Rozporządzenie 103/2004 ustanawiające szczegółowe zasady wykonania rozporządzenia Rady (WE) nr 2200/96 w odniesieniu do ustaleń interwencyjnych i wycofywania z rynku niektórych produktów w sektorze owoców i warzyw

Dzienniki UE

Dz.U.UE.L.2004.16.3

Akt utracił moc

Wersja od: 23 stycznia 2004 r.

ROZPORZĄDZENIE KOMISJI (WE)

nr 103/2004 z dnia 21 stycznia 2004 r.

ustanawiające szczegółowe zasady wykonania rozporządzenia Rady (WE) nr 2200/96 w odniesieniu do ustaleń interwencyjnych i wycofywania z rynku niektórych produktów w sektorze owoców i warzyw

KOMISJA WSPÓLNOT EUROPEJSKICH,

uwzględniając Traktat ustanawiający Wspólnotę Europejską,

uwzględniając rozporządzenie Rady (WE) nr 2200/96 z dnia 28 października 1996 r. w sprawie wspólnej organizacji rynku owoców i warzyw⁽¹⁾, w szczególności jego art. 30 ust. 6 i 7 oraz art. 48,

a także mając na uwadze, co następuje:

(1) Doświadczenie zdobyte podczas wprowadzenia w życie rozporządzenia Komisji (WE) nr 659/97 z dnia 16 kwietnia 1997 r., ustanawiającego szczegółowe zasady stosowania rozporządzenia Rady (WE) nr 2200/96 w zakresie ustaleń interwencyjnych w sektorze owoców i warzyw⁽²⁾ wykazały, że niektóre z tych ustaleń muszą zostać zmienione. W celu zapewnienia, że zasady wprowadzające w życie rozporządzenie (WE) nr 2200/96 są wyraźnie sprecyzowane, rozporządzenie (WE) nr 659/97 powinno zostać zastąpione. Z uwagi na racjonalizację zasad dotyczących wycofań, rozporządzenie Komisji (WE) nr 1492/97 z dnia 29 lipca 1997 r., ustanawiające szczegółowe zasady stosowania rozporządzenia Rady (WE) nr 2200/96 w zakresie ustalenia warunków destylacji niektórych owoców wycofanych z rynku⁽³⁾ powinno również zostać włączone do nowego rozporządzenia. Stąd też rozporządzenia (WE) nr 659/97 i (WE) nr 1492/97 powinny zatem zostać uchylone.

(2) Tytuł IV rozporządzenia (WE) nr 2200/96 ustanawia ustalenia interwencyjne dla produktów określonych w jego art. 1 ust. 2, oraz zakłada przyznanie rekompensat wspólnotowych za produkty wymienione w załączniku II do tego rozporządzenia. art. 15 ust. 3 tego samego rozporządzenia stanowi, że fundusze operacyjne mogą zostać wykorzystane do finansowania wycofania z rynku, szczególnie dotyczącego produktów niewymienionych w załączniku II lub do zapłaty dodatku do rekompensaty wspólnotowej uwzględnionej w Tytule IV. W celu wprowadzenia w życie tych przepisów powinny zostać ustalone szczegółowe zasady.

(3) Z uwagi na fakt, iż pojęcia "produkty niewystawione na sprzedaż", "wycofanie z rynku" czy "produkty wycofane z rynku" mają takie samo znaczenie, należy je objąć jedną definicją. Również pojęcia "ilość wprowadzona do obrotu" oraz "produkty wprowadzone do obrotu" muszą zostać objęte jedną definicją, która powinna być zgodna z pojęciem "wartość wprowadzonych do obrotu produktów", w znaczeniu uwzględnionym w rozporządzeniu Komisji (WE) nr 1433/2003 z dnia 11 sierpnia 2003 r., ustanawiającym szczegółowe zasady stosowania rozporządzenia Rady (WE) nr 2200/96 w odniesieniu do funduszy operacyjnych, programów operacyjnych i pomocy finansowej⁽⁴⁾ i powinna obejmować ilości wycofane z rynku, a przeznaczone do swobodnej dystrybucji.

(4) Należy podkreślić, że przepisy w sprawie wymogów dotyczących opakowań mają zastosowanie do produktów wycofanych z rynku tylko w przypadku produktów miniaturowych, które w przeciwnym razie mogłyby być pomyłkowo uznane za produkty nie spełniające wymogów dotyczących minimalnej wielkości.

(5) Dla odnośnych produktów należy określić lata gospodarcze oraz szczegółowe zasady dotyczące średnich w przeciągu trzyletniego okresu, o którym mowa w art. 23 ust. 5 rozporządzenia (WE) nr 2200/96.

(6) W celu umożliwienia organom kontrolnym zaplanowania czynności kontrolnych, organizacje producentów muszą powiadomić te organy odpowiednio wcześniej o planowanym wycofaniu produktów. Organy kontrolne zezwolą wówczas na każdą operację wycofania na podstawie ustaleń z przeprowadzonych przez nie kontroli. Należy uwzględnić odpowiednie przepisy dotyczące obecności organów kontrolnych podczas poddania skażeniu tych wycofanych produktów, które nie są przeznaczone do spożycia przez ludzi po okresie bezpłatnej dystrybucji.

(7) Artykuł 23 ust. 3 rozporządzenia (WE) nr 2200/96 określa wspólnotową rekompensatę z tytułu wycofania z rynku dla produktów wymienionych w załączniku II. Ustalenia dotyczące wypłaty tej rekompensaty powinny być zgodne z limitami ustanowionymi w art. 23 rozporządzenia (WE) nr 2200/96, jak również powinny uwzględniać wypłaty we właściwych terminach.

(8) Z uwagi na fakt, że rekompensaty przewidziane w art. 15 ust. 3 rozporządzenia (WE) nr 2200/96 są finansowane z funduszy operacyjnych, wypłaty powinny być dokonywane zgodnie z rozporządzeniem (WE) nr 1433/2003. Jednakże w celu zapewnienia przejrzystości należy ustalić maksymalne dopłaty do wspólnotowych rekompensat z tytułu wycofania z rynku, o których mowa w drugim akapicie art. 15 ust. 3 rozporządzenia (WE) nr 2200/96.

(9) Na mocy tiret pierwszego, drugiego i trzeciego art. 30 ust. 1, lit a) oraz art. 30 ust. 1, lit b) rozporządzenia (WE) nr 2200/96, wycofane z rynku owoce i warzywa można rozprowadzać na zasadach swobodnej dystrybucji w ramach pomocy humanitarnej dla pewnych kategorii osób potrzebujących, za pośrednictwem organizacji charytatywnych oraz niektórych zakładów i instytucji, zarówno w obrębie Wspólnoty jak i poza jej granicami. Zaangażowane w takie czynności organizacje charytatywne powinny być uprzednio autoryzowane. Procedury wdrażania pomocy obejmującej produkty spożywcze muszą być zgodne z ogólnymi zasadami przestrzeganymi przez Wspólnotę w odniesieniu do pomocy żywnościowej w naturze.

(10) Aby ułatwić swobodną dystrybucję wycofanych produktów, przetwarzanie produktów wycofanych w celu swobodnej dystrybucji powinno być autoryzowane na koszt danej organizacji charytatywnej lub też za pośrednictwem innej procedury zapewniającej równe traktowanie zainteresowanych zakładów przetwórczych.

(11) W przypadku wycofania z rynku owoców i warzyw z zamiarem bezpłatnej dystrybucji, koszty transportu, sortowania i pakowania ponosi Wspólnota, zgodnie z art. 30 ust. 6 rozporządzenia (WE) nr 2200/96. Należy ustalić, że koszty transportu muszą zostać uiszczone. Należy ustalić standardowe stawki opłat za transport, sortowanie i pakowanie.

(12) art. 30 ust. 1 rozporządzenia (WE) nr 2200/96 przewiduje, że wycofane z rynku produkty można wykorzystać do innych celów niż swobodna dystrybucja. Należy umożliwić Państwom Członkowskim najodpowiedniejsze wykorzystanie tych produktów, pod warunkiem że nie powoduje to zniekszatłcenia konkurencji pomiędzy zainteresowanymi producentami. W przypadku niektórych produktów wycofanych z rynku jedną z takich możliwości może być ich przetworzenie na alkohol. Dla zapewnienia, że destylacja takich produktów nie spowoduje dezorganizacji rynku alkoholi, destylowany alkohol powinien zostać skażony i przeznaczony do celów przemysłowych, pozaspożywczych.

(13) Artykuł 25 rozporządzenia (WE) nr 2200/96 wymaga od Państw Członkowskich ustanowienia krajowych ram umożliwiających ustanowienie ogólnych warunków dotyczących metod wycofywania produktów z rynku, uwzględniających zasady poszanowania środowiska. Aby zapewnić, że wycofywanie produktów z rynku dokonywane jest z uwzględnieniem wymogów ochrony środowiska, należy określić treść takich warunków, w szczególności w przypadku gdy wycofywane produkty są niszczone lub dostarczane zwierzętom poprzez rozprowadzenie na gruncie.

(14) Istnieje potrzeba ustanowienia procedur dotyczących kontroli fizycznych i kontroli dokumentacji operacji wycofywania, zarówno podczas samego procesu wycofywania jak i z końcem roku gospodarczego. W przypadku naruszeń należy ustanowić szczegółowe zasady odnoszące się do odzyskania nieprawidłowo wypłaconych kwot oraz kar zapobiegawczych, proporcjonalnie do wagi zaistniałych nieprawidłowości. Czynności monitorujące powinny objąć zainteresowane organizacje producentów oraz organizacje charytatywne.

(15) Ze względu na fakt, że opracowanie ustaleń mających na celu wprowadzenie w życie niniejszego rozporządzenia będzie oznaczało czasowe zwiększenie obciążenia administracyjnego Państw Członkowskich, niniejsze rozporządzenie powinno być stosowane, w zależności od produktu, od pierwszego roku gospodarczego następującego po dniu wejścia w życie tego rozporządzenia. Ponadto, przepisy odnoszące się do przenoszenia cen producentów przewidzianego w rozporządzeniu (WE) nr 659/97 muszą być stosowane do dnia 1 lipca 2004 r., do czasu przyjęcia nowych postanowień w osobnym akcie.

(16) Środki przewidziane w niniejszym rozporządzeniu są zgodne z opinią Komitetu Zarządzającego ds. świeżych owoców i warzyw,

PRZYJMUJE NINIEJSZE ROZPORZĄDZENIE:

ROZDZIAŁ  I

ZASADY OGÓLNE

Artykuł  1

Zakres

Niniejsze rozporządzenie ustanawia szczegółowe zasady wykonywania:

a) interwencji, określonej w Tytule IV rozporządzenia (WE) nr 2200/96 w odniesieniu do produktów wyszczególnionych w załączniku II do tego rozporządzenia;

b) wycofania z rynku, zgodnie z definicją zawartą w art. 15 ust. 3 rozporządzenia (WE) nr 2200/96 w odniesieniu do produktów określonych w art. 1 ust. 2 tego rozporządzenia, lecz niewyszczególnionych w załączniku II do tego rozporządzenia.

Artykuł  2

Definicje

1. Do celów niniejszego rozporządzenia, "produkty wycofane z rynku" "wycofanie z rynku" czy "produkty niewystawione na sprzedaż", oznaczają produkty, które:

a) nie są sprzedawane za pośrednictwem organizacji producentów określonych art. 11 rozporządzenia (WE) nr 2200/96, zgodnie z ustaleniami interwencyjnymi, określonymi w Tytule IV tego rozporządzenia;

b) są wycofywane z rynku, jak przewidziano w art. 15 ust. 2, lit. a) tego rozporządzenia.

2. W przypadku każdego z produktów "ilość wprowadzona do obrotu" przez daną organizację producentów określoną w art. 23 ust. 3 rozporządzenia (WE) nr 2200/96, jest sumą:

a) ilości produktów wytworzonych przez członków tej organizacji faktycznie sprzedanych lub przetworzonych przez organizację producentów;

b) ilości produktów wytworzonych przez członków innych organizacji producentów, a sprzedanych przez zainteresowaną organizację producentów, zgodnie z tiret drugim i trzecim art. 11 ust. 1, lit. c) 3) tego rozporządzenia;

c) ilości produktów wycofanych z rynku i przeznaczonych do bezpłatnej dystrybucji, o której mowa w art. 30 ust. 1, lit. a) i b) rozporządzenia (WE) nr 2200/96.

Ilość wprowadzona do obrotu, określona w pierwszym akapicie nie obejmuje produktów wytworzonych przez członków organizacji producentów sprzedawanych zgodnie z tiret pierwszym, drugim i trzecim art. 11 ust. 1, lit. c) 3) rozporządzenia (WE) nr 2200/96.

Produkty wprowadzone do obrotu, określone w art. 24 rozporządzenia (WE) nr 2200/96 oznaczają ilość wprowadzoną do obrotu, zgodnie z definicją podaną w pierwszym akapicie powyżej.

ROZDZIAŁ  II

WYCOFANIE Z RYNKU

Artykuł  3

Normy handlowe

1. W przypadku przyjęcia norm handlowych, zgodnie z art. 2 rozporządzenia (WE) nr 2200/96, produkty wycofane z rynku muszą spełniać te normy, z wyjątkiem przepisów dotyczących prezentacji i oznakowania produktów. Produkty mogą być wycofywane luzem, w skrzyniach o dużej pojemności, zawierających produkty różnej wielkości, pod warunkiem spełnienia minimalnych wymogów dla klasy II, w szczególności wymogów dotyczących jakości i wielkości.

Jednakże określone w odpowiednich normach produkty miniaturowe muszą spełniać wymogi mających zastosowanie norm handlowych, włącznie z przepisami dotyczącymi prezentacji i oznakowania produktów.

2. Jeżeli na podstawie art. 2 rozporządzenia (WE) nr 2200/96 nie przyjęto żadnych norm handlowych muszą zostać spełnione minimalne wymagania ustanowione w załączniku I do niniejszego rozporządzenia. Państwa Członkowskie mogą ustanawiać dodatkowe zasady jako uzupełnienie wymagań minimalnych.

Artykuł  4

Lata gospodarcze

W przypadku produktów zakwalifikowanych do objęcia wspólnotową rekompensatą z tytułu wycofania z rynku, o której mowa w art. 23 ust. 3 rozporządzenia (WE) nr 2200/96 oraz produktów kwalifikujących się do wycofania określonych w art. 15 ust. 3 tego rozporządzenia rok gospodarczy liczy się od dnia 1 stycznia do dnia 31 grudnia dla wszystkich produktów, z wyjątkiem:

a) jabłek i gruszek, w przypadku których rok gospodarczy liczony jest od dnia 1 sierpnia do dnia 31 lipca roku następnego;

b) owoców cytrusowych, w przypadku których rok gospodarczy liczony jest od dnia 1 października do dnia 30 września roku następnego.

Artykuł  5

Średnia trzyletnia

Obliczana z trzech lat średnia, o której mowa w art. 23 ust. 5 rozporządzenia (WE) nr 2200/96 oznacza średnią arytmetyczną przypadków wycofania produktów zarejestrowanych jako odsetek ilości wprowadzonej do obrotu w bieżącym roku gospodarczym oraz dwóch poprzedzających latach gospodarczych.

Artykuł  6

Wsześniejsze powiadomienia o operacjach wycofywania

1. Organizacje i stowarzyszenia organizacji producentów powiadamiają właściwe organy krajowe na piśmie, za pomocą przekazów konwencjonalnych lub elektronicznych o każdej podejmowanej przez nie operacji wycofywania. W szczególności powiadomienie powinno określać listę produktów objętych interwencją oraz ich główne cechy charakterystyczne, zgodnie z odpowiednimi normami handlowymi, szacunkową ilość każdego z produktów, planowane wykorzystanie oraz miejsce, w którym może zostać dokonana kontrola przewidziana w art. 23 ust. 1. Do powiadomień należy dołączyć świadectwo potwierdzające, że wycofywane produkty spełniają normy, zgodnie z art. 2 rozporządzenia (WE) nr 2200/96 lub też, w przypadku braku takich norm, minimalne wymagania ustanowione w załączniku I do tego rozporządzenia.

2. Państwa Członkowskie ustalają szczegółowe zasady składania powiadomień, o których mowa w ust. 1 przez organizacje producentów, ze szczególnym uwzględnieniem terminów.

3. W terminach, o których mowa w ust. 2, Państwa Członkowskie:

a) przeprowadzają kontrolę, o której mowa w art. 23 ust. 1, po której - w przypadku niewykrycia żadnych nieprawidłowości - udzielają upoważnienia do operacji wycofania, zgodnie z adnotacją kontrolną; lub

b) w przypadkach określonych w art. 23 ust. 3, nie przeprowadzają kontroli, o której mowa w art. 23 ust. 1 i powiadamiają o tym w formie pisemnej organizację producentów za pomocą przekazów konwencjonalnych lub elektronicznych oraz udzielają upoważnienia do operacji wycofania zgodnie z powiadomieniem.

4. Państwa Członkowskie podejmują wszelkie niezbędne środki zapewniające, że hodowcy nie należący do organizacji producentów mogą również skorzystać z ustaleń interwencyjnych przewidzianych w art. 24 rozporządzenia (WE) nr 2200/96.

Artykuł  7

Wypłata Wspólnotowej rekompensaty z tytułu wycofania z rynku

1. W przypadku produktów wymienionych w załączniku II do rozporządzenia (WE) nr 2200/96, wypłaca się rekompensatę Wspólnotową z tytułu wycofania z rynku, o której mowa w art. 23, 24 i 26 tego rozporządzenia, pod warunkiem że organizacje producentów określone w art. 11 rozporządzenia (WE) nr 2200/96 lub stowarzyszenia tych organizacji wystąpią do właściwych organów danego Państwa Członkowskiego z wnioskiem o wypłatę.

2. Państwa Członkowskie określają minimalny okres czasu, w odniesieniu do którego można przedkładać wnioski o wypłatę rekompensaty, o których mowa w ust. 1.

3. Do wniosków o wypłatę rekompensaty, o których mowa w ust. 1 należy dołączyć dokumenty towarzyszące dotyczące:

a) ilości każdego z produktów wprowadzanych do obrotu od momentu rozpoczęcia danego roku gospodarczego;

b) ilości każdego z produktów wycofywanych z rynku;

c) dochód netto osiągnięty z wycofanych produktów;

d) ostateczne rozdysponowanie każdego z produktów w formie świadectwa przejęcia (lub równoważnego dokumentu), potwierdzającego, że wycofane produkty zostały przejęte przez stronę trzecią z zamiarem ich swobodnej dystrybucji, destylacji, wykorzystania jako paszy dla zwierząt lub w celu wykorzystania w przemyśle innym niż przemysł spożywczy;

e) oświadczenie, że czynności związane z wycofywaniem zostały zatwierdzone przez dane Państwo Członkowskie na określone ilości, zgodnie z art. 6 ust. 3.

Ilości, o których mowa w punktach a) i b) rozdziela się pomiędzy:

– organizacje producentów,

– hodowców indywidualnych, nie należących do żadnych organizacji producentów, w których imieniu organizacja producentów dokonała wycofania zgodnie z art. 24 rozporządzenia (WE) nr 2200/96.

W przypadku produktów poddanych procesowi kompostowania lub biodegradacji, wnioski o wypłatę rekompensaty muszą zawierać dodatkową dokumentację, sporządzoną przez zainteresowane Państwa Członkowskie na mocy art. 22 niniejszego rozporządzenia.

4. Organizacje producentów muszą przesłać kompletne wnioski o wypłatę rekompensat za produkty do organów krajowych w ciągu miesiąca po zakończeniu danego roku gospodarczego.

5. Jeżeli organizacja producentów nie złoży kompletnego wniosku o wypłatę w terminie określonym w ust. 4, kwotę wypłaconej wspólnotowej rekompensaty z tytułu wycofania z rynku pomniejsza się o 20 % jeśli wniosek został przedłożony z opóźnieniem nie przekraczającym jednego miesiąca, o 50 % jeśli został przedłożony z opóźnieniem nie przekraczającym trzech miesięcy oraz 100 % jeśli wniosek przedłożono z opóźnieniem powyżej trzech miesięcy.

6. Podczas rozpatrywania wniosków Państwo Członkowskie musi zapewnić, żeby ilość produktów niewystawionych na sprzedaż od początku danego roku gospodarczego nie przekraczała limitów ustanowionych w art. 23 i 24 rozporządzenia (WE) nr 2200/96. W przypadku przekroczenia wspomnianych limitów wspólnotowa rekompensata z tytułu wycofania z rynku jest wypłacana tylko do wartości tych limitów oraz z uwzględnieniem uprzednio wypłaconych rekompensat. Nadwyżki ilościowe uwzględnia się podczas rozpatrywania następnego wniosku.

7. Z zastrzeżeniem kar przewidzianych w art. 26 i 27, Państwa Członkowskie wypłacają organizacjom producentów lub ich stowarzyszeniom wspólnotową rekompensatę z tytułu wycofania z rynku, pomniejszoną o dochody netto jakie uzyskały one za produkty wycofane z rynku, w przeciągu czterech miesięcy od momentu otrzymania kompletnego wniosku o wypłatę.

Artykuł  8

Szczególne zasady w sprawie wycofania produktów finansowanych z funduszy operacyjnych

1. Rozporządzenie (WE) nr 1433/2003 stosuje się do wypłat rekompensat z tytułu wycofania z rynku produktów nieuwzględnionych w załączniku II do rozporządzenia (WE) nr 2200/96 oraz przyznawania dodatku do wspólnotowych rekompensat z tytułu wycofania z rynku przewidzianych w punktach a) oraz b) pierwszego akapitu art. 15 ust. 3 rozporządzenia (WE) nr 2200/96.

2. Państwa Członkowskie ustalając maksymalny poziom dodatku do wspólnotowych rekompensat z tytułu wycofania z rynku, zgodnie z postanowieniami drugiego akapitu art. 15 ust. 3 uwzględniają następujące czynniki:

a) wycofanie stanowi krótkoterminowy instrument stabilizujący rynek produktów świeżych;

b) w żadnym przypadku wycofanie nie może być traktowane jako alternatywny rynek zbytu;

c) wycofanie nie może zakłócać funkcjonowania rynku owoców i warzyw przeznaczonych na potrzeby przemysłu przetwórczego.

Państwa Członkowskie zapewniają uwzględnienie powyższych czynników przez organizacje producentów podczas ustalania kwoty rekompensaty, o której mowa w lit. a) pierwszego akapitu art. 15 ust. 3 rozporządzenia (WE) nr 2200/96.

Maksymalne kwoty dodatków, jakie mogą wypłacić Państwa Członkowskie, z zastosowaniem drugiego akapitu art. 15 ust. 3 rozporządzenia (WE) nr 2200/96, są wyszczególnione w załączniku II do tego rozporządzenia.

Artykuł  9

Dane sprawozdawcze dotyczące wycofania

1. Przed piętnastym dniem każdego miesiąca Państwa Członkowskie przesyłają Komisji, pocztą elektroniczną, w formacie ustalonym przez Komisję, oszacowanie produktów niewprowadzanych do sprzedaży w miesiącu poprzednim, w rozbiciu na produkty.

2. Na koniec każdego roku gospodarczego, Państwa Członkowskie przesyłają Komisji dla każdego uwzględnionego produktu szczegóły wymienione w załączniku III.

Szczegóły należy przesłać:

a) nie później niż dnia 15 maja roku następującego po każdym roku gospodarczym - w przypadku pomidorów, bakłażanów, kalafiorów, moreli, brzoskwiń, nektaryn, winogron, melonów, arbuzów oraz produktów niewymienionych w załączniku II do rozporządzenia (WE) nr 2200/96;

b) nie później niż dnia 15 lutego roku następującego po każdym roku gospodarczym - w przypadku gruszek, jabłek, cytryn, słodkich odmian pomarańczy, satsum, klementynek i mandarynek.

3. Jeżeli Państwa Członkowskie nie przesyłają danych, o których mowa w ust. 12, lub też jeżeli przedstawione dane wykazują błędy w świetle obiektywnych faktów, jakie posiada Komisja, może ona zawiesić wypłatę zaliczek na pokrycie kosztów określonych w art. 7 ust. 2 rozporządzenia Rady (WE) nr 1258/1999⁽⁵⁾ do czasu przesłania wymaganych szczegółów.

ROZDZIAŁ  III

PRZEZNACZENIE WYCOFANYCH PRODUKTÓW

SEKCJA  1

Bezpłatna dystrybucja

Artykuł  10

Bezpłatna dystrybucja na rzecz organizacji charytatywnych

1. Zgodnie z tiret pierwszym i trzecim art. 30 ust. 1, lit. a) rozporządzenia (WE) nr 2200/96, produkty wycofane z rynku podczas danego roku gospodarczego mogą zostać udostępnione bezpłatnie organizacjom charytatywnym zatwierdzonym przez Państwa Członkowskie, na wniosek tych organizacji.

2. Co trzy lata Państwa Członkowskie przesyłają Komisji pocztą elektroniczną listę zatwierdzonych organizacji charytatywnych, o których mowa w ust. 1. Komisja przesyła takie listy do wszystkich Państw Członkowskich.

3. Państwa Członkowskie podejmują wszelkie niezbędne kroki mające na celu ułatwienie kontaktów oraz działań pomiędzy organizacjami producentów a zatwierdzonymi organizacjami charytatywnymi.

Artykuł  11

Bezpłatna dystrybucja na rzecz instytucji i zakładów

Produkty wycofane z rynku mogą zostać udostępnione instytucjom karnym, społecznym, oświatowym i zdrowotnym, o których mowa w tiret drugim art. 30 ust. 1 lit. a) oraz art. 30 ust. 1 lit. b) rozporządzenia (WE) nr 2200/96, wyznaczonym przez Państwa Członkowskie.

Do powyższych instytucji zalicza się również domy spokojnej starości, żłobki i szpitale psychiatryczne.

Artykuł  12

Bezpłatna dystrybucja poza teren Wspólnoty na rzecz znajdujących się w potrzebie grup w krajach trzecich

1. Ustępy 2-7 niniejszego artykułu stosuje się w przypadku, o którym mowa w tiret trzecim art. 30 ust. 1 rozporządzenia (WE) nr 2200/96.

2. Produkty wysyłane przez organizacje charytatywne określone w art. 10 w ramach pomocy humanitarnej nie kwalifikują się do zwrotów eksportowych. Produkty wycofane z rynku a następnie przetworzone zgodnie z art. 13 i 14 nie mogą być rozdysponowane w krajach trzecich za pośrednictwem zainteresowanych organizacji charytatywnych.

Wywozowy dokument celny, dokument tranzytowy i każdy dokument T5 zostają podpisane: "bez refundacji".

3. Państwa Członkowskie mogą wystąpić do Komisji z wnioskiem o przeprowadzenie dystrybucji produktów wycofanych z rynku w nagłych przypadkach. Wszystkie wnioski muszą być odpowiednio uzasadnione i zawierać, w szczególności, następujące informacje:

a) kraj przeznaczenia oraz przyczyna podjęcia czynności, w oparciu o faktycznie zaistniały kryzys humanitarny, prośba wystosowana przez kraje beneficjentów oraz wyraźnie określone potrzeby dobrze zdefiniowanych grup znajdujących się w potrzebie;

b) rodzaj dostarczanych produktów i ich wartość odżywczą w odniesieniu do przyczyn leżących u podstaw podjęcia działań operacyjnych;

c) liczbę beneficjentów uzasadniającą ilość towaru, który ma zostać rozdysponowany;

d) grupy i społeczności beneficjentów oraz planowane punkty dystrybucyjne w krajach trzecich;

e) nazwy organizacji charytatywnych zaangażowanych w poszczególne czynności operacyjne oraz role, jakie mają pełnić w poszczególnych przypadkach;

f) wniosek wystosowany przez rząd kraju lub krajów przeznaczenia dotyczący zaplanowanych czynności operacyjnych.

4. Komisja w każdym przypadku decyduje o zatwierdzeniu wspomnianych czynności operacyjnych, w razie potrzeby z zastrzeżeniem ewentualnych zmian, poddając analizie uzasadnienie określone w ust. 3, w szczególności uwzględniając następujące aspekty:

a) gwarancje wykonania;

b) sytuację rynkową Wspólnoty oraz zainteresowanych krajów trzecich;

c) wystąpienie kryzysu humanitarnego;

d) czy wniosek został zredagowany przez kraje-beneficjentów;

e) istnienie wyraźnie określonych, dobrze zdefiniowanych grup znajdujących się w potrzebie;

f) zgodność z zasadami ustalonymi przez Konwencję Londyńską w sprawie Pomocy Żywnościowej⁽⁶⁾.

5. O wszelkich istotnych zmianach dotyczących przebiegu operacji, zgodnie z informacjami podanymi w ust. 3 należy powiadomić Komisję. Komisja w ciągu jednego miesiąca może wnieść sprzeciw wobec wprowadzenia takich zmian.

6. Państwa Członkowskie przekazują Komisji kopię powiadomienia przesłanego do Komitetu ds. rozdysponowania nadwyżek Organizacji Wyżywienia i Rolnictwa (FAO) w przypadku każdej operacji.

7. Po przeprowadzeniu każdej czynności Państwa Członkowskie przesyłają Komisji informacje określone w załączniku IV. Na prośbę Komisji dostarczają jej informacji o przebiegu poszczególnych operacji w krajach trzecich.

Artykuł  13

Przetwarzanie na koszt organizacji charytatywnej

Każda organizacja charytatywna, określona w art. 10 może przetwarzać lub zlecić na swój koszt przetworzenie w celu przeprowadzenia czynności związanych z bezpłatną dystrybucją. Przetworzone produkty muszą być rozdysponowane bezpłatnie.

Artykuł  14

Przetwarzanie z wypłatą w towarze

1. Zainteresowane organizacje charytatywne, instytucje i zakłady określone, odpowiednio, w art. 10 i 11, informują o swoim zapotrzebowaniu na produkty przetworzone z owoców i warzyw wycofanych z rynku, zobowiązując się do przejęcia oraz rozdysponowania całej ich ilości bez potrącania jakichkolwiek opłat, przed datą wyznaczoną przez właściwe organy krajowe.

2. W zależności od zapotrzebowania zgłoszonego zgodnie z ust. 1, Państwa Członkowskie mogą zlecić przetworzenie produktów wycofanych z rynku z zamiarem bezpłatnej dystrybucji zakładom przetwórczym przyjmującym zapłatę w towarze. W tym celu mogą one zorganizować, zgodnie z warunkami określonymi w niniejszym artykule, przetarg, licytację publiczną, albo inną procedurę przyjętą przez Państwo Członkowskie zapewniające, że konkurencja zainteresowanych podmiotów gospodarczych odbywa się na równych warunkach. Przetworzone produkty przeznaczone do bezpłatnej dystrybucji są wówczas rozdysponowywane przez zainteresowane organizacje charytatywne, instytucje lub zakłady.

3. Państwa Członkowskie, które chcą wprowadzić w życie procedurę określoną w ust. 2 powinny ją odpowiednio upowszechnić.

4. W razie potrzeby Państwo Członkowskie dokonuje podziału zapotrzebowania wspomnianego w ust. 1 na serie produkcyjne przetwarzanych produktów.

Artykuł  15

Projekty umów i zobowiązania zakładów przetwórczych

1. Po wdrożeniu procedury określonej w art. 14 ust. 2, dane Państwo Członkowskie sporządza projekt umowy z danym zakładem przetwarzającym. Projekt uwzględnia między innymi, dla każdej serii produkcyjnej, następujące informacje:

a) produkty świeże, które mają zostać poddane przetworzeniu oraz okres ich dostępności;

b) obszary geograficzne, na terenie których produkty wycofane z rynku mogą być dostępne;

c) opis procedury, zgodnie z którą Państwo Członkowskie wybiera zakład przetwórczy;

d) nazwę wybranego zakładu przetwórczego;

e) szczegółowy opis przetworzonego z owoców i warzyw produktu, który ma zostać dostarczony oraz jego przygotowania do dystrybucji, termin do którego musi zostać dostarczony oraz ilość, jaką zakład przetwórczy zobowiązuje się dostarczyć biorąc pod uwagę dostępną ilość wycofanych produktów;

f) nazwę organizacji charytatywnych, instytucji oraz zakładów, na rzecz których produkty mają zostać przekazane.

2. Państwo Członkowskie przedkłada Komisji do zatwierdzenia projekt umowy. Komisja odrzuca wszelkie projekty umów, w których stosunek świeżych produktów do produktów przetworzonych jest zbyt wysoki. Po zatwierdzeniu projektu przez Komisję Państwo Członkowskie zawiera umowę.

3. W przypadku każdej serii produkcyjnej, Państwo Członkowskie informuje zakład przetwórczy, w trakcie wycofywania produktów, o organizacjach producentów, które mogą dostarczyć świeże produkty, oraz przyznaje takiemu zakładowi produkcyjnemu pierwszeństwo przed ewentualnymi innymi miejscami dostarczania wycofywanych produktów.

4. Zakład przetwórczy musi przetworzyć wszystkie wycofane z rynku produkty, które zostaną mu dostarczone. Wszelkie nadwyżki wycofanych produktów ponad ilości potrzebne do wytworzenia przetworów z zamiarem ich bezpłatnej dystrybucji należy zaliczyć na poczet zapłaty w towarze, mającej zrekompensować koszty produkcji poniesione przez zakład przetwórczy.

5. Po wytworzeniu należy udostępnić przetworzone produkty zainteresowanym organizacjom charytatywnym, instytucjom lub zakładom nie później niż w ciągu jednego miesiąca, licząc od momentu przyjęcia surowca przez zakład przetwórczy, proporcjonalnie do ilości produktów świeżych udostępnionych wykonawcy.

6. Zakład przetwórczy wnosi zabezpieczenie zapewniające, że produkty są dostarczane zgodnie z warunkami ustalonymi w przetargu. Zabezpieczenie obliczane jest na podstawie stosunku wymaganej wagi netto produktu świeżego do wagi produktu przetworzonego. Zabezpieczenie jest równe:

a) w przypadku produktów okreslonych w załączniku II do rozporządzenia (WE) nr 2200/96, kwocie Wspólnotowej rekompensaty z tytułu wycofania z rynku, o której mowa w art. 26 tego rozporządzenia;

b) w przypadku innych produktów, kwocie ustalonej przez dane Państwo Członkowskie.

Zabezpieczenie należy zwolnić po dostarczeniu przetworzonych produktów oraz po wykazaniu przez wybranego w drodze przetargu oferenta dowodów na to, że zostały przetworzone świeże produkty udostępnione w celu ich przetworzenia i dostawy produktów przetworzonych.

Artykuł  16

Koszty transportu

1. Koszty transportu w przypadku bezpłatnej dystrybucji wszelkich produktów wycofanych z rynku spełniają wymogi Sekcji Gwarancji Europejskiego Funduszu Orientacji i Gwarancji Rolnej (EFOGR) na podstawie stawek ryczałtowych, ustalonych na podstawie wyszczególnionych w załączniku V odległości między miejscem wycofania, a miejscem dostawy.

W przypadku bezpłatnej dystrybucji poza obręb Wspólnoty, ryczałtowe stawki wyszczególnione w załączniku V obejmują odległość pomiędzy miejscem wycofania a miejscem przekroczenia granicy Wspólnoty.

W przypadku transportu morskiego Komisja określa koszty transportu na podstawie rzeczywistych kosztów transportu oraz odległości. Określona w ten sposób wysokość rekompensaty nie może przekroczyć kosztów transportu lądowego najkrótszą trasą od miejsca załadunku do teoretycznego miejsca wyjazdu. Do kwot uwzględnionych w załączniku V stosuje się współczynnik korygujący 0,6.

2. Koszty transportu należy uiścić na rzecz strony, która faktycznie ponosi koszty transportu dotyczące operacji, o której mowa.

Zapłata dokonywana jest po przedstawieniu następujących dokumentów towarzyszących, potwierdzających w szczególności:

a) nazwy organizacji beneficjenta;

b) ilości produktów, których dotyczy wypłata;

c) zgodę organizacji beneficjenta oraz zastosowany środek transportu;

d) faktycznie poniesione koszty transportu.

Artykuł  17

Koszty sortowania i pakowania

1. Koszty sortowania i pakowania świeżych owoców i warzyw wycofanych z rynku w celu bezpłatnej dystrybucji określonej w art. 30 ust. 1 rozporządzenia (WE) nr 2200/96 ponosi Sekcja Gwarancji Europejskiego Funduszu Orientacji i Gwarancji Rolnej w wysokości kwoty zryczałtowanej 132 Euro za tonę (waga netto), w przypadku produktów w opakowaniach o wadze netto nie przekraczającej 25 kilogramów. Nie uwzględnia się kosztów świeżych produktów przeznaczonych do wytworzenia przetworów określonych w art. 13 i 14 niniejszego rozporządzenia.

2. Na opakowaniach produktów przeznaczonych do bezpłatnej dystrybucji należy umieścić godło europejskie oraz jedno lub więcej poniższych odniesień:

– Producto destinado a su distribución gratuita [Reglamento (CE) n^o 103/2004]

– Produkt určený k bezplatné distribuci [nařízení (ES) č. 103/2004]

– Produkt til gratis uddeling (forordning (EF) nr. 103/2004)

– Zur kostenlosen Verteilung bestimmtes Erzeugnis (Verordnung (EG) Nr. 103/2004)

– Tasuta jagamiseks mõeldud tooted [määrus (EÜ) nr 103/2004]

– Προϊόν προοριζόµενο για δωρεάν διανοµή [κανονισµός (ΕΚ) αριθ. 103/2004]

– Product for free distribution (Regulation (EC) N^o 103/2004)

– Produit destiné à la distribution gratuite [règlement (CE) no 103/2004]

– Prodotto destinato alla distribuzione gratuita [regolamento (CE) n. 103/2004]

– Produkts paredzēts bezmaksas izplatīšanai [Regula (EK) Nr. 103/2004]

– Produktas skirtas nemokamai distribucijai [Reglamentas (EB) Nr. 103/2004]

– Téritesméntes terjesztésre szánt termék (103/2004. sz. EK rendelet)

– Prodott destinat għad-distribuzzjoni bla ħlas [Regolament (KE) nru. 103/2004]

– Voor gratis uitreiking bestemd product (Verordening (EG) nr. 103/2004)

– Produkt przeznaczony do bezpłatnej dystrybucji [rozporządzenie (WE) nr 103/2004]

– Produto destinado a distribuição gratuita [Regulamento (CE) n^o 103/2004]

– Výrobok určený na bezplatnú distribúciu [nariadenie (ES) č. 103/2004]

– Proizvod, namenjen za prosto razdelitev [Uredba (ES) št. 103/2004]

– Ilmaisjakeluun tarkoitettu tuote (asetus (EY) N:o 103/2004)

– Produkt för gratisutdelning (förordning (EG) nr 103/2004).

W przypadku dystrybucji poza teren Wspólnoty, odniesienia należy zamieścić w języku(ach) zainteresowanych krajów trzecich.

Odniesień tych nie umieszcza się na opakowaniach produktów świeżych, które mają zostać wykorzystane do wyrobu przetworów określonych w art. 13 i 14.

3. Zwrot kosztów sortowania i pakowania przysługuje organizacjom producentów, które przeprowadziły te czynności.

Zapłata dokonywana jest po przedstawieniu następujących dodatkowych dokumentów, potwierdzających w szczególności:

a) nazwy organizacji beneficjentów;

e) ilości produktów, których dotyczy wypłata;

b) zgodę organizacji-beneficjentów z określeniem prezentacji.

SEKCJA  2

Destylacja, wykorzystanie przemysłowe i pasza dla zwierząt

Artykuł  18

Wspólne zasady

1. Dostawę i udzielenie zamówień na produkty, o których mowa w tiret czwartym i piątym art. 30 ust. 1 lit. a) rozporządzenia (WE) nr 2200/96 z zamiarem wykorzystania przemysłowego lub do produkcji paszy dla zwierząt po przetworzeniu w zakładzie przemysłu spożywczego oraz produkty określone w art. 30 ust. 1 lit. c) tego rozporządzenia przeznaczone do destylacji alkoholu o stężeniu większym niż 80 % objętościowo, należy przeprowadzić albo poprzez zaproszenie do przetargu, licytację publiczną, albo inną procedurę przyjętą przez Państwo Członkowskie zapewniające, że konkurencja zainteresowanych podmiotów gospodarczych odbywa się na równych warunkach.

2. Dostawę i udzielenie zamówień, o których mowa w ust. 1 należy przeprowadzić w ciągu trzech miesięcy od dnia rozpoczęcia roku gospodarczego mającego zastosowanie do danego produktu.

3. Komisja publikuje w serii C Dziennika Urzędowego Unii Europejskiej listę organów wyznaczonych przez Państwa Członkowskie do przeprowadzania dostaw i udzielania zamówień określonych w ust. 1.

4. Państwa Członkowskie podejmują niezbędne środki w celu uniknięcia zniekształcenia konkurencji w dostawie i udzieleniu zainteresowanym gorzelniom zamówień na produkty.

5. Na wniosek Komisji, Państwa Członkowskie przekazują wyniki działań, określonych w ust. 1 -4, w terminie siedmiu dni.

Artykuł  19

Destylacja

W przypadku destylacji określonej w art. 30 ust. 1 rozporządzenia (WE) nr 2200/96, alkohol otrzymany z produktów należy poddać skażeniu zgodnie z rozporządzenie Komisji (WE) nr 3199/93⁽⁷⁾.

Artykuł  20

Pasza dla zwierząt

1. Produkty wycofane z rynku w czasie danego roku gospodarczego można dostarczyć w stanie świeżym hodowcom zwierząt zatwierdzomnym przez Państwa Członkowskie, na ich własny wniosek, zgodnie z ust. 2 z przeznaczeniem na paszę dla zwierząt. Ogrody zoologiczne, rezerwaty zwierząt oraz inne przedsiębiorstwa posiadające zwierzęta, które mogą być karmione wycofanymi z rynku świeżymi produktami traktuje się jako hodowców zwierząt.

2. Państwa Członkowskie zatwierdzają wspomnianych hodowców zwierząt oraz przedsiębiorstwa o podobnym profilu działalności. W dokumencie zatwierdzającym należy określić dla każdego z poszczególnych hodowców zwierząt lub przedsiębiorstw o podobnym profilu działalności maksymalne ilości wycofanych z rynku produktów, jakie mogą być dostarczone, z uwzględnieniem samych zwierząt oraz uprawnionych metod dystrybucji wycofanych produktów. Zatwierdzenie wydaje się na okres wynoszący maksymalnie trzy lata.

SEKCJA  3

Zobowiązania odbiorców produktów i ramy krajowe

Artykuł  21

Zobowiązania odbiorców wycofanych produktów

Odbiorcy wycofanych produktów, o których mowa w art. 10, 11 i 18 zobowiązują się do:

a) przestrzegania niniejszego rozporządzenia;

b) prowadzenia osobnych ewidencji zwierząt oraz rozliczeń finansowych dotyczących wspomnianych operacji;

c) akceptacji kontroli przewidzianych w przepisach wspólnotowych;

d) dostarczenia dodatkowych dokumentów określonych w art. 7 ust. 3 lit. d).

Odbiorcy wycofanych produktów przeznaczonych do destylacji zobowiązują się ponadto do nieprzyjmowania dodatkowej pomocy dotyczącej alkoholu wytworzonego na bazie wspomnianych produktów.

Artykuł  22

Zarządzanie środowiskiem

1. Państwa Członkowskie powiadamiają Komisję pocztą elektroniczną o ramach krajowych, o których mowa w ust. 3 art. 25 rozporządzenia (WE) nr 2200/96. Państwa Członkowskie informują Komisję o wszelkich poprawkach wniesionych do wspomnianych ram. Komisja przekazuje każde z ram pozostałym Państwom Członkowskim.

2. Ramy określone w ust. 1 ustanawiają warunki, na podstawie których zostają upoważnione organizacje producentów, które chcą skorzystać z postanowień art. 30 ust. 2 rozporządzenia (WE) nr 2200/96, włącznie z procesami kompostowania i biodegradacji zatwierdzonymi przez dane Państwo Członkowskie. Procedury, których muszą przestrzegać korzystające z tych postanowień organizacje producentów oraz dokumenty potwierdzające ostateczne przeznaczenie produktów muszą zostać przedłożone przez organizacje producentów wraz z wnioskami o wypłaty określone w art. 7 ust. 3 lit. d) niniejszego rozporządzenia.

3. Jeżeli Państwo Członkowskie upoważnia hodowców określonych w art. 20 ust. 2 do rozdysponowania wycofanych produktów wśród zwierząt, poprzez rozsypanie takich produktów na grunt na działce rolnej, ramy powinny również określać warunki, na jakich hodowcom udziela się upoważnienia na skorzystanie z takiej możliwości.

ROZDZIAŁ  IV

KONTROLE I KARY

SEKCJA  I

Kontrole

Artykuł  23

Kontrole pierwszego szczebla

1. Państwa Członkowskie przeprowadzają kontrolę pierwszego szczebla czynności związanych z wycofywaniem z rynku w poszczególnych organizacjach producentów, obejmujące kontrolę dokumentacji, identyfikacji oraz kontrolę fizyczną wagi produktów wycofanych z rynku, w stosownym przypadku poprzez pobranie próbek oraz kontrolę zgodności z przepisami art. 3, zgodnie z procedurami ustalonymi w załączniku IV do rozporządzenia Komisji (WE) nr 1148/2001⁽⁸⁾. Kontrole przeprowadza się po uprzednim otrzymaniu powiadomienia określonej w art. 6 ust. 1 niniejszego rozporządzenia, w terminie określonym w art. 6 ust. 2.

2. Kontrole pierwszego szczebla przewidziane w ust. 1 obejmują 100 % ilości produktów wycofanych z rynku w okresie roku gospodarczego, dla każdego produktu. Po zakończeniu kontroli, wycofane produkty zostają poddane denaturacji pod nadzorem właściwych organów, na warunkach i zgodnie z postanowieniami ustalonymi przez dane Państwo Członkowskie w w sposób je zadowalający.

3. W przypadkach, do których mają zastosowanie tiret pierwsze, drugie i trzecie art. 30 ust. 1, lit. a) oraz art. 30 ust. 1, lit. b) rozporządzenia (WE) nr 2200/96, Państwa Członkowskie mogą poddać kontroli mniejsze procentowo ilości, pod warunkiem że nie stanowią one mniej niż 10 % ilości wycofanej w okresie całego roku gospodarczego. Produkty takie nie są poddawane procesowi denaturacji, zgodnie z ust. 2 niniejszego artykułu. Jeżeli kontrola wykazuje znaczne nieprawidłowości, właściwe organy przeprowadzają dodatkowe kontrole.

Artykuł  24

Kontrole drugiego szczebla

1. Na koniec roku gospodarczego, Państwa Członkowskie przeprowadzają kontrole drugiego szczebla. Państwa Członkowskie ustalają kryteria analizy oraz oceny ryzyka danej organizacji producentów, która przeprowadziła niezgodne czynności wycofujące. Kryteria takie dotyczą, między innymi, wyników przeprowadzonych kontroli pierwszego i drugiego szczebla oraz tego, czy dana organizacja producentów posiada pewne formy procedur zapewniania poziomu jakości. Państwa Członkowskie wykorzystują te kryteria w celu określenia minimalnej częstotliwości wykonywania kontroli drugiego szczebla.

2. Kontrole, o których mowa w ust. 1 obejmują dokumentację oraz kontrole miejscowe dotyczące operacji interwencyjnych przeprowadzane na terenie pomieszczeń organizacji producentów oraz odbiorców wycofywanych produktów, co ma na celu zapewnienie, że zostały spełnione wymagane warunki dotyczące wypłaty rekompensaty Wspólnotowej z tytułu wycofania z rynku. Kontrole takie obejmują:

a) określone ewidencje zwierząt oraz rozliczeń finansowych prowadzone przez organizacje producenckie, przeprowadzające przynajmniej jedną operację wycofania w czasie trwania danego roku gospodarczego;

b) weryfikację ilości wprowadzonych do obrotu, zadeklarowanych we wnioskach o wypłatę, której celem jest sprawdzenie ewidencji zwierząt oraz rozliczeń finansowych, faktur oraz, w razie konieczności, ich wiarygodności oraz zapewnienie, że zadeklarowane ilości są zgodne z danymi podanymi w rozliczeniach i/lub danymi podatkowymi zainteresowanej organizacji producentów;

c) kontrole prawidłowości rozliczeń finansowych, w szczególności prawidłowości podanych wpływów netto danych organizacji producentów, zadeklarowanych przez te organizacje we wnioskach o wypłatę, proporcjonalność wszelkich kosztów wycofania, wpisy rachunkowe dotyczące otrzymanych przez organizacje producentów wspólnotowych rekompensat z tytułu wycofania z rynku oraz wszelkich innych kwot wypłaconych członkom tych organizacji oraz zapewnienie, że podane wyżej informacje są prawidłowe;

d) kontrole dotyczące przeznaczenia wycofanych produktów, zadeklarowanego we wnioskach o wypłatę oraz kontrole zapewniające, że zarówno organizacje producentów jak i odbiorcy stosują się do przepisów niniejszego rozporządzenia.

Kontrole, określone w pierwszym akapicie są przeprowadzane co roku i obejmują przynajmniej 30 % wszystkich zainteresowanych organizacji producentów oraz odbiorców powiązanych z tymi organizacjami a także każdą organizację producentów raz na pięć lat w czasie których są przeprowadzane operacje wycofania. Każda kontrola obejmuje próbki produktów stanowiące przynajmniej 5 % wycofywanych ilości podczas danego roku gospodarczego przez daną organizację producentów.

Ewidencje zwierząt oraz rozliczeń finansowych określone w lit. a) pierwszego akapitu wykazują, w stosunku do każdego z wycofywanych produktów, następujące przepływy (wyrażone ilościowo):

a) produkcję dostarczoną przez członków zainteresowanej organizacji producentów oraz członków innych organizacji producentów zgodnie z tiret drugim i trzecim art. 11 ust. 1, lit. c) 3) rozporządzenia (WE) nr 2200/96;

b) produkty dostarczone przez podmiot gospodarczy, nieuwzględniony w lit. a) powyżej;

c) sprzedaż dokonaną przez daną organizację producentów, z podziałem na poszczególne produkty przygotowane na rynek produktów świeżych oraz inne rodzaje produktów (włącznie z surowcami przeznaczonymi na potrzeby przemysłu przetwórczego);

d) produkty wycofane z rynku.

Kontrole przeznaczenia produktów określonych w pierwszym akapicie lit. d) powyżej obejmują, w szczególności:

a) przykładowe kontrole ksiąg rachunkowych prowadzonych przez odbiorców oraz, jeśli to konieczne, weryfikację zgodności tych ksiąg z wymogami przepisów krajowych;

b) kontrole sprawdzające zgodność z odpowiednimi wymogami środowiskowymi;

c) w przypadku destylacji, kontrole sprawdzające, że produkt, na który podpisano umowę został przetworzony w alkohol o stężeniu większym niż 80 % objętości, skażony i przeznaczony do celów przemysłowych

3. Jeżeli kontrole drugiego szczebla wykażą istotne nieprawidłowości, właściwe organy przeprowadzają bardziej szczegółowe kontrole drugiego szczebla dla danego roku gospodarczego oraz zwiększają częstotliwość kontroli drugiego szczebla w odniesieniu do odnośnych organizacji producentów (lub ich stowarzyszeń), w następnym roku gospodarczym.

SEKCJA  2

Zwroty i kary

Artykuł  25

Zwrot

Nieprawidłowo wypłacone rekompensaty podlegają zwrotowi wraz z odsetkami przez zainteresowane organizacje producentów, producentów niezależnych oraz odbiorców wycofywanych produktów, w szczególności, kiedy:

a) produkty niewystawione na sprzedaż nie zostały zbyte, zgodnie z art. 30 rozporządzenia (WE) nr 2200/96;

b) zbycie produktów niewystawionych na sprzedaż spowodowało znaczne szkody w środowisku naturalnym i/lub nie jest zgodne z ramami, o których mowa w art. 22 niniejszego rozporządzenia.

Stosowana stopa procentowa obliczana jest zgodnie z przepisami krajowymi i nie może być niższa niż ogólnie stosowana stopa procentowa, mająca zastosowanie do zwrotów na mocy przepisów krajowych.

Artykuł  26

Kary finansowe

1. Jeżeli po przesłaniu powiadomienia uwzględnionego w art. 6 oraz przeprowadzeniu kontroli określonej w art. 23 wykryto nieprawidłowości w odniesieniu do normy wspomnianej w art. 2 rozporządzenia (WE) nr 2200/96 lub wymagań dotyczących minimalnej jakości, wyszczególnionych w załączniku I do niniejszego rozporządzenia, odbiorca/wnioskujący zobowiązany jest do:

a) spłaty kwoty rekompensaty, o którą się niesłusznie ubiegał, obliczonej na podstawie ilości wycofanych produktów niezgodnych z normą lub wymaganiami minimalnymi, jeśli ilości te wynoszą mniej niż 10 % ilości podanych w powiadomieniu przesłanym zgodnie z art. 6 niniejszego rozporządzenia;

b) zapłaty podwójnej wartości kwoty rekompensaty, o którą się niesłusznie ubiegał, obliczonej na podstawie ilości wycofanych produktów niezgodnych z normą lub wymaganiami minimalnymi, jeśli ilości te wynoszą od 10 % do 25 % ilości podanych w powiadomieniu przesłanym zgodnie z art. 6 niniejszego rozporządzenia;

c) zapłaty kwoty rekompensaty przyznanej na całą ilość zgłoszoną na podstawie art. 6 niniejszego rozporządzenia, jeżeli ilości wycofanych produktów niezgodnych z normą lub wymaganiami minimalnymi przekraczają 25 % ilości podanej w powiadomieniu.

2. Z wyjątkiem przypadków oczywistych błędów, jeśli wykryto nieprawidłowości w stosowaniu niniejszego rozporządzenia, odbiorca/wnioskujący jest zobowiązany:

a) jeżeli rekompensata została już wypłacona, w dodatku do zwrotu przewidzianego w art. 25:

i) do zapłaty sumy równiej kwocie niesłusznie wypłaconej, w przypadku oszustwa;

ii) do zapłaty 50 % kwoty niesłusznie wypłaconej, w pozostałych przypadkach;

b) w przypadkach, gdy wnioski o wypłatę zostały przekazane zgodnie z art. 7, ale rekompensata nie została jeszcze wypłacona:

i) do zapłaty rekompensaty, o którą się niesłusznie ubiegał, w przypadku oszustwa;

ii) do zapłaty 50 % kwoty, o którą się niesłusznie ubiegał, w pozostałych przypadkach;

Artykuł  27

Dodatkowe kary pieniężne

1. W przypadkach wykrycia nieprawidłowości, które mogą być przypisane odbiorcom wycofywanych produktów, zgodnie z art. 23 i 24, mają zastosowanie następujące postanowienia:

a) Wycofuje się zatwierdzenie odbiorców, o którym mowa w art. 10 i art. 20 ust. 2. Wycofanie takie zachodzi ze skutkiem natychmiastowym i trwa co najmniej przez jeden rok gospodarczy. Wycofanie może również zostać przedłużone, w zależności od stopnia stwierdzonej nieprawidłowości. Instytucje i zakłady, o których mowa w art. 11 nie mogą korzystać z prawa do przeprowadzenia bezpłatnej dystrybucji w kolejnym roku gospodarczym.

b) odbiorcom, określonym w art. 18, 19 i 20 można odebrać prawo do skorzystania z postanowień wymienionych artykułów przez co najmniej jeden rok gospodarczy, z możliwością przedłużenia tego okresu w zależności od stopnia stwierdzonej nieprawidłowości.

c) odbiorcy wycofanych z rynku produktów są zobowiązani do spłaty wartości otrzymanych produktów, obliczonej zgodnie z art. 3 ust. 4 rozporządzenia (WE) nr 1433/2003, kosztów sortowania i opakowania oraz kosztów transportu otrzymanych produktów, a także kwoty odsetek obliczonych na podstawie okresu czasu, jaki upłynął od momentu otrzymania produktów do spłaty przez beneficjenta.

2. W przypadku umyślnego złożenia fałszywego oświadczenia lub rażącego zaniedbania Państwo Członkowskie odbiera organizacji producentów prawo do wypłaty wspólnotowej rekompensaty z tytułu wycofania z rynku oraz uprawnień do wycofywania z rynku produktów, o których mowa w art. 15 ust. 2, lit. a) rozporządzenia (WE) nr 2200/96 na okres od jednego do pięciu lat następujących po roku gospodarczym, w czasie trwania którego stwierdzono nieprawidłowości, w zależności od stopnia stwierdzonej nieprawidłowości.

Artykuł  28

Wypłaty kwot

Zwrócone sumy, wraz z narosłymi odsetkami oraz kwotą kary pieniężnej należy zapłacić na rzecz odpowiedniej agencji płatniczej oraz odliczyć od kwoty wydatków finansowanych przez EFOGR.

Artykuł  29

Przepisy krajowe

Artykuły 23 - 28 stosuje się bez uszczerbku dla wszelkich środków, które Państwa Członkowskie uważają za konieczne w celu zapewnienia zgodności z Tytułem IV i z art. 15 rozporządzenia (WE) nr 2200/96 oraz wszelkimi innymi karami przyjętymi na mocy art. 48 tego rozporządzenia.

ROZDZIAŁ  V

PRZEPISY PRZEJŚCIOWE I KOŃCOWE

Artykuł  30

Przepisy przejściowe

1. W ramach wyjątku od art. 4, rok gospodarczy 2004/05 obejmuje następujące okresy:

a) dla melonów i arbuzów - od dnia 1 kwietnia 2004 r. do dnia 31 grudnia 2004 r.;

b) dla kalafiorów, moreli, nektaryn, brzoskwiń, winogron stołowych - od dnia 1 maja 2004 r. do dnia 31 grudnia 2004 r.;

c) dla gruszek - od dnia 1 czerwca 2004 r. do dnia 31 lipca 2005 r.;

d) dla jabłek - od dnia 1 lipca 2004 r. do dnia 31 lipca 2005 r.;

e) dla cytryn - od dnia 1 czerwca 2004 r. do dnia 30 września 2005 r.

2. W przypadku roku gospodarczego 2002/03 oraz 2003/04, trzyletni okres, o którym mowa w art. 5, jaki należy wziąć pod uwagę, obejmuje lata gospodarcze 2002/03, 2003/04 i 2004/05.

Artykuł  31

Uchylenie

Rozporządzenia (WE) nr 659/97 i (WE) nr 1492/97 tracą niniejszym moc.

Jednakże art. 7 rozporządzenia (WE) nr 659/97 stosuje się do dnia 1 lipca 2004 r.

Odniesienia do uchylonych rozporządzeń są rozumiane jako odniesienia do niniejszego rozporządzenia i powinny być odczytywane łącznie z tabelą korelacji przedstawioną w załączniku VI.

Artykuł  32

Wejście w życie

Niniejsze rozporządzenie wchodzi w życie dwudziestego dnia po jego opublikowaniu w Dzienniku Urzędowym Unii Europejskiej.

W przypadku produktów określonych w art. 4 i art. 30 ust. 1 niniejsze rozporządzenie stosuje się dla każdego produktu od początku pierwszego roku gospodarczego następującego po jego wejściu w życie.

Niniejsze rozporządzenie wiąże w całości i jest bezpośrednio stosowane we wszystkich Państwach Członkowskich.

Sporządzono w Brukseli, dnia 21 stycznia 2004 r.

	W imieniu Komisji
	Franz FISCHLER
	Członek Komisji

______

⁽¹⁾ Dz.U. L 297 z 21.11.1996, str. 1. Rozporządzenie ostatnio zmienione rozporządzeniem Komisji (WE) nr 47/2003 (Dz.U. L 7 z 11.1.2003, str. 64).

⁽²⁾ Dz.U. L 100 z 17.4.1997, str. 22. Rozporządzenie ostatnio zmienione rozporządzeniem (WE) nr 1135/2001 (Dz.U. L 154 z 9.6.2001, str. 9).

⁽³⁾ Dz.U. L 202 z 30.7.1997, str. 28.

⁽⁴⁾ Dz.U. L 203 z 12.8.2003, str. 25.

⁽⁵⁾ Dz.U. L 160 z 26.6.1999, str. 103.

⁽⁶⁾ Dz.U. L 222 z 24.8.1999, str. 40.

⁽⁷⁾ Dz.U. L 288 z 23.11.1993, str. 12.

⁽⁸⁾ Dz.U. L 153 z 13.6.2001, str. 9.

ZAŁĄCZNIKI

ZAŁĄCZNIK  I

MINIMALNE WYMAGANIA DLA PRODUKTÓW PRZEZNACZONYCH DO OBJĘCIA INTERWENCJĄ

1. Produkty przeznaczone do objęcia interwencją muszą być:

– nieuszkodzone,

– w dobrym stanie; niedopuszczalny jest produkt zaczynający gnić lub psuć się w sposób wykluczający jego przydatność do spożycia,

– czyste, praktycznie pozbawione jakichkolwiek widocznych ciał obcych,

– praktycznie wolne od szkodników,

– praktycznie wolne od uszkodzeń spowodowanych przez szkodniki,

– wolne od nieprawidłowej wilgoci zewnętrznej,

– wolne od obcego zapachu i/lub smaku.

2. Produkty muszą być dostatecznie rozwinięte i dojrzałe, zgodnie z rodzajem.

3. Produkty muszą spełniać wymogi cechy odmianowej i/lub rodzajowej.

ZAŁĄCZNIK  II

MAKSYMALNE DODATKI DO WSPÓLNOTOWYCH REKOMPENSAT Z TYTUŁU WYCOFANIA Z RYNKU

(Euro/tonę)
Produkt	Maksymalna kwota dodatku
Pomidory	80,1
Kalafiory	65,0
Jabłka	62,3
Winogrona	74,3
Morele	91,9
Nektaryny	123,9
Brzoskwinie	115,4
Gruszki	64,4
Bakłażany	36,5
Pomarańcze	18,5
Mandarynki	44,8
Klementynki	7,0
Satsumy	0,0
Cytryny	42,6
Melony	42,0
Arbuzy	27,0

ZAŁĄCZNIK  III

SPRAWOZDANIA Z INTERWENCJI

Informacje, które muszą dostarczyć Komisji Państwa Członkowskie na koniec każdego roku gospodarczego, zgodnie z art. 9 ust. 2

1. W przypadku każdego z produktów wymienionych w załączniku II do rozporządzenia (WE) nr 2200/96, oraz dla każdego produktu, o którym mowa:

a) całkowita ilość produktów niewprowadzonych do sprzedaży (w tonach);

b) kwoty wypłat dokonanych przez Państwa Członkowskie (w EUR lub w walucie danego państwa), z podziałem na kwotę wspólnotowej rekompensaty z tytułu wycofania z rynku, kwotę dodatku do wspólnotowej rekompensaty z tytułu wycofania z rynku oraz kwotę rekompensaty z tytułu wycofania z rynku produktów nieuwzględnionych w załączniku II.

2. W przypadku każdego z produktów wymienionych w załączniku II do rozporządzenia (WE) nr 2200/96 oraz, na prośbę Komisji, niektórych produktów nieuwzględnionych w załączniku II wycofanych w znacznych ilościach w czasie trwania danego roku gospodarczego lub poprzedniego roku gospodarczego:

a) miesięczna analiza ilości produktów niewprowadzonych do sprzedaży (w tonach);

b) miesięczna analiza ilości produktów niewprowadzonych do sprzedaży (w tonach) z podziałem według przeznaczenia, jak zgodnie z art. 30 rozporządzenia (WE) nr 2200/96.

3. Tabela zbiorcza przedstawiająca ilości wprowadzone do obrotu oraz niewprowadzonych do sprzedaży (w tonach) uwzględniająca podział na poszczególne uznane organizacje producentów oraz podział według produktów (wymienionych w załączniku II do rozporządzenia (WE) nr 2200/96 oraz, w stosownych przypadkach, nieuwzględnionych w załączniku II).

ZAŁĄCZNIK  IV

INFORMACJE NA TEMAT BEZPŁATNEJ DYSTRYBUCJI PRZEPROWADZANEJ POZA TERENEM WSPÓLNOTY

Państwo Członkowskie:

Numer decyzji Komisji:

Ilość podlegająca dystrybucji (z podziałem na poszczególne produkty):

Nazwa i siedziba organizacji producentów dokonującej wycofania produktów:

Nazwa i siedziba organizacji charytatywnych zaangażowanych w czynności związane z wycofaniem:

Nazwa i siedziba zakładu odpowiedzialnego za przetworzenie produktów (jeśli dotyczy):

Środek transportu, nazwa i siedziba przewoźnika:

Kraj i miejsce ostatecznego przeznaczenia:

Nazwa grupy ludności, dla której przeznaczone są produkty wraz z szacunkową liczba beneficjentów:

Daty wycofania, wysyłki oraz dostarczenia produktów:

ZAŁĄCZNIK  V

KOSZTY TRANSPORTU NA MOCY USTALEŃ DOTYCZĄCYCH BEZPŁATNEJ DYSTRYBUCJI

Odległość między miejscem wycofania produktu a miejscem jego dostarczenia^(1)	Koszty transportu (w euro za tonę)
Do 25 km	15,5
Od 25 km do 200 km	32,3
Od 200 km do 350 km	45,2
Od 350 km do 500 km	64,5
Od 500 km do 750 km	83,9
Powyżej 750 km	102
Dodatek za transport w chłodni: 7,7 euro za tonę.
^(1) W przypadku określonym w art. 13, odległość między miejscem wycofania produktu a miejscem dostarczenia produktu przetworzonego, uwzględniająca miejsce lokalizacji zakładu przetwórczego.W przypadku określonym w art. 14, odległości między miejscem przetworzenia produktu a miejscem dystrybucji produktu przetworzonego (produkty świeże określone w art. 14, nie są uwzględniane przy zwrotach kosztów transportu).

ZAŁĄCZNIK  VI

TABELA KORELACJI

Rozporządzenie (WE) nr 659/97	Rozporządzenie (WE) nr 1492/97	Niniejsze rozporządzenie
art. 1		art. 1
art. 2 ust. 1		art. 2 ust. 1
art. 2 ust. 2		art. 3 ust. 1
art. 2 ust. 3		art. 3 ust. 2
art. 3		art. 2 ust. 2
art. 4		art. 4
art. 5 ust. 1		art. 7 ust. 1
art. 5 ust. 2		art. 7 ust. 2 i 3
art. 5 ust. 3		art. 7 ust. 6
art. 6 ust. 1		art. 8 ust. 1
art. 6 ust. 2 i ust. 3		art. 8 ust. 2
art. 7		-
art. 8 ust. 1		art. 6 ust. 1, ust. 2 i ust. 3
art. 8 ust. 2		-
art. 8 ust. 3		art. 6 ust. 4
art. 9 ust. 1		art. 9 ust. 1
art. 9 ust. 2		art. 9 ust. 2
art. 9 ust. 3		art. 9 ust. 3
art. 10		art. 22
art. 11 ust. 1		art. 10 ust. 1
art. 11 ust. 2		art. 21
art. 11 ust. 3		art. 10 ust. 2
art. 12		art. 11
art. 13		art. 10 ust. 3
art. 14 ust. 1		art. 10 ust. 1
art. 14 ust. 2		art. 12 ust. 1
art. 14 ust. 3		art. 12 ust. 2 do 6
art. 14a		art. 13
art. 14b ust. l		art. 14 ust. 2 i art. 15 ust. 4
art. 14b ust. 2		art. 14 ust. 3
art. 14b ust. 3		art. 14 ust. 1
art. 14b ust. 4		art. 14 ust. 4
art. 14b ust. 5		art. 15 ust. 1 i 2
art. 14b ust. 6		art. 15 ust. 3
art. 14b ust. 7		art. 15 ust. 5
art. 14b ust. 8		art. 15 ust. 6
art. 15 ust. 1		art. 16 ust. 1
art. 15 ust. 2		art. 16 ust. 2
art. 16 ust. 1		art. 17 ust. 1
art. 16 ust. 2		art. 17 ust. 2
art. 16 ust. 3		art. 17 ust. 3
art. 17 ust. 1		-
art. 17 ust. 2		art. 23 ust. 1 i 2
art. 17 ust. 3		art. 24 ust. 1 i 2
art. 17 ust. 4		art. 24 ust. 3
art. 18 ust. 1		-
art. 18 ust. 2		art. 23 ust. 3
art. 18 ust. 3		-
art. 18 ust. 4		-
art. 19 ust. 1		art. 25
		art. 26 ust. 2
art. 19 ust. 2		art. 28
art. 19 ust. 3		art. 27 ust. 2
art. 20 ust. 1		art. 27 ust. 1
art. 20 ust. 2		art. 27 ust. 1
art. 20 ust. 3		art. 27 ust. 1
art. 20 ust. 4		-
art. 20 ust. 5		art. 27 ust. 1
art. 20 ust. 6		art. 25
art. 20 ust. 7		art. 28
art. 21		art. 29
załącznik I		-
załącznik II		-
załącznik III		-
załącznik IV		załącznik III
załącznik V		załącznik V
załącznik VI		załącznik IV
załącznik VII		załącznik I
Załącznik VIII		załącznik II
	art. 1	art. 18 ust. 1
	art. 2	art. 18 ust. 2
	art. 3	art. 18 ust. 3
	art. 4	art. 19
	art. 5	art. 24 ust. 2
	art. 6	art. 18 ust. 4
	art. 7	art. 18 ust. 5