Rozporządzenie 1963/79 ustanawiające szczegółowe zasady stosowania refundacji produkcyjnych do oliwy z oliwek wykorzystywanej w produkcji niektórych konserwowanych środków spożywczych

Dzienniki UE

Dz.U.UE.L.1979.227.10

Akt utracił moc

Wersja od: 9 czerwca 2001 r.

ROZPORZĄDZENIE KOMISJI (EWG) NR 1963/79

z dnia 6 września 1979 r.

ustanawiające szczegółowe zasady stosowania refundacji produkcyjnych do oliwy z oliwek wykorzystywanej w produkcji niektórych konserwowanych środków spożywczych

KOMISJA WSPÓLNOT EUROPEJSKICH,

uwzględniając Traktat ustanawiający Europejską Wspólnotę Gospodarczą,

uwzględniając rozporządzenie Rady nr 136/66/EWG z dnia 22 września 1966 r. w sprawie ustanowienia wspólnej organizacji rynku olejów i tłuszczów⁽¹⁾, ostatnio zmienione rozporządzeniem (EWG) nr 590/79⁽²⁾,

uwzględniając rozporządzenie Rady (EWG) nr 2749/78 z dnia 23 listopada 1978 r. w sprawie handlu olejami i tłuszczami między Wspólnotą a Grecją⁽³⁾,

uwzględniając rozporządzenie Rady (EWG) nr 591/79 z dnia 26 marca 1979 r. ustanawiające ogólne zasady dotyczące refundacji produkcyjnych do oliwy z oliwek wykorzystywanej w produkcji niektórych konserwowanych środków spożywczych⁽⁴⁾, w szczególności jego art. 9,

a także mając na uwadze, co następuje:

mechanizmy kontrolne przewidziane w art. 8 ust. 2 rozporządzenia (EWG) nr 591/79 muszą gwarantować przyznawanie refundacji produkcyjnych jedynie w odniesieniu do oliwy z oliwek spełniającej warunki ustanowione w niniejszym rozporządzeniu i w rozporządzeniu (EWG) nr 591/79; refundacje produkcyjne są co do zasady przyznawane wyłącznie po przeprowadzeniu takiej kontroli;

jeżeli kontrole mają być przeprowadzane należycie, wniosek o przeprowadzenie kontroli powinien być złożony w odpowiednim terminie i zawierać niektóre podstawowe informacje; w tym celu należy zobowiązać producentów konserw rybnych i konserw warzywnych do prowadzenia rachunków stanu zapasów wykazujących ilości i pochodzenie wykorzystanej oliwy z oliwek;

kontrola powinna obejmować okres, który umożliwi przetwórcom zaplanować produkcję w świetle cen nabycia oraz otrzymywania dostaw oliwy z oliwek; przyznawana refundacja powinna, z tego samego powodu, być refundacją obowiązującą w dniu, w którym został złożony wniosek o przeprowadzenie kontroli;

w celu umożliwienia stronom zainteresowanym nabywania potrzebnej im oliwy z oliwek, Państwa Członkowskie winny mieć możliwość wypłacania kwot refundacji produkcyjnych z góry, pod warunkiem złożenia zabezpieczenia;

rozporządzenie Komisji (EWG) nr 615/71⁽⁵⁾ powinno zostać uchylone;

środki przewidziane w niniejszym rozporządzeniu są zgodne z opinią Komitetu Zarządzającego ds. Olejów i Tłuszczów,

PRZYJMUJE NINIEJSZE ROZPORZĄDZENIE:

Artykuł  1

Do celów refundacji produkcyjnej, producenci konserwowanych środków spożywczych z ryb i z warzyw, określonych w art. 2 rozporządzenia (EWG) nr 591/79 prowadzą, w odniesieniu do takich konserwowanych środków spożywczych, dzienne rachunki stanu zapasów zawierające co najmniej następujące informacje:

a) ¹ ilość oliwy z oliwek w podziale według pochodzenia i formy opakowania, wprowadzana do fabryki;

b) ilość oliwy z oliwek, w podziale według pochodzenia, wykorzystaną w produkcji odpowiednich konserwowanych środków spożywczych;

c) w odniesieniu do każdej dostarczonej partii oliwy z oliwek, numer faktury, potwierdzenia odbioru lub jakiegokolwiek innego równoważnego dokumentu;

d) masę netto wyprodukowanych konserwowanych środków spożywczych, ze wskazaniem średniej masy oliwy z oliwek wykorzystanej w każdym z poszczególnych rodzajów produkcji.

Artykuł 2

1. 2 W celu kwalifikowania się do otrzymania refundacji produkcyjnej, producent musi przedłożyć właściwemu organowi wniosek o przeprowadzenie kontroli przed przewidywaną datą rozpoczęcia działalności wytwórczej.

Wniosek taki nie może być przedłożony dopóki oliwa nie znajdzie się na terenie zakładu produkcyjnego.

Zainteresowane Państwo Członkowskie określa, jeżeli jest to koniecznie, minimalny okres, który musi upłynąć od daty przedłożenia wniosku o przeprowadzenie kontroli do daty określonej w pierwszym akapicie.

2. Wniosek musi zawierać co najmniej następujące informacje:

a) nazwę i adres producenta;

b) datę rozpoczęcia i zakończenia produkcji;

c) ilość i rodzaj konserwowanych środków spożywczych, które mają być wyprodukowane;

d) przewidywaną ilość oliwy z oliwek, która zostanie wykorzystania w produkcji, oraz pochodzenie oliwy.

3. 3 Wniosek o przeprowadzenie kontroli jest ważny jedynie w odniesieniu do procesu produkcyjnego, który zostanie zakończony w terminie upływającym nie później niż ostatniego dnia trzeciego miesiąca następującego po miesiącu, w którym wiosek ten został złożony.

Jednakże Państwa Członkowskie mogą przewidzieć dłuższy okres, nieprzekraczający ośmiu miesięcy, gdy do celów procesu produkcyjnego konserwowanej żywności niezbędne jest, aby oliwa pozostawała w kontakcie z rybami lub warzywami przez okres dłuższy niż okres przewidziany w akapicie pierwszym.

Jeżeli w przypadku okoliczności siły wyższej działalność wytwórcza nie może być przeprowadzona w tym terminie, właściwy organ danego Państwa Członkowskiego, na wniosek producenta, przedłuża ten termin w zakresie niezbędnym, uwzględniając przywołane okoliczności.

Artykuł  2a ⁴

W odniesieniu do refundacji produkcyjnej określonej w art. 20a rozporządzenia nr 136/66/EWG Państwa Członkowskie powiadamiają Komisję w trakcie pierwszego miesiąca każdego roku gospodarczego o ilościach oliwy z oliwek poddanych kontroli w trakcie poprzedzającego roku gospodarczego.

Artykuł  3

Państwa Członkowskie sprawdzają:

a) prowadzenie przez producenta rejestru stanu zapasów zgodnie z art. 1;

b) czy oliwa wskazana we wniosku o przeprowadzenie kontroli znajdowała się na terenie zakładu w momencie składania wniosku.

Artykuł 4

1. Refundacja produkcyjna jest przyznawana na wniosek przedłożony przez producenta w Państwie Członkowskim, na którego terytorium wyprodukowano dane konserwowane środki spożywcze.

2. Wniosek określony w ust. 1 musi zawierać szczegółowe dane dotyczące ilości oliwy wykorzystanej w produkcji konserwowanych środków spożywczych oraz jej pochodzenie. Wniosek musi być przedłożony przez stronę zainteresowaną w terminie sześciu miesięcy od dnia, w którym wykorzystano oliwę.

Artykuł  4a ⁵

W odniesieniu do oliwy z oliwek produkowanej we Wspólnocie refundacja produkcyjna dla niektórych konserwowanych środków spożywczych, jeżeli używana oliwa z oliwek jest objęta uzgodnieniami czynnego uszlachetniania, zostanie skorygowana o nienałożoną akcesyjną kwotę wyrównawczą.

Artykuł  5

Refundacja jest wypłacana po stwierdzeniu przez zainteresowane Państwo Członkowskie, że ilość oliwy wskazana we wniosku określonym w art. 4 oraz ilość i pochodzenie oliwy wykorzystanej w produkcji odpowiednich konserwowanych środków spożywczych zgadzają się.

Jednakże na wniosek strony zainteresowanej refundacja może zostać wypłacona wcześniej, niezwłocznie po przeprowadzeniu kontroli określonej w art. 3, pod warunkiem że złożono zabezpieczenie gwarantujące wykorzystanie danej oliwy we wskazanych celach.

Artykuł 6

Do celów kontroli określonej w art. 5 ust. 1, dane Państwo Członkowskie dokonuje, między innymi, kontroli rachunków stanu zapasów określonych w art. 1.

Artykuł  7

W przypadku gdy ilość oliwy z oliwek wskazana we wniosku określonym w art. 4 nie odpowiada ilości oliwy ustalonej w wyniku kontroli określonej w art. 5 jako wykorzystanej w produkcji, zainteresowane Państwo Członkowskie określa ilość oliwy z oliwek, na którą wypłaca się refundację.

Artykuł 8

Refundacją przyznawaną jest refundacja obowiązująca w dniu, w którym przedłożono wniosek o przeprowadzenie kontroli określony w art. 2.

Artykuł  9

Kwota określona w art. 4 ust. 2 rozporządzenia (EWG) nr 591/79 wynosi 0,50 euro ⁶ . Jednakże w przypadku gdy średnia arytmetyczna, określona w art. 4 ust. 1 akapit pierwszy wyżej wymienionego rozporządzenia, wynosi zero, refundację ustala się na zero.

Artykuł 9a ⁷

Do celów obliczania kwoty refundacji, przepisy art. 4 ust. 1 akapit drugi lub art. 5 ust. 2. rozporządzenia (EWG) nr 591/79 stosuje się jedynie wówczas gdy oliwa z oliwek wykorzystywana w produkcji konserw została wytworzona we Wspólnocie i nabyta przez producenta w opakowaniach o zawartości netto nieprzekraczającej pięciu litrów.

Artykuł  10

Rozporządzenie (EWG) nr 615/71 traci moc.

Artykuł 11

Niniejsze rozporządzenie wchodzi w życie z dniem 10 września 1979 r.

Niniejsze rozporządzenie stosuje się do oliwy z oliwek, w stosunku do której wnioski określone w art. 2 przedkłada się w dniu wejścia w życie niniejszego rozporządzenia lub po tej dacie. W odniesieniu do oliwy, w stosunku do której wnioski określone w art. 2 są przedkładane przed tą datą, stosuje się nadal rozporządzenie (EWG) nr 615/71.

Niniejsze rozporządzenie wiąże w całości i jest bezpośrednio stosowane we wszystkich Państwach Członkowskich.

Sporządzono w Brukseli, dnia 6 września 1979 r.

	W imieniu Komisji
	Finn GUNDELACH
	Wiceprzewodniczący

__________

⁽¹⁾ Dz.U. 172 z 30.9.1966, str. 3025/66.

⁽²⁾ Dz.U. L 78 z 30.3.1979, str. 1.

⁽³⁾ Dz.U. L 331 z 28.11.1978, str. 1.

⁽⁴⁾ Dz.U. L 78 z 30.3.1979, str. 2.

⁽⁵⁾ Dz.U. L 71 z 25.3.1971, str. 12.

¹ Art. 1 lit. a) zmieniona przez art. 1 pkt. 1 rozporządzenia nr 2940/80 z dnia 13 listopada 1980 r. (Dz.U.UE.L.80.305.17) zmieniającego nin. rozporządzenie z dniem 14 listopada 1980 r.

² Art. 2 ust. 1 zmieniony przez art. 1 rozporządzenia nr 2829/79 z dnia 14 grudnia 1979 r. (Dz.U.UE.L.79.320.50) zmieniającego nin. rozporządzenie z dniem 18 grudnia 1979 r.

³ Art. 2 ust. 3 zmieniony przez art. 1 rozporządzenia nr 393/87 z dnia 9 lutego 1987 r. (Dz.U.UE.L.87.40.9) zmieniającego nin. rozporządzenie z dniem 13 lutego 1987 r.

⁴ Art. 2a dodany przez art. 1 ust. 2 rozporządzenia nr 1081/2001 z dnia 1 czerwca 2001 r. (Dz.U.UE.L.01.149.17) zmieniającego nin. rozporządzenie z dniem 9 czerwca 2001 r.

⁵ Art. 4a dodany przez art. 1 rozporządzenia nr 1458/89 z dnia 26 maja 1989 r. (Dz.U.UE.L.89.144.28) zmieniającego nin. rozporządzenie z dniem 27 maja 1989 r.

⁶ Z dniem 1 stycznia 1999 r., na podstawie art. 2 ust. 1 rozporządzenia Rady nr 1103/97 z dnia 17 czerwca 1997 r. w sprawie niektórych przepisów dotyczących wprowadzenia euro (Dz.U.UE.L.97.162.1), odniesienie do ECU zastępuje się odniesieniem do euro według kursu jednego euro do jednego ECU.

⁷ Art. 9a dodany przez art. 1 pkt 2 rozporządzenia nr 2940/80 z dnia 13 listopada 1980 r. (Dz.U.UE.L.80.305.17) zmieniającego nin. rozporządzenie z dniem 14 listopada 1980 r.