Rozporządzenie 314/2009 przyjmujące tymczasowe nadzwyczajne środki wspierania rynku wieprzowiny i wołowiny w części Zjednoczonego Królestwa w formie programu usuwania z rynku

Dzienniki UE

Dz.U.UE.L.2009.98.26

Akt utracił moc

Wersja od: 14 lutego 2009 r.

ROZPORZĄDZENIE KOMISJI (WE) NR 314/2009

z dnia 16 kwietnia 2009 r.

przyjmujące tymczasowe nadzwyczajne środki wspierania rynku wieprzowiny i wołowiny w części Zjednoczonego Królestwa w formie programu usuwania z rynku

KOMISJA WSPÓLNOT EUROPEJSKICH,

uwzględniając Traktat ustanawiający Wspólnotę Europejską,

uwzględniając rozporządzenie Rady (WE) nr 1234/2007 z dnia 22 października 2007 r. ustanawiające wspólną organizację rynków rolnych oraz przepisy szczegółowe dotyczące niektórych produktów rolnych ("rozporządzenie o jednolitej wspólnej organizacji rynku")⁽¹⁾, w szczególności jego art. 191 w związku z art. 4,

a także mając na uwadze, co następuje:

(1) Sytuacja na rynku wieprzowiny w Irlandii i Irlandii Północnej jest szczególnie trudna, biorąc pod uwagę najnowsze wyniki badań wskazujące na podwyższony poziom dioksyn i polichlorowanych bifenyli (PCB) w wieprzowinie pochodzącej z Irlandii. Właściwe organy przyjęły różnorodne środki dla poprawy sytuacji.

(2) Do gospodarstw utrzymujących świnie i bydło w Irlandii dostarczono zanieczyszczoną paszę. Zanieczyszczona pasza stanowi bardzo dużą część racji żywieniowej świń, czego rezultatem jest podwyższony poziom dioksyn w mięsie świń pochodzących z tych gospodarstw. Biorąc pod uwagę trudności związane z ustaleniem gospodarstw, z których pochodzi zanieczyszczona wieprzowina, oraz podwyższony poziom dioksyn w niej wykryty, w ramach środków zapobiegawczych władze Irlandii podjęły decyzję o wycofaniu z rynku całej wieprzowiny i wszystkich produktów z wieprzowiny.

(3) Uwzględniając wyjątkowe okoliczności i rzeczywiste problemy, jakich doświadcza rynek wieprzowiny w Irlandii i Irlandii Północnej, Komisja przyjęła rozporządzenie (WE) nr 1278/2008 z dnia 17 grudnia 2008 r. w sprawie przyjęcia nadzwyczajnych środków wsparcia rynku wieprzowiny w formie dopłat do prywatnego przechowywania w Irlandii⁽²⁾ oraz rozporządzenie (WE) nr 1329/2008 z dnia 22 grudnia 2008 r. w sprawie przyjęcia nadzwyczajnych środków wsparcia rynku wieprzowiny w formie dopłat do prywatnego przechowywania w części Zjednoczonego Królestwa⁽³⁾.

(4) Ponadto Rada Europejska obradująca w dniach 11-12 grudnia 2008 r. zwróciła się do Komisji o wsparcie rolników i rzeźni w Irlandii poprzez współfinansowanie środków potrzebnych do usunięcia z rynku przedmiotowych zwierząt i produktów.

(5) W tym kontekście rozporządzenie Komisji (WE) nr 94/2009 z dnia 30 stycznia 2009 r. przyjmujące tymczasowe nadzwyczajne środki wspierania rynku wieprzowiny i wołowiny w Irlandii w formie programu usuwania z rynku⁽⁴⁾ ustanawia program usuwania z rynku niektórych świń i niektórego bydła pochodzących z gospodarstw, które stosowały zanieczyszczoną paszę, a także produktów z wieprzowiny, które są zablokowane w rzeźniach lub też na ich odpowiedzialność w Irlandii.

(6) Ponadto w dniu 23 grudnia 2008 r. Komisja podjęła decyzję o niezgłoszeniu zastrzeżeń wobec programu pomocy państwa przewidującego specjalne środki dotyczące produktów z wieprzowiny w następstwie zanieczyszczenia dioksynami w Irlandii⁽⁵⁾ (dalej zwanego "programem pomocy N 643/2008"). W ramach programu przewiduje się wypłatę - pod pewnymi warunkami - rekompensaty za wieprzowinę wycofaną z innych państw członkowskich.

(7) Znaczna część świń poddanych ubojowi w Irlandii Północnej pochodzi z Irlandii. W tym zakresie zanieczyszczenie paszy w Irlandii ma również znaczący wpływ na rynek wieprzowiny w Irlandii Północnej. Jednakże jedynie wieprzowina uzyskana ze świń poddanych ubojowi w Irlandii kwalifikuje się do rekompensaty w ramach programu pomocy państwa N 643/2008, co oznacza, że mięso uzyskane ze świń poddanych ubojowi w Irlandii Północnej się do niej nie kwalifikuje.

(8) Zanieczyszczenie paszy w Irlandii miało również negatywny wpływ na sektor bydła w Irlandii Północnej. Według informacji przekazanych przez władze Zjednoczonego Królestwa ustalono w szczególności, że zanieczyszczona pasza została dostarczona do niektórych gospodarstw utrzymujących bydło w Irlandii Północnej. W rezultacie niektóre bydło pozostaje na gospodarstwach w Irlandii Północnej, gdzie próbki pobrane od innych zwierząt wykazały podwyższony poziom dioksyn i polichlorowanych bifenyli (PCB). Ponadto pewna ilość wołowiny uzyskana ze zwierząt poddanych ubojowi w Irlandii Północnej nie później niż dnia 6 grudnia 2008 r. i przechowywana w Zjednoczonym Królestwie pochodziła ze stad, w których próbki pobrane od innych zwierząt w tych stadach wykazały podwyższony poziom dioksyn i polichlorowanych bifenyli (PCB).

(9) Na poziomie gospodarstw w Irlandii Północnej zanieczyszczenie pasz i zastosowanie kontroli, w wyniku których przedmiotowe bydło zostało objęte zakazem wprowadzania do łańcucha żywnościowego w celu ograniczenia potencjalnych zagrożeń dla zdrowia publicznego, sprawiło, że dalsze prowadzenie działalności gospodarczej przez te gospodarstwa jest poważnie zagrożone. Co więcej, nadal utrzymują się problemy dotyczące dobro-stanu zwierząt, ponieważ zagrożone bydło uzyskało zbyt dużą wagę. Ponadto niektórzy rolnicy, których dotyczy problem zanieczyszczenia, doświadczają znacznych trudności finansowych z utrzymaniem środków na paszę.

(10) Władze Zjednoczonego Królestwa wystąpiły zatem do Komisji z wnioskiem o wprowadzenie dalszych nadzwyczajnych środków wspierania rynku wieprzowiny i wołowiny w Irlandii Północnej.

(11) Część II rozdział II sekcja I rozporządzenia (WE) nr 1234/2007 przewiduje nadzwyczajne środki wspierania rynku. W szczególności art. 44 rozporządzenia stanowi, że Komisja może przyjąć nadzwyczajne środki wspierania rynku w przypadku wystąpienia chorób zwierząt, a art. 45 stanowi, że w odniesieniu do sektora mięsa drobiowego i sektora jaj Komisja może przyjąć nadzwyczajne środki wspierania rynku, aby uwzględnić poważne zakłócenia na rynku bezpośrednio związane z utratą zaufania konsumentów, wynikającą z zagrożeń dla zdrowia publicznego bądź dla zdrowia zwierząt. Aby rozwiązać praktyczne problemy wynikające z bieżącej sytuacji na rynku wieprzowiny i wołowiny w Irlandii Północnej, stosowne jest przyjęcie tymczasowych nadzwyczajnych środków wspierania rynku, podobnych do środków ustanowionych w sekcji I rozporządzenia (WE) nr 1234/2007 i podobnych do środków przyjętych w przypadku Irlandii na mocy rozporządzenia (WE) nr 94/2009.

(12) Nadzwyczajny środek wspierania rynku powinien przyjąć postać programu usuwania z rynku niektórego bydła pozostającego na gospodarstwach w Irlandii Północnej, gdzie próbki pobrane od innych zwierząt wykazały podwyższony poziom dioksyn i polichlorowanych bifenyli (PCB). Ponadto stosowne jest ustanowienie programu usuwania z rynku produktów z wołowiny i wieprzowiny, które są zablokowane w rzeźniach lub też na ich odpowiedzialność i pod ich kontrolą w Zjednoczonym Królestwie, i w odniesieniu do których nie jest pewne, w jakim zakresie pochodzą one od bydła lub świń z gospodarstw, które stosowały zanieczyszczoną paszę.

(13) Nadzwyczajny środek wspierania rynku powinien zatem przeciwdziałać powiększającym się zagrożeniom dla zdrowia i dobrostanu zwierząt i jednocześnie uniemożliwić wprowadzenie do łańcucha żywnościowego i pokarmowego produktów pochodzących od zwierząt, które mogą mieć podwyższony poziom skażenia. Ponadto środek ten powinien zapobiegać niekorzystnym warunkom konkurencji dla rynku wołowiny i wieprzowiny w Irlandii Północnej w porównaniu z rynkiem w Irlandii, uwzględniając warunki kwalifikowania się do programu usuwania z rynku określone w rozporządzeniu (WE) nr 94/2009 i w programie pomocy państwa N 643/2008.

(14) Nadzwyczajny środek wspierania rynku powinien być częściowo finansowany przez Wspólnotę. Wkład wspólnoty w rekompensaty powinien być wyrażony jako maksymalne średnie kwoty za zwierzę lub za tonę wołowiny lub wieprzowiny w odniesieniu do określonej liczby przedmiotowych produktów, natomiast właściwe organy powinny być zobowiązane do określenia ceny kompensacyjnej, a tym samym kwoty współfinansowania na podstawie wartości rynkowej zwierząt i produktów, w odniesieniu do których przyznaje się rekompensatę w ramach określonych limitów.

(15) Właściwe organy powinny stosować wszystkie środki kontroli i nadzoru potrzebne do właściwego stosowania nadzwyczajnego środka ustanowionego w niniejszym rozporządzeniu i odpowiednio informować Komisję.

(16) Biorąc pod uwagę, że ze względu na dobrostan zwierząt, zdrowie publiczne i podaż rynkową właściwe organy musiały rozpocząć program usuwania z rynku przedmiotowych zwierząt i produktów z dniem 14 lutego 2009 r., tj. datą wniosku Zjednoczonego Królestwa, należy ustanowić, że niniejsze rozporządzenie stosuje się od wymienionej daty.

(17) Środki przewidziane w niniejszym rozporządzeniu są zgodne z opinią Komitetu Zarządzającego ds. Wspólnej Organizacji Rynków Rolnych,

PRZYJMUJE NINIEJSZE ROZPORZĄDZENIE:

Artykuł  1

Zakres zastosowania

1. Niniejszym wprowadza się w części Zjednoczonego Królestwa nadzwyczajny środek wspierania rynku w postaci programu usuwania z rynku:

a) bydła pozostającego od dnia 6 grudnia 2008 r. w gospodarstwach w Irlandii Północnej, gdzie próbki pobrane od innych zwierząt wykazały podwyższony poziom dioksyn i polichlorowanych bifenyli (PCB);

b) świeżej, schłodzonej lub mrożonej wołowiny uzyskanej ze zwierząt poddanych ubojowi w Irlandii Północnej nie później niż dnia 6 grudnia 2008 r. i przechowywanej w Irlandii Północnej, pochodzącej ze stad, gdzie próbki pobrane od innych zwierząt w tych stadach wykazały podwyższony poziom dioksyn i polichlorowanych bifenyli (PCB);

c) świeżej, schłodzonej lub mrożonej wieprzowiny, uzyskanej ze zwierząt pochodzących z Irlandii i poddanych ubojowi w Irlandii Północnej nie później niż dnia 6 grudnia 2008 r. Wieprzowina ta jest przechowywana w Zjednoczonym Królestwie:

(i) w rzeźni; lub

(ii) poza rzeźnią, ale na jej odpowiedzialność i pod jej kontrolą, pod warunkiem wykazania tego w sposób zadowalający przed właściwymi organami.

Artykuł  2

Usuwanie zwierząt i mięsa z rynku

1. Zezwala się właściwym organom Zjednoczonego Królestwa na wypłacanie rekompensat z tytułu usuniętych z rynku zwierząt i mięsa, o których mowa w art. 1, w celu poddania zwierząt ubojowi i ostatecznego ich usunięcia wraz z ich właściwymi produktami ubocznymi oraz usunięcia mięsa zgodnie z odpowiednimi przepisami weterynaryjnymi.

Zniszczenia żywych zwierząt dokonuje się poprzez ich dostarczenie do rzeźni, skąd wszystkie tusze po ich przeliczeniu i zważeniu przewozi się do zakładu utylizacyjnego, w którym następuje ostateczne usunięcie.

Jeżeli zwierzęta nie nadają się do przewiezienia do rzeźni, można poddać je ubojowi w gospodarstwie.

Zniszczenia mięsa dokonuje się po zważeniu i przewiezieniu do zakładu utylizacyjnego, w którym następuje całkowite usunięcie.

Działania te przebiegają pod stałym nadzorem właściwych organów, które korzystają ze znormalizowanych list kontrolnych zawierających arkusze służące do ważenia i liczenia.

2. Rekompensaty wypłacane przez właściwe organy za usunięcie z rynku zwierząt, o których mowa w art. 1 lit. a), oraz za usunięcie produktów, o których mowa w lit. b) i c) wymienionego artykułu, nie przekraczają wartości rynkowej tych zwierząt i produktów w chwili poprzedzającej decyzję Irlandii o wycofaniu z rynku, w ramach środków zapobiegawczych, całej wieprzowiny oraz wszystkich produktów z wieprzowiny.

Aby zapobiec przekroczeniu poziomu rekompensaty, kwoty wypłacane przez właściwe organy uwzględniają wszelkie rekompensaty innego rodzaju, do których dostawcy zwierząt lub rzeźnie mogą być uprawnione.

3. Rekompensaty za produkty przeznaczone do usunięcia na mocy niniejszego rozporządzenia są wypłacane przez właściwe organy po otrzymaniu produktów przez zakład utylizacyjny i przeprowadzeniu kontroli zgodnie z art. 4 ust. 1 lit. c). Rekompensata wypłacana przez właściwe organy na mocy niniejszego rozporządzenia jest kwalifikowana do współfinansowania przez Wspólnotę po stwierdzeniu całkowitego zniszczenia produktów na podstawie odpowiednich dokumentów i przeprowadzonych kontroli bezpośrednich.

Artykuł 5 ust. 1 lit. a) akapit trzeci rozporządzenia Komisji (WE) nr 883/2006⁽⁶⁾ stosuje się z uwzględnieniem niezbędnych zmian.

Jedynie wydatki zadeklarowane w odniesieniu najpóźniej do lipca 2009 r. kwalifikują się do współfinansowania przez Wspólnotę.

Artykuł  3

Finansowanie

1. Za każde całkowicie usunięte zwierzę i mięso Wspólnota pokrywa 50 % kosztów poniesionych na mocy art. 2 ust. 1. Współfinansowanie wynosi nie więcej niż maksymalna średnia kwota:

a) 468,62 EUR za sztukę w odniesieniu do nie więcej niż 5.196 sztuk bydła;

b) 3.150,00 EUR za tonę wołowiny w odniesieniu do nie więcej niż 40 ton wołowiny;

c) 1.133,50 EUR za tonę wieprzowiny w odniesieniu do nie więcej niż 1.034 ton wieprzowiny.

2. Właściwe organy określają kwotę współfinansowania za zwierzę i produkty mięsne, w odniesieniu do których przyznano rekompensatę, na podstawie wartości rynkowej, o której mowa w art. 2 ust. 2, oraz biorąc pod uwagę maksymalne średnie kwoty ustalone w ust. 1 niniejszego artykułu.

3. Nie później niż do dnia 31 sierpnia 2009 r. Zjednoczone Królestwo poinformuje Komisję o całkowitych wydatkach z tytułu rekompensat, wskazując liczbę i kategorie bydła oraz ilość i rodzaj wołowiny i wieprzowiny, jakie zostały usunięte z rynku na mocy niniejszego rozporządzenia.

4. Jeżeli zostanie ustalone, że beneficjent kwoty wypłaconej zgodnie z art. 2 ust. 3 otrzymał również odszkodowanie na mocy polisy ubezpieczeniowej lub wypłacone przez stronę trzecią, Zjednoczone Królestwo odzyskuje tę kwotę i przeznacza 50 % jej wysokości na Europejski Fundusz Rolniczy Gwarancji jako odliczenie odpowiedniego wydatku. Jeżeli kwota wypłacona zgodnie z art. 2 ust. 3 była wyższa niż otrzymane odszkodowanie, Zjednoczone Królestwo odzyskuje kwotę równą temu odszkodowaniu.

Artykuł  4

Kontrole i przekazywanie informacji

1. Zjednoczone Królestwo przyjmuje wszystkie środki koniecznie do zapewnienia właściwego stosowania niniejszego rozporządzenia, w szczególności poprzez:

a) zapewnienie, że żadnego z produktów, za który otrzymano rekompensatę na mocy art. 2, nie wprowadzono do łańcucha żywnościowego lub pokarmowego, poprzez przeprowadzanie właściwych kontroli na miejscu, stosowanie odpowiednich środków denaturujących oraz plomb na przesyłkach;

b) przeprowadzenie co najmniej raz w miesiącu kontroli administracyjnych i kontroli księgowości w każdym zakładzie utylizacyjnym uczestniczącym w programie, aby zagwarantować, że wszystkie tusze oraz cała wołowina i wieprzowina dostarczone od początku obowiązywania programu bądź od czasu przeprowadzenia ostatniej takiej kontroli zostały usunięte;

c) w odniesieniu do świeżej, schłodzonej lub mrożonej wołowiny i wieprzowiny przechowywanej w miejscach innych niż rzeźnie, o których mowa w art. 1 lit. c) ppkt (ii), przeprowadzenie kontroli inwentarza na miejscu w celu ustalenia ilości wołowiny i wieprzowiny pochodzącej od zwierząt poddanych ubojowi nie później niż dnia 6 grudnia 2008 r., gwarantując, że ta wołowina i wieprzowina są zabezpieczone, łatwe do zidentyfikowania i przechowywane oddzielnie od pozostałych zapasów, a działania związane z ich usuwaniem podlegają niezbędnym kontrolom identyfikacji i wagi;

d) zapewnienie kontroli na miejscu oraz sporządzanie szczegółowych sprawozdań z tych kontroli, zawierających w szczególności:

(i) zakres wiekowy, klasyfikację oraz całkowitą ilość zwierząt przewiezionych z gospodarstwa, datę i godzinę ich przewozu i dotarcia do rzeźni;

(ii) liczbę tusz przewiezionych w formie zaplombowanej z rzeźni i przywiezionych do zakładu utylizacyjnego, numer zezwolenia na przemieszczanie zwierząt i numer plomby;

(iii) w przypadku dokonywania uboju w gospodarstwie, o którym mowa w art. 2 ust. 1 akapit trzeci, liczbę zwierząt poddanych ubojowi w gospodarstwie, liczbę tusz przewiezionych w formie zaplombowanej z gospodarstwa oraz ilość przywiezioną do zakładu utylizacyjnego, numer zezwolenia na przemieszczanie zwierząt oraz numer plomby;

(iv) dla każdego produktu z wołowiny i wieprzowiny - datę uboju zwierzęcia, z którego produkt otrzymano, oraz protokół ważenia wymienionego produktu; a w odniesieniu do świeżej, schłodzonej lub mrożonej wołowiny i wieprzowiny przechowywanej w miejscach innych niż rzeźnie - miejsce oraz kroki podjęte w celu zapewnienia zabezpieczenia przedmiotowego produktu w trakcie przechowywania i usuwania;

(v) ilości i klasyfikację produktów z wołowiny i wieprzowiny przewiezionych w formie zaplombowanej z punktu skupu i przywiezionych do zakładu utylizacyjnego, numer zezwolenia na przemieszczanie zwierząt i numer plomby;

(vi) aspekty, rejestry i dokumenty sprawdzone w wyniku kontroli wymaganych na mocy lit. b) powyżej i co najmniej dzienne zestawienie ilości tusz, wołowiny i wieprzowiny przywiezionych do zakładu utylizacyjnego, odpowiednie daty usunięcia i usunięte ilości.

2. Zjednoczone Królestwo przesyła Komisji:

a) możliwie najszybciej po wejściu w życie niniejszego rozporządzenia - opis wprowadzonych przez nie ustaleń dotyczących kontroli i sprawozdawczości w odniesieniu do od wszystkich związanych z tym działań;

b) nie później niż dnia 30 kwietnia 2009 r. szczegółowe sprawozdanie na temat kontroli podjętych na mocy ust. 1.

Artykuł  5

Środek interwencyjny

Środki podjęte na mocy niniejszego rozporządzenia uznaje się za interwencję mającą na celu stabilizację rynków rolnych w rozumieniu art. 3 ust. 1 lit. b) rozporządzenia Rady (WE) nr 1290/2005⁽⁷⁾.

Artykuł  6

Wejście w życie i stosowanie

Niniejsze rozporządzenie wchodzi w życie następnego dnia po jego opublikowaniu w Dzienniku Urzędowym Unii Europejskiej.

Niniejsze rozporządzenie stosuje się od dnia 14 lutego 2009 r.

Niniejsze rozporządzenie wiąże w całości i jest bezpośrednio stosowane we wszystkich państwach członkowskich.

Sporządzono w Brukseli, dnia 16 kwietnia 2009 r.

	W imieniu Komisji
	Mariann FISCHER BOEL
	Członek Komisji

______

⁽¹⁾ Dz.U. L 299 z 16.11.2007, s. 1.

⁽²⁾ Dz.U. L 339 z 18.12.2008, s. 78.

⁽³⁾ Dz.U. L 345 z 23.12.2008, s. 56.

⁽⁴⁾ Dz.U. L 29 z 31.1.2009, s. 41.

⁽⁵⁾ Dz.U. C 36 z 13.2.2009, s. 2.

⁽⁶⁾ Dz.U. L 171 z 23.6.2006, s. 1.

⁽⁷⁾ Dz.U. L 209 z 11.8.2005, s. 1.