Rozporządzenie 2182/2002 ustanawiające szczegółowe zasady stosowania rozporządzenia Rady (EWG) nr 2075/92 w odniesieniu do Wspólnotowego Funduszu Tytoniowego

Dzienniki UE

Dz.U.UE.L.2002.331.16

Akt obowiązujący

Wersja od: 1 stycznia 2006 r.

ROZPORZĄDZENIE KOMISJI (WE) NR 2182/2002

z dnia 6 grudnia 2002 r.

ustanawiające szczegółowe zasady stosowania rozporządzenia Rady (EWG) nr 2075/92 w odniesieniu do Wspólnotowego Funduszu Tytoniowego

KOMISJA WSPÓLNOT EUROPEJSKICH,

uwzględniając Traktat ustanawiający Wspólnotę Europejską,

uwzględniając rozporządzenie Rady (EWG) nr 2075/92 z dnia 30 czerwca 1992 r. w sprawie wspólnej organizacji rynku tytoniu⁽¹⁾, ostatnio zmienione rozporządzeniem (WE) nr 546/2002⁽²⁾, w szczególności jego art. 14a,

a także mając na uwadze, co następuje:

(1) Rozporządzenie (WE) nr 546/2002 zmieniło art. 13 rozporządzenia (EWG) nr 2075/92 w odniesieniu do ustanowienia Wspólnotowego Funduszu Tytoniowego. Zmiany dotyczą obszarów działalności Funduszu. W rezultacie należy uchwalić szczegółowe zasady stosowania tego przepisu.

(2) Należy z jednej strony wspierać środki, których celem jest zniechęcanie do palenia, w szczególności dla poprawy powszechnej świadomości niebezpieczeństw wynikających z palenia tytoniu, a z drugiej strony należy zapewnić finansowanie na wdrożenie szczególnych środków, które mają zachęcić producentów tytoniu do przestawienia produkcji, we współpracy z programem wykupu kontyngentów, oraz na badania możliwości zachęcenia producentów do przestawienia produkcji na inne zboża lub inne rodzaje działalności.

(3) Finansowanie należy podzielić odpowiednio pomiędzy dwa główne cele Funduszu, którymi są dostarczenie informacji i zachęcenie producentów do przestawienia produkcji. Jednakże w przypadku gdy fundusze przeznaczone na jeden z tych celów nie zostaną w pełni wykorzystane, należy dostosować podział wstępnego przydziału funduszy pomiędzy oba cele.

(4) Fundusz Tytoniowy jest finansowany przez odliczenia od premii przyznawanych producentom tytoniu. A zatem zasadne jest zaproponowanie, aby wszelka pomoc publiczna na środki finansowane w ramach Funduszu była świadczona z zasobów własnych Wspólnoty w Funduszu.

(5) Jeśli chodzi o programy informacyjne, różne propozycje przedstawione w ramach przyjętych procedur należy oceniać zgodnie z kryteriami, które zapewnią najlepszy możliwy wybór. Należy także opracować przepisy dla projektów, które będą prowadzone z inicjatywy i w imieniu Komisji. W tym celu najbardziej odpowiednim trybem postępowania wydaje się rozpisanie zaproszenia do składania propozycji lub, o ile to właściwe, zaproszenie do składania ofert w przetargu publicznym.

(6) Należy ustanowić kryteria kwalifikujące dla osób fizycznych lub prawnych, które mogą prezentować propozycje w ramach programów informacyjnych.

(7) W celu zapewnienia rzetelnego administrowania programami informacyjnymi projekty zatwierdzone przez Komisję powinny być wykonane w określonym terminie. W wyjątkowych wypadkach może okazać się, że trudno jest dotrzymać pierwotnie przewidywanego terminu. A zatem należy wprowadzić przepis o przedłużeniu tego terminu w niektórych warunkach.

(8) W celu dokonania jak najlepszego wyboru projektów finansowanych w kontekście programów informacyjnych i zapewnienia prawidłowego wdrażania zatwierdzonych projektów należy postanowić, że w wyborze projektów Komisji pomagać będzie Komitet Naukowo-Techniczny. Przy ocenie projektów Komisja powinna mieć możliwość skorzystania z usług niezależnych ekspertów.

(9) W celu zagwarantowania prawidłowego wdrożenia każdego projektu finansowanego w kontekście programów informacyjnych warunki wdrożenia muszą być włączone do umów zawieranych z Komisją. W przypadku gdy wniosek został złożony z wyprzedzeniem, kontrahenci muszą złożyć zabezpieczenie na rzecz Komisji na warunkach ustanowionych w tytule III rozporządzenia Komisji (EWG) nr 2220/85 z dnia 22 lipca 1985 r. ustanawiającego wspólne szczegółowe zasady stosowania systemu zabezpieczeń finansowych na produkty rolne⁽³⁾, ostatnio zmienionego rozporządzeniem (WE) nr 1932/1999⁽⁴⁾.

(10) Odnośnie do programów informacyjnych należy wprowadzić przepisy zapobiegające nieuzasadnionej kumulacji środków dla tego samego projektu i umożliwiające, w niektórych przypadkach, odzyskanie płatności, zwłaszcza w przypadku nieprawidłowości.

(11) Odnośnie do szczególnych środków wspierania przestawienia produkcji należy ustanowić indywidualne środki wspierania przestawienia produkcji, jak również środki leżące w interesie ogólnym. Należy wspierać badania nad możliwościami przestawienia przez producentów tytoniu produkcji na takie linie, które są uprawnione do finansowania przez Fundusz. Należy także określić beneficjentów dla każdego z rodzajów środków.

(12) W celu zapewnienia dostatecznej efektywności środków wspierania przestawienia produkcji należy ustalić dla wszystkich środków intensywność pomocy, jaka ma być przyznana na każdy środek, i całkowitą kwotę pomocy na jednego producenta. Intensywność pomocy na każdy środek powinna być ustalona na wystarczająco atrakcyjnym poziomie, aby zachęcić producentów do skorzystania z możliwości przestawienia produkcji, z uwzględnieniem najważniejszych zmian w organizacji ich holdingów, jakie wiążą się z tym przestawieniem.

(13) Fundusz musi zagwarantować pomoc dla producentów w przestawieniu produkcji w całej Wspólnocie. Fundusz zobowiązany jest działać we współpracy z programem wykupu kontyngentów. W tym celu podział finansowania w ramach Funduszu należy ustalić dla każdego Państwa Członkowskiego produkującego tytoń. W celu uwzględnienia sytuacji przedsiębiorstw wycofujących się z produkcji tytoniu w każdym Państwie Członkowskim należy także wprowadzić przepisy dotyczące drugiego podziału finansowania, na podstawie otrzymanych wniosków o pomoc.

(14) W celu zagwarantowania, że pomoc przyznana na wspieranie przestawienia produkcji przez producentów tytoniu zostanie wdrożona w prawidłowych ramach, każde produkujące Państwo Członkowskie zobowiązane jest opracować odpowiedni program. W związku z tym należy ustalić treści programów, zwłaszcza jeśli chodzi o priorytety i kryteria selekcji projektów, a także nałożyć na Państwa Członkowskie obowiązek powiadomienia Komisji o prowadzonym monitorowaniu corocznych postępów w realizacji programów.

(15) Należy unikać ryzyka nakładania się finansowania dla tego samego projektu z Funduszu Tytoniowego i innych programów pomocowych. Ponadto należy ułatwić producentom tytoniu podjęcie wszelkich decyzji o wycofaniu się z produkcji tytoniu. Należy ustalić warunki akceptacji wniosku o przyznanie pomocy z Funduszu Tytoniowego oraz zapewnić możliwość sfinansowania projektu z innego programu w przypadku braku możliwości dalszego finansowania w ramach Funduszu Tytoniowego. Trzeba także ustalić rodzaj prowadzonych kontroli i nakładanych kar.

(16) Aby dać Państwom Członkowskim wystarczającą ilość czasu na sporządzenie planów finansowania środków przestawienia produkcji na rok 2003, należy odroczyć przypadający w tym roku nieprzekraczalny termin powiadomienia Komisji o tych planach i w związku z tym nieprzekraczalny termin ostatecznego podziału zasobów między Państwa Członkowskie.

(17) Należy w związku z tym uchylić i zastąpić innym rozporządzeniem rozporządzenie Komisji (WE) nr 1648/2000 z dnia 25 lipca 2000 r. ustanawiające szczegółowe zasady stosowania rozporządzenia Rady (EWG) nr 2075/92 w odniesieniu do Funduszu Tytoniowego Wspólnoty⁽⁵⁾. Jednakże przepisy tego rozporządzenia należy nadal stosować wobec projektów zatwierdzonych przed wejściem w życie niniejszego rozporządzenia.

(18) Środki przewidziane w niniejszym rozporządzeniu są zgodne z opinią Komitetu Zarządzającego ds. Tytoniu,

PRZYJMUJE NINIEJSZE ROZPORZĄDZENIE:

ROZDZIAŁ  I

PRZEPISY OGÓLNE

Artykuł  1

Niniejsze rozporządzenie ustanawia warunki finansowania przez Wspólnotowy Fundusz Tytoniowy, zwany dalej "Funduszem", działań w dwóch obszarach określonych w art. 13 ust. 2 rozporządzenia (EWG) nr 2075/92 w formie programów informacyjnych i środków wspierania przestawienia produkcji.

Artykuł  2

Wydatki Funduszu w każdej z dwóch kategorii środków określonych w art. 1 mogą wynosić maksymalnie 50 % całkowitej kwoty Funduszu.

Jednakże w przypadku gdy kwota dostępna dla jednej z tych kategorii nie zostanie w pełni wykorzystana, Komisja przeniesie pozostałą kwotę do drugiej kategorii, pod warunkiem że w tej drugiej kategorii są kwalifikujące się projekty nadal wymagające finansowania.

ROZDZIAŁ  II

PROGRAMY INFORMACYJNE

Artykuł  3

1. Celem programów informacyjnych finansowanych przez Fundusz jest poprawa powszechnej świadomości zagrożeń, jakie stwarzają wszelkie formy konsumpcji tytoniu.

2. Programy składają się z projektów obejmujących informację i edukację, gromadzenie danych i badania. Projekty te koncentrują się w szczególności na:

a) podnoszeniu wśród społeczeństwa świadomości szkodliwości skutków konsumpcji tytoniu, włącznie z biernym paleniem;

b) poprawie przydatności i skuteczności rozpowszechnianych informacji o szkodliwych skutkach konsumpcji tytoniu, jak również metod używanych komunikatów (językowych i wzrokowych);

c) zapobieganiu paleniu i zaprzestaniu palenia;

d) rozpowszechnieniu rezultatów wśród władz krajowych i odpowiednich sektorów, w obszarach określonych w lit. a), b) i c).

Artykuł  4

1. Komisja z pomocą Komitetu Naukowo-Technicznego odpowiada za zarządzanie Funduszem w zakresie programów informacyjnych.

2. Komitet Naukowo-Techniczny składa się z dziewięciu członków mianowanych przez Komisję. Komitetowi przewodniczy Komisja. Komisja zapewnia niezależność członków Komitetu w zakresie przedłożonych im projektów.

Artykuł  5

W stosownych przypadkach projekty są przedmiotem zaproszenia do składania propozycji lub zaproszenia do składania ofert przetargowych, zgodnie z odpowiednimi przepisami, opublikowanymi w serii C Dziennika Urzędowego Wspólnot Europejskich, w terminie określonym w zawiadomieniu.

Artykuł  6

1. Propozycje projektów może złożyć każda osoba fizyczna lub prawna prowadząca działalność gospodarczą na terytorium Wspólnoty, która:

a) posiada uznane kompetencje i co najmniej pięć lat doświadczenia zawodowego w dziedzinie, której dotyczy projekt;

b) zobowiązuje się wnieść z zasobów własnych wkład w postaci co najmniej 25 % całkowitego finansowania projektu. Jednakże projekty prowadzone z inicjatywy i na rzecz Komisji są finansowane przez Fundusz według stawki do wysokości 100 % kosztu całkowitego;

c) zobowiązuje się zrealizować proponowany program w ustanowionym terminie;

d) zobowiązuje się składać regularne sprawozdania z postępów prac;

e) zobowiązuje się udostępnić swoje księgi rachunkowe oraz inne dokumenty towarzyszące dotyczące wydatków do weryfikacji przez Komisję;

f) akceptuje warunki ustanowione w art. 9, 10 i 11.

2. Projekty mogą być prowadzone w cyklu rocznym i mogą być wznawiane, jednakże ich łączna długość nie może przekroczyć pięciu lat od daty podpisania umowy.

Jednakże termin realizacji projektu może być przedłużony, jeżeli strona zainteresowana złoży do Komisji wniosek o jego przedłużenie i dostarczy dowód świadczący o tym, że z uwagi na wyjątkowe okoliczności pozostające poza kontrolą tej strony strona nie jest w stanie dotrzymać początkowo ustalonego terminu.

Artykuł  7

1. Projekty złożone w odpowiedzi na zaproszenie do składania propozycji ocenia grupa niezależnych ekspertów wybranych przez Komisję. Przy ocenie należy wziąć pod uwagę następujące czynniki:

a) prace muszą być wykonane na zasadzie współpracy przez osoby fizyczne lub prawne prowadzące działalność gospodarczą w kilku Państwach Członkowskich;

b) projekty muszą zwracać szczególną uwagę na kulturową i językową specyfikę Państw Członkowskich, zwłaszcza w przypadku kampanii informacyjnych skierowanych ku szeroko pojętemu społeczeństwu i grupom ryzyka;

c) z projektów musi wynikać, że mają one metodologię i mocne podstawy naukowe. Muszą być one nowatorskie i uwzględniać dotychczas przeprowadzone prace oraz doświadczenia nabyte w toku realizacji poprzednich lub obecnych programów krajowych lub wspólnotowych, tak aby uniknąć prawdopodobieństwa zdublowania przydziału funduszy Wspólnoty;

d) w miarę możliwości projekty muszą przyczyniać się w sposób obiektywny i skuteczny do poprawy powszechnej świadomości szkodliwości skutków używania tytoniu dla zdrowia, gromadzenia i analizy odpowiednich danych epidemiologicznych lub do błyskawicznego wdrożenia praktycznych środków zapobiegawczych;

e) kontrahenci muszą zapewnić, że rezultaty ich projektów zostaną rozpowszechnione w uznanych czasopismach naukowych i/lub zaprezentowane na konferencjach międzynarodowych;

f) priorytet zostaje nadany projektom obejmującym swym zasięgiem całe terytorium Wspólnoty, złożonym przez organizacje zdrowia publicznego, które są powszechnie uznawane i/lub wyraźnie wspierane przez krajowe lub regionalne władze ochrony zdrowia.

2. Na podstawie oceny Komisja przedstawia wykaz projektów zatwierdzonych do finansowania Komitetowi Naukowo-Technicznemu określonemu w art. 4. Komitet wydaje opinię na temat wykazu.

3. W ramach procedury zamówienia publicznego projekty, które mają być realizowane z inicjatywy i na rzecz Komisji, zatwierdzone do finansowania, zostają również przedłożone przez Komisję Komitetowi Naukowo-Technicznemu określonemu w art. 4. Komitet wyraża opinię na temat tych projektów.

4. Na podstawie art. 5 ust. 4 decyzji Parlamentu Europejskiego i Rady nr 646/96/WE⁽⁶⁾ Komisja informuje Komitet określony w art. 5 tej decyzji, które projekty zostały zatwierdzone do finansowania, i przedstawia mu opinię Komitetu Naukowo-Technicznego określonego w art. 4 niniejszego rozporządzenia.

Artykuł  8

1. Na podstawie opinii określonych w art. 7 ust. 2 i 3 Komisja wybiera projekty i decyduje o ich finansowaniu przez Fundusz. Komisja może zadecydować, iż żaden z tych projektów nie będzie realizowany.

2. Projekty zaakceptowane do finansowania przez Fundusz są przedmiotem umowy zawartej przez Komisję. Wykaz finansowanych projektów zostaje opublikowany w Dzienniku Urzędowym Wspólnot Europejskich.

3. Komisja monitoruje wdrażanie projektów zaakceptowanych do finansowania przez Fundusz. Komisja regularnie informuje Komitet Zarządzający ds. Tytoniu o zawartych kontraktach i postępach prac.

Artykuł  9

1. Kontrakty są oparte na właściwej standardowej umowie sporządzonej przez Komisję i odzwierciedlają, w miarę potrzeby, różne rodzaje działalności. Kontrakty określają w szczególności:

a) możliwość wypłaty zaliczki przez Fundusz, w terminie dwóch miesięcy od podpisania umowy;

b) charakter dokumentów prezentujących rezultaty projektu, jakie należy złożyć, aby otrzymać kolejne płatności, które będą realizowane w stopniowo wypłacanych ratach odzwierciedlających postęp w pracach, na podstawie faktur i właściwych dokumentów towarzyszących;

c) nieprzekraczalny termin złożenia wniosków o wypłacenie różnicy po zakończeniu wdrażania środków przewidzianych w umowie, wraz z załączonymi dokumentami prezentującymi rezultaty projektu, które powinny obejmować co najmniej streszczenie przeprowadzonych prac, właściwe dokumenty towarzyszące oraz ocenę otrzymanych wyników i możliwy sposób ich wykorzystania;

d) maksymalny okres realizacji wypłat z Funduszy, który wynosi 60 dni od daty zatwierdzenia przez Komisję dokumentów prezentujących wyniki projektu. Płatność może zostać wstrzymana przez Komisję w celu przeprowadzenia dodatkowych weryfikacji.

2. Wypłata zaliczki przez Fundusz jest uzależniona od złożenia przez kontrahenta, na rzecz Komisji, zabezpieczenia w kwocie równej 110 % zaliczki, wniesionej zgodnie z warunkami ustanowionymi w tytule III rozporządzenia (EWG) nr 2220/85. Jednakże instytucje publiczne mogą zostać zwolnione z tego wymagania.

3. Zabezpieczenie zostaje zwolnione pod warunkiem zapłaty różnicy udziału tytułem danych środków.

4. W przypadku gdy zaliczka przekracza należną kwotę, zabezpieczenie podlega częściowej stracie w wysokości równej błędnie wpłaconej kwocie.

Artykuł  10

Projekty zaakceptowane do finansowania przez Fundusz nie mogą otrzymać finansowania przez Wspólnotę z innych źródeł.

Artykuł  11

1. W przypadku gdy fundusze dla projektu wypłacono niesłusznie, Komisja odzyskuje kwoty wypłacone na rzecz beneficjentów wraz z odsetkami, które zostają naliczone od dania wypłaty do dnia odzyskania.

Stopą procentową, jaka zostaje użyta, jest stopa stosowana przez Europejski Bank Centralny w operacjach w euro, opublikowana w Dzienniku Urzędowym Wspólnot Europejskich w pierwszym dniu roboczym każdego miesiąca.

2. Odzyskane kwoty wraz z odsetkami zostają wypłacone na rzecz Komisji i odliczone od wydatków sektora tytoniowego finansowanych przez Europejski Fundusz Orientacji i Gwarancji Rolnej.

ROZDZIAŁ  III

ŚRODKI WSPIERANIA PRZEJŚCIA NA INNĄ PRODUKCJĘ

Artykuł  12

Środki wspierające przejście na inną produkcję, finansowane przez Fundusz, składają się ze szczególnych środków indywidualnych i środków podejmowanych w interesie ogólnym w celu zachęcenia producentów tytoniu do przejścia na uprawę innych zbóż lub na inną działalność gospodarczą tworzącą nowe miejsca pracy oraz do wspierania badań nad możliwościami przejścia producentów tytoniu na uprawę innych zbóż lub na inny rodzaj działalności.

Artykuł  13

Środki indywidualne mające na celu zachęcenie producentów tytoniu do przejścia na inny rodzaj produkcji obejmują:

a) przejście na inne zboża i poprawę jakości innych produktów rolnych poza tytoniem, jak również dostarczenie holdingom bodźców do zróżnicowania ich działalności;

b) szkolenia dla producentów zmuszonych przejść na produkty rolne inne niż tytoń;

c) ustanowienie infrastruktury dla marketingu dobrej jakości produktów innych niż tytoń, jak również usługi dla gospodarki wiejskiej i ludności wiejskiej oraz zróżnicowanie rolniczej lub półrolniczej działalności w celu stworzenia szeregu rodzajów działalności zwiększających alternatywne zatrudnienie i dochód, w szczególności promujących turystykę i rzemiosło.

Artykuł  14

Środki podejmowane w interesie ogólnym i badania nad możliwościami przejścia producentów tytoniu na inny rodzaj produkcji obejmują:

a) badania, których celem jest poszerzenie możliwości przejścia producentów tytoniu na uprawę innych zbóż lub inny rodzaj działalności;

b) wskazówki i usługi doradcze dla producentów, którzy podejmą decyzję o wycofaniu się z produkcji tytoniu;

c) prowadzenie nowatorskich eksperymentów w celach pokazowych.

Środkom tym mogą towarzyszyć środki podejmowane w celu upowszechniania i promowania rezultatów.

Artykuł  15

1. 1 Beneficjentami środków określonych w art. 13 są producenci surowca tytoniowego, którym przyznano kwotę produkcyjną na tytoń w ramach zbioru z 2005 r., zgodnie z art. 24 rozporządzenia (WE) nr 2848/98, znajdujący się w regionie, do którego ma zastosowanie tytuł IV rozdział 10c rozporządzenia (WE) Rady⁽⁷⁾ nr 1782/2003 i którzy zobowiązują się najpóźniej dnia 15 lutego 2006 r. do zrzeczenia się, począwszy od zbioru z 2006 r., prawa do pomocy na produkcję surowca tytoniowego przewidzianej we wspomnianym rozdziale.

Państwa Członkowskie informują Komisję o liczbie producentów, którzy podjęli się takiego zobowiązania, jak również o wielkości ich kontyngentów według grup odmian.

Wnioski o przyznanie pomocy na rzecz wsparcia z Funduszu można składać jedynie na 2006 r.

2. Beneficjentami środków wymienionych w art. 14 są:

a) władze publiczne w obszarach produkcji;

b) państwowe instytucje badawcze specjalizujące się w agronomii i/lub gospodarce wiejskiej, wyznaczone przez Państwa Członkowskie.

Artykuł  16

1. Maksymalna łączna wartość pomocy wspólnotowej, którą można przyznać na mocy niniejszego rozdziału jest równa:

– 75 % kwalifikujących się wydatków w przypadku środków określonych w art. 13 lit. a) i c),

– 100 % kwalifikujących się wydatków w przypadku środków określonych w art. 13 lit. b) i art. 14.

2. 2 Całkowitą kwotę pomocy wspólnotowej na każdego producenta na wszystkie środki określone w art. 13 ustala się w sposób następujący:

a) trzykrotna kwota premii w 2005 r. dla ilości surowca tytoniowego objętego kontyngentem do 10 ton włącznie, do którego beneficjentowi przysługiwało prawo zgodnie z art. 24 rozporządzenia (WE) nr 2848/98 dla zbioru z 2005 r.;

b) dwukrotna kwota premii w 2005 r. dla ilości surowca tytoniowego objętego kontyngentem wynoszącym od powyżej 10 do 40 ton włącznie, do którego beneficjentowi przysługiwało prawo zgodnie z art. 24 rozporządzenia (WE) nr 2848/98 dla zbioru z 2005 r.;

c) kwota premii w 2005 r. dla ilości surowca tytoniowego objętego kontyngentem wynoszącym powyżej 40 ton, do którego beneficjentowi przysługiwało prawo zgodnie z art. 24 rozporządzenia (WE) nr 2848/98 dla zbioru z 2005 r.

3. Całkowita kwota pomocy wspólnotowej na jednego producenta dla wszystkich środków określonych w art. 13 nie może przekroczyć 300.000 EUR. Jednakże dla środków nieobejmujących produkcję, wprowadzanie do obrotu lub przetwarzanie produktów, określonych w załączniku I do Traktatu, całkowita kwota pomocy wspólnotowej na jednego producenta nie może przekroczyć 100.000 EUR.

Artykuł  17

1. Wkład Wspólnoty obejmuje wszystkie publiczne udziały na rzecz środków określonych w art. 13 i 14.

2. 3 Do dnia 15 lutego 2006 r., zgodnie z procedurą ustanowioną w art. 23 ust. 2 rozporządzenia (EWG) nr 2075/92, ustala się szacunkowy podział finansowania w ramach Funduszu pomiędzy Państwa Członkowskie na środki określone w art. 13 i 14 niniejszego rozporządzenia na podstawie krajowego progu gwarancji wyznaczonego na zbiór z 2005 r.

3. 4 Do 30 kwietnia 2006 r. Państwa Członkowskie opracowują i przekazują Komisji ich przewidywane plany finansowania środków, dla których wystąpiły o pomoc.

4. 5 W przypadku gdy na podstawie informacji określonej w ust. 3 postanowiono, że część finansowania przydzielona co najmniej jednemu Państwu Członkowskiemu nie zostaje udostępniona z powodu braku wniosku o pomoc, Komisja sporządza do dnia 30 czerwca 2006 r. definitywny podział tego finansowania między Państwa Członkowskie, które otrzymały wnioski o pomoc na łączną kwotę większą niż ich budżety ustalone zgodnie z ust. 2. Definitywny podział jest proporcjonalny do szacunkowego podziału ustanowionego w ust. 2.

Artykuł  18

1. Państwa Członkowskie opracowują programy związane ze środkami określonymi w art. 13 i 14.

Programy obejmują:

a) opis aktualnej sytuacji w sektorze tytoniowym pod względem ilościowym, wytycznych dotyczących środków wspierania przejścia na inną produkcję i dotkniętych tym problemem holdingów oraz sytuacji społeczno-gospodarczej w obszarach produkcji, zwłaszcza w zakresie zatrudnienia i możliwości rozwoju;

b) opis proponowanej strategii, jej celów w zakresie ilości oraz wybranych priorytetów przejścia z produkcji tytoniu na inną produkcję;

c) analizę przewidywanego wpływu w kategoriach gospodarczych, środowiskowych i społecznych, zwłaszcza w zakresie zatrudnienia;

d) ogólną wstępną tabelę finansową;

e) opis przepisów prawa krajowego zastosowanych do wdrożenia programów, w szczególności ustalenia dotyczące kontroli;

f) określenie kryteriów selekcji dla projektów, w przypadku których złożono wnioski o przyznanie pomocy.

2. Państwa Członkowskie uchwalają niezbędne przepisy prawa krajowego w celu wdrożenia programów określonych w ust. 1, włącznie z procedurą zatwierdzenia projektów, a następnie wyznaczają władze krajowe odpowiedzialne za wdrożenie programów.

3. Każdego roku do 31 marca Państwa Członkowskie przesyłają Komisji obszerne sprawozdanie z postępów w realizacji programów w okresie od 1 stycznia do 31 grudnia poprzedniego roku.

Artykuł  19

1. Wnioskujący o pomoc na mocy art. 13 i 14 muszą podpisać zobowiązanie, że nie będą składać wniosków o finansowanie tego samego projektu w ramach innych programów pomocy. Jednakże zostają oni zwolnieni z tego zobowiązania w przypadku, gdy wniosek o finansowanie ich projektu w ramach Funduszu zostanie definitywnie odrzucony.

2. Niedotrzymanie zobowiązania określonego w ust. 1 pociąga za sobą:

– utratę praw dotyczących programu wykupu kontyngentów przewidzianego w art. 14 rozporządzenia (EWG) nr 2075/92, oraz

– utratę zdolności kwalifikacyjnej w przypadku pomocy przy finansowaniu środków określonych w art. 13 i 14 niniejszego rozporządzenia.

3. 6 W przypadku stwierdzenia umyślnej nieprawidłowości, innej niż niespełnienie zobowiązania przewidzianego w ust. 1 niniejszego artykułu, wnioskujący o pomoc na mocy art. 13 i 14 przekazuje kwotę równą kwocie będącej przedmiotem wniosku o pomoc. Wpłata ta zostaje dokonana na konto Europejskiego Funduszu Orientacji i Gwarancji Rolnej (EFOGR).

Artykuł  20

1. Państwa Członkowskie zgodnie ze wspólnymi regułami, które zostają ustalone przez Komisję, zakładają skomputeryzowane katalogi zawierające wszelkie informacje dotyczące projektów finansowanych na mocy niniejszego rozdziału. Dane te zostają udostępnione Komisji.

2. Państwa Członkowskie zapewniają, aby informacje zebrane zgodnie z ust. 1 zostały udostępnione władzom odpowiedzialnym za wdrażanie innych wspólnotowych lub krajowych programów pomocy strukturalnej.

3. Państwa Członkowskie podejmują niezbędne kroki w celu skutecznego sprawdzenia, czy beneficjenci przestrzegają przepisów niniejszego rozdziału, zwłaszcza poprzez prowadzenie kontroli administracyjnych i inspekcji u beneficjentów. Środki te zapewniają w szczególności, aby projekty finansowane na mocy niniejszego rozdziału nie otrzymały finansowania w ramach innego programu pomocowego.

4. Środki kontroli określone w ust. 3 obejmują wszystkie projekty finansowane przez Fundusz.

Artykuł  21

Państwa Członkowskie bezzwłocznie powiadamiają Komisję o środkach, jakie przyjęły na mocy art. 18, 19 i 20.

Artykuł  22

1. 7 Projekty są realizowane w ciągu dwóch lat od daty powiadomienia beneficjenta przez Państwo Członkowskie o zatwierdzeniu projektu. Jednakże Państwa Członkowskie mogą przedłużyć ten termin do 30 miesięcy.

2. Pomoc zostaje wypłacona po sprawdzeniu, że dany projekt jest realizowany i nie później niż w ciągu trzech lat od daty, w której Państwo Członkowskie powiadomiło beneficjenta o zatwierdzeniu projektu.

3. Bez względu na ust. 2 Państwo Członkowskie może zapewnić, aby pomoc została wypłacona zaliczkowo, pod warunkiem że:

a) rozpoczęto wdrażanie projektu;

b) beneficjent wniósł zabezpieczenie równe 120 % zaliczki. Jednakże instytucje publiczne mogą zostać zwolnione z tego wymagania.

W celach rozporządzenia (EWG) nr 2220/85 beneficjenci muszą zapewnić w tym przypadku, że projekt zostanie wdrożony w okresie określonym w ust. 1 powyżej.

Artykuł  23

Najpóźniej w ostatniej deklaracji wydatków za dany rok Państwa Członkowskie notyfikują Komisji wszystkie wydatki faktycznie poniesione w ciągu bieżącego roku budżetowego w związku ze środkami wspierania przejścia na inny rodzaj produkcji, określonymi w art. 3 rozporządzenia Komisji (WE) nr 296/96⁽⁸⁾.

Artykuł  24

W stosunku do każdego Państwa Członkowskiego kwoty faktycznie poniesionych wydatków notyfikowanych Komisji w deklaracjach za dany rok zostają sfinansowane zgodnie z art. 23, pod warunkiem że suma tych kwot nie przekracza kwoty przeznaczonej dla Państwa Członkowskiego na mocy art. 17.

Artykuł  25

Państwa Członkowskie przechowują informacje zaksięgowane zgodnie z niniejszym rozdziałem przez co najmniej dziesięć lat od roku ich zaksięgowania.

ROZDZIAŁ  IV

PRZEPISY PRZEJŚCIOWE I KOŃCOWE

Artykuł  26 ⁸

W drodze odstępstwa od przepisów art. 17 ust. 3 nieprzekraczalny termin powiadomienia o planach finansowania środków, w przypadku których wystąpiono o pomoc w ramach programu odkupu dla zbioru plonów w 2002 r., zostaje przeniesiony z dnia 31 marca 2003 r. na dzień 31 maja 2003 r. W związku z tym w drodze odstępstwa od przepisów art. 17 ust. 4 nieprzekraczalny termin zostaje przeniesiony z dnia 31 maja 2003 r. na dzień 30 czerwca 2003 r.

W drodze odstępstwa od art. 17 ust. 3, termin powiadomienia o przewidywanych planach finansowania środków, dla których wystąpiono o pomoc w ramach programu wykupu od zbioru plonów w 2003 r., zostaje odroczony do dnia 31 maja 2004 r. i, w związku z tym, w drodze odstępstwa od art. 17 ust. 4, termin 31 maja 2004 r. zostaje odroczony do dnia 30 czerwca 2004 r.

Artykuł  27

Kwota premii, która zostaje zapłacona producentom, i kwota zwrotu, jakiego dokonają Państwa Członkowskie przetwórcom, zgodnie z art. 18 i 20, odpowiednio, rozporządzenia Komisji (WE) nr 2848/98 z dnia 22 grudnia 1998 r. ustanawiającego szczegółowe zasady zastosowania rozporządzenia Rady (EWG) nr 2075/92 w zakresie planu premii, kwot produkcyjnych i szczególnej pomocy, jaka zostanie przyznana grupom producentów w sektorze tytoniowym⁽⁹⁾, zostają zmniejszone w momencie wypłaty o odliczenia określone w art. 13 ust. 1 rozporządzenia (EWG) nr 2075/92.

Kwota w ten sposób zmniejszona zostaje zgłoszona przez Państwa Członkowskie jako wydatki w ramach Sekcji Gwarancji Europejskiego Funduszu Orientacji i Gwarancji Rolnej.

Artykuł  28

Rozporządzenie (WE) nr 1648/2000 traci niniejszym moc. Jednakże jego przepisy nadal mają zastosowanie do projektów zatwierdzonych przed wejściem w życie niniejszego rozporządzenia.

Artykuł  29

Niniejsze rozporządzenie wchodzi w życie trzeciego dnia po jego opublikowaniu w Dzienniku Urzędowym Wspólnot Europejskich.

Niniejsze rozporządzenie wiąże w całości i jest bezpośrednio stosowane we wszystkich Państwach Członkowskich.

Sporządzono w Brukseli, dnia 6 grudnia 2002 r.

	W imieniu Komisji
	Franz FISCHLER
	Członek Komisji

______

⁽¹⁾ Dz.U. L 215 z 30.7.1992, str. 70.

⁽²⁾ Dz.U. L 84 z 28.3.2002, str. 4.

⁽³⁾ Dz.U. L 205 z 3.8.1985, str. 5.

⁽⁴⁾ Dz.U. L 240 z 10.9.1999, str. 11.

⁽⁵⁾ Dz.U. L 189 z 27.7.2000, str. 9.

⁽⁶⁾ Dz.U. L 95 z 16.4.1996, str. 9.

⁽⁷⁾ Dz.U. L 270 z 21.10.2003, str. 1.

⁽⁸⁾ Dz.U. L 39 z 17.2.1996, str. 5.

⁽⁹⁾ Dz.U. L 358 z 31.12.1998, str. 17.

¹ Art. 15 ust. 1 zmieniony przez art. 1 pkt 1 rozporządzenia nr 1881/2005 z dnia 17 listopada 2005 r. (Dz.U.UE.L.05.301.3) zmieniającego nin. rozporządzenie z dniem 1 stycznia 2006 r.

² Art. 16 ust. 2 zmieniony przez art. 1 pkt 2 rozporządzenia nr 1881/2005 z dnia 17 listopada 2005 r. (Dz.U.UE.L.05.301.3) zmieniającego nin. rozporządzenie z dniem 1 stycznia 2006 r.

³ Art. 17 ust. 2 zmieniony przez art. 1 pkt 3 rozporządzenia nr 1881/2005 z dnia 17 listopada 2005 r. (Dz.U.UE.L.05.301.3) zmieniającego nin. rozporządzenie z dniem 1 stycznia 2006 r.

⁴ Art. 17 ust. 3 zmieniony przez art. 1 pkt 3 rozporządzenia nr 1881/2005 z dnia 17 listopada 2005 r. (Dz.U.UE.L.05.301.3) zmieniającego nin. rozporządzenie z dniem 1 stycznia 2006 r.

⁵ Art. 17 ust. 4 zmieniony przez art. 1 pkt 3 rozporządzenia nr 1881/2005 z dnia 17 listopada 2005 r. (Dz.U.UE.L.05.301.3) zmieniającego nin. rozporządzenie z dniem 1 stycznia 2006 r.

⁶ Art. 19 ust. 3 dodany przez art. 1 pkt 4 rozporządzenia nr 1881/2005 z dnia 17 listopada 2005 r. (Dz.U.UE.L.05.301.3) zmieniającego nin. rozporządzenie z dniem 1 stycznia 2006 r.

⁷ Art. 22 ust. 1 zmieniony przez art. 1 pkt 5 rozporządzenia nr 1881/2005 z dnia 17 listopada 2005 r. (Dz.U.UE.L.05.301.3) zmieniającego nin. rozporządzenie z dniem 1 stycznia 2006 r.

⁸ Art. 26 zmieniony przez art. 1 rozporządzenia nr 480/2004 z dnia 15 marca 2004 r. (Dz.U.UE.L.04.78.8) zmieniającego nin. rozporządzenie z dniem 19 marca 2004 r.