Rozporządzenie delegowane 2015/1852 wprowadzające tymczasowy nadzwyczajny system dopłat do prywatnego przechowywania niektórych serów oraz ustalające z góry stawkę dopłat
Dz.U.UE.L.2015.271.15
Akt obowiązującyROZPORZĄDZENIE DELEGOWANE KOMISJI (UE) 2015/1852
z dnia 15 października 2015 r.
wprowadzające tymczasowy nadzwyczajny system dopłat do prywatnego przechowywania niektórych serów oraz ustalające z góry stawkę dopłat
uwzględniając Traktat o funkcjonowaniu Unii Europejskiej,
uwzględniając rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) nr 1308/2013 z dnia 17 grudnia 2013 r. ustanawiające wspólną organizację rynków produktów rolnych oraz uchylające rozporządzenia Rady (EWG) nr 922/72, (EWG) nr 234/79, (WE) nr 1037/2001 i (WE) nr 1234/2007 1 , w szczególności jego art. 219 ust. 1 w związku z art. 228,
(1) Ogólnie globalny popyt na mleko i przetwory mleczne zmniejszył się w 2014 r. i w pierwszej połowie 2015 r., głównie z powodu spowolnienia przywozu do Chin, które są największym na świecie importerem przetworów mlecznych.
(2) Presję na obniżkę cen za produkty mleczarskie notowano już ze względu na wysoką podaż zarówno w Unii, jak i w głównych regionach produkcji mleka na świecie.
(3) Ponadto w dniu 25 czerwca 2015 r. rząd rosyjski ogłosił przedłużenie zakazu przywozu produktów rolnych i spożywczych pochodzących z Unii o kolejny rok, do dnia 6 sierpnia 2016 r.
(4) Sektor mleczarski boryka się zatem obecnie z problemem zakłóceń na rynku z powodu silnej światowej nierównowagi między podażą a popytem.
(5) W rezultacie odnotowano dalszy spadek cen surowego mleka i przetworów mlecznych w Unii i jest prawdopodobne, że ta tendencja spadkowa będzie się utrzymywać, osiągając niemożliwe do sfinansowania poziomy w przypadku wielu rolników, którzy już doświadczają problemów z utrzymaniem płynności finansowej. Średnie unijne ceny za główne sery spadły w 2015 r. o 17 %.
(6) Środki interwencji rynkowej dostępne na mocy rozporządzenia (UE) nr 1308/2013 nie wydają się być wystarczające, aby zaradzić niedawno powstałej sytuacji, ponieważ dotyczą innych produktów, takich jak masło lub odtłuszczone mleko w proszku, lub ograniczają się do serów z oznaczeniem geograficznym.
(7) Zagrożenie wystąpieniem poważnych zakłóceń na rynku serów można zmniejszyć lub wyeliminować za pośrednictwem przechowywania. Należy zatem przyznać dopłaty do prywatnego przechowywania sera oraz ustalić z góry stawkę dopłat.
(8) Konieczne jest określenie maksymalnej ilości, która może zostać objęta systemem, oraz ustanowienie podziału całkowitej ilości w rozbiciu na państwa członkowskie na podstawie ich produkcji sera.
(9) Artykuł 17 rozporządzenia (UE) nr 1308/2013 przewiduje przyznawanie dopłat do prywatnego przechowywania wyłącznie serów objętych chronioną nazwą pochodzenia lub chronionym oznaczeniem geograficznym na mocy rozporządzenia Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) nr 1151/2012 2 . Jednakże sery objęte chronioną nazwą pochodzenia lub chronionym oznaczeniem geograficznym stanowią jedynie niewielką część całkowitej unijnej produkcji sera. Ze względu na skuteczność operacyjną i administracyjną należy ustanowić jednolity system dopłat do prywatnego przechowywania obejmujący wszystkie rodzaje serów.
(10) Należy z systemu wyłączyć sery, które nie nadają się do przechowywania.
(11) W celu ułatwienia zarządzania i kontroli przyjmuje się ogólną zasadę, zgodnie z którą dopłaty do prywatnego przechowywania przyznawane są wyłącznie podmiotom mającym siedzibę i zarejestrowanym dla celów podatku VAT w Unii.
(12) Aby zapewnić prawidłowe monitorowanie uzgodnień, w niniejszym rozporządzeniu należy szczegółowo określić informacje niezbędne do zawarcia umowy o przechowywanie oraz zobowiązania stron zawierających umowę.
(13) Aby system stał się bardziej skuteczny, umowy powinny odnosić się do pewnej minimalnej ilości oraz powinny określać zobowiązania, z jakich strona zawierająca umowę musi się wywiązać, zwłaszcza takie, które umożliwiają właściwemu organowi odpowiedzialnemu za kontrolę czynności związanych z przechowywaniem przeprowadzenie efektywnej kontroli warunków przechowywania.
(14) Przechowywanie ilości określonej umową przez okres przechowywania objęty umową stanowi jeden z wymogów przyznania dopłat do prywatnego przechowywania. W celu uwzględnienia praktyki handlowej oraz uwarunkowań praktycznych należy dopuścić pewien margines tolerancji w odniesieniu do ilości objętej dopłatą.
(15) Aby uzyskać gwarancję intencji wnioskodawcy oraz zapewnić, że środek przyniesie oczekiwany skutek na rynku, niezbędne jest zabezpieczenie. W związku z tym należy przyjąć przepisy dotyczące wnoszenia, zwalniania i przepadku zabezpieczenia.
(16) Aby zapewnić właściwe zarządzanie systemem przechowywania, należy przyjąć przepisy przewidujące zmniejszenie wypłacanej kwoty dopłat w przypadku, gdy ilość przechowywana w okresie przechowywania objętego umową jest niższa od ilości przewidzianej w umowie.
(17) Kwota pomocy powinna opierać się na kosztach przechowywania lub na innych odpowiednich czynnikach rynkowych. Należy ustalić dopłaty na pokrycie stałych kosztów przechowywania dotyczących przyjęcia do magazynu i wydania z niego określonych produktów oraz pomoc na dzień przechowywania na pokrycie kosztów przechowywania w chłodni i finansowania.
(18) Niezbędne jest określenie warunków, w jakich może być wypłacona zaliczka, korekty wysokości dopłat w przypadku, gdy wynikająca z umowy ilość nie jest w pełni przestrzegana, kontroli weryfikujących uprawnienia do otrzymywania dopłat, możliwych kar oraz informacji przekazywanych do Komisji przez państwa członkowskie.
(19) Ponieważ środek może nie być w pełni wykorzystany przez wszystkie państwa członkowskie, należy zezwolić na ponowny przydział ilości po trzech miesiącach od daty rozpoczęcia stosowania tego środka. Komisja jest uprawniona do przyjmowania, w stosownych przypadkach, aktów wykonawczych ustanawiających ponowny przydział niewykorzystanych ilości w podziale na państwa członkowskie oraz nowy okres składania wniosków.
(20) Należy również ustanowić przepisy dotyczące dokumentacji, księgowości oraz częstotliwości i szczegółowych zasad kontroli,
PRZYJMUJE NINIEJSZE ROZPORZĄDZENIE:
Sporządzono w Brukseli dnia 15 października 2015 r.
W imieniu Komisji | |
Jean-Claude JUNCKER | |
Przewodniczący |