Rozporządzenie delegowane 2015/1853 ustanawiające tymczasową nadzwyczajną pomoc dla rolników w sektorach hodowlanych

Dzienniki UE

Dz.U.UE.L.2015.271.25

Akt obowiązujący
Wersja od: 16 października 2015 r.

ROZPORZĄDZENIE DELEGOWANE KOMISJI (UE) 2015/1853
z dnia 15 października 2015 r.
ustanawiające tymczasową nadzwyczajną pomoc dla rolników w sektorach hodowlanych

KOMISJA EUROPEJSKA,

uwzględniając Traktat o funkcjonowaniu Unii Europejskiej,

uwzględniając rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) nr 1308/2013 z dnia 17 grudnia 2013 r. ustanawiające wspólną organizację rynków produktów rolnych oraz uchylające rozporządzenia Rady (EWG) nr 922/72, (EWG) nr 234/79, (WE) nr 1037/2001 i (WE) nr 1234/2007 1 , w szczególności jego art. 219 ust. 1 w związku z art. 228,

a także mając na uwadze, co następuje:

(1) Ogólnie globalny popyt na mleko i przetwory mleczne zmniejszył się w 2014 r. i w pierwszych miesiącach 2015 r., głównie z powodu spowolnienia wywozu do Chin, które są największym na świecie importerem przetworów mlecznych.

(2) Sytuacja na unijnym rynku wieprzowiny pogorszyła się w latach 2014-2015. Wewnątrz Unii produkcja wzrosła, a dobrze do tej pory funkcjonujący wywóz poważnie się zmniejszył na skutek utraty Rosji jako rynku eksportowego. Z uwagi na specyfikę rynku wieprzowiny, w którego system wpisane jest nieuniknione opóźnienie w dostosowaniu sektora hodowlanego do ograniczonego popytu na tusze wieprzowe, doszło na tym rynku do poważnych nadwyżek podaży a presja cenowa utrzymuje się stale, zamiast jak zazwyczaj, występować cyklicznie.

(3) W dniu 25 czerwca 2015 r. rząd rosyjski ogłosił przedłużenie zakazu przywozu produktów rolnych i spożywczych pochodzących z Unii o kolejny rok, do dnia 6 sierpnia 2016 r.

(4) Sektory mleka i przetworów mlecznych oraz wieprzowiny borykają się zatem obecnie z problemem zakłóceń na rynku z powodu silnej światowej nierównowagi między podażą a popytem.

(5) W rezultacie odnotowano dalszy spadek cen surowego mleka oraz wieprzowiny i jest prawdopodobne, że ta tendencja spadkowa będzie się utrzymywać, osiągając niemożliwe do sfinansowania poziomy w przypadku wielu rolników, którzy już doświadczają problemów z utrzymaniem płynności finansowej. Średnia cena surowego mleka w Unii w lipcu 2015 r. spadła o 12 % w stosunku do średniej ceny w lipcu w latach 2010-2014 oraz o 20 % w porównaniu z lipcem 2014 r. W lipcu 2015 r. cena tusz wieprzowych spadła o 13 %, a cena prosiąt o 23 % w stosunku do średniej ceny w lipcu 2014 r. Co więcej, ceny spadły poniżej średniej z ostatnich pięciu lat i kształtują się na wyjątkowo niskim poziomie.

(6) Ponadto w wielu państwach członkowskich na uprawy wiosenne i letnie negatywny wpływ wywarły wysokie temperatury utrzymujące się w lipcu i sierpniu, przy bardzo niskim poziomie opadów. Sektory wołowiny i cielęciny, mleka i przetworów mlecznych, wieprzowiny, mięsa baraniego i koziego odczuły poważne negatywne skutki wzrostu kosztów produkcji na skutek niedoboru upraw paszowych i pastwisk.

(7) Instrumenty interwencji rynkowej w postaci interwencji publicznej oraz prywatnego przechowywania masła i odtłuszczonego mleka w proszku były dostępne przez cały czas od września 2014 r. Dzięki tym instrumentom udało się złagodzić szkodliwe skutki spadku cen, jednak nie zapobiegły one utrzymującemu się spadkowi cen przetworów mlecznych i cen surowego mleka. Dopłaty do prywatnego przechowywania wieprzowiny ustabilizowały ceny trzody chlewnej w marcu i kwietniu 2015 r., ale nie mogły przyczynić się do pobudzenia znaczących tendencji wzrostowych. Z uwagi na cykl produkcji wieprzowiny utworzenie systemu dopłat do prywatnego przechowywania wieprzowiny w tym szczególnym okresie nie stanowiłoby odpowiedniej reakcji na zakłócenia występujące obecnie na rynku. Również narzędzia rynkowe przewidziane w rozporządzeniu (UE) nr 1308/2013 dla innych sektorów hodowlanych nie zostały zaprojektowane z myślą o regionalnych problemach ekonomicznych. Wszelkie dodatkowe środki interwencji rynkowej pod postacią dopłat do prywatnego przechowywania, pomimo że mogłyby uzupełniać ukierunkowaną pomoc finansową, nie stanowiłyby jednak odpowiedzi na pilną potrzebę płynności finansowej, jaką odczuwają sektory hodowlane, ponieważ miałyby średnioterminowy wpływ na sytuację rolników.

(8) W tej sytuacji środki dostępne na mocy rozporządzenia (UE) nr 1308/2013 wydają się niewystarczające do zaradzenia zakłóceniom na rynku.

(9) W celu przygotowania się do ewentualnego dalszego obniżenia cen i pogłębienia zakłóceń na rynku, należy przewidzieć ukierunkowaną pomoc finansową dla unijnych sektorów hodowlanych, których dotknęły zakłócenia na rynku.

(10) Z tego względu, aby sprawnie i skutecznie wyeliminować istniejące zakłócenia na rynku oraz aby zapobiec dalszemu utrzymywaniu się i pogarszaniu skutków tych zakłóceń i ich wpływu na rynek należy przyznać państwom członkowskim pomoc w formie jednorazowej puli środków finansowych w celu wsparcia rolników w sektorach hodowlanych, którzy odczuwają skutki katastrofalnego spadku cen, będącego bezpośrednią konsekwencją wprowadzonego przez Rosję i przez nią przedłużonego zakazu przywozu, oraz skutki suszy dla upraw paszowych.

(11) Wsparcie finansowe dla każdego zainteresowanego państwa członkowskiego należy obliczać na podstawie krajowych kwot mlecznych z lat 2014/2015 oraz krajowego pogłowia trzody chlewnej oraz powinno być ono proporcjonalne do odnotowanego spadku cen skupu mleka od producentów i tusz wieprzowych, do stopnia zależności od rynku rosyjskiego oraz do wpływu suszy na produkcję upraw paszowych i do ceny tych upraw. Aby zagwarantować, że wsparcie jest ukierunkowane na tych rolników, którzy najbardziej odczuwają skutki zakłóceń na rynku, i biorąc pod uwagę ograniczone środki budżetowe, zainteresowane państwa członkowskie powinny móc swobodnie rozdzielać kwoty krajowe korzystając z najskuteczniejszych kanałów, na podstawie obiektywnych i niedyskryminacyjnych kryteriów, takich jak spadek cen w danych sektorach, zapewniając jednocześnie, by ostatecznymi beneficjentami ukierunkowanej pomocy byli rolnicy w sektorach hodowlanych, i unikając wszelkich zakłóceń rynku i konkurencji.

(12) Ponieważ wsparcie finansowe przyznane każdemu z państw członkowskich pokryje jedynie część faktycznych strat poniesionych przez rolników w sektorach hodowlanych, państwa członkowskie powinny mieć możliwość przyznania dodatkowego wsparcia tym rolnikom, przy spełnieniu tych samych warunków dotyczących obiektywności, niedyskryminacji i niezakłócania konkurencji.

(13) Aby umożliwić im elastyczne przydzielanie ukierunkowanej pomocy finansowej, koniecznej do zniwelowania skutków zakłócenia, państwa członkowskie powinny mieć możliwość kumulowania tej pomocy z innymi rodzajami wsparcia finansowanymi w ramach Europejskiego Funduszu Rolniczego Gwarancji i Europejskiego Funduszu Rolnego na rzecz Rozwoju Obszarów Wiejskich.

(14) Ponieważ wsparcie finansowe dla każdego zainteresowanego państwa członkowskiego ustala się w euro, konieczne jest ustalenie daty przeliczenia kwoty przydzielonej Bułgarii, Republice Czeskiej, Danii, Chorwacji, Węgrom, Polsce, Rumunii, Szwecji i Zjednoczonemu Królestwu na ich walutę krajową, aby zapewnić jednolite i jednoczesne stosowanie przepisów. Należy zatem ustalić termin operacyjny dla kursu walutowego zgodnie z art. 106 rozporządzenia Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) nr 1306/2013. 2 W świetle zasady, o której mowa w art. 106 ust. 2 lit. b) rozporządzenia (UE) nr 1306/2013, i zgodnie z kryteriami określonymi w art. 106 ust. 5 lit. c) tego rozporządzenia, terminem operacyjnym powinna być data wejścia w życie niniejszego rozporządzenia.

(15) Pomoc przewidzianą w niniejszym rozporządzeniu należy przyznać jako środek mający na celu wspieranie rynków rolnych w rozumieniu art. 4 ust. 1 lit. a) rozporządzenia (UE) nr 1306/2013.

(16) Z przyczyn związanych z budżetem Unia pokryje wydatki poniesione przez zainteresowane państwa członkowskie w związku ze wsparciem finansowym dla rolników w sektorach hodowlanych jedynie w przypadku wydatków poniesionych przed upływem określonego terminu.

(17) Aby zapewnić przejrzystość oraz monitorowanie i właściwe zarządzanie dostępnymi kwotami, zainteresowane państwa członkowskie powinny poinformować Komisję o obiektywnych kryteriach stosowanych w celu ustalenia metod, według których przyznaje się wsparcie, oraz o środkach wprowadzonych w celu zapobieżenia zakłóceniom konkurencji.

(18) Aby zapewnić jak najszybsze udzielenie pomocy rolnikom w sektorach hodowlanych, zainteresowane państwa członkowskie powinny mieć możliwość bezzwłocznego wdrożenia niniejszego rozporządzenia. Z tego względu niniejsze rozporządzenie wchodzi w życie następnego dnia po jego opublikowaniu,

PRZYJMUJE NINIEJSZE ROZPORZĄDZENIE:

Artykuł  1
1.
Państwom członkowskim udostępnia się pomoc Unii w całkowitej kwocie 420 000 000 EUR w celu zapewnienia ukierunkowanego wsparcia dla rolników w sektorach wołowiny i cielęciny, mleka i przetworów mlecznych, wieprzowiny, mięsa baraniego i koziego ("sektory hodowlane").

Państwa członkowskie wykorzystują udostępnione kwoty określone w załączniku w celu podjęcia środków na podstawie obiektywnych i niedyskryminacyjnych kryteriów, pod warunkiem że płatności te nie prowadzą do zakłócenia konkurencji.

Środki podjęte przez państwa członkowskie mają na celu złagodzenie skutków gospodarczych zakłóceń na rynku dla rolników w sektorach hodowlanych.

Państwa członkowskie zapewniają, by w przypadku gdy rolnicy w sektorach hodowlanych nie są bezpośrednimi beneficjentami płatności, byli oni w pełni odbiorcami gospodarczych korzyści płynących ze wsparcia.

Wydatki państw członkowskich w odniesieniu do płatności w ramach niniejszego rozporządzenia kwalifikują się do pomocy finansowej Unii jedynie w przypadku, gdy zostały one dokonane przez te państwa najpóźniej do dnia 30 czerwca 2016 r.

2.
W przypadku Bułgarii, Republiki Czeskiej, Danii, Chorwacji, Węgier, Polski, Rumunii, Szwecji i Zjednoczonego Królestwa terminem operacyjnym dla kursu walutowego w odniesieniu do kwot określonych w załączniku jest data wejścia w życie niniejszego rozporządzenia.
3.
Wsparcie przewidziane w niniejszym rozporządzeniu może być kumulowane ze wsparciem finansowanym w ramach Europejskiego Funduszu Rolniczego Gwarancji i Europejskiego Funduszu Rolnego na rzecz Rozwoju Obszarów Wiejskich.
Artykuł  2

Państwa członkowskie mogą przyznawać dodatkowe wsparcie na rzecz środków podjętych na podstawie art. 1 do maksymalnej wartości równej 100 % kwoty określonej w załączniku i przy spełnieniu tych samych warunków dotyczących obiektywności określonych w art. 1.

Państwa członkowskie wypłacają dodatkowe wsparcie najpóźniej do dnia 30 czerwca 2016 r.

Artykuł  3

Państwa członkowskie przekazują Komisji:

a)
niezwłocznie i nie później niż do dnia 31 grudnia 2015 r. - informacje o obiektywnych kryteriach stosowanych w celu ustalenia metod, według których przyznaje się ukierunkowane wsparcie, oraz o środkach podjętych w celu zapobieżenia zakłóceniom konkurencji;
b)
nie później niż do dnia 30 września 2016 r. - informacje o całkowitych wypłaconych kwotach oraz o liczbie i rodzaju beneficjentów.
Artykuł  4

Niniejsze rozporządzenie wchodzi w życie następnego dnia po jego opublikowaniu w Dzienniku Urzędowym Unii Europejskiej.

Niniejsze rozporządzenie wiąże w całości i jest bezpośrednio stosowane we wszystkich państwach członkowskich.

Sporządzono w Brukseli dnia 15 października 2015 r.

W imieniu Komisji
Jean-Claude JUNCKER
Przewodniczący

ZAŁĄCZNIK

Państwo członkowskieEUR
Belgia13 049 568
Bułgaria6 004 009
Republika Czeska11 155 561
Dania11 103 077
Niemcy69 233 789
Estonia7 561 692
Irlandia13 734 230
Grecja2 258 253
Hiszpania25 526 629
Francja62 899 543
Chorwacja1 812 383
Włochy25 017 897
Cypr354 997
Łotwa8 452 333
Litwa12 631 869
Luksemburg669 120
Węgry9 505 286
Malta119 570
Niderlandy29 937 209
Austria7 004 590
Polska28 946 973
Portugalia4 764 178
Rumunia11 145 958
Słowenia1 368 433
Słowacja2 464 247
Finlandia8 985 522
Szwecja8 220 625
Wielka Brytania36 072 462
1 Dz.U. L 347 z 20.12.2013, s. 671.
2 Rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) nr 1306/2013 z dnia 17 grudnia 2013 r. w sprawie finansowania wspólnej polityki rolnej, zarządzania nią i monitorowania jej oraz uchylające rozporządzenia Rady (EWG) nr 352/78, (WE) nr 165/94, (WE) nr 2799/98, (WE) nr 814/2000, (WE) nr 1290/2005 i (WE) nr 485/2008 (Dz.U. L 347 z 20.12.2013, s. 549).

© Unia Europejska, http://eur-lex.europa.eu/
Za autentyczne uważa się wyłącznie dokumenty Unii Europejskiej opublikowane w Dzienniku Urzędowym Unii Europejskiej.