzenia wykonawczego (UE) 2016/1240 kontrole bezpośrednie w celu zweryfikowania ilości objętej umową przeprowadza się na reprezentatywnej próbie statystycznej obejmującej co najmniej 5 % partii odpowiadających co najmniej 5 % całkowitych przechowywanych ilości.
3. 
Na zasadzie odstępstwa od art. 60 ust. 3 akapit pierwszy rozporządzenia wykonawczego (UE) 2016/1240, jeżeli w związku z wprowadzonymi środkami agencja płatnicza nie ma możliwości przeprowadzenia niezapowiedzianych kontroli na miejscu, nie jest ona zobowiązana do przeprowadzania niezapowiedzianych kontroli w okresie stosowania środków.
Artykuł  6

Wejście w życie

Niniejsze rozporządzenie wchodzi w życie następnego dnia po jego opublikowaniu w Dzienniku Urzędowym Unii Europejskiej.

Niniejsze rozporządzenie wiąże w całości i jest bezpośrednio stosowane we wszystkich państwach członkowskich.
Sporządzono w Brukseli dnia 30 kwietnia 2020 r.
W imieniu Komisji
Ursula VON DER LEYEN
Przewodnicząca

ZAŁĄCZNIK

Państwo członkowskieMaksymalna ilość (w tonach)
Belgia1 130
Bułgaria889
Czechy1 265
Dania4 373
Niemcy21 726
Estonia434
Irlandia2 180
Grecja2 121
Hiszpania4 592
Francja18 394
Chorwacja300
Włochy12 654
Cypr270
Łotwa459
Litwa978
Luksemburg27
Węgry809
Malta28
Niderlandy8 726
Austria1 959
Polska8 277
Portugalia775
Rumunia931
Słowenia157
Słowacja413
Finlandia843
Szwecja792
Zjednoczone Królestwo4 499
1 Dz.U. L 347 z 20.12.2013, s. 671.
2 Dz.U. L 347 z 20.12.2013, s. 549.
3 Rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) nr 1151/2012 z dnia 21 listopada 2012 r. w sprawie systemów jakości produktów rolnych i środków spożywczych (Dz.U. L 343 z 14.12.2012, s. 1).
4 Rozporządzenie delegowane Komisji (UE) 2016/1238 z dnia 18 maja 2016 r. uzupełniające rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) nr 1308/2013 w odniesieniu do interwencji publicznej i dopłat do prywatnego przechowywania (Dz.U. L 206 z 30.7.2016, s. 15).
5 Rozporządzenie wykonawcze Komisji (UE) 2016/1240 z dnia 18 maja 2016 r. ustalające zasady stosowania rozporządzenia Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) nr 1308/2013 w odniesieniu do interwencji publicznej i dopłat do prywatnego przechowywania (Dz.U. L 206 z 30.7.2016, s. 71).

© Unia Europejska, http://eur-lex.europa.eu/
Za autentyczne uważa się wyłącznie dokumenty Unii Europejskiej opublikowane w Dzienniku Urzędowym Unii Europejskiej.