Rozporządzenie 344/91 ustanawiające szczegółowe zasady stosowania rozporządzenia Rady (EWG) nr 1186/90 rozszerzającego zakres wspólnotowej skali klasyfikacji tusz wołowych

Dzienniki UE

Dz.U.UE.L.1991.41.15

Akt utracił moc

Wersja od: 11 lipca 2003 r.

ROZPORZĄDZENIE KOMISJI (EWG) NR 344/91

z dnia 13 lutego 1991 r.

ustanawiające szczegółowe zasady stosowania rozporządzenia Rady (EWG) nr 1186/90 rozszerzającego zakres wspólnotowej skali klasyfikacji tusz wołowych

KOMISJA WSPÓLNOT EUROPEJSKICH,

uwzględniając Traktat ustanawiający Europejską Wspólnotę Gospodarczą,

uwzględniając rozporządzenie Rady (EWG) nr 1186/90 z dnia 7 maja 1990 r. rozszerzające zakres wspólnotowej skali klasyfikacji tusz wołowych⁽¹⁾, w szczególności jego art. 2,

a także mając na uwadze, co następuje:

rozporządzenie (EWG) nr 1186/90, w szczególności jego art. 1, przewiduje, że zakres wspólnotowej skali klasyfikacji tusz wołowych wprowadzonej rozporządzeniem Rady (EWG) nr 1208/81 z dnia 28 kwietnia 1981 r. ustanawiającym wspólnotową skalę klasyfikacji tusz wołowych⁽²⁾ zostanie rozszerzony na wszystkie tusze i półtusze wprowadzane na rynek;

istnieje potrzeba określenia warunków identyfikacji klasyfikowanych tusz; najodpowiedniejszy do tych celów jest system znakowania przewidziany dla produktów dostarczonych w ramach interwencji; należy więc ustalić przepisy wprowadzające system znakowania podobny do systemu ustalonego rozporządzeniem Komisji (EWG) nr 859/89 z dnia 29 marca 1989 r. ustanawiającym szczegółowe zasady stosowania środków interwencyjnych w sektorze wołowiny i cielęciny⁽³⁾, ostatnio zmienionym rozporządzeniem (EWG) nr 2271/90⁽⁴⁾, w szczególności jego art. 4 ust. 3, jednocześnie upoważniając Państwa Członkowskie do stosowania wyjątków, jeśli chodzi o umiejscowienie oznakowania;

zgodnie z praktyką stosowaną w niektórych Państwach Członkowskich, o ile spełnione są pewne warunki, opatrzenie produktu etykietą daje takie same gwarancje wiarygodności identyfikacji jak znakowanie, dodatkowo umożliwia umieszczenie bardziej szczegółowych informacji; właściwe jest więc udzielenie tym Państwom Członkowskim zezwolenia na stosowanie etykiet zamiast znakowania;

należy wprowadzić przepisy dotyczące oznaczania kategorii zgodnie z rozporządzeniem (EWG) nr 1208/81, w szczególności jego art. 3 ust. 1;

ze względu na ograniczoną moc produkcyjną niektórych niewielkich rzeźni należy uciec się do art. 2 lit. b) rozporządzenia (EWG) nr 1186/90 i wprowadzić przepisy umożliwiające odstąpienie, na prośbę Państwa Członkowskiego, od obowiązkowej klasyfikacji tam, gdzie przeciętna liczba ubijanego bydła dorosłego jest niewielka; podejmując decyzję, Komisja musi uwzględnić pewne okoliczności, w szczególności cel stopniowej harmonizacji w tej dziedzinie; aby uprościć stosowanie wyżej wymienionego przepisu w stosunku do niewielkich zakładów, celowe jest upoważnienie samych Państw Członkowskich do udzielania prawa do odstąpienia w przypadku zakładów, w których średnia roczna uboju nie przekracza 75 sztuk bydła dorosłego tygodniowo, oraz w przypadku tusz zwierząt zakupionych przez detalistów i ubitych do ich celów na podstawie umowy;

w przypadkach gdy zatwierdzony zakład sam dokonuje trybowania wszystkich otrzymanych i zaklasyfikowanych tusz, obowiązkowa identyfikacja nie jest już celowa;

klasyfikacji powinien dokonywać personel posiadający niezbędne kwalifikacje potwierdzone licencją lub zaświadczeniem;

rzetelność klasyfikacji należy weryfikować przez skuteczny system kontroli przeprowadzanych przez instytucje publiczne lub prywatne niemające powiązań z rzeźniami, w których dokonują inspekcji; niezbędna jest możliwość nakładania kar za dokonanie niewłaściwej klasyfikacji, w szczególności cofnięcia licencji osobie odpowiedzialnej;

Państwa Członkowskie powinny być zobowiązane do informowania Komisji o krokach podjętych w celu przestrzegania rozporządzenia (EWG) nr 1186/90 oraz karania przypadków naruszenia niniejszego rozporządzenia;

Komitet Zarządzający ds. Wołowiny i Cielęciny nie wydał opinii w terminie wyznaczonym przez jego przewodniczącego,

PRZYJMUJE NINIEJSZE ROZPORZĄDZENIE:

Artykuł  1 ¹

1. Wymieniona w art. 1 ust. 1 rozporządzenia (EWG) nr 1186/90 identyfikacja w zatwierdzonych zakładach tusz i półtusz zaklasyfikowanych według wspólnotowej skali klasyfikacji tusz wołowych wprowadzonej rozporządzeniem (EWG) nr 1208/81, przeprowadzana jest za pomocą znakowania, wskazującego na kategorię oraz klasę budowy i okrywy tłuszczowej.

Znakowania dokonuje się przez stemplowanie na zewnętrznej powierzchni tuszy nieusuwalnym i nietoksycznym tuszem, stosując metodę zatwierdzoną przez właściwe władze krajowe; wysokość liter i cyfr nie może wynosić mniej niż 2 cm. Na ćwierci tylnej znaki umieszcza się na antrykocie w okolicach czwartego kręgu lędźwiowego, na ćwierci przedniej - na mostku, 10 do 30 cm od krawędzi rozcięcia mostka. Państwa Członkowskie mogą jednakże ustalić inne położenie na każdej ćwierćtuszy, pod warunkiem że miejsca takie znajdują się na zewnętrznej powierzchni tuszy i że Państwa Członkowskie wcześniej poinformują o tym Komisję.

2. 2 Bez uszczerbku dla art. 4 ust. 3 lit. c) i d) rozporządzenia (EWG) nr 859/89 i art. 2 ust. 2 rozporządzenia Komisji (EWG) nr 3445/90 ⁽⁵⁾ Państwa Członkowskie mogą zezwolić na zamianę oznakowania na oznakowanie za pomocą etykiet, zastąpienie znakowania przez etykiety, o ile spełnione zostaną następujące warunki:

– etykiety mogą być przechowywane i przytwierdzane jedynie w zatwierdzonych zakładach, gdzie dokonuje się uboju zwierząt; rozmiar etykiet nie może być mniejszy niż 5 x 10 cm;

– w uzupełnieniu wymagań, o którym mowa w ust. 1, muszą one wskazywać numer zatwierdzenia rzeźni, numer identyfikacyjny lub numer uboju zwierzęcia, datę uboju, wagę tuszy i, w odpowiednich przypadkach, stwierdzenie, że przeprowadzono klasyfikację przy użyciu technik zautomatyzowanej klasyfikacji;

– oznaczenia, o których mowa w tiret drugim, muszą być doskonale czytelne i nie dopuszcza się w nich żadnych zmian;

– etykiety muszą być odporne na manipulacje, wytrzymałe na rozdarcie i przymocowane na stałe do każdej ćwierćtuszy w miejscach wymienionych w ust. 1.

W przypadku gdy klasyfikację przeprowadza się przy użyciu technik zautomatyzowanej klasyfikacji, używanie etykiet jest obowiązkowe.

2a. 3 Klasyfikacja i identyfikacja muszą odbyć się nie później niż jedną godzinę po rozpoczęciu czynności ubojowych.

W przypadku gdy klasyfikację przeprowadza się przy użyciu technik zautomatyzowanej klasyfikacji, używanie etykiet jest obowiązkowe.

3. Znaków i etykiet nie wolno usuwać przed trybowaniem ćwierćtusz.

W szczególności Państwa Członkowskie podejmują właściwe środki w celu zapewnienia, aby niniejszy przepis był przestrzegany w handlu wewnątrzwspólnotowym.

4. Kategorię oznacza się zgodnie z art. 3 ust. 1 rozporządzenia (EWG) nr 1208/81.

Oznaczenia podklas lub, w miarę potrzeby, podziału kategorii według wieku dokonuje się za pomocą innych symboli niż te, które są używane do klasyfikacji.

5. Do celów przekazywania wyników klasyfikacji określonych w art. 1 ust. 2 rozporządzenia (EWG) nr 1186/90 klasa budowy i okrywy tłuszczowej, jak również kategoria, powinny być wskazane w fakturze lub w dokumencie dołączonym do faktury, zaadresowanym do dostawcy zwierząt albo do fizycznej lub prawnej osoby odpowiedzialnej za czynności ubojowe, za pomocą symboli zgodnych z prawodawstwem wspólnotowym.

Artykuł  2

1. W stosunku do zatwierdzonych zakładów dokonujących uboju jedynie niewielkiej liczby bydła dorosłego tygodniowo w skali rocznej Komisja, na prośbę Państwa Członkowskiego, może odstąpić od obowiązku dotyczącego klasyfikacji tusz wołowych wprowadzonego art. 1 (EWG) nr 1186/90; podejmując decyzję, Komisja bierze pod uwagę ewolucję mocy produkcyjnych rzeźni, organizację czynności klasyfikacyjnych oraz cel stopniowej harmonizacji w tej dziedzinie.

Odstąpienia dokonuje się na czas określony.

2. Bez uszczerbku dla ust. 1 Państwo Członkowskie może zadecydować, że wymagania dotyczące klasyfikacji tusz wołowych, ustalone w art. 1 rozporządzenia (EWG) nr 1186/90, nie są obligatoryjne:

– dla zatwierdzonych zakładów, w których średnia roczna uboju nie przekracza 75 sztuk dorosłego bydła tygodniowo,

– dla detalistów, którzy nabywają zwierzęta żywe i na podstawie umowy zamawiają ich ubój na własny rachunek.

3. Zobowiązania dotyczące identyfikacji tusz wołowych wymienione w art. 1 nie odnoszą się do zatwierdzonych rzeźni, które same dokonują trybowania wszystkich otrzymanych tusz.

Artykuł  3

1. 4 Państwa Członkowskie zapewniają dokonywanie klasyfikacji przez wykwalifikowanych fachowców, posiadających odpowiednie licencje. Licencja może zostać zastąpiona przez zaświadczenie wydane przez Państwo Członkowskie, jeśli zaświadczenie takie odpowiada uznaniu kwalifikacji.

Praca klasyfikatorów, regularnie działających w zatwierdzonych zakładach dokonujących uboju ponad 75 sztuk dorosłego bydła tygodniowo średniorocznie, będzie monitorowana regularnie za pomocą niezapowiedzianych indywidualnych testów przeprowadzanych na 40 tuszach. Jednakże, w przypadku gdy w zatwierdzonym zakładzie regularnie pracuje tylko jeden klasyfikator oraz gdy w zakładzie znajduje się w czasie kontroli mniej niż 40 tusz, test należy przeprowadzić na dostępnych tuszach, pod warunkiem, że ich ilość wynosi, co najmniej 25. Test przeprowadzony jest przez organ niezależny od danej rzeźni oraz od instytucji odpowiedzialnej za klasyfikacje i zostaje zaliczony do kontroli wymaganych na podstawie ust. 2. Jednakże nie stosuje się wymogu niezależności instytucji odpowiedzialnej za klasyfikacje w wypadku przeprowadzania takiej kontroli bezpośrednio przez właściwy organ.

1a. 5 Państwa Członkowskie mogą przyznawać licencje zatwierdzające techniki zautomatyzowanej klasyfikacji do stosowania na ich terytoriach lub na części ich terytoriów. Zatwierdzanie następuje po spełnieniu warunków i minimalnych wymogów dotyczących badań certyfikacyjnych ustanowionych w załączniku I. Przynajmniej dwa miesiące przed rozpoczęciem badania certyfikacyjnego, Państwa Członkowskie przekazują Komisji informacje, o których mowa w załączniku II, część A. Państwa Członkowskie wyznaczają niezależny organ, który analizuje wyniki badania certyfikacyjnego. W ciągu dwóch miesięcy od zakończenia badania certyfikacyjnego, Państwa Członkowskie przekazują Komisji informacje, o których mowa w załączniku II, część B.

W przypadku przyznania licencji zatwierdzającej technikę zautomatyzowanej klasyfikacji w oparciu o badanie certyfikacyjne, w którym zastosowano więcej niż jeden rodzaj prezentacji tuszy, różnice pomiędzy tymi prezentacjami nie prowadzą do różnic w wynikach klasyfikacji.

Po przekazaniu informacji Komisji, Państwa Członkowskie mogą udzielić licencji zezwalającej na stosowanie technik zautomatyzowanej klasyfikacji na ich terytoriach lub ich części bez organizowania badań certyfikacyjnych, pod warunkiem że takiej licencji udzielono już w przypadku tej samej techniki zautomatyzowanej klasyfikacji w innej części tego samego Państwa Członkowskiego lub w innym Państwie Członkowskim w oparciu o badanie certyfikacyjne przeprowadzone na próbie tusz, które uważają za równie reprezentatywne, jeśli chodzi o kategorię, klasę budowy i pokrywy tłuszczowej, bydła dorosłego poddanego ubojowi w zainteresowanym Państwie Członkowskim lub jego części.

Klasyfikacja przy użyciu technik zautomatyzowanej klasyfikacji jest ważna jedynie w przypadku gdy prezentacja tuszy jest identyczna z używaną do badania certyfikacyjnego.

1b. 6 Zakłady klasyfikujące przy użyciu metod zautomatyzowanej klasyfikacji:

– identyfikują kategorię tuszy; w tym celu korzystają z systemu identyfikacji i ewidencjonowania bydła, zgodnie ze wskazaniami Tytułu I rozporządzenia (WE) nr 1760/2000,

– prowadzą dzienną ewidencję kontrolną dotyczącą funkcjonowania technik zautomatyzowanej klasyfikacji, w tym w szczególności wszelkich stwierdzonych niedociągnięć i podjętych działań zaradczych, tam gdzie jest to konieczne.

1c. 7 Modyfikacje warunków technicznych dotyczących technik zautomatyzowanej klasyfikacji, w przypadku których przyznano licencję, są wprowadzane jedynie po uzyskaniu zezwolenia właściwych organów danego Państwa Członkowskiego oraz po udowodnieniu, że taka modyfikacja przynosi skutek w postaci wyższego poziomu dokładności, niż uzyskany podczas badania certyfikacyjnego.

Państwa Członkowskie informują Komisję o wszelkich modyfikacjach, dla których przyznały one zezwolenie.

2. 8 W zakładach objętych art. 1 rozporządzenia (EWG) nr 1186/90, przeprowadzanie klasyfikacji i identyfikacji kontrolowane jest na miejscu, bez wcześniejszego uprzedzenia przez organ, który jest niezależny od rzeźni.

Kontrole należy przeprowadzać co najmniej dwa razy na trzy miesiące we wszystkich zatwierdzonych zakładach dokonujących klasyfikacji tusz i muszą obejmować przynajmniej tą samą liczbę tusz, wybranych losowo, która jest określona w ust. 1 akapit drugi. Jednakże w przypadku zatwierdzonych zakładów, określonych w art. 2 ust. 2 tiret pierwsze, oraz w przypadku zatwierdzonych zakładów, w których regularnie pracuje jeden klasyfikator, częstotliwość kontroli może zostać zmniejszona tylko do jednej na trzy miesiące.

We wszystkich zatwierdzonych zakładach stosujących techniki zautomatyzowanej klasyfikacji należy przeprowadzić przynajmniej sześć kontroli w ciągu każdego 3-miesięcznego okresu w ciągu pierwszych 12 miesięcy po przyznaniu licencji, o której mowa w ust. 1a. Następnie, kontrole muszą zostać przeprowadzane co najmniej dwukrotnie w ciągu każdego 3- miesięcznego okresu we wszystkich zatwierdzonych zakładach stosujących techniki zautomatyzowanego klasyfikowania. Każda kontrola musi obejmować co najmniej 40 tusz, wybranych losowo. Kontrole mają w szczególności na celu weryfikację:

– kategorii tuszy,

– dokładności technik zautomatyzowanej klasyfikacji przy użyciu systemu punktów i limitów, o którym mowa w załączniku I ust. 3,

– prezentacji tuszy,

– dziennego kalibrowania jak również wszelkich innych aspektów technicznych metod zautomatyzowanej klasyfikacji, odnoszących się do zapewnienia, aby poziom dokładności uzyskany przy użyciu technik zautomatyzowanej klasyfikacji był przynajmniej tak dobry jak uzyskany podczas badania certyfikacyjnego,

– dziennej ewidencji kontrolnej, o której mowa w ust. 1b.

W przypadku gdy organ właściwy do przeprowadzania inspekcji jest tym samym, który jest odpowiedzialny za klasyfikację i identyfikację tusz lub w przypadku gdy nie podlega on organowi publicznemu, kontrole przewidziane w drugim i trzecim akapicie należy przeprowadzić pod fizycznym nadzorem organu publicznego na takich samych warunkach i przynajmniej raz w roku. Organ publiczny jest regularnie informowany o ustaleniach dokonanych przez organ odpowiedzialny za kontrole.

W przypadkach wykazania przez kontrole znacznej liczby klasyfikacji lub identyfikacji nieprawidłowych i niezgodnych z przepisami:

a) należy zwiększyć liczbę kontrolowanych tusz oraz częstotliwość kontroli na miejscu; oraz

b) licencje przewidziane w ust. 1 i 1a mogą zostać odwołane.

Sprawozdania z kontroli przeprowadzonych na mocy niniejszego artykułu są sporządzane oraz przechowywane przez krajowe organy kontrolne. Sprawozdania te zawierają w szczególności liczbę tusz poddanych kontroli oraz liczbę tusz nieprawidłowo zakwalifikowanych lub zidentyfikowanych. W sprawozdaniach podaje się również wszystkie szczegóły dotyczące stosowanego rodzaju obróbki poubojowej oraz, tam gdzie jest to właściwe, jego zgodności z regułami wspólnotowymi.

3. Państwa Członkowskie informują Komisję o działaniach podejmowanych w celu zastosowania art. 3 rozporządzenia (EWG) nr 1186/90 oraz o karach za wykroczenia w szczególności takie, jak podrobienie lub nielegalne użycie pieczęci i etykiet lub dokonywanie klasyfikacji przez osoby nieupoważnione.

Artykuł  4

Niniejsze rozporządzenie wchodzi w życie z dniem 1 czerwca 1991 r.

Niniejsze rozporządzenie obowiązuje w całości i jest bezpośrednio stosowane we wszystkich Państwach Członkowskich.

Sporządzono w Brukseli, dnia 13 lutego 1991 r.

	W imieniu Komisji
	Ray MAC SHARRY
	Członek Komisji

______

⁽¹⁾ Dz.U. L 119 z 11.5.1990, str. 32.

⁽²⁾ Dz.U. L 123 z 7.5.1981, str. 3.

⁽³⁾ Dz.U. L 91 z 4.4.1989, str. 5.

⁽⁴⁾ Dz.U. L 204 z 2.8.1990, str. 45.

⁽⁵⁾ Dz.U. L 333 z 30.11.1990, str. 30.

ZAŁĄCZNIKI

ZAŁĄCZNIK  I ⁹

Warunki i wymogi minimalne zatwierdzania technik zautomatyzowanej klasyfikacji

1. Zainteresowane Państwo Członkowskie organizuje badanie certyfikacyjne z udziałem komisji złożonej z co najmniej pięciu specjalistów licencjonowanych w klasyfikowaniu tusz bydła dorosłego. Dwóch członków komisji będzie pochodzić z Państwa Członkowskiego przeprowadzającego badanie. Pozostali członkowie komisji będą pochodzić z innego Państwa Członkowskiego. Komisja składa się z nieparzystej liczby specjalistów. W badaniu certyfikacyjnym mogą uczestniczyć w charakterze obserwatorów służby Komisji Europejskiej i specjaliści z innych Państw Członkowskich.

Członkowie komisji działają na zasadach niezależności i anonimowości.

Zainteresowane Państwo Członkowskie nominuje koordynatora badania certyfikacyjnego, który:

– nie jest członkiem komisji,

– posiada zadowalającą wiedzę techniczną i jest w pełni niezależny,

– czuwa nad niezależnym i anonimowym działaniem członków komisji,

– gromadzi wyniki klasyfikacji od członków komisji oraz te uzyskane w wyniku zastosowania technik zautomatyzowanego klasyfikowania,

– zapewnia, aby w czasie trwania badania certyfikacyjnego wyniki klasyfikacji przy użyciu techniki zautomatyzowanej klasyfikacji nie były dostępne dla któregokolwiek z członków komisji i na odwrót, ani dla każdej innej zainteresowanej strony,

– zatwierdza klasyfikację dla każdej z tusz i może podjąć decyzję, w oparciu o wyszczególnione obiektywne przyczyny, o odrzuceniu z próby tuszy, która miała zostać poddana analizie.

2. Podczas badania certyfikacyjnego:

– każdą z klas budowy i pokrycia tłuszczem dzieli się na trzy podklasy,

– wymagana jest próba składająca się z przynajmniej 600 zatwierdzonych tusz,

– odsetek pomyłek powinien być nie większy niż 5 procent tusz, które nadają się do klasyfikowania przy użyciu technik zautomatyzowanej klasyfikacji.

3. W przypadku każdej zatwierdzonej tuszy, mediana wyników dostarczonych przez członków komisji będzie traktowana jako właściwa klasa tej tuszy.

W celu oszacowania funkcjonowania technik zautomatyzowanej klasyfikacji, wyniki uzyskane przy użyciu urządzenia dokonującego zautomatyzowanego klasyfikowania dla każdej zatwierdzonej tuszy porównuje się z medianą wyników uzyskanych przez komisję. Wynikający stąd stopień dokładności uzyskany przy użyciu technik zautomatyzowanej klasyfikacji ocenia się przy pomocy systemu punktów, które przyporządkowuje się w następujący sposób:

	Budowa	Pokrycie tłuszczem
Brak błędu	10	10
Błąd o 1 jednostkę (tj. o jedną podklasę za wysoko lub za nisko)	6	9
Błąd o 2 jednostki (tj. o dwie podklasy za wysoko lub za nisko)	- 9	0
Błąd o 3 jednostki (tj. o trzy podklasy za wysoko lub za nisko)	- 27	- 13
Błąd o więcej, niż 3 jednostki (tj. o więcej, niż trzy podklasy za wysoko lub za nisko)	- 48	- 30

W celu dokonania zatwierdzenia, technika zautomatyzowanej klasyfikacji powinna uzyskać przynajmniej 60 % maksymalnej liczby punktów, zarówno w przypadku budowy jak i pokrycia tłuszczem.

W uzupełnieniu, klasyfikacja dokonana przy użyciu technik zautomatyzowanej klasyfikacji musi zawierać się w następujących ramach:

	Budowa	Pokrycie tłuszczem
Błąd obciążony	± 0,30	± 0,60
Nachylenie linii regresji	1 ± 0,15	1 ± 0,30

ZAŁĄCZNIK  II ¹⁰

A. Informacje, które mają przekazać Państwa Członkowskie, dotyczące organizacji badania certyfikacyjnego zatwierdzającego techniki zautomatyzowanej klasyfikacji:

– daty, w których ma mieć miejsce badanie certyfikacyjne,

– szczegółowy opis tusz dorosłego bydła klasyfikowanego na terytorium zainteresowanego Państwia Członkowskiego lub na jego części,

– metody statystyczne stosowane do wyboru próby, reprezentatywnej w zakresie kategorii, klas budowy i pokrycia tłuszczem, tusz bydła dorosłego poddawanego ubojowi na terytorium zainteresowanego Państwa Członkowskiego lub na jego części,

– nazwa i adres rzeźni, w której (których) ma mieć miejsce badanie certyfikacyjne, wyjaśnienie organizacji i działania linii technologicznej (technologicznych), w tym podanie prędkości na godzinę,

– rodzaje prezentacji tuszy, które mają być stosowane podczas testu certyfikacyjnego,

– opis urządzenia do zautomatyzowanej klasyfikacji i jej funkcji technicznych, w szczególności metody zabezpieczenia urządzenia przed wszelkiego rodzaju ingerencją,

– informacje dotyczące licencjonowanych specjalistów nominowanych przez zainteresowane Państwo Członkowskie, którzy mają wziąć udział w badaniu certyfikacyjnym jako członkowie komisji,

– informacje dotyczące koordynatora badania certyfikacyjnego, dowodzące jego zadowalającej wiedzy technicznej i pełnej niezależności,

– nazwę i adres niezależnej instytucji wskazanej przez zainteresowane Państwo Członkowskie, która analizuje wyniki badania certyfikacyjnego.

B. Informacje, które mają przekazać Państwa Członkowskie, dotyczące wyników badania certyfikacyjnego przeprowadzonego w celu zatwierdzenia technik zautomatyzowanej klasyfikacji:

– kopia arkuszy klasyfikacyjnych wypełnionych i podpisanych przez członków komisji oraz przez koordynatora podczas badania certyfikacyjnego,

– kopia wyników klasyfikacji uzyskanych przy użyciu technik zautomatyzowanej klasyfikacji, zatwierdzonych przez koordynatora badania certyfikacyjnego,

– raport koordynatora dotyczący organizacji badania certyfikacyjnego w świetle warunków i wymogów minimalnych ustanowionych w załączniku I,

– analiza ilościowa wyników badania certyfikacyjnego, zgodnie z metodologią, która ma zostać uzgodniona z Komisją, wskazująca wyniki klasyfikacji w przypadku każdego zawodowego klasyfikatora oraz wyniki uzyskane przy użyciu technik zautomatyzowanej klasyfikacji. Dane zastosowane w analizie muszą zostać przedstawione w formacie elektronicznym uzgodnionym z Komisją,

– dokładność technik zautomatyzowanej klasyfikacji ustalona zgodnie z postanowieniami załącznika I ust. 3.

¹ Art. 1 zmieniony przez art. 1 pkt 1 rozporządzenia nr 2191/93 z dnia 21 lipca 1993 r. (Dz.U.UE.L.93.196.17) zmieniającego nin. rozporządzenie z dniem 1 września 1993 r.

² Art. 1 ust. 2 zmieniony przez art. 1 pkt 1 lit. a) rozporządzenia nr 1215/2003 z dnia 7 lipca 2003 r. (Dz.U.UE.L.03.169.32) zmieniającego nin. rozporządzenie z dniem 11 lipca 2003 r.

³ Art. 1 ust. 2a zmieniony przez art. 1 pkt 1 lit. b) rozporządzenia nr 1215/2003 z dnia 7 lipca 2003 r. (Dz.U.UE.L.03.169.32) zmieniającego nin. rozporządzenie z dniem 11 lipca 2003 r.

⁴ Art. 3 ust. 1 zmieniony przez art. 1 rozporządzenia nr 1993/95 z dnia 16 sierpnia 1995 r. (Dz.U.UE.L.95.194.7) zmieniającego nin. rozporządzenie z dniem 1 września 1995 r.

⁵ Art. 3 ust. 1a dodany przez art. 1 pkt 2 lit. a) rozporządzenia nr 1215/2003 z dnia 7 lipca 2003 r. (Dz.U.UE.L.03.169.32) zmieniającego nin. rozporządzenie z dniem 11 lipca 2003 r.

⁶ Art. 3 ust. 1b zmieniony przez art. 1 pkt 2 lit. a) rozporządzenia nr 1215/2003 z dnia 7 lipca 2003 r. (Dz.U.UE.L.03.169.32) zmieniającego nin. rozporządzenie z dniem 11 lipca 2003 r.

⁷ Art. 3 ust. 1c zmieniony przez art. 1 pkt 2 lit. a) rozporządzenia nr 1215/2003 z dnia 7 lipca 2003 r. (Dz.U.UE.L.03.169.32) zmieniającego nin. rozporządzenie z dniem 11 lipca 2003 r.

⁸ Art. 3 ust. 2

- zmieniony przez art. 1 pkt 2 rozporządzenia nr 2191/93 z dnia 21 lipca 1993 r. (Dz.U.UE.L.93.196.17) zmieniającego nin. rozporządzenie z dniem 1 września 1993 r.

- zmieniony przez art. 1 rozporządzenia nr 1993/95 z dnia 16 sierpnia 1995 r. (Dz.U.UE.L.95.194.7) zmieniającego nin. rozporządzenie z dniem 1 września 1995 r.

- zmieniony przez art. 1 pkt 2 lit. b) rozporządzenia nr 1215/2003 z dnia 7 lipca 2003 r. (Dz.U.UE.L.03.169.32) zmieniającego nin. rozporządzenie z dniem 11 lipca 2003 r.

⁹ Załącznik I dodany przez art. 1 pkt 3 rozporządzenia nr 1215/2003 z dnia 7 lipca 2003 r. (Dz.U.UE.L.03.169.32) zmieniającego nin. rozporządzenie z dniem 11 lipca 2003 r.

¹⁰ Załącznik II dodany przez art. 1 pkt 3 rozporządzenia nr 1215/2003 z dnia 7 lipca 2003 r. (Dz.U.UE.L.03.169.32) zmieniającego nin. rozporządzenie z dniem 11 lipca 2003 r.