Rozporządzenie 314/2002 ustanawiające szczegółowe zasady stosowania systemu kwot w sektorze cukru

Dzienniki UE

Dz.U.UE.L.2002.50.40

Akt utracił moc

Wersja od: 1 lipca 2006 r.

ROZPORZĄDZENIE KOMISJI (WE) NR 314/2002

z dnia 20 lutego 2002 r.

ustanawiające szczegółowe zasady stosowania systemu kwot w sektorze cukru

KOMISJA WSPÓLNOT EUROPEJSKICH,

uwzględniając Traktat ustanawiający Wspólnotę Europejską,

uwzględniając rozporządzenie Komisji (WE) nr 1260/2001 z dnia 19 czerwca 2001 r. w sprawie wspólnej organizacji rynków w sektorze cukru⁽¹⁾, w szczególności jego art. 13 ust. 3, art. 14 ust. 4, art. 15 ust. 8, art. 16 ust. 5, art. 18 ust. 5 oraz art. 41 akapit drugi,

a także mając na uwadze, co następuje:

(1) ¹ Ostatnie zmiany wspólnej organizacji rynku cukru w latach gospodarczych 2001/02-2005/06 wprowadzone rozporządzeniem (WE) nr 1260/2001, wymagają dokonania pewnych zmian w środkach wprowadzających system kwot. Rozporządzenie Komisji (EWG) nr 1443/82 z dnia 8 czerwca 1982 r. ustanawiające szczegółowe zasady stosowania systemu kwot w sektorze cukru⁽²⁾, ostatnio zmienione rozporządzeniem (WE) nr 392/94⁽³⁾, ponadto zasadniczo wielokrotnie już zmieniane powinno, w celu zachowania jasności tego rozporządzenia, zostać zmienione.

(2) W celu stosowania systemu kwot w sektorze cukru należy przyjąć dokładne definicje produkcji cukru, izoglukozy lub syropu inulinowego pewnego przedsiębiorstwa oraz wewnętrznego spożycia we Wspólnocie. W tym celu cały cukier biały, cukier surowy, cukier inwertowany i syropy lub, w odpowiednim przypadku, izoglukoza lub syrop inulinowy, faktycznie produkowane przez przedsiębiorstwo należy traktować jak produkcję przedsiębiorstwa. Możliwość przeniesienia części produkcji z jednego przedsiębiorstwa do drugiego, w którym produkcja cukru odbywa się na mocy umowy, powinna by ograniczona do szczególnych przypadków. Z zastrzeżeniem okoliczności siły wyższej, przypadki takie muszą być określone w celu uniknięcia następstw finansowych w sektorze cukru.

(3) Sprawne i skuteczne stosowanie systemu kwot we Wspólnocie wymaga ustanowienia metody rejestrowania produkcji syropów cukrowych, izoglukozy i syropu inulinowego.

(4) Produkcja izoglukozy jest realizowana tak szybko, jak tylko glukoza lub jej polimery zostaną poddane procesowi znanemu jako "izomeryzacja". W związku z tym, w celu uniknięcia rejestrowania produkcji w przypadkowo wybranym momencie, rejestracja taka powinna mieć miejsce niezwłocznie po zakończeniu procesu izomeryzacji, ale przed jakimkolwiek działaniem mającym na celu wyodrębnianie składników glukozy i fruktozy lub mającym na celu wytwarzanie mieszanin. W celu osiągnięcia największej skuteczności tej kontroli, producenci izoglukozy we Wspólnocie powinni zostać zobowiązani do zgłaszania właściwym władzom zainteresowanych Państw Członkowskich każdego używanego przez nich urządzenia do izomeryzacji.

(5) Syrop inulinowy pojawia się w formie produktu zazwyczaj w momencie, gdy inulina lub jej oligofruktozy przejdą proces znany jako hydroliza i pierwsze odparowanie. Oznacza to, że produkcja powinna być rejestrowana niezwłocznie po zakończeniu procesu hydrolizy i pierwszego odparowania i przed jakimkolwiek działaniem mającym na celu wyodrębnianie składników glukozy i fruktozy lub mającym na celu wytwarzanie mieszanin.

(6) W celu umożliwienia Państwom Członkowskim ustalenia wielkości produkcji syropu inulinowego prawidłowo i w sposób nie budzący wątpliwości, należy sprecyzować, w szczególności na podstawie dotychczasowych doświadczeń, że taka operacja ma być przeprowadzana z odniesieniem do syropu inulinowego o 80 % zawartości fruktozy i równoważnika cukru/izoglukozy wyrażonym za pomocą zastosowania współczynnika 1,9.

(7) Opłaty produkcyjne przewidziane w art. 15 rozporządzenia (WE) nr 1260/2001 nie mogą być ustalane wcześniej niż po zakończeniu roku gospodarczego, ponieważ znaczna część zobowiązań wywozowych realizowana jest w drugiej połowie roku gospodarczego i dane służące do ustalenia opłat produkcyjnych dostępne są również dopiero w tym czasie. Dlatego w celu wprowadzenia, tak szybko jak to możliwe, odpowiedzialności finansowej producentów, płatność z góry opłat obliczonych na podstawie szacunków, powinna być ustanowiona przed zakończeniem roku gospodarczego. Uwzględniając fakt, że większość produkcji izoglukozy B odbywa się w ostatnich miesiącach roku gospodarczego, zaliczka na rzecz podstawowej opłaty produkcyjnej może być wymagana jedynie w odniesieniu do izoglukozy wyprodukowanej przed dniem 1 marca danego roku gospodarczego. Opłaty nie powinny być ustalane, ani pobierane przed otrzymaniem możliwie dokładnych informacji, w szczególności dotyczących spożycia.

(8) ² Należy ustanowić zasady dotyczące płatności ceny dodatkowej dla buraków, w przypadku gdy opłata produkcyjna jest niższa od kwoty maksymalnej, a także ustanowić dodatkowe płatności, uwzględniając w szczególności okres między dniem płatności za buraki, a dniem płatności opłat produkcyjnych przez producenta.

(9) W celu ułatwienia właściwego zarządzania systemem kwot należy ustanowić niezbędne terminy dotyczące rejestrowania produkcji i przekazywania odpowiednich danych oraz, w miarę potrzeby, Państwa Członkowskie powinny ustanowić przepisy dotyczące właściwych środków kontroli.

(10) Zniesienie z dniem 1 lipca 2001 r. systemu kompensacji kosztów składowania w sektorze cukru przerwało utrzymanie dostępności statystyk dotyczących zapasów i zbytu cukru we Wspólnocie. Biorąc pod uwagę znaczenie tych statystyk dla dobrego zarządzania systemem kwot, w szczególności dla określenia miesięcznego spożycia cukru i sporządzenia bilansu dostaw, należy przyjąć przepisy w odniesieniu do producentów Wspólnoty i producentów dokonujących rafinacji zapewniające kontynuację przekazywania Państwom Członkowskim comiesięcznych danych dotyczących zapasów cukru i zbytu.

(11) ³ Jedną z cech charakteryzujących organizację sektora cukru jest fakt, że stosunki między producentami cukru a producentami buraków, w szczególności odnoszące się do dostawy i zapłaty za buraki cukrowe, regulowane są głównie porozumieniami branżowymi zawieranymi w ramach legislacji wspólnotowej. Porozumienia branżowe mogą zapewnić dokonywanie uzgodnień, które uwzględniają specyficzną sytuację w regionie, do którego mają zastosowanie. Należy postanowić aby, ze względu na daną producentom możliwość skłonienia plantatorów buraków do udziału w opłacie dodatkowej, uzgodnienia dotyczące tego udziału były umieszczane w porozumieniach branżowych na zasadach określonych w art. 16 ust. 3 rozporządzenia (WE) nr 1260/2001.

(12) Przedsiębiorstwa produkujące izoglukozę, w przeciwieństwie do przedsiębiorstw produkujących cukier, których produkcja opiera się na produkcji buraków cukrowych lub trzciny cukrowej, nie są upoważnione do skorzystania z możliwości przeniesienia produkcji z jednego roku gospodarczego na następny.

(13) Produkcja izoglukozy utrzymywana jest na stałym poziomie w ciągu roku gospodarczego w celu zapewnienia możliwości szybkiej reakcji na wahania popytu, który jest największy na początku i na końcu każdego roku gospodarczego. Jednakże wyprodukowaną izoglukozę trudno jest gromadzić w ilościach, które są niezbędne do zabezpieczenia najwyższego popytu, ponieważ przedłużone składowanie stwarza zagrożenie dla zasadniczej czystości produktu. Ze względu na te okoliczności, przedsiębiorstwa produkujące izoglukozę muszą przerywać produkcję na koniec roku gospodarczego, aby uniknąć produkowania izoglukozy C, która nie może być sprzedawana na rynku Wspólnoty. Sytuacja taka szkodzi przedsiębiorstwom produkującym izoglukozę i wymaga ustanowienia przepisów umożliwiających zastosowanie pewnej elastyczności w comiesięcznej rejestracji produkcji izoglukozy. Elastyczność taka powinna być jednakże ograniczana w celu uniknięcia wprowadzenia, poprzez jej automatyczne stosowanie, systemu ukrytego przeniesienia, a tym samym pośredniego podniesienia kwot produkcyjnych tych przedsiębiorstw.

(14) W działaniu systemu kwot mogą wystąpić pewne opóźnienia w zwrocie opłat produkcyjnych. W celu zapewnienia sprawnych zwrotów tych sum w odpowiednim czasie, należy ustanowić zasady dotyczące ustalania i pobierania opłat produkcyjnych.

(15) Środki przewidziane w niniejszym rozporządzeniu są zgodne z opinią Komitetu Zarządzającego ds. Cukru,

PRZYJMUJE NINIEJSZE ROZPORZĄDZENIE:

Artykuł  1 ⁴

1. Do celów art. 13-18 rozporządzenia (WE) nr 1260/2001, "produkcja cukru" oznacza łączną ilość wyrażoną w przeliczeniu na cukier biały:

a) cukru białego;

b) cukru surowego;

c) cukru inwertowanego;

d) syropów należących do jednej z następujących kategorii, zwanych dalej "syropami":

– syropy sacharozowe lub cukru inwertowanego, o stopniu czystości co najmniej 70 % i produkowane z buraków cukrowych,

– syropy sacharozowe lub cukru inwertowanego, o stopniu czystości co najmniej 75 % i produkowane z trzciny cukrowej.

2. Przy obliczaniu ilości określonych w ust. 1, wyłącza się:

a) ilości cukru białego wyprodukowane z cukru surowego lub syropów, które nie zostały wyprodukowane w przedsiębiorstwie, w którym wytworzono cukier biały;

b) ilości cukru białego wyprodukowane z cukru surowego, syropów i zmiotek cukrowych, które nie zostały wyprodukowane podczas tego samego roku gospodarczego, w którym został wytworzony dany cukier biały;

c) ilości cukru surowego wyprodukowanego z syropów, które nie zostały wyprodukowane w przedsiębiorstwie wytwarzającym cukier surowy;

d) ilości cukru surowego wyprodukowane z syropów, które nie zostały wyprodukowane w tym samym roku gospodarczym, w którym dany cukier surowy został wytworzony;

e) ilości cukru surowego przetworzonego na cukier biały w czasie danego roku gospodarczego w przedsiębiorstwie, które je wyprodukował;

f) ⁵ ilości cukru inwertowanego i syropów przetworzonych na alkohol lub rum oraz ilości syropów wykorzystanych przy produkcji żywych kultur drożdży;

g) ilości syropów przetworzonych na cukier lub cukier inwertowany w czasie danego roku gospodarczego w przedsiębiorstwie, w którym je wyprodukowano;

h) ilości syropów do rozprowadzenia oraz przeznaczonych do przetworzenia na "Rinse appelstroop";

i) ilości cukru, cukru inwertowanego oraz syropów wyprodukowanych na mocy ustaleń o czynnym uszlachetnieniu;

j) ilości cukru inwertowanego wyprodukowanego z syropów, które nie zostały wyprodukowane w przedsiębiorstwie wytwarzającym ten cukier inwertowany;

k) ilości cukru inwertowanego wyprodukowane z syropów, które nie zostały wyprodukowane w tym samym roku gospodarczym, w którym dany cukier inwertowany został wytworzony.

3. Produkcja jest wyrażana w przeliczeniu na cukier biały w następujący sposób:

a) w przypadku cukru białego, z pominięciem różnic jakości;

b) w przypadku cukru surowego, na podstawie uzysku określonego zgodnie z załącznikiem I do rozporządzenia (WE) nr 1260/2001;

c) w przypadku cukru inwertowanego, przez pomnożenie produkcji przez współczynnik 1;

d) w przypadku syropów uznanych za półprodukty, na podstawie zawartości cukru ekstraktywnego, określonej zgodnie z ust. 5;

e) w przypadku syropów, które nie są uznane za półprodukty, na podstawie zawartości cukru, wyrażonej jako sacharoza, zgodnie z art. 3 ust. 2 rozporządzenia Komisji (WE) nr 2135/95⁽⁴⁾.

4. Zmiotki cukrowe z poprzedniego roku gospodarczego wyraża się jako cukier biały w stosunku do zawartości sacharozy.

5. Stopień czystości syropów oblicza się przez podzielenie całkowitej zawartości cukru przez zawartość suchej masy.

Zawartość cukru ekstraktywnego oblicza się przez odjęcie od odczytu polarymetrycznego dla rozważanego syropu różnicy między zawartością suchej masy a odczytem polarymetrycznym dla tego syropu, pomnożonej przez 1,70. Zawartość suchej masy określa się zgodnie z metodą areometryczną.

Jednakże, zawartość cukru ekstraktywnego może być ustalona, na cały rok gospodarczy, na podstawie rzeczywistego uzysku syropów.

Artykuł  1a ⁶

1. Jedynie ilości wykorzystywane przez przedsiębiorstwa zatwierdzone przez właściwe władze Państw Członkowskich są wliczane dla celów art. 1 ust. 2 lit. f) i h).

Niniejsze władze przyznają zatwierdzenie na wniosek przedsiębiorstw produkujących alkohol, rum, drożdże, syropy do rozprowadzania i "Rinse appelstroop", które wyrażają zgodę na:

a) prowadzenie odrębnej dziennej ewidencji towarowej dla surowców i produktów przetworzonych wskazanych w art. 1 ust. 2 lit. f) i h),

b) dostarczenie na wniosek niniejszych władz wszelkich informacji lub dodatkowych dokumentów niezbędnych do weryfikacji pochodzenia i zużycia surowców wskazanych w lit. a),

c) umożliwienie niniejszym władzom przeprowadzenie odpowiednich kontroli administracyjnych i bezpośrednich.

2. Dla celów stosowania przepisów art. 1 ust. 2 lit. f) i h) przedsiębiorstwa z przydzielonymi kwotami zgłaszają przed dostawami właściwym władzom zainteresowanych Państw Członkowskich:

a) charakter i ilość dostarczanych produktów wyrażone zarówno jako waga netto jak i równoważnik cukru białego,

b) szczegółowe informacje dotyczące zatwierdzonego przetwórcy oraz miejsca w którym produkty dostarczone będą przetworzone,

c) harmonogram dostaw do miejsca przetwarzania.

3. Właściwe władze Państw Członkowskich, jeżeli to konieczne ustalają dodatkowe wymagania dotyczące przyznania zatwierdzenia jak wskazano w drugim akapicie ust. 1, oraz dodatkowe wymagania w związku ze zgłoszeniami wskazanymi w ust. 2, takie jak data przed upływem której zgłoszenia mają być złożone i okres ich ważności. Przeprowadzają one kontrolę administracyjną i bezpośrednią pochodzenia i przetwarzania tych dostaw.

Wykorzystując analizę ryzyka każdego roku gospodarczego władze przeprowadzą bez uprzedzenia bezpośrednie kontrole na miejscu.

Analiza ryzyka wykorzystuje, między innymi:

a) ustalenia z kontroli przeprowadzonych w poprzednich latach,

b) zmiany z zeszłego roku,

c) produkt przetworzony uzyskany z surowca.

Kontrole obejmują przynajmniej 10 % cukru inwertowanego i syropów. Jeśli napotka się nieprawidłowości i anomalie, Państwa Członkowskie zwiększą częstotliwość kontroli w zależności od wagi wyników.

4. Pod koniec każdego roku gospodarczego Państwa Członkowskie określają dla każdego przedsiębiorstwa przydzielone kwoty i każdemu zatwierdzonemu przedsiębiorstwu odpowiednie ilości syropu, cukru inwertowanego i odpowiadającą produkcję alkoholu, rumu, drożdży, syropów do rozprowadzania i "Rinse appelstroop".

5. Zatwierdzenia należy wycofać, w trwającym roku gospodarczym i następnym, w każdym zakładzie nie przestrzegającym warunków zatwierdzenia. Należy złożyć później nowy wniosek o zatwierdzenie.

6. Przed 5 września każde Państwo Członkowskie zgłasza Komisji za poprzedni rok gospodarczy:

a) całkowite ilości, wyrażone jako równoważnik białego cukru, cukru inwertowanego i syropów i odpowiadającą produkcję:

– alkoholu, wyrażonego jako czysty alkohol, w rozbiciu na paliwo na bazie alkoholu, rum i pozostałe alkohole,

– żywe kultury drożdży, wyrażone jako drożdże prasowane, i

– syropy do rozprowadzania i "Rinse appelstroop".

b) wyniki kontroli przeprowadzonych na mocy ust. 3 i podjęte na ich podstawie działania,

c) przypadki wycofania zatwierdzenia na mocy ust. 5.

Artykuł  2

1. 7 Do celów art. 13-18 rozporządzenia (WE) nr 1260/2001, "produkcja izoglukozy" oznacza łączną ilość produktu otrzymanego z glukozy lub jej polimerów, zawierającego w suchej masie co najmniej 10 % fruktozy, niezależnie od zawartości fruktozy w nadwyżce ponad ten limit, wyrażonej jako sucha masa i zarejestrowanej zgodnie z ust. 2.

2. Rejestracja produkcji izoglukozy następuje niezwłocznie po zakończeniu procesu izomeryzacji, ale przed jakimkolwiek działaniem mającym na celu wyodrębnienie składników glukozy i fruktozy lub mającym na celu wytwarzanie mieszanin, poprzez fizyczne odmierzenie objętości produktu jako takiego i określenie zawartości suchej masy przy pomocy refraktometrii.

3. Każdego producenta izoglukozy zobowiązuje się do bezzwłocznego zgłaszania wszelkich urządzeń mogących służyć izomeryzacji glukozy lub jej polimerów.

Zgłoszenia dokonuje się Państwu Członkowskiemu, na którego terytorium znajduje się każde urządzenie. Państwo Członkowskie może zażądać od producenta dostarczenia dodatkowych informacji w tej sprawie.

Artykuł  3

1. 8 Do celów art. 13-18 rozporządzenia (WE) nr 1260/2001, "produkcja syropu inulinowego" oznacza łączną ilość produktu otrzymanego po procesie hydrolizy inuliny lub oligofruktozy, zawierającego w suchej masie co najmniej 10 % fruktozy w wolnej postaci lub w postaci sacharozy, niezależnie od zawartości fruktozy w nadwyżce ponad ten limit, wyrażonej jako sucha masa odpowiednika cukru/izoglukozy i ustalona dla każdego przedsiębiorstwa produkującego syrop inulinowy zgodnie z ust. 2.

2. Rejestracja produkcji syropu inulinowego odbywa się za pomocą połączenia następujących działań:

a) fizyczne odmierzenie objętości produktu jako takiego, niezwłocznie po opuszczeniu pierwszego parownika po każdej hydrolizie, ale przed jakimkolwiek działaniem mającym na celu wyodrębnianie składników glukozy i fruktozy lub mającym na celu wytwarzanie mieszanin;

b) określenie zawartości suchej masy przy pomocy refraktometrii i obliczenie zawartości fruktozy w masie w stanie suchym, na podstawie codziennego reprezentatywnego pobierania próbek;

c) przetworzenie zawartości fruktozy na 80 % w masie w stanie suchym poprzez pomnożenie ilości określonej w suchej masie przez współczynnik stanowiący stosunek mierzonej zawartości fruktozy w ilości syropu i 80 %;

d) wyrażenie jako odpowiednik cukru/izoglukozy przez zastosowanie współczynnika 1,9.

Artykuł  4 ⁹

1. Dla każdego roku gospodarczego sporządza się bilans Wspólnoty dotyczący cukru, izoglukozy i syropu inulinowego jak również bilans podaży cukru dla każdego z Państw Członkowskich. Bilanse te konsoliduje się do końca następnego roku gospodarczego.

2. Państwa Członkowskie ustalają wstępne dane dotyczące produkcji cukru i syropu inulinowego za bieżący rok gospodarczy dla każdego przedsiębiorstwa położonego na ich terytoriach i powiadamiają Komisję przed 1 marca każdego roku. Produkcję cukru przedstawia się w rozbiciu na miesiące.

W przypadku francuskich departamentów Gwadelupy i Martyniki oraz w przypadku Hiszpanii, jeśli chodzi o cukier trzcinowy, ustala się wstępne dane dotyczące produkcji i zgłasza przed dniem 1 lipca każdego roku.

3. Państwa Członkowskie powiadamiają Komisję przed 1 czerwca każdego roku o powierzchniach zajętych pod uprawę oraz o produkcji a) buraków do produkcji osobno: cukru, alkoholu i innych produktów, oraz b) cykorii do produkcji syropu inulinowego, w odniesieniu do bieżącego roku gospodarczego i w odniesieniu do szacunków dotyczących następnego roku.

4. Przed 5 września każdego roku Państwa Członkowskie ustalają i zgł aszają Komisji faktyczną produkcję A, B i C osobno: cukru, izoglukozy i syropu inulinowego, za poprzedni rok gospodarczy, przez każde przedsiębiorstwo położone na ich terytoriach. Produkcje cukru przedstawia się w rozbiciu na miesiące.

5. Jeśli konieczne są zmiany w przedstawionych danych na temat faktycznej produkcji cukru ze względu na informacje przekazane na mocy ust. 4, powstałą różnicę bierze się pod uwagę przy ustalaniu faktycznej wielkości produkcji za rok gospodarczy, w którym stwierdzono tę różnicę.

6. Przed 1 marca każdego roku Państwa Członkowskie powiadamiają Komisję o przydziale cukru A i B, izoglukozy i syropu inulinowego dla każdego z przedsiębiorstw w bieżącym roku gospodarczym.

Artykuł  4a ¹⁰

1. Przed piętnastym dniem każdego miesiąca każde przedsiębiorstwo produkujące izoglukozę powiadamia Państwo Członkowskie, na którego terytorium miała miejsce jego produkcja, o ilościach wyrażonych w suchej masie, faktycznie wyprodukowanych w poprzednim miesiącu.

Państwa Członkowskie ustalają wielkość produkcji izoglukozy dla każdego z takich przedsiębiorstw w każdym miesiącu i powiadamiają o tym Komisję przed końcem drugiego następującego po nim miesiąca.

O ilościach wyprodukowanych na mocy ustaleń dotyczących uszlachetniania czynnego należy powiadamiać osobno. Nie mają one zastosowania dla potrzeb akapitu drugiego.

2. Nie naruszając pierwszego i akapitu drugiego ust. 1, właściwe władze Państwa Członkowskiego mogą zadecydować, na uzasadniony pisemny wniosek przedsiębiorstwa produkującego izoglukozę:

a) bądź o połączeniu jego produkcji za maj i czerwiec poprzedniego roku gospodarczego i zaliczeniu powstałej liczby do bieżącego roku gospodarczego;

b) lub też o połączeniu całości lub części produkcji czerwcowej danego roku gospodarczego z jego produkcją lipcową następnego roku gospodarczego i zaliczeniu powstałej liczby do drugiego wymienionego roku gospodarczego.

c) W przypadku, o którym mowa w lit. b) akapitu pierwszego, wniosek o połączenie musi wskazywać przynajmniej wielkość produkcji czerwcowej, która ma zostać połączona z danymi za lipiec. Owa wielkość nie może przekroczyć 7 % sumy kwot przedsiębiorstw A i B za rok gospodarczy, w którym złożono wniosek o połączenie. Zsumowaną ilość należy traktować jako pierwszą wielkość produkcji w ramach kwot przedsiębiorstwa.

d) Przy podejmowaniu decyzji Państwo Członkowskie bierze pod uwagę sytuacje produkcyjna danego przedsiębiorstwa i popyt na rynku, ze szczególnym uwzględnieniem kwot i opłat produkcyjnych. Dane przedsiębiorstwo może korzystać z tylko jednego z dwóch rodzajów połączenia wskazanych w pierwszym akapicie w danym roku gospodarczym.

3. Po uzgodnieniu z Państwem Członkowskim, przedsiębiorstwo powiadamia je, przed kolejnym 15 lipca (w przypadku określonym w lit. a) akapitu pierwszego ust. 2) lub 15 sierpnia (w przypadku określonym w lit. b) akapitu pierwszego ust. 2), o ilościach wyrażonych w suchej masie, faktycznie wyprodukowanych w okresie dwumiesięcznym, przy zwróceniu uwagi, tam gdzie trzeba, na faktyczną ilość, która ma zostać połączona, o której mowa w drugim akapicie ust. 2.

4. Państwo Członkowskie ustali i przekaże Komisji, przed 15 października, połączoną wielkość produkcji izoglukozy dla danego przedsiębiorstwa w ciągu dwóch wyżej wymienionych miesięcy, która ma zostać zaliczona do produkcji bieżącego roku gospodarczego, zgodnie z, odpowiednio, lit a) lub b) akapitu pierwszego ust. 2.

5. 11 (skreślony).

Artykuł  4b ¹²

1. Każde przedsiębiorstwo, któremu przyznano kwotę produkcji cukru oraz każda rafineria objęta przepisami art. 7 ust. 4 rozporządzenia (WE) nr 1260/2001, przekaże właściwym władzom Państwa Członkowskiego, w którym prowadzona była produkcja lub rafinacja, przed dwudziestym dniem każdego miesiąca, łączną ilość, wyrażoną w przeliczeniu na cukier biały, poszczególnych rodzajów cukru i syropów wskazanych w art. 1 ust. 1 lit. a), b), c), i d) niniejszego rozporządzenia:

– w jego posiadaniu lub objętych poręczeniem (warrant), i

– magazynowanego w wolnym obrocie na obszarze Wspólnoty na koniec poprzedniego miesiąca.

Owe ilości przedstawia się w rozbiciu na Państwa Członkowskie magazynowania na:

– cukier wyprodukowany przez to przedsiębiorstwo, objęty kwotami A i B,

– cukier przeniesiony na mocy art. 14 rozporządzenia (WE) nr 1260/2001,

– cukier C, i

– inne cukry.

2. Władze, o których mowa w ust. 1 mogą również, dla potrzeb kontroli administracyjnych i bezpośrednich, wymagać od przedsiębiorstw powiadomienia ich o dokładnej lokalizacji magazynu oraz o zakupie i sprzedaży cukru.

Jeśli magazynowanie prowadzone jest w Państwie Członkowskim innym niż powiadamiające Komisję, Pań stwo Członkowskie powiadamiające Komisję poinformuje pierwsze z wymienionych do końca następnego miesiąca o ilościach magazynowanych na jego terytorium oraz o lokalizacji miejsc składowania.

Każde Państwo Członkowskie przekaże Komisji, przed końcem drugiego kolejnego miesiąca, informacje o sumie ilości cukru magazynowanych w końcu każdego miesiąca przez przedsiębiorstwa wskazane w ust. 1, w rozbiciu na rodzaje cukru, tak jak zostało to wskazane w drugim akapicie tego ustępu.

Powiadomienie o stanie zapasów na 30 czerwca zostaje przekazane w rozbiciu na każdy rodzaj cukru składowanego w Państwie Członkowskim. W przypadku gdy nie został określony rodzaj cukru magazynowanego poza krajem produkcji, cukier ten traktowany jest jako cukier A i B.

Przed 31 sierpnia 2003 r. Państwa Członkowskie powiadamiają o stanie zapasów cukru w dniu 30 czerwca 2002 r. i 30 czerwca 2003 r., w rozbiciu na Państwo Członkowskie składowania i rodzaj cukru, zgodnie z ust. 1.

3. 13 Każde przedsiębiorstwo, któremu przyznano kwotę produkcji izoglukozy lub syropu inulinowego powiadomi właściwe władze Państwa Członkowskiego, w którym prowadzona była produkcja, przed 1 sierpnia, o ilości izoglukozy (wyrażonej jako sucha masa) i syropu inulinowego (wyrażonego jako równoważnik cukru białego) jakie posiadał i przechowywał w swobodnym obrocie na terytorium Wspólnoty na koniec poprzedniego roku gospodarczego, rozbite w następujący sposób:

– wyprodukowane przez nie izoglukozę i syrop inulinowy objęte kwotami A i B;

– izoglukozę C i syrop inulinowy C; i

– pozostałe.

Państwa Członkowskie powiadamiają Komisję przed 1 września o ilościach izoglukozy i syropu inulinowego składowanych na koniec poprzedniego roku gospodarczego, w rozbiciu na wielkości wyszczególnione w pierwszym akapicie.

Artykuł  4c ¹⁴

1. 15 Przedsiębiorstwa produkujące cukier C powiadamiają właściwe władze Państwa Członkowskiego, w którym go wyprodukowano, przed końcem każdego miesiąca, o ilości wywiezionej w ciągu poprzedniego miesiąca. W rozbiciu na Państwa Członkowskie wywozu.

Państwa Członkowskie powiadamiają Komisję, przed końcem drugiego kolejnego miesiąca, o miesięcznej ilości cukru C wyeksportowanego przez przedsiębiorstwa wskazane w pierwszym akapicie, w rozbiciu na wyszczególnione w nim ilości.

Na podstawie dowodu wywozu zgodnego z art. 2 rozporządzenia Komisji (EWG) nr 2670/81⁽⁵⁾, Państwa Członkowskie powiadamiają Komisję, przed 15 maja, o ilości cukru C wyeksportowanego w każdym miesiącu poprzedniego roku gospodarczego przez przedsiębiorstwa wskazane w pierwszym akapicie, w rozbiciu na wyszczególnione w nim wielkości. Powiadomienie dotyczące roku 2005/2006 przekazuje się przed dniem 1 grudnia 2006 r.

2. Przedsiębiorstwa, które wyprodukowały cukier C w ciągu jednego lub obydwu z lat gospodarczych 2001/02 i 2002/03 przed 1 sierpnia 2003 r. powiadamiają właściwe władze Państwa Członkowskiego, w którym został on wyprodukowany, o ilości wywiezionej w ciągu roku gospodarczego 2002/03, w rozbiciu na Państwa Członkowskie wywozu.

Państwa Członkowskie powiadamia Komisję, przed 5 września 2003 r., o ilości cukru C wyeksportowanego przez wymienione wyżej przedsiębiorstwa w ciągu roku gospodarczego 2002/03, w rozbiciu na wielkości w nim wyszczególnione.

Artykuł  5 ¹⁶

1. Do celów art. 13-18 rozporządzenia (WE) nr 1260/2001 i z zastrzeżeniem ust. 2-5 niniejszego artykułu produkcja cukru lub izoglukozy realizowana przez przedsiębiorstwo oznacza ilość cukru lub izoglukozy faktycznie wyprodukowaną przez to przedsiębiorstwo.

2. Dla danego roku gospodarczego łączną produkcją cukru przedsiębiorstwa jest produkcja określona w ust. 1 plus ilość przeniesiona na ten rok gospodarczy i minus ilość przeniesiona na następny rok gospodarczy.

3. Na sporządzony na piśmie i podpisany wniosek dwóch producentów do zainteresowanego państwa członkowskiego ilość cukru wyprodukowaną w ramach umowy usługowego przerobu przez jedno przedsiębiorstwo (zwane dalej "przetwórcą") uważa się za część produkcji drugiego przedsiębiorstwa (zwanego dalej "zlecającym"), jeśli zostanie spełniony jeden z poniższych warunków:

a) łączna produkcja cukru "przetwórcy" jest mniejsza od jego kwoty A;

b) łączna produkcja cukru "przetwórcy" jest większa od jego kwoty A, ale mniejsza od sumy jego kwot A i B, o ile łączna produkcja cukru "zlecającego" jest większa od kwoty A tego ostatniego;

c) łączna produkcja cukru "przetwórcy" i "zlecającego" jest większa od sumy ich odpowiednich kwot A i B.

4. Jeżeli zakłady "zlecającego" i "przetwórcy" leżą na terytorium różnych Państw Członkowskich, wniosek określony w ust. 3, musi być skierowany do dwóch zainteresowanych Państw Członkowskich. W takiej sytuacji zainteresowane państwa członkowskie porozumiewają się w sprawie udzielenia odpowiedzi i przyjmują niezbędne środki w celu sprawdzenia czy spełniane są warunki określone w ust. 3.

5. Zgodnie z procedurą ustanowioną w art. 42 ust. 2 rozporządzenia (WE) nr 1260/2001, ilość cukru wyprodukowana przez "przetwórcę" może być uważana za wyprodukowaną przez "zlecającego", jeżeli z powodu przypadków siły wyższej buraki, trzcina lub melasa muszą zostać przetworzone na cukier w przedsiębiorstwie innym niż "zlecający".

Artykuł  6 ¹⁷

1. Przed dniem 1 kwietnia bieżącego roku gospodarczego podejmuje się następujące działania:

a) podstawową opłatę produkcyjną i opłatę B dla cukru oblicza się zgodnie z art. 15 rozporządzenia (WE) nr 1260/2001;

b) kwoty jednostkowe, określone zgodnie z art. 7 niniejszego rozporządzenia, płacone przez producentów cukru, izoglukozy i syropu inulinowego jako zaliczki na rzecz opłaty, ustala się zgodnie z procedurą ustanowioną w art. 42 ust. 2 rozporządzenia (WE) nr 1260/2001.

2. Przed dniem 15 kwietnia bieżącego roku gospodarczego Państwa Członkowskie ustalają zaliczki na dany rok gospodarczy płacone przez każde przedsiębiorstwo produkujące cukier, każde przedsiębiorstwo produkujące izoglukozę i każde przedsiębiorstwo produkujące syrop inulinowy

W przypadku francuskich departamentów Gwadelupy i Martyniki oraz Hiszpanii, w odniesieniu do cukru trzcinowego zaliczki te ustala się przed dniem 15 sierpnia bieżącego roku gospodarczego.

W przypadku cukru i syropu inulinowego zaliczki określa się:

a) przez zastosowanie kwoty jednostkowej ustalonej dla zaliczki w odniesieniu do podstawowej opłaty produkcyjnej, w odniesieniu do wstępnej produkcji cukru A, syropu inulinowego A, cukru B, syropu inulinowego B, określonych stosownie do art. 4 ust. 1;

b) przez zastosowanie kwoty jednostkowej ustalonej dla zaliczki w odniesieniu do opłaty B w odniesieniu do wstępnej produkcji cukru B i syropu inulinowego B, określonych stosownie do art. 4 ust. 1.

W przypadku izoglukozy zaliczkę określa się przez zastosowanie kwoty jednostkowej ustalonej dla zaliczki w odniesieniu do podstawowej opłaty produkcyjnej za izoglukozę w odniesieniu do produkcji między 1 lipca a końcem następującego miesiąca lutego na bieżący rok gospodarczy.

3. Państwa Członkowskie pobierają powyższe zaliczki przed dniem 1 czerwca bieżącego roku gospodarczego.

W przypadku francuskich departamentów Gwadelupy i Martyniki oraz Hiszpanii w odniesieniu do cukru trzcinowego zaliczki pobiera się przed dniem 1 września bieżącego roku gospodarczego.

4. 18 Ilości przeznaczone do spożycia na terenie Wspólnoty, które mają być ewidencjonowane na mocy art. 15 ust. 1 lit. b) i ust. 2 lit. a) rozporządzenia (WE) nr 1260/2001 ustala się poprzez zsumowanie ilości, wyrażonych w przeliczeniu na cukier biały, cukrów i syropów wskazanych w art. 1 ust. 1 lit. a), b), c), i d) oraz izoglukozy i syropu inulinowego:

a) składowanych na początku roku gospodarczego;

b) wyprodukowanych w ramach kwot A i B;

c) importowanych w stanie naturalnym;

d) wchodzących w skład importowanych produktów przetworzonych;

odejmując ilości cukru, izoglukozy i syropu inulinowego, o których mowa w pierwszym akapicie, wyrażonych jako cukier biały:

a) wyeksportowanych w stanie naturalnym;

b) wchodzących w skład eksportowanych produktów przetworzonych;

c) składowanych w końcu roku gospodarczego;

d) dla których wydano świadectwa do dopłat produkcyjnych, na mocy art. 7 ust. 3 rozporządzenia (WE) nr 1260/2001.

Ilości, o których mowa w akapicie pierwszym lit. c) i d) oraz w akapicie drugim lit. a) i b), pochodzą z baz danych Eurostatu lub alternatywnych źródeł informacji i, z powodu braku pełnych danych w odniesieniu do roku gospodarczego, dotyczą ostatnich 12 miesięcy. Ilości wyprodukowanych zgodnie z zasadami uszlachetniania czynnego lub uszlachetniania biernego nie bierze się pod uwagę.

Ilości wskazane w lit. c) akapitu pierwszego i lit. a) akapitu drugiego obejmują ilości wysłane na Wyspy Kanaryjskie, Maderę i Azory, objęte przepisami art. 1 ust. 1a) rozporządzenia (EWG) nr 2670/81.

Ilości cukru, izoglukozy i syropu inulinowego wskazane w lit. d) akapitu pierwszego i lit. b) akapitu drugiego określa się na podstawie średniej zawartości cukru, stwierdzonej dla określonych produktów, i na podstawie danych Eurostat.

Ilości wskazane w lit. a) akapitu drugiego nie obejmują cukru C, izoglukozy C, syropu inulinowego C i pomocy żywnościowej.

Ilości określone w akapicie pierwszym lit. a) oraz w akapicie drugim lit. c) uwzględniają ilości nadwyżkowe określone w art. 1 rozporządzenia Komisji⁽⁶⁾ (WE) nr 832/2005 oraz zapasy interwencyjne ustanowione zgodnie z art. 7 rozporządzenia (WE) nr 1260/2001.

5. 19 Za zobowiązania wywozowe, które mają być realizowane podczas bieżącego roku gospodarczego, w rozumieniu art. 15 ust. 1 lit. d) rozporządzenia (WE) nr 1260/2001 uznaje się:

a) wszystkie ilości cukru, które mają być wywiezione w stanie naturalnym, z refundacjami eksportowymi lub opłatami ustalanymi w drodze przetargów zorganizowanych w odniesieniu do tego roku gospodarczego;

b) wszystkie ilości cukru, izoglukozy i syropu inulinowego, które mają być wywiezione w stanie naturalnym, z refundacjami eksportowymi lub opłatami ustalanymi okresowo, na podstawie pozwoleń wywozowych wydawanych w ciągu tego roku gospodarczego;

c) ²⁰ całość przewidywanego wywozu cukru, izoglukozy i syropu inulinowego w formie produktów przetworzonych z zwrotami wywozowymi lub opłatami wyrównawczymi ustalonymi w tym celu podczas roku gospodarczego;

d) ²¹ ilości produktów podstawowych wyrażone jako cukier biały, dla których w ciągu wspomnianego roku gospodarczego zostały wydane świadectwa refundacji produkcyjnych na mocy w art. 7 ust. 3 rozporządzenia (WE) nr 1260/2001;

e) ²² pomoc żywnościowa.

Artykuł  7

1. W przypadku, gdy szacunek podstawowej opłaty produkcyjnej na cukier i syrop inulinowy wynosi ostatecznie co najmniej 60 % maksymalnej kwoty, określonej w art. 15 ust. 3 rozporządzenia (WE) nr 1260/2001, kwota jednostkowa zaliczki stanowi 50 % kwoty maksymalnej.

W przypadku gdy szacunek wyniesie mniej niż 60 % maksymalnej kwoty, kwota jednostkowa zaliczki stanowi 80 % tej wartości szacunkowej.

2. Ustęp 1 stosuje się również do określania kwoty jednostkowej zaliczki w odniesieniu do opłaty B na cukier i syrop inulinowy, biorąc pod uwagę kwotę maksymalną, określoną w art. 15 ust. 4 i 5 rozporządzenia (WE) nr 1260/2001.

3. Kwota jednostkowa zaliczki w odniesieniu do podstawowej opłaty produkcyjnej na izoglukozę stanowi 40 % kwoty jednostkowej w odniesieniu do podstawowej opłaty produkcyjnej na cukier, oszacowanej zgodnie z art. 6 ust. 1 lit. a) niniejszego rozporządzenia.

Artykuł  8 ²³

1. 1. ²⁴ Przed dniem 15 października, w odniesieniu do poprzedniego roku gospodarczego, ustala się dla cukru, izoglukozy i syropu inulinowego:

a) kwoty podstawowej opłaty produkcyjnej i opłaty B;

b) jeśli zachodzi potrzeba, współczynnik określony w art. 16 ust. 2 rozporządzenia (WE) nr 1260/2001.

W odniesieniu do roku gospodarczego 2005/2006 kwoty i współczynniki, o których mowa w ust. 1 lit. a) i b), ustala się przed dniem 15 lutego 2007 r.

2. 25 Państwa członkowskie określają przed dniem 1 listopada, w odniesieniu do poprzedniego roku gospodarczego oraz biorąc pod uwagę zaliczki pobierane stosownie do art. 6, nieuregulowane saldo opłat w przypadku każdego przedsiębiorstwa produkującego cukier, każdego przedsiębiorstwa produkującego izoglukozę oraz każdego przedsiębiorstwa produkującego syrop inulinowy. W odniesieniu do roku gospodarczego 2005/2006, salda te określane są przed dniem 28 lutego 2007 r.

Salda należne od przedsiębiorstwa lub Państwa Członkowskiego, określone w akapicie pierwszym, płaci się przed dniem 15 grudnia następującego po ostatecznym terminie określania tych sald. W odniesieniu do roku gospodarczego 2005/2006, płatności tej dokonuje przed dniem 15 kwietnia 2007 r.

3. Jeśli przyjmuje się współczynnik zgodnie z art. 16 ust. 2 rozporządzenia (WE) nr 1260/2001, Państwa Członkowskie, zgodnie z przepisami tego ustępu, określają przed dniem 1 listopada w odniesieniu do poprzedniego roku gospodarczego, dodatkowe opłaty dla każdego przedsiębiorstwa produkującego cukier, każdego przedsiębiorstwa produkującego izoglukozę oraz każdego przedsiębiorstwa produkującego syrop inulinowy, które mają być uiszczone przez producentów. Opłatę tę pobiera się w tym samym czasie co saldo opłat produkcyjnych dla tego roku gospodarczego.

4. Jeżeli suma opłat należnych od przedsiębiorstwa nie została ustalona w sposób prawidłowy, poprawna kwota, która ma być zapłacona, lub saldo należne od danego przedsiębiorstwa musi być ustalone w ciągu 30 dni od dnia, w którym Państwo Członkowskie odnotowało niniejszą sytuację i jest w stanie obliczyć kwotę należną zgodnie z przepisami prawa.

Państwa Członkowskie pobierają kwoty określone w akapicie pierwszym w ciągu 30 dni od dnia ich ustalenia.

Artykuł  9

1. Kwoty, określone w art. 18 ust. 2 rozporządzenia (WE) nr 1260/2001, ustala się w tym samym czasie co opłaty określone w art. 8 ust. 1 niniejszego rozporządzenia i zgodnie z tą samą procedurą.

2. W przypadku gdy cena zapłacona przez producenta cukru sprzedawcy buraków jest niższa od ceny podstawowej za buraki, producent przyznaje sprzedawcy buraków w świetle ceny interwencyjnej część zwiększonej ceny cukru, do wysokości rozpatrywanej różnicy.

W celu obliczenia kwoty odpowiadającej tej zwiększonej części producent bierze pod uwagę:

a) okresy między dniem zapłaty za buraki, a dniem ustanowionym dla wpłaty zaliczek i zapłaty sald w odniesieniu do opłat produkcyjnych i opłat dodatkowych;

b) stopę procentową ustaloną przez Europejski Bank Centralny dla głównych operacji dofinansowania w okresach, określonych w lit. a). Odpowiednią stawkę dla Państwa Członkowskiego, które nie bierze udziału w trzecim etapie unii gospodarczej i walutowej, jest równowartość stawki ustalanej przez jego narodowy bank centralny;

c) procent ustanowiony w art. 18 ust. 2 rozporządzenia (WE) nr 1260/2001;

d) wysokość uzysku buraków, o których mowa, z zastrzeżeniem art. 5 ust. 1 rozporządzenia (WE) nr 1260/2001.

3. Producent cukru wypłaca sprzedawcy buraków w ciągu czterech tygodni od dnia ustalenia opłat, określonych w art. 8 ust. 1, kwoty określone w ust. 1 i kwotę odpowiadającą zwiększonej części określonej w ust. 2.

4. Porozumienia branżowe mogą odstępować od przepisów ust. 2 i 3.

Artykuł  10 ²⁶

Państwa Członkowskie podejmują wszelkie niezbędne środki w celu ustanowienia kontroli niezbędnych do stwierdzenia prowadzenia produkcji produktów objętych niniejszym rozporządzeniem.

Artykuł  11

Refundacji określonej w art. 16 ust. 3 akapit drugi i trzeci rozporządzenia (WE) nr 1260/2001, z zastrzeżeniem tych przepisów, można dokonać zgodnie z zasadami określonymi w porozumieniach branżowych.

Artykuł  12

Rozporządzenie (EWG) nr 1443/82 traci moc.

Artykuł  13

Niniejsze rozporządzenie wchodzi w życie następnego dnia po jego opublikowaniu w Dzienniku Urzędowym Wspólnot Europejskich.

Niniejsze rozporządzenie wiąże w całości i jest bezpośrednio stosowane we wszystkich Państwach Członkowskich.

Sporządzono w Brukseli, dnia 20 lutego 2002 r.

	W imieniu Komisji
	Franz FISCHLER
	Członek Komisji

______

⁽¹⁾ Dz.U. L 178 z 30.6.2001, str. 1.

⁽²⁾ Dz.U. L 158 z 9.6.1982, str. 17.

⁽³⁾ Dz.U. L 53 z 24.2.1994, str. 7.

⁽⁴⁾ Dz.U. L 214 z 8.9.1995, str. 16.

⁽⁵⁾ Dz.U. L 262 z 16.9.1981, str. 14.

⁽⁶⁾ Dz.U. L 138 z 1.6.2005, str. 3.

¹ Motyw 1 zmieniony przez pkt 1 sprostowania z dnia 16 kwietnia 2009 r. (Dz.U.UE.L.02.50.40/1).

² Motyw 8 zmieniony przez pkt 2 sprostowania z dnia 16 kwietnia 2009 r. (Dz.U.UE.L.02.50.40/1).

³ Motyw 11 zmieniony przez pkt 3 sprostowania z dnia 16 kwietnia 2009 r. (Dz.U.UE.L.02.50.40/1).

⁴ Art. 1 zmieniony przez pkt 1-13 sprostowania z dnia 16 kwietnia 2009 r. (Dz.U.UE.L.02.50.40/1).

⁵ Art. 1 ust. 2 lit. f) zmieniona przez art. 1 pkt 1 rozporządzenia nr 38/2004 z dnia 9 stycznia 2004 r. (Dz.U.UE.L.04.6.13) zmieniającego nin. rozporządzenie z dniem 1 lutego 2004 r.

⁶ Art. 1a dodany przez art. 1 pkt 2 rozporządzenia nr 38/2004 z dnia 9 stycznia 2004 r. (Dz.U.UE.L.04.6.13) zmieniającego nin. rozporządzenie z dniem 1 lutego 2004 r.

⁷ Art. 2 ust. 1 zmieniony przez pkt 14 sprostowania z dnia 16 kwietnia 2009 r. (Dz.U.UE.L.02.50.40/1).

⁸ Art. 3 ust. 1 zmieniony przez pkt 15 sprostowania z dnia 16 kwietnia 2009 r. (Dz.U.UE.L.02.50.40/1).

⁹ Art. 4 zmieniony przez art. 2 pkt 1 rozporządzenia nr 1140/2003 z dnia 27 czerwca 2003 r. (Dz.U.UE.L.03.160.33) zmieniającego nin. rozporządzenie z dniem 1 lipca 2003 r.

¹⁰ Art. 4a dodany przez art. 2 pkt 2 rozporządzenia nr 1140/2003 z dnia 27 czerwca 2003 r. (Dz.U.UE.L.03.160.33) zmieniającego nin. rozporządzenie z dniem 1 lipca 2003 r.

¹¹ Art. 4a ust. 5 skreślony przez art. 12 pkt 1 rozporządzenia nr 493/2006 z dnia 27 marca 2006 r. ustanawiającego środki przejściowe w ramach reformy wspólnej organizacji rynków w sektorze cukru i zmieniającego rozporządzenia (WE) nr 1265/2001 i (WE) nr 314/2002 (Dz.U.UE.L.06.89.11) z dniem 31 marca 2006 r.

¹² Art. 4b dodany przez art. 2 pkt 2 rozporządzenia nr 1140/2003 z dnia 27 czerwca 2003 r. (Dz.U.UE.L.03.160.33) zmieniającego nin. rozporządzenie z dniem 1 lipca 2003 r.

¹³ Art. 4b ust. 3 zmieniony przez art. 1 pkt 3 rozporządzenia nr 38/2004 z dnia 9 stycznia 2004 r. (Dz.U.UE.L.04.6.13) zmieniającego nin. rozporządzenie z dniem 13 stycznia 2004 r.

¹⁴ Art. 4c dodany przez art. 2 pkt 2 rozporządzenia nr 1140/2003 z dnia 27 czerwca 2003 r. (Dz.U.UE.L.03.160.33) zmieniającego nin. rozporządzenie z dniem 1 lipca 2003 r.

¹⁵ Art. 4c ust. 1 zmieniony przez art. 12 pkt 2 rozporządzenia nr 493/2006 z dnia 27 marca 2006 r. ustanawiającego środki przejściowe w ramach reformy wspólnej organizacji rynków w sektorze cukru i zmieniającego rozporządzenia (WE) nr 1265/2001 i (WE) nr 314/2002 (Dz.U.UE.L.06.89.11) z dniem 31 marca 2006 r.

¹⁶ Art. 5 zmieniony przez pkt 17-23 sprostowania z dnia 16 kwietnia 2009 r. (Dz.U.UE.L.02.50.40/1).

¹⁷ Art. 6 zmieniony przez pkt 24-31 sprostowania z dnia 16 kwietnia 2009 r. (Dz.U.UE.L.02.50.40/1).

¹⁸ Art. 6 ust. 4:

- zmieniony przez art. 2 pkt 3 rozporządzenia nr 1140/2003 z dnia 27 czerwca 2003 r. (Dz.U.UE.L.03.160.33) zmieniającego nin. rozporządzenie z dniem 1 lipca 2003 r.

- zmieniony przez art. 1 pkt 1 rozporządzenia nr 1665/2005 z dnia 12 października 2005 r. (Dz.U.UE.L.05.268.3) zmieniającego nin. rozporządzenie z dniem 16 października 2005 r.

¹⁹ Art. 6 ust. 5 zmieniony przez art. 1 pkt 2 lit. b) rozporządzenia nr 1665/2005 z dnia 12 października 2005 r. (Dz.U.UE.L.05.268.3) zmieniającego nin. rozporządzenie z dniem 16 października 2005 r.

²⁰ Art. 6 ust. 5 lit. c) zmieniona przez art. 1 pkt 4 rozporządzenia nr 38/2004 z dnia 9 stycznia 2004 r. (Dz.U.UE.L.04.6.13) zmieniającego nin. rozporządzenie z dniem 13 stycznia 2004 r.

²¹ Art. 6 ust. 5 lit. d) dodana przez art. 1 pkt 2 lit. a) rozporządzenia nr 1665/2005 z dnia 12 października 2005 r. (Dz.U.UE.L.05.268.3) zmieniającego nin. rozporządzenie z dniem 16 października 2005 r.

²² Art. 6 ust. 5 lit. e) dodana przez art. 1 pkt 2 lit. b) rozporządzenia nr 1665/2005 z dnia 12 października 2005 r. (Dz.U.UE.L.05.268.3) zmieniającego nin. rozporządzenie z dniem 16 października 2005 r.

²³ Art. 8 zmieniony przez pkt 32-36 sprostowania z dnia 16 kwietnia 2009 r. (Dz.U.UE.L.02.50.40/1).

²⁴ Art. 8 ust. 1 zmieniony przez art. 12 pkt 3 lit. a) rozporządzenia nr 493/2006 z dnia 27 marca 2006 r. ustanawiającego środki przejściowe w ramach reformy wspólnej organizacji rynków w sektorze cukru i zmieniającego rozporządzenia (WE) nr 1265/2001 i (WE) nr 314/2002 (Dz.U.UE.L.06.89.11) z dniem 31 marca 2006 r.

²⁵ Art. 8 ust. 2 zmieniony przez art. 12 pkt 3 lit. b) rozporządzenia nr 493/2006 z dnia 27 marca 2006 r. ustanawiającego środki przejściowe w ramach reformy wspólnej organizacji rynków w sektorze cukru i zmieniającego rozporządzenia (WE) nr 1265/2001 i (WE) nr 314/2002 (Dz.U.UE.L.06.89.11) z dniem 31 marca 2006 r.

²⁶ Art. 10 zmieniony przez pkt 37 sprostowania z dnia 16 kwietnia 2009 r. (Dz.U.UE.L.02.50.40/1).