Rozporządzenie 884/2006 ustanawiające szczegółowe zasady stosowania rozporządzenia Rady (WE) nr 1290/2005 w odniesieniu do finansowania przez EFRG środków interwencyjnych w postaci składowania w magazynach państwowych i księgowania transakcji składowania w magazynach państwowych przez agencje płatnicze państw członkowskich

Dzienniki UE

Dz.U.UE.L.2006.171.35

Akt utracił moc

Wersja od: 25 lutego 2011 r.

ROZPORZĄDZENIE KOMISJI (WE) NR 884/2006

z dnia 21 czerwca 2006 r.

ustanawiające szczegółowe zasady stosowania rozporządzenia Rady (WE) nr 1290/2005 w odniesieniu do finansowania przez EFRG środków interwencyjnych w postaci składowania w magazynach państwowych i księgowania transakcji składowania w magazynach państwowych przez agencje płatnicze państw członkowskich

KOMISJA WSPÓLNOT EUROPEJSKICH,

uwzględniając Traktat ustanawiający Wspólnotę Europejską,

uwzględniając rozporządzenie Rady (EWG) nr 1883/78 z dnia 2 sierpnia 1978 r. ustanawiające ogólne reguły finansowania interwencji przez Europejski Fundusz Orientacji i Gwarancji Rolnej, Sekcja Gwarancji⁽¹⁾, w szczególności jego art. 9,

uwzględniając rozporządzenie Rady (WE) nr 1290/2005 z dnia 21 czerwca 2005 r. w sprawie finansowania wspólnej polityki rolnej⁽²⁾, w szczególności jego art. 42,

a także mając na uwadze, co następuje:

(1) Finansowanie środków interwencyjnych w zakresie regulacji rynków rolnych zgodnie z art. 3 ust. 1 lit. b) rozporządzenia (WE) nr 1290/2005 zapewnia Wspólnota, na warunkach ustalonych przez prawodawstwo rolne. W odniesieniu do środków interwencyjnych w postaci składowania w magazynach państwowych, art. 4 rozporządzenia (EWG) nr 1883/78 przewiduje, że kwota finansowania jest określona w rocznych sprawozdaniach finansowych sporządzanych przez agencje płatnicze. Wspomniane rozporządzenie określiło również zasady i warunki regulujące wyżej wymienione sprawozdania finansowe. W następstwie ustanowienia na mocy rozporządzenia (WE) nr 1290/2005 Europejskiego Funduszu Rolniczego Gwarancji (EFRG), który zastąpił Europejski Fundusz Orientacji i Gwarancji Rolnej (EFOGR) Sekcja Gwarancji należy przewidzieć odpowiednie szczegółowe zasady stosowania.

(2) Środki interwencyjne w postaci składowania w magazynach państwowych mogą podlegać finansowaniu wyłącznie, gdy odnoszące się do nich wydatki zostały poniesione przez agencje płatnicze wyznaczone przez państwa członkowskie zgodnie z art. 10 rozporządzenia (WE) nr 1290/2005. Wykonanie zadań odnoszących się zwłaszcza do zarządzania lub kontroli środków interwencyjnych, z wyjątkiem wypłat pomocy, może być delegowane zgodnie z art. 6 ust. 1 akapit drugi wspomnianego rozporządzenia. Zadania te mogą być również wykonywane za pośrednictwem kilku agencji płatniczych. Należy ponadto przewidzieć powierzenie zarządzania określonymi środkami składowania w magazynach państwowych jednostkom państwowym lub zewnętrznym jednostkom prywatnym, za które odpowiedzialna będzie agencja płatnicza. W związku z tym, należy przypomnieć zakres odpowiedzialności agencji płatniczych w tej dziedzinie, wyznaczając dokładnie ich obowiązki oraz określając, w jakich okolicznościach i na jakich zasadach można powierzać jednostkom państwowym lub zewnętrznym jednostkom prywatnym zarządzanie określonymi środkami składowania w magazynach państwowych. W ostatnim przypadku należy również ustalić, że zainteresowane jednostki będą działały w ramach umów, na podstawie zobowiązań i ogólnych zasad określonych w niniejszym rozporządzeniu.

(3) Wydatki odnoszące się do środków interwencyjnych w postaci składowania w magazynach państwowych mogą mieć różnoraki charakter. Konieczne jest zatem określenie dla każdej kategorii transakcji, które wydatki mogą korzystać z finansowania wspólnotowego, a zwłaszcza na jakich warunkach wydatki te można pokryć, ustalając warunki ich kwalifikowalności i obliczania. W ramach tego należy przede wszystkim określić, czy wydatki te należy uwzględnić na podstawie pozycji rzeczywiście udokumentowanych przez agencje płatnicze, czy na podstawie kwot standardowych określonych przez Komisję.

(4) W celu umożliwienia państwom członkowskim nienależącym do strefy euro konsolidacji wydatków i kosztów w walucie krajowej i w euro w sposób zharmonizowany, konieczne jest określenie, na jakich warunkach transakcje związane ze składowaniem w magazynach państwowych byłyby rejestrowane na ich rachunkach oraz ustalenie, który kurs przeliczeniowy ma zastosowanie.

(5) W celu określenia kwoty finansowania wspólnotowego wydatków związanych ze składowaniem w magazynach państwowych, uwzględniając zróżnicowany charakter środków, o których mowa oraz brak jednolitych terminów operacyjnych, należy określić jeden termin operacyjny oparty na rachunkach założonych i prowadzonych przez agencje płatnicze, w których różne pozycje wydatków i dochodów stwierdzonych przez agencje płatnicze są odpowiednio zapisane po stronach ma i winien.

(6) Zgodnie z art. 6 rozporządzenia Komisji (WE) nr 883/2006 z dnia 21 czerwca 2006 r. ustanawiającego szczegółowe zasady stosowania rozporządzenia Rady nr 1290/2005 w odniesieniu do prowadzenia rachunków przez agencje płatnicze, deklarowania wydatków i dochodów oraz w odniesieniu do warunków zwrotu wydatków w ramach EFRG i EFRROW⁽³⁾ w celu uzyskania płatności za wydatki związane ze składowaniem w magazynach państwowych, agencje płatnicze są zobowiązane uwzględnić w deklaracjach wydatków wartości i kwoty, które zaksięgowały w miesiącu następującym po okresie, którego dotyczą transakcje składowania w magazynach państwowych. W celu zapewnienia właściwego przebiegu powyższej procedury, należy ustalić warunki przekazywania Komisji informacji niezbędnych do obliczenia kosztów i wydatków.

(7) Księgowanie zapasów w magazynach państwowych utrzymywanych w ramach interwencji powinno umożliwić określenie kwoty finansowania wspólnotowego, a jednocześnie pozwolić na rozpoznanie sytuacji zapasów produktów objętych systemem pomocy interwencyjnej. W celu właściwej realizacji należy domagać się od agencji płatniczych prowadzenia oddzielnej ewidencji zapasów i oddzielnych rachunków finansowych, zawierających pozycje niezbędne do monitorowania zapasów i do zarządzania finansowaniem wydatków i dochodów generowanych przez środki interwencyjne związane ze składowaniem w magazynach państwowych.

(8) Agencje płatnicze mają obowiązek księgowania pozycji dotyczących ilości, wartości i niektórych średnich. Jednakże niektórych transakcji lub wydatków nie należy uwzględniać z powodu niektórych okoliczności, bądź też należy brać je pod uwagę zgodnie z zasadami szczególnymi. Aby uniknąć rozbieżności w księgowaniu oraz zapewnić ochronę interesów finansowych Wspólnoty, należy dokładnie określić takie przypadki i okoliczności, jak również warunki ich księgowania.

(9) Dzień księgowania poszczególnych pozycji wydatków i dochodów właściwych dla środków interwencyjnych związanych ze składowaniem w magazynach państwowych zależy od charakteru transakcji i może być określony w ramach obowiązującego prawodawstwa rolnego. W tej sytuacji, należy ustanowić ogólną zasadę, zgodnie z którą księgowanie ma miejsce w dniu przeprowadzenia czynności fizycznej wynikającej z zastosowania środka interwencyjnego oraz przewidzieć przypadki szczególne, które należy wziąć pod uwagę.

(10) W ramach ponoszonej przez siebie odpowiedzialności ogólnej, agencje płatnicze muszą dokonywać w sposób okresowy i systematyczny kontroli zapasów produktów podlegających systemowi pomocy interwencyjnej. Aby zapewnić wypełnianie w sposób spójny przez wszystkie agencje płatnicze powyższego obowiązku, należy przewidzieć wprowadzenie okresowości i zasad ogólnych kontroli i inwentaryzacji.

(11) Wycena operacji składowania w magazynach państwowych zależy także od charakteru transakcji i może być określona w stosowanym prawodawstwie rolnym. Należy ustanowić zasadę ogólną, zgodnie z którą wartość zakupów i sprzedaży równa jest sumie wypłat lub wpłat, zrealizowanych lub do zrealizowania, za czynności fizyczne oraz zasad szczególnych lub przypadków szczególnych, które należy uwzględnić.

(12) Należy ustalić formę i treść dokumentów obowiązkowo przekazywanych dotyczących środków interwencyjnych związanych ze składowaniem w magazynach państwowych, jak również warunki i zasady przekazywania lub przechowywania wspomnianych dokumentów przez państwa członkowskie. Ze względu na spójność z zasadami ustanowionymi w pozostałych dziedzinach, których dotyczy finansowanie wspólnej polityki rolnej, przekazywanie i wymiana informacji zawartych w niniejszym rozporządzeniu będą dokonywane na warunkach i zasadach określonych w art. 18 rozporządzenia (WE) nr 883/2006.

(13) Środki podjęte na podstawie niniejszego rozporządzenia zastępują przepisy rozporządzenia Komisji (EWG) nr 411/88 z dnia 12 lutego 1988 r. w sprawie metody i stopy procentowej stosowanych przy obliczaniu kosztów finansowania środków interwencyjnych obejmujących skup, składowanie i zbyt⁽⁴⁾, rozporządzenia Komisji (EWG) nr 1643/89 z dnia 12 czerwca 1989 r. określającego standardowe kwoty wykorzystywane dla finansowania czynności fizycznych powstających przy publicznym składowaniu produktów rolnych⁽⁵⁾, rozporządzenia Komisji (EWG) nr 2734/89 z dnia 8 września 1989 r. w sprawie czynników, które należy uwzględnić przy określaniu wydatków na podstawie art. 37 ust. 2 rozporządzenia Rady (EWG) nr 822/87, które mają być finansowane przez Sekcję Gwarancji EFOGR⁽⁶⁾, rozporządzenia Rady (EWG) nr 3492/90 z dnia 27 listopada 1990 r. ustanawiającego czynniki, które należy uwzględnić w rocznych sprawozdaniach finansowych w odniesieniu do finansowania środków interwencyjnych w postaci składowania w magazynach publicznych przez Sekcję Gwarancji Europejskiego Funduszu Orientacji i Gwarancji Rolnej⁽⁷⁾, rozporządzenia Komisji (EWG) nr 3597/90 z dnia 12 grudnia 1990 r. w sprawie zasad rachunkowości dla środków interwencyjnych obejmujących skup, składowanie i sprzedaż produktów rolnych przez agencje interwencyjne⁽⁸⁾, rozporządzenia Komisji (EWG) nr 147/91 z dnia 22 stycznia 1991 r. określającego i ustalającego dopuszczalną tolerancję dla ubytków ilościowych produktów rolnych składowanych w ramach interwencji publicznej⁽⁹⁾, rozporządzenia Komisji (WE) nr 2148/96 z dnia 8 listopada 1996 r. ustanawiającego zasady oceny i monitorowania publicznych zapasów interwencyjnych produktów rolnych⁽¹⁰⁾.

(14) Należy zatem uchylić rozporządzenia (EWG) nr 411/88, (EWG) nr 1643/89, (EWG) nr 2734/89, (EWG) nr 3492/90, (EWG) nr 3597/90, (EWG) nr 147/91 i (WE) nr 2148/96.

(15) Środki przewidziane w niniejszym rozporządzeniu są zgodne z opinią Komitetu ds. Funduszy Rolniczych,

PRZYJMUJE NINIEJSZE ROZPORZĄDZENIE:

Rozdział 1

ŚRODKI INTERWENCYJNE W FORMIE TRANSAKCJI SKŁADOWANIA W MAGAZYNACH PAŃSTWOWYCH

Artykuł 1

Przedmiot

Niniejsze rozporządzenie określa warunki i zasady stosowane w finansowaniu z Europejskiego Funduszu Rolniczego Gwarancji (EFGR) wydatków związanych ze środkami interwencyjnymi dotyczącymi składowania w magazynach państwowych, z zarządzaniem i kontrolą odpowiadających im transakcji dokonywanych przez agencje płatnicze, o których mowa w art. 6 rozporządzenia (WE) nr 1290/2005, z księgowaniem odpowiadających im wydatków i dochodów z Europejskiego Funduszu Rolniczego Gwarancji (EFRG) oraz z przekazywaniem wymaganych informacji i dokumentów.

Artykuł 2

Odpowiedzialność i obowiązki agencji płatniczej

Agencje płatnicze zapewniają zarządzanie i kontrolę transakcji związanych ze środkami interwencyjnymi dotyczącymi składowania w magazynach państwowych, za które są odpowiedzialne, na warunkach określonych w załączniku I oraz, w odpowiednim przypadku, określonych przez prawodawstwo rolne, zwłaszcza na podstawie minimalnego odsetka kontroli określonego we wspomnianym załączniku

Agencje płatnicze mogą delegować swoje kompetencje na rzecz agencji interwencyjnych zgodnie z warunkami akredytacji określonymi w załączniku I pkt 1.C) rozporządzenia Komisji (WE) nr 885/2006⁽¹¹⁾, bądź działać za pośrednictwem innych agencji płatniczych.

Agencje płatnicze lub agencje interwencyjne, bez uszczerbku dla ich ogólnej odpowiedzialności w zakresie składowania w magazynach państwowych, mogą:

a) powierzyć zarządzanie określonymi środkami składowania w magazynach państwowych osobom fizycznym lub prawnym zajmującym się składowaniem interwencyjnych produktów rolnych, zwanymi dalej "podmiotami składującymi". W tym przypadku zarządzanie odbywa się obowiązkowo w ramach umów składu, na podstawie obowiązków i zasad ogólnych określonych w załączniku II,

b) delegować osoby fizyczne lub prawne do wykonania niektórych szczególnych zadań określonych w prawodawstwie rolnym.

Obowiązki agencji płatniczych w zakresie składowania w magazynach państwowych są przede wszystkim następujące:

a) prowadzenie ewidencji zapasów i rachunków finansowych dla każdego z produktów podlegających środkowi interwencyjnemu związanemu ze składowaniem w magazynach państwowych na podstawie transakcji zrealizowanych w okresie od dnia 1 października danego roku do dnia 30 września roku następnego, zwanym dalej "rokiem budżetowym";

b) uaktualnianie wykazu podmiotów składujących, z którymi agencje płatnicze podpisały umowy w zakresie składowania w magazynach państwowych. Wykaz ten zawiera wyczerpujące dane umożliwiające dokładną identyfikację wszystkich miejsc składowania, ich pojemności, liczby magazynów, chłodni lub silosów, ich planów i schematów;

c) udostępnianie Komisji typowych umów stosowanych przy składowaniu w magazynach państwowych, zasad dotyczących przejmowania produktów, ich składowania i wydawania z magazynów podmiotów składujących, jak również zasad dotyczących odpowiedzialności podmiotów składujących;

d) prowadzenie centralnej skomputeryzowanej ewidencji towarowej zapasów, obejmującej wszystkie miejsca składowania, produkty, wszystkie ilości i jakość poszczególnych produktów oraz masę (w stosownych przypadkach, masę netto lub brutto) lub wielkość;

e) dokonywanie, zgodnie z przepisami wspólnotowymi i krajowymi, wszystkich transakcji związanych ze składowaniem, konserwacją, transportem lub transferem produktów interwencyjnych, bez uszczerbku dla odpowiedzialności własnej kupujących, innych organizacji płatniczych biorących udział w transakcji lub osób upoważnionych z tego tytułu;

f) przeprowadzanie w ciągu całego roku kontroli na miejscu w magazynach, w których składowane są produkty objęte interwencją. Kontrole te przeprowadzane są w nieregularnych odstępach czasu i bez zapowiedzi. Jednakże możliwe jest powiadomienie, ściśle ograniczone do minimalnego koniecznego terminu, o ile nie zaszkodzi ono celowi kontroli. Tego rodzaju powiadomienie nie wykracza poza 24 godziny, z wyjątkiem przypadków należycie uzasadnionych;

g) przeprowadzanie corocznej inwentaryzacji, na warunkach określonych w art. 8.

Jeżeli w danym państwie członkowskim zarządzanie rachunkami składowania w magazynach państwowych w odniesieniu do jednego lub kilku produktów zapewnione jest przez kilka agencji płatniczych, ewidencja zapasów i rachunki finansowe, o których mowa w lit. a) i d) są konsolidowane na poziomie państwa członkowskiego przed przekazaniem odpowiednich informacji do Komisji.

Agencje płatnicze informują niezwłocznie Komisję:

a) jeśli wydłużenie okresu składowania produktu mogłoby spowodować obniżenie jego jakości;

b) o stratach ilościowych lub obniżeniu jakości produktu na skutek klęsk żywiołowych.

Jeżeli Komisja zostanie powiadomiona o sytuacjach określonych w akapicie pierwszym lit. a) i b), przyjmowane są odpowiednie decyzje:

a) w odniesieniu do sytuacji określonych we wspomnianej wyżej lit. a), zgodnie z procedurą określoną w art. 25 ust. 2 rozporządzenia Rady (WE) nr 1784/2003⁽¹²⁾ lub, w zależności od przypadku, zgodnie z procedurą określoną w odpowiednim artykule innych rozporządzeń w sprawie wspólnej organizacji rynków rolnych;

b) w odniesieniu do sytuacji określonych we wspomnianej wyżej lit. b), zgodnie z procedurą określoną w art. 41 ust. 2 rozporządzenia (WE) nr 1290/2005.

Artykuł 4

Finansowanie wydatków interwencyjnych dokonywanych w ramach transakcji składowania w magazynach państwowych

W ramach transakcji związanych ze składowaniem w magazynach państwowych, o których mowa w art. 3, EFRG finansuje w ramach interwencji, o ile odpowiednie wydatki nie zostały ustalone w ramach prawodawstwa rolnego, następujące wydatki:

a) koszty finansowe związane z funduszami uruchomionymi przez państwa członkowskie na zakup produktów, zgodnie z warunkami rozliczeń określonymi w załączniku IV;

b) wydatki na czynności fizyczne wynikające z zakupu, sprzedaży, bądź każdej innej formy przekazania produktów (przyjęcie, przechowywanie i odbiór produktów znajdujących się w magazynach państwowych), o których mowa w załączniku V, na podstawie kwot standardowych jednolitych w całej Wspólnocie obliczanych zgodnie z warunkami określonymi w załączniku VI;

c) wydatki na czynności fizyczne niekoniecznie związane z zakupem, sprzedażą czy jakąkolwiek inną formą przekazania produktów, na podstawie kwot standardowych lub kwot niestandardowych, zgodnie z przepisami ustanowionymi przez Komisję w ramach prawodawstwa rolnego dotyczących tych produktów oraz w ramach załącznika VII;

ca) 1 wydatki poniesione na transport na terytorium państwa członkowskiego lub poza nim albo wydatki wynikające z wywozu towarów, na podstawie kwot standardowych lub kwot niestandardowych, podlegające zatwierdzeniu zgodnie z procedurą określoną w art. 195 ust. 2 rozporządzenia (WE) nr 1234/2007;

d) amortyzację składowanych produktów, zgodnie z warunkami rozliczeń określonymi w załączniku VIII;

e) różnice (zyski i straty) między wartością księgową a ceną zbytu produktów lub różnice wynikające z innych czynników.

W przypadku państw członkowskich nienależących do strefy euro, bez uszczerbku dla zasad i terminów operacyjnych przewidzianych w załącznikach do niniejszego rozporządzenia lub w prawodawstwie rolnym, w szczególności w art. 3 ust. 1 i art. 5 ust. 1 rozporządzenia Komisji (WE) nr 2808/98⁽¹³⁾, wydatki, o których mowa w ust. 1 lit. b) i c) niniejszego artykułu, obliczane na podstawie kwot ustalonych w EUR oraz wydatki i dochody realizowane w walucie krajowej w ramach niniejszego rozporządzenia, są przeliczane odpowiednio na walutę krajową lub na EUR na podstawie ostatniego kursu przeliczeniowego walut ustalonego przez Europejski Bank Centralny przed rokiem budżetowym, w którym transakcje zostały zarejestrowane w księgowości agencji płatniczej. Wspomniany kurs przeliczeniowy walut stosuje się również w przypadku księgowania odnoszącego się do różnych szczególnych przypadków, o których mowa w art. 7 ust. 1 niniejszego rozporządzenia.

Jednakże w odniesieniu do roku budżetowego 2007, państwa członkowskie wymienione w art. 2 ust. 2 akapit drugi rozporządzenia (WE) nr 883/2006 stosują kurs przeliczeniowy, o którym mowa w art. 13 niniejszego rozporządzenia.

Rozdział 2

KSIĘGOWANIE TRANSAKCJI ZWIĄZANYCH ZE SKŁADOWANIEM W MAGAZYNACH PAŃSTWOWYCH

Artykuł 5

Zawartość ewidencji zapasów w magazynach państwowych prowadzonej przez agencje płatnicze

Ewidencja towarowa określona w art. 2 ust. 3 lit. a) obejmuje w sposób odrębny następujące kategorie pozycji:

a) ilości produktów zarejestrowane przy przyjmowaniu i wydawaniu z zapasów z fizycznym przesunięciem lub bez fizycznego przesunięcia;

b) ilości wykorzystane z tytułu stosowania systemu bezpłatnej dystrybucji dla osób najbardziej poszkodowanych przewidzianego w rozporządzeniu Rady (EWG) nr 3730/87⁽¹⁴⁾ i zaksięgowane zgodnie z przepisami art. 5 rozporządzenia Komisji (EWG) nr 3149/92⁽¹⁵⁾, z rozróżnieniem ilości, które były przedmiotem transferu do innego państwa członkowskiego;

c) ilości pobrane jako próbki, z wyszczególnieniem próbek pobranych przez kupujących;

d) ilości, których nie można byłoby ponownie zapakować po kontroli wizualnej w ramach sporządzania corocznej inwentaryzacji lub w trakcie kontroli po przejęciu interwencyjnym, a które pozostają w zapasach i są przedmiotem sprzedaży z wolnej ręki;

e) ilości brakujące z przyczyn możliwych i niemożliwych do określenia, w tym ilości brakujące odpowiadające ustalonym prawnie granicom tolerancji;

f) ilości, których jakość uległa obniżeniu;

g) nadwyżki;

h) ilości brakujące przekraczające granicę tolerancji;

i) ilości przyjęte do magazynu i niespełniające wymaganych warunków, w wyniku czego odrzucono ich przejęcie;

j) ilości netto znajdujące się w zapasach na koniec każdego miesiąca lub roku budżetowego, które zostają przeniesione na następny miesiąc lub rok budżetowy.

Rachunki finansowe, o których mowa w art. 2 ust. 3 lit. a) zawierają:

a) wartość ilości, o których mowa w ust. 1 lit. a) niniejszego artykułu, uwzględniając oddzielnie wartość ilości sprzedanych i wartość ilości kupionych;

b) wartość księgową ilości wykorzystanych lub uwzględnionych z tytułu stosowania systemu bezpłatnej dystrybucji, o której mowa w ust. 1 lit. b) niniejszego artykułu;

c) koszty finansowe, o których mowa w art. 4 ust. 1 lit. a);

d) wydatki odnoszące się do czynności fizycznych, o których mowa w art. 4 ust. 1 lit. b) i c);

e) kwoty wynikające z amortyzacji, o których mowa w art. 4 ust. 1 lit. d);

f) kwoty pobrane lub odzyskane od sprzedających, nabywców i podmiotów składujących, inne niż określone w art. 11 ust. 2;

g) kwotę dochodów pochodzących ze sprzedaży z wolnej ręki zrealizowanych po dokonaniu corocznej inwentaryzacji lub kontroli następujących po przejęciu produktów do zapasów interwencyjnych;

h) straty i zyski z wydanych produktów z uwzględnieniem amortyzacji, o której mowa w lit. e) niniejszego ustępu;

i) pozostałe pozycje winien i ma, w szczególności elementy odpowiadające ilościom, których dotyczy ust. 1 lit. c) do g) niniejszego artykułu,

j) średnią wartość księgową, wyrażoną, w zależności od przypadku, na tonę lub na hektolitr.

Artykuł 6

Sposób księgowania

Powyższe zapisy i obliczenia określone w ust. 1 są dokonywane pod warunkiem stosowania następujących zasad:

a) koszty wydania z magazynu odnoszące się do ilości, w przypadku których stwierdzono braki lub których jakość uległa obniżeniu, zgodnie z zasadami, o których mowa w załącznikach X i XII, zostają uwzględnione wyłącznie w stosunku do ilości rzeczywiście sprzedanych lub wydanych z magazynu;

b) ilości uznane za brakujące podczas transferu między państwami członkowskimi nie są uwzględnione jako przyjęte do magazynu państwa członkowskiego miejsca przeznaczenia, przez co nie korzystają one z przypisanych im kosztów standardowych przyjęcia do magazynu;

c) w przypadku transportu lub transferu uwzględnia się ustalone standardowo koszty przyjęcia i wydania jeśli, według przepisów wspólnotowych, koszty te nie zostały uznane za integralną część kosztów transportu;

d) o ile przepisy szczegółowe prawodawstwa wspólnotowego nie stanowią inaczej, nie uwzględnia się w rachunkach EFRG ewentualnych kwot pochodzących ze sprzedaży produktów, których jakość uległa obniżeniu ani innych ewentualnych kwot otrzymanych w podobny sposób;

e) ewentualne nadwyżki ilościowe księguje się po stronie ujemnej w stanie i przesunięciach zapasów w ilościach brakujących. Są one uwzględniane przy określaniu ilości przekraczających granicę tolerancji;

f) próbki inne niż pobierane przez kupujących księguje się zgodnie z przepisami załącznika XII pkt 2 lit. a).

Artykuł 7

Dni księgowania wydatków i dochodów oraz przesunięć produktów

Poszczególne pozycje wydatków i dochodów księguje się w dniu, w którym ma miejsce czynność fizyczna wynikająca z zastosowania środka interwencyjnego.

Jednakże w wyszczególnionych poniżej przypadkach mają zastosowanie następujące daty:

a) dzień, w którym wchodzi w życie umowa składu, o której mowa w art. 9 ust. 2 rozporządzenia Komisji (WE) nr 1262/2001⁽¹⁶⁾, w odniesieniu do cukru białego i surowego w przypadku ilości przejętych na podstawie umowy składu podpisanej przez oferenta i agencję płatniczą przed transferem zapasów;

b) dzień inkasa, w przypadku kwot otrzymanych i odzyskanych, o których mowa w art. 5 ust. 2 lit. f) i g);

c) dzień faktycznej płatności kosztów związanych z czynnościami fizycznymi, o ile kosztów tych nie pokrywają kwoty standardowe.

Poszczególne pozycje dotyczące przesunięć fizycznych produktów i zarządzania zapasami księguje się w dniu, w którym ma miejsce czynność fizyczna wynikająca z zastosowania środka interwencyjnego.

Jednakże w wyszczególnionych poniżej przypadkach mają zastosowanie następujące daty:

a) dzień przejęcia produktów przez agencję płatniczą zgodnie z rozporządzeniem w sprawie wspólnej organizacji rynków danego produktu, w przypadku ilości przyjmowanych do magazynów państwowych bez zmiany miejsca składowania;

b) dzień stwierdzenia stanu faktycznego w przypadku ilości brakujących lub których jakość uległa obniżeniu oraz nadwyżek ilościowych;

c) dzień faktycznego wydania produktów z magazynu, w przypadku sprzedaży z wolnej ręki produktów, których nie można byłoby ponownie zapakować po kontroli wizualnej w ramach sporządzania corocznej inwentaryzacji lub w trakcie kontroli po przejęciu interwencyjnym, a które pozostają w zapasach;

d) koniec roku budżetowego, w przypadku ewentualnych strat przekraczających granicę tolerancji.

Artykuł 8

Inwentaryzacja

Rozdział 3

WYCENA RACHUNKÓW

Artykuł 9

Wycena transakcji składowania w magazynach państwowych

Wartość zakupów i sprzedaży stanowi równowartość sumy płatności lub wpłat dokonanych lub które mają być dokonane, związanych z czynnościami fizycznymi, z wyjątkiem przepisów szczególnych, o których mowa w niniejszym artykule i z zastrzeżeniem przepisów przewidzianych:

a) w załączniku IX, dla produktów destylacji (alkohol mieszany),

b) w załączniku X, dla brakujących ilości,

c) w załączniku XII, dla produktów, których jakość uległa obniżeniu lub zniszczonych,

d) w załączniku XIII, dla produktów przyjętych do magazynu, których przejęcie odrzucono.

Wartość zakupów w przypadku produktów wprowadzanych do zapasów określa się na podstawie ceny interwencyjnej uwzględniając podwyżki, bonifikaty, rabaty, stawki procentowe i współczynniki, które należy zastosować do ceny interwencyjnej podczas zakupu produktu, zgodnie z kryteriami określonymi w prawodawstwie rolnym.

Podwyżki, bonifikaty, rabaty, stawki procentowe i współczynniki nie są jednakże brane pod uwagę w przypadkach i sytuacjach, o których mowa w załącznikach X i XII pkt 2 lit.a) i pkt 2 lit.c).

Rozdział 4

FINANSOWANE KWOTY ORAZ DEKLARACJE WYDATKÓW I DOCHODÓW

Artykuł 10

Finansowana kwota

Agencja płatnicza przekazuje Komisji drogą elektroniczną, co miesiąc i co roku, informacje niezbędne do finansowania wydatków związanych ze składowaniem w magazynach państwowych oraz odnoszących się do niego rozliczeń potwierdzających wydatki i dochody w postaci tabel (Tabele e.FAUDIT), których wzory przedstawiono w załączniku III do niniejszego rozporządzenia, w terminach określonych w art. 4 ust. 1 lit. c) rozporządzenia (WE) nr 883/2006 i art. 7 ust. 2 rozporządzenia (WE) nr 883/2006.

Artykuł 11

Deklaracje wydatków i dochodów

Rozdział 6

ŚRODKI PRZEJŚCIOWE I PRZEPISY KOŃCOWE

Artykuł 13

Przejście

Jeżeli państwo członkowskie nienależące do strefy euro prowadzi nadal swoje rachunki w walucie krajowej w roku budżetowym 2007, zgodnie z art. 2 ust. 2 akapit drugi rozporządzenia (WE) nr 883/2006 kurs przeliczeniowy, który należy stosować w trakcie i na końcu tego roku budżetowego jest następujący:

a) ostatni kurs przeliczeniowy walut ustalony przez Europejski Bank Centralny przed rokiem budżetowym 2007 w odniesieniu do przeliczenia na walutę krajową:

– kwot standardowych odnoszących się do wydatków, o których mowa w art. 4 ust. 1 lit. b) i c) niniejszego rozporządzenia,

– wartości ilości brakujących przekraczających granicę tolerancji, konserwacji i przetworzenia, o której mowa w załączniku X lit. a) do niniejszego rozporządzenia,

– wartość ilości, których jakość uległa obniżeniu lub zniszczonych wskutek klęsk żywiołowych, o których mowa w załączniku XII pkt 2.lit. a) niniejszego rozporządzenia,

– wartości próbek innych niż próbki pobrane przez kupujących, o których mowa w art. 6 ust. 2 lit. f) niniejszego rozporządzenia,

– kwot standardowych odnoszących się do ilości, których przejęcia odmówiono, o których mowa jest w załączniku XIII pkt 1.lit. a) i b) niniejszego rozporządzenia;

b) ostatni kurs przeliczeniowy walut ustalony przez Europejski Bank Centralny przed pierwszym dniem każdego kwartału w roku budżetowym 2007, począwszy od dnia 1 października 2006 r. w odniesieniu do przeliczenia na walutę krajową:

– wartości brakujących ilości wskutek kradzieży lub innych, możliwych do określenia przyczyn, o których mowa w załączniku X lit. a) niniejszego rozporządzenia,

– wartości ilości brakujących wskutek transferu lub transportu, o których mowa w załączniku X lit. c) niniejszego rozporządzenia,

– wartość ilości, których jakość uległa obniżeniu lub zniszczonych wskutek złych warunków przechowywania, o której mowa w załączniku XII pkt 2. lit. c) niniejszego rozporządzenia;

c) ostatni kurs przeliczeniowy walut ustalony przez Europejski Bank Centralny przed rokiem budżetowym 2008 w odniesieniu do przeliczenia na EUR wartości ilości netto, które mają zostać przeniesione z roku budżetowego 2007 na rok budżetowy 2008 pomniejszonej o drugi odpis amortyzacyjny na koniec 2007 r.

Niniejsze rozporządzenie wiąże w całości i jest bezpośrednio stosowane we wszystkich państwach członkowskich.

Sporządzono w Brukseli, dnia 21 czerwca 2006 r.

	W imieniu Komisji
	Mariann FISCHER BOEL
	Członek Komisji

______

⁽¹⁾ Dz.U. L 216 z 5.8.1978, str. 1. Rozporządzenie ostatnio zmienione rozporządzeniem (WE) nr 695/2005 (Dz.U. L 114 z 4.5.2005, str. 1).

⁽²⁾ Dz.U. L 209 z 11.8.2005, str. 1. Rozporządzenie zmienione rozporządzeniem (WE) nr 320/2006 (Dz.U. L 58 z 28.2.2006, str. 42).

⁽³⁾ Patrz: str. 1 niniejszego Dziennika Urzędowego.

⁽⁴⁾ Dz.U. L 40 z 13.2.1988, str. 25. Rozporządzenie ostatnio zmienione rozporządzeniem (WE) nr 956/2005 (Dz.U. L 164 z 24.6.2005, str. 8).

⁽⁵⁾ Dz.U. L 162 z 13.6.1989, str. 12. Rozporządzenie zmienione rozporządzeniem (WE) nr 269/91 (Dz.U. L 28 z 2.2.1991, str. 22).

⁽⁶⁾ Dz.U. L 263 z 9.9.1989, str. 16.

⁽⁷⁾ Dz.U. L 337 z 4.12.1990, str. 3.

⁽⁸⁾ Dz.U. L 350 z 14.12.1990, str. 43. Rozporządzenie ostatnio zmienione rozporządzeniem (WE) nr 1392/97 (Dz.U. L 190 z 19.7.1997, str. 22).

⁽⁹⁾ Dz.U. L 17 z 23.1.1991, str. 9. Rozporządzenie zmienione rozporządzeniem (WE) nr 652/92 (Dz.U. L 70 z 17.3.1992, str. 5).

⁽¹⁰⁾ Dz.U. L 288 z 9.11.1996, str. 6. Rozporządzenie zmienione rozporządzeniem (WE) nr 808/1999 (Dz.U. L 102 z 17.4.1999, str. 70).

⁽¹¹⁾ Patrz: str. 90 niniejszego Dziennika Urzędowego.

⁽¹²⁾ Dz.U. L 270 z 21.10.2003, str. 78.

⁽¹³⁾ Dz.U. L 349 z 24.12.1998, str. 36.

⁽¹⁴⁾ Dz.U. L 352 z 15.12.1987, str. 1.

⁽¹⁵⁾ Dz.U. L 313 z 30.10.1992, str. 50.

⁽¹⁶⁾ Dz.U. L 178 z 30.6.2001, str. 48.

ZAŁĄCZNIKI

ZAŁĄCZNIK I 2

OBOWIĄZKI AGENCJI PŁATNICZYCH I PROCEDURY KONTROLI FIZYCZNEJ, (art. 2 ust. 3)

A. OBOWIĄZKI AGENCJI PŁATNICZYCH

I. Przeprowadzanie kontroli

1. Częstotliwość i reprezentatywność

Przynajmniej raz do roku w każdym miejscu składowania przeprowadzana jest kontrola zgodnie z przepisami określonymi w pkt B, dotyczącymi w szczególności:

– procedury gromadzenia informacji odnoszących się do składowania w magazynach państwowych;

– zgodności danych księgowych, którymi dysponuje na miejscu podmiot składujący z danymi przekazanymi agencji płatniczej;

– rzeczywistej ilości zapasów przedstawionych w sprawozdaniach księgowych podmiotu składującego, która posłużyła za podstawę do sporządzenia ostatniego miesięcznego sprawozdania księgowego przekazanego przez podmiot składujący, ocenionej wizualnie bądź, w razie wątpliwości lub sporu, metodą ważenia lub pomiaru;

– solidna, właściwa i handlowa jakość składowanych produktów.

Rzeczywista ilość zapasów określana jest za pomocą kontroli fizycznej przeprowadzanej na wystarczająco reprezentatywnej próbie, odpowiadającej co najmniej wartościom procentowym podanym w pkt B, co umożliwia stwierdzenie faktycznego posiadania w zapasach wszystkich ilości ujętych w ewidencji zapasów.

Kontroli jakości dokonuje się wizualnie, zapachowo i/lub organoleptycznie i, w razie wątpliwości, przy użyciu pogłębionej analizy.

2. Kontrole dodatkowe

W przypadku stwierdzenia nieprawidłowości w trakcie kontroli fizycznej, należy przeprowadzić kontrolę dodatkowej wartości procentowej składowanych ilości interwencyjnych według tej samej metody. W razie konieczności, kontrola powinna objąć ważenie wszystkich produktów składowanych w kontrolowanej partii lub w kontrolowanym magazynie.

II. Sprawozdania z kontroli

1. Wewnętrzna jednostka kontrolująca podległa agencji płatniczej lub jednostce przez nią upoważnionej sporządza sprawozdanie z każdej przeprowadzonej kontroli lub kontroli fizycznej.

2. Sprawozdanie zawiera co najmniej następujące pozycje:

a) nazwę podmiotu składującego, adres wizytowanego magazynu i nazwę kontrolowanych partii towaru;

b) datę i godzinę rozpoczęcia oraz zakończenia czynności kontrolnych;

c) miejsce przeprowadzania kontroli, jak również opis warunków składowania, opakowania oraz dostępności;

d) dokładne dane osób kontrolujących, z określeniem ich stanowiska i uprawnień;

e) przeprowadzone czynności kontrolne oraz zastosowane zasady pomiaru objętościowego, takie jak metody pomiaru, dokonane obliczenia, otrzymane wyniki pośrednie i końcowe oraz ustalone wnioski pokontrolne;

f) dla każdej składowanej w magazynie partii lub dla każdego rodzaju towaru - ilość wymienioną w księgach agencji płatniczej, ilość wymienioną w księgach magazynu oraz stwierdzone ewentualne rozbieżności między tymi księgami;

g) dla każdej kontrolowanej fizycznie w magazynie partii lub dla każdego rodzaju towaru, dane, o których mowa w lit. f), oraz ustaloną w miejscu kontroli ilość i ewentualne niezgodności; numer partii lub rodzaj towaru, palety, kartony, silosy, kadzie lub inne zbiorniki, których dotyczyła kontrola, masę (w danym przypadku, masę netto i brutto) lub objętość;

h) sporządzone przez podmiot składujący deklaracje w przypadku zaistnienia rozbieżności lub niezgodności;

i) miejsce, datę i podpis sporządzającego sprawozdanie oraz podmiotu składującego lub jego przedstawiciela;

j) w przypadku wystąpienia nieprawidłowości, ewentualne zalecenie przeprowadzenia rozszerzonej kontroli, z określeniem wartości procentowej składowanych ilości, które mają zostać poddane takiej kontroli, stwierdzeniem rozbieżności i podaniem wyjaśnień.

3. Sporządzone sprawozdania są ∙ niezwłocznie przekazywane kierownikowi działu odpowiedzialnego za prowadzenie ksiąg agencji płatniczej. Niezwłocznie po otrzymaniu protokołu następuje korekta zapisów księgowych agencji płatniczej uwzględniająca stwierdzone rozbieżności i niezgodności.

4. Agencja płatnicza przechowuje sprawozdania w swojej siedzibie, udostępniając je przedstawicielom Komisji lub upoważnionym przez nią osobom.

5. Dokument podsumowujący, który wydaje agencja płatnicza, zawiera opis:

– przeprowadzonych kontroli, z wyróżnieniem kontroli fizycznych (inwentaryzacji),

– skontrolowanych ilości,

– stwierdzonych nieprawidłowości oraz ich przyczyn porównanych z zestawieniami miesięcznymi i rocznymi.

Podsumowanie określa skontrolowane ilości i stwierdzone rozbieżności dla każdego produktu, którego to dotyczy, według masy i objętości oraz wartości procentowej w stosunku do wszystkich składowanych ilości.

Dokument ten w oddzielny sposób uwzględnia kontrole przeprowadzone w celu sprawdzenia jakości składowanych produktów. Komisja otrzymuje podsumowanie równocześnie ze sprawozdaniami rocznymi, o których mowa w art. 8 ust. 1 lit. c) ppkt iii) rozporządzenia (WE) nr 1290/2005.

Dokument podsumowujący zostaje wydany i przekazany Komisji pierwszy raz w odniesieniu do roku budżetowego 2006.

B. PROCEDURA PRZEPROWADZANIA KONTROLI FIZYCZNEJ DLA KAŻDEGO SEKTORA OBJĘTEGO WSPÓLNĄ POLITYKĄ ROLNĄ W RAMACH KONTROLI OKREŚLONYCH W PKT A

I. Masło

1. Wybór partii, które mają zostać poddane kontroli, odpowiada co najmniej 5 % całkowitej ilości składowanej w magazynach państwowych. Wyboru dokonuje się przed wizytacją magazynu na podstawie danych księgowych agencji płatniczej bez powiadamiania podmiotu składującego.

2. Sprawdzenie obecności wybranych partii towaru oraz ich składu na miejscu polega na:

– identyfikacji numerów kontrolnych partii i kartonów w oparciu o dowody zakupu lub przyjęcia do magazynu,

– ważeniu palet (jednej na dziesięć) i kartonów (jednego na paletę),

– wizualnym sprawdzeniu zawartości kartonu (jedna paleta na pięć),

– sprawdzenie stanu opakowania.

3. Opis skontrolowanych fizycznie partii towaru oraz stwierdzonych braków zostaje odnotowany w sprawozdaniu z kontroli.

II. Odtłuszczone mleko w proszku

2. Sprawdzenie obecności wybranych partii towaru oraz ich składu na miejscu polega na:

– identyfikacji numerów kontrolnych partii i worków w oparciu o dowody zakupu lub przyjęcia do magazynu,

– ważenie palet (jednej na dziesięć) i worków (jednego na dziesięć),

– wizualnym sprawdzeniu zawartości worka (jedna paleta na pięć),

– sprawdzenie stanu opakowania.

3. Opis skontrolowanych fizycznie partii towaru oraz stwierdzonych braków zostaje odnotowany w sprawozdaniu z kontroli.

III. Zboża

1. Procedura przeprowadzania kontroli fizycznej

a) Liczba wybranych miejsc składowania lub pomieszczeń, które mają zostać poddane kontroli, odpowiada co najmniej 5 % całkowitej ilości zbóż lub ryżu składowanych w magazynach państwowych.

Wyboru dokonuje się na podstawie danych ewidencji zapasów dostępnych w agencji płatniczej bez powiadamiania podmiotu składującego.

b) Kontrola fizyczna:

– sprawdzenie obecności zbóż lub ryżu w wybranych miejscach składowania lub pomieszczeniach magazynowych,

– identyfikacja zbóż lub ryżu,

– monitorowanie warunków składowania oraz sprawdzenie jakości produktów składowanych w warunkach przewidzianych w art. 10 ust. 2 Rozporządzenie Komisji (WE) nr 824/2000⁽¹⁾, w odniesieniu do zbóż, i w art. 11 Rozporządzenie Komisji (WE) nr 708/1998⁽²⁾, w odniesieniu wyłącznie do ryżu,

– porównanie miejsca składowania i tożsamości zbóż lub ryżu z danymi z ewidencji zapasów,

– ocena składowanych ilości za pomocą metody uprzednio dopuszczonej przez agencję płatniczą, której opis należy przedłożyć w siedzibie tej agencji.

c) W każdym miejscu składowania musi być dostępny plan magazynu oraz dowód pomiaru odnoszący się do wszystkich silosów lub pomieszczeń magazynowych.

Zboża lub ryż muszą być składowane w każdym magazynie w sposób pozwalający na sprawdzenie ich objętości.

2. Procedura w przypadku wykrycia nieprawidłowości

Przy sprawdzaniu objętości dopuszczalna jest pewna granica tolerancji.

Zasady określone w załączniku II pkt II stosuje się, jeżeli masa produktów składowanych stwierdzona podczas kontroli fizycznej różni się od wpisanej masy o 5 % lub więcej w odniesieniu do zbóż i ryżu w przypadku składowania w silosach lub w magazynach płaskich.

W przypadku gdy zboża lub ryż składowane są w magazynie, można rejestrować ilości zważone przy przyjmowaniu do magazynu, zamiast ilości wynikających z oceny objętości, jeżeli ta ostatnia metoda nie zapewnia stopnia dokładności uważanego za odpowiedni, a różnica między tymi dwoma wartościami nie jest zbyt duża.

Agencja płatnicza korzysta z tej opcji, w przypadku gdy jest to uzasadnione okolicznościami, na zasadzie jednostkowych przypadków i na własną odpowiedzialność. W sprawozdaniu wskazuje ona, iż skorzystała z tej opcji przy pomocy następującego wzoru:

(Wzór przykładowy)

ZBOŻA - KONTROLA ZAPASÓW

Produkt:

Podmiot składujący:

Magazyn, silos:

Numer miejsca składowania:

Data:

Partia

Ilość na podstawie księgowości

A. Zapasy w silosie

Numer pomieszczenia	Objętość według specyfikacji m³ (A)	Stwierdzona wolna objętość m³ (B)	Objętość składowanego zboża m³ (A-B)	Stwierdzony ciężar właściwy kg/hl = 100	Masa zboża lub ryżu

Ogółem (A): ................

B. Zapasy w magazynie płaskim

	Pomieszczenie nr	Pomieszczenie nr	Pomieszczenie nr
Zajmowana powierzchnia: ...	... m^{2 )}	... m^{2 )}	... m^{2 )}
	}..... m³	}..... m³	}..... m³
Wysokość:	... m )	... m )	... m )
Korekta:	..... m³	..... m³	..... m³
Objętość:	............. m³	............. m³	............. m³
Ciężar właściwy:	.......... kg/hl	.......... kg/hl	.......... kg/hl
Masa całkowita:	............ ton	............ ton	............ ton

Ogółem (B): .............................

Masa całkowita w magazynie: ...............

Różnica w stosunku do masy wpisanej: .....

W %: ....................................

.................,dnia ...............

Kontroler agencji płatniczej:

(Pieczęć i podpis)

IV. Alkohol

1. Wybór kadzi, które mają zostać poddane kontroli, odpowiada co najmniej 5 % całkowitej ilości składowanej w magazynach państwowych. Wyboru dokonuje się przed wizytacją magazynu na podstawie danych księgowych agencji płatniczej bez powiadamiania podmiotu składującego.

2. Kontrola plomb celnych, o ile przewidziano je w przepisach krajowych.

3. Sprawdzenie obecności wybranych kadzi oraz ich zawartości na miejscu polega na:

– identyfikacji kadzi na podstawie ich numeracji i rodzaju alkoholu,

– porównaniu tożsamości i zawartości kadzi z danymi z ewidencji zapasów oraz danymi zamieszczonymi w księgach agencji płatniczej,

– kontroli organoleptycznej obecności alkoholu, rodzaju alkoholu oraz jego ilości w kadziach,

– badaniu warunków składowania poprzez kontrolę wizualną pozostałych zbiorników.

4. Opis skontrolowanych fizycznie partii towaru oraz stwierdzonych braków zostaje odnotowany w sprawozdaniu z kontroli.

V. Wołowina

2. Sprawdzenie obecności wybranych partii towaru oraz ich składu na miejscu w przypadku mięsa bez kości polega na:

– identyfikacji partii towaru i palet oraz sprawdzeniu liczby kartonów,

– sprawdzeniu wagi 10 % palet lub kontenerów,

– sprawdzeniu wagi 10 % kartonów z każdej ważonej palety,

– wizualnej kontroli zawartości kartonów oraz stanu opakowań towaru w kartonie.

Wybór palet musi uwzględniać poszczególne rodzaje rozbioru mięsa.

3. Opis skontrolowanych fizycznie partii towaru oraz stwierdzonych braków zostaje odnotowany w sprawozdaniu z kontroli.

VI. Cukier luzem⁽³⁾

1. Procedura przeprowadzania kontroli fizycznej w państwowych magazynach cukru od roku gospodarczego 2006/2007:

a) Liczba wybranych silosów, miejsc składowania i pomieszczeń magazynowych, które mają zostać poddane kontroli, odpowiada co najmniej 5 % całkowitej ilości cukru luzem składowanego w magazynach państwowych.

Wyboru dokonuje się na podstawie danych ewidencji zapasów dostępnych w agencji płatniczej bez uprzedniego powiadamiania podmiotu składującego.

b) Kontrola fizyczna:

– sprawdzenie obecności cukru luzem w wybranych silosach, miejscach składowania lub pomieszczeniach;

– porównaniu danych księgowych podmiotu składującego i agencji płatniczej;

– identyfikacja cukru luzem,

– kontrola warunków składowania i porównanie miejsca składowania i tożsamości cukru luzem z danymi księgowymi

podmiotu składującego;

– ocena składowanych ilości za pomocą metody uprzednio dopuszczonej przez agencję płatniczą, której szczegółowy opis należy przedłożyć w siedzibie tej agencji.

c) W każdym miejscu składowania musi być dostępny plan magazynu oraz dowód pomiaru odnoszący się do wszystkich silosów lub pomieszczeń magazynowych.

Cukier luzem musi być składowany w sposób umożliwiający sprawdzenie jego objętości.

2. Procedura przeprowadzania kontroli fizycznej w państwowych magazynach cukru od lat gospodarczych 2004/2005 i 2005/2006:

a) W przypadku kiedy procedury inwentaryzacyjne opisane w powyższym pkt 1 nie są możliwe do przeprowadzenia, agencja płatnicza urzędowo plombuje wszystkie punkty wejścia lub wyjścia z silosu/miejsca składowania. Agencja płatnicza co miesiąc sprawdza, czy plomby nie zostały naruszone. Te inspekcje stanowią przedmiot szczegółowego opisu. Pod nieobecność inspektora z agencji płatniczej zakazuje się wstępu do magazynów.

Państwo członkowskie gwarantuje procedurę zakładania plomb, która zapewnia kompletność produktów umieszczonych w magazynie państwowym.

b) Inspekcja, która ma na celu sprawdzenie warunków składowania i właściwego przechowywania produktów, powinna być przeprowadzana co najmniej raz w roku.

3. Procedura w przypadku wykrycia nieprawidłowości:

Przy sprawdzaniu objętości dopuszczalna jest pewna granica tolerancji.

Załącznik II stosuje się w przypadku, gdy masa produktów składowanych, stwierdzona podczas kontroli fizycznej (pomiar objętościowy) różni się od wpisanej masy o 5 % lub więcej w przypadku składowania w silosach lub w magazynach płaskich.

W przypadku gdy cukier luzem składowany jest w magazynie, można rejestrować ilości zważone przy przyjmowaniu do magazynu zamiast ilości wynikających z oceny objętości, jeżeli ta ostatnia metoda nie zapewnia stopnia dokładności uważanego za odpowiedni, a różnica między tymi dwiema wartościami nie jest zbyt duża.

Agencja płatnicza korzysta z możliwości określonej w ust. 3, w przypadku gdy jest to uzasadnione okolicznościami, na zasadzie jednostkowych przypadków i na własną odpowiedzialność. W sprawozdaniu wskazuje ona, że skorzystała z tej możliwości.

VII. Cukier pakowany⁽⁴⁾

1. Procedura przeprowadzania kontroli fizycznej w państwowych magazynach cukru od roku gospodarczego 2006/2007:

a) Wybór partii odpowiadających co najmniej 5 % całkowitej ilości cukru składowanego w magazynach państwowych. Wybór partii do skontrolowania odbywa się przed wizytacją miejsca składowania na podstawie danych ewidencji zapasów dostępnych w agencji płatniczej bez uprzedniego powiadamiania podmiotu składującego.

b) Sprawdzenie na miejscu obecności wybranych partii i ich składu:

– identyfikacji numerów kontrolnych partii i worków w oparciu o dowody zakupu lub przyjęcia do magazynu,

– porównaniu danych księgowych podmiotu składującego i agencji płatniczej;

– sprawdzenie stanu opakowania.

W odniesieniu do cukru pakowanego w workach o wadze 50 kg sprawdzenie polega na:

– ważeniu palet (jednej na dwadzieścia) i worków (jednego na paletę),

– wizualnym sprawdzeniu zawartości worka (jedna paleta na dziesięć),

W odniesieniu do cukru pakowanego w "dużych workach" sprawdzenie polega na:

– ważeniu jednego worka na dwadzieścia,

– wizualnym sprawdzeniu zawartości jednego dużego worka na dwadzieścia.

c) Opis w sprawozdaniu z inwentaryzacji skontrolowanych fizycznie partii towaru oraz stwierdzonych braków.

2. Procedura przeprowadzania kontroli fizycznej w państwowych magazynach cukru od lat gospodarczych 2004/2005 i 2005/2006:

Państwo członkowskie gwarantuje procedurę zakładania plomb, która zapewnia kompletność produktów umieszczonych w magazynie państwowym.

b) Inspekcja, która ma na celu sprawdzenie warunków składowania i właściwego przechowywania produktów, powinna być przeprowadzana co najmniej raz w roku.

______

⁽¹⁾ Dz.U. L 100 z 20.4.2000, str. 31. Rozporządzenie ostatnio zmienione rozporządzeniem Komisji (WE) nr 1068/2005 (Dz.U. L 174 z 7.7.2005, str. 65).

⁽²⁾ Dz.U. L 98 z 31.3.1998, str. 21. Rozporządzenie ostatnio zmienione rozporządzeniem Komisji (WE) nr 1107/2004 (Dz.U. L 211 z 12.6.2004, str. 14).

⁽³⁾ Zostanie przeprowadzona inwentaryzacja magazynów stanowiących przedmiot umowy składu.

⁽⁴⁾ Zostanie przeprowadzona inwentaryzacja magazynów stanowiących przedmiot umowy składu.

ZAŁĄCZNIK II

OBOWIĄZKI I OGÓLNE ZASADY ODPOWIEDZIALNOŚCI PODMIOTÓW SKŁADUJĄCYCH UMIESZCZANE OBOWIĄZKOWO W UMOWIE SKŁADU ZAWIERANEJ POMIĘDZY AGENCJĄ PŁATNICZĄ A PODMIOTEM SKŁADUJĄCYM (art. 2 ust. 2)

Podmiot składujący odpowiada za właściwe przechowywanie produktów objętych wspólnotowymi środkami interwencyjnymi. Ponosi on konsekwencje finansowe niewłaściwego przechowywania wspomnianych produktów.

I. Jakość produktów

W przypadku obniżenia jakości składowanych produktów podlegających interwencji wynikającego z niewłaściwych lub nieodpowiednich warunków ich składowania, podmiot składujący odpowiada za powstałe straty, księgując je jako stratę wynikającą z obniżenia jakości produktu spowodowaną warunkami składowania (wiersz 900.001 tabeli 53) na rachunkach składowania w magazynach państwowych.

II. Brakujące ilości

1. Podmiot składujący odpowiada za wszelkie wykryte różnice między ilościami znajdującymi się w magazynie a przekazanymi agencji płatniczej zapisami w zestawieniach zapasów.

2. W przypadku, gdy brakujące ilości przekraczają ilości dopuszczalne w granicach stosowanych (stosowanej) tolerancji, zgodnie z art. 8 ust. 2, załącznikiem I pkt B. III ppkt 2 i załącznikiem XI lub z ustawodawstwem rolnym, łączna ich wartość obciąża podmiot składujący jako niezidentyfikowana strata. Jeżeli podmiot składujący kwestionuje brakujące ilości, może się domagać zważenia lub zmierzenia produktów, w których to przypadkach podmiot składujący ponosi koszty tej czynności, chyba, że okaże się, iż wspomniane ilości rzeczywiście znajdują się w magazynie, lub też, że różnice nie przekraczają stosowanych granic tolerancji, w którym to przypadku koszty ważenia i pomiarów obciążają agencję płatniczą.

Granice tolerancji przewidziane w załączniku I pkt B. III ust. 2 i pkt B. IV ust. 3 stosują się bez uszczerbku dla innych dopuszczalnych ilości przewidzianych w akapicie pierwszym.

III. Dokumenty potwierdzające oraz deklaracje miesięczne i roczne

1. Dokumenty potwierdzające i deklaracje miesięczne

a. Podmiot składujący musi posiadać dokumenty świadczące o przyjęciu, przechowywaniu i wydaniu produktów z magazynu, służące za podstawę do sporządzania rocznych sprawozdań finansowych i zawierające, co najmniej, następujące dane:

– miejsce składowania (z identyfikacją, w danym przypadku, pomieszczenia lub kadzi),

– ilości przeniesione z poprzedniego miesiąca,

– przyjęcie i wydanie każdej partii z magazynu,

– zapasy na koniec okresu rozliczeniowego.

Dokumenty te muszą w każdym momencie umożliwiać pewną identyfikację składowanych ilości, z uwzględnieniem w szczególności ilości nabytych lub sprzedanych, lecz nie przyjętych jeszcze i nie wydanych z odpowiadających im zapasów.

b. Podmiot składujący przekazuje dokumenty dotyczące przyjęcia, przechowywania i wydania produktów z magazynu agencji płatniczej co najmniej raz w miesiącu w formie miesięcznego skróconego zestawienia zapasów. Dokumenty należy udostępnić agencji płatniczej do 10 dnia miesiąca następującego po miesiącu, którego one dotyczą.

c. Wzór miesięcznego skróconego zestawienia zapasów znajduje się w załączniku XIV. Podmioty składujące otrzymują wspomniany wzór od agencji płatniczych drogą elektroniczną.

2. Deklaracja roczna

a. Podmiot składujący sporządza roczne zestawienie zapasów na podstawie miesięcznego zestawienia opisanego w pkt 1. Przekazuje je agencji płatniczej najpóźniej dnia 15 października następującego po zamknięciu roku budżetowego.

b. Roczne zestawienie zapasów zawiera skrócone zestawienie składowanych ilości z wyszczególnieniem każdego artykułu i miejsca jego składowania oraz określeniem ilości każdego ze składowanych produktów, numerów partii (oprócz partii zbóż), roku przyjęcia produktów do zapasów (z wyłączeniem alkoholu) oraz wyjaśnienie ewentualnie stwierdzonych nieprawidłowości.

c. Wzór rocznego zestawienia zapasów znajduje się w załączniku XV. Podmioty składujące otrzymują wspomniany wzór od agencji płatniczych drogą elektroniczną.

IV. Skomputeryzowana ewidencja zapasów i udostępnianie informacji

Podpisana przez agencję płatniczą i podmiot składujący umowa składu w magazynach państwowych przewiduje reguły zapewniające przestrzeganie przepisów wspólnotowych.

Zawiera ona następujące elementy:

– prowadzenie skomputeryzowanej ewidencji zapasów interwencyjnych,

– bezpośrednie i niezwłoczne udostępnianie stałego spisu inwentarza,

– oddawanie do dyspozycji w każdej chwili całości dokumentacji odnoszącej się do przyjęcia, przechowywania i wydania produktów z zapasów, jak również dokumentów księgowych i sprawozdań sporządzonych z zgodnie z niniejszym rozporządzeniem, którymi dysponuje podmiot składujący,

– stały dostęp do tych dokumentów dla przedstawicieli agencji płatniczej i Komisji oraz należycie upoważnionych przez nie osób.

V. Forma i treść dokumentów przekazywanych agencji płatniczej

Formę i treść dokumentów, o których mowa w pkt III ust. 1 i 2 ustalają warunki i zasady określone w art. 18 rozporządzenia (WE) nr 883/2006.

VI. Przechowywanie dokumentów

Dokumenty potwierdzające dotyczące wszelkich działań związanych ze składowaniem w magazynach państwowych podmiot składujący przechowuje przez cały wymagany okres zgodnie z art. 9 rozporządzenia (WE) nr 885/2006, bez uszczerbku dla mających zastosowanie przepisów krajowych.

.................................................

Notka Wydawnictwa Prawniczego "Lex"

Grafiki zostały zamieszczone wyłącznie w Internecie. Obejrzenie grafik podczas pracy z programem Lex wymaga dostępu do Internetu.

.................................................

BIJLAGE III

GEGEVENS DIE DE LIDSTATEN MOETEN VERSTREKKEN VIA HET IN ARTIKEL 12 BEDOELDE COMPUTERSYSTEEM

grafika

ZAŁĄCZNIK IV 3

OBLICZANIE KOSZTOW FINANSOWYCH,

zgodnie z art. 4 ust. 1 lit. a)

I. Stosowane stopy procentowe

1. W celu obliczenia kwot kosztów finansowych, które ma ponieść EFRG w przypadku funduszy uruchomionych przez państwa członkowskie w ramach zakupu produktów interwencyjnych, na początku każdego roku budżetowego Komisja ustala jednolitą dla całej Wspólnoty stopę procentową. Wymieniona jednolita stopa procentowa stanowi średnią terminowych kwartalnych i rocznych stóp Euribor, odnotowanych w ciągu sześciomiesięcznego okresu referencyjnego, który zostanie ustalony przez Komisję, obliczanych odpowiednio w wysokości jednej trzeciej i dwóch trzecich.

2. W celu określenia stóp procentowych obowiązujących w danym roku budżetowym państwa członkowskie zgłaszają Komisji, na jej wniosek, średnią stopę procentową, która miała zastosowanie w okresie referencyjnym, o którym mowa w pkt 1, nie później niż w terminie określonym we wniosku Komisji. Powiadomienie to należy przekazywać na formularzu udostępnionym państwom członkowskim przez Komisję.

Jeśli zgłoszona przez dane państwo członkowskie stopa procentowa jest wyższa od jednolitej stopy procentowej ustalonej dla całej Wspólnoty w okresie referencyjnym, stosuje się jednolitą stopę procentową. Jeśli zgłoszona przez dane państwo członkowskie stopa procentowa jest niższa od jednolitej stopy procentowej ustalonej dla całej Wspólnoty w okresie referencyjnym, stopę procentową dla tego państwa członkowskiego ustala się w wysokości stopy procentowej zgłoszonej przez to państwo.

W przypadku braku powiadomienia ze strony państwa członkowskiego, w formie i terminie określonych w akapicie pierwszym, uznaje się, że stopa procentowa ponoszona przez to państwo członkowskie wynosi 0 %. W odniesieniu do państw członkowskich, które zgłoszą, że nie ponosiły żadnych kosztów z tytułu odsetek, ponieważ w okresie referencyjnym nie składowały produktów rolnych w magazynach państwowych, obowiązuje jednolita stopa procentowa ustalona przez Komisję.

Jednakże jeśli Komisja stwierdzi, że wysokość stóp procentowych dla któregoś z państw członkowskich jest niższa od jednolitej stopy procentowej, ustala ona stopę procentową dla tego państwa członkowskiego na tym niższym poziomie. Komisja opiera swoje stwierdzenie na podstawie średniej z referencyjnych stóp procentowych wymienionych w dodatku do niniejszego Załącznika, w okresie referencyjnym, o którym mowa w akapicie pierwszym, podwyższonych o 1 punkt procentowy. W przypadku, gdy nie wszystkie referencyjne stopy procentowe są dostępne w ciągu całego okresu referencyjnego, stosuje się stopy dostępne w tym okresie.

II. Obliczanie kosztów finansowych

1. Obliczanie kosztów finansowych dzieli się na okresy ważności stóp procentowych ustalonych przez Komisję zgodnie z zasadami określonymi w pkt I.

2. Koszty finansowe, o których mowa w art. 4 ust. 1 lit. a), oblicza się stosując stopę procentową państwa członkowskiego do średniej wartości tony produktu podlegającego interwencji, mnożąc następnie otrzymany produkt przez średnie zapasy w roku budżetowym.

3. Do celów ust. 2 stosuje się następujące definicje:

– średnia wartość tony produktu - obliczana jest przez podzielenie sumy wartości produktów przechowywanych w pierwszym dniu roku budżetowego i wartości produktów skupionych w tym roku przez sumę ilości produktów przechowywanych w pierwszym dniu roku budżetowego i ilości produktów skupionych w czasie tego roku;

– średni zapas w roku budżetowym - obliczany jest przez podzielenie zapasów całkowitych na początku każdego miesiąca przez liczbę miesięcy roku budżetowego pomnożoną przez dwa.

4. W przypadku, gdy ustalony został współczynnik amortyzacji dla produktu stosownie do załącznika VIII ust. 1, wartość produktów skupionych w ciągu roku budżetowego oblicza się poprzez odjęcie od ceny skupu kwoty amortyzacji wynikającej z tego współczynnika.

5. W przypadku produktów, dla których został ustalony drugi odpis amortyzacyjny stosownie do załącznika VIII ust. 3 akapit drugi, obliczenie średnich zapasów następuje przed dniem wejścia w życie każdej obniżki wartości uwzględnianej do celów średniej wartości.

6. W przypadku gdy zasady regulujące wspólną organizację rynków przewidują, że płatność za produkt skupiony przez agencję interwencyjną nie może zostać dokonana przed upływem co najmniej jednego miesiąca od dnia przyjęcia dostawy, obliczone średnie zapasy pomniejsza się o ilość wynikającą z następującego wyliczenia:

lub

Q = ilości skupione w roku budżetowym,

N = liczba miesięcy minimalnego okresu płatności.

Do celów niniejszego wyliczenia minimalny okres przewidziany zasadami przyjmuje się za okres płatności. Przyjmuje się, że miesiąc obliczeniowy ma trzydzieści dni. Jakąkolwiek część miesiąca dłuższą niż 15 dni traktuje się jak cały miesiąc; jakakolwiek część miesiąca równa lub krótsza niż 15 dni nie jest uwzględniana w powyższym wyliczeniu.

W przypadku gdy wyliczenie średnich zapasów według stanu na koniec roku daje wynik negatywny po dokonaniu redukcji wymienionej w akapicie pierwszym, kwotę tę odejmuje się od średnich zapasów obliczonych na kolejny rok budżetowy.

III. Przepisy szczegółowe dotyczące odpowiedzialności agencji płatniczych

1. W przypadku gdy w odniesieniu do sprzedaży produktów przez agencję interwencyjną zasady regulujące wspólną organizację rynków lub ogłoszenia o zaproszeniu do przetargu przyznają nabywcy takich produktów pewien okres na ich odbiór po dokonaniu płatności i w przypadku gdy taki okres przekracza trzydzieści dni, koszty finansowania obliczone zgodnie z pkt II obniża się o kwotę wynikającą z następującego wyliczenia:

lub

V = kwota zapłacona przez nabywcę,

J = liczba dni między otrzymaniem płatności a odbiorem produktu pomniejszona o trzydzieści dni,

i = stopa procentowa mająca zastosowanie do roku budżetowego.

2. W przypadku sprzedaży produktów rolnych przez agencję interwencyjną na podstawie szczególnych rozporządzeń wspólnotowych, gdy rzeczywisty okres płatności po odbiorze produktów przekracza trzydzieści dni, koszty finansowania obliczone zgodnie z pkt II powiększa się o kwotę wynikającą z następującego wyliczenia:

lub

M = kwota zapłacona przez nabywcę,

D = liczba dni, które upłynęły między pobraniem produktu a otrzymaniem płatności pomniejszona o trzydzieści dni,

i = stopa procentowa w danym roku budżetowym.

3. Koszty finansowania do końca roku budżetowego, przewidziane w ppkt 1 i 2, są zapisywane w sprawozdaniu finansowym na ten rok budżetowy w odniesieniu do liczby dni, która ma być uwzględniona do tego terminu, a reszta jest zapisywana na następny rok.

DODATEK

Referencyjne stopy procentowe, o których mowa w załączniku IV

1. Bułgaria

Proponowana w Sofii stopa procentowa trzymiesięcznych pożyczek międzybankowych (SOFIBOR).

2. Republika Czeska

Proponowana w Pradze stopa procentowa trzymiesięcznych pożyczek międzybankowych (PRIBOR).

3. Dania

Proponowana w Kopenhadze stopa procentowa trzymiesięcznych pożyczek międzybankowych (CIBOR).

4. Estonia

Proponowana w Tallinie stopa procentowa trzymiesięcznych pożyczek międzybankowych (TALIBOR).

5. Cypr

Trzymiesięczna Nicosia interbank borrowing offered rate (NIBOR).

6. Łotwa

Proponowana w Rydze stopa procentowa trzymiesięcznych pożyczek międzybankowych (RIGIBOR).

7. Litwa

Proponowana w Wilnie stopa procentowa trzymiesięcznych pożyczek międzybankowych (VILIBOR).

8. Węgry

Proponowana w Budapeszcie stopa procentowa trzymiesięcznych pożyczek międzybankowych (BUBOR).

9. Malta

Proponowana na Malcie stopa procentowa trzymiesięcznych pożyczek międzybankowych (MIBOR).

10. Polska

Proponowana w Warszawie stopa procentowa trzymiesięcznych pożyczek międzybankowych (WIBOR).

11. Rumunia

Proponowana w Bukareszcie stopa procentowa trzymiesięcznych pożyczek międzybankowych (BUBOR).

12. Słowenia

Trzymiesięczna Interbank borrowing offered rate (SITIBOR).

13. Słowacja

Trzymiesięczna Bratislava interbank borrowing offered rate (BRIBOR).

14. Szwecja

Trzymiesięczna Stockholm interbank borrowing offered rate (STIBOR).

15. Zjednoczone Królestwo

Trzymiesięczna London interbank borrowing offered rate (LIBOR).

16. Dla pozostałych państw członkowskich

Trzymiesięczna Euro interbank borrowing offered rate (EURIBOR).

ZAŁĄCZNIK V

CZYNNOŚCI FIZYCZNE OBJĘTE KWOTAMI STANDARDOWYMI,

o których mowa w art. 4 ust. 1 lit. b)

ZBOŻA I RYŻ

I. STANDARDOWA KWOTA ZA UMIESZCZANIE W MAGAZYNACH

a) Fizyczne przemieszczenie zboża ze środków transportu do miejsca składowania (silos lub pomieszczenie magazynowe) - pierwsze przekazanie;

b) ważenie;

c) pobieranie próbek/analiza/ustalenie jakości.

II. STANDARDOWA KWOTA ZA SKłADOWANIE

a) Wynajęcie pomieszczeń po cenie umownej;

b) koszty ubezpieczenia [o ile nieuwzględnione w a)];

c) środki zwalczania szkodników [o ile nieuwzględnione w a)];

d) coroczna inwentaryzacja [o ile nieuwzględniona w a)];

e) wentylacja, o ile istnieje [o ile nieuwzględniona w a)].

III. DODATKOWA STANDARDOWA KWOTA ZA ODBIÓR Z MAGAZYNU

a) Ważenie zbóż;

b) pobieranie próbek/analiza (jeżeli podlegają opłacie w przypadku interwencji);

c) fizyczny odbiór i załadunek zbóż na pierwsze środki transportu.

CUKIER

I. STANDARDOWA KWOTA ZA UMIESZCZANIE W MAGAZYNACH

a) Fizyczne przemieszczanie cukru ze środków transportu do miejsca składowania (silos lub pomieszczenie magazynowe) - pierwsze przekazanie;

b) ważenie;

c) pobieranie próbek/analiza/ustalenie jakości;

d) pakowanie w worki (w przypadku gdy ma to zastosowanie).

II. DODATKOWA STANDARDOWA KWOTA ZA PRZEWÓZ

a) Transport według kategorii odległości.

III. STANDARDOWA KWOTA ZA SKłADOWANIE

a) Wynajęcie pomieszczeń po cenie umownej;

b) koszty ubezpieczenia [o ile nieuwzględnione w a)];

c) środki zwalczania szkodników [o ile nieuwzględnione w a)];

d) coroczna inwentaryzacja [o ile nieuwzględniona w a)].

IV. DODATKOWA STANDARDOWA KWOTA ZA ODBIÓR Z MAGAZYNU

a) Ważenie;

b) pobieranie próbek/analiza (jeżeli podlegają opłacie w przypadku interwencji);

c) fizyczny odbiór i załadunek cukru na pierwszy środek transportu.

WOŁOWINA

I. PRZEJĘCIE, ODDZIELENIE MIĘSA OD KOŚCI I PRZYJĘCIE DO MAGAZYNU (MIĘSO BEZ KOŚCI)

a) Kontrola jakości mięsa z kością;

b) ważenie mięsa z kością;

c) czynności przygotowawcze;

d) umowny koszt oddzielania mięsa od kości obejmujący:

– wstępne chłodzenie,

– transport z centrum skupu interwencyjnego do zakładu rozbioru mięsa (chyba że sprzedający dostarcza produkty do zakładu rozbioru mięsa),

– oddzielanie mięsa od kości, trybowanie, ważenie, pakowanie i szybkie zamrażanie,

– czasowe magazynowanie części; załadunek, przewóz i ponowne przyjęcie do chłodni centrum skupu interwencyjnego,

– koszt opakowań: worków polietylenowych, kartonów, pokrowców na tusze,

– wartość kości, kawałków tłuszczu i drobnego mięsa, pozostawionych w pomieszczeniach rozbioru mięsa (wpływy gotówkowe mają być odliczone od kosztów).

II. SKŁADOWANIE

a) Wynajęcie pomieszczeń po cenie umownej;

b) koszty ubezpieczenia [o ile nieuwzględnione w a)];

c) kontrola temperatury [o ile nieuwzględniona w a)];

d) coroczna inwentaryzacja [o ile nieuwzględniona w a)].

III. ODBIÓR Z MAGAZYNU

a) Ważenie;

b) kontrola jakości (jeżeli podlegają opłacie w ramach interwencji);

c) przemieszczanie mięsa z chłodni do strefy załadunku w magazynie.

PRZETWORY MLECZNE: MASŁO

I. PRZEJĘCIE I PRZYJĘCIE DO MAGAZYNU

a) Przemieszczanie masła ze środków transportu, po przywozie do magazynu, do miejsca składowania;

b) ważenie i identyfikacja opakowań;

c) pobieranie próbek/kontrola jakości;

d) przyjęcie do magazynu chłodni i zamrożenie;

e) drugie pobranie próbek/kontrola jakości pod koniec okresu próbnego.

II. SKŁADOWANIE

a) Wynajęcie pomieszczeń po cenie umownej;

b) koszty ubezpieczenia [o ile nieuwzględnione w a)];

c) kontrola temperatury [o ile nieuwzględniona w a)];

d) coroczna inwentaryzacja [o ile nieuwzględniona w a)].

III. ODBIÓR Z MAGAZYNU

a) Ważenie i identyfikacja opakowań;

b) przemieszczanie masła z komory chłodniczej do strefy załadunku w magazynie, jeżeli środkiem transportu jest kontener, lub załadunek w pomieszczeniu załadowczym, jeżeli środkiem transportu jest ciężarówka lub wagon kolejowy.

IV. SPECJALNE ETYKIETOWANIE LUB ZNAKOWANIE

Jeżeli obowiązkowe w ramach rozporządzenia (EWG) w sprawie zbytu.

PRZETWORY MLECZNE: ODTŁUSZCZONE MLEKO W PROSZKU

I. PRZEJĘCIE I PRZYJĘCIE DO MAGAZYNU

a) Przemieszczanie odtłuszczonego mleka w proszku ze środków transportu, po przywozie do magazynu, do miejsca składowania;

b) ważenie;

c) pobieranie próbek/kontrola jakości;

d) kontrola znakowania i pakowania.

II. SKŁADOWANIE

a) Wynajęcie pomieszczeń po cenie umownej;

b) koszty ubezpieczenia [o ile nieuwzględnione w a)];

c) kontrola temperatury [o ile nieuwzględniona w a)];

d) coroczna inwentaryzacja [o ile nieuwzględniona w a)].

III. ODBIÓR Z MAGAZYNU

a) Ważenie;

b) pobieranie próbek/kontrola towarów; (jeżeli stanowi to obowiązek władz interwencyjnych);

c) przemieszczanie odtłuszczonego mleka w proszku do strefy załadunku w magazynie i załadunek, z wyłączeniem rozmieszczania ładunku, na środek transportu, jeżeli jest nim ciężarówka lub wagon - przemieszczanie odtłuszczonego mleka w proszku do strefy załadunku w magazynie, jeżeli jest to inny środek transportu, np. kontener.

IV. SPECJALNE ZNAKOWANIE

Specjalne znakowanie worków, do których pakowane jest odtłuszczone mleko w proszku, jeżeli zostaje sprzedane w drodze przetargu, do specjalnego wykorzystania.

ALKOHOL (ROZPORZĄDZENIE (WE) NR 1493/1999)

I. PRZEJĘCIE I PRZYJĘCIE DO MAGAZYNU

a) Weryfikacja/kontrola ilościowa;

b) pobieranie próbek/kontrola jakości;

c) rozlewanie do zbiorników (chyba że zakupiony bez konieczności przemieszczania).

II. SKŁADOWANIE

a) Cena umowna lub wynajęcie cystern;

b) koszty ubezpieczenia [o ile nieuwzględnione w a)];

c) kontrola temperatury [o ile nieuwzględniona w a)];

d) coroczna inwentaryzacja [o ile nieuwzględniona w a)].

III. ODBIÓR Z MAGAZYNU

a) Kontrola ilościowa;

b) pobranie próbek/analiza jakości (jeżeli stanowi to obowiązek władz interwencyjnych);

c) załadunek na pojazd lub do cysterny nabywcy.

ZAŁĄCZNIK VI 4

KWOTY STANDARDOWE DLA WSPÓLNOTY,

zgodnie z art. 4 ust. 1 lit. b)

I. Stosowane kwoty standardowe

1. Kwoty standardowe jednolite w całej Wspólnocie są ustalane dla każdego produktu na podstawie najniższych rzeczywistych kosztów odnotowanych w danym okresie referencyjnym, rozpoczynającym się w dniu 1 października roku n i kończącym się w dniu 30 kwietnia roku następnego. W odniesieniu do roku budżetowego 2008 okres referencyjny dla Bułgarii i Rumunii rozpoczyna się dnia 1 stycznia 2007 r. a kończy dnia 30 kwietnia 2007 r.

2. "Rzeczywiste koszty odnotowane" oznaczają rzeczywiste koszty z tytułu czynności fizycznych, o których mowa w załączniku V, poniesione w okresie referencyjnym na podstawie indywidualnych faktur tych czynności, bądź na podstawie podpisanej umowy, która ich dotyczyła. W przypadku, gdy istnieje zapas danego produktu w okresie referencyjnym, ale nie podlegał on ani przyjęciu do magazynu, ani wydaniu z magazynu, można także zastosować referencje kosztów zawarte w umowach składu dla wspomnianego produktu.

3. Państwa członkowskie przedstawiają Komisji, najpóźniej do dnia 10 maja, rzeczywiste koszty odnoszące się do czynności, o których mowa w załączniku V, poniesione w okresie referencyjnym. Kwoty standardowe, o których mowa w pkt 1, ustala się w EUR na podstawie średniej ważonej rzeczywistych kosztów stwierdzonych w okresie referencyjnym w co najmniej czterech państwach członkowskich, które odnotowały najniższe koszty rzeczywiste z tytułu danej czynności fizycznej, jeśli odnoszą się one do co najmniej 33 % całkowitych średnich zapasów wspomnianego produktu w okresie referencyjnym. W innym przypadku, rzeczywiste koszty w innych państwach członkowskich włącza się do ważenia wartości procentowej do czasu osiągnięcia przez nią poziomu 33 % składowanych ilości.

4. Jeśli dla danego produktu liczba państw członkowskich przystępujących do składowania w magazynach państwowych jest mniejsza niż cztery, właściwe kwoty standardowe dla tego produktu ustala się na podstawie zarejestrowanych rzeczywistych kosztów.

5. Jeśli dla danego składowanego produktu koszty rzeczywiste zadeklarowane przez państwo członkowskie, wykorzystywane do obliczenia, o którym mowa w ust. 3 przekraczają dwukrotnie średnią arytmetyczną kosztów rzeczywistych zadeklarowanych przez pozostałe państwa członkowskie, następuje ich wyrównanie do poziomu tej średniej.

6. Odliczane koszty rzeczywiste wykorzystywane do obliczeń, do których mowa w ust. 3 i 4, ważone są w zależności od ilości składowanych przez wybrane państwa członkowskie.

7. W przypadku państw członkowskich nienależących do strefy euro, zadeklarowane przez nie koszty rzeczywiste przeliczane są na EUR według średniego kursu ich waluty krajowej z okresu referencyjnego, o którym mowa w ust. 1.

II. Przepisy szczególne

1. Standardowe kwoty mogą obejmować zwiększenie kwoty wydatków związanych z wydaniem z magazynu pod warunkiem, że państwo członkowskie, na cały rok obrachunkowy i dla całości zapasu danego produktu, złoży oświadczenie o rezygnacji ze stosowania odpowiadającej produktowi granicy tolerancji, o którym mowa w art. 8 ust. 2, i zagwarantuje ilość.

Państwo członkowskie przekazuje stosowne oświadczenie Komisji przed otrzymaniem przez nią pierwszej miesięcznej deklaracji wydatków na dany rok budżetowy lub, jeśli produkt, którego to dotyczy nie znajduje się w składzie interwencyjnym na początku roku budżetowego, najpóźniej w miesiącu następującym po pierwszym przyjęciu tego produktu do składu interwencyjnego.

Zwiększenie przewidziane w akapicie pierwszym oblicza się, mnożąc cenę referencyjną danego produktu, o której mowa w art. 8 rozporządzenia Rady (WE) nr 1234/2007⁽¹⁾, przez granicę tolerancji dla tego produktu określoną w art. 8 ust. 2 niniejszego rozporządzenia.

2. W przypadku braku fizycznego przemieszczenia produktów, kwoty standardowe na wydatki związane z przyjęciem i wydaniem z magazynu składującego, zostają obniżone dla wszystkich składowanych produktów, z wyjątkiem wołowiny. Komisja oblicza wspomnianą obniżkę procentowo na podstawie obniżki kwot standardowych ustalonych w wydanej przez Komisję decyzji dotyczącej poprzedniego roku budżetowego.

3. Komisja może potrącić ustalone wcześniej kwoty standardowe dla danego produktu, o ile nie nastąpiło lub nie nastąpi składowanie w magazynach państwowych w roku bieżącym.

______

⁽¹⁾ Dz.U. L 299 z 16.11.2007, s. 1.

ZAŁĄCZNIK VII 5

POZYCJE SZCZEGÓLNE UWZGLĘDNIANE W PRZYPADKU WYDATKÓW I DOCHODÓW ODNOSZĄCYCH SIĘ DO WYBRANYCH PRODUKTÓW

I. ZBOŻA

Suszenie

Dodatkowe koszty związane z suszeniem, mającym na celu obniżenie wilgotności zboża poniżej poziomu wyznaczonego dla jakości standardowej, uwzględnia się jako czynność fizyczną, o której mowa w art. 4 ust. 1 lit. c), o ile wykazana została konieczność tej operacji zgodnie z procedurą przewidzianą w art.25 ust. 2 rozporządzenia (WE) nr 1784/2003.

Starty ilościowe będące efektem procesu suszenia nie są uwzględniane przy obliczaniu granicy tolerancji związanej z konserwacją..

II. ALKOHOL ETYLOWY POZYSKIWANY Z WINA

1. Wartość skupionych ilości

Do celów art. 9 ust. 2 akapit pierwszy, w odniesieniu do skupu alkoholi, kwota równa pomocy dla gorzelnika jest odejmowana od ceny skupu alkoholu przez agencje interwencyjne i zapisywana w sprawozdaniu finansowym pod pozycją budżetową destylacji. Wartość skupionego alkoholu po odjęciu pomocy jest księgowana pod względem ilości i wartości zakupów przejętych j w danym okresie (wiersz 004 tabeli 1). Odejmowana pomoc jest to pomoc odnosząca się do jakości alkoholu przeznaczonego do interwencji.

2. Do celów załącznika X oraz załącznika XII pkt 2 lit. a) i c), stosowaną ceną jest cena płacona gorzelnikowi po odjęciu pomocy określonej w pkt 1, zamiast ceny interwencyjnej.

III. WOŁOWINA

Do celów załącznika X oraz załącznika XII pkt 2 lit. a) i c), ceną bazową, którą należy stosować w przypadku wołowiny bez kości, jest cena referencyjna, o której mowa w art. 8 rozporządzenia Rady (WE) nr 1234/2007, pomnożona przez współczynnik 1,47.

ZAŁĄCZNIK VIII

AMORTYZACJA SKŁADOWANYCH PRODUKTÓW,

zgodnie z art. 4 ust. 1 lit. d)

1. W przypadku gdy dla danego produktu szacunkowa cena sprzedaży dla produktów objętych składowaniem interwencyjnym w magazynach państwowych jest niższa niż jego cena skupu, stosuje się stopę amortyzacji, zwaną "współczynnikiem k", na dzień skupu odpowiedniego produktu. Wspomniany współczynnik jest ustalany dla każdego produktu na początku każdego roku budżetowego.

2. Stopa amortyzacji nie przekracza różnicy między ceną skupu a dającą się przewidzieć ceną sprzedaży odpowiedniego produktu.

3. Komisja może ograniczyć amortyzację w momencie skupu do części stopy obliczonej zgodnie z ust. 2. Część ta nie może być mniejsza niż 70 % amortyzacji ustalanej na podstawie przepisów ust. 1.

W takich przypadkach Komisja dokonuje drugiego odpisu amortyzacyjnego na koniec roku budżetowego, zgodnie z metodą wskazaną w ust. 5.

4. W przypadku odpisów określonych w pkt 3 akapit drugi Komisja ustala ogólne kwoty amortyzacji w podziale na produkty i na państwa członkowskie przed 20 października każdego roku.

W tym celu, szacunkową cenę sprzedaży składowanych produktów zestawia się, dla każdego produktu i każdego państwa członkowskiego, z szacunkową wartością z przeniesienia. Różnice między szacunkowymi wartościami z przeniesienia a szacunkowymi cenami sprzedaży pomnożonymi przez szacunkowe składowane ilości na koniec roku budżetowego, stanowią ogólne kwoty amortyzacji w podziale na produkty i każdego państwa członkowskiego.

5. Szacowanie ilości składowanych w magazynach państwowych oraz wartości z przeniesienia dla każdego produktu i dla każdego państwa członkowskiego w rozumieniu art. 6 ust. 1, opiera się na danych przekazanych Komisji przez państwa członkowskie najpóźniej do dnia 7 września roku n+1, odnoszących się do zapasu składowanych produktów na dzień 30 września tego samego roku, uwzględniając następujące pozycje:

– ilości zakupione w okresie od 1 października danego roku n do 31 sierpnia roku n+1;

– ilości składowane na dzień 31 sierpnia roku n+1;

– wartość w EUR produktów składowanych na 31 sierpnia roku n+1;

– szacunkowe składowane ilości na 30 września roku n+1;

– ilości szacunkowe zakupione w okresie od 1 do 30 września roku n+1;

– wartość w EUR skupionych produktów w okresie od 1 do 30 września roku n+1.

6. Wartości w walutach krajowych, przedstawione przez państwa członkowskie nienależące do strefy euro, w celu obliczenia amortyzacji na koniec roku budżetowego, przelicza się na EUR według kursów wymiany walut obowiązujących w momencie obliczania ogólnych kwot amortyzacji na koniec roku budżetowego.

7. Komisja przedstawia ogólne kwoty amortyzacji w podziale na produkty i dla każdego państwa członkowskiego w celu umożliwienia państwom członkowskim przedłożenia ich w ostatniej miesięcznej deklaracji wydatków w ramach EFRG w danym roku budżetowym.

ZAŁĄCZNIK IX

WYCENA ZAPASÓW PRODUKTÓW DESTYLACJI (ALKOHOL MIESZANY)

Koszty wynikające ze zbytu produktów destylacji określonych w art. 35 i 36 rozporządzenia (EWG) nr 822/87 w sektorach innych niż sektor alkoholi i napojów alkoholowych, które mają być zaksięgowane przez EFOGR są równe cenie skupu danego alkoholu:

a) dochód ze sprzedaży alkoholu;

b) wartość strat ilościowych przekraczająca granicę tolerancji;

c) wartość ilości brakujących w rezultacie kradzieży lub innych dających się określić strat;

d) wartość ilości, których jakość uległa obniżeniu z powodu warunków składowania;

e) wartość ilości utraconych w wypadkach;

f) gwarancje, które zgodnie z regułami wspólnotowymi uległy przepadkowi;

g) inne dochody.

ZAŁĄCZNIK X 6

WYCENA BRAKUJĄCYCH ILOŚCI

Warunki obliczania wartości brakujących ilości, z zastrzeżeniem przepisów szczególnych określonych w załączniku VII, są następujące:

a) w przypadku przekroczenia granic tolerancji dotyczących składowania lub przetwarzania produktów lub w przypadku stwierdzenia brakujących ilości w rezultacie kradzieży lub innych możliwych do zidentyfikowania przyczyn wartość brakujących ilości oblicza się poprzez pomnożenie tych ilości przez mającą zastosowanie do każdego z produktów cenę referencyjną, o której mowa w art. 8 rozporządzenia Rady (WE) nr 1234/2007, w zależności od jakości standardowej, pierwszego dnia bieżącego roku budżetowego, powiększoną o 5 %.

W przypadku alkoholu, cena interwencyjna zostaje zastąpiona ceną zapłaconą gorzelni, po odliczeniu kwoty równej kwocie wypłaconej pomocy.

b) w przypadku gdy w dniu stwierdzenia brakujących ilości średnia cena rynkowa dla jakości standardowej w składującym państwie członkowskim przekracza 105 % bazowej ceny referencyjnej, o której mowa w art. 8 rozporządzenia Rady (WE) nr 1234/2007, kontrahenci zwracają agencjom interwencyjnym wysokość stwierdzonej przez państwo członkowskie ceny rynkowej powiększonej o 5 %.

Różnice między kwotami otrzymanymi w wyniku zastosowania ceny rynkowej a kwotami zaksięgowanymi w ramach EFRG z zastosowaniem ceny referencyjnej, o której mowa w art. 8 rozporządzenia Rady (WE) nr 1234/2007, należy wpisać na dobro EFRG na koniec roku budżetowego obok pozostałych pozycji wpisanych po stronie ma.

c) w przypadku stwierdzenia brakujących ilości w wyniku transferu lub transportu produktów z danego centrum skupu interwencyjnego lub miejsca składowania wyznaczonego przez agencję płatniczą do innego miejsca, oraz w przypadku, gdy wspólnotowe przepisy sektorowe nie określają wartości specjalnej, wartość brakujących ilości określa się zgodnie z lit. a).

ZAŁĄCZNIK XI

GRANICE TOLERANCJI

1. Dla każdego produktu, którego dotyczą środki interwencyjne, ustala się następujące granice tolerancji, pokrywające straty ilościowe wynikające z normalnych, związanych ze składowaniem i wykonywanych zgodnie z zasadami, czynności:

– zboża 0,2 %

– ryż paddy - kukurydza - ziarno sorgo 0,4 %

– cukier 0,1 %

– alkohol 0,6 %

– odtłuszczone mleko w proszku 0,0 %

– masło 0,0 %

– wołowina 0,6 %.

2. Wartość procentowa dopuszczalnych strat przy oddzielaniu od kości wołowiny wynosi 32. Ma ona zastosowanie do wszystkich ilości w danym roku budżetowym.

3. Za granice tolerancji strat ilościowych wynikających ze składowania produktów destylacji, o których mowa w art. 35 i 36 rozporządzenia (EWG) nr 822/87, przyjmuje się granicę przewidzianą dla produktów destylacji, o których mowa w art. 39 wspomnianego rozporządzenia.

4. Granice tolerancji, o których mowa w ust. 1, ustala się jako wartość procentową rzeczywistej masy, bez opakowania, ilości przyjętych do magazynu i przejętych w trakcie danego roku budżetowego powiększone o składowane ilości na początku wspomnianego roku budżetowego.

Wspomniane granice tolerancji mają zastosowanie przy kontrolach fizycznych. Oblicza się je dla każdego produktu, w stosunku do wszystkich ilości składowanych przez agencję płatniczą.

Rzeczywistą masę przy przyjęciu i wydaniu z magazynu oblicza się odejmując od masy stwierdzonej standardową masę opakowania przewidzianego w warunkach sprzedaży lub, w przypadku jej braku, średnią masę opakowań używanych przez agencję płatniczą.

5. Granica tolerancji nie pokrywa strat w liczbie opakowań lub w liczbie zarejestrowanych sztuk.

6. Obliczanie granic tolerancji, o których mowa w pkt 1 i 2 nie uwzględnia ilości brakujących w rezultacie kradzieży lub innych strat wynikających z możliwych do określenia przyczyn.

7. Granice, o których mowa w ust. 1 i 2, ustala Komisja.

ZAŁĄCZNIK XII 7

WYCENA ILOŚCI, KTÓRYCH JAKOŚĆ ULEGŁA OBNIŻENIU LUB ZNISZCZONYCH

1. O ile zasady wspólnotowe nie stanowią inaczej, produkt uznaje się za produkt, którego jakość uległa obniżeniu, jeśli nie spełnia już wymogów jakości obowiązujących w momencie jego skupu.

2. Wartość ilości produktów, których jakość uległa obniżeniu lub zniszczonych oblicza się w zależności od rodzaju przyczyny, biorąc pod uwagę następujące kryteria:

a) w przypadku wypadków, z zastrzeżeniem przepisów szczególnych przedstawionych w załączniku VII, wartość produktów oblicza się, mnożąc dane ilości przez bazową cenę referencyjną, o której mowa w art. 8 rozporządzenia Rady (WE) nr 1234/2007, obowiązującą dla jakości standardowej w pierwszym dniu bieżącego roku budżetowego, pomniejszoną o 5 %;

b) w przypadku klęsk żywiołowych, wartość ilości, których to dotyczy, określona jest w drodze oddzielnej decyzji Komisji podjętej zgodnie z procedurą przewidzianą w art. 25 ust. 2 rozporządzenia (WE) nr 1784/2003 lub, w zależności od przypadku, zgodnie z procedurą przewidzianą w odpowiadającym mu artykule innych rozporządzeń w sprawie wspólnej organizacji rynków rolnych;

c) w przypadku niewłaściwych warunków przechowywania, zwłaszcza przy niedostosowaniu sposobów składowania, wartość produktu jest księgowana zgodnie z lit. a) i b) załącznika X;

d) w przypadku zbyt długiego okresu składowania, wartość księgową produktu ustala się w momencie sprzedaży produktu, zgodnie z procedurą przewidzianą w art. 25 ust. 2 rozporządzenia (WE) nr 1784/2003 lub, w zależności od przypadku, zgodnie z procedurą przewidzianą w odpowiadającym mu artykule innych rozporządzeń w sprawie wspólnej organizacji rynków rolnych, na podstawie ceny sprzedaży.

Decyzja o sprzedaży podejmowana jest niezwłocznie zgodnie z ustawodawstwem rolnym mającym zastosowanie do danego produktu. Pochodzące ze sprzedaży dochody uznaje się w miesiącu wydania produktu z magazynu.

ZAŁĄCZNIK XIII

ZASADY KSIĘGOWANIA PRODUKTÓW PRZYJMOWANYCH DO MAGAZYNU, KTÓRYCH PRZEJĘCIE ODRZUCONO

1. O ile szczególne przepisy wspólnotowe nie stanowią inaczej, zaksięgowane koszty związane z przyjęciem i wydaniem z magazynu, składowaniem i finansowaniem każdej ilości odrzuconej są odliczane i zapisywane oddzielnie, przy spełnieniu następujących warunków:

a) pozostające do odliczenia wydatki związane z przyjęciem i wydaniem z magazynu obliczane są przez pomnożenie ilości odrzuconych, przez odpowiednie kwoty standardowe ważne w miesiącu wydania z magazynu;

b) pozostałe do odliczenia wydatki związane ze składowaniem obliczane są przez pomnożenie ilości odrzuconych przez liczbę miesięcy, które upłynęły między ich przyjęciem i wydaniem z magazynu i przez kwotę standardową ważną w miesiącu wydania z magazynu;

c) pozostałe do odliczenia koszty finansowe obliczane są przez pomnożenie ilości odrzuconych przez liczbę miesięcy, które upłynęły między ich przyjęciem i wydaniem z magazynu, po odjęciu liczby miesięcy terminu płatności ważnego w dniu przyjęcia do magazynu, przez stopę finansowania obowiązującą w miesiącu wydania z magazynu podzieloną przez dwanaście i przez średnią wartość księgową z przeniesienia ważną na początku roku budżetowego lub pierwszego miesiąca deklaracji w przypadku, gdy średnia wartość księgowa z przeniesienia nie istnieje.

2. Koszty określone w pkt 1 są wykazywane z tytułu czynności fizycznych mających miejsce w miesiącu wydania z magazynu.

ZAŁĄCZNIK XVI

TABELA KORELACJI

	Niniejsze rozporządzenie
-	Art. 1

Rozporządzenie (EWG) nr 411/88	Niniejsze rozporządzenie
Artykuł 1	Załącznik IV pkt II ust. 2 i 3
Artykuł 2 ust. 1	Załącznik IV pkt II ust. 4
Artykuł 2 ust. 1	Załącznik IV pkt II ust. 5
Artykuł 2 ust. 2	Załącznik IV pkt II ust. 6
Artykuł 2 ust. 3	Załącznik IV pkt III ust. 1
Artykuł 2 ust. 4	Załącznik IV pkt III ust. 2
Artykuł 3	Załącznik IV pkt II ust. 1
Artykuł 4	Załącznik IV pkt II ust. 2
Artykuł 5	-
Artykuł 6	-
Załącznik	Dodatek do załącznika IV

Rozporządzenie (EWG) nr 1643/89	Niniejsze rozporządzenie
Artykuł 1	Załącznik VI pkt II ust. 1
Artykuł 1 A	Artykuł 4 ust. 2
Artykuł 2	Załącznik VI pkt II ust. 2 do 6
Artykuł 3	Artykuł 2 ust. 2 lit. c)
Załącznik	Załącznik V

Rozporządzenie (EWG) nr 2734/89	Niniejsze rozporządzenie
Artykuł 1	Załącznik IX
Artykuł 2	Artykuł 9 ust. 1
Artykuł 3	Załącznik XI ust. 3
Artykuł 4	-

Rozporządzenie (EWG) nr 3492/90	Niniejsze rozporządzenie
Artykuł 1	Artykuł 5
Artykuł 2 ust. 1	Artykuł 2 ust. 4
Artykuł 2 ust. 2	Artykuł 2 ust. 8
Artykuł 3	Artykuł 8 ust. 1
Artykuł 4 ust. 1	Artykuł 8 ust. 2
Artykuł 4 ust. 2	Załącznik XI ust. 2
Artykuł 4 ust. 3	Załącznik XI ust. 6
Artykuł 4 ust. 4	Załącznik XI ust. 7
Artykuł 5 ust. 1	Artykuł 7 ust. 2 lit. b)
Artykuł 5 ust. 2	-
Artykuł 5 ust. 3	Artykuł 6 ust. 2 lit. d)
Artykuł 5 ust. 4	Załącznik XII pkt 1
Artykuł 5 ust. 5	Artykuł 2 ust. 5
Artykuł 6	Artykuł 5 ust. 2 lit. f)
Artykuł 7	Artykuł 9 ust. 1 lit. a)
Artykuł 8	-
Artykuł 9	-
Artykuł 10	-
Załącznik pkt A	Artykuł 4
Załącznik pkt B tiret pierwsze	Artykuł 9 ust. 1
Załącznik pkt B tiret drugie	Artykuł 5 ust. 2 lit. f)

Rozporządzenie (EWG) nr 3597/90	Niniejsze rozporządzenie
Artykuł 1 ust. 1 do 3	Artykuł 7 ust. 1
Artykuł 1 ust. 4	Załącznik IV pkt III ust. 3
Artykuł 1 ust. 4 akapit drugi	Załącznik IV pkt II ust. 1
Artykuł 2 ust. 1 i 2	Załącznik X
Artykuł 2 ust. 3	Załącznik XII
Artykuł 2 ust. 4	Artykuł 2 ust. 5
Artykuł 2 ust. 5 tiret pierwsze	Artykuł 9 ust. 2 akapit drugi
Artykuł 2 ust. 5 tiret drugie i trzecie	Artykuł 4 ust. 2
Artykuł 3 ust. 1	Artykuł 6 ust. 2 lit. a)
Artykuł 3 ust. 2	Artykuł 6 ust. 2 lit. b)
Artykuł 3 ust. 3	Artykuł 6 ust. 2 lit. c)
Artykuł 4	Załącznik VI pkt II ust. 1
Artykuł 5	Artykuł 9 ust. 3
Artykuł 6 ust. 1	Artykuł 6 ust. 2 lit. f)
Artykuł 6 ust. 2	Artykuł 7 ust. 2 lit. c)
Artykuł 7 ust. 1	Artykuł 9 ust. 5
Artykuł 7 ust. 2 i 3	Załącznik XIII
Artykuł 7 ust. 4	Artykuł 4 ust. 2
Artykuł 8	Artykuł 9 ust. 7
Artykuł 9	Artykuł 9 ust. 1
Artykuł 10	Artykuł 6 ust. 2 lit. e)
Artykuł 11	Artykuł 2 ust. 3 lit. a)
Artykuł 12	-
Załącznik	Załącznik VII

Rozporządzenie (EWG) nr 147/91	Niniejsze rozporządzenie
Artykuł 1	Załącznik XI ust. 4 i 5
Artykuł 2	Załącznik XI ust. 1 i 2
Artykuł 3	Artykuł 7 ust. 2 lit. d)
Artykuł 4	-
Artykuł 5	-
Artykuł 6	-

Rozporządzenie (EWG) nr 2148/96	Niniejsze rozporządzenie
Artykuł 1	Artykuł 2 ust. 2 i 3 lit. a) i b)
Artykuł 2	Załącznik II pkt III ust. 1
Artykuł 3	Załącznik II pkt II ust. 2
Artykuł 4	Załącznik I pkt A. I
Artykuł 5	Załącznik I pkt A. II
Artykuł 6	Załącznik II pkt II
Artykuł 7 ust. 1	Artykuł 2 ust. 3 lit. d)
Artykuł 7 ust. 2	Artykuł 2 ust. 7
Artykuł 8	Załącznik II pkt IV
Artykuł 9	Artykuł 2 ust. 8
Artykuł 10	-
Artykuł 11	-
Załącznik I	Załącznik XIV
Załącznik II	Załącznik XV
Załącznik III	Załącznik I pkt B

1 Art. 4 ust. 1 lit. ca) dodana przez art. 1 rozporządzenia nr 157/2011 z dnia 21 lutego 2011 r. (Dz.U.UE.L.11.47.1) zmieniającego nin. rozporządzenie z dniem 25 lutego 2011 r.

2 Załącznik I zmieniony przez art. 1 rozporządzenia nr 720/2009 z dnia 6 sierpnia 2009 r. (Dz.U.UE.L.09.205.15) zmieniającego nin. rozporządzenie z dniem 10 sierpnia 2009 r.

3 Załącznik IV:

-zmieniony przez art. 1 pkt 1 rozporządzenia nr 721/2007 z dnia 25 czerwca 2007 r. (Dz.U.UE.L.07.164.4) zmieniającego nin. rozporządzenie z dniem 29 czerwca 2007 r.

- zmieniony przez art. 1 rozporządzenia nr 720/2009 z dnia 6 sierpnia 2009 r. (Dz.U.UE.L.09.205.15) zmieniającego nin. rozporządzenie z dniem 10 sierpnia 2009 r.

4 Załącznik VI:

-zmieniony przez art. 1 pkt 2 rozporządzenia nr 721/2007 z dnia 25 czerwca 2007 r. (Dz.U.UE.L.07.164.4) zmieniającego nin. rozporządzenie z dniem 29 czerwca 2007 r.

- zmieniony przez art. 1 rozporządzenia nr 720/2009 z dnia 6 sierpnia 2009 r. (Dz.U.UE.L.09.205.15) zmieniającego nin. rozporządzenie z dniem 1 października 2009 r.

5 Załącznik VII zmieniony przez art. 1 rozporządzenia nr 720/2009 z dnia 6 sierpnia 2009 r. (Dz.U.UE.L.09.205.15) zmieniającego nin. rozporządzenie z dniem 1 października 2009 r.

6 Załącznik X zmieniony przez art. 1 rozporządzenia nr 720/2009 z dnia 6 sierpnia 2009 r. (Dz.U.UE.L.09.205.15) zmieniającego nin. rozporządzenie z dniem 1 października 2009 r.

7 Załącznik XII zmieniony przez art. 1 rozporządzenia nr 720/2009 z dnia 6 sierpnia 2009 r. (Dz.U.UE.L.09.205.15) zmieniającego nin. rozporządzenie z dniem 1 października 2009 r.

© Unia Europejska, http://eur-lex.europa.eu/
Za autentyczne uważa się wyłącznie dokumenty Unii Europejskiej opublikowane w Dzienniku Urzędowym Unii Europejskiej.

Produkty:		*Podmiot składujący:*			Miesiąc:
		Magazyn: *Nr:*
		Adres:
Partia	Opis	Ilość (kg, tony, hektolitry, skrzynie, sztuki itd.)		Data	Uwagi
		Przyjęcie	Wydanie
	Ilość z przeniesienia
	Ilość do przeniesienia

Produkty:		*Podmiot składujący:*	Rok:
		Magazyn: *Nr:*
		Adres:
Partia	Opis	Ujęta w ewidencji ilość i/lub waga	Uwagi

Dz.U.UE.L.2006.171.35

Rozdział 1

ŚRODKI INTERWENCYJNE W FORMIE TRANSAKCJI SKŁADOWANIA W MAGAZYNACH PAŃSTWOWYCH

Rozdział 2

KSIĘGOWANIE TRANSAKCJI ZWIĄZANYCH ZE SKŁADOWANIEM W MAGAZYNACH PAŃSTWOWYCH

Rozdział 3

WYCENA RACHUNKÓW

Rozdział 4

FINANSOWANE KWOTY ORAZ DEKLARACJE WYDATKÓW I DOCHODÓW

Rozdział 5

WYMIANA INFORMACJI I DOKUMENTACJA

Rozdział 6

ŚRODKI PRZEJŚCIOWE I PRZEPISY KOŃCOWE

ZAŁĄCZNIK I 2

OBOWIĄZKI AGENCJI PŁATNICZYCH I PROCEDURY KONTROLI FIZYCZNEJ, (art. 2 ust. 3)

ZAŁĄCZNIK II

OBOWIĄZKI I OGÓLNE ZASADY ODPOWIEDZIALNOŚCI PODMIOTÓW SKŁADUJĄCYCH UMIESZCZANE OBOWIĄZKOWO W UMOWIE SKŁADU ZAWIERANEJ POMIĘDZY AGENCJĄ PŁATNICZĄ A PODMIOTEM SKŁADUJĄCYM (art. 2 ust. 2)

ZAŁĄCZNIK IV 3

OBLICZANIE KOSZTOW FINANSOWYCH,

DODATEK

Referencyjne stopy procentowe, o których mowa w załączniku IV

ZAŁĄCZNIK V

CZYNNOŚCI FIZYCZNE OBJĘTE KWOTAMI STANDARDOWYMI,

ZAŁĄCZNIK VI 4

KWOTY STANDARDOWE DLA WSPÓLNOTY,

ZAŁĄCZNIK VII 5

POZYCJE SZCZEGÓLNE UWZGLĘDNIANE W PRZYPADKU WYDATKÓW I DOCHODÓW ODNOSZĄCYCH SIĘ DO WYBRANYCH PRODUKTÓW

ZAŁĄCZNIK VIII

AMORTYZACJA SKŁADOWANYCH PRODUKTÓW,

ZAŁĄCZNIK IX

WYCENA ZAPASÓW PRODUKTÓW DESTYLACJI (ALKOHOL MIESZANY)

ZAŁĄCZNIK X 6

WYCENA BRAKUJĄCYCH ILOŚCI

ZAŁĄCZNIK XI

GRANICE TOLERANCJI

ZAŁĄCZNIK XII 7

WYCENA ILOŚCI, KTÓRYCH JAKOŚĆ ULEGŁA OBNIŻENIU LUB ZNISZCZONYCH

ZAŁĄCZNIK XIII

ZASADY KSIĘGOWANIA PRODUKTÓW PRZYJMOWANYCH DO MAGAZYNU, KTÓRYCH PRZEJĘCIE ODRZUCONO

ZAŁĄCZNIK XIV

WZÓR MIESIĘCZNEJ DEKLARACJI PRZEDKŁADANEJ AGENCJI PŁATNICZEJ PRZEZ PODMIOT SKŁADUJĄCY

ZAŁĄCZNIK XV

WZÓR ROCZNEJ DEKLARACJI PRZEDKŁADANEJ AGENCJI PŁATNICZEJ PRZEZ PODMIOT SKŁADUJĄCY

ZAŁĄCZNIK XVI

TABELA KORELACJI

Dz.U.UE.L.2006.171.35

Rozdział 1 ŚRODKI INTERWENCYJNE W FORMIE TRANSAKCJI SKŁADOWANIA W MAGAZYNACH PAŃSTWOWYCH

Rozdział 2 KSIĘGOWANIE TRANSAKCJI ZWIĄZANYCH ZE SKŁADOWANIEM W MAGAZYNACH PAŃSTWOWYCH

Rozdział 3 WYCENA RACHUNKÓW

Rozdział 4 FINANSOWANE KWOTY ORAZ DEKLARACJE WYDATKÓW I DOCHODÓW

Rozdział 5 WYMIANA INFORMACJI I DOKUMENTACJA

Rozdział 6 ŚRODKI PRZEJŚCIOWE I PRZEPISY KOŃCOWE

ZAŁĄCZNIK I 2 OBOWIĄZKI AGENCJI PŁATNICZYCH I PROCEDURY KONTROLI FIZYCZNEJ, (art. 2 ust. 3)

ZAŁĄCZNIK II OBOWIĄZKI I OGÓLNE ZASADY ODPOWIEDZIALNOŚCI PODMIOTÓW SKŁADUJĄCYCH UMIESZCZANE OBOWIĄZKOWO W UMOWIE SKŁADU ZAWIERANEJ POMIĘDZY AGENCJĄ PŁATNICZĄ A PODMIOTEM SKŁADUJĄCYM (art. 2 ust. 2)

ZAŁĄCZNIK IV 3 OBLICZANIE KOSZTOW FINANSOWYCH,

DODATEK Referencyjne stopy procentowe, o których mowa w załączniku IV

ZAŁĄCZNIK V CZYNNOŚCI FIZYCZNE OBJĘTE KWOTAMI STANDARDOWYMI,

ZAŁĄCZNIK VI 4 KWOTY STANDARDOWE DLA WSPÓLNOTY,

ZAŁĄCZNIK VII 5 POZYCJE SZCZEGÓLNE UWZGLĘDNIANE W PRZYPADKU WYDATKÓW I DOCHODÓW ODNOSZĄCYCH SIĘ DO WYBRANYCH PRODUKTÓW

ZAŁĄCZNIK VIII AMORTYZACJA SKŁADOWANYCH PRODUKTÓW,

ZAŁĄCZNIK IX WYCENA ZAPASÓW PRODUKTÓW DESTYLACJI (ALKOHOL MIESZANY)

ZAŁĄCZNIK X 6 WYCENA BRAKUJĄCYCH ILOŚCI

ZAŁĄCZNIK XI GRANICE TOLERANCJI

ZAŁĄCZNIK XII 7 WYCENA ILOŚCI, KTÓRYCH JAKOŚĆ ULEGŁA OBNIŻENIU LUB ZNISZCZONYCH

ZAŁĄCZNIK XIII ZASADY KSIĘGOWANIA PRODUKTÓW PRZYJMOWANYCH DO MAGAZYNU, KTÓRYCH PRZEJĘCIE ODRZUCONO

ZAŁĄCZNIK XIV WZÓR MIESIĘCZNEJ DEKLARACJI PRZEDKŁADANEJ AGENCJI PŁATNICZEJ PRZEZ PODMIOT SKŁADUJĄCY

ZAŁĄCZNIK XV WZÓR ROCZNEJ DEKLARACJI PRZEDKŁADANEJ AGENCJI PŁATNICZEJ PRZEZ PODMIOT SKŁADUJĄCY

ZAŁĄCZNIK XVI TABELA KORELACJI

Rozdział 1

ŚRODKI INTERWENCYJNE W FORMIE TRANSAKCJI SKŁADOWANIA W MAGAZYNACH PAŃSTWOWYCH

Rozdział 2

KSIĘGOWANIE TRANSAKCJI ZWIĄZANYCH ZE SKŁADOWANIEM W MAGAZYNACH PAŃSTWOWYCH

Rozdział 3

WYCENA RACHUNKÓW

Rozdział 4

FINANSOWANE KWOTY ORAZ DEKLARACJE WYDATKÓW I DOCHODÓW

Rozdział 5

WYMIANA INFORMACJI I DOKUMENTACJA

Rozdział 6

ŚRODKI PRZEJŚCIOWE I PRZEPISY KOŃCOWE

ZAŁĄCZNIK I 2

OBOWIĄZKI AGENCJI PŁATNICZYCH I PROCEDURY KONTROLI FIZYCZNEJ, (art. 2 ust. 3)

ZAŁĄCZNIK II

OBOWIĄZKI I OGÓLNE ZASADY ODPOWIEDZIALNOŚCI PODMIOTÓW SKŁADUJĄCYCH UMIESZCZANE OBOWIĄZKOWO W UMOWIE SKŁADU ZAWIERANEJ POMIĘDZY AGENCJĄ PŁATNICZĄ A PODMIOTEM SKŁADUJĄCYM (art. 2 ust. 2)

ZAŁĄCZNIK IV 3

OBLICZANIE KOSZTOW FINANSOWYCH,

DODATEK

Referencyjne stopy procentowe, o których mowa w załączniku IV

ZAŁĄCZNIK V

CZYNNOŚCI FIZYCZNE OBJĘTE KWOTAMI STANDARDOWYMI,

ZAŁĄCZNIK VI 4

KWOTY STANDARDOWE DLA WSPÓLNOTY,

ZAŁĄCZNIK VII 5

POZYCJE SZCZEGÓLNE UWZGLĘDNIANE W PRZYPADKU WYDATKÓW I DOCHODÓW ODNOSZĄCYCH SIĘ DO WYBRANYCH PRODUKTÓW

ZAŁĄCZNIK VIII

AMORTYZACJA SKŁADOWANYCH PRODUKTÓW,

ZAŁĄCZNIK IX

WYCENA ZAPASÓW PRODUKTÓW DESTYLACJI (ALKOHOL MIESZANY)

ZAŁĄCZNIK X 6

WYCENA BRAKUJĄCYCH ILOŚCI

ZAŁĄCZNIK XI

GRANICE TOLERANCJI

ZAŁĄCZNIK XII 7

WYCENA ILOŚCI, KTÓRYCH JAKOŚĆ ULEGŁA OBNIŻENIU LUB ZNISZCZONYCH

ZAŁĄCZNIK XIII

ZASADY KSIĘGOWANIA PRODUKTÓW PRZYJMOWANYCH DO MAGAZYNU, KTÓRYCH PRZEJĘCIE ODRZUCONO

ZAŁĄCZNIK XIV

WZÓR MIESIĘCZNEJ DEKLARACJI PRZEDKŁADANEJ AGENCJI PŁATNICZEJ PRZEZ PODMIOT SKŁADUJĄCY

ZAŁĄCZNIK XV

WZÓR ROCZNEJ DEKLARACJI PRZEDKŁADANEJ AGENCJI PŁATNICZEJ PRZEZ PODMIOT SKŁADUJĄCY

ZAŁĄCZNIK XVI

TABELA KORELACJI