Rozporządzenie 97/95 ustanawiające szczegółowe zasady stosowania rozporządzenia Rady (EWG) nr 1766/92 w zakresie ceny minimalnej i płatności wyrównawczej wypłacanej producentom ziemniaków oraz rozporządzenia Rady (WE) nr 1868/94 ustanawiającego system kwot na produkcję skrobi ziemniaczanej

Dzienniki UE

Dz.U.UE.L.1995.16.3

Akt utracił moc

Wersja od: 1 lipca 2003 r.

ROZPORZĄDZENIE KOMISJI (WE) NR 97/95

z dnia 17 stycznia 1995 r.

ustanawiające szczegółowe zasady stosowania rozporządzenia Rady (EWG) nr 1766/92 w zakresie ceny minimalnej i płatności wypłacanej producentom ziemniaków oraz rozporządzenia Rady (WE) nr 1868/94 ustanawiającego system kwot na produkcję skrobi ziemniaczanej ¹

..................................................

Notka Redakcji Systemu Informacji Prawnej LEX

Tekst niniejszego aktu prawnego nie uwzględnia wszystkich zmian. Niektóre akty zmieniające nie zostały opublikowane w Dzienniku Urzędowym Unii Europejskiej - polskim wydaniu specjalnym, ponieważ instytucje UE uznały zmiany wynikające z nich za pochłonięte przez akty zmieniające opublikowane w kolejnych tomach tego wydawnictwa.

.................................................

KOMISJA WSPÓLNOT EUROPEJSKICH,

uwzględniając Traktat ustanawiający Wspólnotę Europejską,

uwzględniając rozporządzenie Rady (EWG) nr 1766/92 z dnia 30 czerwca 1992 r. w sprawie wspólnej organizacji rynku zbóż⁽¹⁾, ostatnio zmienione rozporządzeniem (WE) nr 1866/94⁽²⁾, w szczególności jego art. 8,

uwzględniając rozporządzenie Rady (EWG) nr 1543/93 z dnia 14 czerwca 1993 r., ustalające wysokość premii wypłacanej producentom skrobi ziemniaczanej w latach gospodarczych 1993/94, 1994/95 i 1995/96⁽³⁾, w szczególności jego art. 3,

uwzględniając rozporządzenie Rady (WE) nr 1868/94 z dnia 27 lipca 1994 r., ustanawiające system kwot na produkcję skrobi ziemniaczanej⁽⁴⁾, w szczególności jego art. 8,

a także mając na uwadze, co następuje:

rozporządzenie (EWG) nr 1868/94 ustanawia system kwot na produkcję skrobi ziemniaczanej, które mogą korzystać z pomocy wspólnotowej; Państwa Członkowskie przyznają takie kwoty na podstawie produkcji w trakcie okresu referencyjnego i na podstawie inwestycji przeprowadzonych przez producentów skrobi ziemniaczanej przed 31 stycznia 1994 r., które nie wpłynęły na produkcję w okresie referencyjnym; obydwa kryteria mają równoważne znaczenie; konieczne jest przyjęcie przepisów przewidujących proporcjonalne dostosowanie przydziałów w celu zapewnienia, że tacy producenci nie przekroczyli kwot Państwa Członkowskiego;

należy ustalić warunki w celu zapewnienia, że tylko oryginalne inwestycje, które wpłynęły na wyższy niż minimalny wzrost produkcji przed 31 stycznia 1994 r., będą uwzględnione przez Państwa Członkowskie w sprawie przydziału limitów;

należy wprowadzić warunki w celu zapewnienia, że rezerwa 110.000 ton stworzona w celu pokrycia produkcji w Niemczech w roku gospodarczym 1996/97 jest używana jedynie w przypadkach, gdy efekty produkcji wynikają z nieodwracalnych inwestycji dokonanych przed 31 stycznia 1994 r. i jedynie po wyczerpaniu wszystkich kwot, wynikających z zaprzestania działalności handlowej przez producentów skrobi ziemniaczanej;

konieczne jest wyszczególnienie spraw, które mają być objęte umowami kontraktacji, zawartymi między producentami skrobi ziemniaczanej i producentem w celu przeciwdziałania zawieraniu umów przekraczających limity producenta skrobi; należy zakazać wspomnianym producentom skrobi przyjmowania dostaw ziemniaków nieobjętych umowami kontraktacji, co mogłoby zagrozić skuteczności systemu kwot i wymaganiu, że cena minimalna określona w art. 8 ust. 1 rozporządzenia (EWG) nr 1766/92 będzie płacona za wszystkie ziemniaki przeznaczone do produkcji skrobi; jednakże, jeśli warunki klimatyczne wpływają, na obszarach objętych umową kontraktacji, na produkcję z wyższą zawartością skrobi niż początkowo przewidziano, producent skrobi powinien mieć możliwość przyjęcia tych ziemniaków pod warunkiem, że zapłaci określoną wyżej cenę minimalną;

ziemniaki o zawartości skrobi niższej niż 13 % nie mogą być uwzględniane jako nadające się do wyrobu skrobi ziemniaczanej w rozumieniu art. 8 rozporządzenia (EWG) nr 1766/92; producenci skrobi nie powinni przyjmować ziemniaków o zawartości skrobi niższej niż 13 %; jeśli warunki klimatyczne wpływają na niższą zawartość skrobi, Komisja powinna mieć możliwość zatwierdzenia, na wniosek Państwa Członkowskiego, przyjęcia ziemniaków o zawartości skrobi nie niższej niż 12,8 %;

dla celów jasności, niektóre przepisy rozporządzenia (EWG) nr 1543/93, które są zgodne z i konieczne do stosowania systemu kwot, zostaną włączone do niniejszego rozporządzenia;

konieczne jest zdefiniowanie przyjętych metod do określenia odwodnionej masy ziemniaków i sporządzenie tabeli wskazującej odpowiadającą zawartość skrobi i pomoc, która może być wypłacona;

należy wprowadzić środki kontroli zapewniające, że wyłącznie skrobia wyprodukowana zgodnie z przepisami niniejszego rozporządzenia stanowi podstawę wypłaty płatności wyrównawczych lub wypłaty premii;

w celu ochrony producentów ziemniaków przeznaczonych do produkcji skrobi, niezbędne jest zapłacenie ceny minimalnej określonej w art. 8 ust. 1 rozporządzenia (EWG) nr 1766/92 za wszystkie ziemniaki; konieczne jest zatem wprowadzenie sankcji w przypadkach, w których cena minimalna nie została zapłacona lub gdy producenci skrobi przyjęli ziemniaki nieobjęte przez umowy kontraktacji;

niezbędne są reguły dla zapewnienia, że skrobia ziemniaczana wyprodukowana z przekroczeniem części kwot przyznanych producentowi skrobi zostanie wywieziona bez refundacji wywozowych, zgodnie z przepisami art. 6 ust. 1 rozporządzenia 1868/94; sankcje należy stosować w przypadku każdego naruszenia;

należy określić, co stanie się z limitami producentów skrobi, którzy się łączą, zmieniają właściciela lub zaprzestają działalności handlowej;

w celu umożliwienia Komisji i Państwom Członkowskim kontroli funkcjonowania systemu kwot, należy określić informacje, które mają być dostarczone przez producentów skrobi Państwom Członkowskim i przez Państwa Członkowskie Komisji;

ze względu na to, że rozporządzenie (EWG) nr 1543/93 traci moc dnia 1 lipca 1995 r., czyli w dniu wejścia w życie systemu kwot, rozporządzenie Komisji (EWG) nr 1711/93⁽⁵⁾, zmienione rozporządzeniem (WE) nr 1993/94⁽⁶⁾, powinno utracić moc;

środki przewidziane w niniejszym rozporządzeniu są zgodne z opinią Komitetu Zarządzającego ds. Zbóż,

PRZYJMUJE NINIEJSZE ROZPORZĄDZENIE:

Tytuł  I

DEFINICJE - SYSTEM KWOT

Artykuł  1

Dla celów niniejszego rozporządzenia stosuje się następujące definicje:

a) kwota: kwota określona dla każdego Państwa Członkowskiego w art. 2 ust. 1 rozporządzenia (WE) nr 1868/94;

b) limit: część kwoty przydzielona producentowi skrobi przez Państwo Członkowskie;

c) producent skrobi:

– każda osoba fizyczna lub prawna prowadzącą działalność na terytorium danego Państwa Członkowskiego, która otrzymała premię określoną w art. 1 rozporządzenia (EWG) nr 1543/93 w czasie lat gospodarczych 1990/91, 1991/92 i 1992/93 lub w czasie roku gospodarczego 1992/93,

– w drodze odstępstwa od tiret pierwszego, w przypadku inwestycji określonych w art. 2 ust. 1 akapit drugi rozporządzenia (WE) nr 1868/94 w Niemczech, każda osoba fizyczna lub prawna, która rozpoczyna produkcję w czasie roku gospodarczego 1996/97 zgodnie z art. 3 ust. 2 niniejszego rozporządzenia;

d) producent: każda osoba fizyczna lub prawna lub grupa takich osób, która dostarcza producentowi skrobi ziemniaki wyprodukowane przez siebie lub przez swoich członków, we własnym imieniu i na swoją korzyść w ramach umowy kontraktacji zawartej przez siebie lub w swoim imieniu;

e) umowa kontraktacji: każda umowa zawarta między producentem lub grupą producentów a producentem skrobi;

f) ²  ziemniaki: ziemniaki przeznaczone do wyrobu skrobi określonej w art. 8 rozporządzenia (EWG) nr 1766/92 i o zawartości co najmniej 13 % skrobi, z wyjątkiem sytuacji, gdy stosuje się art. 6 ust. 2 akapit drugi.;

g) skrobia nieprzetworzona: skrobia wyprodukowana o kodzie CN 1108 13 00, która nie została poddana żadnemu przetworzeniu;

h) łączenie producentów skrobi: połączenie w jedno przedsiębiorstwo dwóch lub więcej producentów skrobi;

i) przeniesienie własności producenta skrobi: przeniesienie lub wchłonięcie aktywów producenta skrobi, posiadającego limit, na rzecz jednego lub kilku producentów skrobi;

j) przeniesienie własności fabryki skrobi: przeniesienie własności jednostki technicznej, włączając wszystkie rośliny niezbędne do wyrobu skrobi, na rzecz jednego lub kilku producentów skrobi, skutkujące częściowym lub całkowitym wchłonięciem placówki przedsiębiorstwa, które dokonuje przeniesienia;

k) dzierżawa fabryki: umowa dzierżawy jednostki technicznej, włączając wszystkie urządzenia niezbędne do wyrobu skrobi, w celu jej eksploatacji, zawarta na okres co najmniej trzech kolejnych lat gospodarczych z producentem skrobi prowadzącym działalność w tym samym Państwie Członkowskim co dana fabryka, jeśli po tym jak umowa dzierżawy stała się wiążąca, producent skrobi, które dzierżawi fabrykę, może być uznany, pod względem swej całkowitej produkcji, za jednego producenta skrobi.

l) ³  płatność dla producentów: płatność określona w art. 8 ust. 2 rozporządzenia (EWG) nr 1766/92.

Artykuł  2

Jeśli stosuje się art. 6 ust. 2 rozporządzenia (WE) nr 1868/94, przydzielone limity należy odpowiednio dostosować na początku roku gospodarczego następującego po roku, w którym kwota została przekroczona.

Artykuł  3 ⁵

(skreślony)

Tytuł  II

SYSTEM CEN I PREMII

Artykuł  4

1. Umowy kontraktacji zawierane są dla każdego roku gospodarczego. Każda umowa posiada numer identyfikacyjny i zawiera co najmniej następujące informacje:

– nazwę i adres producenta lub grupy producentów,

– nazwę i adres producenta skrobi,

– powierzchnię upraw, w hektarach i arach,

– ilość ziemniaków w tonach, która zostanie zebrana i dostarczona do producenta skrobi,

– średnią zawartość skrobi w ziemniakach, opartą na podstawie średniej zawartości skrobi w ziemniakach dostarczonych przez tego producenta do producenta skrobi w ciągu trzech ostatnich lat gospodarczych lub, jeśli taka informacja nie jest dostępna, na podstawie średniej zawartości dla obszaru dostaw,

– zobowiązanie producenta skrobi do zapłaty producentowi ceny minimalnej określonej w art. 8 ust. 1 rozporządzenia (EWG) nr 1766/92.

2. Każdy producent skrobi przekazuje odpowiednim władzom, przed 31 maja poprzedzającym dany rok gospodarczy, zestawienie umów zawierające, w odniesieniu do każdej umowy, numer identyfikacyjny, nazwę producenta i ustalony tonaż, wyrażony w równowartości skrobiowej.

3. Całkowite ilości wyrażone w równowartości skrobiowej wymienione w umowach kontraktacji nie przekraczają limitów ustanowionych dla tego producenta skrobi.

4. Jeśli ilość rzeczywiście wyprodukowana w ramach umowy kontraktacji, wyrażona w równowartości skrobiowej, przekracza ilość przewidzianą w umowie, ilość ta może być dostarczona, jeśli producent skrobi się na to zdecyduje, pod warunkiem zapłaty za nią ceny minimalnej określonej w art. 8 ust. 1 rozporządzenia (EWG) nr 1766/92.

5. Zabrania się producentowi skrobi przyjęcia dostawy ziemniaków nie objętych umową kontraktacji.

Artykuł  5

Producenci skrobi odbierają dostawy ziemniaków zarówno u samych producentów skrobi, jak i w ich punktach dostawy. Działania opisane w art. 6 i 8 są podejmowane w chwili dostawy, pod nadzorem kontrolera zatwierdzonego przez Państwo Członkowskie.

Artykuł  6

1. Masa brutto ziemniaków jest określana dla każdego ładunku w chwili dostawy poprzez porównawcze ważenie środków transportu używanych, załadowanych i pustych, jeśli jest to wymagane dla celów jednej z metod określonych w załączniku I.

2. 6  Zawartość skrobi w przyjętych przesyłkach nie może być niższa niż 13 %.

Jednakże producenci skrobi mogą przyjmować przesyłki ziemniaków o zawartości skrobi poniżej 13 %, pod warunkiem, że ilość skrobi, która może być wytworzona z tych ziemniaków nie przekracza 1 % limitów. W takim przypadku ceną minimalną do zapłacenia będzie cena obowiązująca dla zawartości skrobi równej 13 %.

3. Masa netto ziemniaków jest określana według jednej z metod opisanych w załączniku I.

Artykuł  7

1. 7  Premię przyznaje się producentom skrobi, w odniesieniu do skrobi wyprodukowanej ze zdrowych i o dobrej rynkowej jakości ziemniaków, na podstawie ilości ziemniaków wykorzystanych i zawartości skrobi w tych ziemniakach, po stawkach określonych w załączniku II dla ilości skrobi, dla której posiadają limit. Nie przyznaje się premii dla skrobi niewyprodukowanej z ziemniaków zdrowych i o dobrej rynkowej jakości, ani dla skrobi wyprodukowanej z ziemniaków o zawartości skrobi poniżej 13 %, z wyjątkiem sytuacji, gdy stosuje się art. 6 ust. 2 akapit drugi.

W przypadku, gdy zawartość skrobi w ziemniakach obliczana jest przy użyciu skali Reimanna lub skali Parrowa i gdy odpowiada ona liczbie przedstawionej w dwóch lub trzech liniach kolumny drugiej załącznika II, stosuje się stawki odpowiadające drugiej lub trzeciej linii.

2. Jeśli dostarczone partie zawierają 25 % lub więcej ziemniaków, które mogą być przepuszczone przez sito o oczkach kwadratowych o boku 28 mm (zwanych dalej "odpadkami z sita"), masę netto używaną do określania ceny minimalnej do zapłacenia przez producenta skrobi zmniejsza się w następujący sposób:

Procent odpadków z sita Procent zmniejszenia

25-30 % 10 %

31-40 % 15 %

41-50 % 20 %

Jeśli partie ziemniaków zawierają więcej niż 50 % odpadków z sita, są one wykorzystywane za wspólnym porozumieniem i nie wypłaca się żadnej premii.

Procent odpadków z sita określa się w tym samym czasie, co masę netto.

3. Przestrzeganie granic limitów przez producentów skrobi określa się na podstawie ilości i zawartości skrobi w wykorzystywanych ziemniakach zgodnie ze stawkami określonymi w załączniku II.

Artykuł  7a ⁸

Płatność dla producentów przyznaje się za ziemniaki, które są zdrowe i o dobrej rynkowej jakości, na podstawie ilości i zawartości skrobi dostarczonych ziemniaków, zgodnie ze stawkami ustalonymi w załączniku II. Nie przyznaje się płatności dla producentów za ziemniaki, które nie są zdrowe i nie mają dobrej rynkowej jakości ani za ziemniaki o zawartości skrobi poniżej 13 %, z wyjątkiem sytuacji, gdy stosuje się art. 6 ust. 2 akapit drugi.

Artykuł  8

Zawartość skrobi w ziemniakach określa się na podstawie odwodnionej masy właściwej dla 5.050 gramów dostarczonych ziemniaków.

Woda, której się używa, powinna być czysta i bez żadnych dodatków, a jej temperatura powinna być niższa od 18 °C.

Artykuł  9

1. Formularz odbioru sporządza się na wspólną odpowiedzialność producenta skrobi, zatwierdzonego kontrolera i dostawcy. Producent skrobi dostarcza kopię producentowi i zachowuje oryginał, który może być, jeśli to konieczne, przedłożony agencji odpowiedzialnej za kontrolę w zakresie premii.

2. Formularz odbioru zawiera co najmniej następujące informacje, o ile wynikają one z działań przeprowadzonych zgodnie z art. 5-8:

– datę dostawy,

– numer dostawy,

– numer umowy kontraktacji,

– nazwę i adres producenta ziemniaków,

– wagę środka transportu w chwili przybycia do fabryki skrobi lub do punktu dostawy,

– wagę środka transportu po rozładowaniu i usunięciu z niego pozostałości ziemi,

– masę brutto dostawy,

– zmniejszenie w odniesieniu do substancji zewnętrznych i masy wody wchłoniętej w czasie mycia, wyrażone procentowo i stosowane do masy brutto dostawy,

– zmniejszenie, wyrażone wagowo, stosowane do masy brutto dostawy jako efekt substancji zewnętrznych,

– procent odpadków z sita,

– całkowitą masę netto dostawy (masa brutto niższa niż zmniejszenie, włączając korektę w odniesieniu do odpadków z sita),

– zawartość skrobi, wyrażoną procentowo lub jako masa odwodniona,

– cenę jednostkową do zapłacenia.

Artykuł  10

Producent skrobi sporządza dla każdego producenta podsumowującą notę płatności, zawierającą następujące szczegóły:

– nazwę handlową producenta skrobi,

– nazwę i adres producenta,

– numer umowy kontraktacji,

– datę i numer formularzy odbioru,

– masę netto każdej dostawy z uwzględnieniem zmniejszeń, przewidzianych w art. 9 ust. 2,

– cenę jednostkowa na dostawę,

– całkowitą kwotę należną producentowi,

– sumy wypłacone producentowi ziemniaków i datę płatności,

– podpis i pieczątkę producenta skrobi.

Tytuł  III

PŁATNOŚCI - KARY

Artykuł  11

1. Następujące płatności podlegają wymaganiom określonym poniżej:

a) ⁹  w przypadku płatności dla producentów przewidzianej w art. 8 ust. 2 rozporządzenia (EWG) nr 1766/92, wymaganiu dostarczenia dowodu, że cena nie niższa niż cena określona w art. 8 ust. 1 tego rozporządzenia została zapłacona na etapie dostawy do fabryki zgodnie ze stawkami, określonymi w załączniku II;

b) ¹⁰  w przypadku premii określonej w art. 5 rozporządzenia (WE) nr 1868/94, z zastrzeżeniem następujących warunków:

– producent skrobi dostarczy dowodu, że wyprodukował daną skrobię w czasie danego roku gospodarczego,

– producent skrobi udowodni, że zapłacił cenę nie niższą, niż cena określona w art. 8 ust. 1 rozporządzenia (EWG) nr 1766/92, na etapie dostawy do fabryki za całą ilość ziemniaków wyprodukowanych we Wspólnocie i wykorzystanych do wyrobu skrobi,

– producent skrobi dostarczy dowodu, że wyprodukował daną skrobię z ziemniaków objętych umowami kontraktacji określonymi w art. 4.

2. Dostarczanie dowodu określonego w ust. 1 polega na przedstawieniu podsumowującej noty płatności określonej w art. 10 wraz z pokwitowaniem płatności przez producenta lub zaświadczeniem wystawionym przez przedsiębiorstwo finansowe, które dokonało płatności na polecenie producenta skrobi, zaświadczające, że płatność ta została dokonana.

Artykuł  12 ¹¹

Premia i płatność dla producentów są wypłacane przez Państwo Członkowskie, na terytorium którego skrobia ziemniaczana została wyprodukowana, w ciągu czterech miesięcy od dnia przedstawienia dowodu określonego w art. 11.

Nie później, niż w ciągu jednego miesiąca od dokonania płatności, dane Państwo Członkowskie informuje Komisję o ilościach ziemniaków, w odniesieniu do których wypłacono premie i płatności dla producentów.

Artykuł  13

1. 12  Państwo Członkowskie wprowadza ustalenia w zakresie kontroli, dotyczące weryfikacji na miejscu działań, dających prawo do premii lub płatność dla producentów oraz zgodności z limitem, określonym dla każdego producenta skrobi. W celu przeprowadzenia kontroli, kontrolerzy mają dostęp do ewidencji zapasów i rachunków producentów skrobi oraz do pomieszczeń produkcji i składowania.

Podczas każdego okresu przetwarzania, kontrole obejmują całość przetwarzania dotyczącego co najmniej 10 % ziemniaków, dostarczonych producentowi skrobi.

2. Państwo Członkowskie informuje w danym przypadku, każdego producenta skrobi o ilościach skrobi, przekraczających jego limit.

3. W przypadku, gdy właściwy organ stwierdzi, że producent skrobi nie przestrzegał wymagań określonych w art. 11 ust. 1 lit. b) tiret drugie, producent skrobi, o ile brak działania siły wyższej, traci uprawnienie, w całości lub w części, do premii na następujących zasadach:

– jeśli nie przestrzegał wymagań w odniesieniu do ilości skrobi mniejszej niż 20 % całkowitej ilości skrobi wyprodukowanej przez producenta skrobi, przyznaną premię zmniejsza się pięciokrotnie w stosunku do danego procentu,

– jeśli procent ten jest równy lub większy niż 20 %, żadna premia nie jest przyznawana.

4. 13  W przypadku stwierdzenia naruszenia zakazu określonego w art. 4 ust. 5, premia wypłacana za limit zostaje zmniejszona w następujący sposób:

– jeśli kontrola wskazuje ilość równowartości skrobiowej przyjętej przez producenta skrobi w wysokości mniejszej niż 10 % jego limitu, całkowite premie, które mają być wypłacone producentowi skrobi za dany rok gospodarczy, zostają zmniejszone dziesięciokrotnie w stosunku do zarejestrowanego procentu,

– jeśli ilość nieobjęta umowami kontraktacji jest wyższa, niż kwota określona w tiret pierwszym, nie przyznaje się premii za dany rok gospodarczy. Ponadto producent skrobi nie otrzymuje premii na następny rok gospodarczy.

4a. 14  Jeśli, wbrew art. 6 ust. 2 skrobia, która może zostać wytworzona z przyjętych przesyłek o zawartości skrobi poniżej 13 %:

– przekracza limit producenta skrobi o 1 % - nie przyznaje się premii za przekroczenie ilości. Ponadto premia przydzielona dla limitu zostaje zmniejszona dziesięciokrotnie w stosunku do zarejestrowanego procentu,

– przekracza o 11 % limit producenta skrobi - nie przyznaje się premii za dany rok gospodarczy. Ponadto przedsiębiorstwo przetwórcze nie będzie się kwalifikowało do premii za następny rok gospodarczy.

5. Inspekcje przeprowadzone zgodnie z niniejszym artykułem pozostają bez wpływu dla jakiejkolwiek dalszej weryfikacji, przeprowadzanej przez właściwe władze.

Artykuł  14

1. Wywóz określony w art. 6 rozporządzenia (WE) nr 1868/94 uznaje się za dokonany, jeśli:

a) właściwy organ Państwa Członkowskiego produkcji, bez względu na Państwo Członkowskie z którego została przywieziona skrobia, otrzymał dowód określony w art. 15 ust. 2;

b) Państwo Członkowskie, z którego dokonuje się wywozu, przyjęło zgłoszenie wywozowe przed 1 stycznia następującym po zakończeniu roku gospodarczego, w czasie którego wyprodukowano skrobię;

c) skrobia opuściła obszar celny Wspólnoty nie później niż w ciągu 60 dni licząc od 1 stycznia, jak określono w lit. b);

d) produkt został wywieziony bez refundacji.

Z wyjątkiem przypadków działania siły wyższej, jeśli wszystkie warunki przewidziane w akapicie pierwszym nie są spełnione, jakakolwiek ilość skrobi, która przekracza limit, jest uważana za sprzedaną na rynku wewnętrznym.

2. W przypadkach działania siły wyższej, właściwy organ Państwa Członkowskiego, na terytorium którego skrobia została wyprodukowana, przyjmuje odpowiednie środki w zależności od okoliczności, na które powołuje się zainteresowany.

Jeśli skrobia jest wywożona z terytorium Państwa Członkowskiego innego niż państwo jej produkcji, środki te są podejmowane po uzyskaniu opinii właściwych władz tego Państwa Członkowskiego.

3. Dla celów niniejszego rozporządzenia, nie można powoływać się na art. 34 rozporządzenia Komisji (EWG) nr 3665/87⁽⁷⁾.

Artykuł  15

1. W drodze odstępstwa od art. 12 rozporządzenia Komisji (EWG) nr 891/89⁽⁸⁾, zabezpieczenie pozwolenia wynosi 23 ECU za tonę.

2. Dowód spełnienia przez danego producenta skrobi warunków określonych w art. 14 ust. 1 akapit pierwszy dostarcza się właściwemu organowi Państwa Członkowskiego, na terytorium którego skrobia została wyprodukowana, przed 1 kwietnia roku kalendarzowego, następującego po zakończeniu roku gospodarczego, w czasie którego została wyprodukowana.

3. Taki dowód dostarcza się, przedstawiając:

a) pozwolenie na wywóz wydane danemu producentowi skrobi przez właściwe władze Państwa Członkowskiego, na terytorium którego skrobia została wyprodukowana, określone w ust. 1, zawierające jedno z następujących zdań, w drodze odstępstwa od art. 5 rozporządzenia (EWG) nr 1620/93⁽⁹⁾:

– " Para exportación sin restitución, de conformidad con el artículo 6 del Reglamento (CE) n^o, 1868/94",

– " Skal eksporteres uden restitution, jf. artikel 6 i forordning (EF) nr. 1868/94",

– " Ausfuhr ohne Erstattung gemäß Artikel 6 der Verordnung (EG) nr 1868/94",

– " Προς εξαγωγή χωρίς επιστροφή σύμφωνα με το άρθρο 6 του κανονισμού (ΕΚ) αριθ. 1868/94",

– " For export without refund under Article 6 of Regulation no (EC) 1868/94",

– " À exporter sans restitution conformément à l'article 6 du règlement (CE) n^o 1868/94",

– " Da esportare senza restituzione a norma dell'articolo 6 del regolamento (CE) n. 1868/94",

– " Overeenkomstig artikel 6 van Verordening (EG) nr. 1868/94 zonder restitutie uit te voeren",

– " A exportar sem restituição em conformidade com o artigo 6.^o do Regulamento (CE) n.^o 1868/94",

– " Viedään tuetta asetuksen (EY) N:o 1868/94 6 artiklan mukaisesti",

– " För export utan exportbidrag enligt artikel 6 i förordning (EG) nr 1868/94";

b) dokumenty określone w art. 30 i 31 rozporządzenia Komisji (EWG) nr 3719/88⁽¹⁰⁾, wymagane do zwrotu zabezpieczenia;

c) deklarację producenta skrobi poświadczającą, że skrobia została przez niego wyprodukowana; i

d) w okolicznościach określonych w art. 4, jeśli cofnięcie ze składu ma miejsce:

– przed przyjęciem zgłoszenia wywozowego określonego w art. 14 ust. 1 lit. b), dowód dodatkowy przedstawiony przez właściwe władze Państwa Członkowskiego, w którym miało miejsce składowanie, lub

– po przyjęciu zgłoszenia wywozowego określonego w art. 14 ust. 1 lit. b), dowód dodatkowy w rozumieniu art. 31 ust. 2 lit. a) rozporządzenia (EWG) nr 3719/88, przedstawiony przez władze celne Państwa Członkowskiego, w którym miało miejsce składowanie.

Dowód dodatkowy, w obydwu przypadkach, zaświadcza wycofanie ze składu danego produktu lub odpowiadającej mu ilości zastępczej w rozumieniu ust. 4.

4. Jeśli skrobia nieprzetworzona, wyprodukowana przez producenta skrobi, jest składowana w celu wywozu w silosie, składzie lub pojemniku mieszczącym się poza fabryką producenta w Państwie Członkowskim produkcji lub w innym Państwie Członkowskim, w którym składowana jest także inna skrobia nieprzetworzona, wyprodukowana przez innego producenta skrobi lub przez tego samego tak, że produkty w ten sposób składowane nie mogą być fizycznie odróżnione, wszystkie takie produkty umieszcza się pod nadzorem administracyjnym, który daje gwarancje równoważne produktom znajdującym się pod kontrolą służb celnych, aż do chwili przyjęcia zgłoszenia wywozowego określonego w art. 14 ust. 1 lit. b) i umieszcza się pod nadzorem celnym, jak tylko zgłoszenie jest przyjęte.

Artykuł  15a ¹⁵

Jeśli skrobia nieprzetworzona wyprodukowana przez producenta skrobi jest składowana luzem zgodnie z procedurą składu celnego lub procedurą strefy wolnocłowej, w celu wypłacenia zaliczki na poczet refundacji określonej w rozporządzeniu Rady (EWG) nr 565/80⁽¹¹⁾, skrobia ta, w uzupełnieniu działań określonych w art. 28 ust. 4 rozporządzenia (EWG) nr 3665/87, może ulec zmieszaniu w tym samym składzie z innymi rodzajami skrobi ujętymi w tej samej podpozycji nomenklatury, która jest stosowana do dopłat, które mają te same właściwości techniczne i spełniają warunki niezbędne do przyznania refundacji wywozowej oraz podlegają uzgodnieniom określonym w rozporządzeniu (EWG) nr 3665/87 lub rozporządzeniu (EWG) 565/80.

Artykuł  16

1. 16  Dane Państwo Członkowskie nakłada na ilości, które uznaje się za zbyte na rynku wewnętrznym, w rozumieniu art. 14 ust. 1 akapit drugi, w przypadku skrobi nieprzetworzonej lub produktów pochodnych, wymienionych w Załączniku do rozporządzenia Komisji (WE) nr 1518/95⁽¹²⁾ lub wchodzących w zakres rozporządzenia Komisji (WE) nr 1222/94⁽¹³⁾, zryczałtowaną opłatę obliczoną na tonę skrobi nieprzetworzonej i równą Wspólnej Taryfie Celnej stosowanej na tonę skrobi o kodzie CN 1108 13 00 w czasie roku gospodarczego, w którym skrobia lub produkty pochodne zostały wyprodukowane, powiększoną o 10 %.

2.  Dane Państwo Członkowskie, przed 1 maja następującym po 1 stycznia jak określono w art. 14 ust. 1 lit. b), zawiadamia producentów skrobi o całkowitej kwocie do zapłaty.

Producenci skrobi płacą całkowitą kwotę nie później, niż 20 maja danego roku.

Artykuł  17

1. W przypadku połączenia lub przeniesienia własności producentów skrobi oraz w przypadku przeniesienia własności fabryk skrobi, limity określone w art. 2 ust. 2 rozporządzenia (WE) nr 1868/94 podlegają następującym dostosowaniom:

a) w przypadku połączenia producentów skrobi, Państwo Członkowskie przydziela przedsiębiorstwu powstałemu z połączenia limit równy sumie limitów przydzielonych danym producentom skrobi przed ich połączeniem;

b) w przypadku przeniesienia własności producenta skrobi, Państwo Członkowskie przydziela producentowi skrobi przejmującemu limit, który należał do przedsiębiorstwa przejętego. Jeśli producentów skrobi przejmujących jest więcej, limit przydziela się proporcjonalnie do produkcji skrobi, którą każdy z tych producentów skrobi wchłonął;

c) w przypadku przeniesienia własności fabryki skrobi, Państwo Członkowskie zmniejsza limit producenta skrobi, który dokonuje przeniesienia własności fabryki i zwiększa limit producenta skrobi lub producentów skrobi, którzy nabywają daną fabrykę, proporcjonalnie do wchłoniętej produkcji.

2. W przypadku zamknięcia na warunkach innych, niż te określone w ust. 1:

a) producenta skrobi;

b) jednej lub wielu fabryk producenta skrobi;

Państwo Członkowskie może przydzielić limity dotknięte takim zamknięciem jednemu lub wielu producentom skrobi.

3. W przypadku dzierżawy fabryki należącej do producenta skrobi, Państwo Członkowskie zmniejsza limit producenta skrobi, który oferuje fabrykę do wydzierżawienia i przydziela część, o którą limit został zmniejszony, producentowi skrobi, który obejmuje w dzierżawę fabrykę w celu produkcji skrobi.

Jeśli dzierżawa wygasa przed terminem określonym w art. 1 lit. k), dostosowanie limitu zgodnie z poprzednim punktem zostanie unieważnione z mocą wsteczną przez Państwo Członkowskie od dnia, w którym umowa dzierżawy zaczęła obowiązywać.

4. 17  Jeśli, w następstwie stosowania ust. 1a, zaprzestaje się produkcji w fabrykach jednego lub wielu producentów skrobi, którzy się połączyli, w ten sposób poważnie zagrażając ciągłości produkcji ziemniaków do wyrobu skrobi na obszarach uprzednio zaopatrujących tego producenta lub tych producentów:

– Państwo Członkowskie może nakazać połączonemu przedsiębiorstwu produkującemu skrobię przeniesienie do Państwa Członkowskiego limitu pierwotnie przydzielonego przedsiębiorstwu, którego fabryki zaprzestały produkcji od tego czasu, i

– limity przeniesione zgodnie z tiret pierwszym mogą zostać powtórnie przydzielone przez Państwo Członkowskie każdemu producentowi skrobi, który podejmuje się produkcji skrobi na danym obszarze

Artykuł  18

Środki określone w art. 17 stają się skuteczne, jeśli zaprzestanie działalności przez producenta skrobi lub fabrykę, połączenie lub przeniesienie własności ma miejsce:

a) między 1 lipca a 31 marca następującego roku, dla roku gospodarczego trwającego podczas tego okresu;

b) między 1 kwietnia a 30 czerwca tego samego roku, dla roku gospodarczego następującego po tym okresie.

Tytuł  IV

NOTYFIKACJE

Artykuł  19 ¹⁸

1.  Najpóźniej do 30 kwietnia każdego roku gospodarczego, producenci skrobi powiadamiają właściwe władze o:

– ilościach ziemniaków skrobiowych, które kwalifikują się na mocy art. 8 ust. 1 i 2 rozporządzenia (EWG) nr 1766/92,

– ilościach skrobi ziemniaczanej, za które wypłacono premię określoną w art. 5 rozporządzenia (WE) nr 1868/94.

2. Jeśli stosuje się art. 17, najpóźniej do 30 czerwca każdego roku gospodarczego Państwa Członkowskie dostarczają Komisji wszelkie szczegółowe informacje wraz z dokumentami towarzyszącymi wykazującymi, że wszystkie ustanowione warunki zostały spełnione.

Artykuł  20 ¹⁹

Najpóźniej do 30 czerwca każdego roku gospodarczego, Państwa Członkowskie powiadamiają Komisję o:

a) ilościach ziemniaków skrobiowych zakwalifikowanych na mocy art. 8 ust. 1 i 2 rozporządzenia (EWG) nr 1766/92;

b) ilościach skrobi ziemniaczanej, za które wypłacono premię określoną w art. 5 rozporządzenia (WE) nr 1868/94;

c) ilościach i limitach dla przedsiębiorstw produkujących skrobię określonych w art. 6 ust. 2 rozporządzenia (WE) nr 1868/94 w czasie roku gospodarczego oraz o limitach dostępnych w ciągu kolejnego roku gospodarczego;

d) ilościach, które mają być wywiezione bez refundacji zgodnie z art. 6 rozporządzenia (WE) nr 1868/94;

e) ilościach określonych w art. 13 ust. 3 i 4 niniejszego rozporządzenia;

f) ilościach określonych w art. 16 niniejszego rozporządzenia.

Tytuł  V

PRZEPISY KOŃCOWE

Artykuł  21 ²⁰

Kurs wymiany, który należy stosować do wyrażania ceny minimalnej, premii i płatności dla producentów w walutach krajowych odpowiada kursowi obowiązującemu w dniu otrzymania ziemniaków przez producenta skrobi.

Artykuł  22

Rozporządzenie (EWG) nr 1711/93 traci moc z dniem 1 lipca 1995 r.

Artykuł  23

Niniejsze rozporządzenie wchodzi w życie siódmego dnia po jego opublikowaniu w Dzienniku Urzędowym Wspólnot Europejskich.

Niniejsze rozporządzenie stosuje się od dnia 1 lipca 1995 r., z wyjątkiem art. 1, 2 i 3, które stosuje się bezzwłocznie.

Niniejsze rozporządzenie wiąże w całości i jest bezpośrednio stosowane we wszystkich Państwach Członkowskich.

Sporządzono w Brukseli, dnia 17 stycznia 1995 r.

	W imieniu Komisji
	René STEICHEN
	Członek Komisji

______

⁽¹⁾ Dz.U. L 181 z 1.7.1992, str. 21.

⁽²⁾ Dz.U. L 197 z 30.7.1994, str. 1.

⁽³⁾ Dz.U. L 154 z 25.6.1993, str. 4.

⁽⁴⁾ Dz.U. L 197 z 30.7.1994, str. 4.

⁽⁵⁾ Dz.U. L 159 z 1.7.1993, str. 84.

⁽⁶⁾ Dz.U. L 200 z 3.8.1994, str. 13.

⁽⁷⁾ Dz.U. L 351 z 14.12.1987, str. 1.

⁽⁸⁾ Dz.U. L 94 z 7.4.1989, str. 13.

⁽⁹⁾ Dz.U. L 155 z 26.6.1993, str. 29.

⁽¹⁰⁾ Dz.U. L 331 z 2.12.1988, str. 1.

⁽¹¹⁾ Dz.U. L 62 z 7.3.1980, str. 5.

⁽¹²⁾ Dz.U. L 147 z 30.6.1995, str. 55.

⁽¹³⁾ Dz.U. L 136 z 31.5.1994, str. 8.

ZAŁĄCZNIKI

ZAŁĄCZNIK  I

Metoda  A

Masa netto ziemniaków jest określana poprzez pobranie próbek. Próbki pobiera się z kilku części środka transportu i na trzech różnych poziomach, odpowiednio wyższym, średnim, i niższym poziomie.

Pozostałą ziemię usuwa się z dna przed zważeniem pustego środka transportu.

Próbka pobrana dla sprawdzenia masy powinna ważyć nie mniej niż 20 kilogramów. Bulwy są myte, czyszczone z jakichkolwiek substancji zewnętrznych i ponownie ważone.

Stwierdzona masa podlega zmniejszeniu o 2 % celem uwzględnienia wody, wchłoniętej podczas mycia. Wynik stanowi całkowite zmniejszenie, stosowane w odniesieniu do 1.000 kilogramów ziemniaków.

Metoda  B

Ziemniaki z partii należącej do jednego producenta są gromadzone w silosie.

Ziemniaki są myte, substancje zewnętrzne są usuwane, a rzeczywista całkowita masa ziemniaków zgromadzonych w silosie jest określana z uwzględnieniem 2 % wchłoniętej wody.

Metoda  C

1. Metoda ta, mająca na celu określenie rzeczywistej masy ziemniaków, stosowana jest, gdy gromadzi się w tym samym silosie kilka partii należące do różnych producentów, pod warunkiem, że producenci uprzednio wyrazili zgodę na stosowanie tej metody.

Zanim określi się rzeczywistą masę wszystkich partii, masa netto każdej partii określana jest przy pomocy metody A.

2. Ziemniaki zgromadzone w silosie są myte, substancje zewnętrzne są usuwane, a ich rzeczywista całkowita masa jest określana z uwzględnieniem 2 % wchłoniętej wody.

3. Jeśli całkowita masa partii umytych ziemniaków jest różna od sumy mas uzyskanych przy zastosowaniu metody A, wprowadza się następującą korektę: całkowita masa określona w pkt. 2 powyżej zostaje pomnożona przez masę netto każdej partii, wynikającą z metody A.

Każdy wynik dzieli się przez całkowitą masę netto partii, określoną przy pomocy metody A.

..................................................

Notka Wydawnictwa Prawniczego "Lex"

Grafiki zostały zamieszczone wyłącznie w Internecie. Obejrzenie grafik podczas pracy z programem Lex wymaga dostępu do Internetu.

..................................................

ANNEX  II ²¹

grafika

¹ Tytuł zmieniony przez art. 1 pkt 1 rozporządzenia nr 2718/1999 z dnia 20 grudnia 1999 r. (Dz.U.UE.L.99.327.37) zmieniającego nin. rozporządzenie z dniem 1 lipca 2000 r.

² Art. 1 lit. f) zmieniona przez art. 1 pkt 1 rozporządzenia nr 1125/96 z dnia 24 czerwca 1996 r. (Dz.U.UE.L.96.150.1) zmieniającego nin. rozporządzenie z dniem 1 lipca 1996 r.

³ Art. 1 lit. l) dodana przez art. 1 pkt 2 rozporządzenia nr 2718/1999 z dnia 20 grudnia 1999 r. (Dz.U.UE.L.99.327.37) zmieniającego nin. rozporządzenie z dniem 1 lipca 2000 r.

⁴ Art. 2 zmieniony przez art. 1 pkt 1 rozporządzenia nr 2305/98 z dnia 26 października 1998 r. (Dz.U.UE.L.98.288.5) zmieniającego nin. rozporządzenie z dniem 3 listopada 1998 r.

⁵ Art. 3 skreślony przez art. 1 pkt 2 rozporządzenia nr 2305/98 z dnia 26 października 1998 r. (Dz.U.UE.L.98.288.5) zmieniającego nin. rozporządzenie z dniem 3 listopada 1998 r.

⁶ Art. 6 ust. 2 zmieniony przez art. 1 pkt 2 rozporządzenia nr 1125/96 z dnia 24 czerwca 1996 r. (Dz.U.UE.L.96.150.1) zmieniającego nin. rozporządzenie z dniem 1 lipca 1996 r.

⁷ Art. 7 ust. 1 zmieniony przez art. 1 pkt 3 rozporządzenia nr 1125/96 z dnia 24 czerwca 1996 r. (Dz.U.UE.L.96.150.1) zmieniającego nin. rozporządzenie z dniem 1 lipca 1996 r.

⁸ Art. 7a:

- dodany przez art. 1 pkt 4 rozporządzenia nr 1125/96 z dnia 24 czerwca 1996 r. (Dz.U.UE.L.96.150.1) zmieniającego nin. rozporządzenie z dniem 1 lipca 1996 r.

- zmieniony przez art. 1 pkt 3 rozporządzenia nr 2718/1999 z dnia 20 grudnia 1999 r. (Dz.U.UE.L.99.327.37) zmieniającego nin. rozporządzenie z dniem 1 lipca 2000 r.

⁹ Art. 11 ust. 1 lit. a) zmieniona przez art. 1 pkt 4 rozporządzenia nr 2718/1999 z dnia 20 grudnia 1999 r. (Dz.U.UE.L.99.327.37) zmieniającego nin. rozporządzenie z dniem 1 lipca 2000 r.

¹⁰ Art. 11 ust. 1 lit. b) zmieniona przez art. 1 pkt 5 rozporządzenia nr 1125/96 z dnia 24 czerwca 1996 r. (Dz.U.UE.L.96.150.1) zmieniającego nin. rozporządzenie z dniem 1 lipca 1996 r.

¹¹ Art. 12 zmieniony przez art. 1 pkt 4 rozporządzenia nr 2718/1999 z dnia 20 grudnia 1999 r. (Dz.U.UE.L.99.327.37) zmieniającego nin. rozporządzenie z dniem 1 lipca 2000 r.

¹² Art. 13 ust. 1 zmieniony przez art. 1 pkt 4 rozporządzenia nr 2718/1999 z dnia 20 grudnia 1999 r. (Dz.U.UE.L.99.327.37) zmieniającego nin. rozporządzenie z dniem 1 lipca 2000 r.

¹³ Art. 13 ust. 4 zmieniony przez art. 1 pkt 6 rozporządzenia nr 1125/96 z dnia 24 czerwca 1996 r. (Dz.U.UE.L.96.150.1) zmieniającego nin. rozporządzenie z dniem 1 lipca 1996 r.

¹⁴ Art. 13 ust. 4a dodany przez art. 1 pkt 7 rozporządzenia nr 1125/96 z dnia 24 czerwca 1996 r. (Dz.U.UE.L.96.150.1) zmieniającego nin. rozporządzenie z dniem 1 lipca 1996 r.

¹⁵ Art. 15a dodany przez art. 1 pkt 1 rozporządzenia nr 206/96 z dnia 2 lutego 1996 r. (Dz.U.UE.L.96.27.7) zmieniającego nin. rozporządzenie z dniem 1 lipca 1995 r.

¹⁶ Art. 16 ust. 1 zmieniony przez art. 1 pkt 2 rozporządzenia nr 206/96 z dnia 2 lutego 1996 r. (Dz.U.UE.L.96.27.7) zmieniającego nin. rozporządzenie z dniem 1 lipca 1995 r.

¹⁷ Art. 17 ust. 4 dodany przez art. 1 pkt 3 rozporządzenia nr 206/96 z dnia 2 lutego 1996 r. (Dz.U.UE.L.96.27.7) zmieniającego nin. rozporządzenie z dniem 1 lipca 1995 r.

¹⁸ Art. 19 zmieniony przez art. 1 pkt 3 rozporządzenia nr 2305/98 z dnia 26 października 1998 r. (Dz.U.UE.L.98.288.5) zmieniającego nin. rozporządzenie z dniem 3 listopada 1998 r.

¹⁹ Art. 20 zmieniony przez art. 1 pkt 4 rozporządzenia nr 2305/98 z dnia 26 października 1998 r. (Dz.U.UE.L.98.288.5) zmieniającego nin. rozporządzenie z dniem 3 listopada 1998 r.

²⁰ Art. 21 zmieniony przez art. 1 pkt 4 rozporządzenia nr 2718/1999 z dnia 20 grudnia 1999 r. (Dz.U.UE.L.99.327.37) zmieniającego nin. rozporządzenie z dniem 1 lipca 2000 r.

²¹ Annex II:

-zmieniony przez art. 1 rozporządzenia nr 1949/95 z dnia 7 sierpnia 1995 r. (Dz.U.UE.L.95.187.6) zmieniającego nin. rozporządzenie z dniem 1 lipca 1995 r.

- zmieniony przez art. 1 pkt 5 rozporządzenia nr 2718/1999 z dnia 20 grudnia 1999 r. (Dz.U.UE.L.99.327.37) zmieniającego nin. rozporządzenie z dniem 1 lipca 2000 r.

- zmieniony przez art. 1 rozporządzenia nr 1350/2003 z dnia 30 lipca 2003 r. (Dz.U.UE.L.03.192.7) zmieniającego nin. rozporządzenie z dniem 1 lipca 2003 r. Zmiany nie zostały naniesione na tekst.