Rozporządzenie 2342/1999 ustanawiające szczegółowe zasady stosowania rozporządzenia Rady (WE) nr 1254/1999 w sprawie wspólnej organizacji rynku wołowiny i cielęciny w odniesieniu do systemu premii

Dzienniki UE

Dz.U.UE.L.1999.281.30

Akt utracił moc

Wersja od: 6 listopada 2004 r.

ROZPORZĄDZENIE KOMISJI (WE) NR 2342/1999

z dnia 28 października 1999 r.

ustanawiające szczegółowe zasady stosowania rozporządzenia Rady (WE) nr 1254/1999 w sprawie wspólnej organizacji rynku wołowiny i cielęciny w odniesieniu do systemu premii

..................................................

Notka Redakcji Systemu Informacji Prawnej LEX

Niektóre zmiany niniejszego aktu prawnego nie zostały bezpośrednio naniesione na tekst, ponieważ akty wprowadzające zmiany nie zostały opublikowane w Dzienniku Urzędowym Unii Europejskiej - polskim wydaniu specjalnym. Jednostki redakcyjne tekstu zmienione przez te akty zostały wyróżnione kursywą, natomiast ich aktualna treść została podana w wersji anglojęzycznej w przypisie znajdującym się przy zmienionej jednostce.

.................................................

KOMISJA WSPÓLNOT EUROPEJSKICH,

uwzględniając Traktat ustanawiający Wspólnotę Europejską,

uwzględniając rozporządzenie Rady (WE) nr 1254/1999 z dnia 17 maja 1999 r. w sprawie wspólnej organizacji rynku wołowiny i cielęciny⁽¹⁾, w szczególności jego art. 4 ust. 8, art. 5 ust. 5, art. 6 ust. 7, art. 7 ust. 5, art. 8 ust. 4, art. 9 ust. 4, art. 10 ust. 3, art. 11 ust. 5, art. 12 ust. 3, art. 13 ust. 5, art. 20, art. 23 ust. 3 oraz art. 50,

a także mając na uwadze, co następuje:

(1) Rozporządzenie (WE) 1254/1999 ustanawia nowy system premii zastępujący system określony w rozporządzeniu Rady (EWG) nr 805/68⁽²⁾. W celu uwzględnienia nowych uzgodnień niezbędne jest dokonanie zmian w rozporządzeniu Rady (EWG) nr 3886/92 z dnia 23 grudnia 1992 r. ustanawiającego szczegółowe zasady stosowania systemu premii przewidzianego w rozporządzeniu Rady (EWG) nr 805/68 w sprawie wspólnej organizacji rynku wołowiny i cielęciny oraz uchylającego rozporządzenia Rady (EWG) nr 1244/82 oraz (EWG) nr 714/89⁽³⁾, ostatnio zmienionym rozporządzeniem (WE) nr 1410/1999⁽⁴⁾, a także, przy okazji zmian, należy przeredagować rozporządzenie Rady (EWG) nr 3886/92 w celu zachowania jasności.

(2) Systemy premii i innych płatności, określone w art. 3-25 rozporządzenia (WE) nr 1254/1999, powinny wchodzić w zakres rozporządzenia Rady (EWG) 3508/92 z dnia 27 listopada 1992 r. ustanawiającego zintegrowany system zarządzania i kontroli niektórych wspólnotowych systemów pomocy⁽⁵⁾ (zwany dalej "zintegrowanym systemem"), ostatnio zmienionego rozporządzeniem (WE) nr 1036/1999⁽⁶⁾. W rezultacie niniejsze rozporządzenie powinno zastać ograniczone do horyzontalnego uregulowania spraw w ramach wymienionego zintegrowanego systemu.

(3) Cele rozwiązań dotyczących pułapu regionalnego oraz obsady zwierząt powodują, że nie można już dłużej stosować specjalnych premii w odniesieniu do tego samego przedziału wiekowego dla zwierząt objętych stosowaniem tych dwóch rodzajów środków. Do celów stosowania premii pozasezonowej zwierzęta te należy uznać za zakwalifikowane do premii specjalnej.

(4) Artykuł 4 ust. 3 lit. b) rozporządzenia (WE) nr 1254/1999 stanowi, że każda sztuka bydła płci męskiej do chwili uboju lub do chwili jej wywozu powinna być objęta paszportem w rozumieniu rozporządzenia Rady (WE) nr 820/97 z dnia 21 kwietnia 1997 r. ustanawiającego system identyfikacji i rejestracji bydła i dotyczącego etykietowania wołowiny i produktów z wołowiny⁽⁷⁾ lub równoważny dokument urzędowy. Należy ustanowić przepis dotyczący dokumentu urzędowego, jaki ma być sporządzany i wydawany na poziomie krajowym. W celu uwzględnienia szczególnych warunków administracyjnych i kontroli w Państwach Członkowskich, należy dopuścić stosowanie różnych formularzy dokumentów urzędowych.

(5) Artykuł 4 ust. 3 rozporządzenia (WE) nr 1254/1999 ustanawia okres chowu jako warunek przyznania premii specjalnej. Dlatego konieczne jest zdefiniowanie oraz określenie długości tego okresu.

(6) Uzgodnienia dotyczące przyznawania premii specjalnej z chwilą uboju powinny być spójne z uzgodnieniami dotyczącymi przyznawania premii z tytułu uboju. Należy określić rodzaj dokumentów, jakie mają towarzyszyć zwierzęciu do chwili jego uboju, wysyłki lub wywozu. Celem uwzględnienia specyficznych cech sposobu przyznawania pomocy finansowej w chwili uboju, należy określić warunki dotyczące wieku wołów i sposobu prezentacji tusz w przypadku dorosłego bydła.

(7) Należy ustanowić warunki przyznawania premii pozasezonowej zgodnie z uzgodnieniami dotyczącymi przyznawania premii z tytułu uboju. Zadanie określenia na podstawie dostępnych informacji, które z Państw Członkowskich spełnia warunki stosowania tego systemu premii, należy wykonać w drodze decyzji Komisji.

(8) Pojęcie krowy mamki należy zdefiniować zgodnie z art. 6 ust. 7 rozporządzenia (WE) nr 1254/1999. W tym zakresie należy utrzymać te same rasy, które były objęte poprzednim systemem. Ponadto przepisy administracyjne, które były stosowane w ramach starego systemu, mogą nadal być stosowane co do zasady, w szczególności w odniesieniu do przeciętnej mleczności i dodatkowej premii krajowej.

(9) W związku z wdrażaniem systemu pułapów indywidualnych należy określić zasady regulujące wyznaczanie tych pułapów i powiadamianie o nich producentów. W celu wzmocnienia regulującego skutku, jaki system ten będzie miał na rynek, należy przewidzieć, że niewykorzystane przez ich posiadaczy uprawnienia do premii będą przekazywane po upływie określonego czasu do rezerwy krajowej. Należy także podjąć właściwe środki w celu zapewnienia, by uprawnienia przyznawane bezpłatnie z rezerwy krajowej były wykorzystywane przez beneficjentów tylko do zamierzonych celów.

(10) Należy zachęcać do aktywizacji tych uprawnień, podobnie jak i ich przyznawania tym producentom, którzy będą z nich skorzystają. W tym celu należy ustalić minimalny procent wykorzystywania uprawnień do premii. Tego rodzaju procent powinien być wystarczająco wysoki, by pozwalał unikać niedostatecznego wykorzystywania uprawnień dostępnych w niektórych Państwach Członkowskich, mogącego powodować powstawanie problemów dla producentów priorytetowych składających wnioski o przyznanie im uprawnień w ramach rezerw krajowych. Państwa Członkowskie powinny zostać upoważnione do podniesienia minimalnego udziału procentowego wykorzystania uprawnień, który jednakże nie powinien przekraczać 90 %.

(11) Artykuły 22 i 23 rozporządzenia Rady (WE) nr 1257/1999 z dnia 17 maja 1999 r. w sprawie wsparcia rozwoju obszarów wiejskich ze Europejskiego Funduszu Orientacji i Gwarancji Rolnej (EFOGR) zmieniającego i uchylającego niektóre rozporządzenia⁽⁸⁾, ustanawiają programy ekstensyfikacji. Należy zawiesić na cały okres uczestniczenia w wyżej wymienionych programach korzystanie ze zwolnionych w taki sposób uprawnień do premii za krowy mamki. Wykorzystanie zwolnionych uprawnień powinno jednakże zostać dozwolone na zasadzie wyjątku, aby zaspokoić zapotrzebowanie na uprawnienia do premii jako części innych środków agroekologicznych. Jednym z celów programu wcześniejszego przechodzenia na emeryturę przewidzianego w art. 10 wyżej wymienionego rozporządzenia jest zachęcanie do zastępowania starszych rolników przez rolników młodszych, będących w stanie poprawić ekonomiczną żywotność pozostałych gospodarstw rolnych. Istnieją powody do obaw, że niektórzy rolnicy nie wezmą udziału w programach wcześniejszego przechodzenia na emeryturę, jeśli mogłoby to prowadzić, w dłuższej perspektywie, do utraty ich uprawnień do premii za krowy mamki. Dlatego Państwa Członkowskie powinny mieć możliwość zapewniania na podstawie tych programów przedłużania całkowitego okresu trwania czasowego przeniesienia praw.

(12) Jednolity sposób wprowadzania w życie przepisów odnoszących się do przenoszenia i czasowego przeniesienia praw pociąga za sobą ustanowienie niektórych przepisów administracyjnych. W celu uniknięcia nadmiaru prac administracyjnych Państwom Członkowskim należy zezwolić na ustalenie minimalnej liczby praw, które mogą być przenoszone. Przepisy takie powinny także uniemożliwić naruszanie zobowiązań przewidzianych w art. 8 ust. 1 rozporządzenia Rady (WE) nr 1254/1999 odnośnie do oddawania do rezerwy krajowej pewnego procenta takich przenoszonych uprawnień za każdym razem, gdy uprawnienia są przenoszone bez przekazywania gospodarstwa. Ponadto należy przewidzieć ograniczenia w czasie tymczasowego przeniesienia, tak by unikać nadużywania przepisów dotyczących przenoszenia uprawnień.

(13) Należy ustanowić przepisy pozwalające na elastyczność w zakresie dotrzymywania terminów administracyjnych do przenoszenia uprawnień, w przypadku gdy producent może wykazać, że odziedziczył prawa po zmarłym producencie.

(14) Specjalny przypadek, kiedy producent korzysta przy wypasie wyłącznie z gruntów będących własnością publiczną lub zbiorową, a wszystkie swoje uprawnienia przenosi na innego rolnika, zaprzestając w ten sposób produkcji, należy uważać za równoznaczny z przekazaniem gospodarstwa.

(15) Stosowanie administracyjnego systemu przekazywania, w którym we wszystkich przypadkach przenoszenie uprawnień bez przekazywania gospodarstw i czasowe przeniesienie uprawnień dokonywane są wyłącznie za pośrednictwem rezerwy krajowej, powoduje konieczność stworzenia ram prawnych ukierunkowanych na zachowanie ekonomicznej spójności z systemem bezpośredniego ich przenoszenia pomiędzy producentami. Należy ustanowić obiektywne kryteria wyznaczania sumy, jaką należy wypłacać z rezerwy krajowej producentowi, który dokonał przeniesienia swoich uprawnień, a także sumy, jaką ma zapłacić producent otrzymujący równoważne prawa z rezerwy krajowej.

(16) Artykuł 10 rozporządzenia Rady (WE) nr 1254/1999 ustanawia, dla Państw Członkowskich spełniających warunki tego artykułu, specjalny dobrowolny system zarządzania przyznawaniem premii za krowy mamki dla jałówek. Na podstawie dostępnych informacji Komisja ma za zadanie określić w drodze decyzji, które z Państw Członkowskich spełnia warunki zastosowania tego specjalnego systemu. Należy sprecyzować szczególne uzgodnienia dotyczące przyznawania premii. Zgodnie z nadrzędnym celem premii za krowy mamki premię tę należy wypłacać tym rolnikom, którzy przeznaczają swoje jałówki na wymianę stada podstawowego, a nie na produkcję jałówek rzeźnych. W tym celu Państwa Członkowskie powinny ustanowić kryteria dotyczące w szczególności granic wiekowych i/lub wymogów dotyczących rasy.

(17) Należy ustalić metodę obliczania obsady zwierząt. W celu uproszczenia praktycznego stosowania obsady zwierząt należy ustanowić termin do uwzględniania przypisaną ilość mleka.

⁽¹⁸⁾ Dopłata ekstensyfikacyjna powinna być uzależniona od zachowania zgodności z jedną, a najwyżej dwoma obsadami zwierząt według wyboru danego Państwa Członkowskiego. Dla potrzeb systemu dopłat ekstensyfikacyjnych obsada zwierząt powinna obejmować wszystkie obecne w gospodarstwie sztuki bydła w wieku powyżej sześciu miesięcy. Dlatego też wymagane są specjalne zasady liczenia zwierząt i składania przez producenta oświadczenia o uczestniczeniu w systemie. Zarządzanie tym programem może zostać w dużym stopniu ułatwione dzięki zastosowaniu skomputeryzowanej bazy danych, określonej w rozporządzeniu Rady (WE) nr 820/1997. Dlatego należy ustanowić przepisy dotyczące wykorzystywania tej bazy danych, pod warunkiem że zapewnia ona, zgodnie z wymogami danego Państwa Członkowskiego, dostateczną dokładność zawartych w niej danych do celów systemu dopłat ekstensyfikacyjnych.

(19) Istnieje ryzyko, że niektórzy producenci mogą w sposób sztuczny zapewniać zgodność z przeciętną obsadą zwierząt wymaganą do przyznania dopłaty ekstensyfikacyjnej, w szczególności poprzez nienormalnie niską obsadę w niektórych okresach roku. Należy podjąć środki w celu zapewnienia, aby nie przyznawać dopłaty ekstensyfikacyjnej tego rodzaju producentom. W tym celu należy dla zachowania jasności sprecyzować, że taka sytuacja jest objęta zakresem art. 7 rozporządzenia Rady (WE) nr 1259/1999 z dnia 17 maja 1999 r. ustanawiającego wspólne zasady dla systemów wsparcia bezpośredniego w ramach wspólnej polityki rolnej⁽⁹⁾ oraz że dane Państwo Członkowskie powinno podjąć w związku z tym wszelkie środki niezbędne w celu stosowania wspomnianego artykułu w ramach systemu dopłat ekstensyfikacyjnych.

(20) W celu uczynienia go prostszym dla większości najbardziej ekstensywnych przedsiębiorstw chowu zwierząt gospodarskich pożądane jest ustanowienie dobrowolnego, uproszczonego systemu przyznawania dopłat ekstensyfikacyjnych.

(21) Artykuł 13 ust. 4 rozporządzenia Rady (WE) nr 1254/1999 ustanawia, dla Państw Członkowskich spełniających warunki tego artykułu, specjalny system przyznawania dopłaty ekstensyfikacyjnej za krowy mleczne. Należy ustanowić procedurę określania na podstawie dostępnych informacji, które z Państw Członkowskich spełniają warunki zastosowania takiego specjalnego systemu. Należy sprecyzować szczególne uzgodnienia dotyczące przyznawania premii. W interesie zachowania spójności z ogólnym systemem dopłat ekstensyfikacyjnych, a także w celu ustalenia dokładnej liczby krów kwalifikujących się do objęcia płatnościami, należy określić minimalny okres chowu krów mlecznych.

(22) Stosowanie niektórych przepisów rozporządzenia Rady (EWG, Euratom) nr 1182/1971 z dnia 3 czerwca 1971 r. określającego zasady mające zastosowanie do okresów, dat i terminów⁽¹⁰⁾ przedłużałoby w sposób sztuczny o jeden lub więcej dni okresy chowu w gospodarstwie, określane w miesiącach. W związku z tym należy ustanowić szczegółowe przepisy w tej sprawie.

(23) Wnioski powinny być zwykle składane w odniesieniu do premii z tytułu uboju. W celu uproszczenia za wniosek taki uważa się także wniosek o pomoc w odniesieniu do zwierząt gospodarskich, przewidziany w zintegrowanym systemie, pod warunkiem że zawiera on wszystkie elementy niezbędne do uzasadnienia wypłacenia premii i że zwierzę poddano ubojowi w tym samym Państwie Członkowskim lub w innym Państwie Członkowskim albo też dokonano jego wywozu.

(24) Na podstawie rozporządzenia (WE) nr 820/1997 Państwa Członkowskie powinny posiadać w pełni funkcjonującą skomputeryzowaną bazę danych począwszy od dnia 31 grudnia 1999 r. Powinno być możliwe wykorzystywanie tej bazy danych w celu ułatwienia zarządzania premią z tytułu uboju, pod warunkiem że Państwo Członkowskie uznaje, że baza danych zapewnia dokładność zwartych w niej danych w stopniu wystarczającym do celów wypłacania premii.

(25) Premia z tytułu uboju w odniesieniu do cieląt jest uzależniona od zachowania limitu wagi maksymalnej. Należy w związku z tym określić znormalizowany sposób prezentacji tuszy, w stosunku do której obowiązuje taka waga maksymalna.

(26) Artykuł 11 ust. 1 rozporządzenia (WE) nr 1254/1999 ustanawia okres chowu jako warunek przyznania premii z tytułu uboju. Dlatego konieczne jest zdefiniowanie oraz określenie długości tego okresu.

(27) Należy przesyłać do Komisji szczegółowe informacje o przepisach krajowych dotyczących wypłacania i o realizacji płatności dodatkowych.

(28) W celu zapewnienia jak najszybszego otrzymywania przez rolników płatności należy opracować przepisy dotyczące wypłacania zaliczek. Jednakże w związku ze stosowaniem pułapów krajowych lub regionalnych należy podjąć środki w celu zapewnienia, by zaliczki nie przekraczały kwoty ostatecznej płatności. W związku z tym należy opracować przepisy zezwalające Państwom Członkowskim na zmniejszanie odsetka zaliczek dla programów pomocy finansowej podlegającym tym pułapom.

(29) Rozporządzenie Rady (WE) nr 1254/1999 ustanawia kary za nielegalne stosowanie lub posiadanie substancji lub produktów niedozwolonych przez odnośne ustawodawstwo weterynaryjne. W przypadku powtarzających się naruszeń określenie czasu trwania kar należy pozostawić Państwom Członkowskim, które mają lepsze możliwości osądzenia rzeczywistej powagi przestępstw.

⁽³⁰⁾ Systemy premii specjalnych oraz premii za krowy mamki mają za podstawę rok kalendarzowy jako okres referencyjny. Konieczne jest ustalenie terminu określania elementów, które należy wziąć pod uwagę w celu zastosowania wspomnianych systemów. W celu zapewnienia sprawnego oraz konsekwentnego zarządzania należy wybrać, zgodnie z zasadą ogólną, określony termin składania wniosków. Jednakże w odniesieniu do premii specjalnej wypłacanej z tytułu uboju należy określić specjalne zasady w celu uniknięcia przenoszenia z danego roku na następny w celu uzyskania wyższej premii. Jeśli chodzi o premie z tytułu uboju, data uboju lub wywozu stanowi lepszy wyznacznik, czy dane operacje zostały faktycznie dokonane.

(31) Kurs walutowy w dniu terminu operacyjnego w odniesieniu do pomocy finansowej, premii i kwot określonych w art. 5 rozporządzenia Rady (WE) 2799/98 z dnia 15 grudnia 1998 r. ustanawiający agromonetarne ustalenia dotyczące euro⁽¹¹⁾ określa się jako kurs obowiązujący w danym dniu. Kurs stosowany w dniu terminu operacyjnego należy ustalać w taki sposób, aby zasadniczo zapewniał on, by pomoc finansowa, premie i sumy nie podlegały żadnym silnym wahaniom przy przeliczaniu na waluty krajowe z powodu kursu walutowego obowiązującego w danym dniu. Wydaje się, że tym celu najlepszym rozwiązaniem jest przyjęcie przeciętnej kursów wymiany stosowanych w miesiącu poprzedzającym rok przydzielania pomocy, obliczanych pro rata temporis.

(32) Do celów monitorowania środków podjętych na podstawie reformy systemu premii w sektorze wołowiny i cielęciny Komisję należy w pełni informować o środkach wykonawczych podjętych przez Państwa Członkowskie oraz ilościowych rezultatach stosowania wspomnianych systemów. Dlatego należy ustanowić przepisy zobowiązujące Państwa Członkowskie do przekazywania niektórych informacji. W celu ułatwienia przekazywania oraz analizy danych należy określić jednolity format w celu dostarczania tych danych.

(33) W celu ułatwienia wprowadzania zmian w nowych programach konieczne są przepisy przejściowe dotyczące zasad powiadamiania oraz obowiązku znakowania i identyfikacji zwierząt.

(34) Środki przewidziane w niniejszym rozporządzeniu są zgodne z opinią Komitetu Zarządzającego ds. Wołowiny i Cielęciny,

PRZYJMUJE NINIEJSZE ROZPORZĄDZENIE:

Artykuł  1

Niniejsze rozporządzenie ustanawia szczegółowe zasady stosowania systemów premii i innych systemów płatności ustanowionych w art. od 3-25 rozporządzenia (WE) nr 1254/1999.

ROZDZIAŁ  1

PREMIA SPECJALNA

(Artykuł 4 rozporządzenia (WE) nr 1254/1999)

Sekcja  1

Uzgodnienia ogólne

Artykuł  2

Wnioski

1. Oprócz wymagań wprowadzonych jako część zintegrowanego systemu zarządzania i kontroli przewidzianego w rozporządzeniu (WE) nr 3508/1992 (zwanego dalej "zintegrowanym systemem") każdy wniosek o pomoc w odniesieniu do zwierząt gospodarskich, przewidziany w art. 6 ust. 8 wspomnianego rozporządzenia (zwany dalej "wnioskiem") zawiera:

a) podział liczby zwierząt według przedziałów wiekowych;

b) odniesienie do paszportów zwierząt lub dokumentów urzędowych towarzyszących zwierzętom objętym danym wnioskiem.

2. Wnioski można składać wyłącznie w odniesieniu do zwierząt, których wiek w dniu rozpoczęcia okresu chowu wynosi:

a) w przypadku byków - nie mniej niż siedem miesięcy;

lub

b) w przypadku wołów - nie mniej niż siedem miesięcy oraz nie więcej niż dziewiętnaście miesięcy w przypadku pierwszego przedziału wiekowego lub nie mniej niż dwadzieścia miesięcy w przypadku drugiego przedziału wiekowego.

Artykuł  3

Przyznawanie premii

Zwierzęta, które nie zakwalifikowały się do premii z powodu zastosowania proporcjonalnego zmniejszenia, określonego w art. 4 ust. 4 rozporządzenia (WE) nr 1254/1999, lub zastosowania obsady zwierząt, określonej w art. 12 tego rozporządzenia, nie mogą już zostać objęte wnioskiem odnośnie do tego samego przedziału wiekowego i uznaje się, że zostały objęte wypłatą premii.

Artykuł  4

Paszporty i dokumenty urzędowe

1. W przypadku gdy na warunkach określonych w art. 6 rozporządzenia (WE) nr 820/97 paszport nie jest dostępny, zastępuje się go krajowym dokumentem urzędowym przewidzianym w art. 4 ust. 3 lit. b) rozporządzenia (WE) nr 1254/1999.

2. Właściwe władze Państw Członkowskich zapewniają, by takie paszporty lub dokumenty urzędowe gwarantowały przyznanie tylko jednej premii odnośnie do danego zwierzęcia i przedziału wiekowego.

Państwa Członkowskie pomagają sobie wzajemnie w tym celu.

3. Państwa Członkowskie mogą postanowić, by krajowy dokument urzędowy miał postać:

a) dokumentu towarzyszącego każdemu poszczególnemu zwierzęciu;

b) wyczerpującego wykazu, znajdującego się w posiadaniu producenta, zawierającego wszystkie informacje wymagane w dokumencie urzędowym, pod warunkiem że zwierzęta objęte tym wykazem pozostają, począwszy od daty złożenia pierwszego wniosku, u tego samego producenta do czasu wprowadzenia ich do obrotu celem dokonania uboju;

c) wyczerpującego wykazu, znajdującego się w posiadaniu władz centralnych, zawierającego wszystkie informacje wymagane w dokumencie urzędowym, pod warunkiem że dane Państwo Członkowskie lub jego region korzystający z takiej możliwości przeprowadza kontrole na miejscu wszystkich zwierząt objętych danym wnioskiem kontroluje przemieszczanie się tych zwierząt oraz umieszcza wyraźny znak na każdym ze sprawdzanych zwierząt, na co producenci są zobowiązani wyrażać zgodę;

d) wyczerpującego wykazu, znajdującego się w posiadaniu władz centralnych, zawierającego wszystkie informacje wymagane w dokumencie urzędowym, pod warunkiem że dane Państwo Członkowskie podejmuje niezbędne środki w celu zapewnienia, by premia nie została przyznana dwukrotnie w odniesieniu do tego samego przedziału wiekowego i na żądanie niezwłocznie przedstawia informacje dotyczące statusu każdego zwierzęcia, jeśli chodzi o uprawnienie do premii.

Państwa Członkowskie, które zdecydują się skorzystać z przynajmniej jednej z tych możliwości, w odpowiednim czasie powiadamiają o tym Komisję i przesyłają jej odnośne przepisy wykonawcze.

Dla celów lit. c) jedynie Wielką Brytanię oraz Irlandię Północną uważa się za regiony Państwa Członkowskiego.

Artykuł  5

Okres chowu

Okres chowu wynosi dwa miesiące począwszy od dnia następującego po dacie złożenia wniosku.

Jednakże Państwa Członkowskie mogą przewidzieć inne terminy początkowe, pod warunkiem że nie będą one przypadały później niż dwa miesiące po dniu złożenia wniosku.

Artykuł  6

Pułap regionalny

1. W przypadku gdy zastosowanie proporcjonalnego zmniejszenia powoduje, że liczba zwierząt kwalifikujących się do premii jest mniejsza od liczby całkowitej, w odniesieniu do liczby dziesiętnej przyznaje się odpowiadający jej ułamek kwoty premii od sztuki. W tym celu, uwzględnia się tylko pierwsze miejsce dziesiętne.

2. 1 W przypadku gdy Państwa Członkowskie decydują się na wprowadzenie różnych regionów lub zmodyfikowanie istniejących regionów na ich terytorium w rozumieniu art. 3 lit. c) rozporządzenia (WE) nr 1254/1999, informują one Komisję o swojej decyzji przed dniem 1 stycznia danego roku, podając określenie regionu oraz ustalony pułap. Wszelkie kolejne zmiany zgłaszane są Komisji przed dniem 1 stycznia danego roku.

W roku 2004 Republika Czeska, Estonia, Cypr, Łotwa, Litwa, Węgry, Malta, Polska, Słowenia i Słowacja powiadamiają Komisję najpóźniej do dnia 30 października 2004 r. o decyzji określonej w akapicie pierwszym.

Artykuł  7

Limity liczb zwierząt przypadające na gospodarstwo

1. 2 W przypadku gdy Państwa Członkowskie podejmują decyzję o zmianie limitu wynoszącego 90 sztuk bydła na gospodarstwo i na dany przedział wiekowy lub o odstępstwie od niego, powiadamiają one o tym Komisję przed dniem 1 stycznia danego roku.

Ponadto w przypadku gdy Państwa Członkowskie ustalają minimalną liczbę zwierząt na gospodarstwo, poniżej której nie będzie stosowane proporcjonalne zmniejszenie, powiadamiają one o tym Komisję przed dniem 1 stycznia danego roku kalendarzowego.

W roku 2004 Republika Czeska, Estonia, Cypr, Łotwa, Litwa, Węgry, Malta, Polska, Słowenia i Słowacja powiadamiają Komisję najpóźniej do dnia 30 października 2004 r. o swoich decyzjach określonych w akapitach pierwszym i drugim.

2. Wszelkie kolejne zmiany zgłaszane są Komisji przed dniem 1 stycznia danego roku.

Sekcja  2

Przyznawanie premii w momencie uboju

Artykuł  8

Formy przyznawania

1. Państwa Członkowskie mogą przyznać premię specjalną w momencie uboju w przypadku byków odnośnie do pojedynczego przedziału wiekowego, a w przypadku wołów - odnośnie do pierwszego lub drugiego przedziału wiekowego lub poprzez połączenie przyznawania premii odnośnie do tych dwóch przedziałów wiekowych.

2. Państwa Członkowskie, które decydują się na stosowanie systemu przewidzianego w ust. 1, zastrzegają, że premia jest również przyznawana wtedy, gdy kwalifikujące się do niej zwierzęta są wysyłane do innego Państwa Członkowskiego lub wywożone do państwa trzeciego.

3. W przypadku gdy stosowany jest system określony w ust. 2 i 3, przyznanie premii uzależnione jest od zgodności z przepisami niniejszej sekcji oraz art. 34 i 35 ust. 1 i 2, stosowanych mutatis mutandis.

4. Oprócz informacji określonych w art. 35 ust. 1 wnioski o pomoc finansową wskazują, czy dane zwierzę jest bykiem, czy wołem; dołącza się do nich dokument zawierający szczegółowe dane wymagane do celów art. 4 ust. 2. Dokumentem tym jest, według wyboru danego Państwa Członkowskiego:

a) paszport lub kopia paszportu, w przypadku gdy stosowany rodzaj paszportu składa się z kilku kopii;

lub

b) kopia paszportu, w przypadku gdy stosowany rodzaj paszportu składa się tylko z jednego egzemplarza, który musi zostać zwrócony właściwym władzom do celów art. 6 rozporządzenia (WE) nr 820/97; w tym przypadku Państwo Członkowskie podejmuje środki w celu zapewnienia, by informacje zawarte w kopii odpowiadały oryginałowi,

lub

c) krajowy dokument urzędowy, w przypadku gdy paszport nie jest dostępny, na warunkach określonych w art. 6 rozporządzenia (WE) nr 820/97.

Jednakże Państwa Członkowskie mogą zawiesić stosowanie krajowego dokumentu urzędowego. W tym przypadku podejmują one niezbędne środki w celu zapewnienia, by premia nie została przyznana dwa razy odnośnie do tego samego przedziału wiekowego w przypadku zwierząt, które były przedmiotem handlu wewnątrzwspólnotowego.

W przypadku Państw Członkowskich dysponujących skomputeryzowaną bazą danych, określoną w art. 3 lit. b) rozporządzenia (WE) nr 820/97, zawierającą, zgodnie z wymogami Państwa Członkowskiego, informacje niezbędne do zapewnienia, by tylko jedna premia była przyznawana dla danego zwierzęcia i danego przedziału wiekowego, do wniosku o pomoc finansową nie trzeba dołączać dokumentu określonego w akapicie pierwszym.

Ponadto, w drodze odstępstwa od przepisów akapitu pierwszego, w przypadku gdy Państwa Członkowskie korzystają z możliwości określonej w art. 35 ust. 2 akapit pierwszy, podejmują one środki w celu zapewnienia, by producent mógł określić zwierzęta, odnośnie do których ubiega się o premię specjalną.

5. 3 W przypadku byków dowód uboju powinien określać wagę tuszy.

Bez względu na art. 4 ust. 6 rozporządzenia (WE) nr 1254/1999, w Państwach Członkowskich, które postanowią zastosować System Płatności Jednolitych zgodnie z tytułem III rozporządzenia Rady (WE) nr 1782/2003⁽¹²⁾ od 1 stycznia 2005 r., byki poddane ubojowi w okresie, o którym mowa w art. 42 ust. 4, kwalifikują się do przyznania premii specjalnej, jeśli w dniu 31 grudnia 2004 r. spełniały kryterium określone w art. 4 ust. 2 lit. a) rozporządzenia (WE) nr 1254/1999. Dowód uboju określa wiek zwierzęcia.

6. W przypadku gdy zwierzę jest wysyłane dowód wysłania dostarcza się w postaci oświadczenia nadawcy wskazującego Państwo Członkowskie przeznaczenia danego zwierzęcia.

W tym przypadku wnioski o pomoc zawierają:

a) nazwisko i adres nadawcy (lub równoważny kod);

b) numer identyfikacyjny zwierzęcia;

c) oświadczenie, że zwierzę jest w wieku powyżej dziewięciu miesięcy.

Wnioski o przyznanie pomocy finansową składa się zanim zwierzę opuści terytorium danego Państwa Członkowskiego, a dowód wysyłki składa się w ciągu trzech miesięcy od opuszczenia przez zwierzę terytorium danego Państwa Członkowskiego.

Artykuł  9

Szczegóły systemu przyznawania premii

1. 4 Nie naruszając art. 5, premia jest wypłacana na rzecz producentów, którzy hodowali zwierzęta przez minimalny okres chowu wynoszący dwa miesiące, kończący się nie później niż miesiąc przed ubojem lub wysyłką, lub kończący się nie później niż dwa miesiące przed wywozem.

W przypadku wołów premie wypłaca się według następujących zasad:

a) premię w odniesieniu do pierwszego przedziału wiekowego wypłaca się tylko wtedy, gdy zwierzę było chowane przez producenta przez nie krócej niż dwa miesiące, w okresie gdy wiek zwierzęcia wynosił nie mniej niż siedem miesięcy i nie więcej niż dwadzieścia dwa miesiące;

b) premię w odniesieniu do drugiego przedziału wiekowego można wypłacić tylko wtedy, gdy zwierzę było chowane przez producenta przez nie krócej niż dwa miesiące, w okresie w którym wiek zwierzęcia wynosił co najmniej dwadzieścia miesięcy;

c) premie w odniesieniu do dwóch przedziałów wiekowych można wypłacać łącznie tylko wtedy, gdy zwierzę było chowane nie krócej niż przez cztery kolejne miesiące zgodnie z wymaganiami dotyczącymi wieku przewidzianymi w lit. a) oraz b);

d) premię w odniesieniu do drugiego przedziału wiekowego można wypłacać tylko wtedy, gdy zwierzę zostało wysłane z innego Państwa Członkowskiego po osiągnięciu wieku 19 miesięcy.

2. W związku z obliczaniem obsady zwierząt, określonej w art. 12 rozporządzenia (WE) nr 1254/1999, każde zwierzę objęte połączonym wnioskiem dotyczącym dwóch przedziałów wiekowych będzie uwzględnione dwukrotnie.

3. Wagę tuszy ustala się na podstawie tuszy, która spełnia wymagania określone w art. 2 rozporządzenia Rady (EWG) nr 1208/81⁽¹³⁾.

W przypadku gdy sposób prezentacji tuszy odbiega od tego określenia, stosuje się wskaźniki korygujące podane w Załączniku do rozporządzenia (EWG) nr 563/82⁽¹⁴⁾.

W przypadku gdy ubój odbywa się w rzeźni nie objętej stosowaniem wspólnotowego systemu klasyfikacji tusz z dorosłego bydła, Państwa Członkowskie mogą zezwolić na ustalenie wagi na podstawie żywej wagi ubitego zwierzęcia. W takich przypadkach wagę tuszy uważa się za równą 185 kg lub większą, jeśli żywa waga ubitego zwierzęcia była równa 340 kg lub większa.

Artykuł  10 ⁵

Powiadamianie

Państwa Członkowskie powiadamiają Komisję przed rozpoczęciem danego roku kalendarzowego o swojej decyzji w sprawie stosowania systemu przyznawania premii, o których mowa w niniejszej sekcji, a także odpowiednich procedur.

W roku 2004 Republika Czeska, Estonia, Cypr, Łotwa, Litwa, Węgry, Malta, Polska, Słowenia i Słowacja powiadamiają Komisję najpóźniej do dnia 30 października 2004 r. o swojej decyzji określonej w akapicie pierwszym.

ROZDZIAŁ  II

PREMIA POZASEZONOWA

(Artykuł 5 rozporządzenia (WE) nr 1254/1999)

Artykuł  11 ⁶

Zastosowanie premii

Komisja, najpóźniej do dnia 1 sierpnia każdego roku kalendarzowego, podejmuje decyzję, w których Państwach Członkowskich może być przyznawana premia posezonowa w następnym roku kalendarzowym.

W przypadku Republiki Czeskiej, Estonii, Cypru, Łotwy, Litwy, Węgier, Malty, Polski, Słowenii i Słowacji Komisja podejmuje decyzję najpóźniej do 1 listopada 2004 r., w których z tych Państw Członkowskich może być przyznawana premia posezonowa na rok 2005.

Państwa Członkowskie informują Komisję przed dniem 1 stycznia roku kalendarzowego, w którym przyznaje się premie, czy zdecydowały się na stosowanie art. 5 ust. 3 rozporządzenia (WE) nr 1254/1999.

W roku 2004 Republika Czeska, Estonia, Cypr, Łotwa, Litwa, Węgry, Malta, Polska, Słowenia i Słowacja powiadamiają Komisję najpóźniej do 30 października 2004 r. o swojej decyzji określonej w akapicie trzecim.

Artykuł  12

Uprawnienie do premii

1. Premia może być przyznana tylko w odniesieniu do wołów, które otrzymały już premię specjalną lub gdy uważa się, że otrzymały premię specjalną na podstawie art. 3 w Państwie Członkowskim stosującym premię pozasezonową, i które są poddane ubojowi w Państwie Członkowskim stosującym premię pozasezonową.

2. Premię można przyznawać tylko temu producentowi, który jako ostatni utrzymywał zwierzę przed ubojem.

Artykuł  13

Wnioski

1. Producent składa wniosek do właściwego organu Państwa Członkowskiego, na którego terytorium znajduje się gospodarstwo.

2. Wnioski sporządza się zgodnie z art. 8 ust. 4 oraz art. 35, które stosuje się mutatis mutandis.

Państwa Członkowskie podejmują środki niezbędne w celu sprawdzenia, czy premie specjalne zostały przyznane oraz przeprowadzają systematyczne, niezapowiedziane kontrole dokładności zaświadczeń, określonych w art. 35.

ROZDZIAŁ  III

PREMIA ZA KROWY MAMKI

(Artykuły 6-10 rozporządzenia (WE) nr 1254/1999)

Sekcja  1

Przepisy ogólne

Artykuł  14

Krowy należące do rasy mięsnej

Krów należących do ras bydła wymienionych w załączniku I do niniejszego rozporządzenia nie uważa się za krowy należące do rasy mięsnej, określone w art. 3 lit. f) i art. 10 ust. 2 rozporządzenia (WE) nr 1254/1999.

Artykuł  15

Maksymalna indywidualna przypisana ilość

1. 7 W przypadku gdy Państwa Członkowskie decydują się na zmianę maksymalnej indywidualnej przypisanej ilości wynoszącej 120.000 kg, określonej w art. 6 ust. 2 lit. b) rozporządzenia (WE) nr 1254/1999 lub na odstępstwo od niej, informują one o tym Komisję przed dniem 1 stycznia danego roku kalendarzowego.

W roku 2004 Republika Czeska, Estonia, Cypr, Łotwa, Litwa, Węgry, Malta, Polska, Słowenia i Słowacja powiadamiają Komisję najpóźniej do 30 października 2004 r. o swojej decyzji określonej w akapicie pierwszym.

2. Wszelkie kolejne zmiany sposobu stosowania ust. 1 zgłaszane są Komisji przed dniem 1 stycznia danego roku.

Artykuł  16

Okres chowu

Sześciomiesięczny okres chowu, określony w art. 6 ust. 2 rozporządzenia (WE) nr 1254/1999, rozpoczyna się w dniu następującym po dniu złożeniu wniosku.

Artykuł  17

Wnioski

1. W przypadku gdy wniosek o premię jest składany zgodnie z przepisami art. 6 ust. 2 lit. b) rozporządzenia (WE) nr 1254/1999 jako wniosek o pomoc w odniesieniu do zwierząt gospodarskich lub, według wyboru Państwa Członkowskiego, jako wniosek o pomoc obszarową, określony w art. 6 ust. 1 rozporządzenia (WE) nr 3508/1992 (zwany dalej "wnioskiem"), oprócz wymagań wprowadzonych jako część zintegrowanego systemu, zawiera on:

a) ⁸ oświadczenie określające indywidualną przypisaną ilość mleka dostępną dla producenta w dniu 31 marca poprzedzającym dwunastomiesięczny okres zastosowania programu dodatkowych opłat wyrównawczych rozpoczynający się w danym roku kalendarzowym; jeśli wysokość ta jest nieznana w dniu składania wniosku, zgłasza się ją właściwym władzom w możliwie najkrótszym czasie; oraz

b) zobowiązanie producenta do niezwiększania w czasie dwunastomiesięcznego okresu rozpoczynającego się w dniu złożenia wniosku wysokości jego indywidualnej przypisanej ilości powyżej limitu ilościowego określonego w art. 6 ust. 2 lit. b) rozporządzenia (WE) nr 1254/1999.

Jednakże lit. b) nie stosuje się, jeżeli w danym Państwie Członkowskim zniesiono limity ilościowe.

2. Wnioski składa się podczas w ciągu łącznego sześciomiesięcznego okresu w ciągu roku kalendarzowego, który ma być określony przez dane Państwo Członkowskie.

W ramach takiego łącznego okresu Państwa Członkowskie mogą ustanawiać odrębne okresy do składania wniosków.

3. 9 (skreślony).

Artykuł  18

Przeciętna mleczność

Przeciętną mleczność oblicza się na podstawie przeciętnych mleczności wymienionych w załączniku II. Państwa Członkowskie mogą jednakże wykorzystywać do tych obliczeń uznawany przez siebie dokument stwierdzający przeciętną mleczność stada mlecznego danego producenta.

Artykuł  19

Dodatkowa premia krajowa

1. Dodatkową premię krajową można przyznawać tylko producentowi, który w odniesieniu do tego samego roku kalendarzowego otrzymuje premię dla krów mamek.

Premię przyznaje się tylko w granicach limitu liczby zwierząt kwalifikujących się do tej premii, jeżeli jest to właściwe po zastosowaniu proporcjonalnego zmniejszenia, określonego w art. 10 ust. 1 akapit trzeci rozporządzenia (WE) nr 1254/1999.

2. Państwa Członkowskie mogą ustanowić dodatkowe warunki przyznawania premii dodatkowej. Powiadamiają one o tym Komisję w odpowiednim czasie, zanim warunki te wejdą w życie.

3. Komisja, najpóźniej do dnia 1 sierpnia każdego roku kalendarzowego, podejmuje decyzję, które Państwa Członkowskie spełniają wymagania określone w art. 6 ust. 5 akapit trzeci rozporządzenia (WE) nr 1254/1999.

Sekcja  2

Pułapy, rezerwy, przenoszenie

Artykuł  20

Indywidualny pułap

1. Państwa Członkowskie ustalają indywidualny pułap dla producenta na warunkach określonych w art. 7 ust. 1, 2 i 3 rozporządzenia (WE) nr 1254/1999.

2. Każdy producent jest możliwie jak najszybciej powiadamiany o wysokości swojego pułapu indywidualnego, najpóźniej na tydzień przed rozpoczęciem okresu składania wniosków w odniesieniu do roku 2000.

Artykuł  21

Powiadamianie

1. 10 Państwa Członkowskie powiadamiają Komisję, najpóźniej do dnia 1 marca 2000 r., o procedurach wykorzystanych do zastosowania zmniejszenia pułapów indywidualnych zgodnie z art. 7 rozporządzenia (WE) nr 1254/1999, a także o łącznej liczbie uprawnień przyznanych producentom oraz liczbie uprawnień umieszczonych w rezerwie.

W przypadku Republiki Czeskiej, Estonii, Cypru, Łotwy, Litwy, Węgier, Malty, Polski, Słowenii i Słowacji powiadomienie, o którym mowa w akapicie pierwszym, zostanie wykonane najpóźniej do 30 października 2004 r.

2. 11 Państwa Członkowskie powiadamiają Komisję, najpóźniej do dnia 1 marca 2000 r., o metodzie obliczania zmniejszenia, zgodnie z art. 8 ust. 1 akapit drugi rozporządzenia (WE) nr 1254/1999 oraz, tam gdzie jest to stosowne, o środkach podjętych na podstawie art. 8 ust. 2 lit. a), oraz, przed dniem 1 stycznia każdego roku, o wszelkich zmianach.

W przypadku Republiki Czeskiej, Estonii, Cypru, Łotwy, Litwy, Węgier, Malty, Polski, Słowenii i Słowacji wstępne powiadomienie, o którym mowa w akapicie pierwszym, zostaje wykonane najpóźniej do 30 października 2004 r.

3. Korzystając z tabeli przedstawionej w załączniku IV, Państwa Członkowskie powiadamiają Komisję, najpóźniej do dnia 1 marca tymczasowo, a ostatecznie do dnia 31 lipca każdego roku o:

a) liczbie uprawnień do premii zwróconych bez płatności wyrównawczej do rezerwy krajowej po dokonaniu przeniesienia uprawnień bez przekazania gospodarstwa w ciągu poprzedniego roku kalendarzowego;

b) liczbie niewykorzystanych uprawnień do premii, określonych w art. 23 ust. 2, przekazanych do rezerwy krajowej w ciągu poprzedniego roku kalendarzowego;

c) liczbie przyznanych uprawnień na mocy z art. 9 ust. 3 rozporządzenia (WE) nr 1254/1999 w ciągu poprzedniego roku kalendarzowego.

Artykuł  22

Uprawnienia uzyskiwane bezpłatnie

Z wyjątkiem należycie uzasadnionych wyjątkowych przypadków, jeżeli producent uzyskał nieodpłatnie uprawnienia do otrzymania premii z rezerwy krajowej, nie ma on prawa przenosić i/lub czasowo przenosić swoich uprawnień w ciągu trzech kolejnych lat kalendarzowych.

Artykuł  23

Korzystanie z uprawnień

1. Producent posiadający uprawnienia może wykorzystać je sam albo je przekazać innemu producentowi.

2. W przypadku gdy producent nie wykorzystał w okresie roku kalendarzowego minimalnego odsetka swoich uprawnień, ustalonego zgodnie z ust. 4, ich niewykorzystana część jest przekazywana do rezerwy krajowej, z wyjątkiem:

– przypadku gdy producent posiada maksymalnie siedem uprawnień do premii i nie wykorzystał minimalnego odsetka swoich uprawnień ustalonych zgodnie z ust. 4 w ciągu dwóch kolejnych lat kalendarzowych, do rezerwy krajowej jest przekazywana część niewykorzystana w ciągu ostatniego roku kalendarzowego,

– przypadku gdy producent uczestniczy w programie ekstensyfikacji uznanym przez Komisję,

– przypadku gdy producent uczestniczy w systemie wcześniejszego przechodzenia na emeryturę uznanym przez Komisję, w którym przeniesienie uprawnień i/lub czasowe przeniesienie praw nie są obowiązkowe,

lub

– przypadków wyjątkowych i należycie uzasadnionych.

3. Czasowe przekazanie praw odnosi się tylko do pełnych lat kalendarzowych i obejmuje co najmniej minimalną liczbę zwierząt przewidzianej w art. 24 ust. 1. Z końcem każdego okresu tymczasowego przekazania praw, który nie może przekraczać trzech kolejnych lat, producent, z wyjątkiem przypadku gdy dokonana on przeniesienia uprawnień, odzyskuje swoje uprawnienia na okres przynajmniej dwóch kolejnych lat kalendarzowych. Jeżeli producent nie wykorzysta przynajmniej minimalnego odsetka uprawnień ustalonego zgodnie z ust. 4 w okresie każdego z dwóch kolejnych lat, Państwo Członkowskie, z wyjątkiem wyjątkowych i właściwie uzasadnionych przypadków, wycofuje i zwraca corocznie do tej rezerwy krajowej tę część uprawnień, która nie została wykorzystana przez danego producenta.

Jednakże w przypadku producentów uczestniczących w systemach wcześniejszego przechodzenia na emeryturę uznanych przez Komisję, Państwa Członkowskie mogą, na podstawie takich systemów, ustanowić przepisy o przedłużeniu łącznego okresu trwania czasowego przenoszenia praw.

Producenci, którzy zobowiązali się do uczestniczenia w programie ekstensyfikacji zgodnie ze środkiem, o których mowa w art. 2 ust. 1 lit. c) rozporządzenia (EWG) nr 2078/1992⁽¹⁵⁾, lub w programie ekstensyfikacji zgodnie z art. 22 oraz 23 rozporządzenia (WE) nr 1257/1999, nie mają prawa do czasowego przenoszenia i/lub przenoszenia swoich uprawnień przez cały czas uczestniczenia w tych programach. Jednakże przepis ten nie ma zastosowania w przypadkach, gdy sam program zezwala na przenoszenie i/lub czasowe przenoszenie uprawnień na producentów, których uczestnictwo w środkach innych niż te, o których mowa w niniejszym ustępie, wymaga nabycia uprawnień.

4. Minimalny odsetek wykorzystania uprawnień do premii wynosi 70 %.

Jednakże Państwa Członkowskie mogą podnieść ten odsetek do 90 %.

Państwa Członkowskie z wyprzedzeniem powiadamiają Komisję o odsetku, jaki mają zamiar zastosować.

Artykuł  24

Przenoszenie i tymczasowe przenoszenie uprawnień

1. Państwa Członkowskie mogą ustanowić, na podstawie swojej struktury produkcji, minimalną liczbę uprawnień do premii, które mogą być przedmiotem częściowego przeniesienia uprawnień niezwiązanego z przekazaniem gospodarstwa. Minimum to nie może przekraczać pięciu uprawnień do premii.

2. Przeniesienie uprawnień do premii oraz ich tymczasowe przeniesienie uprawnień może być skuteczne tylko wtedy, gdy zostały one wspólnie zgłoszone właściwym władzom Państwa Członkowskiego przez producenta dokonującego przeniesienia i/lub czasowego przeniesienia uprawnień oraz przez producenta otrzymującego uprawnienia.

Zgłoszenie takie następuje w terminie ustalonym przez Państwo Członkowskie i nie później niż w dniu, w którym producent otrzymujący uprawnienia składa wniosek o przyznanie premii, z wyjątkiem przypadków gdy przeniesienie uprawnień staje się skuteczne w drodze dziedziczenia. W takim przypadku producent otrzymujący uprawnienia jest w stanie przedstawić odpowiednie dokumenty prawne celem udowodnienia, że jest on lub ona jest beneficjentem po zmarłym producencie.

Artykuł  25

Zmiana indywidualnego pułapu

W przypadku przeniesienia lub czasowego przeniesienia uprawnień Państwa Członkowskie ustalają nowy indywidualny pułap oraz powiadamiają zainteresowanych producentów o liczbie przysługujących im uprawnień do przyznania premii nie później niż w ciągu 60 dni od ostatniego dnia okresu, w którym producent złożył swój wniosek.

Przepisy akapitu pierwszego nie mają zastosowania, w przypadku gdy przeniesienie staje się skuteczne w drodze dziedziczenia.

Artykuł  26

Producenci niebędący właścicielami uprawianej przez siebie ziemi

Producenci uprawiający tylko grunty będące własnością publiczną lub zbiorową, którzy decydują się na zaprzestanie uprawiania takich gruntów i na przeniesienie wszystkich swoich uprawnień na innego producenta, są traktowani w taki sam sposób jak producenci sprzedający lub dokonujący przekazania gospodarstwa. We wszystkich innych przypadkach producenci są traktowani w taki sam sposób, jak producenci dokonujący jedynie przeniesienia swoich uprawnień.

Artykuł  27

Przekazanie przez rezerwę krajową

W przypadku gdy Państwa Członkowskie przewidują, że przenoszenie uprawnień bez przekazania gospodarstwa może odbywać się poprzez rezerwę krajową, zgodnie z art. 8 ust. 2 lit. b) rozporządzenia (WE) nr 1254/1999, stosują one przepisy krajowe analogiczne do tych, które są określone w art. 23-26. Ponadto w takim przypadku:

– Państwa Członkowskie mogą postanowić, że czasowe przeniesienie uprawnień musi odbywać się poprzez rezerwę krajową,

– w przypadku przeniesienia uprawnień do premii lub czasowego przeniesienia, gdy stosuje się przepisy tiret pierwszego, przeniesienie do rezerwy staje się skuteczne tylko po powiadomieniu o tym przez właściwe władze danego Państwa Członkowskiego producenta dokonującego przeniesienia i/lub czasowego przeniesienia uprawnień; przy czym przeniesienie uprawnień z rezerwy na innego producenta staje się skuteczne dopiero po powiadomieniu o tym producenta przez właściwe władze.

Ponadto przepisy takie muszą zapewniać, by dane Państwo Członkowskie dokonywało zapłaty za tę część uprawnień innych niż część, określonej w art. 8 ust. 1 akapit drugi rozporządzenia (WE) nr 1254/1999, odpowiadającą tej, która wynikałaby z bezpośredniego ich przeniesienia między producentami, z uwzględnieniem w szczególności trendów produkcyjnych występujących w danym Państwie Członkowskim. Płatność ta jest równa płatności, jaka będzie wymagana od producentów otrzymujących takie same uprawnienia z rezerwy krajowej.

Artykuł  28

Uprawnienia częściowe

1. W przypadku gdy w wyniku obliczeń, które mają być dokonane na mocy przepisów niniejszej sekcji, uzyskuje się liczby niebędące liczbami całkowitymi, należy uwzględniać tylko pierwsze miejsce dziesiętne.

2. W przypadku gdy zastosowanie przepisów niniejszej części prowadzi do powstawania częściowych uprawnień do otrzymania premii dla producentów lub dla rezerwy krajowej, te częściowe uprawnienia są sumowane.

3. W przypadku gdy producent posiada częściowe uprawnienia, to takie częściowe uprawnienia uprawniają tylko do odpowiadającego im ułamka kwoty jednostkowej premii oraz tam, gdzie jest to właściwe, dodatkowej premii krajowej, określonej w art. 10, a także dopłaty ekstensyfikacyjnej określonej w art. 32.

Artykuł  29

System specjalny w odniesieniu do jałówek

1. 12 Komisja, najpóźniej do dnia 1 listopada 1999 r., podejmuje decyzję, które Państwa Członkowskie spełniają warunki określone w art. 10 ust. 1 rozporządzenia (WE) nr 1254/1999.

W przypadku Republiki Czeskiej, Estonii, Cypru, Łotwy, Litwy, Węgier, Malty, Polski, Słowenii i Słowacji najpóźniej do 31 grudnia 2004 r. Komisja podejmie decyzję, które z tych Państw Członkowskich spełniają warunki określone w art. 10 ust. 1 rozporządzenia (WE) nr 1254/1999.

Zainteresowane Państwa Członkowskie powiadamiają Komisję przed dniem 1 stycznia 2000 r., czy mają zamiar stosować system określony w art. 10 rozporządzenia (WE) nr 1254/1999, zwany dalej systemem specjalnym, oraz, jeżeli jest to właściwe, powiadamiają o ustalonej przez siebie wysokości pułapu krajowego. O wszelkich późniejszych zmianach Komisja jest powiadamiana przed dniem 1 stycznia danego roku.

Republika Czeska, Estonia, Cypr, Łotwa, Litwa, Węgry, Malta, Polska, Słowenia i Słowacja powiadamiają Komisję najpóźniej do 30 października 2004 r. o swojej decyzji określonej w akapicie trzecim.

2. 13 Państwa Członkowskie stosujące systemy specjalne określają kryteria w celu zapewnić wypłacanie premii na rzecz rolników, których stada jałówek są przeznaczone do odnawiania stad krów. Kryteria takie mogą w szczególności dotyczyć limitów wiekowych i/lub wymagań w zakresie rasy.

Państwa Członkowskie informują Komisję przed dniem 1 stycznia danego roku o przyjętych kryteriach. O wszelkich kolejnych zmianach Komisja jest powiadamiana przed dniem 1 stycznia danego roku.

W roku 2004, w przypadku Republiki Czeskiej, Estonii, Cypru, Łotwy, Litwy, Węgier, Malty, Polski, Słowenii i Słowacji wstępne powiadomienie, o którym mowa w akapicie drugim, zostaje wykonane najpóźniej do 30 października 2004 r.

3. W przypadku gdy w wyniku zastosowania proporcjonalnego zmniejszenia, określonego w art. 10 ust. 1 akapit trzeci rozporządzenia (WE) nr 1254/1999, liczba zwierząt kwalifikujących się do premii jest mniejsza od liczby całkowitej, w odniesieniu do części dziesiętnej przyznaje odpowiedni ułamek kwoty premii jednostkowej i, jeżeli jest to właściwe, dodatkowej premii krajowej, określonej w art. 19 oraz dopłaty ekstensyfikacyjnej, określonej w art. 32. W tym celu uwzględnia się tylko pierwsze miejsce dziesiętne.

4. W Państwach Członkowskich stosujących system specjalny wymóg przewidziany w art. 6 ust. 2 rozporządzenia (WE) nr 1254/1999 dotyczący minimalnej liczby hodowanych zwierząt powinien być całkowicie spełniany przez krowy rasy Buckler, jeśli producent złożył wniosek w odniesieniu do krów rasy Buckler albo przez jałówki, jeśli producent złożył wniosek w odniesieniu do jałówek.

5. Przepisy art. 20-28 nie mają zastosowania w ramach tego systemu specjalnego.

Artykuł  29a ¹⁴

Zaokrąglenie liczby zwierząt

Jeżeli przy obliczaniu minimalnej i maksymalnej liczby jałówek wyrażonej procentowo zgodnie z art. 6 ust. 2 akapit pierwszy, drugi i trzeci oraz w art. 10 ust. 1 akapit czwarty rozporządzenia (WE) nr 1254/1999 otrzymany wynik nie jest liczbą całkowitą, jeżeli jest to mniej niż 0,5, to liczbę tę należy zaokrąglić w dół do najbliższej liczby całkowitej, a w górę, jeśli jest to 0,5 lub więcej.

W drodze odstępstwa od akapitu pierwszego do celów stosowania uzgodnień przewidzianych w art. 10 rozporządzenia (WE) nr 1254/1999 w roku 2003, w przypadku gdy wniosek o przyznanie premii dotyczy liczby równej dwóm zwierzętom, liczbę jałówek, które mogą zostać objęte premią, ustala się na jedną jałówkę.

ROZDZIAŁ  IV

WSPÓLNE PRZEPISY DOTYCZĄCE PREMII SPECJALNEJ ORAZ PREMII ZA KROWY MAMKI

Artykuł  30

Wnioski

1. Państwa Członkowskie mogą z powodów administracyjnych postanowić, aby wnioski dotyczyły minimalnej liczby zwierząt, pod warunkiem że liczba ta nie jest większa niż trzy.

2. Bez uszczerbku dla przepisów art. 17 ust. 2 oraz art. 32 ust. 7 Państwa Członkowskie mogą ustalać okresy oraz daty składania wniosków o premie oraz liczbę wniosków, jakie producenci mogą złożyć w odniesieniu do danego systemu premii i roku kalendarzowego.

Artykuł  31

Obsada zwierząt

1. W przypadku każdego producenta, który, w odniesieniu do tego samego roku kalendarzowego, składa:

– wniosek o pomoc obszarową, określony w art. 6 ust. 1 rozporządzenia (EWG) nr 3508/1992, oraz

co najmniej jeden wniosek o przyznanie premii specjalnej lub za krowy mamki,

– właściwe władze ustanawiają liczbę jednostek żywego inwentarza odpowiadającą liczbie zwierząt, w odniesieniu do których można przyznać premię specjalną lub premię za krowy mamki, uwzględniając obszar uprawy paszowej danego gospodarstwa.

2. Przy ustalaniu obsady zwierząt, określonej w art. 12 rozporządzenia (WE) nr 1254/1999 stosowana jest następująca procedura:

a) ¹⁵ uwzględnia się indywidualną przypisaną ilość mleka dostępną dla producenta w dniu 31 maja poprzedzającym rozpoczęcie dwunastomiesięcznego okresu stosowania systemu dodatkowej opłaty wyrównawczej rozpoczynającego się w danym roku kalendarzowym;

b) liczbę krów mlecznych potrzebnych do wyprodukowania przypisanej ilości mleka oblicza się zgodnie z art. 18 niniejszego rozporządzenia.

3. Przy ustalaniu liczby zwierząt kwalifikujących się do przyznania premii:

a) liczbę hektarów ustaloną zgodnie z zasadami ustanowionymi w zintegrowanym systemie mnoży się przez obsadę zwierząt, określoną w art. 12 rozporządzenia (WE) nr 1254/1999;

b) ¹⁶ od otrzymanej w ten sposób liczby odejmuje się liczbę jednostek żywego inwentarza odpowiadającą liczbie krów mlecznych niezbędnych do wyprodukowania przypisanej ilości mleka dostępnej dla producenta;

c) od otrzymanej w ten sposób liczby odejmuje się liczbę jednostek żywego inwentarza odpowiadającą liczbie owiec i/lub kóz, w odniesieniu do których został złożony wniosek o przyznanie premii.

Ostatecznie otrzymana w ten sposób liczba odpowiada maksymalnej liczbie jednostek żywego inwentarza, na które można przyznać premię specjalną oraz premię za krowy rasy Buckler.

4. Państwa Członkowskie informują każdego producenta o ustalonej dla niego obsadzie zwierząt oraz o wynikającej z niej liczbie jednostek żywego inwentarza, za które może zostać przyznana premia.

Artykuł  32

Dopłaty ekstensyfikacyjne

1. Aby zakwalifikować się do dopłaty ekstensyfikacyjnej, producenci muszą podać we wniosku o pomoc obszarową, że chcą uczestniczyć w systemie dopłat ekstensyfikacyjnych.

2. Zwierzęta, które uznaje się jako objęte premia specjalną w rozumieniu art. 3, nie kwalifikują się do otrzymania dopłaty ekstensyfikacyjnej.

3. W celu sprawdzenia, czy całkowita liczba zwierząt obliczona zgodnie z art. 13 ust. 3 rozporządzenia (WE) nr 1254/1999 spełnia wymagania dotyczące obsady zwierząt określone w art. 13 ust. 2 tego rozporządzenia, Państwa Członkowskie ustalają co roku przynajmniej pięć terminów spisu zwierząt i powiadamiają o nich Komisję.

Z wyjątkiem tych przypadków, gdy Państwa Członkowskie decydują, że terminami spisów mogą być dowolne dni w roku,

– terminy spisów są wyznaczane losowo w taki sposób, aby były one reprezentatywne dla całego roku, przy czym zmieniane są one corocznie,

oraz

– termin każdego spisu rolnego jest ustalany a posteriori i przekazywany do wiadomości producentowi najwcześniej dwa tygodnie po jego ustaleniu.

W terminach tych liczbę zwierząt wyznacza się zgodnie z jedną z poniższych metod, według wyboru danego Państwa Członkowskiego:

– Państwa Członkowskie zwracają się do producenta o zgłoszenie, w oparciu o rejestr gospodarstw, przed terminem ustalanym przez Państwo Członkowskie, liczby jednostek żywego inwentarza lub liczby zwierząt z każdej z dwóch kategorii zwierząt płci męskiej, określonej w załączniku III rozporządzenia (WE) nr 1254/1999,

lub

– Państwa Członkowskie dysponujące skomputeryzowaną bazę danych, określoną w art. 3 lit. b) rozporządzenia (WE) nr 820/97, wykorzystują tę bazę danych do ustalenia liczby jednostek żywego inwentarza, pod warunkiem że baza danych daje odpowiednie gwarancje, zgodnie z wymogami Państw Członkowskich, dotyczące dokładności zawartych w niej danych do celów systemu dopłat ekstensyfikacyjnych.

Liczba jednostek żywego inwentarza wykorzystywana do ustalenia, czy producent przestrzega wymagań dotyczących obsady zwierząt, ustanowionych w art. 13 ust. 2 rozporządzenia (WE) nr 1254/1999, jest równa średniej arytmetycznej liczby jednostek żywego inwentarza obliczonej podczas spisu i liczby jednostek żywego inwentarza, odpowiadającej liczbie owiec i kóz, objętych wnioskami złożonymi w odniesieniu do tego samego roku kalendarzowego.

Jednakże w przypadku gdy Państwa Członkowskie decydują, że terminy spisów mogą przypadać na dowolne dni w roku, mogą one przewidzieć, że liczby określone w lit. a) i b) oblicza się pro rata temporis, w odniesieniu do okresu, w którym zwierzęta są obecne w gospodarstwie.

Państwa Członkowskie podejmują środki niezbędne w celu zastosowania art. 7 rozporządzenia (WE) nr 1259/1999 w przypadku producentów, którzy przyjmując nienormalnie niskie obsady zwierząt podczas części roku, sztucznie stwarzają warunki wymagane w art. 13 rozporządzenia (WE) nr 1254/1999.

4. W drodze odstępstwa od ust. 3 Państwa Członkowskie mogą dawać producentom możliwość wybrania systemu uproszczonego.

W tym przypadku producent musi stwierdzić we wniosku o pomoc obszarową, że:

a) oświadcza, że spełniał każdego dnia wymogi maksymalnej obsady zwierząt określone w art. 13 ust. 2 rozporządzenia (WE) nr 1254/1999 aż do daty wniosku o pomoc obszarową;

oraz

b) zobowiązuje się on do spełniania każdego dnia wymogu dotyczącego obsady zwierząt w okresie między datą wniosku o pomoc obszarową i dniem 31 grudnia.

W przypadku gdy Państwo Członkowskie decyduje się na stosowanie przepisów art. 13 ust. 2 akapit drugi rozporządzenia (WE) nr 1254/1999, producent określa w swoim wniosku, której z maksymalnych obsad zwierząt przestrzega. Producent może zmienić swój wybór najpóźniej do chwili powiadomienia go o kontroli na miejscu liczby jego zwierząt.

Producent może powiadomić właściwe władze o anulowaniu swojego zobowiązania najpóźniej do czasu powiadomienia o kontroli liczby jego zwierząt przeprowadzanej na miejscu. W tym przypadku nie kwalifikuje się on do dopłat ekstensyfikacyjnych.

Oświadczenie i zobowiązanie określone w niniejszym ustępie podlegają przepisom dotyczących kontroli i kar, przewidzianych w ramach zintegrowanego systemu.

5. 17 Państwa Członkowskie informują Komisję do dnia 1 stycznia 2000 r. o definicji "pastwiska" wykorzystywanej do celów art. 13 ust. 3 rozporządzenia (WE) nr 1254/1999. Wszelkie kolejne zmiany zgłaszane są Komisji przed dniem 1 stycznia danego roku.

W przypadku Republiki Czeskiej, Estonii, Cypru, Łotwy, Litwy, Węgier, Malty, Polski, Słowenii i Słowacji wstępne powiadomienie, o którym mowa w akapicie pierwszym, zostaje wykonane najpóźniej do 30 października 2004 r.

6. 18 Komisja, najpóźniej do dnia 1 listopada 1999 r., podejmuje decyzję, które Państwa Członkowskie spełniają warunki określone w art. 13 ust. 4 rozporządzenia (WE) nr 1254/1999.

W przypadku Republiki Czeskiej, Estonii, Cypru, Łotwy, Litwy, Węgier, Malty, Polski, Słowenii i Słowacji najpóźniej do 31 grudnia 2004 r. Komisja podejmie decyzję, które z tych Państw Członkowskich spełniają warunki określone w art. 13 ust. 4 rozporządzenia (WE) nr 1254/1999.

Do celów tego ustępu "producent na obszarze górskim" oznacza każdego producenta:

– którego gospodarstwo jest położone na obszarze górskim,

lub

– przynajmniej 50 % powierzchni jego obszaru uprawy paszowej jest położone na obszarze górskim.

7. 19 Bez uszczerbku dla ust. 1 producenci, którzy chcą kwalifikować się do dopłat ekstensyfikacyjnych na mocy ust. 6, stwierdzają we wniosku o pomoc w odniesieniu do zwierząt gospodarskich, że wnioskują również o przyznanie dopłaty ekstensyfikacyjnej. Hodują oni przez okres przynajmniej sześciu kolejnych miesięcy, poczynając od dnia złożenia wniosku, liczbę krów mlecznych równą co najmniej liczbie krów mlecznych podanej w złożonym wniosku o dopłaty ekstensyfikacyjnej. Ten sześciomiesięczny okres chowu zaczyna się z dniem następującym po dacie złożenia wniosku.

Wnioski składa się w ciągu całkowitego okresu sześciu miesięcy, który ma być ustalony przez Państwo Członkowskie, w danym roku kalendarzowym.

W przypadku nowych Państw Członkowskich wnioski na rok 2004 przedkładane są w ciągu sześciomiesięcznego okresu ustalonego przez Państwo Członkowskie, który może zakończyć się w 2005 r.

Państwa Członkowskie mogą ustanowić okresy składania wniosków w ramach tego całkowitego okresu.

8. Liczba krów mlecznych, w odniesieniu do których przyznawana jest producentowi dopłata ekstensyfikacyjna, nie może przekraczać żadnej z dwóch poniższych liczb:

a) ²⁰ liczby krów mlecznych niezbędnych do wyprodukowania indywidualnej przypisanej ilości mleka dostępnej dla producenta w dniu 31 marca poprzedzającym rozpoczęcie dwunastomiesięcznego okresu stosowania systemu dodatkowej opłaty wyrównawczej rozpoczynającego się w danym roku kalendarzowym; liczbę krów oblicza się na podstawie przeciętnej mleczności określonej w załączniku II;

b) łącznej liczby krów w gospodarstwie ustalonej zgodnie z ust. 3, pomniejszonej o liczbę krów mamek odpowiadającej indywidualnemu pułapowi.

9. 21 W przypadku gdy Państwa Członkowskie decydują się na stosowanie lub zaprzestają stosowania opcji określonej w art. 13 ust. 2 akapit drugi rozporządzenia (WE) nr 1254/1999, informują one Komisję o swojej decyzji przed dniem 1 stycznia danego roku kalendarzowego.

W roku 2004 Republika Czeska, Estonia, Cypr, Łotwa, Litwa, Węgry, Malta, Polska, Słowenia i Słowacja powiadamiają Komisję najpóźniej do 30 października 2004 r. o swojej decyzji określonej w akapicie pierwszym.

10. Do celów obliczenia obsady zwierząt na mocy niniejszego artykułu należy uwzględnić jedynie dwa pierwsze miejsca po przecinku.

11. 22 W przypadku gdy właściwe organy weterynaryjne zadecydują, że żadne zwierzę nie może opuścić jednostki produkcyjnej, chyba że do celów uboju, liczba jednostek żywego inwentarza zarejestrowana w gospodarstwie zostaje pomnożona przez współczynnik 0,8 do celów zastosowania niniejszego artykułu.

Środek ten jest ograniczony do okresu, powiększonego o 20 dni, w którym stosuje się powyższą decyzję, pod warunkiem że producent pisemnie poinformował właściwy organ w ciągu 10 dni roboczych od podjęcia decyzji o obecności danych zwierząt i że podjął wszelkie niezbędne środki w celu uniknięcia i/lub ograniczenia wystąpienia choroby epizootycznej.

12. 23 W okresie między dniem 15 października 2000 r. a dniem 15 marca 2001 r. włącznie do celów stosowania niniejszego artykułu liczbę jednostek żywego inwentarza zarejestrowaną w gospodarstwie mnoży się przez współczynnik 0,8.

Środek ten stosuje się, jeśli można wykazać w sposób zadowalający Państwo Członkowskie, że z uwagi na wyjątkową sytuację na rynku zwierzęta były utrzymywane w gospodarstwie dłużej niż ma to miejsce w normalnej sytuacji.

Artykuł  33

Określanie okresów chowu

Ostatni dzień okresów chowu, określonych w art. 5, art. 9 ust. 1, art. 16, art. 32 ust. 7 i art. 37, jest dniem, roboczym lub nie, poprzedzającym dzień o tym samym numerze co dzień rozpoczynający ten okres.

ROZDZIAŁ  V

PREMIA Z TYTUŁU UBOJU

(Artykuł 11 rozporządzenia (WE) nr 1254/1999)

Artykuł  34

Zgłoszenie uczestnictwa

Państwa Członkowskie mogą postanowić, żeby każdy producent przed złożeniem lub podczas składania pierwszego wniosku na dany rok kalendarzowy w celu zakwalifikowania się do przyznania premii w danym roku kalendarzowym przedłożył zgłoszenie uczestnictwa.

Jednakże w przypadku gdy producent nie wprowadza żadnych zmian w zgłoszeniu uczestnictwa, Państwo Członkowskie może przyjąć, że zachowuje ważność poprzednie zgłoszenie.

Artykuł  35

Wnioski

1. 24 Wnioski o pomoc w odniesieniu do zwierząt gospodarskich zawierają informacje konieczne do wypłacenia premii z tytułu uboju, w szczególności datę urodzenia zwierzęcia w przypadku zwierząt urodzonych po dniu 1 stycznia 1998 r.

Wnioski o pomoc w odniesieniu do zwierząt gospodarskich składa się w okresie ustalanym przez Państwa Członkowskie, który nie może przekraczać sześciu miesięcy następujących po uboju zwierzęcia lub, jeśli zwierzę zostało wywiezione, po dacie opuszczenia przez nie obszaru celnego Wspólnoty, i który upływa nie później niż z końcem lutego następnego roku, z wyjątkiem przypadków nadzwyczajnych, w sprawie których decyzje podejmuje dane Państwo Członkowskie, jeżeli zwierzęta zostały wysłane lub wywiezione. W odniesieniu do roku 2000 r. Państwa Członkowskie mogą zadecydować w odniesieniu do zwierząt przeznaczonych na ubój bądź wywiezionych w pierwszym kwartale, aby termin wyznaczony do składania wniosków o dopłaty był przedłużony najpóźniej do dnia 30 września 2000 r. Bez uszczerbku dla terminu ustalonego powyżej, Państwa Członkowskie mogą ustanowić okresy i terminy składania wniosków o pomoc oraz mogą określić liczbę wniosków, które każdy producent może złożyć w ciągu roku kalendarzowego.

Państwa Członkowskie mogą zezwolić na składanie wniosków przez osobę inną niż producent. W takich przypadkach na wniosku znajduje się nazwisko i adres producenta, który może kwalifikować się do przyznania premii.

Oprócz wymagań wprowadzonych w ramach zintegrowanego systemu, każdy wniosek zawiera:

a) w przypadkach gdy przyznanie premii następuje w czasie uboju, zaświadczenie z rzeźni lub każdy inny dokument sporządzony lub poświadczony przez rzeźnię, zawierający co najmniej te same informacje, i podający:

i) nazwę i adres rzeźni (lub równoważny kod);

ii) datę uboju oraz numer identyfikacyjny i uboju danego zwierzęcia;

iii) w przypadku cieląt, wagę tuszy (z wyjątkiem przypadków, do których stosuje się przepisy art. 36 ust. 4);

b) w przypadkach gdy zwierzę jest wywożone do państwa trzeciego:

i) nazwę i adres eksportera (lub równoważny kod);

ii) numer identyfikacyjny zwierzęcia;

iii) zgłoszenie wywozowe stwierdzające wiek zwierzęcia w przypadku zwierząt urodzonych po dniu 1 stycznia 1998 r. oraz - w przypadku cieląt (z wyjątkiem wypadków, gdy stosuje się przepisy art. 36 ust. 4) - żywą wagę, która nie może przekraczać 290 kg;

iv) dowód, że zwierzę opuściło obszar celny Wspólnoty przedstawiony w takiej sam sposób jak w przypadku refundacji wywozowej.

Jednakże Państwa Członkowskie mogą postanowić, aby informacje, określone w lit. a) i b) były przekazywane poprzez organ lub organy zatwierdzone przez dane Państwo Członkowskie, które mogą korzystać z technologii informacyjnej.

Państwa Członkowskie przeprowadzają regularne niezapowiedziane kontrole dokładności wydawanych zaświadczeń lub dokumentów i tam, gdzie jest to właściwe, informacji określonych w akapicie piątym.

2. 25 W drodze odstępstwa od przepisów ust. 1 Państwa Członkowskie dysponujące skomputeryzowaną bazą danych, określoną w art. 3 lit. b) rozporządzenia (WE) nr 820/97, mogą postanowić, by informacje o uboju zwierząt przekazywane właściwym władzom przez rzeźnie były uważane za wnioski o premie z tytułu uboju złożone w imieniu producentów, pod warunkiem że baza danych daje odpowiednie gwarancje, zgodnie z wymogami danego Państwa Członkowskiego, dotyczące dokładności danych do celów systemu premii z tytułu uboju, a także, tam gdzie jest to właściwe, wypłacania w czasie uboju premii specjalnej i/lub płatności dodatkowych, jeśli są one wypłacane od uboju, i/lub premii pozasezonowej.

Jednakże Państwa Członkowskie mogą postanowić, że wnioski należy składać. W takim przypadku mogą one ustalić rodzaj informacji, które należy dołączać do wniosków.

Państwa Członkowskie, które podejmują decyzję o stosowaniu przepisów niniejszego ustępu, powiadamiają o tym Komisję przed dniem 1 stycznia 2000 r. Powiadamiają one Komisję o wszelkich kolejnych zmianach zanim zostaną one wprowadzone.

W przypadku Republiki Czeskiej, Estonii, Cypru, Łotwy, Litwy, Węgier, Malty, Polski, Słowenii i Słowacji, jeśli Państwa te zdecydują się na zastosowanie przepisów niniejszego ustępu, wstępne powiadomienie, o którym mowa w akapicie trzecim, musi zostać wykonane najpóźniej do 30 października 2004 r.

Państwa Członkowskie zapewniają, by dane udostępniane agencji płatniczej zawierały wszystkie informacje niezbędne do wypłacenia premii, w szczególności:

a) rodzaj i liczbę zwierząt, określonych w art. 11 ust. 1 rozporządzenia (WE) nr 1254/1999, których uboju dokonano w ciągu danego roku kalendarzowego;

b) informacje dotyczące zgodności z limitami wieku i wagi tusz zwierząt, o których mowa w tym artykule, a także z okresem chowu, określonym w art. 37;

c) tam, gdzie jest to stosowne, informacje niezbędne do wypłacenia premii specjalnej w momencie uboju i/lub płatności dodatkowych, jeśli są one wypłacane w momencie uboju, i/lub premii pozasezonowej.

3. W odniesieniu do zwierząt będących przedmiotem handlu wewnątrzwspólnotowego po okresie chowu podanym w art. 37 rzeźnia wystawia dokument, określony w ust. 1 akapit czwarty lit. a), nawet jeżeli Państwo Członkowskie, w którym przeprowadzono ubój, wybrało stosowanie odstępstwa ustanowionego w ust. 2.

Jednakże w przypadku gdy systemy przesyłania danych są kompatybilne, dwa Państwa Członkowskie mogą zgodzić się na stosowanie systemu opisanego w ust. 2.

Państwa Członkowskie pomagają sobie wzajemnie w celu zapewnienia skutecznej kontroli autentyczności składanych dokumentów i/lub dokładności wymienianych danych. W tym celu Państwo Członkowskie, w którym dokonywana jest płatność, regularnie przesyła do Państwa Członkowskiego, w którym dokonywany jest ubój, sprawozdania zbiorcze w podziale według rzeźni dotyczące zaświadczeń o uboju (lub innych zastępujących je informacji) otrzymanych z tego ostatniego Państwa Członkowskiego.

Artykuł  36

Waga i sposób prezentacji tusz

1. Do celów art. 11 ust. 1 lit. b) rozporządzenia (WE) nr 1254/1999 tusze cielęce należy prezentować po oskórowaniu, wypatroszeniu i wykrwawieniu, bez głowy i nóg, ale z wątrobą, nerkami oraz tłuszczem nerkowym.

2. Waga, którą należy brać pod uwagę, jest wagą tuszy po schłodzeniu lub ciepłą wagą tuszy ustaloną jak najszybciej po uboju, zmniejszoną o 2 %.

3. W przypadku gdy tusze są prezentowane bez wątroby, nerek i/lub tłuszczu nerkowego, ich wagę powiększa się o:

a) 3,5 kg na wątrobę;

b) 0,5 kg na nerki;

c) 3,5 kg na tłuszcz nerkowy.

4. Państwa Członkowskie mogą postanowić, że wymagania wagowe określone w art. 11 ust. 1 lit. b) rozporządzenia (WE) nr 1254/1999 uważa się za spełnione, w przypadku gdy cielę jest w wieku poniżej 5 miesięcy w czasie uboju lub wywozu

W przypadku gdy nie można ustalić wagi tuszy w rzeźni, uważa się, że wyżej wymienione wymagania wagowe zostały spełnione, jeżeli żywa waga nie przekracza 290 kilogramów.

Artykuł  37

Beneficjent premii

1. 26 Premię wypłaca się na rzecz producenta, który utrzymywał zwierzęta przez minimalny okres chowu wynoszący dwa miesiące, kończący się nie później niż miesiąc przed ubojem lub kończący się nie później niż dwa miesiące przed wywozem.

2. W przypadku cieląt, które poddano ubojowi w wieku poniżej trzech miesięcy, okres chowu wynosi jeden miesiąc.

Artykuł  38

Pułapy krajowe

1. Pułapy krajowe określone w art. 11 ust. 1 i 3 rozporządzenia (WE) nr 1254/1999 podano w załączniku III.

2. W przypadku gdy zastosowanie proporcjonalnego zmniejszenia powoduje, że liczba zwierząt kwalifikujących się do premii jest mniejsza od liczby całkowitej, w odniesieniu do liczby dziesiętnej przyznaje się odpowiadający jej ułamek kwoty premii od sztuki. W tym celu uwzględnia się tylko pierwsze miejsce dziesiętne.

ROZDZIAŁ  VI

PŁATNOŚCI DODATKOWE

(Artykuł 14-20 rozporządzenia (WE) nr 1254/1999)

Artykuł  39

Uzgodnienia krajowe

Szczegółowe informacje, które należy przekazać Komisji na mocy art. 18 rozporządzenia (WE) nr 1254/1999, obejmują:

1. płatności od sztuki bydła (tam, gdzie jest to stosowne):

a) przybliżone kwoty na sztukę odnośnie do każdej kategorii zwierząt oraz uzgodnienia w zakresie przyznawania płatności;

b) indykatywną prognozę łącznych wydatków odnośnie do każdej kategorii zwierząt (z wyszczególnieniem, czy te płatności te zostaną dokonane w formie dodatku do premii z tytułu uboju) oraz liczby danych zwierząt;

c) szczególne wymagania dotyczące obsady zwierząt (z wyjątkiem przypadku płatności w formie dodatku do premii z tytułu uboju);

d) limit sztuk bydła płci męskiej na gospodarstwo (tam, gdzie jest to stosowne);

e) inne informacje dotyczące zasad stosowania.

Kategorie zwierząt określone w lit. a) oraz b) to: byki, woły, krowy mamki, krowy mleczne, jałówki kwalifikujące się do premii za krowy mamki oraz inne jałówki lub wszelkie inne podgrupy zwierząt ustalone przez Państwo Członkowskie i ujęte w tych kategoriach;

2. płatności obszarowe (w miarę potrzeby):

a) obliczenie regionalnych obszarów bazowych;

b) orientacyjne kwoty na hektar;

c) indykatywna prognoza łącznych wydatków i liczba hektarów, której one dotyczą;

d) inne informacje dotyczące zasad stosowania.

Artykuł  40

Szczegółowe sprawozdanie

Szczegółowe sprawozdanie, które ma być przekazane Komisji na mocy art. 19 rozporządzenia (WE) nr 1254/1999, zawiera te same elementy, które przewidziano w art. 39, uaktualnione i uzupełnione.

Zawiera ono także:

a) podsumowanie trudności napotkanych w trakcie stosowania systemu płatności dodatkowych;

b) ocenę skuteczności tego systemu;

c) ewentualnie niektóre propozycje dotyczące dalszego rozwoju tego systemu.

ROZDZIAŁ  VII

PRZEPISY OGÓLNE

Artykuł  41

Wypłacanie zaliczek

1. 27 Na podstawie wyników kontroli administracyjnych oraz kontroli na miejscu właściwe władze wypłacają producentowi, według liczby zwierząt uznanych za kwalifikujące się do wypłaty, zaliczkę równą 60 % premii specjalnej, premii za krowy mamki oraz premii z tytułu uboju.

W przypadku premii specjalnej, programu specjalnego w odniesieniu do jałówek, określonego w art. 29 i/lub premii z tytułu uboju procent zaliczki może zostać zmniejszony przez Państwa Członkowskie, ale nie może być on mniejszy niż 40 %.

Ponadto na podstawie kontroli administracyjnych oraz kontroli na miejscu Państwa Członkowskie mogą zadecydować o wypłaceniu producentom zaliczek maksymalnie do 60 % kwoty płatności dodatkowych, określonych w art. 14 rozporządzenia (WE) nr 1254/1999.

Zaliczki nie mogą być wypłacone przed dniem 16 października roku kalendarzowego, w odniesieniu do którego składane są wnioski o premie lub przyznawana jest płatność dodatkowa.

Jednakże w odniesieniu do lat kalendarzowych 2000, 2001, 2002 i 2003 zaliczkę na poczet specjalnej premii wołowej, premii za krowy mamki, premii z tytułu uboju oraz na poczet płatności dodatkowych można wypłacać w wysokości do 80 % kwoty tych premii lub tych płatności.

2. 28 Ostateczna płatność premii lub płatności dodatkowej stanowi kwotę równą różnicy między zaliczką i kwotą premii lub płatności dodatkowej, do której producent jest uprawniony.

Artykuł  42 ²⁹

Rok zaliczenia

Data złożenia wniosku stanowi termin operacyjny dla ustalenia roku, do którego zalicza się zwierzęta objęte premią specjalną, premią za krowy mamki, premią pozasezonową oraz dopłatą ekstensyfikacyjną oraz liczby jednostek żywego inwentarza która ma być użyta do obliczania obsady zwierząt.

Jednakże w przypadku przyznania premii specjalnej zgodnie z jedną z opcji przewidzianych w art. 8:

– jeżeli zwierzę zostało ubite lub wywiezione nie później niż 31 grudnia, i

– jeżeli wniosek o przyznanie premii do tego zwierzęcia został złożony po tej dacie,

kwota przyznanej premii jest kwotą obowiązującą 31 grudnia roku, w którym miał miejsce ubój lub wywóz.

Nie naruszając poprzednich akapitów i art. 35 ust. 1, zgodnie z którym premia specjalna jest przyznawana według jednej z opcji przewidzianych w art. 8, jeżeli zwierzę jest poddane ubojowi między dniem 1 stycznia a dniem 28 lutego 2001 r. i jeżeli wniosek o premię za zwierzę zostanie złożony nie później niż do dnia 15 marca 2001 r. w odniesieniu do roku kalendarzowego 2000, na prośbę producenta rokiem przydziału może być rok 2000, a kwotą premii jest kwota ważna w dniu 31 grudnia 2000 r.

Bez względu na ustępy 1 i 2 oraz art. 35 ust. 1, w Państwach Członkowskich, które zdecydują się zastosować system płatności jednolitych zgodnie z tytułem III rozporządzenia (WE) nr 1782/2003 od 1 stycznia 2005 r., premia specjalna może być przyznawana na wniosek producenta zgodnie z możliwością przewidzianą w art. 8 ust. 1, jeśli zwierzę jest poddawane ubojowi w okresie uboju ustalonym przez dane Państwo Członkowskie pomiędzy 1 stycznia a 31 marca 2005 r. oraz jeśli wniosek o przyznanie premii specjalnej na to zwierzę zostanie złożony nie później niż do 15 kwietnia 2005 r. w odniesieniu do roku kalendarzowego 2004. Woły kwalifikują się do premii w dniu 31 grudnia 2004 r. w rozumieniu art. 4 ust. 2 lit. b) rozporządzenia (WE) nr 1254/1999. W takim przypadku rokiem zaliczenia jest rok 2004, a obowiązującą kwotą premii jest kwota z 31 grudnia 2004 r.

Jeśli chodzi o premię z tytułu uboju, do celów stosowania stawki pomocy i obliczania proporcjonalnego zmniejszenia zgodnie z art. 38 rokiem zaliczenia jest rok uboju lub wywozu.

Artykuł  43 ³⁰

Przeliczanie na walutę krajową

Przeliczanie na walutę krajową kwoty premii, płatności z tytułu ekstensyfiakcji i płatności dodatkowych przeprowadza się zgodnie ze średnią, obliczoną pro rata temporis, kursów walutowych stosowanych w miesiącu grudniu poprzedzającym rok przydziału ustalony zgodnie z art. 42. Średni kurs walutowy wyznaczy Komisja w poprzednim miesiącu.

Artykuł  44

Kary za nielegalne użycie lub posiadanie niektórych substancji lub produktów

W razie powtarzających się przypadków naruszania przepisów poprzez nielegalne użycie lub posiadanie niektórych substancji lub produktów niedozwolonych przez odnośne rozporządzenia Wspólnoty w sektorze weterynaryjnym Państwo Członkowskie ustala, uwzględniając powagę naruszenia, długość okresu wykluczenia z systemów pomocy na podstawie art. 23 ust. 1 akapit drugi rozporządzenia (WE) nr 1254/1999.

Artykuł  44a ³¹

Określanie indywidualnej ilości referencyjnej mleka

Do dnia 31 grudnia 2004 r., bez względu na art. 17 ust. 1 lit. a), art. 31 ust. 2 lit. a) oraz art. 32 ust. 8 lit. a), (Państwo Członkowskie może zdecydować, że) w przypadku producentów mleka, którzy zwalniają bądź przejmują całość lub część indywidualnych ilości referencyjnych z mocą odpowiednio od dnia 31 marca lub 1 kwietnia zgodnie z art. 8 lit. b) rozporządzenia (EWG) nr 3950/92 lub na podstawie krajowych ustaleń przyjętych w celu wykonania przepisów art. 7, art. 8 lit. a), d) i e) lub art. 8a niniejszego rozporządzenia, datą ustalenia:

– maksymalnej indywidualnej ilości referencyjnej mleka, na które może przysługiwać premia za krowy mamki oraz maksymalnej ilości krów mamek,

– przyznania płatności dodatkowych za sztukę pogłowia krów mlecznych, oraz

– liczby krów mlecznych w celu przyznania płatności z tytułu ekstensyfikacji w odniesieniu do krów mlecznych utrzymywanych w gospodarstwach znajdujących się na obszarach górskich;

– obsady zwierząt,

jest dzień 1 kwietnia.

Artykuł  45

Krajowe środki wykonawcze

Państwa Członkowskie przyjmują wszystkie odpowiednie środki niezbędne do zapewnienia właściwego stosowania niniejszego rozporządzenia. Państwa Członkowskie powiadamiają o nich Komisję.

Artykuł  46

Powiadamianie

1. 32 Począwszy od dnia 1 lipca 2000 r. Państwa Członkowskie corocznie powiadamiają Komisję najpóźniej do dnia 15 września (gdy to dotyczy informacji odnoszących się do pierwszego półrocza bieżącego roku) oraz do dnia 1 marca (gdy to dotyczy informacji odnoszących się do drugiego półrocza poprzedniego roku) o:

a) liczbie bydła płci męskiej, w odniesieniu do którego złożono wnioski o premie specjalne, w podziale według:

– przedziałów wiekowych,

– rodzaju zwierząt (byki lub woły);

b) liczbie krów, w odniesieniu do których złożono wnioski o premie za krowy mamki, w podziale według systemów, określonych w art. 6 ust. 2 lit. a) i b) rozporządzenia (WE) nr 1254/1999;

c) liczbie zwierząt, w odniesieniu do których złożono wnioski o premie z tytułu uboju w podziale według rodzaju zwierzęcia (bydło płci męskiej lub cielęta), wraz z określeniem, czy zwierzęta zostały poddane ubojowi, czy wywiezione;

d) liczbie zwierząt, w odniesieniu do których rzeczywiście przyznano premie pozasezonowe w podziale według tego, czy skorzystały one z pierwszej czy drugiej transzy premii specjalnej, oraz liczbie producentów zwierząt gospodarskich odpowiadającą każdemu z wyżej wymienionych przedziałów wiekowych.

Republika Czeska, Estonia, Cypr, Łotwa, Litwa, Węgry, Malta, Polska, Słowenia i Słowacja najpóźniej do 1 marca 2005 r. udzielają Komisji informacji, o których mowa w akapicie pierwszym lit. a)-d), odnoszących się do okresu od maja do grudnia 2004 r.

2. Począwszy od dnia 1 lipca roku 2000 r., Państwa Członkowskie powiadamiają Komisję co roku, najpóźniej do dnia 31 lipca, w odniesieniu do poprzedniego roku kalendarzowego o:

a) liczbie sztuk bydła płci męskiej, na które faktycznie przyznano premie specjalne w podziale według:

– przedziałów wiekowych,

– rodzaju zwierząt (byki lub woły),

wraz z wykazaniem:

– przyznania, tam gdzie jest to stosowne, dopłat ekstensyfikacyjnych (w podziale według limitów określonych w art. 13 ust. 2 rozporządzenia (WE) nr 1254/1999), a także liczby danych producentów zwierząt gospodarskich, podanej oddzielnie według tych limitów;

– liczby zwierząt w podziale według przedziałów wiekowych, odnośnie do których nie zostały przyznane premie specjalne w odniesieniu do poprzedniego roku kalendarzowego z powodu zastosowania pułapu regionalnego;

b) liczby krów i jałówek, odnośnie do których faktycznie zostały przyznane premie za krowy mamki w podziale według pułapów, określonych w art. 6 lit. a) i b) rozporządzenia (WE) nr 1254/1999, z zaznaczeniem, tam gdzie jest to stosowne, czy przyznano dopłaty ekstensyfikacyjne (w podziale według limitów określonych w art. 13 ust. 2 tego rozporządzenia), a także liczby producentów, których to dotyczy, dla każdego z tych systemów;

c) liczby krów mlecznych, odnośnie do których rzeczywiście przyznano dopłatę ekstensyfikacyjną;

d) liczby zwierząt, odnośnie do których nie przyznano premii w odniesieniu do poprzedniego roku kalendarzowego z powodu zastosowania określonego szczególnego pułapu krajowego w odniesieniu do jałówek;

e) tam gdzie jest to stosowne, przyznanie wszelkich premii krajowych oprócz premii za krowy mamki, z podaniem:

– warunków przyznawania premii,

oraz

– kwoty przyznawanej na jedną sztukę;

f) liczby zwierząt, odnośnie do których faktycznie przyznano premie, na które nie miała wpływu obsada zwierząt, a także liczbę producentów, których to dotyczy;

g) liczby zwierząt, odnośnie do których faktycznie przyznano premie z tytułu uboju, w podziale według rodzaju zwierząt (bydło lub cielęta) oraz z zaznaczeniem, czy pomoc przyznano w momencie uboju lub wywozu, a także, dla każdego z tych dalszych podziałów, liczby producentów, których to dotyczy.

3. Państwa Członkowskie powiadamiają Komisję corocznie najpóźniej do dnia 31 lipca od 2001 r. o liczbie zwierząt w podziale według rodzaju zwierząt, w odniesieniu do których nie przyznano premii z tytułu uboju za poprzedni rok kalendarzowy z powodu zastosowania pułapów krajowych.

4. Państwa Członkowskie przekazują szczegóły wymienione w niniejszym artykule przy użyciu tabel przedstawionych w załączniku IV.

ROZDZIAŁ  VIII

PRZEPISY PRZEJŚCIOWE ORAZ KOŃCOWE

Artykuł  47

Przepisy przejściowe

1. Zgodnie z art. 50 rozporządzenia (WE) nr 1254/1999 w celu ułatwienia przejścia od przepisów rozporządzenia (EWG) nr 805/68 do przepisów rozporządzenia (WE) nr 1254/1999, powiadamianie Komisji w odniesieniu do roku 1999 następuje zgodnie z taką samą procedurą, którą określono w rozporządzeniu (EWG) nr 3886/92.

2. Wymóg dotyczący identyfikowania i rejestrowania zwierząt przewidziany w art. 21 rozporządzenia (WE) nr 1254/1999 stosuje się w odniesieniu do zwierząt urodzonych przed dniem 1 stycznia 1998 r. zgodnie z procedurą określoną w dyrektywie Rady 92/102/EWG⁽¹⁶⁾, z wyjątkiem zwierząt, które stanowią przedmiot handlu wewnątrzwspólnotowego.

Artykuł  48

Uchylenie

Rozporządzenie (EWG) nr 3886/1992 traci moc z dniem 1 stycznia 2000 r.

Rozporządzenie to w dalszym ciągu stosuje się do wniosków złożonych przed dniem 31 grudnia 1999 r.

Odniesienia do uchylonego rozporządzenia traktuje się jako odniesienia do niniejszego rozporządzenia.

Artykuł  49

Wejście w życie

Niniejsze rozporządzenie wchodzi w życie trzeciego dnia po jego opublikowaniu w Dzienniku Urzędowym Wspólnot Europejskich.

Niniejsze rozporządzenie stosuje się od dnia 1 stycznia 2000 r., z wyjątkiem przepisów odnoszących się do powiadomień lub decyzji przewidzianych w art. 10-11 i 15, art. 21 ust. 2, art. 23 ust. 4, art. 29 ust. 1 i 2, art. 35 ust. 2 i art. 39, które stosuje się od dnia wejścia w życie niniejszego rozporządzenia.

Niniejsze rozporządzenie wiąże w całości i jest bezpośrednio stosowane we wszystkich Państwach Członkowskich.

Sporządzono w Brukseli, dnia 28 października 1999 r.

	W imieniu Komisji
	Franz FISCHLER
	Członek Komisji

______

⁽¹⁾ Dz.U. L 160 z 26.6.1999, str. 21.

⁽²⁾ Dz.U. L 148 z 28.6.1968, str. 24.

⁽³⁾ Dz.U. L 391 z 31.12.1992, str. 20.

⁽⁴⁾ Dz.U. L 164 z 30.6.1999, str. 53.

⁽⁵⁾ Dz.U. L 355 z 5.12.1992, str. 1.

⁽⁶⁾ Dz.U. L 127 z 21.5.1999, str. 4.

⁽⁷⁾ Dz.U. L 117 z 7.5.1997, str. 1.

⁽⁸⁾ Dz.U. L 160 z 26.6.1999, str. 80.

⁽⁹⁾ Dz.U. L 160 z 26.6.1999, str. 113.

⁽¹⁰⁾ Dz.U. L 124 z 8.6.1971, str. 1.

⁽¹¹⁾ Dz.U. L 349 z 24.12.1998, str. 1.

⁽¹²⁾ Dz.U. L 270, z 21.10.2003, str. 1.

⁽¹³⁾ Dz.U. L 123 z 7.5.1981, str. 3.

⁽¹⁴⁾ Dz.U. L 67 z 11.3.1982, str. 23.

⁽¹⁵⁾ Dz.U. L 391 z 31.12.1992, str. 36.

⁽¹⁶⁾ Dz.U. L 215 z 30.7.1992, str. 85.

⁽¹⁷⁾ Dz.U. L 355 z 5.12.1992, str. 32.

ZAŁĄCZNIKI

ZAŁĄCZNIK  I ³³

WYKAZ RAS BYDŁA OKREŚLONY W ART. 14

– Angler Rotvieh (Angeln) - Rød dansk mælkerace (RMD) - German Red - Lithuanian Red

– Ayrshire

– Armorican

– Breton black and white-black

– Fries-Hollands (FH), française frisonne pie noire (FFPN), Friesian-Holstein, Holstein, Black and White Friesian, Red and White Friesian, Frisona española, Frisona Italiana, Zwartbonten van België/pie noire de belgique, Sortbroget dansk mælkerace (SDM), Deutsche Schwarzbunte, Schwarzbunte Milchrasse (SMR), Czarno-biała, Czerweno-biala, Magyar Holstein-Friz, Dutch Black and White, Estonian Holstein, Estonian Native, Estonian Red, British Friesian, Crno-Bela, German Red and White, Holstein Black and White, Red Holstein

– Groninger Blaarkop

– Guernsey

– Jersey

– Malkeborthorn

– Reggiana

– Valdostana Nera

– Itäsuomenkarja

– Länsisuomenkarja

– Pohjoissuomenkarja.

ZAŁĄCZNIK  II ³⁴

PRZECIĘTNA MLECZNOŚĆ OKREŚLONA W ART. 18

(kilogramy)
Belgia	5.450
Republika Czeska	5.682
Dania	6.800
Niemcy	5.800
Estonia	5.608
Grecja	4.250
Hiszpania	4.650
Francja	5.550
Irlandia	4.100
Włochy	5.150
Cypr	6.559
Łotwa	4.796
Litwa	4.970
Luksemburg	5.700
Węgry	6.666
Malta
Niderlandy	6.800
Austria	4.650
Polska	3.913
Portugalia	5.100
Słowenia	4.787
Słowacja	5.006
Finlandia	6.400
Szwecja	7.150
Zjednoczone Królestwo	5.900

ZAŁĄCZNIK  III ³⁵

Krajowe pułapy premii z tytułu uboju określone w art. 38 ust. 1 stosowane od 1 stycznia 2002 r.

	Dorosłe bydło	Cielęta
Belgia	711.232	335.935
Dania	711.589	54.700
Niemcy	4.357.713	652.132
Grecja	235.060	80.324
Hiszpania^(1)	1.982.216	25.629
Francja^(2)	4.041.075	2.045.731
Irlandia	1.776.668	0
Włochy	3.426.835	1.321.236
Luksemburg	21.867	3.432
Niderlandy	1.207.849	1.198.113
Austria	546.557	129.881
Portugalia^(3)	325.093	70.911
Finlandia	382.536	10.090
Szwecja	502.063	29.933
Zjednoczone Królestwo	3.266.212	26.271
^(1) Bez uszczerbku dla przepisów szczególnych przewidzianych w rozporządzeniu Rady (WE) nr 1454/2001 z dnia 28 czerwca 2001 r. wprowadzającym szczególne środki dla niektórych produktów rolnych z Wysp Kanaryjskich oraz uchylającym rozporządzenie (EWG) nr 1601/92 (Poseican) (Dz.U. L 198 z 21.7.2001, str. 45).
^(2) Bez uszczerbku dla przepisów szczególnych przewidzianych w rozporządzeniu Rady (WE) nr 1452/2001 z dnia 28 czerwca 2001 r. wprowadzającym szczególne środki dla niektórych produktów rolnych z francuskich departamentów zamorskich, zmieniającym dyrektywę 72/462//EWG i uchylającym rozporządzenia (EWG) nr 525/77 i (EWG) nr 3763/91 (Poseidom) (Dz.U. L 198 z 21.7.2001, str. 11).
^(3) Bez uszczerbku dla przepisów szczególnych przewidzianych w rozporządzeniu Rady (WE) nr 1453/2001 z dnia 28 czerwca 2001 r. wprowadzającym szczególne środki dla niektórych produktów rolnych z Azorów i Madery i uchylającym rozporządzenie (EWG) nr 1600/92 (Poseima) (Dz.U. L 198 z 21.7.2001, str. 26).

..................................................

Notka Wydawnictwa Prawniczego "Lex"

Grafiki zostały zamieszczone wyłącznie w Internecie. Obejrzenie grafik podczas pracy z programem Lex wymaga dostępu do Internetu.

..................................................

ZAŁĄCZNIK  IV

Tabele określone w art. 21 ust. 3 i art. 46

grafika

¹ Art. 6 ust. 2 zmieniony przez art. 1 pkt 1 rozporządzenia nr 1777/2004 z dnia 14 października 2004 r. (Dz.U.UE.L.04.316.66) zmieniającego nin. rozporządzenie z dniem 1 maja 2004 r.

² Art. 7 ust. 1 zmieniony przez art. 1 pkt 2 rozporządzenia nr 1777/2004 z dnia 14 października 2004 r. (Dz.U.UE.L.04.316.66) zmieniającego nin. rozporządzenie z dniem 1 maja 2004 r.

³ Art. 8 ust. 5 zmieniony przez art. 1 pkt 1 rozporządzenia nr 1899/2004 z dnia 29 października 2004 r. (Dz.U.UE.L.04.328.67) zmieniającego nin. rozporządzenie z dniem 6 listopada 2004 r.

⁴ Art. 9 ust. 1 zmieniony przez art. 1 pkt 1 rozporządzenia nr 1042/2000 z dnia 18 maja 2000 r. (Dz.U.UE.L.00.118.4) zmieniającego nin. rozporządzenie z dniem 1 stycznia 2000 r.

⁵ Art. 10 zmieniony przez art. 1 pkt 3 rozporządzenia nr 1777/2004 z dnia 14 października 2004 r. (Dz.U.UE.L.04.316.66) zmieniającego nin. rozporządzenie z dniem 1 maja 2004 r.

⁶ Art. 11 zmieniony przez art. 1 pkt 4 rozporządzenia nr 1777/2004 z dnia 14 października 2004 r. (Dz.U.UE.L.04.316.66) zmieniającego nin. rozporządzenie z dniem 1 maja 2004 r.

⁷ Art. 15 ust. 1 zmieniony przez art. 1 pkt 5 rozporządzenia nr 1777/2004 z dnia 14 października 2004 r. (Dz.U.UE.L.04.316.66) zmieniającego nin. rozporządzenie z dniem 1 maja 2004 r.

⁸ Art. 17 ust. 1 lit. a) zmieniona przez art. 1 pkt 2 rozporządzenia nr 1042/2000 z dnia 18 maja 2000 r. (Dz.U.UE.L.00.118.4) zmieniającego nin. rozporządzenie z dniem 1 stycznia 2000 r.

⁹ Art. 17 ust. 3 skreślony przez art. 1 pkt 1 rozporządzenia nr 1830/2002 z dnia 14 października 2002 r. (Dz.U.UE.L.02.277.15) zmieniającego nin. rozporządzenie z dniem 1 stycznia 2003 r.

¹⁰ Art. 21 ust. 1 zmieniony przez art. 1 pkt 6 lit. a) rozporządzenia nr 1777/2004 z dnia 14 października 2004 r. (Dz.U.UE.L.04.316.66) zmieniającego nin. rozporządzenie z dniem 1 maja 2004 r.

¹¹ Art. 21 ust. 2 zmieniony przez art. 1 pkt 6 lit. b) rozporządzenia nr 1777/2004 z dnia 14 października 2004 r. (Dz.U.UE.L.04.316.66) zmieniającego nin. rozporządzenie z dniem 1 maja 2004 r.

¹² Art. 29 ust. 1 zmieniony przez art. 1 pkt 7 lit. a) rozporządzenia nr 1777/2004 z dnia 14 października 2004 r. (Dz.U.UE.L.04.316.66) zmieniającego nin. rozporządzenie z dniem 1 maja 2004 r.

¹³ Art. 29 ust. 2 zmieniony przez art. 1 pkt 7 lit. b) rozporządzenia nr 1777/2004 z dnia 14 października 2004 r. (Dz.U.UE.L.04.316.66) zmieniającego nin. rozporządzenie z dniem 1 maja 2004 r.

¹⁴ Art. 29a:

- dodany przez art. 1 ust. 1 rozporządzenia nr 2088/2001 z dnia 25 października 2001 r. (Dz.U.UE.L.01.282.39) zmieniającego nin. rozporządzenie z dniem 1 stycznia 2002 r.

- zmieniony przez art. 1 rozporządzenia nr 2381/2002 z dnia 30 grudnia 2002 r. (Dz.U.UE.L.02.358.119) zmieniającego nin. rozporządzenie z dniem 1 stycznia 2003 r.

¹⁵ Art. 31 ust. 2 lit. a) zmieniona przez art. 1 pkt 2 rozporządzenia nr 1042/2000 z dnia 18 maja 2000 r. (Dz.U.UE.L.00.118.4) zmieniającego nin. rozporządzenie z dniem 1 stycznia 2000 r.

¹⁶ Art. 31 ust. 3 lit. b) zmieniona przez art. 1 pkt 2 rozporządzenia nr 1042/2000 z dnia 18 maja 2000 r. (Dz.U.UE.L.00.118.4) zmieniającego nin. rozporządzenie z dniem 1 stycznia 2000 r.

¹⁷ Art. 32 ust. 5 zmieniony przez art. 1 pkt 8 lit. a) rozporządzenia nr 1777/2004 z dnia 14 października 2004 r. (Dz.U.UE.L.04.316.66) zmieniającego nin. rozporządzenie z dniem 1 maja 2004 r.

¹⁸ Art. 32 ust. 6 zmieniony przez art. 1 pkt 8 lit. b) rozporządzenia nr 1777/2004 z dnia 14 października 2004 r. (Dz.U.UE.L.04.316.66) zmieniającego nin. rozporządzenie z dniem 1 maja 2004 r.

¹⁹ Art. 32 ust. 7 zmieniony przez art. 1 pkt 8 lit. c) rozporządzenia nr 1777/2004 z dnia 14 października 2004 r. (Dz.U.UE.L.04.316.66) zmieniającego nin. rozporządzenie z dniem 1 maja 2004 r.

²⁰ Art. 32 ust. 8 lit. a) zmieniona przez art. 1 ust. 1 pkt 1 rozporządzenia nr 1900/2000 z dnia 7 września 2000 r. (Dz.U.UE.L.00.228.25) zmieniającego nin. rozporządzenie z dniem 1 stycznia 2000 r.

²¹ Art. 32 ust. 9 zmieniony przez art. 1 pkt 8 lit. d) rozporządzenia nr 1777/2004 z dnia 14 października 2004 r. (Dz.U.UE.L.04.316.66) zmieniającego nin. rozporządzenie z dniem 1 maja 2004 r.

²² Art. 32 ust. 11 dodany przez art. 1 ust. 1 pkt 2 rozporządzenia nr 1900/2000 z dnia 7 września 2000 r. (Dz.U.UE.L.00.228.25) zmieniającego nin. rozporządzenie z dniem 1 stycznia 2000 r.

²³ Art. 32 ust. 12:

- dodany przez art. 1 ust. 1 rozporządzenia nr 192/2001 z dnia 30 stycznia 2001 r. (Dz.U.UE.L.01.29.27) zmieniającego nin. rozporządzenie z dniem 31 stycznia 2001 r.

- zmieniony przez art. 6 rozporządzenia nr 1458/2001 z dnia 17 lipca 2001 r. (Dz.U.UE.L.01.194.4) z dniem 18 lipca 2001 r. Zmiany nie zostały naniesione na tekst, gdyż przywoływany akt zmieniający nie został opublikowany w Dzienniku Urzędowym Unii Europejskiej - polskim wydaniu specjalnym. Zgodnie z wersją przepisu zmieniającego opublikowaną pierwotnie w wydaniu angielskim Dziennika Urzędowego Wspólnot Europejskich (obecnie Dziennika Urzędowego Unii Europejskiej) art. 32 ust. 12 zmienia się następująco: wyrazy "15 March 2001" zastępuje się wyrazami "15 May 2001".

²⁴ Art. 35 ust. 1:

- zmieniony przez art. 1 ust. 2 rozporządzenia nr 1900/2000 z dnia 7 września 2000 r. (Dz.U.UE.L.00.228.25) zmieniającego nin. rozporządzenie z dniem 1 stycznia 2000 r.

- zmieniony przez art. 1 ust. 4 rozporządzenia nr 1042/2000 z dnia 18 maja 2000 r. (Dz.U.UE.L.00.118.4) zmieniającego nin. rozporządzenie z dniem 26 maja 2000 r.

²⁵ Art. 35 ust. 2 zmieniony przez art. 1 pkt 9 rozporządzenia nr 1777/2004 z dnia 14 października 2004 r. (Dz.U.UE.L.04.316.66) zmieniającego nin. rozporządzenie z dniem 1 maja 2004 r.

²⁶ Art. 37 ust. 1 zmieniony przez art. 1 pkt 5 rozporządzenia nr 1042/2000 z dnia 18 maja 2000 r. (Dz.U.UE.L.00.118.4) zmieniającego nin. rozporządzenie z dniem 1 stycznia 2000 r.

²⁷ Art. 41 ust. 1:

- zmieniony przez art. 1 ust. 3 pkt 1 i 2 rozporządzenia nr 1900/2000 z dnia 7 września 2000 r. (Dz.U.UE.L.00.228.25) zmieniającego nin. rozporządzenie z dniem 15 września 2000 r.

- zmieniony przez art. 1 rozporządzenia nr 2733/2000 z dnia 14 grudnia 2000 r. (Dz.U.UE.L.00.316.44) zmieniającego nin. rozporządzenie z dniem 15 grudnia 2000 r.

- zmieniony przez art. 1 ust. 2 rozporządzenia nr 2088/2001 z dnia 25 października 2001 r. (Dz.U.UE.L.01.282.39) zmieniającego nin. rozporządzenie z dniem 26 października 2001 r.

- zmieniony przez art. 1 pkt 2 rozporządzenia nr 1830/2002 z dnia 14 października 2002 r. (Dz.U.UE.L.02.277.15) zmieniającego nin. rozporządzenie z dniem 15 października 2002 r.

- zmieniony przez art. 1 rozporządzenia nr 1473/2003 z dnia 20 sierpnia 2003 r. (Dz.U.UE.L.03.211.12) zmieniającego nin. rozporządzenie z dniem 16 października 2003 r.

²⁸ Art. 41 ust. 2 zmieniony przez art. 1 ust. 3 pkt 3 rozporządzenia nr 1900/2000 z dnia 7 września 2000 r. (Dz.U.UE.L.00.228.25) zmieniającego nin. rozporządzenie z dniem 15 września 2000 r.

²⁹ Art. 42:

- zmieniony przez art. 1 ust. 2 rozporządzenia nr 192/2001 z dnia 30 stycznia 2001 r. (Dz.U.UE.L.01.29.27) zmieniającego nin. rozporządzenie z dniem 31 stycznia 2001 r.

- zmieniony przez art. 1 pkt 3 rozporządzenia nr 1830/2002 z dnia 14 października 2002 r. (Dz.U.UE.L.02.277.15) zmieniającego nin. rozporządzenie z dniem 1 stycznia 2002 r.

- zmieniony przez art. 1 pkt 2 rozporządzenia nr 1899/2004 z dnia 29 października 2004 r. (Dz.U.UE.L.04.328.67) zmieniającego nin. rozporządzenie z dniem 6 listopada 2004 r.

³⁰ Art. 43:

- zmieniony przez art. 1 ust. 4 rozporządzenia nr 1900/2000 z dnia 7 września 2000 r. (Dz.U.UE.L.00.228.25) zmieniającego nin. rozporządzenie z dniem 15 września 2000 r.

- zmieniony przez art. 1 pkt 4 rozporządzenia nr 1830/2002 z dnia 14 października 2002 r. (Dz.U.UE.L.02.277.15) zmieniającego nin. rozporządzenie z dniem 1 stycznia 2003 r.

- zmieniony przez art. 1 rozporządzenia nr 751/2004 z dnia 22 kwietnia 2004 r. (Dz.U.UE.L.04.118.19) wprowadzającego odstępstwo od jego stosowania z dniem 1 maja 2004 r.

³¹ Art. 44a:

- dodany przez art. 1 ust. 6 rozporządzenia nr 1042/2000 z dnia 18 maja 2000 r. (Dz.U.UE.L.00.118.4) zmieniającego nin. rozporządzenie z dniem 1 stycznia 2001 r.

- zmieniony przez art. 1 ust. 5 rozporządzenia nr 1900/2000 z dnia 7 września 2000 r. (Dz.U.UE.L.00.228.25) zmieniającego nin. rozporządzenie z dniem 1 stycznia 2001 r.

³² Art. 46 ust. 1 zmieniony przez art. 1 pkt 10 rozporządzenia nr 1777/2004 z dnia 14 października 2004 r. (Dz.U.UE.L.04.316.66) zmieniającego nin. rozporządzenie z dniem 1 maja 2004 r.

³³ Załącznik I zmieniony przez art. 1 pkt 11 rozporządzenia nr 1777/2004 z dnia 14 października 2004 r. (Dz.U.UE.L.04.316.66) zmieniającego nin. rozporządzenie z dniem 1 maja 2004 r.

³⁴ Załącznik II zmieniony przez art. 1 pkt 12 rozporządzenia nr 1777/2004 z dnia 14 października 2004 r. (Dz.U.UE.L.04.316.66) zmieniającego nin. rozporządzenie z dniem 1 maja 2004 r.

³⁵ Załącznik III zmieniony przez art. 1 rozporządzenia nr 169/2002 z dnia 30 stycznia 2002 r. (Dz.U.UE.L.02.30.21) zmieniającego nin. rozporządzenie z dniem 1 stycznia 2002 r.