Rozporządzenie 1999/2002 ustanawiające szczegółowe zasady stosowania rozporządzenia Rady (WE) nr 2019/93 w zakresie szczególnych uzgodnień dotyczących pomocy dla mniejszych wysp Morza Egejskiego w odniesieniu do winnic

Dzienniki UE

Dz.U.UE.L.2002.308.11

Akt utracił moc
Wersja od: 9 listopada 2002 r.

ROZPORZĄDZENIE KOMISJI (WE) NR 1999/2002
z dnia 8 listopada 2002 r.
ustanawiające szczegółowe zasady stosowania rozporządzenia Rady (WE) nr 2019/93 w zakresie szczególnych uzgodnień dotyczących pomocy dla mniejszych wysp Morza Egejskiego w odniesieniu do winnic

KOMISJA WSPÓLNOT EUROPEJSKICH,

uwzględniając Traktat ustanawiający Wspólnotę Europejską,

uwzględniając rozporządzenie Rady (EWG) nr 2019/93 z dnia 19 lipca 1993 r. wprowadzające szczególne środki dla mniejszych wysp Morza Egejskiego dotyczące niektórych produktów rolnych(1), ostatnio zmienione rozporządzeniem (WE) nr 442/2002(2), w szczególności jego art. 9,

a także mając na uwadze, co następuje:

(1) Artykuł 9 rozporządzenia (EWG) nr 2019/93 przewiduje ryczałtową stawkę pomocy na hektar z tytułu ciągłej uprawy winorośli przeznaczonych do produkcji win gatunkowych produkowanych w określonych regionach w tradycyjnych strefach produkcyjnych na mniejszych wyspach Morza Egejskiego.

(2) Aby ryczałtowa stawka pomocy na hektar uprawy została przyznana, zainteresowana strona (grupa producentów wina bądź organizacja) musi najpierw zaprezentować środek poprawy jakości wina, zgodnie z programem zaakceptowanym przez właściwe władze.

(3) Artykuł 1 ust. 8 rozporządzenia (WE) nr 2019/93 znosi pomoc dla dojrzewających gatunkowych win likierowych produkowanych w sposób tradycyjny, ponieważ została ona uznana za nieodpowiednią w stosunku do sytuacji na wyspach Morza Egejskiego z uwagi na krótki okres przechowywania.

(4) Należy ustanowić szczegółowe zasady zarządzania tym systemem oraz kontroli przestrzegania warunków przyjętych przez Radę.

(5) Dla uniknięcia niejednoznaczności prawnej należy uchylić rozporządzenie (EWG) nr 3112/93(3).

(6) Środki przewidziane w niniejszym rozporządzeniu są zgodne z opinią Komitetu Zarządzającego ds. Wina,

PRZYJMUJE NINIEJSZE ROZPORZĄDZENIE:

Artykuł  1

Niniejsze rozporządzenie ustanawia szczegółowe zasady stosowania art. 9 rozporządzenia (EWG) nr 2019/93, zmienionego rozporządzeniem Rady (WE) nr 442/2002.

Artykuł  2
1.
Ryczałtowa stawka pomocy na hektar z tytułu ciągłej uprawy winorośli przeznaczonych do produkcji wina gatunkowego produkowanego w określonych regionach, przewidziana w art. 9 rozporządzenia (WE) nr 2019/93, przyznawana jest na wniosek grupy producentów wina lub organizacji dla obszarów uprawy obsadzonych odmianami winorośli odpowiednimi do produkcji wina gatunkowego produkowanego w określonych regionach.
2.
Organizacjami producentów są te określone w art. 39 rozporządzenia (WE) nr 1493/1999. Władze greckie ustanawiają kryteria, jakie muszą spełniać grupy producentów, by kwalifikować się do pomocy, o której mowa, i notyfikują je Komisji.
Artykuł  3
1.
Wnioski o przyznanie pomocy na hektar składane są przez zainteresowane strony właściwym władzom greckim w wyznaczonym przez nie okresie i nie później niż do 1 maja każdego roku na następny rok winiarski. Jednakże dla roku winiarskiego 2002/03 wnioski należy składać nie później niż do dnia 31 grudnia 2002 r.
2.
We wniosku o przyznanie pomocy należy podać:

a) adres grupy producentów lub organizacji;

b) obszar uprawy, w hektarach lub arach, winorośli przeznaczonej do produkcji wina gatunkowego produkowanego w określonych regionach, wraz z numerem księgi wieczystej lub informacją uznaną za równorzędną przez instytucję odpowiedzialną za sprawdzanie obszarów;

c) wykorzystywane odmiany winorośli;

d) prognozę wysokości plonów.

Artykuł  4

Po sprawdzeniu, czy grupa producentów wina lub organizacja wprowadziła środki poprawy jakości wina zgodnie z zatwierdzonym programem, właściwe władze greckie wypłacają pomoc przed 1 kwietnia roku winiarskiego, w odniesieniu do którego została ona przyznana.

Artykuł  5

Właściwe władze greckie przed 30 kwietnia notyfikują Komisji obszary, w odniesieniu do których zostały złożone wnioski o przyznanie pomocy i te, dla których pomoc została faktycznie wypłacona.

Artykuł  6
1.
Właściwe władze greckie podejmą środki niezbędne dla zapewnienia zgodności z warunkami przyznawania pomocy przewidzianej w niniejszym rozporządzeniu.
2.
Wnioski o przyznanie pomocy są sprawdzane w sposób zapewniający skuteczną weryfikację zgodności z ustanowionymi warunkami. W zależności od rodzaju środka wsparcia właściwe władze greckie określą metody i środki przeprowadzania kontroli oraz beneficjantów pomocy, którzy zostaną poddani kontroli. We wszystkich stosownych przypadkach właściwe władze greckie korzystają z rejestru winnic oraz zintegrowanego systemu zarządzania i kontroli ustanowionego rozporządzeniem (EWG) nr 3508/92.
3.
Kontrole mają formę kontroli administracyjnych oraz kontroli na miejscu.
4.
Kontrole administracyjne są kompleksowe i obejmują kontrole krzyżowe, w razie potrzeby, wraz z danymi w zintegrowanym systemie zarządzania i kontroli, celem uniknięcia wielokrotnych wypłat pomocy nienależnej.
5.
W oparciu o analizę ryzyka władze krajowe przeprowadzą wyrywkową kontrolę na miejscu pewnej liczby wniosków o przyznanie pomocy, odnoszących się co najmniej do 5 % obszarów otrzymujących wsparcie.
6.
Właściwe władze greckie ustanowią system kar, które będą nakładane w przypadkach naruszenia zobowiązań oraz obowiązujących przepisów, i podejmą kolejne czynności niezbędne dla wprowadzenia w życie tego systemu. Kary muszą być skuteczne, proporcjonalne do naruszenia, za które są przewidziane, oraz muszą mieć odstraszający skutek.
7.
Artykuł 8 rozporządzenia Rady (WE) nr 1258/1999(4) w sprawie finansowania Wspólnej Polityki Rolnej stosuje się.
Artykuł  7

Rozporządzenie (EWG) nr 3112/93 zostaje niniejszym uchylone.

Artykuł  8

Niniejsze rozporządzenie wchodzi w życie następnego dnia po jego opublikowaniu w Dzienniku Urz ędowym Wspólnot Europejskich.

Niniejsze rozporządzenie wiąże w całości i jest bezpośrednio stosowane we wszystkich Państwach Członkowskich.

Sporządzono w Brukseli, dnia 8 listopada 2002 r.

W imieniu Komisji
Franz FISCHLER
Członek Komisji

______

(1) Dz.U. L 184 z 27.7.1993, str. 1.

(2) Dz.U. L 68 z 12.3.2002, str. 4.

(3) Dz.U. L 278 z 11.11.1993, str. 52.

(4) Dz.U. L 160 z 26.6.1999, str. 103.

© Unia Europejska, http://eur-lex.europa.eu/
Za autentyczne uważa się wyłącznie dokumenty Unii Europejskiej opublikowane w Dzienniku Urzędowym Unii Europejskiej.